NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. i8a J.MFj.aMjj Zaterdag 21 Januari IB99. Uo 4775 HAARLEMS DABBLAD AJB03Sr3STEL2VlZEn<rTSFH^IJ"S: Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per post0.371/2 Directeur-Uitgever ADVERTBUTI2EN": Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'ere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Ngverheidjen Geldwezen, opgedragen aan bet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prys der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer f0,15; Reclames per regel ƒ0,80. Agenten |voor Jdit blad in den omtrek zijn: BloemendaalSantpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,by de tol; Svaamdam, C. HARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER Velsen, W. J. RUIJTERBeverwijkJ. HOORNSHillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. Weekblad voor de Jeugd. Aan hen die daarop zijn geabon- »erd, wordt hierbij verzonden No. 4 an het Weekblad voor de Jeugd. Dit keurig geïllustreerde weekblad, oder redactie van den heer F. H. in Leent, bevat in dit nummer Op de ijsbaan. Het Herderinnetje (vervolg). Lesseu der Ervaring. Een onaangenaam ontwaken, (ver- olg). Een muizen avontuurtje. De gestoorde maaitijd. Van drie meisjes, twee biggen en en lammetje, (vervolg). Allerlei. Raadsel. Antwoord ep het raadsel. Verdwaald in het Park. (Elk No., groot 8 bladzijden, bevat al van fraaie, gekleurde platen en bq voor kinderen alleraardigsten akst. De prijs per 3 maanden is slechts D Cents.) Officieele Berichten. Burgemeester en Wethouders van laarlem, Doen te weten, dat van heden op werkdagen, van des voormiddags 0 tot des namiddags 4 uur, tot 2 'ebr. e.k., 's namiddags ten 2 ure, ter emeente-secretarie ter visie zijn ne ergelegd het ingekomen verzoek- cbrift met de bijlagen van J. Ver- oeff, om vergunning tot oprichting an eene timmei werkplaats waarbij ils beweegkracht een gasmotor zal porden gebezigd in het perceel aan de ichagchelstraat No. 33, van Wed. C. Weigand om vergunning tot uitbrei- iing van de stoffen ververij en was- cherij in het perceel aan de Lange toellaan No. 21 door plaatsing van ene stoommachine van 5 paarden kracht en van W. Bus om verguu- ling tot uitbreiding van zyne werk plaats voor stoomwerktuigen, door stoom gedreven in het perceel aan de Spaarnwouderstraat 11a door bij plaatsing van een dynamo, en dat op den 2en Februari e.k. des namid dags ten 2 ure op het Raadhuis der gemeente de gelegenheid zal worden gegeven, om ten overstaan van het gemeente-bestuur bezwaren tegen het oprichten dezer inrichtingen in te brengen. Haarlem19 Jan. 1899. en Wethouders voornoemd BOREEL. De Secretaris PIJNACKER. NABETRACHTING van den GEMEENTERAAD. CXXXII. Een man die vijftig jaar lang als stratenmaker voor de gemeente heeft gewerkt, die daarbij krom en stram stijf is geworden, heeft drie jaar geleden het tijdelijke met het eeuwige verwisseld en een weduwe achterge laten, die natuurlijk te oud was om zelf in haar onderhoud te voorzien. De gemeente verleende haar een gra tificatie van vijftig, zegge vijftig gul den deze aalmoes werd het volgende jaar herhaald en het daarop volgende jaar opnieuw maar voor den vierden keer is de gift Woensdag j.l. niet geschonken, omdat de weduwe eigen dommen heeft en zooals men zei, dat ze geldbezit! 't Is waar, ze heeft huisjes ter waarde van f 3500. Daarvan komt haar 3\K en haren zoon Vi toe. Hoog stens trekt ze daarvan dus drie gul den in de week. Maar ze moet ook geld hebben. Ja waarlijk, men meent dat ze geld heeft. Niemand weet het, maar „men" vermoedt het en een agent van politie die op onderzoek uit is geweest, verklaart dat men het ver moedt. De legendarische kous met geld komt weer op de proppen. En de Raad, alsof hy niet wist welke waarde redelijkerwijs 1 moet worden gehecht aan de verzekering: „nou, die en die zit er warmpjes in," alsof hy niet bij ervaring weten moest, dat men iemand die honderd gulden heeft, er duizend toeschrijft, een burgermans kapitaaltje van twintig mille tot een ton verhoogt en een man van een ton een millionnair noemt, de Raad, zeg ik, stemt de vijftig gulden af, daarbij de adressante stempelende tot een rijke weduwe. Men zou er haast om kunnen lachen, als 't niet was om te huilen ik denk, dat adres sante het laatste nader staat dan 't eerste. By deze gelegenheid kwam zoowaar de nieuwe verordening op de pensioe nen weer ter sprake. Deze verorde ning is al jarenlang in de maak, maar tot dusver is nog niet bekend, hoe veel jaar het na deze nog duren zal voor ze in den Raad ter tafel komt. Op tamme manier wordt er in den Raad om de zes maanden een schuchtere opmer king over gemaakt, waarvan de com missie die er mee belast is zich even veel aantrekt, als de keizer van Chiua zich bekommert om de bestrating van Haarlem. Ja toch, een jaar geleden heeft iemand eens gezegd, dat er hard aan gewerkt werd. Blijkbaar moet de nieuwe verordening dus een meester stuk van samenstelling worden. In- tusschen worden de weduwen van gemeentewerklieden afgescheept met een aalmoes, die ingehouden wordt als er geruchten gaan, dat het mensch een kous met geld heeft. De nieuwe pensioenregeling is te vergelijken met het mannetje in de maan men ziet het altyd in de verte, maar niemand heeft het ooit voor den neus gehad. Was dit derhalve, althans in mjjn oogen, allesbehalve een gelukkig be- sluit, er dreigde nog erger en wel j heropening van het boomendebat. De j heer Van Lennep begon er mee door de quasi ernstige, maar feitelijk toch zeker als aardigheid bedoelde vraag, of de boom op den Dreef, die bq den laatsten storm zijn kruin heeft ver loren, nu omgehakt mag worden of niet. Dat was niet aan doovemans- deur geklopt. Dadelijk stelde de heer Sneltjes voor, nu het rooiïngsbesluit maar uit te voeren, daar toch geble ken was, dat de boomen in slechte conditie verkeerendaarop werd weer van den kant der boomenbehouders geantwoord en aan alle zijden gingen raadsheerlijke monden al open, toen de Burgemeester met een ernstig woord, zeer terecht en ter snede, een eind aan de zaak maakte. Het rapport van den opzichter over de gasverlichting, dat anders gewoon lijk zonder aanstoot den hamer pas seert, werd dezen keer besproken. Het gemiddeld lichtgevend vermogen is namelijk in de maand December onder het by contract overeengekomen cijfer gebleven. Begint de Maatschappij te „slabakken," nu ze toch het einde van haar contract ziet naderen? 'tls nauwelijks te gelooven en toeval zal hier wel eerder in 't spel zyn. De heer Macaré brak by deze ge legenheid een lans voor de nacht pitjes, wel te verstaan in letterlijken, niet in figuurlijken zin bedoeld. Het kwam hem voor, dat het gas 's nachts slechter brandt dan 's avonds en zij die het 's nachts noodig hebben, be talen zei de heer Macaré toch niet minder, dan de anderen. Mis schien zal de gasfabriek daarop ant woorden, dat zij van oordeel is, dat een mensch 's nachts behoort te slapen en daarin heeft zy dan, uit een alge meen oogpunt bekeken, volkomen ge lijk. Een absoluut verbod tot levering van gas in den nacht, zou met name de bakkersknechts (om van andere bedrijven nu nog maar niet te spre ken) wel aanstaan. Merkwaardigs viel er in deze Raads vergadering niet voor, behalve dat, toen de heer de Breuk aan 't woord was en zijn buurman de heer de Kanter daartusschen in praatte, laatst genoemde van zijn collega op krach- tigen toon te hooren kreeg: „houd u asjeblief stil, als ik spreek!" De heer de Kanter zette een ver baasd gezicht, maar liet het wijselijk daarbij blijven. STADSNIEUWS Eerste er* tweede pagina. Haarlem20 Jan. 1899. Koloniaal Museum. Gedurende de Zondagen zijn in het Koloniaal Museum alhier gratis te be zichtigen 158 foto's, die het Museum ten geschenke heeft ontvangen van de te Batavia gevestigde vereeniging van Amateur-Photografen24 ver schillende opnamen uit de voornaam ste plaatsen van Oost-Indië en 51 foto's, die betrekking hebben op den plantengroei van Ceylon. Op de maandelyksche vergadering der Haarlemsche Varkenslagers ver eeniging gehouden 18 Jan. 1.1. is we gens het bedanken van den heer J. J. Rooyers als president, het bestuur als volgt vastgesteld President de heer P. H. Star, vice-president de heer H. Bannink, le secretaris de heer J. P. Stol, Keizerstraat 35, 2e secretaris de heer D. J. Hartel, penningmeester de heer J. H. Tissen. Aangemoedigd door het groote succes hetwelk „de Amsterdamsche Tooneel vereeniging" Zondag j.l. in den Schouwburg heeft gehad, heeft haar doen besluiten op Zondag 22 Jan. e.k. in de sociëteit „de Kroon" een tweede volksvoorstelling te geven. Opgevoerd zal wordende Kinderroofster, waarin mej. W. Fenny van Biene in de ro! van Sarah Waters zal optreden. De andere hoofdrollen worden ver vuld door de dames: A. Fuchs—Bar biers, de Hoop—Fuchs en Greta Braakensiek, en de heerenJJ. Ketting, Lageman enz.. SÖ£u! We Spotvogel |is het Humorls-1 |tlsch Weekblad jjmet Illustraties. jdat wij gratis! "zenden aan onze- f&eabon neer denl Idie per week 1© g Cents betalen. Sociëteit Vereeniging. Donderdagavond vergaderde het Bestuur der Sociëteit met de credi teuren. Byna 50 hunner waren aan wezig, waaronder de voornaamste. Na een inleidend woord van den voorzitter, Dr. Valkema Blouw, wisselden de aanwezigen van gedachten over den toestand. Ten slotte werd met algemeene stemmen aangenomen een voorstel van net Bestuur, geformuleerd door mr. F. A. Byvoet, dat de crediteuren het der Sociëteit niet lastig zullen maken met hunne pretentiën, zoolang het Bestuur in termen van onderhandeling is met de obligatiehouders. Het Bestuur verklaarde zijnerzijds, dat het zoodra bedoelde onderhandeling met goeden uitslag zal zijn bekroond, pondspondsgewijze de crediteuren zal voldoen, voor zoover dit mogelijk is met de gelden, die daarvoor reeds door de leden der sociëteit zijn en nog dagelijks worden beschikbaar Met een woord van dank van den voorzitter tot de aanwezigen voor hunne medewerking werd de vergade ring gesloten. Gemeentereiniging. Zooals onze lezers zich zullen her inneren heeft vóór den aanvang van een der laatste Raadsvergaderingen de beer W. A. J. van de Kamp aan de Raadsleden die ter vergadering kwamen, een stuk uitgereikt in enve loppe. Dit stuk droeg weliswaar het opschrift „vertrouwelyk", maar is door welke oorzaken dan ook in zooverre bekend geworden, dat men thans vrij algemeen weet, dat het een aanval behelst op het beheer der gemeentereiniging. Naar ons ter oore komt is de zaak Woensdag 1.1. ter sprake gebracht in de geheime Raadszitting en heeft het Dagelyksch Bestuur toen in over weging gegeven, dat een van de Raadsleden over deze zaak een vraag zou doen in eene openbare vergadering, opdat het publiek het antwoord dat daarop van de zijde van B. en W. zal worden gegeven, vernemen kan. Aan dezen wenk zal (althans zoo meldt onze zegsman) door een van de Raadsleden in de volgende Raads vergadering worden voldaan. ARRONDISSEMENTS RECHTBANK Zitting van Donderdag 19 Jan. '99- (Vervolg). Een boertje uit Noord-Holland stond terecht ter zake dat hy bij zijne fail lietverklaring op 4 Januari 1.1. geen verantwoording kon of wilde geven van geld, dat hy ontvangen had voor koeien, die by in de maand October had verkocht. Volgens den getuige, de heer Mr. Th. de Haan Hugenholz, die curator in deze zaak was, had beklaagde minstens een f 1300 ont vangen, terwijl door quitanties slechts f300 werd gedekt, zoodat nog op te lossen bleef wat hij met f 1000 had gedaan. Het vermoeden was dat hy die som in zekerheid had gebracht om ze later ten eigen bate aan te wen den. Het boertje bleef dit evenwel ontkennen en zeide, dat hy ieder het zyne had gegeven, en niet wist aan welke personen en hoeveel hy betaald had. Het O. M. vroeg beklaagde's schuldig verklaring aan het niet ver antwoorden in een faillissement van door hem ontvangen geiden en vor derde 2 maanden gevangenisstraf. De rolletjes omgekeerd. Stonden voor eenige maanden de gebroeders Peyst wegens diefstal van geld, gepleegd ten nadeele van den bakker J. J. v. d. Vossen te Heem stede, in het bankje der beklaagden, terwijl A. Cassée in hun zaak als getuige optrad, thans was het Cassée, bierhuishouder te Heemstede, die in het bankje der beklaagden zat, ter zake van het ten geschenke aannemen van geld van diefstal afkomstig, ter- wyl de gebr. Peijst in zyne zaak als getuigen optraden. Uit hun getuigen verhoor bleek dat Cassée met ban diefstal bekend was en dat zy het geld daarna gedeeld hadden. Cassée bleef evenwel alle schuld ontkennen. Hy had wel gehoord, dat de gebr. Pyst gezegd hadden„Tegen kermis zullen wy geld hebben"doch hy dacht, dat toen zy op een avond met geld thuis kwamen, dit door hen ver diend geld was en had, zooals hy beweerde, niet meer van hen ontvan gen dan zij schuldig waren voor de gemaakte vertering. Getuigen bleven evenwel by hunne bewering. De sub. Officier van Jus titie, zyn requisitoir nemende, acht het feit door de pertinente verklaringen van de gebr. Peyst voldoende bewezen en requiseert 1 jaar gevangenisstraf. Beklaagde zegt hierop, dat mocht de Rechtbank hierop ingaan, zy een on schuldige veroordeelt. Tegen S. Troost te Westzaan, die J. Stuyt aldaar had mishandeld, werd 14 dagen gevangenisstraf ge- eischt. Zooals onze lezers zich wellicht zulle herinneren, werd voor eenigen tijd een wagen, die zich tusschen Santpoort en Velsen op de spoorlijn bevond, door den sneltrein van Haar lem naar Alkmaar aangereden en verbrijzeld. Heden stonden nu de vervoerders, J. L. Kroone, A. Schippers en P. de Groot, allen te Bloemendaal woon achtig, terecht ter zake van het doen ontstaan van gevaar voor een spoor trein. Beklaagden zeiden dat zy in den avond van 17 October, terwijl het stikdonker was, met paard en wagen voor de gesloten boomen aan den overweg Driehuizen—Heide wa ren gekomen. Nadat zij ongeveer 10 minuten hadden gewacht, hadden zy de boomen maar geopend en de wa gen over het spoor willen brengen, doch door de duisternis was den wagen van den overweg afgeraakt, en in het grinten de langs den grond loopende draden terecht gekomen, zoodat zy dezen onmogelijk meer konden bewe gen. Nog juist hadden zy den tjjd om het paard af te spannen, toen de sneltrein in volle vaart aankwam en den wagen totaal verbrijzelde. Uit het verhoor van getuige C. W. Harbregt, de hoofdconducteur van trein 121, die met eene snelheid van 60 K. M. per uur loopt, bleek dat hij den wagen op een afstand van 50 M. zag en toen direct uit alle macht ge remd had, waardoor wellicht een groo ter ongeluk of eene ontsporing was voorkomen. Ook uit het verhoor der andere getuigen bleek dat eene ont sporing best het gevolg ervan had kunnen zyn, om welke reden het O. M. voor elk der beklaagden 14 dagen requireerde. R. Palstra was op Nieuwjaarsdag by vrouw van der Kwast te Halfweg een glas melk gaan drinken. Toen de vrouw weg was om melk te halen, had beklaagde zyn slag geslagen en I f3 uit de winkellade ontvreemd. Waar- 1 om hy zulks gedaan had, wist hy niet, daar hy nog 4 gulden in zyn 1 zak had. Beklaagde, die 's avonds direct het ontvreemde bedrag weder teruggege- j ven had, toonde nu ook veel berouw over zijne daad. Daar beklaagde overigens zeer gun stig bekend staat vorderde het O. M. eene lichte straf en wel f 10 boete subs. 10 dagen hechtenis. J. Hangjas, een 17 jarige jongen, alhier is een ware bengel. Op 14 December 1.1. had hij een kat gesto len, het dier vervolgens op wreed aardige wijze mishandeld, door het met den kop tegen den grond te slaan en in de hoogte te werpen, waarvan FEUILLETON. Kijkjes in de Sportwereld, Konrad sprak nu en Annie leunde met haar hoofdje tegen zijn schouder. ,,'a Is het mooiste paar. dat ik ooit van mijn leven gezien heb," dacht Griotte. Deze merkwaardige avond scheen geen einde te nemen. De laatste nachtbrakers keerden huis waarts maar de vensters van Griotte's woning waren nog altijd verlicht. De kleine petroleumlamp begon mine te maken om uit te gaanvader en moeder Griotte gingen naar de keuken om ze te vullen, terwijl een overgelukkig paartje in de donkere kamer alleen bleef. Zeer zeker werd er nooit langza mer een lamp gervuld, maar ae hield rich dan ook dapper en brandde nog vier uur, toen begon het morgenlicht reeds door de ruiten te schijnen. Op schitterende wijze werd de ge denkwaardige avond besloten. Vader en moeder Griotte verdwenen weer een kalf uurtje naar de keuken en de bu ren, die geeuwend hun dagtaak nen zagen Griotte zonder hoed en op pantoffels naar buiten komen. Met boter, melk en een mandje veracha broodjes gewapend keerde hij terug en in dien tusschentijd had zijn vrouw koffie gezet. Sterke koffie, zooals defti- ge, gegoede burgers drinken. En terwijl de lamp nog gemoedelijk voortbrandde, werd de dampende koffie binnengebracht. Annie smeerde de broodjes, natuur lijk alleen, die welke voor Konrad be stemd waren; hoe zou 't mogelijk ge weest zijn aan een ander te denken? Nu werd er op de deur getikt: dat moest de couranten vrouw zijn. I Griotte ging zelf naar voren en lieirn- lijk een paar grosschen uit zijn zak krijgend gaf hij die aan de vrouw. Toen zij hem verbaasd aanzag en vroeg wat dit beteekende, gooide hij haar de deur voor den neus toe. Vluchtig en bijna onverschillig las hij de gevreesde recen sie over de Hamlet, maar toen begon hij nog eens en las haar langzaam over. „Koninklijke Schouwburg, voor 't eerst opgevoerd Hamlet, prins van De nemarken." Goed, goed, alles was goed geweestde rolverdeeling, de mis-en- scène Hamlet, Ophelia, goed, alles goed. Met een bewonderenswaardige vlugheid las Griotte dit alles. Er werd volstrekt niet gerept van een slechten souffleur en daar, neen het was ongeloofelijk, stond het zwart op wit: „Over 't alge meen voldeed Polonius' spel het best." Goddanknu kon hij gerust rijn. De gelukkige Polonius zou hem nu geen verwijten meer doen. Fluisterend, alsof hij weer in 't souf fleurshokje stond, las Griotte: „Over 't algemeen voldeed Polonius" spel het best." Maar plotseling werd rijn gelaat door een zonnigen, gelukkigen glimlach ver helderd en hij zeide: „Neen, de verloving van juffrouw Annie Griotte was toch 't mooist van alles!" Griotte stond nog altijd met de oou- rant in de hand in de gang; van uit de kamer drong Konrad's stem tot hem door, nu lachte Annie, toen volgde er een kus en alles werd weder stil. Hij gaapte en rekte rich uit en ge voelde) groote lust een dansje uit te voeren. Slechts zelden, evenals de branding van een ver verwijderde zee, drongen er berichten uit de groote wereld, waartoe hij eens behoorde, tot Konrad door. Op de najaars Steeple-chase te Charlotten- burg was Coriolan bij den steenen muur gestruikeld en toen de jockey af sprong om het dier op te helpen zag hij dat het dood waa Het ellendige lot. waartoe C. W. den goudvos bestemd had, werd hem dus Boven Konrad's schrijftafel hingen de portretten van Brandes en Kath- chen en daarnaast Coriolan, in een een- voudige lijst, waarop te lezen stond: i „Coriolan, winner van de Derby." j Eenmaal zou de kleine George, die in rijn lang wit jurkje op Konrad's knre zat, rijn vader misschien vragen„Wat is dat voor een paard?" I En dan zou hij hem lange verhalen vertellen van de Hamburger Derby, van George Brandes en do prinses von Rei- chenberg en van zooveel andere din gen uit die betooverende wereld. Het opzienbarende bericht van Kalms riekte las Konrad in de couranteeni ge dagen later ontmoette hij graaf Ben- j low die in tusschen tot ritmeester gepromoveerd waa en nu hoorde hij hoe alles rich toegedragen had. „Die man moet al lang krankzinnig rijn geweest"# zeide de graaf, „maar nu is 't tot een uitbarsting gekomen. Hij beeldt zich in een prins of hertog te rijn en heeft visitekaartjes met een ti tel en kroontje er op laten drukken, en op rijn equipage moest een wapen prij ken. In de club kwam hij al sinds jaren niet meer, dat was het werk van Car- lot ta geweest. Hoe vindt gij het? Die Kalm krank zinnig! De man maakte zoo'n prozaischen in druk." ,.Is hij naar een gesticht gebracht?" „Neen. Wel heeft hij geen vrije be schikking meer over rijn vermogen, en de oude baron is als gezelschapsheer bij hem aangesteld. Zoo eindigde dus de man, die zóó hoog had willen klimmen, dat rijn na- gedachtenis in volksboeken en tijdschrif ten voor de jeugd verheerlijkt en ver eeuwigd werd. De man, die om rijn doel te bereiken, dooden beleedigde en altijd lachend, koud en ongevoelig rijn "Ooïï. lachte hij nog. De oude ba ron, die hem gezelschap hield, waar voor hij een flink salaris ontving, hoor de altijd door rijn afschuwelijken lach, die nog schriller en akeliger klonk dan vroeger, altijd moest hij nog de luimen van C. W. verdragen, maar nu waren de rollen omgekeerd. De baron was nu de man, wien C. W. gehoorzamen moest. Een beter en goediger verpleger als de baron von Rosse bestond er zeker niet. Hij, die in de bitterste ellende en groot- sten rijkdom altijd een gentleman ge bleven was, droeg rijn vroegeren kwel geest geen wrok toe. Geduldig hoorde hij de nonsens van C. W. aan en tracht te den zieke te kalmeeren, als hij rijn vrijheid en geld terug verlangde en menschen bij zich wilde zien. Zoo leefden twee menschen, wier le ven gebroken was, naast elkander voort een toeval had hen te zamen ge bracht en hoewel rij eens gescheiden waren kwamen rij toch weer bij elkaar terug. Soms als de crocussen in de Berlijn- sche tuinen bloeiden en de groote aan plakbiljetten waarop te lezen stond „wedrennen te Charlottenburg op 2esn Paaschdag," aan de muren werden ge hecht, overviel Konrad een gevoel van heimwee, om nog eenmaal rijn vroegere vrienden de hand te drukken, de paar den over de groene weilanden te zien snellen en de rijden buizen der jockeys in den wind te zien fladderen. Dit ver langen was als het hoorngeschal van 't bekende sprookje, dat bijna niet te weerstaan was. Maar hij ging niet. Hij was een vreemdeling in die we-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1899 | | pagina 1