NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Haarlem's Dagblad I
s8a Jaargang Zaterdag 25 Februari !899. Ho 4805
HAARLEMS DAGBLAD
A-BOlTIsrErMIEIsrTSFie/IGrS: -A.IDV J±l.fcóT:E>TTIEIlNr
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 yfk». Js^M Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente), per 3 maanden1.30 Reclames 20 Cent per regel.
Franco door het geheele Rijkper 3 maanden1.65 .dL Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten
Afzonderlijke nummers0.05 en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 Dit blad verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feestdagen.
„de omstreken en franco per post. 0.371/2 Bureaux: Kleine Houtstraat (4, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PubUcité JStrangere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
Met (uitzondering van het Arrondissement|Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Aörertentiën 6n Reclames betreffende Handel, Ng verheid Oen Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prfjs der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75. elke regel meer ƒ0, 15; Reclames per regel ƒ0,80.
Agenten voor "dit blad in den omtrek zpn Bloemendaal, Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, ZandpoortHeemstede, J. LEUVEN,bp de tol; SpaarndamC. HARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER
Velsen, W. J. RUIJTER; Beverwijk, J. HOORNS; Hillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Weekblad voor de Jeugd.
Aan hen die daarop zyn
neerd, wordt hierbij verzond en No. 9
van het Weekblad voor de Jeugd.
Dit keurig geïllustreerde weekblad,
onder redactie van den heer F. H.
van Leent, bevat in dit nummer:
Een kurassier.
Het Herderinnetje (vervolg).
Ondeugende Minetje poes.
Annie's klacht.
De nachtegaai en de struisvogel.
De tweelingen.
Lessen der ervaring.
Kraakamandelen.
Allerlei.
Raadsel.
Antwoord op het raadsel.
Oen te kleuren.
(Elk No., groot 8 bladzijden, bevat
tal van fraaie, gekleurde platen en
een voor kinderen alleraardigsten
tekst. De prijs per 3 maanden is slechts
50 Cents.)
STADSNIEUWS
Eerste en derde pagina.
Haarlem24 Febr. 1899.
Person eele belastiüg.
Zooals bekend mag worden geacht
geschiedt de aanslag in de personeele
belasting in de eerste plaats naar den
grondslag „haurwaarde." Onder huur
waarde wordt verstaan de huurprijs,
zooals die onder normale omstandig
heden is bedongen. Onder de afge
schafte wet werd bij de schatting der
huurwaarde niet naar den huurprijs
gevraagd, doch bedroeg de geschatte
huurwaarde in den regel ongeveer 2/3
van den werkelijken huurprijs, ja in
vele gevallen zelfs maar de helft van
de huursom.
Van de huurwaarde is een bedrag
van f 85 onbelastbaar.
Weekhuur wordt tot jaarhuur her
leid door vermenigvuldiging met 50;
alzoo eene weekhuur van f 3.— wornt
niet op f 156, doch op slechts f 150
per jaar gesteld.
Voor een perceel, voor een deel als
woning, voor een ander deel als win
kel in gebrnik, wordt de huurwaarde
gesplitst en de huurwaarde van den
winkel slechts voor lj3 belastbaar
Elk deel wordt als een afzonderlijk
perceel behandeld.
Een voorbeeld
De huurwaarde van het geheele
perceel is f600; die vau de woning
daarin f 250geeft voor de woning
na aftrek van de onbelastbare f85
een aanslag naar8°/ovan f165. Voor
den winkel blijft over eene huurwaarde
van f350 waarvan Vs slechts wordt
getroffen de aanslag bedraagt dus 8%
van f 116 f 85, is f31. De opcenten
worden evenwel niet geheven tot het
vastgestelde aantal opcenten naar
iedere huurwaarde op zich zelve, doeh
naar de totale huurwaarde, in casn
dus f600.
Voor het examen nattige handwer
ken zijn Donderdag te 's Gravenhage
geslaagd de dames M. Kievit, A. M.
Wesseling en A. Vester allen alhier.
Chr. Nat. Werkmansbond.
De hier gevestigde afdeeling van
dezen Bond hield Donderdagavond
een bijeenkomst in de groote zaal van
„Felix Favore." Het lokaal was stamp
vol.
De vergadering werd door den heer
J. \V. Hilbrander geopend met gebed
en lezing van een gedeelte der H.
Schrift. Daarna wees spr. er op, dat
de spreker van den avond, prof. dr.
P. J. Muller, een van de eersten is
geweest, die het scheepje van den
Chr. Nat. Werkmansbond te water
heeft gelaten.
De zangvereeniging „Oefening en
Stichting", voor het eerst optredende,
droeg nu ouder leiding van haren
directeur, den heer Kerkhoven, het
lied „de Zee" voor.
Prof. Muller, het woord nemende,
verklaarde nooit te hebben durven
denken, dat de bond zulk een vlucht
zou nemen door geheel Nederland,
zelfs in Haarlem waar de menschen
nog wel eens moeten worden opge-
stooten om, wat men noemt, uit de
slof te schieten. Dank daarvoor aan
het Bestuur, vooral aan den heer
Hilbrander, en vooral dank aan God.
Rondzwervende in de achterbuurten
van Londen heeft spreker wel eens
gedachtkon de zee dit maar eens
schoon spoelen en alle onreinheid
wegwasschen. Maar dat is een wensch,
die wel niet vervuld zal worden. En
allen staan voor het spooksel, dat
overal heerscht, maar vooral daar in
Londenhet pauperisme.
Al lang was sprekers wensch ge
weest, die achterbuurten eens te zien.
Het hoofd der politie ze^ aauvanke-
lyk, als ge ellende wilt zien, hadt ge
ook wel in Rotterdam kunnen blijven.
Die Londensche ellende is sterk over
dreven. Toch beloofde men spreker
een agent van politie om hem te be
geleiden, maar deze kwam nooit. En
bij informatie heette het, dat er nie
mand beschikbaar was.
Toen ging spreker er zelf op uit,
zonder beurs of horloge. Wel hoorde
hij nu en dan eens fluiten, signalen
waarbij de eene nachtslniper den an
der attent maakt op voorbijgangers
waarvan iets te rooven mocht valleD,
maar lastig gevallen werd hij niet.
Buiten een typische jodenbuurt zag
hij er niets.
Het volgende jaar ging dat beter.
Toen moest hij in Whitechapel wezen
en in de stegen en zijstraatjes die
daar vandaar naar de Theems en naar
de dokken loopen, daar zit de ellende,
die overdag slat pt, maar 's nachts als
de wilde dieren uit hun holen komt en
haar werk dost. 'tls er een verzame
ling van dieven en moordenaars.
In die buurt staat de groote stich
ting van Dr. Barnardo, die in't groot
•doet wat Van 'tLindenhout doet in
I Nederland. Met hem werken do Wes-
jleyanen, de Methodisten. Het Heils-
i leger deed daar toen ten tijde niets
Orde in die wanorde is het eerst
schapen door de Methodisten.
Met een van de chefs der jongensafdee-
lingen van het gesticht van Barnardo,
een ond politieman, ging Spr. ten slotte
de achterbuurten zien. Daar zag hij
in een smerig hokje drie Lascars, die
opium zaten te schuiven. Men heeft
die opiumkitten in die buurt bij do
vleet, wijken waar Hindoes, andere
waar Chineezen bijna uitsluitend
wonen.
De politie doet daar niets tegen,
ze is onmachtig. En de echte Lon-
denaar zelf gelooft niet, dat zulke
dingen er zijn. Midd-n in die chi-
neesche wijk is een chineesche zen
ding. Daar zag spreker ook eeu Asiatic
Home, tehuis voor Aziaten, die in
Londen hun kost niet kunnen ver
dienen en daar voor niets ren onder
dak vinden. Daar zei een Maleier, dien
spreker vermanen wilde over het
opiumschuiven„dat is nu onze je
never."
In de pauze trad ais zangeres op
mevrouw Blooker—Steenveld, die op
verdienstelijke wijze twee composities
van R. Gerretson „Scheiden" en „Heb
toch Lief" en „Lente" van dr. Gun
ning ten gehoore bracht en daarmede
welverdiende toejuiching verwierf.
Prof. Muller zette nu zijn lezing
voort. Hij beschreef de straattooneel-
tjes, de donkere sloppen en hoeken
waar haast geen licht is. Hoe daar
Jack the Ripper zijn moorden kon
begaan, is voor wie de omgeving ziet
duidelijk. Op een halve hectarewonen
daar soms 3000 menschen. Men slaapt
er in lodgerhouses, voor vijf cents op
koolsblaren.voor iets meer overeen lijn.
Daar zijn tienduizenden jonge meis
jeswaar moeten ze van leven
jongens die slapen op een balk in
de hoogte. Mannen dio leven van
diefstal en moord.
Wat men daar voor armoede ziet,
gaat alles te boven. Dat leeft maar,
het weet zelf niet hoe. Gelukkig is de
christelijke liefde vindingrijk. Er zyu
allerlei shelters, verblijfplaatsen voor
jonge meisjes, die spr. op boeiende
wijze beschreef.
De jeneverpaleizen worden allengs
door deWes'eyanen door koffiepaleizen
vervangen.
Wat is tegen die ellende te doen
Komt daar ooit een revolutie dan gaat
in Londen de onderste steen boven.
Reinheid, licht en lucht zyn uitste
kende dingen, maar de hoofdzaak is
hun God te leeren verstaan, God die
hen liefheeft.
En ook bier in ons laad, in Haar
lem, is ellende te lenigen. Met een op
wekking daartoe eindigde prof. Mul
ler zijn rede.
Nadat het zangkoor Psalm 150 had
doen hooren, nam de heer Hilbrander
weder het woord en dankte prof.
Muller en Mevr. Blooker voor hunne
medewerking. Er op wijzende, dat de
zangvereeniging in de vier maanden
van haar bestaan reeds 65 werkende
leden telt, riep hij jongelieden op zich
bij haar aan te stuiten, waarna de
bijeenkomst met dankzegging door den
heer Hiibrander en het zingen van 't
laatste vers van Psalm 150 eindigde.
BINNENLAND
Parlementaire Praatjes.
Het is deze week alweder uit met j
de openbare vergaderingen van de
Tweede Kamer.
Meu dacht, dat gisterenmiddag aan-1
stonds een volledige regeling van j
werkzaamheden zou worden getroffen.
Maar het was niet zoo. Besloten is
om Dinsdag 11 uur een drietal ont
werpen van geringeren omvang in
behandeling te nemen.
Tevens zal dan worden beslist wan
neer het ontwerp Harte (re.isie in
strafzaken) aan de orde zal worden
gesteld. G. Je.
Lijkdienst voor president
Faure.
De lijkdienst ter nagedachtenis van
Felix Faure, president der Fransche
Republiek, Zondagvoormiddag te 11
uur in de kerk van den H. Autho-
nius en Lodewijk aan de Princesse-
gracht te 's Gravenhage gehouden,
was hoogst plechtig. De ceremonie
ging uit van het gezantschap van
Frankrijk, welks chef de heer Bi-
hourd, bijgestaan door den attaché
der legatie, de kanselier Felix Soupat
en den heer J. de Yries, commies ter
kanselarij, de Neder!, autoriteiten en
het corps diplomatique ontving, die
alleD in groot gala-costnnm ia het
priesterkoor plaats namen. Deze ruimte
was herschapen in een rouwkapel.
De kolossale Sèvres vaas, die de
balustrade van het koor bezet en in
dertijd ten geschenke gegeven werd
door de Republiek ter gelegenheid
van het 50-jarig bestaau dezer
kerk, was geheel in crêpe gehuld.
De lijkbaar werd in bet schip van het
bedehuis symbolisch voorgesteld door
een met brandende kaarsen omgeven
katafalk. Tegen de voorzijde van die
verhevenheid rustte een prachtige
lijkkrans, den doode vereerd door
het gezantschap en saamgelezen uit
de kostbaarste bloemenwitte rozen,
leliëukelken, mimosa witte en paarse
hyacinthen, gelegd tegen cysas- en
palmbladeren, het geheele stuk be
vestigd aan een lint der Fransche
kleuren en een rouwstrik.
Onder preludium van een treur-
marsch, werden de opperkamerheer,
baron van Hardenbroek, vertegeu-
j woordigende H. M. de Koningin, en
Ijhr. De Ranitz. afgevaardigde van
j H. M. de Koningin-Moeder binnen-
I geleid. De vertegenwoordigers der
I beide Vorstinnen namen in het pries-
terkoor in de eerste rij plaats. Dit
gedeelte der kerk werd verder ge-
i vuld door de in de residentie aanwe-
zige buitenlandsche gezanten, verge-
1 zeld door hunne secretarissen en at-
1 tacbés.
Behalve de vreemde missiën waren
nog tegenwoordigeen deputatie van
de Nederl. Regeering, bestaands uit
den minister van buitenlandsche za
ken, die het grootkruis van het Le
gioen van Eer droeg, den minister
van binnenl. zaken, versierd met het
grootofficierskruis dier orde, benevens
den minister van koloniën.
Nadat de sombere tonen van de in
leidende treurmuziek waren wegge
storven, werd de plechtige mis van
requiem gecelebreerd door mgr. Tar-
nassi, apostolisch internuntius bij bet
Nederl. Hof. De pauselijke gezant
werd bijgestaan door de paters-kape
laans der parochie. Het opdragen der
Mis werd door het zangkoor der kerk
begeleid met de uitvoering van het
beroemde requiem van Verhulst, on
der leiding van den directeur den
heer Ogder, welk werk op gevoel
volle wijze, vooral door de tenoren
werd vertolkt en het indrukwekkende
van deze uitvaart verhoogde. Met een
rondgang van de hooge geestelijkheid
om de katafalk, waarbij aan Felix
Faure het „requiescat in pace" werd
toegeroepen, werd de heilige dienst
voor de zielenrust van den president be
sloten. DeheerBihourd begaf zich naar
de vertegenwoordigers van Hare Ma
jesteiten om hun den dank van het
Fransche gouvernement, over te bren
gen voor dit nieuwe blijk van deel
neming en belaugstelling vanwege de
Koninginnen. De gezant had zich
voor deze gelegenheid het grootliut
der orde van Oranje-Nassau omge
hangen De leden der Fransche ko
lonie complimenteerden den vertegen
woordiger der Republiek.
Woensdag vervoegde zich aan het
politiebureau Amsteldijk te Amster
dam een persoon, mededeelende, dat
hij den 18den dezer daar ter stede
heeft ontmoet een persoon, hem slechts
bij name bekend en die met hem op
j reis is gegaan. De andere was in het
bezit van veel geld, zoo hij zeide
door erfenis verkregen. Hij had van
hem eenige cadeaux gek regen .terwijl
bovendien zijn reis- en verblijfkosten
voor hem zyn betaald. Toen de aan
gever Woensdagmorgen te Rotterdam
was, zeide de ander dat bij het geld
van zijn patroon had ontvreemd,
waarop hij hem direct heeft verlaten
om naar huis te reizen en bij de
politie aangifte te doen. Zaterdag
was te Amsterdam door een firma
aangifte gedaan dat bedoelde persoon
ten haren nadeele een bedrag aan
geld had verduisterd en daarmede
spoorloos was verdwenen.
Een jubileum.
De ..AmsterdamscheCourant" maakt
melding van een eigenaardig' jubilé.
Jan Maandag, vermaard decorateur en
moppen-tapper, viert op 25 dezer zijn
25jarig jubilé alscommensaal in
hetzelfde gezin.
V olapük.
Op 31 Maart zal te Arnhem een
volapiik-tentoonstelling worden ge
opend.
Een dienstmeisje te Vlissingeo, dat
Donderdagochtend uit nieuwsgierig-
heid een doos opende op de kamerj
van den commensaal barer meesteres,
vond daarin een geladen revolver.
Niet tevreden met deze ontdekking,
nam ze het wapen ter hand, bewoog
den trekker en ontving eeD schot in
de borst. Haar toestand is hoogst
bedenkelijk. In het gasthuis zal men
trachten haar van den ko el te ver
lossen.
Eeu president-luchtreiziger.
Het is misschien niet van algemeene
bekendheid, zegt de L. K., dat de
nieuwe president der Fransche Repu
bliek Loubet geen onbekende is in de
provincie Limburg. Zijn wij goed in
gelicht officieele bescheiden staan
ons niet ten dienste dan was by
een dier vermetele reizigers, welke uit
het belegerde Parijs inet een lucht
ballon opstegen en te Venray beland
den.
Voor een paar jaar werd te Venray
deze gebeurtenis feestelijk herdacht
eu op de plaats waar de ballon neer
kwam een steenen zuil Ier herinne
ring aan deze gebeurtenis opgericht.
liet incest gc-v
lezen Ilagblail
|j Haarlem en Om -L
streken,
v-yr-
l eger en VSoot.
Een kranig soldaat.
Aan boord van het stoomschip
„Koning Willem I" der maatschappij
Nederland repatrieerde Donderdag een
detachement militairen van tiet Indi
sche leger. Tot dit detachement be
hoorde ook de kanonnier Van der
Ven, ridder der Militaire Willemsorde,
van wiens loffelijk gedrag op Lombok
dezer dagen melding is gemaakt.
Tijdens de vaart door het Noordzee
kanaal sprak de kapitein van afmon
stering G. P. Wijnmalen net deta
chement toe en in het bijzonder Van
der Ven. wien hjj de bnlp dor ver-
eeniging Moed. Beleid en Trouw aan
bood. Aan de Handelskade te Amster
dam werd bet detachement ontvangen
met muziek.
De plaatselijke commaudant eu kolo
nel Westhotr van het 2e regiment
vesting-artillerie begaven zich aan
boord en richtten eenige hartelijke
woorden tot Van der Ven, he; gedrag
vam hem, die eigen leven waagde, om
dat van anderen te redden, hoogelgk
roemeüd. Beide hoofdofficieren en nog
andere aan boord gekomen officieren
drukten den moedigen kanonnier de
hand.
GENIENGD NIEUWS.
Baron Ferdinand de Rothschild
heeft tot erfgenamen benoemd zijn
broeder baron Rothschild van Wee-
nen en zijn zuster, raej. Alice vou
Rothschild. In zijn testament zyn tal
FEUILLETON.
29)
Toen hij Pa.ul aarzelend op den drem
pel zag staan, knipte hij vroolijk met
zijn oogen, en stak hem zijn groote
hand toe aiis om den jongen man tel
bemoedigen.
„Le voicd!" riep hij uit. „daar is nu
de afvallige, de verrader, voor wien ik
heel van Petersburg l>en gekomen!"
Paul schudde hem verlegen de hand.
Alles om heen scheen voor zijn oogen
te diraaien.
..Gij hier, kolonel, gij," stamelde hij.
„Zijt gij naai- Londen gekomen om
mij te zien?"
.,En als dit al zoo is? Denk je dat ik
met een Cook'a gezelschap uit ben?
Denk je dat ik kwam om de West-
minster Abbey te zien zie ik er uit
als iemand die voor zijn plezier een
reisje maakt.
Kijk mij eens aan en zeg dan waar
om ik hier kwam!"
Hij sprak met donderende stem
het was de stem die Paul zoo dikwijls
over da wallen van Kroonstad' had hoo
ren weergalmen. Maar toch lag er iets
grappigs in zijn woorden, en de twee,
die hem aanboorden, begonnen dan ook
te lachen toen Ixij het zelf deed.
„Ik zou bet geen pak voor een ple
zierreisje noemen." zeide de graaf, den
wijden rok van Bonzo beziende, „er is
te veel goed aan verspild. Zij hebben
ei- u niet mooier door gemaakt, kolonel."
Bonzo knikte toestemmend met bet
hoofd. Hij hield zich niet met modes
op en deze nieuwe kleeding vermaakte
hem uitermate.
„Ecoli!" zeride hij, „mijn zoon en
kleinzoon kunnen dit pak nog dragen.
Ik heb het in veertien jaar tweemaal
aangehad. Alleen barbaren dragen zoo'i
kleeding. Ga zitten, beste Paul, en zie
hoe ik mij zelf voor je verneder."
Hij trok een stoel naderbij en Paul
liet er zich in neervallen, hopende, ja
wat, dat wist hij zelf niet, maar met
bezorgdheid dacht hij er aan, dat Bonzo
hem naar zijn toevluchtsoord
„Maakt gij heft goed. kolonel. En
hebt gij een voorspoedige reis gehad?"
,,Ik voel mij heel goed, mijn jongen."
„Denkt gij lang in Londlen te blij
ven
„Totdat ik weet, dat een zekere jonge
man weer verstandig is geworden."
Paul bloosde. En plotseling overviel
hem het onweerstaanbaar verlangen
de genade van dezen man in te roepen.
„Ozeide hij, „gij houdt mij niet
voor schuldig, kolonel Gij gelooft niet,
dat ik mijn land verraden heb?"
„Du tout, du tout, mijn jongen je
bent geen ven-ader, daarvoor ben je
niet. slim genoeg."
Paul zweeg als ware plotseling het
leven uit hem gevlodenZijn eerste op
welling, om het medelijden van Bonzo
in te roepen, liet Ixij terstond varen,
toen Bonzo hem zóó ironisch antwoord
de. Men kon even goed de genade van
j een graftombe afsmeeken als van de-zen
man.
„Het is geen quaestie van. slimheid
barstte hij eindelijk uit. „Ik ben niet
verstandig kolonel, dat weet ik wel,
maar een verrader evenmin."
„Bah!" zeide de oude Bonzo een wei
nig streng, „verraders loopen niet met
meisjes weg en zeggen dan dat ze het
niet helpen kunnen.
Je bent een groote zot, mijn jongen
je bent nog onverstandiger dan een
schooljongen.
Watje brengt haar naar haar vrien
den terug, je breekt met alles wat je
dierbaar is en durft dan nog beweren,
dat gij dit alles voor ons deedt. Ohet
is een verhaal voor een sprookjes boek
Bonzo sprak tot hem zooals een groo
te man over de dwaasheid van een kind
zou spreken.
Paid huiverde bij deze woorden. De
vrefeselijke vetrondteratelling, want hij.
begreep wed wat de ander meende, die
er achter deze woorden verscholen lag,
maakte zijn bloed aan 't koken. Hij
gevoelde groote®. lust den kolonel een
slag in 't gezicht te geven.
„Kolonel," zeide hij zachtjes, „ge hebt
mademoiselle te Kroonstad gekend e®
toch denkt gij zoo iets."
„Zeker. Wou je mij vertellen, dat zij
van adel is? Moet ik mijn hoed soms
afnemen als ik den naam van Stefano-
vie's gouvernante hoor. Wat, een vrouw
die met jo speelde, zooals een kat met
een muis doet, die je mee naar Engeland
troonde om de kaarten, die ze bij ons
niet heeft kunnen bemachtigen, door
jou te la,ten teekeue®Nu lacht ze je in
je gezicht uit e® zegt dat je naar den,
drommel kunt loopen en zoon vrouw
zou waardig zijn den erfgenaam van
Tolma te trouwen? Bah, ik heb geen
geduld genoeg om hier langer over te
spreke®,
Paul begon een sigarette te rollen.
Op zoo'n argument was hij niet in
staat iets te zeggen.
Bonzo, daarvan was hij overtuigd1,
zou hem nooit begrijpende hoop. die
uog eenige oqgenblikkemt te voren zijn
hart vervulde, was als rook vervlogen.
Zij keuden Marian niet en zouden haar
ook nooit leeren kennen. Ilij zocht neg;
steed's naar woorden om Bonzo's be
schuldiging te beantwoorden toen de
kolonel, maar minder heftig, hernam
„A la, bonne heure!" zeide hij, „ik
ben hier niet gekomen om je uit te
schelden. Wij zullen nu all deze gekheid'
vaarwel zeggen.
Morgen verlaat gij Londen om naar
Parijs te gaan. mijn jongen. Vandaar
gaat de reis naar Venetië, waar je kunt
blijven tot dat je dwaze handelingen
vergeten zijn.
Dan zullen wij een beroep doen op
den keizer.
Zijn vernuftige geest zal wel een
werkkring voor je vinden. Als gij ge
leden hebt weet dan dat degenen, die
van je hielden evenzeer hebben geleden.
Kon ik Bonzo die tijding van je
vlucht ontvangen, zonder te bedenken
dat ge eenmaal een zoon voor mij waart.
En dat zult gij weer voor mij zijn
zoodra. ge Engeland verlaten hebt."
Paul stond op toen de spreker
voortging.
Een bang voorgevoel, dat hem een
groot onheil dreigde, spoorde hem tot
handielan aan.
Kolonel," zeide hij, „ik kan onmoge
lijk morgen naar Parijs gaan en even
min Engeland verlaten. Juffrouw Best
wacht op mij. Ik bedank u hartelijk
voor ail wat gij mij beloof diet, maar de
tijd om aan Rusland te denken is voor
mij voorbij. Ik zal hier mijn thuis vin
den. Don oen of anderen dag zult gij
mij begrijpen."
„St, st," wuifde hij, „je bent hier
niet op het tooneel, kapitein Zassulic-.
Gij rijt hier in Rusland. Dit huis be
hoort ons. Russen. Al komen je En-
gelsche vrienden hier, wij laten ze dood
eenvoudig niet in.
Wees verstandig en bedenk dat made
moiselle nog een beetje langer zal moe
ten wachten."
Paul zag verward van den een naar
den ander. Graaf Theodor was opge
staan en stond met den rug naar het
venster gekeerd, e® Bonzo was als altijd
niet te doorgronden.
„Ik begrijp er niets vanriep hij
opgewonden uit. „Gij wilt mij toch niet
tegen mijn rin hier houden, kolonel?"
Bonzo lachte ironisch.
„Voor een paar dagen maar," zeide
hij onverschillig, „totd'at gij je zinnen
