heen als adjudaot onderofficier der om 3 te Kaléh aankwam, vrij wel
veld-artillerie en na gedurende ruim uitgehongerd, want de vivres had men
18 jaren verbonden te zyn geweest i moeten wegwerpen, en dus in bjjna
als fourier aan het Kouinklyk stal- 2 dagen geen eten gehad. Maar het
departement, moest de heer A. B. j doel, de verrassing, ging vóór en daar-
Metzel tengevolge van eeue kwaal,om vrienden, hoed af voor die kerel
die hem in 't gaan bemoeilijkte zjjnitjes! Het was een tocht door oer-
dienst verlaten. i terreindes nachts had een badak
Nadat Donderdag de eerste stal-1 zich op de colonne geworpen en een
neester van H. M., Bn. Bentinck in te- paar fuseliers omver geloopen, geluk-
genwoordigheid en uitnaam van het ge-
neele personeel van het staldeparte
ment zijn leedwezen had uitgesproken
over het feit, dat genoemde verdien
stelijke beambte om dezen reden het
departement moet verlateu en hem
dank had betuigd voor de vele goede
diensten door hem bewezen, verscheen,
H. M. de Koningin persoonlijk aan
kig zonder iemand te kwetsen; ook
de" andere colonnes kwamen in ge
zichtscontact met olifanten, een zon
derlinge ontmoeting!
„De compagDie van het 11e kwam
des nachts van den 28n om half één
in bivak, als men dat zoo noemen
wil, nl. een vochtig stukjegrond mid
den in de lagune, bü kampong La-
het departement en liet hem in de i woeng. De marsch was om Pedirpunt
wachtkamer komen, waar H. M. hem
Haar leedwezen te kennen gaf, dat
zijn gezondheidstoestand hem ver
hinderde langer zijn dienst waar te
H. M. vereerde daarop den
gegaan. Het was springvloed en don
derend beukten de golven op de hooge
rotsen. Het strand was daar ter plaatse
geheel onder water en dus scharrel
den de manschappen gelijk krabben
fourier H.D.Z. portret eigenhandig aan de hoekige steenen, terwijl de
en in fraaie lijst gevat. telkens aanrollende brekers steeds
trachtten hen het geweer uit de hand
Een anarcliist. ^en ^oed van ^6t hoofd te slaan.
Steil boven hen rnischten geheimzin-
M?andag is voor het assiezeuhol teDjg donkere roosachtige boomen en
Brussel het proces begonnen tegen 0ver alles liet een groote, volle maan
den anarchist Victor W illems, die ophaar sneeuwwit licht glijden het
den lien Augustus 1.1. zooveel op- was eeD prachtig, heeriyk gezicht,
schudding heeft verwekt door in huis doch laug duurde het niet. want
en op straat links en rechts te scbie-spoedig verdonkerde de maan en eerst
ten en zich als een dolleman te ge- langzaam, maar toen heviger kletterde
dragen, toen eenige pqiitie-agenten j die vervloekte regen neer met drop-
hem wilden in hechtenis nemen, en pe]s zoo groot als duiveneieren
daarna. Hij wordt beschuldigd van
maar zoo eventjes elf pogingen tot
vrijwiliigen manslag (homicide) met het
doel om te dooden, van het toebren
gen van wouden aan twee personen
en van verzet tegen do politie. In zijn
verhoor trachtte hjj het te laten voor
komen alsof hij van opgewondenheid
niet wist wat hjj deed, en er pleiten
werkelijk eenige dingen voor die be
wering.
Te Kaleh werd het bivak betrok
ken onder commando van den kapitein
van den staf Van Daalen. De bevol
king was daar vriendelijk gezind. De
troep bleef er vier dagen en patrouil
leerde in den omtrek zonder verzet
te vinden. Het verblijf was er echter
ellendig, ten gevolge van de weers-
Koloniën.
Pedir.
Aan een brief, den Hen December
uit Segli aan het „Bat. Nbld." ge
schreven, ontleenen wij iu do eerste
plaats bet volgende dat de weersge
steldheid betreft
..De westmoesson is hier goed door
gebroken en doet zich sterk gevoelen.
Op de sawaus varen de Atjéhers met
scüuitjes rond, de weg naar Grong-
Grong is gedeeltelijk ondertreloopen,
terwijl hier en daar stukken eruit
geslagen werden, daar het hoogte
verschil in den waterstand aan beide
zijden zeer aanmerkelijk was. Dat de
weg nu één kleverige massa vormt,
iaat zich begrijpen, en 'sarcastische
lui Doemen hem dan ook eenvoudig
de hindernis naar Padang T dji. Met
het bouwen van dit kampement gaat
het zeer langzaam vooruit en van tijd
tot tijd is het grootste amusement der
bewoners, om op hun tafels gezeten
te gaan visscheo, nl. als hot kampe
ment ondergeloopen is. Er zal wel een
dijk langs do rivier gelegd moeten
worden, wil men droge voeten houden.
Wat is het toch merkwaardig in den
Hollander, dat hy niet senang is, of
hij moet kunnen ploeteren in moeras
sen en dijken bouwen
En voorts 'net volgende, dat weer
eens een goed denkbeeld zal kunnen
geven van de bezwaren waarmede
men iD die streken te kampen heeft,
zoodat het waarlijk geen wonder is
wanneer meu daar niet zoo gauw
vordert als Hollandsche ODgeduldigen
soms vergen:
Lu den Kraton was het be
richt ontvangen, dat Toekoe Mohamad
zich met gevolg te Kalèh (op de kaart
staat slechts Biheuë) zou bevinden en
nu was besloten tot een algerneeu
ster-vormig oprukken: d1. een comp.
van het derde en de marechaussee on
der kapitein v. d. Maaten van uit Tjot
Mantjong, over Lam Toba naar Ka
lèh, hetgeen zeker een pootige marsch j zet te blijven. De trouweloosheid zal
mag genoemd worden. Deze colonnejbedoelden Toekoe een hoop centen'
zou de kampong K. trachten te oier- j kosten; hy zal wel erg verrast zijn,
vallen en nu zouden colonnes uit öeli- i als onze controleur hem zyn snood
moen (kapitein Smits) Ivroeug Raja i schrijven onder den neus komt houden,
(kapitein Lo Gordt Dilié Padang! Middelerwijl was de rest van het
TiJji (kapitein v. d. Schoot) en Segli -lie bataljon, dat nu langzamerhand
(kapitein Bedier de Prairie) alien n»ar op adem was gekomen onder den
dat punt toe marcheeren, om eventu-majoor, tevens vergezeld van den con-
eei wegloope.:de vijanden in het ge- troleur Morbeck, wederom uitgerukt
bergt® en "aan liet strand op te pik- j om plaatson te zoeken voor bet op-
keDDit plan gelukte echter niet.slaan van barakken, die dienen zullen
daar de colonne v. d. Maaten met. om by eventueel bivakkeereu den
zulke ontzettende moeilijkheden vantroepen een onderdak te verschaffen,
het terrein en het weer had te karn- De betrekkelijke hoofden bi ij ven
pen, dat zij pas den 2östen 's nachts dan aansprakelijk voor die barakken.
.,Maar eindelijk kwam dan toch de
dag van den terugmarsck weerde
compagnieën van het 14e en het 7e
zouden gezamenlijk eerst naar La-
woeng marcheeren, daar bivakkeeren
en dan 's nachts wederom oprukken
naar Tongköb, om te probeeren den
imam van die kampong en T. Mohamad,
aldaar moest logeeren, op te pikken.
De marsch ging nu over het voorge
bergte van den Weesberg en leverde
in den donker natuurlijk de noodige
bezwaren op. Steile heuvels die eigen
lijk volgens de terreiuleer onbeklim
baar waren, werden overgetrokken
en daarna weer op één bamboe over
een stroompje gecancaneerd, maar
wy kwamen er toch en juist om half
zes 's morgens roldeu de fuseliers
als een modder- en menseken-lawine j
de kampong Tongköb binDen.
„Een Atjesche schoone begon luid
keels te schreienkapké, kaphé (kafir),
zeker om de rest te wekken. Galan
terie kwam nu niet te pas en daarom
beduidde de luitenant Vis haar iu
weinig uitgezochte bewoordingen om
oogenblikkelyk te zwygen, waaraan
de schoone dadelijk voldeed. Middeler
wijl werden de andere huizen bezet
en de imam gesommeerd naar beneden
te komen. Men had ons blijkbaar zoo
vroeg niet verwacht, de imam had
nog zijn wit slaapmutsje op, en zicht
baar sidderende kwamen de verschil
lende sloebers ten getale van 13 uit
de huizen. By het doorzoeken daarvan
vonden wy een tweetal Beaumont-
geweren, waarvan één van het 14e
bataljon zelf, en een 6 tal vaii een
ander soort- en achterlaadgewereD,
benevens munitie, toestelletjes om
patronen te maken eo blanke wapens.
„Met dea imam voorop en de twaalf
confraters, aan een touw tot een schoon
span gevormd daarachter, werd iu
triomf naar Padang Tidji en den
daarop volgenden dag naar huis ge
marcheerd. Ook waren uit het huis
van den imam brieven mede genomen
en uit één daarvan bleek, dat een
ons bevriende Toekoe in Pedir den
imam aanraaddo, om zich toch niet
met die katirs in te laten en in ver-
Een practisch idéé, niet waar BijDe commissie, naar welke het wets-
Treüng Poedeng en later te Gloem- j ontwerp der regeering betreffende de
pong Pajong werd de colonne nog alvereeniging van al de Kamers van
beschoten, doch een aanvallende ne- het Hof van Cassatie is verwezen,
weging van één sectie was voldoende, zou Dinsdag voor 't eerst zitting hou-
om den vyand het hazenpad te doen den om inlichtingen te ontvangen van
kiezen. Hij leed evenwel een verlies de regeering en het dossier van 't
van 6 dooden. onderzoek Mazeau in ontvangst te
„Morgen gaat het 14e wederom naar nemen.
Treüng Poedeng, om aldaar het moge-
lijk grooter wordende verzet te fnui- j in de wyk Drnry Lace te Londen
ken- is een afgrijslijke moord gepleegd op
Het zal een week uitbly ven t is 1 een vierjarig meisje. De wyze- waarop
te hopen, dat er niet te veel zieken j het kind met een mes mishandeld is,
komen, want zooals gezegd is, alles j herinnert de gruweldaden van Jack
staat onder water. the Ripper en Vacher. De moorde-
Zie zoo, nu weet gij geloof ik wel
weer voor een tydje, wat wy hier alzoo
uitvoeren. Gegroet das tot een vol
genden keer."
I» U nog niet
geabonneerd op
ons Zondags
blad? Vraag
dan proefnum
mer, 't kost maar
3© Cents per 3
maandenp. p.
377, Ct.
naar is gevat.
De bankdiefstal te Londen.
Het opzienbarend bericht deed
Donderdagmiddag te Londen de rond
te, dat een oudgediende, tydelyk
krankzinnig heetende, klerk aan
Parr's Bank bekend heeft, de bank-
j noten gestolen te hebben. Het beela
bedrag moet h|j nu teruggegeven heb'
I ben.
Uitzettingspolitiek.
Volgens te Berlijn uit Essen ont
vangen particuliere berichten, zyn
daar in het myndistrict 230 Poolsche
werklieden door de politie nitgezet.
Tot dusver ontbreekt nog iedere op
heldering over de reden van dezen
maatregel en over de eigenlijke naüo-
naliteit der werklieden. Eenigen tijd
geleden is intusschea reeds in de
Westfaalsche myndistricten ambtelijk
bekend gemaakt dat om dringende
redenen wegéns het toonomende levens
gevaar voor alle mijnwerkers, voort
vloeiend uit het sterk toenemen van
het getal der vreemdelingen, in de
mijnen voortaan slechts die vreemde
arbeiders zouden mogen werken, die
Lettres* esm Ktssisk.
Prijsvraag voor novellen.
De redactie van „Elsevier's Geïl
lustreerd Maandschrift" stelt van he
den tot 15 April a.s. de gelegenheid
open tot medediuriü? naar ïier prU- d Duitsche taal genoegzaam machtig
zen van f 15», f75, f50en f2» boven Un om dade!ykBde bevelen, waar
het honorarium vau f3 per bladzijde i,efeBnrtm»k-i
voor een noveilistische bijdrage van
minstens twee vei druks (32 pagina'*
van het tijdschrift):
De voorwaarden, aan welke de in
zenders, die aan deze mededinging
deelnemen, zich onderwerpen, zyn de
volgende
lo. Alle inzendingen worden be
schouwd als te zijn bestemd tot plaat
sing in het tijdschrift, of in „Van
Eigen Bodem", met dien verstande,
dat de redactie het racht heeft ook
niet-bekroonde stukken op te nemen,
welke dan eveneens met 13 per blad
zijde voor bet tijdschrift en f 1 per
bladzijde voor „Van Eigen Bodem"
zullen wordon gehonoreerd.
2o. De inzenders behouden hun au
teursrecht. De Uitgevers-Maatschap
pij „Elsevier" behoudt zich het recht
van voorkeor voor tot het doen Yan
een aannemelijk aanbod ter verkrijging
van het kopyreeht, nadat de bijdrage
in het tijdschrift zal zyn verschenen.
3o. De bijdragen moeien worden in
gezonden onder motto en met verze
geld naambriefje, hetwelk eerst zal
worden geopend nadat het stuk be
kroond of ter opneming in het tijd
schrift aangewezen is.
4o. De bijdragen worden niet geïl
lustreerd.
5o. De bijdragen moeten voor 15
April a. s. worden ingezonden by den
redacteur-secretaris, Mathenesserlaan
205, Rotterdam. Door het opschrift
„mededinging" op de kopie moet
blijken, dat de iozending geschiedt
met h6t doel om naar de boveuge-
melde prijzen mee te dingen.
Zoo mogelijk in den loop der maand
Juni van dir jaar, zal de uitslag door
de Redactie worden bekendgemaakt.
Daarbij zullen slechts de namen van
de schryvers der bekroonde stukken
vermeld worden.
J schuwingen en bekendmakingen te
'kunnen begrijpen, welke gegeven
worden in het belang der veiligheid
by den arbeid in de mijnen.
De landrath Voa Kotzen, te Wans-
lebeG, die onlangs by den Keizer op
aodientie is geweest, heeft medege
deeld dat zoowel Köller's uitzettings
politiek in Noord-Sleeswyk, als de
straffere politiek van de regeering
tegen de Polen en het- niet bevostigen
van de burgemeestersbenoeming te
Berlijn, bepaald zyn voortgesproten
uit bet eigen initiatief van den Keizer.
Gemengd
De zaak-Dreyfus.
Esterhazy heeft bij zyn laatste ver
hoor voor de strafkamer van het Hof
van Cassatie slechts op drie punten
getuigenis willen afleggen, zeggende,
dat de maatregel door het gouverne
ment tegen de strafkamer te nemen,
hem den plicht oplegt zijn getuig-nis
slechts in zijn geheel af te leggen
Een gedenkdag.
Zaterdag was het 250 jaar geleden
dat Koning Karei I van Engeland
werd onthoofd. Het standbeeld van
den Koning te Londen werd schier
onder bloemen en kransen bedolven.
Zelfs uit Amerika kwamen kransen,
een met het opschrift„Amerika her
innert zich den Koning-martelaar". In
twee kerken hadden herinnerings
godsdienstoefeningen plaats.
Van de bemanning van de Santa
Margherita, het schip van Johan Ortb,
was nooit meer iets vernomen, en men
moest, denken dat allen waren veron
gelukt. Maar nu is na ruim acht jaar
uit Zuid-Amerika een brief ontvangen
van den matroos Paicuricb, die tot
die bemanning heeft behoord. Hy
schrijft dat hij binnenkort gezond en
wel hoopt terag te keeren. Men denkt
dat Paicarich de Santa Margherita
op de laatste aanlegplaats (Buenos-
Aires?) verlaten beeft.
Aardbevingen in den Pslo-
ponesus.
De aardbevingen iu Griekenland
laten zich ernstiger aanzien dan de
aanvankelijke berichten deden ver
moeden. Don 22ste werd voornamelijk
do westkust van het schiereiland hevig
door aardschokken geteisterd. Te
Kyparissia telde men in twee dagen
zeven schokken, die zeer sterk waren
en zich voortplantten in de richting
Z.W. naar N.O. Veertig huizen stort
ten ineen of leden schadezonderling
genoeg zijn het meest overheidsge
bouwen. In liet dorpje Stasio werden j
twintig huizen vernield. Uit meerdere!
plaatsen komen soortgelijke treurma-
ren. Van de dorpjes Cbalazonien en
voor de Vereenigde Kamers van het Kaneloplon bleef geen woning ge-
Hof van Cassatie. 1 spaard. De meeste dorpelingen kam-
De „Temps" verzekert dat het on-poeren onder den open hemelgeluk-
derzoek van de strafkamer over dekig is bet weder de laatste "dagen
noodzakelijkheid van de revisie vandaar zacht.
't proces-Dreyfus op zyn laatst in 'tDe regeering helpt krachtdadig en
begin van de volgende week zal be- konngin Olga heeft per oorlogsbodem
eindigd worden. „Mykale" hoot, levensmiddelen en
geneesmiddelen gezonden. Men be
treurt slechts 2 of 3 menschenlevens.
W anor delij kheden
Te Philippeville in Algerië zijn
ernstige wanordelijkheden uitgebro
ken. Soldaten van het garnizoen zyn
er slaags geraakt met Italiaanscbe
werklieden; een van deze laatsten is
gedood, een korporaal, eenige soldaten
en werklieden zyn gewond!
Een voorloopig onderzoek schijnt
vastgesteld te hebben dat de Italianen
de soldaten hadden getart
Konijn en slang.
Dr. R. Sinia begint in de pas ver
schenen aflevering van de Natuur
een reeks causerieën over deslaogeD.
De schrijver komt op tegen de vry
algemeen verspreide voorstelling, van
de zoogenaamde too verkracht die de
slangen op andere dieren zouden oefe
nen. „Bestond die inderdaad, zegtdr.
Sinia, dan zou men kunnen verwacb-
teo, dat een konijn, in de nabijheid
van een zoo gevaarlijk monster, als de
pof-adder gebracht terstond doorzijn
instinkt geleerd, een groote vrees aan
den dag zou leggen;"ja, in overeen
stemming met de verhalen, welke aan
gaande slangen de ronde doen, ver
lamd van schrik, wezenloos het ondier
zou blyven aanstaren. En wat heeft
de ondervinding geleerd Het konijn
tje blykt niet "het minste voorgevoel
te hebben van het lo:, dat hem on
feilbaar wacht. Nieuwsgierig huppelt
hy ai nader, en geen wonderwant
het ziet zulk een dier voor het eerst
van zyn leven. Het gaat de slang
zelfs beruikeD, en deze vertoornd over
zulk een familiariteit, steokt den drie-
hoekigen kop omhoog, blaast zich op
en neemt een aanvallende houding
aan. Toch heeft het arme slachtoffer
daarin geen erghet blyft vol bewon-
dering rustig zitten, komt zelfs Dog
naderbij, en de gespleten tong komt
uu en dan met de snorharen van het
weerloöze scbepsei in aanraking. Eerst
wanneer de pof-adder hoorbaar be
gint adem te halen, deinst het konijn
terug; doch zoodra de eerste weer
rustig gaat liggen, begint hetzelfde
spel opnieuw, en van de zijde dei-
slang met steeds toenemende woest
heid, doch zoüder aan te vaiieD. Een
oogecblik daarna ziet meu het knaag
dier rustig eten en zich kalm neer
leggen, en als eindelijk ook het vreem
de monster opnieuw tot rust is ge
komen, waagt het konijn hetzelfde
dartele spel nogmaals. Het gebeurt
zelfs wel, dat bet over de slang been
huppelt, of op haar rug springt. De
woede der pof-adder wordt intusschen
steeds grootersteeds dreigender ver
heft ze zich op haar ribbeu, schudt
den brceden kop, diea ze beurtelings
voor- en achteruit steekt om te stoo-
ten, en nog altijd wordt het slacht
offer niet ten volle van 't gevaar over
tuigd. Dit vreemde schouwspel kan
soms uren lang durenLet konijn
wordt hoe langer hee brutaler, de
slang hoe langer hoe woedender. Ein
delijk begint het de adder te vervelen
haar tong wordt telkens uitgestoken
om de prooi te betasten, waarop ze.
eindelijk voorgoed uit haar dommelig
heid ontwakend, langzamerhand be
lust. raakt.
JEen luid gesis doet het arme ko
nijn schrikken; doch het is nu te laat
om terug te deinzenbovendien,
vluchten is onmogelijk. Bliksemsnel
richt ze nu den plompen kop voor- en
achterwaarts; de vervaarlijke muil
opent zichde lange doorboorde gif
tanden richten zich op en doorboren
't yleesch van het arme dier, dat een
luiden gil doet hooren en toch nog
eenige sprongen doet. Nauwelijks is
er echter een minuut verioopen, of j
hot diertje is na eenige stuiptrekkin
gen gestorven, en de slang, die ro-t
gretige blikken op zyn dood lag te
wachten, verzwelgt het nu in eens,
uiot den kop naar voren. De beet van
den pof-adder is voor aile dieren das
ook voor den raensch doodelyk."
Stadsnieuw*
Een waarschuwing.
By herhaling is de Oranjeboomstraat
het terrein waar de slachtoffers der
lichtgelovigheid hun gemoed komen
uitstorten voor een magazijntje van
huishoudelijke artikelen. Ondanks
voortdurende waarschuwing in de
dagbladen nemen tal van personen
deel in de zoogenaamde loterij vereeni-
gingen. Door wekelijks -5 cent te be
talen, wordt bun voorgespiegeld, heb
ben zij aan het einde van het jaar
recht om deel te nemen aan een tom
bola zonder nieten, van huishoudelijke
en luxe artikelen ja zelfs, indien op
hun nummer de 100.00') in de Staats
loterij valt zullen zy een kast, een
veeren bed, een naaimachine of iets
dergelijks krijgen. Wanneer echter de
lotery vereeniging eenigen tyd bestaan
heeft blykt dat al die schoonklinkende
beloften op niets uitloopen. Zoo is ook
de afloop van de onderneming door
J. C. C. S. en J. d. G. alhier op touw
gezet, de een schuift de verantwoor
delijkheid voor de prijzen die uitgeloot
zyn op de ander. Een groot aantal
personen vooral uit de omliggende
dorpen ziet hun zuur verdiende spaar
penningen op deze wijze verloren gaan.
Zeer veel overeenkomst met deze
heeft een andere ouderneming, die on
der den weidschen titel „Werkver
schaffing voor Blinden" hare netten
spreidt om de spaarpenningen van
dienstboden en huismoeders te vangen.
Nadat zekero B. te 's Gravenhage tot
een jaar gevangenisstraf werd ver
oordeeld voor deze oplichterij heeft een
vroegere bediende het werk van den
meester opgenomen. Doch om met te
meer zekerheid zyn slag te slaan,
werden eerst pogingen aangewend om
de koninklijke goedkeuring op de te
houden tombola machtig te worden,
die natuurlijk mislukten.
De goedkeuring werd geweigerd
omdat baatzucht de grondslag der
enderneming was.
Nu wordt echter zonderjdie goed
keuring de zaak voortgezet colpor
teurs worden steeds gevraagd maar
de politie in de steden ziot wat scherp
en nu'worden vooral ouder de buiten-
menscben de slachtoffers gezocht.
Wij raden onzen lezers zich van
deelname te onthouden aan iedere
lotery of tombola, wanneer niet blij
ken kan dat daartoe de koninklijke
vergunning verleend is of by ver
loting van enkele voorwerpen de
verdunning van Burgemeester en
Wethouders. Dergelijke vergunningen
worden steeds schriftelijk verleend,
terwijl die bescheiden in den regel
van de stempels der regeering zyn
voorzien.
Een jubileum.
Het is heden een feestdag voor den
heer W. Bosman Sr., die den dag
herdenkt waarop hij vóór 25 jaar by
de firma Cora, van Niel hier ter stede
in dienst trad. Als blijk van tevre
denheid over de nauwe plichtsbe
trachting betoond, werd hem door
zijne patroons een stoffelijk blyk van.
waardeering aangeboden, in den vorm
van 6 stoelen.
Twee huismoeders hadden Dinsdag
middag in de Jansstraat hoogloopende
twist over hare emmers die bij het
halen van middageten aan do St.
Vinceniius by vergissing omgeruild
waren. Langzamerhand was een
menigte menschen saamgekomen om
van het tafreeltje getuige te zyn.
Daar kwam de agent-rechercheur
Yerkerk ten tooneeie. Een vermaning
om rustig baars weegs te gaan bleek
olie in bet vuur, waarop onze politie
man een einde aan de twist maakte,
door ouder luid hoera van bet, publiek
een der vrouwtjes by dsn arm te nemen
en gevolgd door een honderdtal
jongens haar in galop naar het politie
bureau te brengen.
Merkwaardige becijfering
Onze aandacht werd gevestigd op
bet navolgende, beriehtje, voorkomen
de in het nummer der Nieuwe Haarl.
Courant van 81 Januari
„Naar men ons verzoekt te melden,
loó'pt het tekort over de sociëteit
„Vereeniging" over p. ju. f 23000.
Opgegeven was f 14000, over 1898
moet het tekort zyn f4,!00, daarbij
komt nog p. m. f 5000 ontvangen con
tributie over 1899".
Tot zoover het bericht, hetwelk
deze merkwaardigheid heeft, da.t al
de daarin voorkomende cyfors onjuist
zyn. In de eerste plaats is het in de
circulaire aan obligatiehouders opge
geven tekort f 14.3S3.88. Misschien
kijkt de berichtgever vau de N. H. CV
evenwel niet op een booderd gulden
of drie vier. Althans bet tekort over
1898 schat by met bewonderenswaar
dige durf maar flinkweg op f4000.
Die durf is daarom zoo bewoude-
renswa?irdig, omdat het bestuur der
Sociëteit op dit oogecblik zelf dc re
sultaten over het afgeloopen jaar niet
„Sacré blc-u!" riep Setrgius, zijn vriend
naziend. „Wat scheelt Paul toch? En
hij heeft zijn geld laten liggen."
Hij legde zijn kaarben neer.
„Vive la jeunesse!" riep hij vroolijk.
..Laten wij naar de markt gaan, dan hoe
ren wij misschien wat meer van het
nieuwtje. Wij zullen er nog dikwijls
over kunnen praten aJs Sasha ons ten
minste niet uitlacht."
..Natuurlijk doet hij dat," zeide Karl,
„en hoe zou het anders kunnen? Waar
zou je een vrouw vinden, die een kaart
van Batterij 3 kan teekenen? Wie liet
haar de forten zien en lichtte haai' in 1
Het is een kindersprookje en heb wijs-
ste, wat de genei-aal kan doen, is ar har
telijk om te lachen."
„Een kindersprookje of niet," zeidla
de vaandrig, die bij Paul's binnenkomst
van La Petite gerapt had, „zeker is het
dat een vrouw binnen dfe batterij ge
weest is. Ik heb haar zelf gezien. Een.
week geleden dronk zij er thee met ka
pitein Paul."
„Bedoelt gij het Engelsche jonge
meisje vroeg Sergius zich tot den
spreker wendend.
„Ja! Vraag maar eens aan Seroff of
het niet waar ia."
Een doodsclie stiite volgde op deze
vr cord en die een algemeene outstelte-
I nis te weeg- brachten.
Slechts één ondier hen kon Paul niet
lijden en deze had die woorden, geuit.
De anderen liaddlen hem aangehoord
maar wisten niet wat. te antwoorden.
„Dat moet je Paul morgen maar
eens vertellen," zeide Sergius dc druk
kende stilte verbrekend, „hij zal er om
lachen, evenais wij nu doen." En zich
tot de anderen wendend zeide hij
„Dit is geen plaats voor de vriendfari
van mijn vriend. Wie gaat er met mij
mee naai* do markt?"
Allen behalve de vaandrig verlieten
de cantine. Zij spraken niet meer over
hetgeen zij zooeven vernomen hadden;
het was aan hen do eer van hun vriend
op te houden.
Intusschen 1 had 'Paul zich naar het
huis vaar dien gouverneur gespoed en
liep nu, zich weinig om tijd bekomme
rend* op liet voorplein op en neer.
Vele ramen van het sombere gebouw
waren verlicht maar Paul hieldi zijn
oogen voortdurend op één vertrek geves
tigd. Door do franje dei" gordijnen kon
hij de hanglamp en den vergulden spie
gel den, waarop Marian's phoiognir
phioën prijkten.
I Eens zag hij haar met loshangend
haar voorbij 'hot venster gaan cn du I
verzoeking haar 'tót voorzichtigheid aan
te maaien en haar nog eens voor den
nacht te spreken, werd hem bijnai te
machtig.
Ofschoon hij kamers in het huis van
den generaal bewoonde, want hij be
hoorde tot de lijfwacht duurde het
geruim en tijd) voordat hij den moed
vond naar binnen te gaan.
Het licht dat uit de kamer van het
jonge meisje naar buiten scheen, hield
hem als aan de plek geboeid. De ge
dachte, dat zij sliep terwijl het zwaard
van Damocles haar boven 't hoofd hing
folterde hemen toen kwamen hem
haar lieftalligheid, haar vriendelijkheid
en trots hem voor den. geest. Zij zou
den dien trots door vreesdijke folterin
gen en vernederingen trachten te breken.
De wreedle gestrengheid waarmede Rus-
J arid zijn eigen kinderen straft veiv
wonschte en betreurde hij nu. Zij zullen
haar ontelbaar veel lreleedigingen aan-
doen," zeide hij tot zichzelf. En hij
voorzag, dat de tijd eenmaal zou aan
breken, waarop liaar lief kinderlijk gc-
laat door heit lijden en de folteringen
verwrongen en oud zou geworden zijn.
Hij zwoer bij zichzelf, dat hij haar réd
den zou. al moest hij ook haar lob doe
lenEn tegelijkertijd verwénschte hij
zijn machteloosheid en het uniform, j
dat hij droeg.
De sneeuw viel nu in dikke vlokken
neer; de wind was een weinig gaan
liggen, zoodat alle geluiden, behalve de
voetstappen der enkele schildwachten,
duidelijk hoorbaar waren. Hij zag lich
ten uitdraaien, maar uit niets kon hij
opmaken, dat er gevaar dreigde. Hij
gluurde door het venster van het kabi-
net van den generaal en zag dien ouden
Bonzo bij de Schrijftafel staan; maai
de houding van den kolonel was die!
van iemand, -die geduldig toeluistert en
dit stelde hem gerust.
„Van nacht is haar geheim nog vei-|
lig." dacht hij. „misschien komt men.
het nooit te weten, zelfs al weten zij
dat een vrouw dc kaart geteekend heeft,
hoe kunnen zij dan bewijzen, dat zij- het
gedaan heeft? Als zij1 eenige verdenking
koesterden zouden ziji haar niet laten
slapen, dan zou zij zich reeds...
Hij draaide op zijn hielen in de
sneeuw rond' toen hij aan de mogelijk
heid dacht en besloot niet langer op
die plaats te blijven staan. Hij vreesde
de aandacht der schildwachten te trek
ken. De oude Bonzo'kon hem ook ont
moeten als hij zich naar die kazerne'
begaf, en liet ergste wat' hij doen kon
was het wantrouwen van den kolónél op
te wekken. En deze angst hiervoor deed'
hem hoewel met tegenzin besluiten „in
huis te gaan, zijn eigen lcaoner, die zoo
als do meeste kamers van militairen
ongezellig gemeubeld was, lag in dón
Noordelijken vleugel, ver van Marian's
slaapvertrek verwijderd maar niet zoo
ver of hij kon hooren, als haai' deur
geopend of dichtgedaan weird. Niot
voordat hij op zijn teenen naar haai'
kamer toegeslopen was en voor de deur
geluisterd had of zij sliep, en een oogen-
blik voor het kabinet van den generaal
vertoefd had begaf hij zich vermoeid
naaf zijn eigen kamer. Langen tijd lag
hij nog wakker en luisterde naar cfe
stem van Bonzo het kwam hem voor
alsof het nooit rustig zou worden in
het paleis. Hij had het licht niet ont
stoken; dé stralen, d'er maan, die door
du glinsterende sneeuw teruggekaatst
wérden, overgoten allévoorwerpen in
zijn kamer met een bleek schijnsel. Dit
schijnsel was hem welkom meer dan
lamplicht, want het sprak van vrede en
rust. Hij dacht er aan hoe het ook op
het gelaat van het meisje dat hij lief
liad, zou vallen en liet mèt een aureool
omgeven nu en dan haaf lippen en
oogen kussend.
Toén de 'slaap hem eindelijk in zijn
armen nam droomde hij van 't carna
valsfeest. Weer' wandelde hij met haar
door 'dé straten van Kroonstad, maar
plotseling viel zij met een luiden kreet,
die d!o slapende bewoners der vesting
opschrikte, voor hem op de knieën. Geen
woord, geen gebed was in staat den,
kreet te verdrijven, dien hij in zijn-
droom hoorde. Voortdurend klonk hij
hem in de ooren hij nam Marian, in
zijn armen, maar de toegesnelde schild
wachten vervolgden hem overal uit de
sombere gebouwen kwamen mannen,
die haai- opeischten en toen hij achter
'/zich naar iüe sterke forten en wallen
keek kwam het hem voor alsof de engel
des doods er boven zweefde. Steeds
vaster kkthdo hij zijn geliefden last in
de armen, maar die kreet hield aan en
du vervolgers groeiden tot ecu geheel
leger aan.
Nu ontwaakte hij eai sprong uit zdjn
bed.
Het begon reeds te diagen. maar de
kreet, dien hij in zijn droom vernomen
had, ïneld nog steeds aan. lil doodsangst
luisterde hij een oogenblik en wankelde
toen naar de deur. De gang Was bezet
met soldaten en daar tussehën bemerkte
hij' Bonzo, streng ên koud als altijd 'en'
Marian, die als een laken zöo wit zag eït
over haaf gehéële licha'am.' beefde.
.!öfoote God" kfèet hij, '„haar lijden,
begint."
(Wordt vervolgd.)
