NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
17e JsM'feitüK&i;
Zaterdag '9 Augustus I3S3
«a 4S52
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agont gevestigd is (kom der
gemeente),' per 3 maanden„1-30
Franco door het geheele Kijk, per 8 maanden„1.65
Afzonderlijke nummers0.05
'Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem., per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.871/2
AJDV^R.'T^lSrTlSaSr:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cits. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Ad vertei dien. worden aangenomen door onze Agenten
en door alleBoekhandelaren en Courantiers.
Dit blad ver-:.; hijnl dagelijks, behalve op Zou- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever
PEEREBOOM.
I-Ioofdagenten voor het, Buitenland: Compagnie Général.'e de Publicité Etrangère G. L. BAUBE Co. JOHN F. JONES, Snee., Parijs Slbis Faubourg Montmartre
Met uitzondering' van hot Arrondisssm®nt|Hfearlesa is hst uitsluitend recht tot plaatsing van Adveriontiën en E»clsmss betreffende i££andel, Nij oriieid an Geldwezen» opgedragen aan het
Algemeen Advortectte-Bureau A. Dïï LA MAR Azn. te Amsterdam.
BIJTTEN het Arrondissement Haarlam is de prijs der Advertentiën van 1—5 rsgels f 0,75, elke regel meer f 0,15Reclames iter rezo) f0,30.
Agenten voor dit blad ia den omtrek z»n: Bloemendaal, Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Santpoort: Heemstede, J. LEUVEN,bg de tol: Soaarndu O. HARTENDORPZandvoori, G- ZWEMMi>iv
Velsen, W, J. RUIJTER; Beverwijk, J. HOORNS; Hülegom, ARTE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnetuenter. oo Advertentiën sac.
Weekblad voor de Jeugd.
Aan hen die daarop zyn geabon
neerd, wordt hierbij verzouden No. 34
van het Weekblad voor de Jeugd.
Dit keurig geïllustreerde weekblad,
onder redactie van den heer F. H.
van Leent, bevat in dit nutnmer
Onze lieve Zwaantjes.
Lotgevallen van een armen zwerve
ling.
Box.
In den vacantietyd.
Een Dorpskermis.
Een schalk.
Alleen in huis.
Lessen der ervaring.
Allerlei.
Raadsel.
Antwoord op het raadsel.
Op het land.
(Elk No., groot 8 bladzyden, bevat
tal van fraaie, gekleurde platen en
een voor kinderen alleraardigsten
tekst. De prys per 3 maanden is slechts
50 Cents.)
g®«»5È4sek ^versichtu
Algemeen is de verontwaardiging
over de leugenachtige verklaringen,
die de generaals durfden afleggen voor
den krijgsraad te Rennes, d. w. z.
alleen niet in de anti-revisionistische
pers.
Maar de andere bladen, als zoovele
tolken van de publi8k8 opinie, geven
in krachtige bewoordingen uiting aan
hun gevoel van verontwaardiging.
Een paar voorbeelden slechts
„O, die getuigen", zegt Cornély in
den „Figaro". „Z.j zweren dat zij zul
len spreken zonder vrees en zonder
haaten hun geheele verklaring is
een doorlopende kreet van haat, die
onbegrijpelijk zijn zou als men é8n
oogenbhk vergeten kon, dat ae ver
oordeeling van Dreyfus voor hen een
nederlaag zou zijn
Weikeu indruk die vyf ministers
gemaakt hebben, schetst Cornély in
den „Figaro" aldus:
„Ik geloof dat het dappere soldaten
zijn. Maar wat zou ik graag Daast
my, op de harde planken, door gen
darmen bewaakt, allen hebben zien
zitten, die geloof hechten aan die
arme vijf ministers. Twee ervan heb
ben zich veranderd in organen van
het openbaar ministerie. En de drie
anderen moesten zich bepalen tot
anecdotes van de table d'hóte of tot
onbegrijpelijke demonstraties over
driehoeksmeeting, toegepast op het
ontcijferen van geheimschrift.
„De vijf ministers hebben een arm
zaligen indruk gemaakt, als getuigen."
De „Ind. Beige" verbaast zich er- j
QV6r, dat zulk een optreden toegela-j
ten wordt. In ieder beschaafd land, i
zegt het blad, zou het onmogelijk zijn
dat menscben, die hooge Staatsbe-j
trekkingen bekleedden en waarvan
sommigen nog tot de hoofdeD van hei
leger beboer od, zich veroorloven op
zulk een wijze feiten en stukken vol
te houden, waarover,de hoogste recht
bank van het land re8ds een oordeel
FEU JU.ETON.
De Lotgevallen van een
jongen Man.
Uit hel Engélsch
van
ALFRED W COLE.
23)
Zij a-t met een. eetlust, die den goed-
•hartigen voerman zeiven bijna- ver
baasde.
„Heb je geldi om voor dat alles te
betalen, meisje?" vroeg hij, met een
glimlach, toen Peg gedaan hadL
Peg haalde hare acht pence voor den
dag.
„Ha-, ha-! bra-vo, meisje! steek dat
maar weer in uw zak," zeide hij,
lachend!; „oude Tom is niet rijk, maar
hij kan voor een arm schepsel als gij
wel betalen."
Toen zij vertrokken, wilde oude Tom
zoo ails hij: zich zeiven noemde Peg
weder op hare plaats in den wagen til
len. maar zij verzocht een poosje te
mogen loopendus staoten zij naast
elkander voort.
„Ik zal u wat zeggen, meisje", sprak
heeft uitgesproken en die zy feitelijk
buiten het debat heeft gesloten.
„Maar men ziet duidelyk waarheen
de tactiek moet leiden van deze man
nen, die zelf ernstig zyn gecompro
mitteerd in deze zaak door hun samen
werking met een schurk als Estèr-
hazy en een falsaris als Henry.
„Zy weten te goed dat er geen
schijn van bewys is in den geheelen
rommel van valsche stukken, vuile
documenten en rapporten van onnoem
bare agenten. Zy weten dat uit deze
verzameling leugens, lasterpraatjes en
verzinsels niets blijken kan, dan hun
eigen onmetelijke domheid.
„En daarom liegen zy onbeschaamd,
omdat zij zich verloren voelen en
weten dat zy reeds veroordeeld zijn
voor de openbare raeening van de ge
heele beschaafde wereld. Want zy
hebben nog slechts één hoopdoor
de brutaliteit van ban beweringen
invloed te oefenen op de rechters te
Rennes, brave lieden, maar soldaten
als zij, en wier ontwikkeling niet
hooger staat dan die der chefs. Zjj
hebben geen bewijzen maar.zy leggen
hun overtuiging op aan die soldaten,
door gewoonte en opvoeding steeds
gereed te gehoorzamen, als een gene
raal het zegt."
Zulk een toestand zegt de „Ind.
Beige" is treurig voor een land, dat
den naam had het laud van Waarheid
en Recht te ziin.
Het „Berl. Tageblatt" wyst op de
woorden van de verklaring vau Zur-
liuden
„De sleutel van deze geheele zaak
is in handen der mogendheid, te wier
gunste het verraad gepleegd werrl.
Het is echter feitelijk onmogelijk er
aan te denken, deze mogendheid te
verzoeken ons de bewijzen te leveren
van het tegen ons en in haar voordeel
gepleegde verraad. Zij heeft er in
tegendeel belang bij, te trachten den-
gene te redden die haar gediend heeft,
ten minste binnen d„ grenzen door
de eer voorgeschreven."
Zurlinden bedoelt dusDuitschlaud
zou door de publicatie van het fac
simile der in het bordereau genoemde
nota's do zaak in eens ten einde bren
gen. Doch Duitschland wil dat niet,
omdat die nota's de schuld van Drey
fus zouden bewyzeD. en omdat
Duitschland Dreyfus wilde reiden.
Het „Berl. Tageblatt" acht het
voortreffelijk, dat de Duitscbe regee
ring de beleedigende uitingen van
Mercier met een medelijdend schou
derophalen beantwoordde. Het blad
zou echter gaarne willen, dat de
Duitsche regeering op den zeer juisten
en billijken wensch van Zurlinden,
dien Dreyfus ook tot den zyne heeft
gemaakt, antwoordde met de publica
tie vau die facsimiles.
Duitschland kan nu nog, zegt het
blad, „le beau role" hebben, dooreen
veroordeeling van Dreyfus te voor
komen. Doch wordt Dreyfus, wat
altoos verwacht kan wordeD, opnieuw
veroordeeld, dan is het onherroepelijk.
Zurlinden zeide terecht„Wij kunnen
onmogelijk Duitschland om bewijzen
vragen." Maar wat Frankrijk niet kan
vragen, kan Duitschland aanbieden,
waar het geldt een onschuldige te
Tom; „ge zijl te jong om zoo rond te
2\verveu waar i9 vader en moeder?"
„Die heb ik niet," antwoordde Peg.
„Dood, hè?" vroeg Tom deelnemend'.
„Neen," zeide Peg; „ik heb nooit va
der of moeder gehad."
„Nooit vader of moeder gehad ha,
ha.die is goedriep oude Tom lachend
uit: „wacht", zeide hij' ernstig; „ik
zie het al eane vondeling, hè
„Zoo is 't", antwoordde Peg; „dat
zei grootvader ook dat ik was".
„Wie was grootvader?" vroeg Tom.
Peg verhaalde hem zooveel als zij
va-n hare geschiedenis wist. Tom luis
terde ernstig, en met diepe belang
stelling.
„Dus behandelde die slechte kleine
man u niet goed, hè?" vroeg hij bij het
einde faal haar verhaal.
„Ik haat 'hemF riep het meisje, met
heftigheid.
„Hei wat!" zeide Tom, „dat gaat
niet; wij moeten niemand! haten
ten minste, wij moeten het in ons te
gengaan dat zeker niet altijd gemak
kelijk is."
Daarna zwegen beiden eene poos. Peg
had gedurende de laatste weinige minu
ten meer gesproken dan in al de vorige
twee of drie jaren, en gevoelde dus, na
tuurlijk behoefte om adem te schep-
r8ddeu. Dat is een humaniteits quaes-
tie, die ver boven de gewone opvat
tineen uitgaat."
Treurig is het ook te lezen (zie ru
briek proces-Dreyfus), dat meu nog
altyd in het oude spoor blijft mar-,
cheeren, en het volle licht blijkbaar!
niet wil. Want toen advocaat Demange
aan den generaal Roget de vraag
wilde stellen, betreffende de samen
komst te Bazel, weigerdede regeerings-
commissaris, möj. Carrière, eenvoudig
die vraag te doen, „omdat het in stryd
j met de krijgstucht zou zijn," en de
president van den krijgsraad sloot
zich daarbij aan.
Maar begrijpt men dan niet dat de
vraag „Is er een mensch onschuldig
Ivijf jaar laog gemarteld?" zwaarder
1 moet wegen, dan het belang vau de
krijgstucht, dat juist dat altijd belet-
teu-te-sprekeo, nu eens zoogenaamd
in bet belang van den vrede, dan
weer om een andere ODgeldige
reden, een groot deel der ellende heeft
gebracht over Frankrijk, waaruit het
zich nog in geen jaren zal kannen
opheffen
En het doet goed, het geeft weer
vertrouwen, in deze bedorven omge
ving de eerlijke, opene taal te hooren
van mannen als Bertulus en Picquart_
Op den eersten Dinsdag in Sep
tember valt het tijdstip van de perio-
j dieke aftreding van 1js van de raads-
i leden. Op dien dag zullen dus de 4
herkozen- en de 5 nieuwgekozen leden
van den Raad zitting nemen.
Eén plaats zal alsdan onvervuld
j blijven, in afwachting vaa den uitslag
ia het 3do district.
Op dienzelfden dag zal moeten
worden voorzien in de vervulling van
2 Wethoudersplaatsen, tengevolge vau
de periodieke aftreding van de beereo
Mrs. A. C. Waller en Th. de Haan
Hugenboltz.
Door de niet-herkiezing van de hee-
ren van Thiel, van der Mersch, Krol, I
Tjeenk Willink, de Olercq van Weel
en Lodewyks, zyn in verschillende
I Commissiën plaatsen open gekomen,
als
1 in de rechtsgeleerde commissie,'
1 in de commissie van bijstand in bet j
beheer der gemeente-financiën, 1 in!
de commissie van bijstand in het be-
heer der gemeenteverlichtingsmidde*
len, 1 in de commissie van bijstand;
in zake pensioen en onderstand, 1 in'
de coinmissie voor de tramplannen,
1 in- de commissie voor bezwaarschrif
ten in zake de plaatselijke directe-
belastingenl in eene schutterij-com
missie.
dat de snelheid der wagens die van bovenverdieping de magazijnen vaa
een voetganger niet 'oversehryde, op mode-artikelen van A. Monshonwer
de vakken van ooe-eveer 20 M. vóór Co. gevestigd waren. De brand, die
tot ongeveer 20 M. na de volgende snel voortwoedde, was moeielijk be-
pnnteuRozenstraat hoek Kruisweg, reikbaar en sloeg over op het voor-
Jansstraat by de Korte JaDSstraat en pand.
by de Riviervisebmarkt, Damstraat De sigarenfabriek brandde geheel
hoek Klokhuisplein en boek Spaarne, uit en de derde verdieping van het
Schelpenpad op de Dreef. Wagenweg voorpand met den achtergevel werd
hoek Koninginneweg eu Kinderhuis- totaal vernield. Acht spuiten eutwee
vest boek Zijlstraatstoomspuiten waren in werking, tot
dat de wagens alvorens de Zjiistraat'2 uur 's nachts. De spuitgast Van
te passeeren, onverschillig of zij al dan Gelder werd door een vallend zolder-
niet passagiers hebben in- oi uit te raam gewond. Alles was verzekerd,
laten, een oogenblik stoppen. De schade bedraagt circa een halve
j ton.
Haarlem's Zanggenot.
Men schrijft ons:
Het zal voor onze Haariemsche Lie- j
V erkstaking.
Aan de Nederlandsche fabriek van
der tal el „Zanggenot Zondag a.s. inmachinerieën en spoorwegmaterieel te
Antwerpen een zwaren stryd zyn. i Amsterdam hebben ongeveer tweehon-
lü do 3s afdeehng toch dingen niet (jer(j werklieden het werk gestaakt
S 4 2? d U BR 6 M W S.
Serste en derde pagina.
Haarlem, 38 Aug' 1899.
Stukken van den Gemeente
raad.
Aangezien ook de thans goldeude
verordening op de heffing en de in
vordering van bruggelden op 1 Ja-
naari e.k. van rechtswege vervalt, is
door B. en W. een andere verorde
ning ontworpen, die aan het oordeel
van den Raad zal worden onderwor
pen. B. en W. hebben van deze ge
legenheid gebruik gemaakt om het
bestaande tarief, dat af wiss fit tusscben
15, 10 en 7'/ï ct., vuor alle bruggen
op 10 ct. te bepalen. Alleen wanneer
de twee kleppen eener brug worden
geopend, is de pry's van 15 ct. be
houden,. omdat in dat geval 5 ct. wordt
uitbetaald aan dengene, die den brug
wachter bijstaat.
De vrijstelling vau vaartuigen,
rechtstreeks iu dienst van het, Rijk
en de Provincie, komt B. en W. won-
sehelyk voor, daar deze gebruikt
worden in het algemeen belang, ter
wijl betgeen voor gemeeetevaartuigen
zou worden betaald, geen voordeel
aan de gemeentekas zou opleveren.
Daar de havenmeester niet door
bepalingen van financieelen aard be
lemmerd moet worden in zyn fqqofciën-,
meenen B. en W. in de nieuwe ver
ordering de bepaling te moeten op
nemen, dat geen bruggegeld verschul
digd is voor een vaartuig, dat zich op
last vau den haveumeester naar een
andere plaats begeeft.
Voortss stellen B. en W. voor. in
te trekken het raadsbesluit dd. 4 Juni
1899 uo. 13, waarbij de perceclen no.
35 en 37 aan den Schoterweg onbe
woonbaar zyn verklaard, aangezien
de redenen zijn vervaileo.
minder dan 13 vereenigingen mede,
waarvan 5 Nederlandsche on de ove
rige Belgische liedertafels zyn.
Onder deze laatste telt b.v. „Or-
het zyn meest alle vuurwerkers en
voorslagers. Zjj eischen twee cent
loonsverhooging per uur, hetgeen de
waarnemende directeur beslist weigert.
phóoo" uit Natuur 81 „ies DisciplesOngeveer 80 werklieden zouden reods
de Mozart^ uit Luik 80, „la Jeune0Qtsiagei] zyn. Politie bewaakt de
Benoemd tot rechter in de arron-
dissements-rechtbank te Haarlem mr.
C. G. von Reeken, thans commies-
chef ter provinciale griffie van Noord-
Holland, rechter-plaatsvervanger in
gemelde rechtbank, advocaat en pro
cureur te Haarlem
Ten behoeve van 's-Ryks Prenten
kabinet, te Amsterdam, is gedurende
het 2ie kwartaal 1899, o. a. ten ge
schenke ontvangen
van den heer A. H. van Subergen,
te Haarlem, wet van behoud, liefde
en redding, met illustration van Her
man ten Kate
van het bestuur van het Koloniaai
Museum, te Haarlem, afbeeldingen
betreffende koloniale voortbrengselen
ten dienste van het onderwijs.
Lyre" uit Qaaregnon 130, de „Cercle
Ciioral" uit Frameries 122zaDgers,enz.
Ieder, die weet hoe moeielyk den
stryd met onze zuidelijke naburen op
h6t gebied van den zang is, /al moe
ten toegeven, dat er voor een kleine
liedertafel als „Zanggenot" moed toe
behoort, zich met zulke gevaarlijke
mededingers te dar ven meten.
Wy durven dan ook onze Haar
iemsche Liedertafel geen zeker suc
ces voorspellen, 'doch wensehen
haar eri haar wakkeren directeur,
den heer Andriessen, toe, dat. zy de eer
van Holland hoog boude, zoo schoor,
mogelijk zinge en, als 't mogelykis,
met oen nieuw zegeteekeu aan haar
banier^ uit Antwerpen terugkcere.
fabriek. De zaak werd Donderdag
middag in eene bijeenkomst onder lei
ding van het Neder). Arbeiders-secre
tariaat in het gebouw der timmerlie
den besproken.
Donderdagavond vergaderden de
stakende werklieden in het schouw-
bnrglokaal in de Plautage.
Na een zeer uitvoerig debat werd
besloten van elkeafdeeling werklieden
van de fabriek, twee personen te be
noemen, die heden zullen onderhande
len met de directie der fabriek. Van
deze onderhandeling zal afhangen of
al dan niet eene sluiting van de fabriek
zal volgen.
De commandant van de Amster-
damscbe brandweer, de heer Meier,
heeft van een bewonderaar van zyn
corps, die onbekend wenscht te blijven,
een effect ontvangeD, groot 1000 fl.,
j 5 pets. Oostenrijk 1868, met bestem-
By de Donderdag te 's-Gravenhage i
gehouden examens Engelse,b (m. o.) j
is o. a. geslaagd, mej. L. v. d. Lin
den alhier.
De katholieke kiesvereniging hier
ter stede, hoeft tot candidaat van den
raad gesteld iü district 1IE, den heer
H. M. J. van LenDep.
By vonnis van de Arr. Rechtbank
alhier, d.d. 17 Augustus 1899, is Ja
cob Otto, koopman en winkelier,
vroeger te Wondricbem, thans te
IJ muiden, verklaard iu staat- van
faillissement.
j Rechter-commissaris jhr. mr. J. W.
Qaintus.
Electrisclie tram.
I Aan de Electrische Tramway Maat-
j schappij zyn thans door het gemeente-
bestuur deze beide voorwaarden opge-
'legd betreffende de exploitatie der
1 ceintuurbaan
Eon jacht.
De ageüten-rechercheurs Misset en
v. Zomeren ontdekten Donderdagavond
dat na sluitingstijd in een bierhuis
in de Lange Raamstraat nog een paar j ming voor het Brandweerfonds,
korporaals der huzaren op bezoek
waren. De tapper trachtte de politie
op een dwaalspoor te brengen, doofde
de licht,eu en liet de bezoekers in zjjn
tuin. De beide militairen moesten ech
ter te middernacht thuis zyn
Een telegram aan Kruger.
Door de Generale Synode der Geref-
Kerken in Nederland, te Groningen
eu I vergaderd, is aan Paul Kruger het
trachtten nu over schuttingen on volgende telegram gezonden
daken te ontkomen. Een der buren,; „Öyn. Geref. kerken Nederland be-
die zich reeds ter rusteïiad begeven, tuigt uw volk, iu moeilijkheden, har-
werd plotseling door een bezoek der
vluchtelingen in zjjn slaapkamer op-
teljjke deelneming en bidt u toe Gods
genade tot behoud des vredes, door
andere wist te ontkomen eu de kazerne
te bereikon.
geschrikt. Eindelyk werd een hunner, volharding in geloof en rechtvaardig
den hjj over een schatting klom, bjjheid."
den sabel gegrepen en ingerekend, de
In de Donderpag gehouden zitting
der synode van de Geref. Kerken te
Groningen, verklaarde de afgevaardig
de van de Presbyteriaansche Kerken
uit Engeland zich sterk tegen de
staatkunde vau Chamberlain in zake
de Transvaal. Hij noemde het een
zonde voor God, wanneer aan de
BIHNENLAnO
Brand te Rotterdam.
Donderdagavond te half twaalf werd
brand ontdekt in de sigarenfabriekTransvaal de oorlog verklaard werd.
van L. J. van den Berg, staande aan' De leden der Synode applaudiseer-
het achterpand 66 iu de Wester den krachtig.
Wagenstraat-, waarin beneden de
sigarenwinkel dier firma en op de
peu, terwijl Tom zijne hersens vermoei
de oan een pla-n uit te denken ten ein
de liet meisje op den duur te lieJpen.
„Zou je gaajrne bij een. gemeente
secretaris wonen?" vroeg Tom.
Peg verklaarde terecht dat genoem
de betrekking haar geheel onbekend
was, en bij nader inzien moest Tom be
kennen dat liet ook weinig tot de zaak
afdeed.
„Wat ik bedoel is dit", zeide Tom
„ik ken een man en eene vrouw in eeue
groote stad, waar ik li een ga; die eene
dienstmaagd noodig hebben. De man is
een schoenmaker en een gemeentese
cretaris, en Iiij is een goedhartig man
ook, en zijne vrouw is eene zoo goede
ziel als men maar verlangen, kan, en ik
ben zeker dat, als ziji u namien, zij u
geen honger zouden laten lijden, of u
slecht böhandeleiimaar zou je hard
i willen werken
„Ja," zeide Peg, „daar ben ik aan
gewoon".
„En je zoudt eerlijk zijn, hè?"
„Ik heb nog nooit iets anders weg
genomen dan het stuk brood waarvan
ik u gesproken heb," zeide Peg, eenigs-
zins verontwaardigd.
„Arme. meid!" sprak Tom. haar
vriendelijk op den smerigen hoed klop
pende. „Welnu, ik zal u zeggen hoe het
er mee gelegeu is als Crank nog geene
dienstmaagd heeft wanneer ik in de
stad kom, zal ik zien te- maken dat hij u
neemt meer kan ik niet zeggen."
Peg dankte hemj zoo goed: zij kon
den volgenden avond kwamen zij in de
stad aan, waar haar lot voor het te
genwoordige beslist zou worden.
Oude Tom bracht haar naar de wo
ning van zijne vrienden, on zeide zoo
veel hij kon te barer gunste. Ja, hij zei
de veel meer dan hij met mogelijkheid
weten kon, maar alles wat hij uit grond
zijns liarten geloofde, want de eerlijke.
Tom had een sterk geloofwat hij ge
loofde meende hij ook te weten.
„Zij is zeer klein." merkte Mi's.
Crank aan.
„Klein ma ar rein," antwoordde de
oude Tom.
„Dat kan wel waar zijn", zeide Mr.
Crank, die zelf van eene zeer nietige
gestalte was; „het zal wel met haar
lukken".
En zoo werd Peg Todd als dienst
maagd aangenomen in het gezin van
Mr. Crank, laarzenmaker en gemeente
secretaris in de stad Stumpington.
HOOFDSTUK XX.
Te ontwaken- en zich beroemd te ge
voelen, moet eene verblijdende en heer
lijke gewaarwording zijn zich plotse-
ling in het bezit van een groot vermo-j
gen gesteld te zien, moet bijna even
verrukkelijk wezenmaar misschien,
hoewel in. de tegenovergestelde rich
ting, is geene dezer gewaarwordingen
zoo sterk als die van zich eensklaps tot-
den bedelstaf gebracht te vinden. Men
zegt Hat zware üroefenissen aanvanke
lijk niet in al hare volheid gevoeld wor
den, en inzonderheid is dit het geval
met de heiligste aller droefenissen, die
door den dood van dierbare betrekkin
gen veroorzaakt wordtwij kunnen dan
ons verlies niet terstond iu zijn geheel
beseffen, en daarom kunnen wij ook
niet onze treurigheid in haar geheelen
omvang gevoelen. Dit moge, in zekere
ma-t.ii, ook het geval zijn ten opzichte
van hot verlies van fortuin, maar liet
is niet volkomen zoo. Door aan den
doode, dien wij bij zijn leven bemind
hebben, te denken, smaken wij een der;
heerlijkste genoegens der herinnering;
en hoewel wij betreuren dat wij zooveel
schoonheid. liefde, of braafheid' verlo
ren hebben, is echter juist de herinne
ring van die hoedanigheden, als 't ware,
oen balsem voor het gewond hart. Wij
willen ons niet venneten de droefheid
wegens enkel verlies van fortuin op
ééne lijn te stellen met eene droef
heid als deze; maar nochtans is zij, in
zekeren, zin, smartelijker er is niets
bij om 'haar te verzachten. Het is geen
troost, maar eene rechtstreeksche ver
zwaring van onze droefheid, zich de get-
noegens, die rijkdom ons verschaft heeft
te binnen te roepen, en onzen tegen-
woordigen geldeloozen en behoeftigem
toestand met onzen toen maligen te ver
gel ijken.
Ongetwijfeld zal de philosoof - met
zijne voeten op zijn Smymasch tapijt,
zijne fijne flesoh naast zich, en voor
zijn helder vlammend vuur gezeten.
verachtelijk spreken over het denkbeeld
van het verlies van enkel rijkdom te
betreuren. Het is zeer dwaas; en ech
ter is er niemand, die ach morgen niet
aan die dwaasheid schuldig zou maken.
Onze vriend Lorimer Littlcgood was
noch een philosoof noch een held, en
dus was hij door deze plotselinge lotwis
seling bitte- torn edergeslage nMis
schien zou hij die beter verdragen heb
ben, zoo al niet bijna met onverschil
ligheid, indien hij er de waarschijnlijk
heid van ingezien had; doch daar dei
oude Bosher hem gestadig verzekerd
had dat Ben noch'? aanspraak louter
uit de lucht was gegrepen om- hem geld
af te persen, was hi) nooit ernstig ongo-