X
verspreidde zich onder de schippers
eensklaps het gerucbt, dat de schip
per van de tjalk De Jonge Jelije,
liggende in de Scheepmakershaven by
de Groote Draaibarg, zou gaan ladeu.
Een groot aantal schippers, nog ver
sterkt door een honderdtal, die de
vergadering op den Sctaiedamschendyk
daartoe verlieten, begaven zich daarop
in draf naar de Scheepmakersliaven,
sommigen in groote opgewondenheid.
In een oogwenk waren de schepen,
rondom De Jonge Jeitje liggende, be
zet met schippers, uit wier midden
een paar woordvoerders het onwillige
bondslid tot rede trachtten te bren
gen. Dit gelukte hunten minste de
schipper, misschien wel bevreesd ge
worden door de hem omringende drei
gende gezichten, gaf toe, en beesch
weder de bondsvlag, die bij reeds
nedergehaald bad. Een luid hoera be
groette dit sein.
Onder dit opstootje waren een 15-
tal agenten met eenige inspecteurs en
ook een paar agenten te paard ver
schenen, zoo mogelyk ter voorkoming
van erger. De bereden politie ontruim
de de Groote Draaibrug.
Donderdag is echter een schipper
uitgezeild.
Lietdesverklaring.
Een Engelschman, blijkbaar niet
goed bij het hoofd, verzond Woeus-
dag van Rotterdam, door tusschen-
komst van een besteller, een paar
telegrammen asn de Koningin, waarin
hij haar zijn liefde verklaarde. Later
op den dag vertrok hij met dien be
steller naar 's Gravenhage, om zich
te overtuigen of de telegrammen ont
vangen waren. Aan het paleis in het
Noordeinde gekomen werd de bestel
ler, die het woord moesi voeren, in
gerekend, en aan de politie overgele
verd, terwijl de vreemdoling een goed
heenkomen zocht.
Een pakket verloren.
In den avond vaD 2 Maart is te
's-Hertogenbosch van wege den goud
smid P. J. van R. aldaar aan het
postkantoor bezorgd een postpakket
onder meer inhoudende 84 paar kin-
deroorbeilen met gouden boveukuopjes,
een gedeelte met ronde en een gedeelte
met langwerpige blauwe koralen 111
paar kiuderoorbellen met gouden bo-
venknopjes, een gedeelte met ronde
en eengedeelte met laugwerpige
bloedkoraleu12 paar ronde bloed
koralen oorknoppen, waaronder is
aangebracht een gouden ballotje, de
haakjes van de oorbellenen oorknop
pen zyn eveneens van goud.
Het postpakket met inhoud ge
adresseerd aan den heer J. B. C. te
Amsterdam is aldaar niet bezorgd,
dus ontvreemd of verloren geraakt
tusschen beide postkantoren.
De commissaris van politie te
's-Hertogenbosch verzoekt opsporing
inbeslagneming en bericht.
U leest loeit ge-1
regel d liet Fetal!-1
letoii van „Haar-1
lens's lïagWa(l"?g
"WSF&ïï w*r Baxansp
Letteren en Kucsit
Ned. Tooneel.
Men schrijft ons uit Amsterdam
van heden
Het was gisterenavond weder recht
gezellig in den Stadsschouwburg. Over
de beide stokken echter straks, laat.
my aanvaugen met te vertellen, dat
„de Tooueelverbonders" uitgenoodigd
waren en de zaal goed vulden. Dat
Tooneel verbond is toch wel een nuttige
instelling; als je weet, dat de men-
schen, vanwege de niet genoeg te
roemen juiste kenze der stukken,
wegblijven, nu dan inviteer je die
goedige Tooneelverbonders maar 1 .Ie
kuct ze alles voorzetten, ze vinden
het goed en mooi en zy applaudissee-
ren. Het is my gisterenavond voorge
komen dat „het Nederlaudsch Too
neel" zeer incorrect heeft gehandeld,
dat het zich gedragen heeft als een
gastheer, die een week vooruit invi
teert 8D dan zyu gasten aangebrande
bruine boonen en bedorven spek voor
zet, inplaats van het schitterend gast
maal, dat men meende te mogen ver
wachten, indien de leiding van het
geheel was, zooals zy dat zou kun
nen zijn. Doch helaasde chef-kok
heeft gemeend, dat die „dubbel-
tjes-menschen" geen tijne spijzen
weten te waardeeren en het best met
bruine boonen kunnen stellen. „Het
Recht van het Hart", tooneelspel in
twee bedrijven van Ernst von Possart
behoort tot het genre, dat zelfs den
i meest conservatieven schouwburgbe-
i zoeker, zelfs eeo, die dweept met „de
j Twee Weez9n", niet vermag te boeien
:en ik vergeef het van Possart niet,
dat hij de „Gartenlanbe" beleedigt,
jdoor een loopje met dit tijdschrift te
nemen, waar hij zelf zich schuldig
j maakt aan iets, dat hij tooneelspel
j noemt en dat erger is dan de „zoetste
roman uit „die Gartenlaube", dat zelfs
nog ver staat beneden het peil van
de dubbeltjes-romans van Marlitt. Een
duidelijk waarneembare vroolijkbeid
was in de zaal merkbaar op de'meest
dramatische momenten, of laat mij
I liever zeggen op de meest melodra
matische momenten, en hiermede is
i duidelijk (het publiek is toch maar
'je ware criticus) de zotheid van
Possart s werk bewezen.
Dat mevroQw Holtrop en mevrouw
Pauwels van Biene, de heeren Tour-
niaire en van Schoonhoven zonder
1 entrain speelden is hun in zulk een
stuk waarachtig niet ten kwade te
duiden! Yon Possart was met dit
fraaie werk gisterenavond nog niet
uitgepraat. Nog langer mocht ik toeven
iop'de harde planken, die men in het
parqnetden weidschen titel van „Stoel"
geert (de Tooneel verhuurders hadden
zich meester gamaakt van mijn ge
wonen fauteuil).
„In d6n D. trein", blijspel in één
bedrijf, vao denzelfden schrijver, had
ik wil het bekennen mijne
verwachting hooger gepanuen. Een
schrjjver, die in een tooneelspel doet
lachen, moet, dunkt my, in een blij
spel doen schateren.
Doch neen. ia dit blijspel, dat van
een drogen, dorren, saaien en alge-
zaagden inhoud is, is niets dat tot
lachen wekt, behalve de régie. Het too
neel verbeeldt een wagen uit een zooge
naamden „Durcbgangzug" twee cou-
pé's waarin de vervelende handeling
voorvalt zyn zichtbaar, de andere
coupé's zyn beschilderd en laten geen
blik toe. Terloops zij opgemerkt, dat
de wegens ouderdom buiten dienst ge
stelde wagons van ons aller vriendin
„de Hollauidsche Spoor," er beter uit
zien dan de2e „D-treinwagon". Als
de trein vertrekt ol aankomt, hoort
men een geluid, dat het stampen der
machine heet voor te stellen, doch
inderdaad aan een ernstig spoorweg
ongeluk doet denken elk oogenblik
meent men de ongelukkige reizigers
te zullen zien verplettoren, doch „es
hat uicht sollen sein de ongeluk-
kigen (mevrouw Holtrop en mej.
Klaasson en de heeren Tourniaireen
van Dyk) moesten hunne rollen tot
en mot de alleronmogelijkste slotscène
vervallen en toen het publiek zich
verwijderde was het van raeening,
dat de koninklijke Yereeniging een
vreemde opvatting van de gastvrijheid
heeft.
VAN DE LEESTAFEL.
Yan den heer N. J. Boou te Ara
sterdam ontvingen wij dezer dagen
een drietal boekjes. Het eene is een
vertaling van het bekende werkje
van den paryschen journalist Jean
Hess over Dreyfus en het Duivels
eiland. Gesproken heeft Hess den
banneling natuuriyk uiet, maar uit
diens omgeving deelt de schrijver tal
van bijzonderheden mee, die in deze
dagen vele aandachtige lezers zullen
vinden,to meer omdat het boekje aar
dig geillnstreerd is.
Het tweede werkje, Schetsen uit
Kennemerland, door Nora, namen wy
ronduit gezegd, met aarzeling op. Er
helaas, zooveel bleekblauws in die
schetsenbnndeltjes van ongenoemden.
Maar ditmaal viel het mee. Deze
schetsen, eenvoudig en weiüig preten
tieus als ze zyn, hebben iets aardigs
en aantrekkelijks in hun vorm en.
zijn wat den inhoud betreft, nu en
dan waarlijk niet zonder komische
kracht. Ds. Lauriilard stak het boekje
terecht in een korte voorrede een
veer op den hoed.
Het derde werkje, een kookboek,'
wordt in onze rubriek voor dames
ter sprake gebracht.
Yau den hoer W. Yersluys ont
vingen wy een Bloemlezing nit Van
Eedens werken, een boekje van bij
kans 10 vel druks voor den billijken
prijs van 60 cents. Het bevat frag
menten uit de kleine Johannes, Don
Torribio, ElleD, Johannes Viator, De
Broeder, het Lied van de Smart en
Lioba. £>e uitgaaf van deze bloem
lezing is een goed denkbeeld, om de
menschen, wanneer ze het fragment
hebben gelezen, ook naar het boek
zelf te doen grijpen.
Yan denzelfden uitgever komt een
Geïil. Flora voor Nederland, ver
vaardigd door de beeren Heimans en
Thijsse; een uitstekende handleiding
voor jeugdige botanici,vol afbeeldingen
en met witte blaadjes voor aanteeke-
ningen en verbeteringen. Een kostelijk
boek in deze streek. Het kan in den
zak gedragen worden en kost f 3,50.
SöopS en
S chietwedstrij d.
De officieele stand van den korps-
wedstryd van het Nationaal Scbïet-
concours te Amersfoort, is thans als
volgt
GeweerEendracht te Utrecht (le
ploeg) 277 punteD, Wilhelmina te
Amersfoort 273 p., Schutterij Kaderv.
De moord te Leur.
Woensdag stond voor het gerechts
hof te 's-Hertogeubosch terecht, Go-
vert Faasen, oud 29 jaar, slager,
wonende te Leur, thans gedetineerd
appellant van een vonois der arron
dissement^-rechtbank te Breda, waarbij
hij wegeDS moord, don 9en Januari
1898 te Leur gepleegd op de 22-jarige
dienstbode Adriana Smits, veroordeeld
werd tot levenslange gevangenisstraf.
Groote belangstelling bleek deze
zaak gewekt te hebben, want een
talrijk publiek vulde de groote zaal
van het hof.
Beklaagde bleek iemand te zyn van
een zeer onbeduidend voorkomen,
waarop niets karakteristieks te lezen
viel, en van een rustige en kalme
natuur.
In deze zaak werden de genees-
heeren dr. Hohman en dr. Bynen als
deskundigen en elf getuigen gehoord,
zijnde dezelfden als die welke voor
de rechtbank te Breda gehoord wer
den. Hunne verklaringen hepen ook
nu weder over allerlei kleine bijzon
derheden, die slechts in haar onder
ling verband het waarschjjnlyk kun
nen maken, dat de bekl. de persoon
was. die Adriana Smits het leven
heeft beuomen. Geen enkele getuige
te Hilversum 263 p., 's Lands W o
baarheid te Utrecht 258 p., Schutterij was by den moord tegenwoordig.
te Haarlem 255 p.. Generaal van j
Merlen te Haarlem 253 p.. Schietv. Gefotografeerde getuigenver-
Ned. Bond van O.-Onderoff. te Am- j klaringen,
sterdam 247. Eone nieuwigheid in een strafpro-
Buks; „Neerlands Burgerwacht jcedure kwam Donderdag voor ter
te Sloten 450 p.Scherpsch. Yereen.
te Zwolle 450 p.'s Lands Weerbaar
heid te Utrecht 438 p.Willem Teil
te Harderwyk 435 p.Culemborgsche
Schietclub 433 p.Schietv. Nederl.
Bond van Ond-onderoff. te Amsterdam
433 p.Generaal van Merlen te
Haarlem 429 punten.
Dagmeaailles. 5 Maart. Geweer.
A. M. van Dijk te Haarlem, 6 Maart,
van der Lee te Utrecht.
Buks. 5 Maart. J. P. de Klerk te
Maassluis en D. van der Pauw te
Hilversum.
De wedstrijd wordt 12 Maart a. s.
voortgezet en eindigt 13 Maart des
aronds om 9'ƒ2 uur.
RECHTSZAKEN.
Een wielrijder die straf
verdient.
Het treurige i oval dat Donderdag
middag voor de rechtbank te Amster
dam werd behandeld, moge als ernstige
waarschuwing dienen voor alle wiel
rijders, -die er vermaak in scheppen,
door hun wild. onbesuisd rijden, rustige
wandelaars te doen wegvluchten tot
berging van hun lyf.
Corn. Knuyt, een bediende van de
firma M. op de Leidschestr&at reed
op 10 Mei van het vorige jaar in veel
te snelle vaart door de Lange Koning
straat.
Toen zich twee bandkarren als hin
derpalen op zyn weg vertoonden, bleef
er slechts een kleine ruimte over. In
plaats van af te stijgen, snelde de jon
gen voort op zijn rywiel, met het ge
volg, dat een 66-jarige oude man door
hem werd omvergereden. Daar de man
blijken gaf zich ernstig te hebben be
zeerd.... reed Kuuyt lachend weg, zon
der verder naar zyn slachtoffer om te
zien.
De oude man was zoodanig verwond,
dat bij per raderbaar naar liet Biunen-
Gasthuis moest worden gebracht.
Dr. Mac. Gillavry, die hem daar
behandelde, verklaarde dat de man
vermoedelijk nooit meer zonder stok
zal kunnen loopen, hoewel bij er, in
de gegeven omstandigheden, nog vry
goed is afgekomen.
Wat vooral tegen Knnyt spreekt,
is, dat hp niet trachtte op eenige wyze
den getroffene het geledens te ver
goeden, eu hem zelfs brutaal behan
delde, toen hy aan de woning van
Knuyt's ouders aanklopte om schade
vergoeding.
Echter beeft de verwonde thans
een advocaat genomen om den dader
hiervoor civiel te vervolgen.
De president der rechtbank zeïde
te r8cht nadrukkelijk, dat er voorgoed
een einde moet komen aan zulke
woestheden en dergelijke brutaliteit.
Ook het O. M. was vaD die meening.
Het wees er bovendien op. dat de
beklaagde noch moreel, noch financieel
den verwonde heeft geholpen. Het
eischte een voorbeeldige straf tegen
strafterechtzittiug van bet gerechtshof
te 's-Graveubage, namelijk gefotogra
feerde getuigenverklaringen.
De zaak zelf was van weinig be-
teekeniseen industrieel te Schiedam
die by het inspannen van een paard
voor een tilbury zyu knecht een schop
zou hebben gegeven doch beweerde
slechts de bedoeling te hebben gehad
het paard te raken. De Rotterdamsche
rechtbank had hem 7 dagen gevan
genisstraf opgelegd.
Maar de verklaringen van twee ge
tuigen omtrent den stand van beklaag
de op het oogenblik van het toebren
gen van den schop, waarop het in deze
aankwam, wekeu zoo zeer van elkaar
af, dat beklaagde's advocaat, mr. Jos.
van Raai te te Rotterdam, den beiden
getuigen verzocht had, ieder op zyn
benrt, zoowel zich zei ven als beklaagde
bij een ongespannen tilbiry te plaatsen
op de wijze als uaar hun afzonderlijk
oordeel de standen waren geweest en
kloppende roet hun verklaringen in
eersten aanleg.
Er werden nu twee fotografische
opnamen gemaakt welke de verdediger
Donderdag aan 't Hof overlegde bij zyn
pleidooi dat, tot vrijspraak, subsidiair
tot het opleggen eener geldboete
8 trek te.
De advocaat-generaal, mr. Reitsma,
echter, meende dat aan een dergelijke
fotografische bewysbestryding weinig
waarde kon worden toegekend, ont
brekende aan gewone fotografiën alle
leven. Iets anders ware de modernste
toepassing der fotografie, nl. de ki-
nematografische reconstructie van een
feit, welke ongetwijfeld diensten zou
kunuen bewijzen, b.v. bij een inge
wikkelde vechtpartij waarbij de dader
eener gepleegde mishandeling zou
moeten worden aangewezen. Hy vor
derde bevestiging van het vonnis.
De ramp bij Toulon.
Ondanks officieele en technische ver
klaringen heersebt toch nog ernstige
twijfel of de ontploffing by Tonlon
niet aan kwaadwilligheid is toe te
schrijven De on der-prefect van Tonlon
ontving na de ramp een anoniem
schrijven, waarin gezegd werd dat
ook het tweede, grootere kruitmaga
zijn in de lucht zou springen als de
minister het kwam bezoeken. Een
gesprek tusschen vier mannen zou
door den briefschrijver afgelnisterd
zyn, waarin gezegd werd dat de
tweede aanslag weldra beter zou ge
lukken.
Daarbij komt het gebeurde van
Dinsdag, dat tot allerlei praatjes en
vermoedens aau'.eidiug heeft gegeven.
De officieele lezing van het geval is
de volgende:
Dinsdagavond ongeveer 7 uur zag
de schildwacht Guy, de wacht hou
dend by het meliuiet-magazyn, zes
manneu iu eeo droge gracht, die het
magazijn omgeeft. Zy losten twee
revolverschoten op hem; Guy was
te verbluft om te roepen en waar
schuwde eerst, toen hy afgelost werd(?)
Meu veronderstelt, dat zij na den
soldaat vermoord te hebben, de tunnel
wilden doorgaan, die naar de bastions
leidt, waar dynamietpatronen neerge
legd waren. Deze heeft men gevon
den, het waren er twaalf, maar er
was geen lont by.
Heel duidelijk is dit alles niet;
maar begrijpelijk is het dat het onge
rustheid gewekt heeft.
SEi&EN&Q NIEUWS.
Picquarts gevangenschap.
De „Éclair" heeft beweerd, dat
Picquart in de gevangenis zoo goed
niogelyk behandeld wordt en dat hem
allerlei gunsten worden verleend. De
„Temps" heeft den heer Gast, bloed
verwant vau Picquart, gevraagd, of
deze bewering juist was, en daarop!
ten antwoord gekregen, dat hy nogj
tevergeefs naar eenig gunstbewijs
zocht. In de Santé heeft Picquart een
cel als de gemeenste misdadigerzyn
buurman was zekere Peugnet, de
laatste, die door den ouden Deibier j
onthoofd is. Zyn andere buren be-1
boorden tot de beruchte bende van
Neuilly. Het meubilair was zoo een- i
voudig mogelijk: een bed met peluw,'
een stool en een tafel, de laatste aan
elkaar vastgeklonken.
De heer Gast beweert tevens, dat
Picquart op zekeren dag fijn glas in
een ommelette heeft gevonden.
De directeur van de Santé ver-
2°. Als meu de geheele actieve macht
vergelijkt die de twee landen op den
eersten dag van een oorlog tegenover
elkaar zouden kunnen stellen, zou
Frankrijk (vooral wegens de noodza
kelijke aanwezigheid van troepen in
Noord-Afrika) bij Duitschland ten
achter zyn met 1235 officieren en
64,000 manschappen. Tusschen 1899
en 1902 zal dit verschil nog grooter
worden, naar de plannen die de Duit-
sche minister von Gossler in den Rijks
dag heeft uiteengezet.
Een vlugge reis.
De snelvarende stoomboot van de
Norddeutsche Lloyd Kaiser Wilhelm
der Grosse is Dinsdag te Nsw-York
aangekomen, na de snelste reis die zy
tot nog toe gedaan had. De boot was
Woensdag van de vorige week 's
avonds om tien minuten over zessen
van Cherbourg vertrokken en kwam
Dinsdagochtend om achttien mi
nuten over tienen to New York
(Sandy Hook) aan. Over den afstand
van 3148 mijlen deed zy dus 5 dagen
20 uur 58 minuten, zoodat haar ge
middelde snelheid 22.33 inyl in het
uar was. Tot nog toe was haar grootste
snelheid in westelijk richting geweest
22.29 mijl in het uur.
Eene hooge boete.
Een molenaar in Elbing is tot een
boete van ruim 506,000 mark veroor
deeld. Hy had 63.000 mark invoer
recht voor rogge gesmokkeld en moet
het viervoud daarvan betalen, bene
vens de waarde van de rogge zelve.
Bovendien moet hy terechtstaan om
dat hij onder Russische rogge 12
pCt. aaoveegsel had gemengd.
Vergiftiging.
Te New-York heeft de sensatie-
makende arrestatie plaats gehad van
een der figuren uit de groote wereld,
den heer Molineux, beklaagd van ver
giftiging.
Ziehier de volledige toedracht der
zaak:
Eenige maanden geleden ontving
een der leden der Knickerbocker
Club, Harry Cornish een flesch met
broomzout gevuld. De flesch kwam op
de toilettafel van ziin nicht, mevr.
Adams, die er van gebruikte entwee
uren later, onder vreeselyke pynen
stierf. Een der geneesbeeren, die een
weinig van bet zont proefde, werd
ziek en moest ijlings tegengif nemen.
Het was duidelijk, dat een aanslag
bedoeld was op Cornish, en terstond
bracht men daarmee in verband het
sterven van een ander clublid Henry
Barnett, zes weken vroeger plotseling
overleden, en van een vriend van Mo
lineux, Walter Baldwin, iu September
1897 ingegelyks onder verdachte om
standigheden gestorven.
Het lyk van Barnett werd opge-
gegraven en bewees, dat men met
vergiftiging te doen bad. Spoedig
kreeg men de schakel der verschillende
misdaden in handen.
Baldwin, Barnett en Cornish waren
medeminnaars van Molineux, geweest
ten opzichte van de bijzonder schoone
Blanche Cherebrough en minnenijd
moet Molineux tot zyne aanslagen ge
dreven hebben. Eenige weken na Bar-
nett's sterven trouwde Moiineux met
het meisje.
Reeds is gebleken, dat de verdachte
verschillende malen flesschen, gelijk
aan die welke het vergif iuhieldeD,
uit Newark had doen komen.
Mevrouw Molineux staat met haar
echtgenoot onder ernstige verdenking.
Tegen het duel.
Een zeer aangrijpend testament
heeft de Bulgaarsche afgevaardigde,
Tsanow nagelateD. Hy had een aan-'
rnerking gemaakt, dat de Oostenryk-
sche consul Kiraly, na gesloten jacht
tijd gejaagd had, en deze had- hem
uitgedaagd. By het duel, dat volgde,
werd de Bulgaar doodgeschoten.
Toen men zyn testament opende,
bleek het, dat de gestorvene alleen
het duel had aangenomen, om aan de
geheele wereld zyn afschuw van het
duel te kannen kenbaar maken.
,Ik heb hel duel aangenomen om
zekert, dat bij toeval eens een stukje
bekl., t. w. een hechtenis van drie j glas in een ommelette ia geraakt, doch
maanden. groot genoeg om opgemerkt te worden.
Hbld. I De ommelette is daarna naar den
restaurateur teruggezonden.
Een moord.
Te Londen, iu Whiifield-street,
Tottenhamcourt-road, beeft een opzien-
wekkeude moord plaats gehad. In een
comraensaleDhuis, gehouden door een
Hollaudsch echtpaar, naar het heet,
woonden sedert eenige weken een man
en vrouw samen, die zich uitgaven
voor Briesenick en echtgenoote. Het
waren Duitscbers. Zy was aanmer
kelijk ouder. De man deed blijkbaar
nietsde vrouw verdiende het geld
met kaartleggen, waarmede zij veel
te doen had, en als masseuse. Don
derdag is zij het laatst levend gezien
sedert dacht men dat de twee uit
waren. Maar Maandag kregen de
hospitcs achterdocht en braken de
deur open. De vrouw lag dood op
haai- bed. Blijkbaar was zy geworgd.
Diefstal schijnt de oorzaak van den
moord, want alle veld en kostbaar
heden waren verdwenen. Do politie
vreest den man niet in handen te
zullen krygen, aangezien hy Donder
dagavond of Vrijdagavond vroeg al
weg moet gegaan zijn, en dus den tijd
heeft gehad naar het vasteland te
ontvluchten. Hy had Vrijdag een
briefkaart aan de hospites geschreven,
onderteekend „Briesenick und Frau",
zeggende dat zy pas laat zouden
thuiskomen. Men had dus geen idee
dat er op de gesloten kamers nog
iemand was.
Hei Fransche en Duitsclie
leger.
Uit een vergelijking, die de Temps
geeft, tusschen de Fransche en
Duitsche militaire krachten en
waaraan dit blad de waarschuwing
vastknoopt, dat er aau geen vermin
dering gedacht mag worden blijkt,
dat het leger voor 1899 bestaat uit:
2524 hoofdofficieren 19,705 subalterne
officieren40,622 onderofficieren en
516,378 korporaals en soldatentotaal
22,289 officieren eu 557,000 manschap
pen. Het Duitsche leger telt in liet
begin van 18(,9. d i. nog onder de
wet van 18S32-3,008 officieren
78,217 onderofficieren eu 479.229 kor-
peraals en soldaten; totaal "23,008
officieren en 557.446 manschappen.
Duitschland heeft dus 719 officieren
en 456 manschappen meer een onbe
duidend verschil, ware het niet dat
het hoogere aantal onderoï ficie-
ren aan Duitsche zyde de stevigheid
van den troep versterkt. Bovendien
zyn dit de bruto getallen de Duitsche
jaarlyksehe lichting is veel grooter,
biedt dus ruimer keus en er vallen
er minder af. Tunis en Algerië nemen
ook een groot aantal soldaten uit
Frankrijk weg. De Fransche marine-- - -
troepen in het moederlan zyn echterdaaruoor met allo kracht tegen de
d weer sterker i barbaarscbe gewoonte te kunnen pro-
Na verschillende beschouwingen I testeeren."
komt de Temps tot de volgende con-testament zet de ongeluk-
c[usiëD kige uitvoerig zyn standpunt uiteen.
1». Als men de netto-effectieven b°opte vurig, dat er met pistole»
vergelijkt van de beide volledige legers gastreden zou worden. Dan zou bn
te land voor het einde van 1899, telt !'et ZÖD0. °P be^ teeken van „vuur
het Fransche leger 970 officieren en kunnen wegwerpen en als schijf voor
28.500 man minder dan het Duitsche; ZÜD tegenstander dieneD. Zijn raarte-
de bewegelijke schijf boveu den kuil
tuui-do en de uit-uwaangekomeuen wa
ren ongetwijfeld binnen weinige oogen-
blikken even opgewonden als zij die
▼óór hen op de vlakte aanwezig waren.
Om half negen, toen het gezantschap
▼ua-delgd werd, waren er ongeveer 300
menarihen bij deze uitroeiing aanwezig,
degenen die den weg verlaten hadden,
om de Marsianen. beter te kunnen zien,
niet meegerekend. Onder dezen bevon
den zich ook drie politieagenten, waar
onder één te paard, die op bevel van.
Stent do toeschouwers zoover mogelijk
van den cylinder verwijderd hielden.
Du houding van dit onnadenkende en
opgewonden volk was eenigszins drei
gend zooals gewoonlijk het geval is,
wanneer zich een groote menigte ver
zamelt.
Stent en Ogilvy, die de mogelijkheid
van een gevecht voorzagen, liadden zoo
dra de Marsianen uit den cylinder te
voorschijn kwamen naar de kazerne ge
telegrafeerd om een compagnie soldaten,
ten einde de vreemde wezens indien het
noodig was tegen het volk te beschermen.
Toen waren zij teruggekeerd om hun
parlementaire plannen te volvoeren. Do
beschrijving van lnm dood, door andere
toeschouwers gegeven, kwam vrijwel met
mijne indx-ukken overeen de drie groe
ne vlammen, het brommende geluid en
do plotselinge brand.
Maar zij die ook dit verschrikkelijke
tooneel luidden aanschouwd, waren ter-
nauwernood aan het gevaar ontsnapt.
Alleen een heuvel, die hen van het'
lager gelegen gedeelte van Heat-Ray
scheidde, was de oorzaak van hun red
ding. Was de geheimzinnige, duivelsche
roede een paar cl hooger geplaatst, dan
zou niemand in staat geweest zijn het
voorgevallene na te vertellen. Zij had
den de vlammen gezien, zagen menschen
neerstorten en het volgende oogenblik
had als '1 ware een onzichtbare hand
de bosschen in brand gestoken. En met
een schel gefluit dat duidelijk boven het
gebrom in den kuil uitklonk, schoot de
straal over hun hoofden heen, de boo-
men langs den weg verlichtend, steenen j
splijfteiDcl, venstars verbrijzelend, en
heele gedeelten van daken verwoestend.
Ontzet cloor het plotseling gesis en
geknetter der boomen was de ontstelde
menigte een oogenblik besluiteloos ge
weest wat te döen.
Vonken en brandende takken vielen,
op dm weg. Hoeden en kleeren begon-j
nen reeds vlam te Vatten. Toen weer-
klonk er een luide kreet over de vlakte.
Dezo werd gevolgd door andere, en j
plotseling zagen da doodelijk verschrik
te menschen. een politieagent te paard
naderen, die met opgeheven handen luid
gilde.
„Zij komen kreet een vrouw en
bijna tegelijkertijd draaiden allen zich
om en duwden en stompten elkaar om
zich zoo spoedig mogelijk van de plaats
te verwijderen.
Als blinde paarden moeten zij voort-
gerend hebben. Daar waar de weg smal
ler wordt, had er een hevige worsteling
plaats gehad. Maar al deze menschen
ontkwamen niet; op zijn minst werden
er drie personen, twee vrouwen en een
kleine jongen door de anderen vertrapt,
om te midden van al die verschrikkin
gen op den weg te sterven.
HOOFDSTUK VH.
Wat mij betreft, herinnerde ik mij
niets meer van mijn vlucht, dan dat ik
ontelbare malen tegen boomen aan bons
de of struikelde. Overal om mij heen
staarden de onzichtbare werktuigen der
Marsianen mij aanlnm meedoogenioos
zwaard, de onuitstaanbare hitte, bedreig
de mij van alle zijden, en flikkerde dan
weer boven mijn hoofd, voordat het
neerviel om mij to dood en. Xk bereikte
eindelijk den weg en snelde voort.
Eindelijk kon ik niet meer; de ont
zettende emoties, die ik doorstaan had,
en het harde loopen, liadden mij totaal
uitgeput. Ik wankelde en viel op den
grond. Dit gebeurde dicht bij de brug,
die vlak bij de gasfabriek over het ka
naal ligt. Ik viel dus in zwijm.
Daar moet ik geruimen tijd gelegen
hebben.
Toen ik bij kwam zag ik verward om
mij heen. Een oogenblik zelfs begreep
ik niet hoe ik daar gekomen was. De
angst had mij plotseling verlaten. Mijn
hoed was verdwenen en mijn boordje
gescheurd. Eenige minuten geleden had
den slechts drie dingen mij vervuld
nl. de macht van de natuur en de on
metelijke ruimte, die ons omringt, mijn,
zwakheid en angst en de nadering van
den dood. Nu scheen het alsof er plot
seling iets veranderd was, waardoor al
les een ander aanzien gekregen, had. Er
was geen merkbare overgang van dezen
eenen toest and tot den anderen geweest.
Onmiddellijk was ik weer dezelfde van,
vroeger, een fatsoenlijk, gewoon burger.
De stille vlakte, mijn vlucht, de schrik
wekkende vlammen lagen nu als eem
droom achter mij. Ik vroeg mij: zelf af
of ik dit alles wezenlijk gezien had. Ik
kon mij niet overtuigen.
Ik stond op en liep de steile helling
van de brug op. Tot mijn groote ver
wondering scheen ik totaal geen kracht
meer te bezitten. Ik durf gerust zeggen,
dat ik eigenlijk als een beschonkene heen
en weer waggelde. Nu zag ik boven op
de brug een hoofd verschijnen en 't vol
gende oogenblik verscheen een werkman
met een bak onder dan arm. Naast hem
liep een kleine jongen. Hij zeidé mij'
goeden avond en ging voorbij. Ik liadj
hein willen aanspreken, maar deedi het
niet zijn groet met een onverstaanbaar
gemompel beantwoordend liep ik door.
Over het Mayburv viaduct kwam op
ebt oogenblik een sneltrein vliegeneen
lange streep witte rook, een massa ver
lichte raampjes, een oorverdoovend ge
raas en verdwenen was hij in Zuidelijke
richting.
Een groepje menschen stond in een
poort van een der huizen, te praten, die
deel uitmaakten van het aardige „Orien
tal Terraee."
Alles kwam mij zoo bekend en werke
lijk voor. En dat wat achter mij lag!
Hit was fantasie, zulke dingen konden
immers niet gebeuren.
Wellicht ben ik een man die onder
hevig is aan buitengewone gemoedstoe
standen. Ik weet soms niet precies in
hoever dé dingen, die ik beleef werke
lijkheid of visioenen zijn.
Soms komt heit mij voor dat ik geheel
buiten de wereld sta en alles van een
ver verwijderde plaats gade sla. En dit
gevoel beheersckte mij dien avond sterk.
Nu volgt, de tegenstelling van mijn
droom.
Want wat ik niet begreep was de
kalmte waarmee alles en iedereen zijn
gang ging, terwijl geen twee mijlen van
deze plaats vrwijderd de dood zijn schcp-
ter zwaaide.
Het gedruisch in de gasfabriek hield
geen oogenblik op en de electrische lanir
pen waren allen ontstoken. Ik bleef bij
het groepje menschen staan.
„Is er nieuws van de vlakte?" vroeg
Er stonden twee mannen en een vrouw
bij de poort.
j „Eb. V' zeide een van hen zich omkee-
rend.
„Is er nieuws van de vlakte?" her
haalde ik.
„Komt gij er niet net vandaan
vroeg een der mannen.
(Wordt vervolgd.)
