NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD,
5>
SS» jfisa^-fcisssjj
BSaantSasg 24 April <3S9.
Se 4853 b
I1A1LEM S BA
A BO '|NJ">:T2ÏT1^E3STT!S JS
Voor Haarlem per 3 maanden. f 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.80
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden.0.30
n de omstreken en franco per post0.371,2
-5 regels 50 Ots.; iedere regel moer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt, dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnurr.ir.sr 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor hei Buitenland: Compagnie Générale de PubUcité Elrangèrc G. L. JÜAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs Slbis Faubourg Morntmartre.
Met; .citzondormg van het Arrondissement Haarlem sa het uitsluitend recht tot plaatsing van PAdvortenfciën en Reclames betreifecde Handel, Ngverbeidgen Geldwezen, opgedragen aan hei
Algemeen Advertentie-Buroai), A. DE LA MAP. Azn. ta Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prils der Advertentiën van 15 regels 0,75, elke regel meer f 0,15Reclames per regel'f 0,80.
Agenten voor dit blad in den omtrek fib
VelsenW. J. RUL) TER
Eloetnendacd, Santpoort ca Schorem. P. v. d. RAADT, Bandpoort; heemstede, J. LEUYEN,by de tol; Bpaamdc n, C. BAETENDORPZandvoot:, G.
BeverwijkJ. HOORNB; Hülegom, ARIE HOPMAN, Mol er
ilenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
kerps dat ook ïux weer met de begelei
ding als met dit woord de belangrij-
- ke orkestpartij mag worden aangeduid
Iwas belsst, toonde opnieuw tc-gen
een gewichtige taak te zijn opgewassen.
Een punt van nauwlettende zorg blij-
l ve steeds de absoluut reine stemming
tusschen de instrumentengroepen onder
ling. Deze lied. hoe weinig dan ook
Stadsnieuws.
Eerste en twaode pagina.
Haarlem, 22 April 1809
Toonkunst.
Door voor heit tweede concert har© toch nog iets te wenschen over. Vooral
keuze to vestigen op 't „Stabal Mater" in een modern orkestwerk, waar de
van Dvorak beeft onze afdeeling der blaasinstrumenten zoo herhaaldelijk op
Miji. tot bev. cl. Toonkunst zich verdien- den voorgrond' treden, doet een t© mat
slbeiijk gemaakt jegens hen die er prijs klinkende piston- of klarinettoon zooveel
op stellen hun kennis der muziek-litto afbreuk aan hat beoogde effect. Overi-
ratuur uit te brciclen. 1 gens heb ik niet dan lof voor het artis-
Maar ook zij: die, zonder meer, slechts tiek beduidende aandeel dat het orkest
vragen naar nieuwe en machtige kunst- in deze uitvoering nam.
indrukken moeten de keuze hebben tc - Als solist'm schonken liunne mede-
gei ui oh t. Want nieuw en machtig beide werking Mevr. A. Oldenbeom (sopraan),
mogen zeki-r de emoties heeten die over j Mej. A. Blaauw (alt), de heer J. J.
ons komen bij het aandachtig luisteren i Rogmaas (tenor) en F. H. v. Duinen
naar de-ze van buitengewoon talciat cnj(bas). Wanneer ik mij bepaal tot de
-voldragen meesterschap getuigende com-bloote vermelding der hier zoo overbe-
positie. waarin ons in de gloeiendste. kende namen, wil dat zeggen, dat elk
kleuren en met forsche penseelstreekder genoemde kunstenaars gaf wat liij
het taf reel wordt gemaald van de Moe-cf zij gewoon is te gewen: naast een
der Gods en haar smartelijk deelhebben rijkdom aan stemmateriaal een nog hoo-
aan het ontzettend drama van Golgo-1 ger te waardeer en rijkdom aan
tha. Dat de toonschilder daarbij' zijn en gemoed,
eigen opvatting volgt wat trouwensOnnoodig dus te verklaren hoe serieus
en met hoe heerlijken uitslag zij hunne
taak volvoerden. Hiermede zijn de ver
moedelijk anders denkbalar is kam
hem, ook als wijl melt die opvatting niet
geheel sympatliiseeren, niet tot verwijt
gemaakt worden. In dit werk lieer sekt
noch da verheven, reine stemming van
Palestri na's of Diepenbrock's „Stabat
Mater" noch dc oppervlakkige lieflijk
heid die aan Rossini's behandeling van
hetzelfde gewijde onderwerp zooveel
vrienden bezorgd heeft. De toon die in
liet meerendeel dezer tien breed uitge
werkte symplionische satzen voor zang
stemmen en orkest wordt aangeslagen,
klinkt minder verheven dan hartstoch
telijk en menige plaats uit deze groote
Liidens-symphonic zal reeds na deze
eerste uitvoering onvergetelijk blijven
door haar treffend om mi et te zeggen
schrijnend realisme. De totaalindruk
die het werk bij' mij naliet was die van
een kunstuiting van groote beteekenis
maar dit belet niet dat eeuige go-
deelftem mij zeer weinig' aantrokken, on
danks het onveranderlijk meesterlijke
der factuur.
Tot die gedeelten behoort bv. het
Quartet: „Quis est homo" met zijn
te weinig nobel hoofdmotief. Ook 't koor
,,Eja Mater" en het Duo ,.Fac ut por
tera" deden mij het eerste door zijn
mechanisch rhythmus, het laatste door
al te weekei ijk: melodiek alles be
halve weldadig aan. Daar tegenover
schillende factoren alangedudd die tot
het geheel samenwerkten. Rest mij nog
alleen te vermelden dat de heer Robert
door zijn© waakzame, intilligente en
warme directie toonde het te vertol
ken werk geheel in zich te hebben opge
nomen niet alleen, maar ook een volko
men kennis te bezitten van de hem bij
die vertolking ten dienste staande vo
cale en instrumentale krachten.
Dat ieder zich inspande zijn goede
intenties naar best vermogen te hel
pen verwezenlijken leidde tot het be
vredigend resultaat waarvan in dit ver
slag mocht worden gewaagd.
Na de pauze werd nog Schumann's
Ballade „Des Slingers Fluch" ten ge-
hoore gebracht, waarin vooral. d!e so
listen een dankbare taak hadden. Het
weak maakte overigens, na wat vooraf
gegaan was, geen bizender diepen in
druk.
PHILIP LOOTS.
Hoo bloediger de stukken vleesch, hoe
harder het gebrul der beestjes.
Bloed heeft er weliswaar gistenavoud
niet gevloeid, maar de gruweldaden van
John Bird waren van diem aard, dat
men ze niet dan met- voortdurende ril
lingen kon aanzien. Geen misdaad was
den ellendeling te zwart, wanneer hij
er zijn doel maar mede bereikt. Met het
meest gewone gezicht van de wereld,
doodt hij. pleegt diefstallen, steekt hui
zen in brand, verhindert de redding
door het afsnijden der dra,den van het
alarmsignaal, heeft kortom zooveel mis
daden op zijn geweten, dat het eene
verademing is, wanneer hij ten laatste
achter slot en grendel gebracht wordt.
Wij gaan natuurlijk de geheele geschie
denis hier niet vertellen. Het groote
geheim van hot genot zit in de span
ning waarin men hoo langer zoo meer
gaat verkeeren en dat genot willen wij
niet verminderen. Er komen heel wal
aardige en pakkende tooneeltjes, span
nende momenten, oogenblikken var
grooten geestdrift. Den „Yerraijc-r'
wordt meermalen een hak gezet tin. ..de
edele held" spreekt zulke treffende woor
den, dat een donderend applaus de
voortzetting der voorstelling telkens een
oogenblik verhindert. Het tweede be
drijf o.a'. met den dronken Wilker, Wil
ly Monley, Mrs. Monley en Cad is bij-
zcader aardag. Het komische van 1 (Het
was niet .Anton van Zuylen, zooals op
j het programma stond) en de straatjon-
'gensfiguur van Ank Janssens, waren
zoo frisch, zoo wars van alle gemaakt-
l beid, dat men hun spel met groote be-
langstelling moest volgen. Het meest
1 pakkende bedrijf in het vierde, de
brandweerkazerne, waar de paarden me-
despelen en Jack Monley toont hoe e?n
tooneelkunstenaar van den tegenwoor-
digen tijd ook paardetndressuur onder de
door hem te beoefenen wetenschappen
j moet opnemen. Het uitrukken van dé
brandweer is de hoofdschotel van het
toonstelling b'yft steeds toenemen
zoodat zy nog eenigen tijd geopend
zal blijven.
Voor het acte-examen lager onder
wijs zijn Vrijdag te Amsterdam ge
slaagd do dames S. C. Bosch Bruisten J.
Öaringa en de heèren G-W.de Boer
en G. J. Breedveld, allen alhier.
palingen niet te worden beschikt, tenzij
bij het verzoek zij overgelegd eene vol
macht, dio uit den aard der zaak op ge
zegeld papier moet zijn gesteld en be
hoorlijk geregistreerd.
Met bet onderhond der rijksge
bouwen en inlichtingen, in dit garni
zoen, is voor bet dienstjaar 18991900
belast de heer Jonker, alhier.
Naar men ons mededeelt is het 1
Mei comité (gekozen uit gedelegeerden
van een aantal vercenigiugen bier ter
slede, waaronder de grootste vakver
enigingen) er ca Yeel moeilijkheden
eiudeljjk in geslaagd eene zaal te
boren, en wel het lokaal van den
beer van Dijk, KI. Houtstraat 106,
dat op dien avond geheel ter beschik
king van het Comité is. Hoewei de
sprekers eerst later in dit blad zullen
bekend gemaakt worden, is het zeer
waarschijnlijk, dat er dien avond min
stens 2 het woord zullen voeren. De
leuze, waaronder door de aangesloten
vereenigingen het Meifeest zal gevierd
worden, is „De 8 urige arbeidsdag
Aanbesteding.
Hedenmorgen werd door den archi
tect S. J. W. Mons in het café ,.de
Leeuwerik" alhier aanbesteedHet
bouwen van 12 Woonhuizen op een ter
rein aan een geprojecteerde straat aiabij
den Wagenweg.
Ingekomen waren 13 biljetten van de
volgende firma's:
H. Loudon, voor
H. van Es, voor
H. v. 't Wout, voor
H. J". Geijl, voor
J. J. van Schijndel, voor
W. F. Möhringer en H.
Smink, voor 473.84.
W. A. v. Amstel, Heemstede 46.990.
45.900.
45.600.
45.397.
446.40.
43.463
42.386.
f 57.380.
54.643.
494.90.
486.75.
48.000.
F. T. Maas, voor
II. Munster man, voor
J. van Gelder, voor
D. Kruijff, voor
A. Rinkema, voor
J. Giebels en J. v. Ser-
vellen, voor
Schouwburg.
Het afgesneden brand-alarm.
Zoo recht gezellig klonk het gisteren
avond in onzen schouwburg, die gemoe
delijke Ylaamsche taal, gloed en kracht
gevende aan de joviale hartelijkheid',
staan liet machtig indrukwekkende in- maar ook aan de uitingen van grooten
leidingskoor met kwartet, het zeer waar-drift en woede onzer Zuidelijke broe-
dige ,,Fac ut ardeat (Bas-solo) met hetdras. Wanneer ge dén directeur Hetnri
aangrijpend vrouwenkoor„Samcta Ma- Verstraeten, in het particuliere leven
ter," het. niet minder hoog heerlijk ge- ontmoet, met een Chauffeurspet op het
stemde koor „Virgo, virginum praeca- hoofd, liet uiterlijk vaat een leveuslus-
ra", het grootsch cn tegelijk zoo innig tig, ferm gezond mam, een type van
„Infïammatus" voor alt-solo met het Vlaamsche hartelijkheid, gaarne aanhef-
daaraan sluitend prachtig slotnummer fende een vroolijik lied', dan viodt gc in.
als zoovel© der edelste voortbrengselen hem allesbehalve een schouwburg-direc-
van de moderne toonkunst. teur. Een sportman, zijn paarden men-
Do uitvoering gaf een goed' beeld van nende, belangstellende in dressuur, een.
het werk, al had het koor ook wel wat tweede Hagenbeek, die er te Antwerpen
grooter mogen zijn om zich tegenover een menagerie op nahoudt en ziju men-
h©t orkest steeds voldoende te handha- schenkennis hoofdzakelijk put uit verge
ven. Ons versterkt Stedelijk Muziek- lijkiugen met zijn beren en leeuwen.
geheel. Het opzet ging gisterenavond
niet zoo vlug, als men het kan doen.
Heden zal het boter gaan. Het inspan
nen der paarden, bij' hot vernemen dat
er brand is, geschiedt zoo ongeloofelijk
snel, dat de directeur der Antwerpsche
brandweer die het Verstraete wilde af
winnen bij eene weddenschap fiasco
maakte.
De decoratie van het vierde bedrijf
de ingang van de kazerne, da temin-
richting de stallen, daarboven de krib
ben van de manschappen, dat alles al
leen reeds is een gang nar den schouw
burg waard.
De spelers zijn op een paar uitzon
deringen na zeer goed, het- samen
spel Laat niets te wenschen over. De
eigenaardige uitspraak heeft iets aan
trekkelijks. Zeer melodieus o.m. is het
zingen der brandwachts.
Wij raden een bezoek aan deze voor
stelling aan een ieder zeer aan.
Mus Gum van Kunstnijverheid.
Do tentoonstelling der Hindoemonti-
menten die in het Museum van Knust-
ny verheid alhier gebonden wordt is
weder met enkele stukken van een der
poortgebouwen op de trappen van den
Buri-boedoer uitgebreid.
De belangstelling voor deze ten
Aan den bazar dor afdeeling Haar
lem van den Ned. Chr. Geh.-Onthou-
dersboud werd Vrydag een bezoek
gebracht door den burgemeester en
zjjne eciitgenoote, die belangrijke in-
koopen deden.
Een? fraaie coilectie wandteksten
is aan den bazar toegevoegd, terwijl
de Bazar commissie door de firma C.
J. van Houten Zoon teWeespnog
met, een kistje van Houten's chocolade
werd vereerd.
By de dozer dagen gehondon bloem-
boilenveilingen in do omstreken van
Haarlem werden beduidend hoogere
pryzen besteed dan in vorige jaren.
Enkele soorten brachten bet drie
dubbele van den prys in 1898 op.
Adressen per order.
De heer Van Styrum maakte in de
i jongste raadszitting de opmerking, dat
hij ongaarne den Raad zag beschikken,
op adressen namens derden ingediend.
De voorzitter stemde hiermede in.
Het wil ons voorkomen, dat de heer
i Van Styrum hierbij het oog had op art.
S dtr grondwet, luidende als volgt
„Ieder heeft het recht om verzoeken,
mits schriftelijk, aan de bevoegde macht
in te dienen.
„Elk verzoek moet door den verzoe
ker onderteekend zijn.
„Ondérteekening uit naam van ande
ren kan: alleen geschieden, krachtens
schriftelijke bij het verzoek overgelegd©
volmacht.
„Wettig bestaan dé lichamen kunnen
aan de bevoegde macht verzoekschrif
ten indienen, doch alleen over onder
worpen tot hunnen bepaalden werk
kring behoorende."
Op een verzoek derhalve, namené
een ander gericht aan de bevoegde
macht, behoort op grond van deze be-
I
Bloemend aal.
j Voor bet acte-exameu lager onder-
1 wys is Vrydag te Amsterdam geslaagd
:mej. A. C. Pol, alhier.
Heemstede.
Vijftigjarig huwelijk.
i Op 1 Mei hopen do heer T. Martin
len eciitgenoote den dag te berdenken,
1 waarop zjj voor vyf'.ig jareu in den
echt werden verbondenbeiden ziju
voor bun leeftyd nog zeer kras. Met
lust en ijver neemt de lieer Martin,
machinist a\n de waterleiding alhier,
zyn betrekking waar welke betrek
king hy voor ruim 40 jaar aanvaardde.
Ondertrouwd: G. H. Hageman en
J. C. Troiup.
Bevallen: E. A. S winkels—Dorsten z.
Overleden: W. H. Uirders 83 j.
De Brug te Velson.
De Kamer van Koophandel te Am-
sterdam lieeft in hare vergadering van
(Vrijdagavond een uitvoerig adres vast
gesteld aan de Tweed© Kamer, naar
aanleiding van de opmerkingen, die ïn
i liet voorloopig verslag over de verbete-
ringsplannan van hot Noordzeekanaal
zijn gemaakt.
In het zeer uitvoerig stuk werdt na
tuurlijk ook het behoud van de voot-
brug hij Velsen besproken, waarvan,
adressant o. a. zegt
„Terecht wordt dan ook in liet Voor
loopig Verslag te kennen gegeven, dat
behoud een er brug in den straatweg bij'
Velsen het nut der geheele verbetering
in de waagschaal zou ötellen.
„Nu zou, dit toegegeven zijnde, toch
do beslissing voor uwe hooge vergade
ring wellicht moeilijk zijn. indien ra-
sprake van ware, gelijk in vele adressen
is beweerd, de belangen der nijvere
omwonenden, de verkeers- en handels
belangen van vele gemeenten in Noord
en Zuid-Holland, aan de belangen der
scheepvaart op het Nooi-dzeekanaal op
te offeren. Doch bij dc inrichting van
het pontveer, zooals men blijkens de
memorie van toelichting en, naar het
geen wij sedert vernamen, voornemens
is die te maken, kan daarvan geen spra*-
ke zijn.
„Men zette zich toch voorgoed, bij de
weging van voor- en nadeolen van brug
en pont, de herinnering uit het hoofd
aan de gebrekkige pont verbinding die
tijdens eene herstelling dér bestaande
brug als noodhulp eenigen tijd heeft
dienst gedaan.
„Men late alle voorstelling varen op
lastige op- e«n afritten, van oen klein,
tegen storm of ijsbezetting optornend
vaartuig, van een langzame, onbeschut
te, door weer en wind geteisterd-; over
vaart.
Men denke integendeel aan een zeer
breed e pont. broeder zelfs dan de straat
weg, cn van groote lengte, van gltzea
zijwanden voorzien en geheel of gedeelte
lijk overdekt, waarop men gelijkvloers,
in de richting van. den weg oprijdt, en
geheel beschut, zonder eenig slingeren
of gevaar, in. een paar minuten over
vaart. Dc pont zal worden, als wij, wel
hebben, 35 M. lang; de geheele weg
dien zij zal hebben af te leggen, zal
slechts ongeveer driemaal hare eigene
lengte hebben. Men stapt op de pont
en. langzaam opwandelende naar het
tegenovergestelde einde, zal men dat
te cmuwernood hebben bereikt of de
pont legt reeds aan den overkant aan
en men wandelt er weer af. Em kar met
groenten of bloembollen beladen komt
aanrijden de pont ligt wellicht- juist
aan den overkant de voerman hoeft
juist den tijd af te stijgen en het paard
bij den teugel te vatten, en. eer hij het
goed en wel in beweging heeft, legt de
pont aan zijne zijde van het kanaal aan.
Hij rijdt er op, heeft op het beschutte
dek even dem tijd de strengen oeais na
te zien, misschien een verscho pijp op te
te steken en de pont is aan do overzij
de en hij kan er weder afrijden,."
Bij het lezen van deze schildering
zou men zich in Noordholland bijna be
klagen dat er ooit een voetbrug en maar
niet van den beginne af een stoom pont
is geweest!
Maar adressanten laten het er niet
bij. Feitelijk is twee derde van het
adres gewijd aan de brug te Velsen,
waaruit blijkt da,t zij zeiven dat enorme
bezwaar tegen de kanaalverbeterkng veel
hooger aanslaan, dan wel hard op willen
zeggen. Men moet er rich toch, of men
wil of niet, van bewust rijn, dat het
niet aangaat een provincie in tweeën
te snijden ctn de communicatie tusschen
twee gedeelten ernstig te belemmeren,
ja wellicht (bij strenge vorst) geheel t(U
verbreken alleen ter wille van de nog
maai* twijfelachtige voordeelen van éene
gemeente, zij, het dan ook Amsterdam.
Koeren wij tot het adk-es terug. Uit
voerig gaat het in op de bezwaren, ge
opperd door dc Alg. Vereeniging voor
Bloembollencultuur, en bespreekt haar
denkbeeld, het leggen van een gemengde
brug, voor spoor, voetgangers, rijtuigen
en stoomtram, 85 M. bewesten de be
staande spoorbrug. De Kamer van Koop-
FEUILLETON.
Naar liet Engelscli
van
MRS. HUNGERFÜRD.
Zij keert zich minachtend van hem af.
„Neen. loop niet weg," roept hij
haar arm grijpend, „laten wij niet in
toorn van elkaar scheiden. Het is al
hard genoeg voor mij. Als gij va.n plan
zdit dien... vergeef mij kapitein
Lambert te trouwen welnu laat het
■dan zoo rijn. Ik zal nooit weer een woord
ten zijnen, nadeele tegen jou zeggen.
Ik zal mijn tong voortaan aan banden
leggen. Neemt gij, mijn verontschuldi
ging aan Ik", opgewonden, „zou hot
niet kunnen verdragen als gij nooit meer
tegen mij sprak."
,,0 Jim, dat zou ik toch nooit doen
Er is zoo iets jongensachtigs en inne
mends in zijn voorkomen, dat de tra
nen haar in de oogen springen. Zij; legt
haar handje in de zijne.
„En diït engagement?" stamelt hij,
terwijl rijn eigen oogen vochtig werden.
Hij heeft haar klein, dierbaar hanidje
gegrepen en drukt het aan zijn lippen.
„Hoo komt het dat ik er niet eerder
van gehoord heb? Vroeg hij je giste
ren..."
„Oneen," en rij bloost hevig, „reeds
eenigen tijd geleden. Maar Jim, het is
nog eon geheim. Ik," zij' wordt zenuw
achtig onder rijm verbaasden; blik, „kan
jo niet alias uitleggen, maar Edie weet
alles; maar ik wil niet dat mijn enga
gement met Godfrey, kapitein Lambert
publiek wordt. Ik zou 't je niet vertel dj
hebbenmaar ik dacht je te overtui
gen..."
„Een geheim valt hij haar opgewon
den in de rede. „En hij is er op gesteld,
dat het nog geheim blijft"
..Er zijn redenen," zegt zij koel, maar
toch een weinig verbleekend. „waarom
hij verlangt het nog stil te houden."
„Verlangt roept Jim nu buiten
zich zelf uit. „Hij moest verlangen het
aan de heele wereld rond te bazuinen.
Hij moest er trotseh op zijn. Groote He
mel! is die kerel dan een, gek of een)
schurk En dat jij, Lovice, jij, in een ge
heim engagement toestemt..."
„Je bent niet met alles bekend," zegt
rij uit de hoogte, „of anders zou je niet
zoo tegen mij spreken. Het is noodzake
lijk, dat het nog geheim blijft. Zijn
oom.
„O! Dus hij offert je aan zijn eigen
belang op. En rijn oom wat is cr met
hem Denk je niet, dat Sir John Lam
bert je gaarne als zijn nicht zou aanne
men Oik ben er zekér van dat er
meer achter steekt!"
„Gij beleedigfc zoowel hem als miji!"
zegt Lovice kalm, maar inwendig ver
ontwaardigd.
„Jij hadt mij een oogenblik geleden
moéten laten gaan. want wij zijn nu
eerder op 't punt van boos te scheiden
dan zooeven. Ga naar huis, Jim", zegt
rij toornig, „en probeer betere gedach
ten over je medcraenschen te koeste
ren."
..Over wien? Over dien verwenschten
snaak?"
De arme Jim heeft nu al rijn zelfbe
heer selling verloren. „Dank je! En ik
zeg je nog eens dat je op 't punt staat
oen fatale fout te begaan."
„Dat doe jij zeker door op deze ma
nier tot mij te spreken," zegt zij vrien
delijk, „en wat win je er bij;, Jim? Ga-
niet te ver. Je hebt reeds meer gezegd
dan ik van een ander zou hebben ver-
De teederheid1, die in haar toon door
klinkt, ontwapent hem. Hij slaat rijn
oogen naar den grond en begint met
rijn stok figuren iai het zand te t-rek-
ken. Maar juist die treffende teeder-
hcid brengt een overweldigend gevoel
van verlatenheid bij hem teweeg en doet
hem de hopeloosheid van rijn liefde in
zien. Voor 't eerst voelt hij zich de wan
hoop nabij. Hij heeft haar verloren eu
oihoe groot is die omvang van dat
verlies
Terwijl rij droevig en zwijgend tegen
over elkaar staan dringt een fraaie ba-
ritonstem. die zingt, tot hen door. Zij
zien op en aanschouwen Digby Deve-
rouse, die den hoek omslaat.
Hij herkent hen ook en roept hen
reeds ui t de verte toe
„Ben jij daar, Jim. Keer terug en
blijft bij ons eten. Lovice zal het niet
kwalijk nemen, dat jij niet gekleed bent.
Zij zal je nemen, zooals je bent, niet
waar Lovice
De ironie van deze woorden valt bei
den op. Neen, nooit zal zij hem nemen.
„Ja, blijf bij oos eten," dringt Lo
vice zich ta zeggenmaar de invitatie
klinkt niet hartelijk. Butler merkt dit
zeer gced op, maar zelfs al was dit niet
het geval dan had hij in zijn tegenwoor
dige stemming het verzoek toch afge
slagen.
„Het spijt mij, oude kerel, maar ik
kan van avond onmogelijk. Goeden
avond, Lovice."
..Tot morgen dan," roept Digby hem
achterna. i
Devereuse is een slanke, knappe jon
ge man van ongeveer acht en twintig
jaar, met oogen, wier zorgelooze, vroo-
lijke uitdrukking getemperd wordt door
den beslisten mooi gevormden mond.
Het bovenste gedéelte van zijn, gelaat
heeft veel van dat vain zijn oudere zus
ter, Lady Rosemary; de benedenhelft
en vooral de mond van zijn jongere zus
ter, Lovice. Butler staat op 't punt van
zijn excuses te maken voor den volgen
den dag, maar Lovice zijn bedoeling be
grijpend. doet een stap ciaar hem toe,
terwijl haar oogen hem droevig, smee-
kcsid aanzien.
„Moot ik mijn vriend verlieaen?;
fluistert rij.
„Neen, neenzegt hij op verlangen
den toon en voegt er overluid tot Digby
hij, die hen eenigszins verlegen
slaat
„Dus tot morgen dan
Hij springt over het muurtje op den
weg c-n verdwijnt uit het gerichtrijn
toon, die vrcolijk had moeten klinken,
brengt tranen in Loviee's oogen.
HOOFDSTUK V.
Lady Rosemary heeft liaar ponywar
gcotje voor de huisdeur Laten alaam en
begeeft rich met lichten tred naar haara
ouders tuin dierbare oude tuin
waar rij den zorgeloossten tijd haars le
vens heeft doorgebracht.
Bij een groepje laurierboom en. die dén
ingang aan het oog onttrekken, staat rij,
stil en riet naar het idyllische tooneeltje
voor haar. Hoo jammer dat Dolf niet
j bij haar is, zegt zij tot zich zelf. terwijl
i zij met laclieade oogen tusschen. de
boo men doorgluurt...
Maar Sir Adolphus zou later komen,
om haar te halen cn eigentijk is hij toch
j ook niet zoo aan den tuin gehecht als
Op een grasveld, omgeven door bloei-
ende heesters bevinden zich eenige per
sonen. waarvan sommigen op stoelen go-
jzeten rijn, terwijl anderen op sahapen-
vachten uitgestrekt liggen.
I Het. is een gezellige, oude tuin, wel
een weinig wild. maar daardoor juist
aantrekkelijk met rozestruiken, die ini
jaren niet gesnoeid rijn en hun prach
tige takken, door de zwaarte dor bloe
men benedenwaarts buigen en de lucht
met een heerlijken geur vervullen.
(Wordt vervolgd).
