NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. CSa Donderdag 19 Januari 1399. 4773 HAA&LEM'S DAGBLAD AJB03ST2<r 33 JX£E!3SrTSFB,:L CTS Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek -waar een Agent gevestigd is (kom dei- gemeente), per 3 maanden„1-30 Franco door het geheele Bijk, per 3 maanden„1.65 Afzonderlyke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per post 0.37l/2 AJDvmBaTEnsrTimisr: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 54, Haarlem. Telefoonnummer 122. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de PubUcUé Etrangère G. L. L'AUBE d: Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Hontmartre. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing ran Advertentiën en Reclames betreffende Handel, NpverneidPen Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. to Amsterdam. BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs dar Advertentiën van 15 regels f 0.75. elka regel meer ƒ0,15; Reclames per regel f 0,30. Agenten voor 'dit biad in den omtrek zyr,Blcemendoal, Santpoort en Scholen, 1'. v. d. RAADT, Zandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; Spaarndam, C. HARTENDORPZandvoord, G. ZWEMMER Veisen, TV. J. RU IJ TERBeverwijk, J. HOORNS; Bülegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. Offscieeie Berishien. Burgemeester en Wethouders van Haarlem, Brengen ter openbare kennis, dat ingekomen een verzoekschrift van Pieter Siemon Truyman te Haarlem mermeer om vergunning tot het ver hopen van sterken drank in het klein in het voorbuis van het perceel aan de Molensteeg No. 7. Haarlem, 17 Jan. 1899. en Wethouders voornoemd BOREEL. De Secretaris. PIJNACKER. STABSNIEUWS Eerste en tweede pagina. Haarlem18 JaD. 1899. Dinsdagnamiddag is in de kazerne aan den Öchoterweg ten nadeele van den huzaar H. K. een zilveren remon toir horloge met vergalde randen ontvreemd. Dinsdagavond te 1114 ure is de as van een rytaig gebroken, rijdende in de Jansstraat, waardoor dit ter zijde viel. Er bevond zich niemand in het rijtuig, zoodat geen persoonlijke onge lukken daarbij hebben plaats gehad. Dinsdagavond omstreeks 12 ure is lit de gang van het café van Hartje aan de Groote Houtstraat alhier, ter wijl de voordeur openstond, een heeren 'ijvviel le klasse merk „Zwaluw" ont vreemd. De eigenaar. P. Huig van Heemstede, had het wiel daar een kwartier te voren neergezet en was even naar binnen gegaan om naar de biljartseauce te zien, die gehouden iverd door professor Smith uit Am sterdam. Naar wij vernemen heeft de lieer A.. Koolhoven de benoeming tot direc- *ur der Victoriabron aangenomen en dientengevolge de betrekking van directeur der Mi), tot exploitatie van itaahvaterbronnen alhier, ter beschik king van aandeelhouders gesteld. Zelfaansteker. Werd ons voor eenigeu tijd een ielfaansteker voor gasgloeilicht door de firma Clausing getoond, thans is op dit gebied weder eene nieuwe uit vinding gedaan, die hierin bestaat lat over het kousje een platine-draadje „ehangen, aan welks beide uitein den" zich een kooltje (bolletje) bevindt. Wanneer men nu de gaskraan opent, fforden binDen 8 seconden de beide wlletjes en derhalve ook hetplatine- lraadje gloeiend waardoor het kousje vanzelf ontvlamt. Dit eenvoudige en ïeer gemakkelijke voorwerp, dat ook ïog dit voordeel heeft, dat mocht het kousje stuk gaan, de zelfaansteker weder op een nieuw kousje kan wor- gezet, is bij den heer J. P. C. van Gurtzgen Jr. Kleine Houtstraat 2, verkrijgbaar. Zie verder achterstaande nn- Nederi. Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde. Dinsdagavond vergaderde de afdee- ling Haarlem en omstreken van boven genoemde vereeniging in bet gebouw ..Weten en Werken" alhier. De voorzitter, de beer Onderwater, opende de eerste vergadering in 1899 en sprak den wenscli uit dat dit jaar, voor kweekers en liefhebbers een jaar! mocht zijn van veel heil en voorspoed. Hierna stelde de voorzitter den beerj C. van Lennep voor, die als nieuw be stuurslid en als opvolger van wijlen den heer H. do Clercq was gekozen en hoop te dat hij zijne la-achten aan de ver eeniging zou geven. Verder wees spre ker op de groote inzending bloemen op heden avond, wel een bewijs dat eene onderlinge tentoonstelling bij' de leden ingang vindt. Nadat was medegedeeld' dat de heer de Breuk zijne herbenoeming had aan genomen. werden de notulen der vox-ige vergadering voorgelezen en goedge keurd. De heer van Lennep bracht hierop een woord van dank aan den voorzitter en aan de leden, voor het vertrouwen in hem gesteld en zeide voor de afdeeling Haarlem te zullen doen, zooveel als in zijn vermogen was. Vervolgens kreeg de spreker van den avond, de heer H. de Greeff het woord, die tot onderwerp van zijne lezing had gekozen de ltozencultuur. Spreker be toogde dat de roos reeds bij' de oude volken en ook heden nog de Koningin der bloemen is, niettegenstaande Chry santhemums en Begonia's met haar naar de kroon hebben gedongen. Sedert 2000 jaren bestaat de roos reeds en is van dien tijd af door haai-; kleur, rijkdom en frisehheid als ko ningin der bloemen erkend. De rozen-j kweekerij is in den laatsten tijd zeer; vooruitgegaan niet alleen in ons land1 maar ook in Duitschland, Frankrijk en andere lauden. Ook bezit de roos eene' I groote populariteit, zeide spreker. Hier- J van zijn de vele plaatsen, afgeleid van [het woord roos, als Rosendaal, Rosina-j len, Santa Rosa enz. liet bewijs, Niet alleen beeft de tuinbouw maarj I ook de nijverheid zich met haar bezig j j gehouden, getuige de bereiding van ro- j zenolie, die in hoofdzaak van de Hol- landsche1 roos wordt bereid', l Niet alleen aan de nijverheid, maar ook aan de kweekers beeft de roos veel voordeel verschaft. Enorme schatten zijn door haar afgeworpen. In alle wereld- deelen wordt zij aangetroffen, behalve in Australië. Men onderscheidt verschillende soor-j ten van rozen als de mosroos, de door- bloeiende mosroos, de theeroos, de bas-; taard-Tlieeroos, de Bourbonroos en meer andere. Vervolgens besprak spreker den' grond, waarop de roos wordt geteeld. Volgens velen is niet alle grond ge-1 schikt voor de roos. Volgens spreker is alle grond met eenige opoffering goed te krijgen, hoeweil grond met bladeren j en koemest bewerkt wel het ideaal is. Zware gronden moeten eerst met zand of turfmolm worden vermengd. Waar een boom of heester zal groeien kan, volgens spreker, ook een roos groeien. Hierop besprak de beer de Greeff de wijze van kweeken. De roos behoort tot eene enorme groote familie,, waartoe ook braam en aardbei behooren. Vele soorten leven er in 't wild, vol gens verschillende opgaven is dit aantal 7. Vervolgens zeide spreker, dat de rosa chinina, een der beste wilde rozen is om een stam te krijgen. De kaneel- stam is niet geschikt voor onderstam, omdat deze den kroon dood kneep. Jam mer is het dat de rosa chinina, die vroe ger veelvuldig in het wild werd aange troffen, thans bijna uitgeroeid en zeer schaarsck is. Toch worden ze nog in Duitschland gevonden. Men koopt ze in de maand September. De kweeker snoeit de taklccn en hakt den wortel eenigszins bij. Meestal worden de bottestammen om gebogen, in d'e aarde gezet en gedekt. Het beste is om ze niet voor einde Mei op te halen. Wanneer men begint te occuleeren mag men 14 dagen van te voren niets aan de rozen doen en moet al het snoeien afgeloopen zijn. Velen zullen nu vragen waar en wan neer moet men occuleeren? Op de laat ste vraag zou spreker antwoorden, dat van half Juli tot half September de beste tijd was. Wat de eerste vraag be treft, spreker vindt het occuleeren op ,den stam beter dan op den tak, ook met het oog op het inpakken bij ver zending is dit gemakkelijker. Op het eind van October kan men de takken van diegene,;.die op den stam geoccu- leerd' zijn, afknippen, dan moeten vve de rozen weder ombuigen en ze het volgend jaar niet zoo lang laten zitten en reeds in het laatst van Maart den grond er af doc-n om ze aan de weersge steldheid te wennen. Vervolgens worden de takken aan draden gebonden en 'komt de zorg voor het vormen van bet kroontje. Hierna behandelde spreker de kweekwijze van de struikrozen, die eveneens door occuleeren worden ge kweekt en wees er op, dat bij het occu leeren in het algemeen de kweeker zorg moet dragen alleen bloeiende takken te nemen en bij het laat occuleeren er voor al op moet letten, dat de oogen in rust zijn. Vea-volgens werd1 -het stekken en het enten der rozen behandeld, en stond spreker nog eenigën tijd stil bij de vormen der verschillende rozen. Na de pauze had spreker het over 't snoeien en overwinteren van de roos en be sprak de beste wijze van dekken. De straikrozen moeten minstens 4, 5 cM. worden afgedekt met droog blad, den nennaalden of stroo, om te kunnen overwinteren. Stamrozen op een vak moeten neergebogen worden, en met een haak aan den grond worden vast gezet. Dit ombuigen moet natuurlijk zeer voorzichtig gebeuren, daar zij licht kunnen afbreken. Nadat de langste tak ken zijn weggeknipt, kan men ze op dezelfde wijze als bij de struikrozen af dekken. Wanneer de stammen te dik rijn om te buigen, dan moet dë plant met stroo en dennentakken worden ingepakt, en zou het volgens spreker ook zeer raad zaam rijn een geolied linnen lapje aan de bovenzijde van het omhulsel aan te brengen, daar er anders licht vocht op j de plant komt en dit aan de kroon veel i schade toebrengt. Half Maart kan men i zo weer langzamerhand ontblooten en oprichten. I Na dieze ontdekking staan we in het voorjaar en voor het geval, dat ze ge snoeid moeten worden. Het snoeien is niet ieders werk. vele planten worden verknoeid, doordat de snoeiers ze niet kennen. Spreker wenscht ze te verdee- len in 2 soorten en wel in doorbloeien- de en één of tweemaalbloeiende rozen. De doorbloeiende moeten altijd op een buitenoog gesnoeid worden. De één of tweemaal bloeiende kunnen einde Mei gesnoeid worden. De kroon moet worden uitgedund. Bovendien moeten de rozen steeds zomers in het oog worden gehou den en de ver doorgroeiende takken worden verwijderd. Ten slotte besprak spreker de vijanden en de riekten van de rozen. Een der meest bekende vij- nden :is de bladluis. Deze is niet ge vaarlijk, wanneer men er maar vroeg bij is. Een goed middel om deze te verdelgen is de plant te begieten met een mengsel van groene zeep. Quassi- liout en water. Een grootere vijand nog is een groen zuigwormpje, ook van roest en schimmelzwam hebben de rozen veel te lijden. Om dit euvel te bestrijden is het 't beste de rozen in het voorjaar te bestrooien met zwavel. Om al deze vijanden en riekten zoo veel mogelijk te voorkomen is het zeer gewenscht da rozen met kalk te besme- i ren, waardoor de eieren worden ver delgd terwijl men niet moet nalaten ieder jaar da bladen onder de rozen weg te hakken, want hierin ritten dik- wijls veel ziektekiemen. Nadat de spre ker nog eenige mooie soorten had opge- jnoernd eindigde hij zijne boeiende en zeer leerrijke lering-, die door het audi- torium met belangstelling was gevolgd, j Verder werd nog een getuigschrift j 1ste klasse toegekend aan den heer C. P. Ruysenaars voor eene inzending or- jchideeën, aan den heer Bekker voor eene inzending Primula Obconica rosea. 1 Een idem 2de klasse aan de heeren Ro- zenhart voor eene inzending cyclamen Ruysenaars voor dracaena'svan Cruy- ningen voor palmen en Deijs voor tul- i pen. De commissie van beoordeeling bestond uit de heeren C. van Lennep, E. Krelage, C. Blankenstoijn en P. W. Voet. Nadat de voorzitter een woord' van I dank had gebracht aan den heer de Greeff voor zijne schooue lering werd de vergadering gesloten. Congres voor Geheel onthouding. Naar men mededeelt is door het comité ter voorbereiding van het 2de Nationaal Congres voor Geheel-ont houding van alcoholhoudende dranken i besloten het congres bijeen te roe pen te Amsterdam, en wel op 23 en 24 Mei e. k. De lijst der te bespreken onderwer pen is thans definitief vastgesteld, en de volgende personen hebben zich bereid verklaard bet achter hunnen naam vermelde onderwerp in te leiden G. Birnie, „Suiker in plaats van alcohol bij spierarbeid." Dr. M. A. Brants, „Propaganda." J. F. van Bruggeu Jzo., „De drink- dwang in- en om de werkplaats." D. de Clercq, „Vegetarisme en ge heel-onthouding." Mej. H. Crommelin, „Toysbeewerk en drankbestrijding." Dr. A. N. J. Hacedoes, „Asyls." Jonkvr. H. S. Hartsen, „Zedelijk- beidsbewustzijn en drinkgewoonte." Ds. A. van der Heide, „De woning- kwestie." Mr. D. R. Baron van Lijnden, „Criminaliteit.'' Ds. G. W. Melchers, „DrankeD voor de arbeiders." Mr. A. Tak, „Arbeidsduur en drank misbruik." Ds. M. Talma, „Arbeiders-organi satie en onthouding." Mr. S. J. Visser, „Kinderbescher ming." Ds. A. W. van Wyk, „De drink- dwang in de samenleving." Het reglement van orde bepaalt, dat bespreking van politieke, gods dienstige en sociale vraagstukken niet wordt toegelaten, tenzij m reebt- streekscli verband met den strijd tegen het alcoholisme. Kolonisatie. In De Stand, deelt dr. Kuyper een en ander mede omtrent de vooruit zichten eener kolonisatie in Maryland. Hoewel zeer gunstig over een neder zetting aldaar denkende, zou de schrij ver bet gewenscht achten, dat een paar landbouwkundigen eerst het ter rein in loco gingen opnemen, en om trent bodem, soort van gewas, pro ductie, marktprijzen, vervoermiddelen en kosten van onderbond, welgestaafde inlichtingen inwonnen. „Men zij voorzichtig. Maar, onder dit beding, neem ik de verantwoorde lijkheid op m\j, om deze kolonisatie een der beste te keuren van de vele, waarvan ik het gerucht opving. „Mijn bezoek aan de veleHolland- sche koloniën van Amerika neeftmjj de overtuiging geschonken, dat velen, die hier eindeloos tobden, en er toch niet kwamen, in Amerika in een goe den doen zijn geraakt, en dat er nog plaats te over is, om heel wat „slacht offers van onze sociale ellende" ginds een meer dan degelijke toekomst te beloveo." Dr. Kuyper is op grond van zijn bevindingen in Amerika vóór land-; verhuizing. „Ons land is na reeds te klein voor zjjn vyf millioen inwoners. We zitten elkander in den weg. Gewenscbte huwelijken stuiten af op mogelijkheid tot vestiging. Duizenden bij duizenden lijden een leven, waarin van menscbe- iyke ontwikkeling in edeler zin geen sprake kan zijn." Eene aanvaring op den Amstel. Dinsdagmorgen had op den Amstel bij Zorgvliet te Amsterdam een aan varing plaats tusschen de „Prinses Marie" van den Rotterdamscben sleep dienst Joh. M. Verschure Co. en de „Volharding VI" van de Mij. „Vol harding", die een geregelden dienst op Leiden en Goutla hebben. De „Volharding VI" was om zes nar vertrokken en hield rechts, zoodat ze dicht onder den wal was. Toen de roerganger de andere boot van de an dere zijde ook aan denzelfden kant zag aankomen fioot hij, ten einde de opmerkzaamheid tot zich te trekken. De kapitein Kwispel verscheen by bet fluiten aan dek. De man aan bet roer van de „Prinses Marie" beant woordde het fluiten niet en bleef ook denzelfden koers houden. Kapitein Kwispel liet daarop zoo veel mogelijk afhouden, zoodat hij dicht in de wal zat. De „Prinses Marie" bleef echter in dezelfde rich ting stoomen met het gevolg dat een botsing onvermijdelijk was. Drie mi nuten na de aanvaring zonk de „Vol harding." Gelukkig staat daar aan den kant niet veel water, zoodat bet dek ongeveer een voet onder water staat en er in 't geheel geen gevaar voor de opvarenden bestond. De lading be stond hoofdzakelijk uit vnil wasch- goed. De kapitein van de „Prinses Marie" was na het ongeval maar kalmpjes doorgestoomd. De passagiers, 6 of 7 in getal, die bij hem waren overge sprongen, werden er weer met een bootje afgezet en zoo vervolgde hy zijn weg naar Amsterdam met zeer weinig schade aan de boeg. De burgemeester van Marken heeft, wegens lasterlijke aantijging in de Monnikendammer Courant,tegen hem en tegen den aldaar gedetacheerden rijksveldwachter uit Amsterdam, pro ces-verbaal opgemaakt tegen den ge meente-geneesheer P. H. van Beuze- kom. Dubbele moord. Maandag in den laten avond ver voegden zich aan de woning van den rentenier Ripping in bet Noordeinde te Berkel twee personen, waarvan men totnogtoe alleen weet dat de een grooter van gestalte was dan de ander. Zoodra toen de heer Ripping, van wien bekend is dat by in goeden doen verkeert, en die met eene huishoudster woonde, zich op hun geklop vertoon de, werd hem door een der onbekenden met een zwaar voorwerp, vermoedelijk een hamer, een zoodanige slag op het hoofd toegebracht, dat hy bijna op het zelfde oogenblik dood bleef. Daarop drong bet tweetal de wo ning binnen en werd ook op de buis- houdster een moordaanslag gepleegd. Deze vrouw gaf Dinsdagmiddag nog teekenen van leven, zonder echter in staat te zijn voldoende aanwijzingen te geven. Men weet reeds, dat er eenig geld is ontvreemd, doch daar de sleutel van de brandkast vermist wordt, is nog niet met zekerheid te zeggen, of ook de daarin aanwezige effecten ont vreemd zjjn. Van de daders is nog geen spoor FEUILLETON. Kijkjes in de Spurtwereld, „Ik bevond mij juist in Engeland, ffiders was ik natuurlijk bij de begra fenis tegenwoordig geweest. De tijding deed mij zeer leed, want ik hield veel van George Brandes; het was een uit stekend man." ,En een buitengewoon ruiter," zeide Carlotta. Ook andere heeren kwamen nu naar Konrad toe en schudden hem de hand, en de jonge man, die wist dat hiji zich dag voor 't laatst tusschen deze aristocratische heeren bewoog, was ver heugd dat allen hem zoo voorkomend' «handelden. Want nu Brandes gestor ven was bestond er geen enkele reden meer, waarom rij notitie van hem zou den nemen. „Parcival," vierjarige zwarte hengst afstamming Robert, the devil en An nie Lauri, winner van verscheidene courses; wie biedt?" Nu had men geen tijd meer zich met Konrad te bemoeien, want aller atten tie was op den hengst gevestigd. Car lotta bevoelde zijn hielen en de opper stalmeester beschouwde nauwkeurig rijn gaag- „Driehonderd „Vierhonderd' „Vijfhonderd!'' Schielijk bood men tegen elkaar op en eerst toen men de duizend naderde, werd men voorzichtiger. De prijzen waren werkelijk enorm en veel hooger dan Konrad verwacht had hij verheugde er zich hartelijk over. Ei genlijk ging het hem weinig aan, want dë opbrengst van Brandes' nalaten schap zoo er al een credit saldo over bleef zou voor twee verre bloedver wanten rijn.,, een Regeeringsraad uit Stade en een professor uit Jena<. Deze twee waren natuurlijk aanwezig en haddén een gevoel alsof zij in een gekkenhuis waren. Toen de sommen, die geboden wer den, tot een ongewone hoogte stegen, werden rij opmerkzamerhet gelaat van den professor werd door de opwin ding rooder gekleurd en ieder, die hoo ger bood, ontving een vriendelijken blik van hem. ...Het windt mij op," zeide hij fluis terend tot den Regeeringsraad en deze knikte zenuwachtig. „Ho© is ?t mogelijk, dat men voor huisdieren zulke enorme- sommen be taalt," zeide de geleerde, maar de ander verzocht hem dit niet te herhalen. Waarschijnlijk dacht hij dat des pro fessors meening op de koopers invloed zou uitoefenen. „Marich, driejarige vosruin, afstam ming Albert Victor en een dochter van Hernich. Wie biedt?" „Ja, de laatste maal", dacht Konrad. Het is de laatste maal, dat ik hier ben en mij te midden dezer heeren bevind. Hier eindigt een hoofdstuk uit het boek mijns Jevens, morgen begin ik een nieuw." Hoe dikwijls had' hij met Brandes hier geloopen en links, boven dat boscli- je, zag hij het dak van Brandes" villa uitsteken. Maai- alles was nu veran derd de menschen, de bladerlooze boo- men, en het witte huis. En George Brandes en Kathchen zouden nooit terugkeeren. Zij rustten naast elkander als twee zwervers, die het leven moede rijn en eindelijk rust hebben gevonden. Voor Brandes was liet- zeer zeker het beste. Hoe had men elkaar bij de teraarde bestelling verdrongen en hoe vorstelijk was de ongelukkige man begraven! De kist was overdekt geweest met kransen en vorstelijke personen hadden hem naar rijn laatste rustplaats vergezeld. Plotseling werd Konrad uit rijn over peinzingen opgeschrikt. „Coriolan." riep de afslager met ver heffing van stem. ..vijfjarige goudvos, hengst, afstamming van Buccamer en Rhenania. Winner van de Derby te Hamburg, van den toekomstprijs te Bar den, van de zilveren coupe, uitgeloofd door Z. M. den keizer, van de Hongaar- sche St. Leger te Budapest en van ze ventien andere belangrijke courses. Wie biedt V' De staljongen trad' met den hengst aan den tengel in den lering. In 't be gin bood niemand, ieder sloeg zwijgend en met bewonderenden blik het beroem de paard gade. Wellicht dachten ook dë meesten op dat oogenblik meer aan Brandes dan aan het paard. George Brandes en Coriolan waren voor de sportsmen onafscheidelijke na men. geworden en jaren daarna werden George Brandes en Coriolan in de sportwereld nog dikwijls in een adem genoemd. Plotseling werd de stilte verbroken door een luid gelach. „Die knol zal ik koopen. Die zal ik voor mijn karretje spannen. De Derby- prijs zal hem nog lang heugen!" De professor uit Jena verbleekte van schink. Hij begreep de juiste beteekenis j dezer woorden niet, maar wel dat ie- jmand iets tegen het paard had, zoodat het de kans liep voor een geringe som verkocht te worden. Ongerust boog hij rich een weinig naar voren en zag nu een heer opzich tig gekleed, met een strooien hoed op het hoofd en een gouden bril op den neus. „Vijfhonderd!" schreeuwde deze per soon, „meer zal men toch zeker voor dat canaille niet bieden." Niemand lachte. Misschien werd het den leden der club nu eerst recht dui delijk, welk een man hun vriend Kalm was, met wien rij aan de speeltafel za ten en om wiens grappen rij lachten. „Vijfhonderd!" herhaalde de afsla ger langzaam. Met groote stappen liep Coriolan in den kring rond. Zijn vroeger zoo glan zige huid was dof geworden, en rijn bee- nen waren gezwachteld het dier zag er oud bijna zou men zeggen ernstig uit. Hij was altijd nog een 1ste klas ren paard, dat had hij den afgeloopen zo mer en herfst bewezen, maar van den prachtigen Derby winner was toch slechts een schaduw overgebleven. De krach ten en schoonheid van mensch en dier rijn op de renbaan spoedig verbruikt-. Toen het paard Konrad passeerde zeidö deze half luid tot zich zelf „Cor- ry" en even wendde het dier rijn kop naar hem toe. Zoekend zag het dier om zich heen. maar door een rukje aan den teugel weer m de goede richting gebracht, liep het rustig met. groote passen voorbij de toeschouwers. Toen begon men van alle kanten te bieden. Coriolan was het piece do résistance van de heele verkooping en toen het bod telkenmale verhoogd werd, boog de professor rich met een stralend ge zicht naar voren en nam hot wonder dier nauwkeurig op. Dit paard zou hem tot een welgesteld man makenhij zou het rijn collega's te Jena vertellen, maar geen mensch zou hem willen gelooven, daar was hij zeker van. „Tweeduizend dubbelkronen voor een paard, zegge veertigduizend Mark!" „Tweeduizend tien!" riep Kalm en Carlotta riep den afslager opgewonden toe: „.Tweeduizend twintig „Dertig!" schreeuwde Kalm, „der-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1899 | | pagina 1