*£part en Wedstrijden.
Dalziel's Agentschap meldt uit
Australiö, dat James Somerville, een
kampioenwielryder, terwijl hjj deel
nam aan een wedstryd, op zijn wiel
plotseling doodgebleven is. Vijf en
twintig yards vóór den eindstreep
zakte zyn hoofd naar voren en zyn
handen van de handvatten, maar hjj
bleef doortrappen, en hij kwam als
winnaar aan. Toen hij van zijn wiel
werd getild, bleek hij dood te znn.
De doctoren verklaarden dat dit by
zijn laatste spurt was gebenrd.
RECHTSZAKEN.
De zaak-Vemer.
In de Maandag gehouden strafzit
ting van de arrond.-rechtb ti'sGra-
venhage reqnireerde de subst. off. v.
justitie, jhr. mr. Van den Brandeler,
uitstel van de verdere behandeling der
zaak tegen den gep. kapt. Vemer tot
20 Maart e.k. en znlks wegens onge
steldheid van eenige heereo rechters.dic
bp de eerste behandeling zitting heb
ben gehad.
De rechtbank besliste overeenkom
stig het requisitoir. De beklaagde had
schriftelijk verzocht dien morgen niet
te behoeven te verschijnen, welk ver
zoek hem was ingewilligd.
QE&SENG3
Het graf van Faure.
Zaterdagmorgen is boveu den graf
kelder der familiën Lebeaulten Faure
op het kerkhof Père Lachaise, die hot
stoffelijk overschot van den president
Félix Faure bevat, desteen gezet, die
den ingang afsluitdaarna heeft men
weer den grafsteen met de inscrip*
tiën, waaronder de naam van den
overleden president nog uiet voorkomt,
op zijn plaats gebrachtvervolgens is
het hek gesloten, en het familiegraf
had weer het aauzien van een week
geledeu.
Tijdens deze werkzaamheden kwa
men de heer en mevrouw Lebeault,
neef en nicht van Félix Faure met
een tuil witte seringen, die op de
tombe werd gelegd.
Het gedeelte van Père Lachaise, ;i»
welks midden de president rust, wordt
door een cordon politie-agenten be
waakt.
De meDigte gaat voort met bezoe
ken te brengen aan de grafplaats,
waarmede zij Vrijdagmorgen begon
nen is.
Zij richt haar schreden naar de massa
kransen en bloomen, die in 'i midden
van de boofdallee zijn neergelegd en
die daar eeu prachtig mausoleum vor
men.
Maar niemand wordt tot de tombe
van den president toegelaten, daar
ieder oogenblik het bezoek van den
heer en mevrouw Berge, van mejuf
frouw Lucien Faure eu misschien vau
mevrouw Félix Faure verwacht kau
worden.
Alle kransen en palmtakken van
groote waarde, ook de bloemstukken
yau Rusland, zijn door de directie van
Père Lachaise op eeu veilige plaats
gelegd. Er zpn een tiental bij van
groote afmeting in zilver of goud
geroemd worden zeer die van het
Noordelijke oskader, van de prefec
tuur vau de Seine, van de Kamer var.
Koophandel te Parijs, van koningin
Wilnelmina, van den Bey van Tunis,
van den koning van Italië eu van de
keizerin van China.
Mevrouw Fauro heeft haar verlan
gen te kennen gegeven, dat. alle lin
ten van de kransen en de bloemstuk
ken zullen worden bijeengebracht en
bij de kransen en palmtakken van
inetsal gevoegd.
Al deze souvenirs zullon eerstdaags
naar de villa te Havre gezonden wor
den, waar. evenals dit door mevrouw
Caraot ter eere van den president
Carnot werd gedaan, iu bet familie
huis, dat Faure zoo lic-f bad, een ka
mer aan zjja nagedachtenis gewij zal
worden.
Huiszoeking bij Orleanisten.
Te Parjjs heeft men by verschil
lende aanhangers der partij van den
hertog van Orleans huiszoeking ge
daan. Bijna overal heeft meii een
rijken oogst geha 1of ze vruchtbaar
is, zal nog moeten blijken. Alle per
sonen zwoeren bij boog eu laag, dat
onder hun papieren Diets compromit
tants te viudeu was.
Bij deu vertegenwoordiger van den
hertog te Parjjs, den heer Baffet, is
eeu berg papieren en brochuren in
beslag genomen. Deze proteerde op
eigenaardige wijze. Volgens hem con
spireerde de royalistische partij en ook
hy altijd, dat was zijn rechtToch
had deze party niets gemeen met den
antisemieten- of patriottenbond. Bo
vendien, wanneer de royalistische par
ty eenmaal eeu staatsgreep zou onder
nemen, zon zy het er beter afbrengen
dan de mislukte poging in de kazerne
Renilly.
Bjj den heer De Sabran werd een
lijst gevonden met de namen der roy
alistische comité's.
De huiszoekingen worden in ver
band gebracht met het aanplakken
van de redevoering, te öan Rerao door
den hertog uitgesproken.
Ook het in beslag nemen yan een
partijtje „propagandadasspeldjes" had
den prefect vau politie tot den maat
regel bewogen.
Na afloop van het onderzoek en na
lezing der gevonden papieren, had de
prefect, de heer Blanc, Zaterdag
avond een onderhoud met minister
president Dupuy.
Zeventien aanhoudingen moeten
daarop gevolgd zijn van bekende Or
leanisten.
In Lanay (kanton Waadt) heeft een
vrouw uit" gebrek zichzelf en haar
drie kinderen door kolendamp gedood.
Brand te Berlijn.
Een brand, die veel slachtoffers
heeft gevergd, heeft te Berlijn Zater
dagavond plaats gehad. In een nieuw
modern woonhuis aan de Mejjerstrasse
29 ontstond brand op het dak van
hout-cement.
De brandweer was spoedig ter plaatse
en richtte dadelijk de stralen op het
centrum van de vlammen. De brand
weerman Berger die een in levensge
vaar bevindenden brandmeester wilde
redden, werd door het plotseling in
eenstorten van bet dak gedood. De
brandmeester redde zich door eeu
sprong ait de 5de verdieping.
Hij weid in een springzeil opge
vangen, doch had reeds vóór zijn
sprong hevige brandwonden bekomen.
Eeu tweede brandmeester kreeg e6n
rookvergiftiging en moest dadelijk
naar 't ziekenhuis gebracht worden,
een derde brandmeester werd aan de
rechterzijde vreeselijk verschroeid.
De brandmeesier die iu 't zeil sprong
zag men een tijdlang aan een tonw
tusschen hemel en aarde zweven,
terwyl de vlammen, die van onder
oplaaiden, hem schier roosterden.
Personen uit het publiek hielpen li6t
zeil ophouden eu de brandmeesier i
had uog de tegenwoordigheid van
geest om zijn sprong te berekenen.
Het lijk van den brandweerman,
die hem zoo moedig ter hulp gesneld
was. vond men geheel verkoold.
Het gebouw en de inboedels be
kwamen veel schade door vuur eu
water en een groot aantal der bewo
ners zijn niet verzekerd.
Een grap.
Van keizer Frederik, tijdens hij te
Bonn studeerde, verhaalteen Eogelsch-
man die daar destyues ook student
was, in de „Morning Post" den vol
genden grap. Do minister van eere-
dienst Von Mühler bracht een be
zoek aan Bonn eu hield aau een feest,
dat de studenten hem aanboden, een
toespraak waarin hij de jongelieden
op plechtige wijze tot matigheid en
zelfbedwang aanspoorde. De prins,
die er by was, liet in stilte iets aan
don kapelmeester zeggen en toen de
minister uitgesproken had, liet de kapel
de muziek hooren yan het bekende
liedje: „Grad' aus öem Wirthsbaus
komm' ich heraus". Onder schaterend
gelach zoogen de studenten nu dit
liedje, tot groote ergernis van den
minister-.
Nood io Wan.
Uit Koustantinopel verneemt de
Tiniest dat de nood onder de bevolking
in den omtrek van Wan verschrikke
lijk is. De overheid doet niets, hoewel
i velen van honger en kou omkoraoD.
De Armeniërs te Konstantinopel zyn
niet in staat, iets b\i te dragen tot
loniging van dou nood. Het geteisterde
gebied strekt zich uit tot Bagdad;
ae Tarksche regeeriog ondersteunt
alleeu de mohammedanen te Mosoel,
waar de meerderheid der bevolking
mohaminedaansch is.
Een ontaard vader.
Men heeft Zaterdag in een plaatsje
in Oostenrijk een 35-jarig welgesteld
burger opgehangen, Havotug genaamd.
De man had achtereenvolgens kort
na bun geboorte zyn zeven kinderen
vergiftigd, omdat ze, zoo verklaarde
hij voor den rechter, hem verveelden
met hungekryt
Turksche soldaten.
In de laatste week zyn sterke troe
penbewegingen waargenomen, schrijft
een berichtgever uit Salonika aau de
„Frankfurter Zeituug" Het vierde
transportschip met soldaten uit Ana-
tolië is hier reeds aangekomen. Ge
deeltelyk zijn het recruten, gedeeltelijk
Nizams (linie-troepen), die naar Mace
donië en Albanië gaan. Tot nog toe
zyn 4200 manschappen aangekomen,
doch het gerucht loopt, dat hier 15.000
man uit Klein-Azië komen zullen. De
bevolking gevoelt zich ongerust door
deze troepentransporten en de zaken
gaan flauw, daar men minder aange
name verrassingen tegen het voor
jaar vreest.
Terwiji de beweging onder de Al-
baneezen der Turksche regeering in
zoover gelegen komt, dat daardoor
den Christenen vrees kan worden
aangejaagd, moet zy toch een sterke
troepenmacht ter beschikking hebben
om mogelijke uitspattingen der Alba-
neezen aan de grenzen der naburige
Staten tegen te gaan.
De Tarksche troepen zelf schijnen
niet bijzonder goed op de regeering
te spreken te zijn, daar de betaling
der so!dy naar aanleiding van het
laatste Bairaaafeest niet aan hun ver
wachting heeft voldaan. Ten slotte
wordt ook een Turksch soldaat, bet
toonbeeld van geduld, mopperig daar
hy echter een Turksch soldaat is, uit
hy zyn ontvredenheid niet tegenover
zyn superieuren, maar tegen de ver
vloekte Gjaurs. Soldaten, die door de
stad trekken, werpeu iu café's en
woningen de vensterruiten in, slaau
personen, die Europeesche kleediug
dragen, de boeden van het hoofd,
houden rijtuigen aan, waarin Euro-
peesch gekleeae personen zitten en
vervolgen op klaarlichten dag in de
drukste straten Europeesch gekleede
dames 1
Een rijke Griek.
De Atheensche bankier Andreas
Syngros, die algemeen genoemd werd
„de nationale weldoener", is over
leden.
In bet testament, dat in Februari
1896 door deo overledene is opge
maakt, wordt liet grootste gedeelte
van zijn vermogen, hetwelk wordt
geschat op dertig inillioen drachmen,
vermaakt aan nationale en lilantro-
pische werken.
Een der meest belaugrijke legaten,
groot drie millioen, is bestemd voor
het bouwen van scholen en rechtban-
keu en voor de verbetering van de
gevangenissen.
De heer Syngros laat verder een
bedrag van twee inillioen na aan het
hotoecumenisch patriarchaat en belang
rijke sommen aan tilantropische in
stellingen op het eiland Cbio; verder
een bedrag van één millioen aan ba
rones Elisabeth Ciauer te Weeneu.
De legaten aan verschillende wel-
dadigheidsgenootschappen te Athene
varieeren van 500.000 francs tot één
millioen francs voor elk.
Behalve verschillende persoonlijke
legaten aan zyn vrouw en aan enkele
bloedverwanten en vrienden, bepaalde
de overledene in zijn testament van
1896, dat zijn groot landgoed Oropos
zou komen aan koning George, dat
een som van een millioen aan de prin
sen van het koninklijk huis en een
half millioen aan mejuffrouw Sopbie
Tricoupis moest worden uitgekeerd.
In 1898 heeft hij echter aan zyn
testament van 1896 een codicil toe
gevoegd, waarin hij beveelt, dat de
laatste drie legaten zalleu moeten
vervallen*
De heer Syngros zal op kosten van
den Staat worden begraven. De ko
ninklijke familie zal by de begrafenis
tegenwoordig zjjn. De rouw over bet
overlijden van den algemeen geachten
mau is zoo groot, dat de carnaval-
feesten zyn uitgesteld.
E011 groot werk.
Sedert den bouw der pyramiden is
er in Egypte geen bouwwerk onder
nomen, dat zoo groot zal zijn als de
reuzendam, waarvan de eerste steen
dezer dagen gelegd is. Een dam wordt
in den Nyl gebouwd met een lengte
van anderhalve mijl en een hoogte
van 300 voet boven het bed.der rivier.
Over een lengte van 140 myl zal vader
Nijl den invloed van dezen strekdam
voelen.
Het plan, dat van Engeland is uit
gegaan, en dat zuiver in bet belang
van Engeland is, wordt met kracht
ter hand genomen en de aanvangs-
werken schieten reeds goed op. 5000
zwartjes znn aan den arbeid gezet,
zoo verhaalt een Egyptisch blad, en
drie millioen ton cement zyn reeds
uit Europa daarheen gebracht. Het
waterreservoir dat door den dam zal
worden gevormd, moet een rensaebtige
watermassa kunneu bevatten. Een
afzonderlijke brug wordt daardoor
noodig en ook hiervoor zijn reeds de
ontwerpen gereed. Het zal een leveu-
jdigheid geven als in de beste dagen
Jder JPharao's.
j De resnltaten, die men zich voor-
jstelt van het groote bouwwerk, zyn
I niet gering. Door den dam wordt het
Nylwater verzameld en 2500 vierkan
ten mijlen woestijn zullen er mee
vruchtbaar gemaakt worden, zoodat
bet land 25 percent meer zal afwerpen.
Men droomt bijv. reeds van een stij
genden uitvoer van Egyptische riet
suiker, die in twee jaar"zich verdub
belen, verdrievoudigen zou.
Op de Filippijnen.
Uit Manila word gemeld, dat Ame
kanen Woensdagnacht geschoten heb
ben op twee Eogelschen die uit een
venster naar den brand in Tondo keken.
De Amerikanen dachten vermoedelijk
dat het Filipinos waren. Een der Eo
gelschen is doodelijk, do andere licht
gewond. Ook is een Argentynsch on
derdaan, directeur van een katoen
spinnerij. aan Andrews toebehoorende.
doodgeschoten. De regeeriog der
Filipinos vaardigde een besluit, uit,
waarin voor de „geheele beschaafde
wereld" do bedoeling der Filipino's
wordt geproclameerd, zich dood te
wilieu vechten tegen het Amerikaan-
sche verraad en het domme geweld.
Zelfs de vrouwen zullen, als het
Doodig blijkt, deelnemen aan den hei
ligen stryd voor de onafhankelijkheid.
De keizerlijke stallen in
Rusland.
Het volgende schryft de „Pet.it Pa
rision" over do Russische keizerlijke
stallen.
De Czaar die een goed ruiter eu
groot liefhebber van paarden is, hoeft
te Petorhof een stal als een paleis
laten bouwen, waarin ruim zeshonderd
volbloedpaarden geplaatst zyn. Men
kan zich moeilijk eeu denkbeeld vor
men van de uitstekende hygiënische
conditiën, van het comfort en de luxe
welke daar heerschen.
De stallen bedekken een ruimte
van ongeveer 1 hectare en zyn uit
roode steen opgebouwd, electrisch
verlicht, des winters verwarmd en
des zomers wordt door middel van
stoomveDtilatoren frissche lucht aan
gevoerd.
Zy zyn gebouwd op een kleine'
hoogte, grenzende aan den zuidelijken
kustrand van de Finscbe golf, op on
geveer 2 kilometer afstands van de
geliefkoosde residentie van do Czarina.
Ook do Czarioa is een excellente
paardrydster, evenals ook de moeder
van den Czaar en do Groothertogin
Olga, welke laatste, ofschooa eerst 17
jaar oud, er uiet tegen op ziet om 3
of 4 uur achtereen in den zadel te
blijven.
Het stalpersoneel te Peterhof be
draagt het niet geringe aantal van
twee honderd en zeventig pikeurs,
knechts, euz., voor 't meerendeel Rus
sen, Franschen en Eogelschen. Er
zyn bovendien 5 veeartsen aan deze
stallen verbonden.
Do Czaar bezit ook nog prachtige
stallen te Gatchina en by zijn winter
paleis te Se. Petersburg. Het aantal
zijner rij- en tuigpaardon bedraagt
in 't geheel meer dan negenhonderd
stuks.
hem beschouwt als te veel staande Eene beroemde Frartscba cafó-coi
onder den invloed van Tolstoï en certzangeres was Madame Thérèse, d
Bloch's boek over den oorlog. in 1860 haar loopbaan begon, en j
In aansluiting bjj deze geruchten 1867 liaar hoogste standpunt bereikt
geeft men nu te Kopenhagen te kennen Zooals wel eens gezegd wordt hebb
(deze mededeelingeu moeten natuurlijk haar liedjes aan Frankrijk Elzas
met uitdrukkelijk voorbehoud aan- Lotharingen gekost. Allengs l>egon
De Czaar.
In hot Deensche blad Politiken
komt eeu artikel voor, waariu gezegd
wordt, dat de Czaar sedert maan-ien
niet. meer aan de regeeriog deel beeft
genomen eu feitelijk, sedert, de eerste
ontwapenings uota, grootvorst Michael
de teugels van 't bewind voert. Oor
zaak hiervan zou zyn de zwakke ge
zondheidstoestand van den Czaar en
het feit, dat men in zijn omgeving
vaard worden) dat er twee lezingen
loopen over de kwaal van den Czaar
volgens de eene wordt het gestel van
Nikolaas II reeds lang door de kwaal
ondermijnd volgens de andere heeft
de ontwikkeling van de ziekte, in
verband met andere omstandigheden,
tot bet vermoeden geleid, dat de oor
zaak van de ziekte buitenaf gezocht
moet worden, en niet aan een toeval
maar aan opzet te wy'ten is.
Daily News zegt echter naar aan
leiding van de door de Deensche Politi
ken verspreide mededeeliDg, dat zyn
speciale correspondent, die tweemaal
tot den Czaar toegang verkreeg, niets
van deze zwakke gezondheid gemerkt
heeft. De Czaar sprak over de open
bare zaken met groote levendigheid
en energie.
De zaak Dreyfus.
De Politique Coloniale bevat het
volgende schrijven van haar corres
pondent te Cayenne
Den 3den Janaari jl. heeft de heer
Darius, waarnemend president van het
Hof van appel vau Guyana, zich naar
de Hes du Sal ut begeveD, met een
verzegeld pakket bij zich, dat by niet
mocht openen dan ter plaatse van
bestemmingbet was de rogatoire
commissie van het Hof van cassatie.
Na aan Dreyfus zyn opdracht te
hebben kenbaar gemaakt overhandigde
de heer Darius hem een vrazenlyst,
eraan toevoegende dat by vier-en-
twintig uur tyd had om die te beant
woorden.
Dreyfus uitte een langen vreugde
kreet 6D riep„Eindelijk kan ik dan
spreken! Eindelijk za! myn onschuld
aan het licht komenDaarna, luid
snikkend: „Dank, mynheer."
Den volgenden dag ontviDg de heer
Darius de antwoorden van Dreyfus
en keerde naar Cayenne terug.
De „Réformo" deelt mede, een auto-
grafisch facsimile te hebben ontvangen
van een brief, kortelings door Est-erhazy
uit Londen, verzonden.
E. zegt in dezen- brief„Ik ben dit
maal aan 't eind van mijn moed; die
dood van Faure is een- vreeslijke slag,
want de tegeningenomenheid van Lou-
bet tegen de anti-Dreyfusards is zeker."
De gelegenheidswet is Maandag in
den Franschen Senaat behandeld.
De heer Maxime Lecomte bestreed,
langdurig het wetsontwerp tot onthef
fing vaat dé strafkamer van het Hof
van Cassatie, van d'e eind-uitspraak om
trent- de revisie van het proces Dreyfus
liet ontwerp weid' door den heer Bisouil
ondersteund.
De heer Bérenger verwonderde zich
over het scheppen va-n het plan, tot
ontheffing van- de strafkamer van het
Hof van Cassatie van de eind-uitspraak
over de revisie van het proces Dreyfus.
Hij viel dc-n heer Q.uesna.y de Beaure^
paire heftig aan-, noemt dezen een spion
en zegt zich te verbazen over de ver
draagzaamheid van de regeering jegens
da milita-ire justitie.
De heer de Freycinet, minister van
oorlog, antwoordde en verdedigde het
leger tegen d'en aanva-l van den heer
Bérenger.
Heden voortzetting.
Sü ss ss "«sta
Maatschappij tot Nut van
't Algemeen.
Maandagavond! trad' voor de leden
van het departement Haarlem van bo
vengenoemde maatschappij in de groote
zaal van het Brongebouw als spreker
op de beer Mr. G. S. Brandtsma van
Arnhem.
Spreker begon met de toegevendheid
van de aanwezigen in te roepen, daar
hij door verkoudheid niet kon spreken
zooals hij gewenscht had. Naar aanlei
ding van een artikel in het Algemeen
Handelsblad, waarin werd medegedeeld
dat de Hollandsche tooneelkunst niet
zeerhoog stond aangeschreven en bij
voorkeur stukken van Fransche auteurs
werden opgevoerd, behandelde spreker
d'e geschiedenis van het Fransche too
nvel c-n de café-concerts. Allereerst stel
de spreker de Fransche café-concerts,
die zeer geestig zijn, tegenover de Ne-
drlandsche café-chantants, die lang niet
geestig zijn en waarbij veelal bijbelschi
personen worden aangehaald.
het publiek dei' Fransche café-concei
verandering te komen en begonnen
meer genoegen te smaken in déshab
lé-stukken.
De censuur, die de op te voeren stu
ken moest beoordeelen, werd versclial
en gaf haar toestemming, waarmede tx
de fortuin kwam. Avond aan avoi
waren de theaters stampvol. Wel
over de moraal veel gezegd en geschi
ven. doch geen dei- bestrijders kon zc
gen. dat dergelijke stukken niet in d«
smaak van het publiek vielen.
Bij liet circus Schumann te Amatf
dam moest het vorige jaar zelfs e<
paard zich cntkleeden en te bed
ven. Hierin is Nederland Parijs dl
voor geweest. Het Nederlandsche to
neel heeft het eerst- een dergelijk sti
„Het Spookliotel" in het Hollands
geïntroduceerd.
De Fransche critiek kreet ach
wee. Wat krijgen we als kunst te zie
niets anders dan da-mes en heeren
négligé. Daar de jonge meisjes nu
theatres niet meer konden bc-zockei
werd een Theatre Blanc opgericht, d
in de eerste dagen van haar bestaa
door jonge dames eu hunne familieled*
druk werd bezocht, doch ophield te b
slaan, toen de poëzie, die zoolang
buitengesloten geweest over dé tribun
déshabi lie's zegevierde eu op het toone*
kwam. Eene garde jonge dichters vorn
de zich, die begrepen weiden door hi
publiek en den goeden Franschen smaa
deden herleven. Uit enkele werken
Fransche dichters werd hierop door de
spi-eker een en ander voorgedragen.
Eén der nieuwste en tevens een d<
meest gewilde stukken- van den t-egei
woordigen tijd is het tooiieelstulc ,.Cyr;
no de Bergerac", dat nog eiken avon
te Parijs volle zalen trekt. Heel
critiek is eenstemmig in haar lof e
juicht de verlossing toe uit de omgevin
der déshabillé's, wier doodvonnis b
het herleven vau de nieuwe stukken
voltrokken. Spreker eindigde met de
wensch uit te spreken d'at het Hol lam
sche tooneel zijne stukken- aan ware kun
moge ontleenen.
Na d'e pauze gaf de heer Brandt sm
nog een drietal bijdragen tem best»
waaronder de novelle „Angstavond"
Justus van Maurilc, en waarmede spr
ker zeer veel succes inoogstte. Door lui
applaus gaf het publiek zijne ingen»
menhedd met deze lezing te kennen,
Weten, en Werken.
In de. laatste bijeenkomst in dit se
zoen werd Maandagavond' in "Wcte
en Werken" de spreekbeurt vervul
door den beer Ja-c. Wilson van Hoon
De heer Wilson is hier tea* stede
to goede bekende, dan da,t wij over zij
optreden in bijzonderheden! behoeve
te treden. Wij kunnen dus volstaan m<
de mededeeling da-t spreker in een zest;
voordrachten wederom met zijne gave
woekerde en 't talrijke auditorium v
het begin tot het einde boeide.
Luide toejuichingen vielen hom da
ook ten deel.
En hiermede zijn de bijeenkomste
in dit seizoen afgeloopeai, waarop h«
Bestuur van „Weten en Werken", d;
tevens overtuigd kan zijn, dat het de
werkman menigen genotvollen Maanda»
avond heeft, verschaft, met voldoen in
kan teaugzien.
Voerman Henschel.
A.s. Donderdag geeft de Kon ink
Vereeniging „Het Neder 1. Tooneel" a
vijfde abonn era ents-voorstel I i ng eer
opvoering van Gerhart Hauptmaam
„Voerman Henschel." In deze aankond
ging wordt ons weder iets buitengi
woons beloofdbuitengewoon èn om h<
st-uk, maar bovenal buitengewoon om c
zoo grootsche opvoering er van. Vee
zeer veel is er over deze voor het Ne*
Tooneel zoo heugelijke gebeurtenis ree*
geschreven en ook in dit blad heeft mu
over de opvoering te Amsterdam kui
nen lezen. Toch volge hieronder no
hetgeen de Amstordamsche ccrrespoi
dent van de N. R. Ct. over het imp
santé spel van den heer Bouwmeest*
en zijne zuster schreef
„Wij hebben al vermeld, dat de tik
persoon door Louis Bouwmeester won
gespeeld, gelijk dit alleen mogelijk i
door een acteur, zoozeer beheerschen
T-vderc leveil geschandvlekt *.n verb-ui-
iten moest slijten. Het helle licht- der
iamp, die men in zijn vertrek had gezet,
deed hem pijn aan de oogen. Hij ver
langde naar duisternis opdat hij zich
met de gedachte van eandclooze ge
vangenschap zou kunnen vereenzelvigen.
Hij geloofde, niet dat er een macht ter
wereld bestond, die de onmccdcogen-
loozo hand van zijn landsman, die hem
zoo verraderlijk in den val had laten
toopen, machteloos zou kunnen maken.
Zij zouden hem naar fort Peter en
Paul brengen. Zij, die hij zoo liefhad,
zou tevergeefs op hom wachten. Hij
durfde ziclizelf uiet afvragen op welko
manier zij zich alleen door het leven
zou slaan. Want deze vraag, die niet
te beantwoorden was. zou hij als een
vreeselijke marteling voor zijn overtr
ding moeten beschouwen.
Het vertrek waarin men hem liaxl op
gesloten bevond zich op ecu dor zol
ders van het huis.
Een dakvenster gaf uitzicht op oen
schuin dak, dat zich ver boven de an
deren verhief. Maar do tralies voor het
raam vc-rbandeii allo hoop uit zijn haa t.
Paul begreep dat Falvi voordat ldj
zijn telegram verzond, de noodzakelijk
heid van zoon va-trek had ingezien. Ilij
was vastbesloten geweest d'en spion tot
eiken prijs uit Engeland to verwijderen
vriendschap telt niet bij een Rus, wan-
r. er hij meent zijn land een dienst te
bewijzen. Zelfs al ging Marian naar
haar Enge!sche vrienden, dan nog be
twijfelde hij of hem dit zou helpen. Er
zouden valsclie beschuldigingen tegen
hem ingebracht worden, en de Russische
overhead zou zijn uitlevering verzoe
ken en hieraan klem genoeg weten bij
to zetten.
Men zou hem als een misdadiger
brandmerken en hem wegbrengen naar
,u der versclirikkélijke gevangenissen
aan dLj Newa.
En Marian hij klemde de handen
wanhopig in een toen hij aan haar
dacht. Zij zou voor het venster staan
•li naar hem uitkijken. In zijn verbeel-
dmg zag hij haar bl*>ek gelaat en pein-
zende grcole oogen, haar meisjesachtige
opgewonden manieren, liaar golvend
haar eni 't was hem of haar lieve stem
hom in de Öorcn klonk. Nooit zou hij
in werkelijkheid die stem weer hooren.
Alleen de herinnering restte hem. Nog
altijd was hij op zijn pelgrimstocht,
maar de hand. die in de zijne geruft
liad, zou hij nooit weer drukken.
Het vertrek was zeer eenvoudig inge
richt er stond o. a. een crapeaud, een
boekenkastje, een mahoniehouten ta
fel, en een veldbed.
Slechts de weinige oogenblikken. die
er verloopen waren voordat de bedien
de de lamp bracht, had hij daarop ge
legen. Hij vroeg dén Rus niets, wel we
tende hoe weinig voordeel hem dit waag
stuk zou brengen. Toen de man vertrok
ken was speet het Paul dat hij het
licht niet had meegenomen. Want als
hij zich nu bewoog zag hij zijn onzekere
scliaduw op de sombere, donkere over-
dakking boven zijn hoofd vallen.
En zoo stil was liet om hem heen,
dat hij in de kamer beneden hem. een
klok kon hooren tikken.
Geen geluid van de straat drong tot
hem door. Het stadsrumoer klonk hem
als de branding eener ver verwijderde
zee in die ooren.
Ilct moest nu ongeveer vijf uur zijn,
bedacht- hij zich. Marian zou zichzelf
nu wel afvragen welk ongeluk heon over-
konvm was.
Maar wat kon hij eigenlijk van een
hulpeloos, zwak meisje verwachten; toch
waren er oogenblikken dat hij op haar
hulp hoopte.
Zij zou de Engelsche politie misschien
gaan vertellen, <Iat hij naar Falvi's huis
was gegaan.
De politie zou een onderzoek instel
len. Het was zelfs mogelijk dat zijn
geheelo gescliiedenis bekend werd en
dan... dan... Hij droomde er zelfs van
dat zij hem zijn vrijheid zou terug be
zorgen. Zij zou nacht noch dag rust heb
ben, voordat zij de waarheid ontdekt
had. Ja, wellicht zou zij hean uit dé
handen der Russen bevrijden.
I Do nacht- vorderde langzaam, maar
Paul at noch sliep. Het souper dat men
hem gebracht had herinnerde hem aan
den korten, gelukkigen tijd, dien hij in
Londen had doorgebracht. Hoe heerlijk
was het geweest zoo in haar nabijheid
te mogen leven eiken dag haar vriende
lijken morgen- en avondgroet te kunnen
hooren en haar aan zijn borst te druk
ken, zeggende dat zij daar voortaan
bescherming kon vinden! De gedachte
dat het een of ander wonder haai-, zelfs
in Falvi's huis, bij hem terug zou breai-
gen, vrijwaarde hem voor krankzinnig
worden. Nauwelijks kon hij zijn lust om
op de deur te bonzen en om genade te
roepen bedwingen. De gedachte dat zij
stellig zou komen gaf hem de kracht
zich manlijk te gedragen. Den geheelen
nacht lag hij te luisteren of hij' luiar
voetstappen ook nader hoorde komen en
éindelijk lachte hij om zijn dwaze her
senschimmen. Tegen den morgen viel
hij in slaap.
Eerst kwart over negen op den avond
van den tweeden dag hoorde hij iemand
dë trap opkomen. Juist was hij bezig
itts te gebruiken, terwijl altijd dezelfde
vragen zijn. brein doorkruisten^ toen
het geluid van voetstappen/ hem op
deed springen. Met luid bonzend hart
vroeg hij zich zelf af wie het kon zijn.
Voor ten oogenblik, ofschoon terstond
uit het land der droomen tot de werke
lijkheid teruggebracht, dacht hij dat het
misscliicn Marian zou zijn. Hij lacht©
n))g om deze dwaze veronderstelling
toen de deur knarsend openging en
graaf Theodor voor hem stond.
Do graaf was in groot pontifikaal.
Zijn gelaat was met een donkeren blos
overtogen, want liij had hard geloopen.
Zijn manieren: getuigden van een jon
gensachtige opgewondenheid, als bracht
hij goede tijding. Het had hem oprecht
gespeten dat Paid door degenen, die
hij altijd trouw gediend had, zoo on
waardig behandeld was geworden. En
met de blijdschap ran een vrielod be
dacht hij dat deze smet zoo spoedig zou
worden nitgewischt.
„Paul, oude jongen, c'est fini," hijgde
ltij den gevangene beide handen toe
stekend, ..je blijft hier geen oogenblik
langer zij hebben hun vergissing inge
zien en om liaar gezonden zij is hier
Paid wankelde als een beschoöikene.
„Is zij hier? Groote God!"
„Het is alles Tclmai's wea-k," vervol
de ds graaf met trots. „Hij heeft on
dekt, dat zij de kaarten kon teekenej
Hij is beneden bij haar. Jij moo<
,nu naar haar toegaan - - zij hebben
terstond noodig."
„Mij noodig?" herhaalde Paul, v»
ward. „Maar zie eens hoe ik er uitzie
kijk eens naar mijn handen :n ld*
ren..."
„Joan zal je wel in minder dan li*
minuten opknappen. Het is hoog Lijd..
Paul stond onbeweeglijk. Hij sche*
nu de betoekenis van Falvi's woorde
te begrijpen
„Waarvoor wordt het tijd V' vroeg h
kalmj.
„Voor den geestelijke om jo met
jonge dame, die zoo goed van Kroö
stad's geheimen op de hoogte was,
den echt te verbinden."
Paul wankelde de deur uit, snikken
als een kind.
(Slot volgt.)
