hebben kennis genomen van het ont
werp eener nieuwe boterwet;
dat zy met genoegen uit de Memo
rie van Toelichting hebben vernomen,
dat het ernstig streven van Zijne
Excellentie den minister, slechts ge
richt is op beteugeling van de knoeie
rijen van leveranciers en op bescher
ming van het publiek, dat gewaar
borgd moet zyn, om, waar het natuur
boter verlangt en den prijs daarvan
betaalt, niet geleverd te krijgen een
meer of minderwaardig surrogaat,
terwijl anderzijds de minister de zeer
juiste stelling verkondigt, dat van den
handel geene meerdere offers mogen
worden gevraagd, dan voor de be
reiking van dat doel strikt noodzake
lijk is;
de adressanten daarom met leed
wezen hebben ontwaard, dat dit laat
ste standpunt door den minister, bij
de practische uitwerking van zijn
denkbeeld, niet zelden uit het oog
verloren is.
Adressanten wenschen in het bij
zonder de aandacht te vestigen op
twee bepalingen, welke hun bedrijf
ernstig dreigen te benadeelen.
In de eerste plaats: het bepaalde
by artikel 3 van het „Ontwerp", dat
verbiedt het vervoer gelijktijdig met
cén zelfde vervoermiddel van natuur
boter en margarine. Wanneer adres
santen in een zelfde stadsgedeelte,
wellicht in een zelfde straat, ja aan
één en denzelfden afnemer beide ar
tikelen hebben af te leveren, zullen
zy, wanneer zü hunne orders tijdig
willen uitvoeren, gedwongen worden
hunne vervoermiddelen te verdubbelen,
hun personeel te vergrooten, en dien
tengevolge liuauciëele offers hebben
te brengen.
Waar biyft 's ministers verklaring,
dat de handel niet mag worden be
lemmerd
Even belemmerend is de bepaling,
dat de ruimte voor den opslag van
natuurboter moet worden gescheiden
van die, bestemd voor de bewaring
van margarine.
Dat die bepaling, hoewel niet nood-
zakeiyk, nog eenig nut zoude kunnen
hebben voor den kleinon winkelstand,
wordt door adressanten niet geheel
ontkend. Daar toch zya beide pro
ducten in aangebroken vaten, en waar
zij in voorkomen niet te onderscheiden
zyn, ligt zelfs al sluit men kwade
trouw uit de mogelijkheid van ver
wisseling, van vergissing bjj de afle
vering nog eenigszins voor de hand.
Geheel anders is de toestand in den
groothandel. Hier geen aangebroken
vaten of potjes, maar goed verpakte
en gesloten fusten, waar het verplichte
opschrift „margarine" voor de vaten
die deze waar inhouden, voldoende
waarborg tegen misbruik mag geacht
worden.
De verplichte afscheiding der be
waarplaatsen wordt derhalve voor het
door den minister beoogde doel niet
gevorderd, en is daarentegen, met het
oog op de daardoor aan adressanten
veroorzaakte kosten voor den groot
handel, in hooge mate belemmerend.
Het is op deze gronden, dat adres
santen de Kamer eerbiedig verzoeken
het wetsontwerp niet aan te nemen,
dan zoodanig gewyzigd, dat aan de
rechtmatige grieven van adressanten
wordt tegemoet gekomen.
Een aanhouding.
De politie te Amsterdam heeft ge
arresteerd eeu lS-jarigen jongeling en
een meisje, verdacht van diefstal van
vier jassen uit de gang van een wo
ning aan den Willemsparkweg. Door
den eigenaar was by de aangifte der
vermissing medegedeeld dat zich in
den binnenzak van een der jassen
eeue portefeuille bevond met twee
duizend gulden bankpapier. By de
aanhouding werd op den jongen ge
vonden een gouden heerenring, een
zilveren horloge en een nieuwe por-
temonnaie, maar slechts drie rijks
daalders aan geld. Het meisje had
bjj zich een zakdoek met 54 gulden
aan geld daarin geknoopt, een dames-
portemonnaie met 31/3 gulden, een
paar nieuwe pantoffels en een paar
nieuwe dameslaarzen.
Eene ontsporing.
Woensdagavond is de personentrein,
die om 4.54 uur uit Zwollenaar Gro
ningen vertrekt, ruim een nur opge
houden ten gevolge van een déraille
ment van een goederentrein op een
afstand van omstreeks tien minuten
gaans ten noorden van het station
Dedemsvaart. Enkele wagens van den
avond in liet kabinet gadegeslagen en
door lu tgeen gij zooeven gezegd hebt,
reddet gij uw leven."
Bonzo ging nu zijn chef achterna^
maar Paul bleef nog langen tijd op de
plaats staan, waai' de woorden, die Ma
rian's vonnis volden, gesproken waren.
„Zij zal het nooit willen gelooven,"
dacht hij.
„Ik heb haar liefde voor goed ver
loren. God sta mij bij!"
HOOFDSTUK VUL
Do strenge winter nam eindelijk oen
einde toen de koude Maartsche buien
uitgebulderd waren.
Zachte briesjes volgden op de ver
woestende stormendie bloesems aan de
boo men begonnen te ontluiken, zoodra
de sneeuw smolt en de grassprietjes ver
hieven weder hun kopjes. De zee Lig
niet Langer gekluisterd en de schepen
konden de luwen weder verlaten. Mari
an, die de meeste nachten in Fort Alex
ander wakende doorbracht, kon de in
vrijheid gestelde golven tegen de ster
ke muren hooren klotsen. Op sommige
dagen drong er zelfs een zonnestraaltje
'•r getraliede vensters en verlicht
te het beeld, dat in een hoek van haar
cel stond.
goederentrein zyo half omgekanteld,
vier zyn ontspoord en enkele seinpa
len zyn omver gereden. De reizigers
in de beide treinen, die om 5.27 uur
te Staphorst zouden hebben moeten
wisselen, moesten uitstappen om in
eikaars treinen over te stappen. Daar
de treinen elkaar niet voorbij konden
ten gevolge van de wegversperring,
werden ze door de locomotieven, die
niet konden worden omgedraaid, naar
de Daastbyzynde stations, die zy even
te voren verlaten hadden, teruggeduwd,
hetgeen nogal veel oponthoud gaf.
Daar konden wel de locomotieven
weer voor de treinen geplaatst wor
den, maar bleven nog achterste voren
gekeerd. De trein naar het Noorden
kon in Meppel op gewone wyze door
de locomotief verder worden vervoerd,
maar de reizigers caar Friesland, van
wie enkeleu na het bereiken der plaats
hunner bestemming nog een paar uren
zouden moeten loopen, hebben de
aansluiting te Meppel gemist. Per
soonlijke ongelukken zyn niet voor
gekomen. Hetzelfde ongeval had ten
gevolge, dat de sneltrein des avonds
aanzienlijke vertraging ondervond.
(N. O. CL)
Een stem-machine.
De Stand, deelt een en ander mede
van de stem-machine, te Rochester,
N. Y., uitgevonden, en die op proef
doeltreffend is gebleken en metterdaad
gezegd mag worden de volmaaktheid
bereikt te bebbeo.
Het is een stemmachine geheel van
metaal, waar noch papier noch potlood
by te pas komt, en die het volgende
electorale ideaal verwezenlijkt:
lo. Ze verzekert in volstrekten zin
het stembusgebeim. en maakt het aan
den kiezer onmogelijk, om, hetzij
opzet hetzy by ongeluk, eenig spoor
van zijn handeling, buiten het stem
men zélf, achter te laten.
2o. Ze geeft de gelegenheid om öf
alleen candidaten van eenzelfde lijst,
of candidaten van verschillende lijsten
te stemmen.
3o. Ze maakt het onmogelijk, dat
een kiezer meer dan één stem uit
brengt.
4o. Ze stelt hem in staat, om een
begane vergissing op staanden voet
te herstellen.
5o. Ze voorkomt alle stemmen van
onwaarde.
Eu 6o, na afloop der stemming wijst
ze zonder eenige nadere optrokking,
onmiddellijk het stemmeucijfer aan,
dat op een candidaat is uitgebracht;
en zulks zonder dat iemand vooraf
van deze cijfers nota kon nemen, of
ze kon wijzigen.
Voegt meu hier nu by, zegt het
blad. dat bij do jongste stemming
proefondervindelijk gebleken is, dat
geen der kiezers moeite had om het
mechaniek te begrijpendat de ge-
beele stemming nog korter afliep dan
andersen dat het hier een stemming
gold, niet voor één, maar 30 u aardig-
heidsbekleeders te gelyk, te kiezen
nit 210 candidaten, wier namen alle
voluit op de m ichine moesten voor
komen dan zal men wel toegeven,
dat het niet te sterk gesproken is,
zoo we hier spreken van een bereikt
ideaal.
ers ilunsft.
Mevrouw Theo Bouwmeester.
Men schrijft ons uit Amsterdam
van heden
Mevrouw Theo Bouwmeester heeft
Donderdagavond voor een geheel uit
verkocht huis haar vijfentwintigjarig
jubileum gevierd met de opvoering
van „Marguerite Gautier." zooals men
weet een barer glansrollen. De aan
wezigen op de eerste rangen waren
in avondtoilet. Men had mij een uiterst
slechte plaats gegeven in eene der
bo venloges, waar hooren en zien schier
onmogelijk was en zulks ondanks ik
reeds in den aanvang van Januari
mijn plaatsbiljet had gekocht, terwijl
de bureaulist, naar my met zekerheid
bekend is, nog in deze week zeer
goede stallesplaatsen heeft verkocht.
De directie schijnt by deze voorstel
ling bij den bureaulist te hebben be
rust, die blijkbaar de goede plaatsen
heeft bewaard voor wie er tiaar zijn
oordeel voor in aanmerking kwamen.
Dat een ondergeschikte op dezo wijze
het roer in handen heeft en een goede
plaats, zelfs tegen betaling, onthoudt
aan hen, die qualitate qua goed moeten
kunnen zien en hooren, is zeker geen
bewys voor de activiteit zijner supe
rieuren.
Marian begroette deze dagen met
i vreugde ofschoon die vreugde altijd met
een gevoel van. weemoed, gepaard ging.
Zij dacht er aan, dat het nu lente in
Devonshire en haar broertje aan rijn
lot overgelaten was. Een sterk verlangen
naar vrijheid, naar de parken en bloe
men vervulde haar hart.
Dit verlangen kwam niet voort uit
het ellendige leven dat zij lijden moest,
want zij was bereid haar straf voor haar
onbezonnen daad, te dragen. Maar de
gedachte, dat zij. nooit weer Dicky's
stem kon hooren en hij geheel afhanke
lijk was van anderen, maakte haar bij
lui krankzinnig. Zij had nu reeds twin
tig dagen in gevangenschap doorge
bracht en rij vroeg ricli zelf af hoe
liet zou zijn als die twintig dagen tot
twintig jaren aangegroeid waren.
Zij had weinig bezoek in dien tijd
gehad. Zij liaddeu een vrouw gezonden
om haar te bewaken en een paar maal
had rij den sergeant gezien, maar nooit
gesproken.
Maar bijna, eiken dag verscheen d!e
oude Bonzo en deed haar altijd dezelfde
belofte.
„Zeg cps dei waarhaid. juffrouw,"
zeddo hij dan, „en gij zult er geen be
rouw van hebben. In Fort Katharine
is een kamer van waai' uit gij do zeo
Laat ons echter naar aanleiding
van een feest niet voortgaan met ons
te beklagen over de directie van onzen
voornaamsten schouwburg.
Het was in de laatste dagen „Theo
Bonwmeester und kein Ende" en de
vraag, die vry algemeen gesteld werd
was „hoe oud zy eigenlyk wel zou
wezen Begrypelykc nieuwsgierig
heid van het publiek naar deu leeftyd
van iemand, die met alle hare vak-
genooten in een glazen kastje leeft;
het is zeker ook deze laatste omstan
digheid geweest, die een zekeren
meneer Mendes da Costa aauleiding
heeft gegeven in het orgaan van het
Tooneelverbond onder den titel „Too-
neel-Herinneringen" allerlei mooie en
minder mooie dingen te vertellen uit
het leven onzer tooneelspelers en
speelster van nu eu vroeger dagen.
Hetgeen nogal naar is, omdat het nie
mand een sikkepitje aangaat en het
niet op den weg van „het Tooneel"
kan liggen de familieverhoudingen enz.
der artisten te publiceeren.
Zy hebben dezelfde rechten als
meneer Mendes en meneer Lapidoth
en ik stel my voor, dat beiden het
nog al „zuur" zouden vinden als men
hun particulier leven, dat evenmin
iemand aangaat, ia feuilletonvorm aan
het publiek zou gaan vertellen. Doen
laat ons terugkeeren tot mevrouw
BouwmeesterHet antwoord op de
bovenbedoelde vraag wordt gegeven
door de jubilaresse zelve in hare
„mémoires", naverteld door den heer
M. J. Brusse en zoocven verschenen
bjj Holkema en Warendorf. Een aar
dig boekje, dat bii allen, die zich
voor het tooneel in het algemeen en
voor de gevierde actrice in het by-
zonder interesseeren zyn weg wel
zal vinden.
Mevrouw Theodora Antonia Louisa
Cornelia Bouwmeester is geboren te
Zutfeu iu 1851 op den 18den April
en zoowat op haar zesde iaar is zy
begonnen de planken te betreden.
Het tydvak van 25 jaren echter, dat
zy nu herdacht, vangt aan met haar
meer geregeld optreden by het gezel
schap maar neen, wy zullen niet
hare mémoires overtchryven, men leze
die zelf. Er staat veel in van die
dierbare geheimpjes van de toilettafel,
die publiek zoo gaarne kent. Men
leert er uit, dat zy hear haar verft
en hoe zij zulks doet, nu eens blond,
tegenwoordig weer rood, hoewel de
natuurlyke kleur zeer donker is en
mevrouw Bouwmeester, die den heer
Brusse eerlyk alles heeft opgebiecht,
vertelt heel wat uit haar veelbewogen
ieven. Zelfs zegt zy openhartig, dat.
zy met bare huwelijken het niet altyd
even goed heeft getroffen, een feit,
dat mag worden verondersteld, ten
minste aan het amsterdamsch publiek
niet geheel onbekend te zyn. De ge
vierde actrice beschikt (o, echtgenoot
moffel ons blad weg, opdat uwe echt-
genoote u niets verwyte 1) over zeven
en-zestig costumes, mantels, rokken,
tunica's, enz., benevens over eeo on
telbaar kwantum muiltjes, waaiers,
sandalen enz., terwyl alleen voor deze
voorstelling nog 5 uieuwe costumes
en drie nieuwe mantels zyn vervaar
digd. Meer geheimen zal ik den heer
Brosse niet ontfutselen!
Het was eene grootsche ovatie, die
der actrice gebracht is. Men heeft iu
mevrouw Bouwmeester Donderdag
avond de koningin der tooneelspeel-
kunst hier te lande gehuldigd.
Toen de jubilaresse hare entree
deed als Marguérite Gautier, vond
zy op bet tooneel, schijnbaar als deel
der stoffeering, een prachtigen bloe
menmand staan. Gevat, als eene actrice
onder alle omstandigheden pleegt te
zyn, nam mevrouw Bouwmeester een
paar bloemen, uit den tail en maakte
toen eene gracieuso buiging naar de
loge van den raad van beheer, van
wien de attentie was. Dit was een
aardig moment.
Nadat het scherm aan het slot der
uitvoering gedaald was, rees het spoe
dig weer en vond men mevrouw Bouw
meester gesierd met de gouden medaille
ten tooneele omringd door hare con
fraters en confrateresseu, deputaties
van audere tooneeleu, heeren commis
sieleden, onder anderen merkten wy
op mivroaw Beersmans.
Het was toen ruim 12 uur. Een
opsomming te geven van al degeneD,
die door bloemen en andere geschen
ken der kunstenaresse een blyk van
vriendschap en bewondering barer
groote gaven aanboden, is byna
niet mogelijk.
en de schepen, kunt zien. Daar moogt
gij heen, als gij verstandig rijt. Maar
eerst moeten wij de namen kennen van
uw vrienden hier en in Londen. Gij
zult hen toch niet kunnen redden, al
zwijgt gij nog zoo lang.
Wij zullen ze vroeger of later toch
wel in handen krijgen en gij zult uw
belooning ontvangen,, als gij ons bij het
onderzoek behulpzaam rijt."
„Ik hob geen vrienden," antwoordde
zij telkens.
„Ik heb u de waarheid verteld. Ik
was arm en. men bracht mij in verzoe
king. Dat is alles, meer kan ik u niet
vertellen."
Dan verloor Bonzo al rijn kalmte en
dreigde haar met de ontzettendste straf
fen, maar haar moed; verbet haai' niet.
„Wij zullen u geeselen en dan eens
zien, wat gij nog te vertellen hebt,"
schreeuwde hij. „Denkt gij ons te kun
nen tarten? Sapristie! Ik kan u met
mijn handen wei vermorzelen."
,„Zij rijn "tenminste groot genoeg,
mijnheer," zeide rij eenvoudig.
Bonzo verliet dan de cel en sloeg de
deur achter zich toe. Hij wachtte lang
met een van deze dreigementen uit te
voeren. Hij hield steeds in het oog, dat
Marian Best een Engelsche was en haar
lotgevallen eenmaal bekend zouden wor-
Alleen zy aangestipt, dat mr. N.
A. Calisch als voorzitter der com
missie van ingezetenen mevr. Bouw
meester op zinrijke wyze toesprak
eu een album aanbood, de namen be
vattende der deelnemers aan bet hul
deblijk, bestaande uit een door De
Josselin de Jong geschilderd portret
van de jubilaresse. De heer Calisch
eindigde met de volgende dichterlijke
ontboezeming van den heer Fabius
„Yerganklyk is, helaas! al 't geen
[uw kunst doet leven,
Gelyk de bloementooi, hoe ryk
[en ongemeen!
Al wat gy sprekend beeldt, èu beel-
[dend ons kwaamt geven,
't Verdwijnt eenmaal met u; gy èn
[uw kunst zyn één.
Maar de herinnering blijft. Uw naam
[voor goed verbonden,
Aan Amstels Scbouwtooneel, leeft
[voort by 't nageslacht.
Zoo moge dan 't penseel nog eeuwen
[lang verkonden,
Hoe eens de tijdgenoot u dank en
[hulde bracht."
De regiseur De Leur bood namens
confraters en confrateressen een prach
tige bloemvaas aan.
Grooten indruk maakte de harte
lijke toespraak van mevr. Beersmans,
vertegenwoordigende het Rotterd. ge
zelschap, eveneens onder aanbieding
van een bloemvaas op piëdestal.
Daarna volgden nog huldebetuigin
gen namens Van Lier door Manta
van Nieuwland en de Ned. Tooneel-
vereeniging door Van Westerhoven.
Het gemis van fanfares, daar er
geen orkest was, werd ruimschoots
vergoed door het geestdriftig applaus
en gejuich van het publiek.
Mevrouw Bouwmeester bedankte in
een goed gevoelde en geestig getour-
neerde speech.
Hierna werd het feest intiemer in
American Hotel voortgezet.
Wy lezen in de N. R. Ct.
In het Kunstgewerbemuseum te
Leipzig is thans de prachtige zaal in
rocoeo-styl voor het publiek geopend,
die eens een sieraad van Haarlem
was.
Matthys Hoofman von Diepenbrock
liet omstreeks 1763 in zyn aan het
Spaarne gelegen hnis deze zaal bouwen
en door verschillende kunstenaars
versieren. Het huis behoort thans aan
de Zusters van den Goeden Herder,
eu voor hen was de wereldsche rococo-
versiering zeker minder goed geschikt.
Maar jammer is het, dat dan by den
verkoop niet aan een Nederlandsch
museum gedacht is, al had de koop
som misschien iets kleiner geweest
moeten zyn.
Behalve een prachtige witmarmeren
schoorsteen trekken vooral de aan
dacht twee groote en vier kleine
wandschilderyen met voorstellingen
vau de jaargetijden en de vier ele
menten. Deze zyn het werk van dén
zeldzaam voorkomenden doofstommen
schilder Gerrit Zegelaar, die iu 1794
te Wageningen is gestorven en die
wel een der laatste verdienstelijke
vertegenwoordigers vau de school van
Gerard Don geweest is.
RECHTSZAKEN.
De drie personeü, die met een trans
parant. betrekking hebbende op de
zaak-Hoogerhuis, in de Prinsengracht
te Amsterdam voeren, werden Don
derdag door het kantongerecht ver
oordeeld tot f 1,— boete, subsidiair 2
dagen hechtenis.
Gemengd Nieuws.
De zaak-Dreytus.
De correspondent van „la Presse"
ie Cayenne meldt, dat met de laatste
post een zeer groot aantal brieven
voor Dreyfus zyn aangekomen, die
hem, na controle, zyn ter hand ge
steld.
Dreyfus moet geweigerd hebben
eenige schriftelijke verklaring af te
leggen; by wil slechts mondeling te
Parys zyn zaak verdedigen.
De overhaaste terugkeer van Ester-
hazy naar Rotterdam is het gevolg
van de offlcieele mededeeling aan
Esterhazy, dat, nu zijn getuigenver
hoor voor het H. v. C. als geëindigd
is te beschouwen, het vrijgeleide buiten
kracht zou worden gesteld en de
rechter van instructie Bertulus hem
zou doen dagvaarden.
den.
Maai* hij li^t niets omgedlaan om
haar moed en trots te brekenzoo liet
hij haar op een goeden morgen naar de
binnenplaats van het fort brengen waar
eon man gegeeseld werd. De zweep viel
met krachtige slagen op de naakte
schouders en Marian had een gevoel
alsof rij zelf deze vernedering onder
ging; de van pijn gillende man scheen
haar genadige tusschenkomst in te roe
pen. Zij viel in zwijm bij; het zien van
liet bloed, dat oven* rijn naakten rug
vloeide, maar haai" antwoord aan Bonzo
bleef hetzelfde.
„Gij rijt allen lafaards," zeide zij. „en
nog dom op den koop toe. Gij weet niet
eens waarheid van leugens te onderschei
den. En manieren bezit gij in 't geheel
niet, mijnheer. O! ik ben niets bang
voor u. Ik lach om uw dreigend, boos
gezicht. Als gij slechts u zelf kondt zien
zoudt gij ook lachen!"
Ja, rij liieldi zich goed en bleef moe
dig, maar als de zware deur van haar
cel achter haar toe viel en zijl alleen
was, en geen ander geluid dan het ge
klots der golven vernam, wierp rij zich
op haar bed en gaf aan haar verdriet
lucht. Zij bezat geen enkelen vriend
meer op de geheele wereld, zeide rij. tot
zich zelf. Haar liefde voor Paul had
Toenadering.
De twee Duitsche opleidingssche
pen „Charlotte" en „Stoscha zyn te
Oran in Algerië binnengeloopen. Be
leefdheidsbezoeken werden gewisseld,
en de bemanning mag by groepjes
aan wal gaan, mits ze 's avonds aan
boord terugkeert.
Toeu de loods aan boord van de
„Charlotte" kwam, gaf hy, geen
Duitsch kennende, zyn bevelen in het
Engelsch. Maar de commandant van
het Dnitsche oorlogsschip wees hem
terecht: „Neen mynheer," zei hy in
't Fransch, „hier spreken wy geen
Engelsch, wy kennen hier slechts twee
talenFransch en Dnitsch."
Het is de eerste maal, sedert 1870,
dat een Duitscg oorlogsschip zich in
een Fransche haven vertoont.
Olifanten als kindermeisjes.
Hoe ongelooflijk het ook moge
schynen, het is waar en een groot
aantal reizigers hebben het bevestigd
en bewezen, soms metfotografiën, dat
olifanten gebruikt worden als kinder
meisjes. Een Zweedsche onderzoe
kingsreiziger. die kort geleden eenigen
tyd in Siam 'heeft doorgebracht, ver
haalt, dat in dat land zeer dikwijls
kinderen aan de hoede van olifanten
worden toevertrouwd. Hij voegt er
zelfs by dat de Siameescho mama's
meer reden tot prijzen hebben over
deze schrandere dikhuiden, dan over
de inlandsche kindermeisjes, wier
toewijding veel te wenschen overlaat.
In de groote parken, waar men de
olifanten stalt en dikwijls op de open
bare pleinen, ziet men kleine kinde
ren van drie en vier jaar spelen tus-
schen de dikke pooten der dieren, die
zeer voorzichtig zyn en hen nooit
bezeeren. By het minste gevaar, als
bijv. een ruiter wat snel voorbijkomt
of als een slang in het gras nadert,
grijpt de olifant vlug eu zeer voor
zichtig het kind met zyn snuit op en
zet het veilig op zyn rug, waar hy
het met alle zorgvuldigheid bewaakt.
Met moederlijke zorg gaat het logge
dier in alles, wat de aan hem toe
vertrouwde kleinen betreft te werk.
Misbruiken in bet adver-
teeren.
üri Londen schrijft men aan den
„N. R. Ct."
Een beroemd geleerde (was het Lin
naeus?) heeft eenmaal de theorie ver
kondigd dat de natuur daar, waar
de sterkste riffen gevonden worden,
ook zorg gedragen heeft voor de aan
wezigheid der krachtigste tegengiffen.
Zoo moet men het misschien psycho
logisch verklaren, dat in Engeland
waar de uitspattingen der reclame
het buitensporigst zyn, ook de reactie
ertegen bet sterkst zich gelden laat.
Onvermoeid is de Yereeniging tot het
Bestrijden der Misbruiken in het Ad-
verteeren, indertijd door het lid der
Academy A. Waterhouse en zyn
vrienden en geestverwanten gesticht,
hier werkzaam. Heeft haar optreden
reeds ertoe bijgedragen om de ergste
reclames tegen te gaaD, waarmee de
eigenaars van allerlei zeepsoorten,
toiletartikelen, voedingsartikelen en
geheime geneesmiddelen zelfzuchtig
en cynisch het landschappelijk schoon
der Britscbe eilanden ontsieren, door
overal hun leelijke borden op te zet
ten of op te hangen thans is de
genoemde vereeniging een stap ver
der gegaan.
In een verzoekschrift heeft zij zich
tot den Londenschen graafschapsraad
gewend. Daarin wordt bijzonderlijk te
velde getrokken tegen de snel toene
mende electrische advertentiëu te Lon
den. Van vele gevels en daken in
de metropolitaansche middenwyken
ziet men tegenwoordig die adverten-
tiën, doorgaans in meer dau éen kleur,
in het luchtruim stralen.
Aanvankelijk waren zij te duur om
talrijk te kunnen wezen, maar de
concurrentie heeft ze goedkooper ge
maakt, terwyl ettelijke ondernemende
firma's zich hebben gecombineerd, om
gemeenschappelijk rondwentelende
electrische advertontiën te pachten,
waar dus voor hare waren bij beur
ten een electrische reclame wordt ge
maakt. Ja zelfs aan de Theems ziet
men tegenwoordig die hemelhooge
advertentiën rocdstralen.
De vereeniging van Waterhouse c.
s dringt nu hij den Londenschen
graafschapsraad er op aan een wets
ontwerp in te dienen, waarbij het ad-
verteeren op die en andere ergerlijk
heetende manier aan banden gelegd
wordt en alle reclames boven den grond
op den morgen, da.t hij de beschuldiging
tegen haar uitsprak, een knak gekregen.
Zij was verstandig genoeg om in te zien,
dat er een verborgen meening achter rijn
woorden kon stekenmaar toen de eene
dag na den anderen verstreek en hij niet
verscheen en zelfs geen woord van hem
tot haar kwam, begon haar liefde te
wankelen. Zij geloofde dat ook deze
vriend voor haar verloren was en voel
de zich naai- lichaam en ziel gebroken.
De morgen van den twintigsten dag
bracht haar een vroolijk zonnetje, dat
die steenen muren van haar cel bescheen.
Marian ontwaakte bij het aanbreken
van den dag en ontving permissie een
uur op d!e wallen te wandelen wat
haar driemaal sinds haar gevangenschap
vergund was geworden nu zag zij;
de stad weer en verwonderde er zich
over hoe de zon alles zoo'n geheel ander
aanzien kon geven. Zelfs de sombere
kazematten zagen er vriendelijker uit.
De vergulde torentjes der kerken, de
dicht op een gedrongen maai' nu schil
derachtige hukdm aan] de haven, de
masten der schepen, die in de dokkeu
lagen, dit allee kon rij, nu duidelijk
onderscheddien, terwijl het trompetge
schal der militairen, de schrille tonen
eener fluit en de zware hamerslagen
in 't arsenaal haar in de ooren klonken.
van zekere grootte en soort verboden
of ten minste gecontroleerd worden,
De vereeniging heeft veel sympathie,
zelfs by hen, die twyfelen of bet mo
gelijk is zulk eeu wetgeving tot stand
te brengen.
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
de redactie zich niet aansprakelijk
Van ingezonden stukkengeplaatst
of niet geplaatstwordt de copij
niet aan den inzender terug
gegeven
Mijnheer de Redacteur!
Hedeu werd aan den heer Reimanns,
agent voor de breukzalf van pastoor
Beek, aan het postkantoor alnier de
som van ƒ2000 in postwissels uitbe
taald.
Het Nederlandsche volk is dus nog
wel belust zyn goede geld naar de
Badhuisstraat te doen verhuizen.
Waarvoor
X.
SpoH etn Wedstrijden.
Voetbal.
De beide haarlemscbe clubs der
lsto klasse ontvangen Zondag beide
op hun eigen terrein clubs voor den
competitie-wedstryd. „Haarlem" speelt
aan den Schoterweg tegen de Haag-
sche Voetb. Yer. De Haarl. F. C.
ontmoet te Heemstede „Rapiditas"
te Rotterdam.
Hockey.
De Haagsche Hockey en Bandy
Club speelt Zondag te Velsen tegen
de Velsensche Hockey Club.
De Leidsche Studenten-Hockey-Cl.
heeft Woensdag een wedstryd gespeeld
met de Haarlemsche Hockey and Ban-
dyclub, de eerste sedert haar oprich
ting en verloren met 1 tegen 5.
Schaatsenrijden.
De volgende rijders behooren onder
de bekendste deelnemers aan de tegen
Zaterdag en Zondag op de Friedenau-
baan te Berljjn uitgeschreven amateur
wereldkampioenschappen Oestlund
(Noor), winner te Davos, Estlander
(Noor), Greve (Hollander), Krinekow
(Rus), Seyers (EngelschmaD), Feliner
(Oostenrjjker), Gordon (Duitscher)
euhertog Ernst Gunther en prins
Albert van Anhalt.
De Berlynsche schaatseorydersclub
schrijft de wedstrijden uit eu prins
Frederik Leopold van Pruisen heeft
het eere-voorzitterschap aanvaard.
Stadsnieuws
De Kroon.
Eene volle zaal, prettige gezichten,
eene opgewekte geest, danslustige
paartjes, ziedaar hetgeen wy aantrof
fen, toen wij Donderdagavond de
concertzaal der sociëteit „de Kroon"
binnentraden, alwaar de kegelclub
De Kroon ter gelegenheid van baar
vierjarig bestaan eene feestelijke bij
eenkomst aan hare donateurs en kunst
lievende leden had aangeboden.
Het programma mocht een keur-
programma worden gonoemd. In af
wijking met de gebruikelijke gewoonte
ora eerst alle muziek, zang en voor
drachtnummers af te werken en daarna
pas met het dansprogramma to begin
nen, had het bestuur der kegelclub
gemeend het programma zoodanig te
moeten inrichten, dat de muziek,
voordracht, zang- en dansnummers
elkander afwisseldeneene wijziging,
die geheel in den geest van de aan
wezigen viel.
Nadat de bijeenkomst door den
voorzitter, den heer H. G. Güth-
schmidt met een welkomstwoord aan
alle aanwezigen was geopend, werd
met het varieerend programma een
aanvang genomen.
Het kwartet „Loreley", dat eenige
malen optrad, en op zeer verdienste
lijke wyze verschillende mooie liedereu
ten gehoore bracht, behaalde daar
mede een uitbundig succès. Ook de
verschillende aardige duetten en voor
drachten door de leden derkegelclub
ten beste gegeven, vielen zeer in den
smaak der aanwezigen, en werden
luide ioegejuiebt.
Zooals reeds gezegd is werden de
bovengenoemde nummers afgewisseld
door dansnummers, die ook nog nadat
de voordrachten waren afgeloopon,
Maar de zon raakte alles even met haar
stralen aan en hervormde als 't ware
do voorwerpen.
De trompstukken der groote kanon
nen, die over het havenhoofd uitstaken,
waren in een gouden gloed gedompeld;
du zee schuimde en rolde vroolijk over
liet zilverwitte strandl
Zij kon de kust van Tngeimanland
en de bosschen, die zich daar tot aan
dm oever uitstrekten onderscheiden
deze geheele omgeving was voor haar
een zinnebeeld van. heit leveai, waarvan
zij buitengesloten was.
Deze heerlijke morgen dieed het ver
langen naar vrijheid nog eens zoo sterk
in haar ontwaken, en dit was eigenlijk
het zwaarste, wat rij te dragen had. Elke
dag sprak van licht en leven wel tot
anderen., maar niet tot Baar.
Het uur van verpooring ging maar
al te snel voorbij. Om zeven uur keerde
rij naar haar cel terug, waar haar sober
ontbijt haar wachtte.
Zij vroeg rich zelf af, terwijl rij de
thee en 't grove brood nuttigde, of Bon
zo dien morgen weer zou komen om
haar met. dreigementen of vleierijen te
kwellen.
("Wordt vervolgd.)
