NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
i8a J.MFj.aMjj
Zaterdag 21 Januari IB99.
Uo 4775
HAARLEMS DABBLAD
AJB03Sr3STEL2VlZEn<rTSFH^IJ"S:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.371/2
Directeur-Uitgever
ADVERTBUTI2EN":
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'ere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Ngverheidjen Geldwezen, opgedragen aan bet
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prys der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer f0,15; Reclames per regel ƒ0,80.
Agenten |voor Jdit blad in den omtrek zijn: BloemendaalSantpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,by de tol; Svaamdam, C. HARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER
Velsen, W. J. RUIJTERBeverwijkJ. HOORNSHillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Weekblad voor de Jeugd.
Aan hen die daarop zijn geabon-
»erd, wordt hierbij verzonden No. 4
an het Weekblad voor de Jeugd.
Dit keurig geïllustreerde weekblad,
oder redactie van den heer F. H.
in Leent, bevat in dit nummer
Op de ijsbaan.
Het Herderinnetje (vervolg).
Lesseu der Ervaring.
Een onaangenaam ontwaken, (ver-
olg).
Een muizen avontuurtje.
De gestoorde maaitijd.
Van drie meisjes, twee biggen en
en lammetje, (vervolg).
Allerlei.
Raadsel.
Antwoord ep het raadsel.
Verdwaald in het Park.
(Elk No., groot 8 bladzijden, bevat
al van fraaie, gekleurde platen en
bq voor kinderen alleraardigsten
akst. De prijs per 3 maanden is slechts
D Cents.)
Officieele Berichten.
Burgemeester en Wethouders van
laarlem,
Doen te weten, dat van heden op
werkdagen, van des voormiddags
0 tot des namiddags 4 uur, tot 2
'ebr. e.k., 's namiddags ten 2 ure, ter
emeente-secretarie ter visie zijn ne
ergelegd het ingekomen verzoek-
cbrift met de bijlagen van J. Ver-
oeff, om vergunning tot oprichting
an eene timmei werkplaats waarbij
ils beweegkracht een gasmotor zal
porden gebezigd in het perceel aan de
ichagchelstraat No. 33, van Wed. C.
Weigand om vergunning tot uitbrei-
iing van de stoffen ververij en was-
cherij in het perceel aan de Lange
toellaan No. 21 door plaatsing van
ene stoommachine van 5 paarden
kracht en van W. Bus om verguu-
ling tot uitbreiding van zyne werk
plaats voor stoomwerktuigen, door
stoom gedreven in het perceel aan
de Spaarnwouderstraat 11a door bij
plaatsing van een dynamo, en dat op
den 2en Februari e.k. des namid
dags ten 2 ure op het Raadhuis der
gemeente de gelegenheid zal worden
gegeven, om ten overstaan van het
gemeente-bestuur bezwaren tegen het
oprichten dezer inrichtingen in te
brengen.
Haarlem19 Jan. 1899.
en Wethouders
voornoemd
BOREEL.
De Secretaris
PIJNACKER.
NABETRACHTING
van den
GEMEENTERAAD.
CXXXII.
Een man die vijftig jaar lang als
stratenmaker voor de gemeente heeft
gewerkt, die daarbij krom en stram
stijf is geworden, heeft drie jaar
geleden het tijdelijke met het eeuwige
verwisseld en een weduwe achterge
laten, die natuurlijk te oud was om
zelf in haar onderhoud te voorzien.
De gemeente verleende haar een gra
tificatie van vijftig, zegge vijftig gul
den deze aalmoes werd het volgende
jaar herhaald en het daarop volgende
jaar opnieuw maar voor den vierden
keer is de gift Woensdag j.l. niet
geschonken, omdat de weduwe eigen
dommen heeft en zooals men zei,
dat ze geldbezit!
't Is waar, ze heeft huisjes ter
waarde van f 3500. Daarvan komt
haar 3\K en haren zoon Vi toe. Hoog
stens trekt ze daarvan dus drie gul
den in de week. Maar ze moet ook
geld hebben. Ja waarlijk, men meent
dat ze geld heeft. Niemand weet het,
maar „men" vermoedt het en een agent
van politie die op onderzoek uit is
geweest, verklaart dat men het ver
moedt. De legendarische kous met
geld komt weer op de proppen. En
de Raad, alsof hy niet wist welke
waarde redelijkerwijs 1 moet worden
gehecht aan de verzekering: „nou,
die en die zit er warmpjes in," alsof
hy niet bij ervaring weten moest, dat
men iemand die honderd gulden heeft,
er duizend toeschrijft, een burgermans
kapitaaltje van twintig mille tot een
ton verhoogt en een man van een ton
een millionnair noemt, de Raad,
zeg ik, stemt de vijftig gulden af,
daarbij de adressante stempelende tot
een rijke weduwe. Men zou er haast
om kunnen lachen, als 't niet was
om te huilen ik denk, dat adres
sante het laatste nader staat dan 't
eerste.
By deze gelegenheid kwam zoowaar
de nieuwe verordening op de pensioe
nen weer ter sprake. Deze verorde
ning is al jarenlang in de maak, maar
tot dusver is nog niet bekend, hoe
veel jaar het na deze nog duren zal
voor ze in den Raad ter tafel komt. Op
tamme manier wordt er in den Raad om
de zes maanden een schuchtere opmer
king over gemaakt, waarvan de com
missie die er mee belast is zich even
veel aantrekt, als de keizer van Chiua
zich bekommert om de bestrating van
Haarlem. Ja toch, een jaar geleden
heeft iemand eens gezegd, dat er hard
aan gewerkt werd. Blijkbaar moet de
nieuwe verordening dus een meester
stuk van samenstelling worden. In-
tusschen worden de weduwen van
gemeentewerklieden afgescheept met
een aalmoes, die ingehouden wordt
als er geruchten gaan, dat het mensch
een kous met geld heeft.
De nieuwe pensioenregeling is te
vergelijken met het mannetje in de
maan men ziet het altyd in de verte,
maar niemand heeft het ooit voor den
neus gehad.
Was dit derhalve, althans in mjjn
oogen, allesbehalve een gelukkig be-
sluit, er dreigde nog erger en wel
j heropening van het boomendebat. De
j heer Van Lennep begon er mee door
de quasi ernstige, maar feitelijk toch
zeker als aardigheid bedoelde vraag,
of de boom op den Dreef, die bq den
laatsten storm zijn kruin heeft ver
loren, nu omgehakt mag worden of
niet. Dat was niet aan doovemans-
deur geklopt. Dadelijk stelde de heer
Sneltjes voor, nu het rooiïngsbesluit
maar uit te voeren, daar toch geble
ken was, dat de boomen in slechte
conditie verkeerendaarop werd weer
van den kant der boomenbehouders
geantwoord en aan alle zijden gingen
raadsheerlijke monden al open, toen
de Burgemeester met een ernstig
woord, zeer terecht en ter snede, een
eind aan de zaak maakte.
Het rapport van den opzichter over
de gasverlichting, dat anders gewoon
lijk zonder aanstoot den hamer pas
seert, werd dezen keer besproken.
Het gemiddeld lichtgevend vermogen
is namelijk in de maand December
onder het by contract overeengekomen
cijfer gebleven. Begint de Maatschappij
te „slabakken," nu ze toch het einde
van haar contract ziet naderen? 'tls
nauwelijks te gelooven en toeval zal
hier wel eerder in 't spel zyn.
De heer Macaré brak by deze ge
legenheid een lans voor de nacht
pitjes, wel te verstaan in letterlijken,
niet in figuurlijken zin bedoeld. Het
kwam hem voor, dat het gas 's nachts
slechter brandt dan 's avonds en zij
die het 's nachts noodig hebben, be
talen zei de heer Macaré toch
niet minder, dan de anderen. Mis
schien zal de gasfabriek daarop ant
woorden, dat zij van oordeel is, dat
een mensch 's nachts behoort te slapen
en daarin heeft zy dan, uit een alge
meen oogpunt bekeken, volkomen ge
lijk. Een absoluut verbod tot levering
van gas in den nacht, zou met name
de bakkersknechts (om van andere
bedrijven nu nog maar niet te spre
ken) wel aanstaan.
Merkwaardigs viel er in deze Raads
vergadering niet voor, behalve dat,
toen de heer de Breuk aan 't woord
was en zijn buurman de heer de
Kanter daartusschen in praatte, laatst
genoemde van zijn collega op krach-
tigen toon te hooren kreeg: „houd u
asjeblief stil, als ik spreek!"
De heer de Kanter zette een ver
baasd gezicht, maar liet het wijselijk
daarbij blijven.
STADSNIEUWS
Eerste er* tweede pagina.
Haarlem20 Jan. 1899.
Koloniaal Museum.
Gedurende de Zondagen zijn in het
Koloniaal Museum alhier gratis te be
zichtigen 158 foto's, die het Museum
ten geschenke heeft ontvangen van
de te Batavia gevestigde vereeniging
van Amateur-Photografen24 ver
schillende opnamen uit de voornaam
ste plaatsen van Oost-Indië en 51
foto's, die betrekking hebben op den
plantengroei van Ceylon.
Op de maandelyksche vergadering
der Haarlemsche Varkenslagers ver
eeniging gehouden 18 Jan. 1.1. is we
gens het bedanken van den heer J.
J. Rooyers als president, het bestuur
als volgt vastgesteld
President de heer P. H. Star,
vice-president de heer H. Bannink,
le secretaris de heer J. P. Stol,
Keizerstraat 35, 2e secretaris de
heer D. J. Hartel, penningmeester de
heer J. H. Tissen.
Aangemoedigd door het groote
succes hetwelk „de Amsterdamsche
Tooneel vereeniging" Zondag j.l. in den
Schouwburg heeft gehad, heeft haar
doen besluiten op Zondag 22 Jan. e.k.
in de sociëteit „de Kroon" een tweede
volksvoorstelling te geven. Opgevoerd
zal wordende Kinderroofster, waarin
mej. W. Fenny van Biene in de ro!
van Sarah Waters zal optreden.
De andere hoofdrollen worden ver
vuld door de dames: A. Fuchs—Bar
biers, de Hoop—Fuchs en Greta
Braakensiek, en de heerenJJ.
Ketting, Lageman enz..
SÖ£u!
We Spotvogel
|is het Humorls-1
|tlsch Weekblad
jjmet Illustraties.
jdat wij gratis!
"zenden aan onze-
f&eabon neer denl
Idie per week 1©
g Cents betalen.
Sociëteit Vereeniging.
Donderdagavond vergaderde het
Bestuur der Sociëteit met de credi
teuren. Byna 50 hunner waren aan
wezig, waaronder de voornaamste. Na
een inleidend woord van den voorzitter,
Dr. Valkema Blouw, wisselden de
aanwezigen van gedachten over den
toestand.
Ten slotte werd met algemeene
stemmen aangenomen een voorstel van
net Bestuur, geformuleerd door mr.
F. A. Byvoet, dat de crediteuren het
der Sociëteit niet lastig zullen maken
met hunne pretentiën, zoolang het
Bestuur in termen van onderhandeling
is met de obligatiehouders.
Het Bestuur verklaarde zijnerzijds,
dat het zoodra bedoelde onderhandeling
met goeden uitslag zal zijn bekroond,
pondspondsgewijze de crediteuren
zal voldoen, voor zoover dit mogelijk
is met de gelden, die daarvoor reeds
door de leden der sociëteit zijn en
nog dagelijks worden beschikbaar
Met een woord van dank van den
voorzitter tot de aanwezigen voor
hunne medewerking werd de vergade
ring gesloten.
Gemeentereiniging.
Zooals onze lezers zich zullen her
inneren heeft vóór den aanvang van
een der laatste Raadsvergaderingen
de beer W. A. J. van de Kamp aan
de Raadsleden die ter vergadering
kwamen, een stuk uitgereikt in enve
loppe. Dit stuk droeg weliswaar het
opschrift „vertrouwelyk", maar is
door welke oorzaken dan ook in
zooverre bekend geworden, dat men
thans vrij algemeen weet, dat het een
aanval behelst op het beheer der
gemeentereiniging.
Naar ons ter oore komt is de zaak
Woensdag 1.1. ter sprake gebracht in
de geheime Raadszitting en heeft het
Dagelyksch Bestuur toen in over
weging gegeven, dat een van de
Raadsleden over deze zaak een vraag
zou doen in eene openbare vergadering,
opdat het publiek het antwoord dat
daarop van de zijde van B. en W.
zal worden gegeven, vernemen kan.
Aan dezen wenk zal (althans zoo
meldt onze zegsman) door een van
de Raadsleden in de volgende Raads
vergadering worden voldaan.
ARRONDISSEMENTS
RECHTBANK
Zitting van Donderdag 19 Jan. '99-
(Vervolg).
Een boertje uit Noord-Holland stond
terecht ter zake dat hy bij zijne fail
lietverklaring op 4 Januari 1.1. geen
verantwoording kon of wilde geven
van geld, dat hy ontvangen had voor
koeien, die by in de maand October
had verkocht. Volgens den getuige,
de heer Mr. Th. de Haan Hugenholz,
die curator in deze zaak was, had
beklaagde minstens een f 1300 ont
vangen, terwijl door quitanties slechts
f300 werd gedekt, zoodat nog op te
lossen bleef wat hij met f 1000 had
gedaan. Het vermoeden was dat hy
die som in zekerheid had gebracht om
ze later ten eigen bate aan te wen
den. Het boertje bleef dit evenwel
ontkennen en zeide, dat hy ieder het
zyne had gegeven, en niet wist aan
welke personen en hoeveel hy betaald
had. Het O. M. vroeg beklaagde's
schuldig verklaring aan het niet ver
antwoorden in een faillissement van
door hem ontvangen geiden en vor
derde 2 maanden gevangenisstraf.
De rolletjes omgekeerd.
Stonden voor eenige maanden de
gebroeders Peyst wegens diefstal van
geld, gepleegd ten nadeele van den
bakker J. J. v. d. Vossen te Heem
stede, in het bankje der beklaagden,
terwijl A. Cassée in hun zaak als
getuige optrad, thans was het Cassée,
bierhuishouder te Heemstede, die in
het bankje der beklaagden zat, ter
zake van het ten geschenke aannemen
van geld van diefstal afkomstig, ter-
wyl de gebr. Peijst in zyne zaak als
getuigen optraden. Uit hun getuigen
verhoor bleek dat Cassée met ban
diefstal bekend was en dat zy het
geld daarna gedeeld hadden. Cassée
bleef evenwel alle schuld ontkennen.
Hy had wel gehoord, dat de gebr.
Pyst gezegd hadden„Tegen kermis
zullen wy geld hebben"doch hy
dacht, dat toen zy op een avond met
geld thuis kwamen, dit door hen ver
diend geld was en had, zooals hy
beweerde, niet meer van hen ontvan
gen dan zij schuldig waren voor de
gemaakte vertering.
Getuigen bleven evenwel by hunne
bewering. De sub. Officier van Jus
titie, zyn requisitoir nemende, acht het
feit door de pertinente verklaringen
van de gebr. Peyst voldoende bewezen
en requiseert 1 jaar gevangenisstraf.
Beklaagde zegt hierop, dat mocht de
Rechtbank hierop ingaan, zy een on
schuldige veroordeelt.
Tegen S. Troost te Westzaan,
die J. Stuyt aldaar had mishandeld,
werd 14 dagen gevangenisstraf ge-
eischt.
Zooals onze lezers zich wellicht
zulle herinneren, werd voor eenigen
tijd een wagen, die zich tusschen
Santpoort en Velsen op de spoorlijn
bevond, door den sneltrein van Haar
lem naar Alkmaar aangereden en
verbrijzeld.
Heden stonden nu de vervoerders,
J. L. Kroone, A. Schippers en P. de
Groot, allen te Bloemendaal woon
achtig, terecht ter zake van het doen
ontstaan van gevaar voor een spoor
trein. Beklaagden zeiden dat zy in
den avond van 17 October, terwijl
het stikdonker was, met paard en
wagen voor de gesloten boomen aan
den overweg Driehuizen—Heide wa
ren gekomen. Nadat zij ongeveer 10
minuten hadden gewacht, hadden zy
de boomen maar geopend en de wa
gen over het spoor willen brengen,
doch door de duisternis was den wagen
van den overweg afgeraakt, en in het
grinten de langs den grond loopende
draden terecht gekomen, zoodat zy
dezen onmogelijk meer konden bewe
gen. Nog juist hadden zy den tjjd om
het paard af te spannen, toen de
sneltrein in volle vaart aankwam en
den wagen totaal verbrijzelde.
Uit het verhoor van getuige C. W.
Harbregt, de hoofdconducteur van
trein 121, die met eene snelheid van
60 K. M. per uur loopt, bleek dat hij
den wagen op een afstand van 50 M.
zag en toen direct uit alle macht ge
remd had, waardoor wellicht een groo
ter ongeluk of eene ontsporing was
voorkomen. Ook uit het verhoor der
andere getuigen bleek dat eene ont
sporing best het gevolg ervan had
kunnen zyn, om welke reden het
O. M. voor elk der beklaagden 14
dagen requireerde.
R. Palstra was op Nieuwjaarsdag
by vrouw van der Kwast te Halfweg
een glas melk gaan drinken. Toen de
vrouw weg was om melk te halen,
had beklaagde zyn slag geslagen en
I f3 uit de winkellade ontvreemd. Waar-
1 om hy zulks gedaan had, wist hy
niet, daar hy nog 4 gulden in zyn
1 zak had.
Beklaagde, die 's avonds direct het
ontvreemde bedrag weder teruggege-
j ven had, toonde nu ook veel berouw
over zijne daad.
Daar beklaagde overigens zeer gun
stig bekend staat vorderde het O. M.
eene lichte straf en wel f 10 boete
subs. 10 dagen hechtenis.
J. Hangjas, een 17 jarige jongen,
alhier is een ware bengel. Op 14
December 1.1. had hij een kat gesto
len, het dier vervolgens op wreed
aardige wijze mishandeld, door het
met den kop tegen den grond te slaan
en in de hoogte te werpen, waarvan
FEUILLETON.
Kijkjes in de Sportwereld,
Konrad sprak nu en Annie leunde
met haar hoofdje tegen zijn schouder.
,,'a Is het mooiste paar. dat ik ooit
van mijn leven gezien heb," dacht
Griotte.
Deze merkwaardige avond scheen
geen einde te nemen.
De laatste nachtbrakers keerden huis
waarts maar de vensters van Griotte's
woning waren nog altijd verlicht. De
kleine petroleumlamp begon mine te
maken om uit te gaanvader en moeder
Griotte gingen naar de keuken om ze
te vullen, terwijl een overgelukkig
paartje in de donkere kamer alleen
bleef. Zeer zeker werd er nooit langza
mer een lamp gervuld, maar ae hield
rich dan ook dapper en brandde nog
vier uur, toen begon het morgenlicht
reeds door de ruiten te schijnen.
Op schitterende wijze werd de ge
denkwaardige avond besloten. Vader en
moeder Griotte verdwenen weer een
kalf uurtje naar de keuken en de bu
ren, die geeuwend hun dagtaak
nen zagen Griotte zonder hoed en op
pantoffels naar buiten komen. Met
boter, melk en een mandje veracha
broodjes gewapend keerde hij terug en
in dien tusschentijd had zijn vrouw
koffie gezet. Sterke koffie, zooals defti-
ge, gegoede burgers drinken.
En terwijl de lamp nog gemoedelijk
voortbrandde, werd de dampende koffie
binnengebracht.
Annie smeerde de broodjes, natuur
lijk alleen, die welke voor Konrad be
stemd waren; hoe zou 't mogelijk ge
weest zijn aan een ander te denken? Nu
werd er op de deur getikt: dat moest
de couranten vrouw zijn.
I Griotte ging zelf naar voren en lieirn-
lijk een paar grosschen uit zijn zak
krijgend gaf hij die aan de vrouw. Toen
zij hem verbaasd aanzag en vroeg wat
dit beteekende, gooide hij haar de deur
voor den neus toe. Vluchtig en bijna
onverschillig las hij de gevreesde recen
sie over de Hamlet, maar toen begon
hij nog eens en las haar langzaam over.
„Koninklijke Schouwburg, voor 't
eerst opgevoerd Hamlet, prins van De
nemarken." Goed, goed, alles was goed
geweestde rolverdeeling, de mis-en-
scène Hamlet, Ophelia, goed, alles goed.
Met een bewonderenswaardige vlugheid
las Griotte dit alles. Er werd volstrekt
niet gerept van een slechten souffleur
en daar, neen het was ongeloofelijk,
stond het zwart op wit: „Over 't alge
meen voldeed Polonius' spel het best."
Goddanknu kon hij gerust rijn. De
gelukkige Polonius zou hem nu geen
verwijten meer doen.
Fluisterend, alsof hij weer in 't souf
fleurshokje stond, las Griotte: „Over
't algemeen voldeed Polonius" spel het
best."
Maar plotseling werd rijn gelaat door
een zonnigen, gelukkigen glimlach ver
helderd en hij zeide:
„Neen, de verloving van juffrouw
Annie Griotte was toch 't mooist van
alles!"
Griotte stond nog altijd met de oou-
rant in de hand in de gang; van uit
de kamer drong Konrad's stem tot hem
door, nu lachte Annie, toen volgde er
een kus en alles werd weder stil.
Hij gaapte en rekte rich uit en ge
voelde) groote lust een dansje uit te
voeren.
Slechts zelden, evenals de branding
van een ver verwijderde zee, drongen er
berichten uit de groote wereld, waartoe
hij eens behoorde, tot Konrad door. Op
de najaars Steeple-chase te Charlotten-
burg was Coriolan bij den steenen muur
gestruikeld en toen de jockey af sprong
om het dier op te helpen zag hij dat
het dood waa
Het ellendige lot. waartoe C. W. den
goudvos bestemd had, werd hem dus
Boven Konrad's schrijftafel hingen
de portretten van Brandes en Kath-
chen en daarnaast Coriolan, in een een-
voudige lijst, waarop te lezen stond: i
„Coriolan, winner van de Derby." j
Eenmaal zou de kleine George, die
in rijn lang wit jurkje op Konrad's knre
zat, rijn vader misschien vragen„Wat
is dat voor een paard?" I
En dan zou hij hem lange verhalen
vertellen van de Hamburger Derby, van
George Brandes en do prinses von Rei-
chenberg en van zooveel andere din
gen uit die betooverende wereld.
Het opzienbarende bericht van Kalms
riekte las Konrad in de couranteeni
ge dagen later ontmoette hij graaf Ben- j
low die in tusschen tot ritmeester
gepromoveerd waa en nu hoorde hij
hoe alles rich toegedragen had.
„Die man moet al lang krankzinnig
rijn geweest"# zeide de graaf, „maar
nu is 't tot een uitbarsting gekomen. Hij
beeldt zich in een prins of hertog te
rijn en heeft visitekaartjes met een ti
tel en kroontje er op laten drukken, en
op rijn equipage moest een wapen prij
ken.
In de club kwam hij al sinds jaren
niet meer, dat was het werk van Car-
lot ta geweest.
Hoe vindt gij het? Die Kalm krank
zinnig!
De man maakte zoo'n prozaischen in
druk."
,.Is hij naar een gesticht gebracht?"
„Neen. Wel heeft hij geen vrije be
schikking meer over rijn vermogen, en
de oude baron is als gezelschapsheer bij
hem aangesteld.
Zoo eindigde dus de man, die zóó
hoog had willen klimmen, dat rijn na-
gedachtenis in volksboeken en tijdschrif
ten voor de jeugd verheerlijkt en ver
eeuwigd werd. De man, die om rijn
doel te bereiken, dooden beleedigde en
altijd lachend, koud en ongevoelig rijn
"Ooïï. lachte hij nog. De oude ba
ron, die hem gezelschap hield, waar
voor hij een flink salaris ontving, hoor
de altijd door rijn afschuwelijken lach,
die nog schriller en akeliger klonk dan
vroeger, altijd moest hij nog de luimen
van C. W. verdragen, maar nu waren
de rollen omgekeerd. De baron was nu
de man, wien C. W. gehoorzamen moest.
Een beter en goediger verpleger als de
baron von Rosse bestond er zeker niet.
Hij, die in de bitterste ellende en groot-
sten rijkdom altijd een gentleman ge
bleven was, droeg rijn vroegeren kwel
geest geen wrok toe. Geduldig hoorde
hij de nonsens van C. W. aan en tracht
te den zieke te kalmeeren, als hij rijn
vrijheid en geld terug verlangde en
menschen bij zich wilde zien.
Zoo leefden twee menschen, wier le
ven gebroken was, naast elkander voort
een toeval had hen te zamen ge
bracht en hoewel rij eens gescheiden
waren kwamen rij toch weer bij elkaar
terug.
Soms als de crocussen in de Berlijn-
sche tuinen bloeiden en de groote aan
plakbiljetten waarop te lezen stond
„wedrennen te Charlottenburg op 2esn
Paaschdag," aan de muren werden ge
hecht, overviel Konrad een gevoel van
heimwee, om nog eenmaal rijn vroegere
vrienden de hand te drukken, de paar
den over de groene weilanden te zien
snellen en de rijden buizen der jockeys
in den wind te zien fladderen. Dit ver
langen was als het hoorngeschal van
't bekende sprookje, dat bijna niet te
weerstaan was.
Maar hij ging niet.
Hij was een vreemdeling in die we-