n
g
n
n
n
w
n
n
n
n
n
B
Chapeiierie du Sport,
Ed. MEUWSEN,
Brieven uit Berlijn.
wapen weigerde en by bet onderzoek
daarvan ging het schot af en trof
hem de kogel in de linkerborst.
Te Heeronveen is gevankelijk bin
nengebracht J. de Jager van Balk,
verdacht van moordaanslag, gepleegd
op zjjn makker Hans Rijpsma, door
dezen met een mes in den hals te
steken. Te veel gebruik van sterken
drank is weder de oorzaak van dit
drama- Rijpsma verkeert in zorgwek-
kenden toestand, terwijl de Jager in
verzekerde bewaring is genomen.
Leiteren en
Het, nationaal zangersfeest, nitge-
scbreven door Nijmeegs Mannenkoor
ter gelegenheid van zija 40-jarig be
staan, zal gehondeo worden op 18,19,
'20 en 21 Augustus. Het verplichte
koor voor de eerste afdeeliog werd
gecomponeerd door L. F. Brandts
Buys, dat voor de tweede afdeeliog
door R. Hol.
Naar wy vernemen, wordt aan de
feestgevende zangvereenigiog door
twee harer eereleden, de heereu B.
ter Haar Bzn. en A. M. van Beuge,
een feestcantate opgedragen.
KE&HTSZ&KEIi..
Zakkenrollerij.
Voor de rechtbaok ie Amsterdam i
verscheen Donderdag een 17-jarig dia- j
mantsiijpersleerling, beklaagd van zak
kenrollerij. Op den 16en April, in de
Koumguineweek, had de jougen zich
gemengd onder het publiek, dat de
wachtparade op den Dam bijwoonde.
Een juffrouw met een kind op den
arm bemerkte dat er achter haar rug
iets voorvieler werd een knipoogje
gewisseld tusscheu den beklaagde en
een anderen jongende juffrouw be
greep bij ingeving, dat het knipoogje
haar japonzak gold, en wist het vol
gend oogenblik, dat baar portemon-
naie uit dien zak verdwenen was. De
beklaagde liep hard weg, werd op het
geroep der juffrouw „Houdt den dief"
gegrepen en in het bezit der porte-
monnaie bevonden. Het O. M. eischte
gevangenisstraf voor den tijd van éen
jaar. De jeugdige beklaagde werd by-
gestaau door mr. M. J. Bossevain,
daartoe aangewezen door de vereeni-
ging „Pro Juveniute".
Daar nu de geschiedenis van het
knipoogje twijfel rechtvaardigde om
trent de vraag, of de beklaagde wel
inderdaad de dief, gelijk de dagvaar
ding onderstelde, en niet misschien
alleen de heler was van een door den
kuipoogenden, onbekend gebleven ka
meraad gerolde portemonuaie, moest,
de advocaat vrijspraak vragen, hoewel
bij overtuigd was met een dier jeug
dige misdaders, van doen te hebbon,
die de vereeniging «Pro Ju.ventute"
toch niet geheel buiten correctie wil
houden. Subsidiair drong pl. op een
lichto straf aan, omdat een onteereod
vonnis voor een diamantbewerkers- j
leerling intrekking van zjjn leerling- j
diploma ten gevolge heeft, wat zeggen5
wil, dat de gevoDoisde feitelijk buiten
het bedrijf wordt gezet door de macht
van d*u Diamantbewerkersbond. Met
die uitsluiting houdt de bond zy
't mot goede bedoelingen een na-
gericlit, waardoor de straf, bjjj de wet
geëischt en door den strafrechter op
gelegd, niet weinig verzwaard wordt.
Bij de ontwikkeling der arbeidersor
ganisatie kan het eeu vraag worden,
of bepalingen van dezen aard al dan
niet in strijd met de wet moeten ge
acht worden.
Het gerechtshof te 's-Gra-veabage j
heeft den tuinder Huig van Pelt te
Zwijndrecht, wien door de rechtbank J
te Dordrecht zes jaar gevangenisstraf i
werd opgelegd wegens brandstichting j
te Hendrik-Ido-Ambacht, tot vijfjaar
veroordeftld. Het Hof was van oordeel -
met het oog op den persoon vau den
beklaagde, dat het uiet weoschelijk i
is dat deze na het eerste gedeelte zij
ner straf in afzondering te hebben
ondergaan, daarna het èiude dier straf
in de gemeenschappelijke gevangenis
zoude doorbrengen.
Men meldt uit den Haag aan de
N. R. Ct.
Wie zal, na heden, noe beweren
kunnen dat in Nederland niet snel
recht wordt gesproken
Een raau luid 'n malheur met zijn
hondje gehad, muilkorven-noodlot
na'uurlyk.
Na voorlezing van 't proces-verbaai,
kantonrechter-ptaatsvervanger mr.
gers tot beklaagde:
Is 't zoo?
Ja.
Hoe komt 't?
Weggeloopen.
Best. 't Woord aan mijnheer den
ambtenaar.
Ambtenaar vraagt 1 gulden.
Tevreden?
Ja mijnheer.
Goed 1 Wacht maar even „Wij,
kantonrechter enz. enz. enz. euz.
„Veroordeeleu den beklaagde tot
een geldboete van één gulden en ver
beurdverklaring van de voor de terug
gave vau den hond betaalde kosten.
Volgende zaak 1".
Uit lotingen.
Loten Rotterdamsche Schouwburg
a f 1.50 van 1894.
Premietrekking 1 Juni.
baar 15 Juli.
Betaal-
Serie 3745
No. 32
f 750,—
3259
22
125
919
53
50
2693
32
25.—
2494
8
12.50
2056
n
82
1250
3311
32
12 50
2726
41
12 50
640
52
10.—
3218
20
10.—
3211
96
10.-
19
39
10
769
9
10
2999
93
10
83
45
10.—
2726
77
10.—
3247
2
5
1553
99
5
3862
66
5.—
2030
74
5.
3862
92
5.—
3470
73
5-
1733
36
5.—
V
1455
94
5
2479
96
5
JJ
241
65
5.—
886
45
5.—
1057
24
5.—
214
74
5.
3669
30
5.-
en voorts 45 stuks van f 2.50.
Uitgeloot werd de serie 1787.
NGG-Z.üNDEiSi «&EDEDEF
LtNGEN.
'iO cents per regel
21, Anegang- 21.
ENGELSCHE en FRANSGHE
ZIJDEN HOEDEN.
Fantaisie- en Strooboeden.
Dames- en Kinderhoeden.
Haute Nouveauté.
l^esnerugd Nieuws
De zaak Dreyfus.
Bij de heropening der zitting is het
woord aan den raadsman mr. Mor-
nard.
Mornard constateert, dat oit de
aanieekeningeu betreffende Dreyfus
bijjkt, dat hij een in alie opzicüteu
goed officier was. Geldnood was liet
zeker niet. die hem (tot verraad) zou
hebben bewogen, want hij is rijk en
beeft een rijke en achtenswaardige
vrouw getrouwd. Zelfs al gaf men
toe, dat bij speelclubs bezocht, dan
zou dit no met meebrengen dat hy
zich aaa de misdaad van spionnage
schuldig maakte.
Het eenige materieele element van
de beschuldiging is het borderel. Mor
nard wjjst op al de tegenstrijdige ver
klaringeD, waartoe dat stuk aaulei-
diug gaf.
Sprekende over de weigering van
president Delegorgue om vragen te
stellen, zegt MornardHier, mijne
heeren, wordt de vraag van revisie
wèl gesteld en hebben wjj liet reeiit
om over de geheime stukken te spre
ken. Het stuk: Ce canaille deD
is aan den krijgsraad overgelegd. Ge
heime elemonten zijn hem verschaft,
met name het commentaar, op bevel
vau kolonel Saudherr door du Paty
vervaardigd. Hy spreekt voorts over
de gunstige politie-rapporten van deu
prefect Lépioe over Dreyfus en coo-
s ateert, dat men hem met een per
soon van denzelfden naam verward
heeft. Het was schandelijk, dat deze
gunstige rapporten niet in het dossier
van 1894 zjjn opgenomen.
Mornard vraagt zich af, waarom
Dreyfus, die den Elzas verliet om da
Doitsche overheersching te ontvlieden,
in de Krijgsschool de woorden zou
hebben gesproken, die generaal Dioxine
hem toeschrijft, (dat de Elzas geluk
kiger was onder het bestuur van
Duitschland dan van Frankrijk).
Over de insinuaties van generaal
Roget zegt hy, dat hy persooulijk er
niet op teruggekomen zou zijn, maar
dat hy den procureur-generaal dank
zegt dit gedaan te hebben. (Teekenen
van instemming).
By de bespreking van het borderel
brengt Mornard het publiek aan het
lachen met bet voorlezen van de
expertise van Bertillon. Hy vraagt
hoe Dreyfus door (zooals Bertillon
beweerde,) zijn eigen schrift met. dat
van zyu broeder, zyu vrouw en audere
leden van zijn familie te combineeren
ten einde het zyue t6 verdraaien, ertoe
is kunnen komen het schrift van
Esterhazy te voorschijn te brengen.
Du Paty de Clam is Donderdag
avond ten 7'/a ute gearresteerd door
een officier van de Garde Rópubü-
caiDe.
Hy is naar de gevangenis Cherche-
Midi overgebracht.
Kolonel Picquart.
Op het verzoek, namens kolonel
Picquart gedaan door den advocaat
Joseph Hild, waarin de voorloopige
invrijheidstelling van den kolonel
wordt gevraagd, heeft het Hof, na
veertig minuten te hebben beraad
slaagd, besloteD voorloopig nog geen
besluit te nemen.
Marchand te Parijs.
Majoor Marchand is om tien minu
ten over negenen aan de gare de Lyon
aaugekomen. Er was een ontzaglijke
menigte, militairen zoowel als buigers,
op de been. De geestdrift was zeer
groot. Geeu incidenten vielen voor.
Over deu geheelen weg van het
station naar het ministerie van marine
stond een groote menigte opgepakt,
die leve Marchandriep. De stoet
hokte herhaaldelijk ondauks de troe
pen. De menigte protesteerde omdat
er geen vlag uithing uit het minsterie
van marine.
Marchand nam daarna deel aan het
dejeuner in het ministerie van marine,
door Lockroy ter zyner eere gegeven.
Er werden verscheid ne toasten op
hem uitgebracht.
De door verschil'ende bladeu ge
wilde vlaggenmanifestatie ter eere
vaa Marchand is mislukt, erzynbyna
/een vlaggen te zien. De inkomst van
Marchand daarentegen was indruk
wekkend door de duizenden, die by-
eengestroom 1 waren en door bun
warme geestdrift.
Marchand zat naast, den officier,
die hem namens Lockroy kwam ver
welkomen, iu een open rijtuigje, dat
geheel met bloemen en kranseu ge
vuld was. Ondanks hec gelid gardes
te paard voorop, ondanks de agenten
die aan weerszijden van het rijtuigje
meedraafdeu, werd by bet uitkomen
van bet station de afsluiting verbro
ken door een woest opbruisende uien-
scr.enzee, waarin rijtuigje en escorte
als verdronken schenen. Marchand in
majoorsuniform groette saluéerend,
den pet afnemend,- wuivend. Dezelfde
geestdrift volgde de personen die in
de andere rijtuigen gezeten waren,
zijn metgezellen en verdere officieren.
Leve Marchandleve het legerwas
de alles beheerschende kreet. Ook
laDgs den verderen weg steeds toe
juichingen.
Het Concordeplein was leeg-, de
rue Royale volgeloopen, er was geen
doorkomen aan. Hier had een jolige
manifestatie plaats. Het ministerie van
marine bad geen vlag uitgestokende
menigte verlangde het. Aan de over
zijde werden vlaggen afgerukt en in
menigte op straat geworpen. Dadelijk
waren afgevaardigden by de hand om
l zich vau de vlaggen en het incident
meester te maken. Zy drongen met de
gescheurde driekleuren het ministerie
binnen. Intusschen was de minister
met Marchand en Öabatier op het
balkon verschenen. Wel vyf minuten
hielden de toejuichingen aan. De
Marseillaise werd aangeheven. Toen
de minister en Marchand naar binnen
gingen, verstrooide de menigte zich
langzamerhand.
Toen Marchand het Elysée ver
liet, plaatste mr. Labori op den
boek der Avenue Marigny zich voor
Marchand'8 rijtuig en riep„Vive
j Picquart." Het volk dreigde hem te
i verscheuren. Beschermd door de poli-
tie ontkwam by per rijtuig; het volk
wierp de ruiten van het rytnig in en
1 drong er vreeselijk tegen op.
Record
Bij de receptie, die president Mac
Kinley Zaterdag in 't Witte Huis te
Washington hield, drukte by in zeven
kwartier 4816 bezoekers de hand, dns
in drie seconden twee handen. Geen
vroeger president heeft dit record tot
nu toe behaald. Eenige leden van 't
Kabinet trachtten 't even snel te doen.
doch spoedig moesten ze 't vermoeid
opgeven.
Aanslag op een trein.
De bliksemtrein Berlijn—'Verona is
tusscheu Cnuiwetschau eo Werdau
aaa een aanslag ontsnapt. Kwaadwil
ligen hadden twee dwarsleggers schuin
op de rails gelegd en eenige rails ge
bogen. De locomotief verschoof de
dwarsleggers van de rails, doch werd
daarbjj zoo beschadigd dat dadelijk
(eeu nieuwe machine moest worden te
hulp geroepen.
De reizigers kwamen met den schrik
vrijde trein leed een vertraging van
een half nur.
Werkstaking.
De werkstaking te Creusot is alge
meen er staken thans 9000 werk
lieden.
De ongeregeldheden waren tot, nu
toe van geen ernstigen aard. By een
'charge van twintig gendarmes, om
vjjfhonderd werklieden uiteen tejagen,
wierpen de stakers voetzoekers tns-
schen de paarden. Er hadden geen
ongelukkeu plaats.
Kruger en Sir A. Milner.
Dinsdagochtend te 10 uur kwam
president Kruger te Bloemfontein aan.
Het station was versierd, een eere-
wacht was opgesteld en in de straten
verdroog zich een volksmenigte. Pre
sident Steyn, regeeringspersonen en
het bestuur der stad ontvingen Kruger,
die het adres van het stedelijk be
stuur beantwoordende, zeide, <iat hy
en zijn raadslieden naar Bloemfontein
gekomen waren om tot het heil van
geheel Zuid Afrika te arbeiden. Hy
zou „alle, alle, alle vragen, welke
niet de onafhankelijkheid vau Trans
vaal raakten, bespreken.
Sir Alfred Milner kwam om vyf
uur en werd op volkomen dezelfde
wyze ontvangen als president Kruger.
President Steyn verwelkomde den gou
verneur, die begroe. werd met het zin
genvan het Britsche volkslied en met
saluutschoten. De straten waren vol
gepropt met meuscuen wier voort
durend gejuich tot een voiksbetooging
ste. g, waarbij het Britsche volkslied
werd gezongen en Cheers werden
gegeven voor koningin Victoria.
Sir Alfred Milner betuigde in ant
woord op de welkomstrede zyu dank
voor de ontvangst en verklaarde dat.
men niet verwachten kon, dat hy kou
spreken over het doel van zjjn bezoek.
Hy verwachtte dat het onderhoud van
morgen slechts kort zou zijn eu het
eigenlijke werk Donderdag zal wor
den ge laan.
De „Daily Mail" verneemt uit Kaap
stad De Hollandsche party in de
Kaap ontwikkelt een sterken oor logs
zuchtigen geest ten gunste van Trans
vaal. De provinciale bladeu publicee-
ren brieven, waarin verklaard wordt,
dat de Hollandsche Africanders
klaar staan om de Boere in den
nood te hulp te snellen. Eeu voornaam
lid van den Bond heeft gezegd, datj
40,000 welgewapende Kapenaars ge-
i reed staan om des noods de Boeren
te helpen. De „Express" van Bloern-
1 fontein neemt een patriottisch lied op,
waarvan elke strofe begint met de
'woorden: „Gryp uw Mausers, Afri-
kaauders
werkgever of werknemer tot deelne
ming of niet-deelneming aan een
vereeniging tracht te bewegen, of tot
afspraken te brengen die ten doel
hebben invloed uit te oefenen op den
arbeid of het loon.
Eenzelfde straf wordt bedreigd tegen
die met dezelfde middelen het ontslag
of het niet aannemen van arbeiders
of wel bet ophouden met werken of
niet aannemen van werk tracht te
bevorderen met het doel een lock-out
of werkstaking te weeg te brengen
of op zich neemt het toegeven van de
partyen af te dwingen. Evenzoo wie
een deelnemer aan een uitsluiting of
werkstaking daarom bedreigt of be
lastert.
Gevangenisstraf wordt bedreigd
tegeü de deelnemers aan politieke
samenrottingen waarby een van boven
genoemde handelingen wordt begaan.
Wordt ten gevolge van de werksta
king of de uitsluiting gevaar voor de
rust van het ryk of een der Bondssta-
reu of voor een inenscheDleven of
eigendommen veroorzaakt, dan wordt
tuchthuisstraf van hoogstens drie jaar,
voor de aanvoerders tot ten hoogste
vyf jaar bepaald.
Verkeer door het 3uez-kanaal.
Het jaarverslag van de Suezkanaal
maatschappij, dat in de vergadering
van Donderdag over acht dagen zal
worden uitgebracht, vermeldt dat de
ontvangsten vau 1898 hebben bedra
gen 87.900.000 frs. of 12.299 000 frs.
meer dan in 1897. Van dit hooger
bedrag is bijna elfmillioen opgebracht
door het handelsverkeer en ruim 1
millioeu door militaire expedities. De
directeuren stellen voor een bedrag
van 2.171.000 frs. 1.463.000 voor
de gewone 3 percentsstorting en
708 000 voor het bedrag verleden jaar
uit de kas genomen om het dividend
te verkrijgen toe te wyzen aan de
reservekas. Dientengevolge wordt het
surplus aan ontvangsten van 48.789.000
frs. vermiuderd tot 46.618 000 frs.,
waarvan een bedrag van 15 492.000
frs. reeds is bepaald als dividend op
rekening eu dus 31.126.000 frs. over
blijft, die het dividend brengt op 82
frs. per aandeel.
Omtrent don dienst van 1898 ver
meldt het rapport dat 3503 schepen
van het kanaal gebruik hebben ge
maakt, waarvan 227 voor de eerste
maal en 3294 by nacht. Dn gemid
delde duur van de doorvaart was 15
uur 43 minuten. Engelaud zond door
het kanaal 2295 scnepeu, Duitschland
356, Frank ryk 221. Nederland 193.
Oostenrijk 85. Italië 74, Turkije 54,
Spanje 49, Rusland 48, Noorwegen
47, Japan 46, Egypte 10, Denemar
ken 8, Amerika 4, China 4, Portugal
3, Zweden 2, Griekenland 2, Roeme
nië en Argentinië 1. Onder de 219.000
passagiers waren 34.000 Britsche sol
daten, 23.000 Russische, evenveel
Turksche, 14 000 Fransche, 10.000
Spaansche, 5000 Italiaansche en 3000
Nederlamische militairen; verder 79.000
burgers en 17.000 pelgrims eu emi
granten.
Teu slotte wordt in het verslag nog
aangekondigd, dat het standbeeld van
Ferdinand de Lesseps op 17 Novem
ber a.s., den 30en jaardag van de
opening vau het Kanaal zal worden
onthuld.
Arbeid in duitsche industrie
By den Rijksdag kwam in behan-
deling het ontwerp tot herziening van
de arbeidsverhoudingen in de nyver-i
beid.
Het ontwerp dreigt gevangenisstraf1
tot een jaar, en onder verzachtende,
omstandigheden een geldboete tot dui-
Izend mark, tegen hem, die door licba-
melyken dwang, bedreiging, benadee
ling in den goeden naam of laster een
Particuliere correspondentie.
De groote voorjaarsparade op
het Tempeliiofer Feld.
Berlijn, 30 Mei '99.
Dat d!e Duitsohera een militair volk
bij uitnemendheid zijn, lieb ik van. mor
gen weer eens kunnen con stat eeren.
Ofschoon waarschijnlijk tusscheu de ver
schillende periodieke paraden voor leo-
ken niet veel verschil zal te bespeuren
zijn, is dia belangstelling in Duitschland!,
en in Berlijn niet het minst, voor alles
wat met den soldatenstand in betrek
king staat, bijzonder groot.
Het spreekt van zelf, dat de vele
vreemdelingen uit de provincie en uit
het buitenland, die hier steedis aanwe
zig zijn, die gelegenheid om een groote
parade van Pruissisahe troepen te zien,
niet laten voorbijgaan, malar het groot
ste gedleelte van die toeschouwers bestaat
toch uit Berlijners.
Elk jaar worden op het uitgestrekte
Tempelhofer Feld twee groote paraden
door den Keizer gehouden, zoogenaam
de voorj aars- en herfstparaden. Naar
oud gebruik vindt de voorjaarsparad'e
steeds in de lalatste dagen van Med
plaats en nemen daaraan die garnizoe
nen van Berlijn, Gros-Lichterfelde,
Charlcfttenburg, Spandaiw en Tempel
hof deel, terwijl den volgenden dag ui
Potsdam steeds parade wordt gehouden
over de in die -residentie in garnizoen
liggende garde-regimenten.
Al heel vroeg in deu morgen worden
uit de verschillende wijken en uit het
centrum der stad talrijke politie-agen-
ten per tram en per omnibus naar het
terrein van, de paraldo vervoerd omi
vroegtijdig alles af te zetten. Het-'j
enorme, eenigsriras volveudle veld, dat i
eten langwerpig vierkant beslalat, en
nagenoeg ec-n half uur broed1 is, was den
geheelen nacht besproeid geworden, om
het stuiven ta voorkomen. Toen wij
naar het terrein van den slag reden, I
passeerden wij db laatste sproeiwagens,
welke naar de stad terugkeerden.
Dooi' tusscheu komst van, het gezant-
schap had! ik mij' vroegtijdig van setni
zoogenaamdq ,Passirsohem;"> voorzien,
welke het bolized. Pratesidium verstrekt, 1
waardoor ik met mijn „Begleitung" 't
recht kreeg per rijtuig de parade iu de r
onmiddellijke nabijheid' bij te wonen. I
Men mag zich tot ditt doel echter
noch van een Droschke, noch van eem
Taxa,meter bedienen, welke huurrijtui
gen streng geweerd worden.
Tn de Bólle-Alliancö-Stratssa, welke
naar het Tempelhofer Feld' voert, was
om hall acht reeds alles afgezet. Aan
beide zijden van doze lange straat ston
den de „Schutzleute op rijen, telkens 1
met circa 10 passen afstand, terwijl op 1
alle hoeken dor zijstraten verscheiden
bereden, agenten en inspecteurs da 1
waclilt hieldlen.
Onze koetsier had da groote witte
„Passirschein" voor op zijn hoed' ges to i
ken en zoo konden wij zonder ergens
aangehouden te worden, het terrein vara
de parade oprijden.
Iïiar was al heel wat leven eu bewe
ging. Van de eigenlijke acteurs van het
schouwspel wais nog niet voel te be- j
speuren, diaar het nog rijkelijk vroeg
was. De weinige troepen, die reeds ge
arriveerd waren, stonden op het ont- I
zaglijke veld verstrooid. Daarentegen
was helt publiek reeds talrijk vertegen-
woordigd. Niet alleen was de Chaussee,
welke de Belle Alliance-Strusse dwars
over het veld met Tempelhof verbindt,
reeds dicht met toeschouwers bezet,,
maar ook op het gereserveerde terrein,
waren reeds zóó vele rijtuigen, welke
netjes in lange rijen, met een vrijen
gang tufts/hen ruimte voor de bereden,
Schutzleute, stonden opgesteld, dat ons
rijtuig raidden in de vierde rij: een
plaats werd aangewezen.
Daar ik mij evenwel voorgenomen
had' de parade zoo goad: mogelijk te zien,
vroeg ik aan een voorbijrijdenden Po-
lizei-wacht meister, of hij mij niet een.
betere plaats kon aanwijzen en toonde
hem mijn perskaart.
U hadlt u eigenlijk van een extra>-
achein moe-ten voorzien, maar ik wil eens
zien wat ik voor u doen kan, en weg
reed hij met mijn perskaart naar dein
Hauptmann. Eenige oogten blikken later
kwaini hij weer onze rij binnenrijden
an riep: Wo ist der „Pressetwagen j
Kommen sie nur mit" en geëscorteerd
door den Wachtmeistail to paard, ver
lieten, wij onder de afgunstige blikken
der buren onze plaats, reden in een
sierlijken zwaai om alle rijtuigen heen
en draafden naar de voorste rij waar
wij een uitstekendia plaats kregen.
Bij dergelijke gelegenheden komt een
officaeela legitimatie, goed te pas. Ik
haci vroeger steeds zooveel over db
barschheid der Duitsche politie gehoord,
maar zoover ik er over oor deel en kan,
moet ik het veeleer het tegendeel con-
stateereui en heb tot nu toe steeds bo
venden, dat de Polizei iu hooge ma-te
beleefd en voorkomend is.
Naarmate hot uur naderde, dat het
Keizerlijk echtpaar zou arriveeran, werd
het hoe langer hoe levendiger op het
terrein. Van alle kanten daagden de
verschillende regim.en.tenj met volle mu
ziek op. Waar men heen keek overal
schitterende helmen en geweren. Alie
monschappen en officieren in parade-
uniform. Daar reed het Gardb-Kuras-
sier-regiment voorbij. Een prachtig ge
zicht. Manschappen en officieren in
wit laken, Uniformjas mert blinkende)
Kuras en witlederen broek mot hooge
rijlaarzen. Op het hoofd db schitterende»
blanke helm met den adelaar met uit
gespreide vleugels, —aai' waren de his
torische ..Garde Grenadüere" met hun
hooge „Blechmiilze" van achteren rood,
gevoerd, uit den tijd van den ouden
Frits, allen reusachtige „stramme" ke
rels. Daar waren de roode Garde-Dra-
goner van het régiment Königiu ven
maar beslist haar handen uit de zijn a
„Herinnert gij u..." begint hij drin
gend.
„Ge moet vragen of ik vergeten heb.
Want ik zal mij altijd herinneren", even
zwijgt zij en ziet ham met onbewogen
gelaat en lachende oogen aan, „hoe wij,
gescheiden zijn."
„Gij veroordeeldbt mij- toen ver
keerd..."
„Mat geloof ik niet", valt zij hemi
vriendelijk in de redle. „Maar waarom
hier nog over te praten. Wij weten,
beide hoe het waswijl waren twee
dwaze menschen, die meenden elkaar
li óf te hebben en- één van de twee ont
waakte. En die ééne waart gij," zegt zij
hem lachend toeknikkend. „Gij; ont-
waaktot bijtijds en ik ben er u zeer
verplicht voor.
Gij kwaamt tdfj de ontdekking dat
geld liet heerlijkste deel op aarde was
en te verkiezen boven een sentimen
teel gevoel en zoo..."
„Welnu, gij zaagt dat ook in."
„Geen quaestie van," zegt zij met
ha-ar innemendsten glimlach. „Zelfs nu
zie ik het nog met in. Liefdb schijnt
mij de grootste schat toe en Jim heeft
hem mij geschonken."
HOOFDSTUK XXXIV.
Beiden zwijgen. Lambert's oogen
rusten op iraar gelaat als wil hij tot
in 't diepst harer ziel doordringen, en
om daar de waarheid van haar woor
den te zoeken.
aar niets verraadt haar inwendigen
strijd nog altijd! speelt de vroolijke,
spottende glimlach om haar mond. Zij
is volkomen op haai' gemak zooals zij
daar,spelend, met haar waaier staat. Een
maal heeft zij hom aan liaar mond ge-
brcht als om een geeuw te verbergen.
Lambert's hart wordt verscheurd)
door smart.
Hij voelt hoe de grond!, die rijp
geluk en zijn leven uitmaakt, stukje
voor stukje ouder hem wegbrokkelt. Zul
len dio mooie oogen hem nooit anders
dai) toornig of onverschillig meer aan-
rien? Geeft rij niet langer om hem?
Heeft zij wel ooit van hem gehouden?
„Lovico," begint hij eindelijk op zach-
ten toon, de stilte die hem ondragelijk
wordt, verbrekend. „Zou ik je hand een
oogenblik mogen vasthoudbn?
Zij heft- haar hoofd op.
„Odat meeait ge nietVroolijk
riet rij hom aan.
„Dat hebt- gij «nds dkm avond, waar
op gij voorgaaft, jaloetrsch van Jim te
zijn, verbeurd
„Voorgaa-t? Was er dan geen enkele
verontschuldiging voor mij? geen..."
„Op deoizelfden bewusten avond,"
gaat Lovice in de vroolijjkste luim
voort, „gaaft gij aan het- geld van juf
frouw Joiins de voorkeur boven mijn
liefde. Een heel verstandige keus!"
„Een idiote keus roept Lambert nu
uit alle vormen in zijn wanhoop uit helti
oog verliezend. „Mijn leven is een hel
geweest, zonder hoop, zonder vreugdle,
sinds ik jou verloor
„Sinds gij juffrouw Johns en. haar
duizenden meer waard vondt dan mij!"
„Ja," zegt hij bitter. „Ik wil mijnj
fout niet ontkennen, maar kan je mij'
niöfc vergeven? Beteekent berouw d!an
niets?"
„Maar ik vind' het geen fout," zegt I
rij haar mooi kopje fier opheffend en
hem glimlachend aanziend. „Je besluit;
was heel verstandig era geloof mij, ik
denk aan u als aan iemand die mij|
zeer veel goed' gedaan hebt. Want door
uw toedoen," rij zwijgt en dwingt rich
hem in de oogen te zien, „heb ik Jim
getrouwd. Ik ben u dus zeer veel dank
baarheid verschuldigd."
„Gij rijt wel veranderd," zegt Lam
bert op langzamen, bitteren toon. i
„Ten goede?" zegt Lovice hem vra^
gend aanziend.
„Zooa.ls ik u reeds zeide, Jim..."
„Mijn God, spaar mij rijn opmerkin
gen," valt Godfrey haar heftig in de
rede. „Voelt gij: d!an niets meer voor
't verleden, herinnert gijl 't u dan to-
taal niet meer, koest ent; gij geen ba-
rouw over uw besluit?"
„Waarom praat gij; zoo dwaas?"
vraagt zij1 haar wenkbrauwen optrek
kend op een wijze, die te kennen geeft
dat het gesprek haar begint te vervelen.
„Waarom zou ik mij; een verleden her
inneren, dat giji het eerst vara allen
moest wenschen te vergeten En wat
mijn berouw betreft waarom zou ik
mijn besluit betreuren," zij zwijgtt even
en speelt met haar waaier en laat er
dan een weinig wreed opvolgen „waar
door ik een ma-n heb gekregen, dien ik
aanbid
Bij dit laatste woord' dat rij langzaam
en zacht uitspreekt verliest Lambert
ail ie zelfbeheersching.
„Ek kan 't niet gelooven. ik wil
het niet!" roept hij uit met een gelaat,
verwrongen door hartstocht. „O! Lo
vice, LoviceHet volgend oogenblik
heeft hij rijn armen om haar heen ge-
Maar met bovennatuurlijke kracht
duwt zij he mvan zich van af. Al haar
vroolijke onverschilligheid van een
oogenblik geleden heeft plaats gemaakt
veor toorn. Ais hij. haar aanziet moet
lnjl haar wel gelooven.
„Het is dus waar," zegt hij peinzend.
„Gij hebt hem lief?"
„Jai, even lief als hij mij
„En gij hebt mij dus nooit liefgehad?"
„Nooit! nooit!" roept zij met harts
tochtelijke heftigheid' uit, dichter naar
hem toetredend.
„Odwaas om te d'eukem diat ik
u ooit..."
„Genoeg," zegt hij toonloos. „Gij hebt
mij overtuigd1."
TerwijJ, hij spreekt wendt liij zich
naai" de deur, met een gelaat waarop
diepe wanhoop te lezen staat. Haar,
haar alleen had! hij lief gehad en be
minde hij nogHet verleden rijst voor
rijn geest op nooit zullen die blijde)
uren terugkeer en en de verschrikkelijke
smaad, die hem nu kwelt is duizend
maal erger dan het. verdriet, dat hem
toen dikwijls vervulde).
Mot zijn hand om de deurknop- gesla
gen staat hij stil. Niet in staat zijnde
heen te gaan zonder nog eenmaal te
hebben gezien of de koele uitdrukking
op haar gezicht niet een weinig zachter
en vriendelijker is geworden keert hij
zich om.
„Wij zullen elkaar nooit Wv-erzien,'
zegt hij langzaam tevergeefs'eenige ver-*,
ara dering in haar wezen zoekend1.
„Zoo.'ds giji wilt," zegt zij onverschil
lig haar schouders ophalend. „Hot is
mij totaial onverschillig".
Haar toou cn manieren overtuigen,
hem.
Zonder een woord meer te spreken
verlaat hij de kamer.
Een oogenblik blijft Lovice kalm en
onbeweeglijk als een beeld' op dezelfde
plaats staan.
Hij is dus hc-engegaon. Dit is het eindi
j van alios.
Zij heeft hem gezien en gesproken,
haar triumf is volmaakt. Helmis! een
armzaliee triumf, om met zoo'n pijnlijk
bonzend ha-rt achter -te blijven. G-een;
en-kelt' maal hebben liaar krachtoni haar
begeven. Zij heeft, hiervan, is zij rich
bewust, haar rol uitstekend gespeeld-
Zijn gelaat heieft haar hiervan over
tuigd.
(Wordt vervolgd)
