NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
a,
He iacg/>aaK|<
Vrijdag IS September 18SS
ft*. 4374
HAARLEM'S DAQBLAD
A^o.wi<r^MZEnsrTSFB,icrs:
Yoor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.80
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afeonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post 0.8?%
.1 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naai' plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en AdvertentiGn worden aangenomen deor onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
I in
Hoofdagenten voor het Buiten/mulCompagnie Générale de FubUcité Etrcmg&re G. L. DAUBE Co. JOHN FJONES, Succ., Pao-ijs 31bis Faubourg Montmartre.
nr-
Mat uitzondering van bat Arrondissasseql'Baarlem ia uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentién en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen san het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR .Aan. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Kaariesi is de prijs der Advertenüën van 1—5 regels 0,75, elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regs: f 0,30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zijn: BloemendaalSantpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, SantpoortHeemstede, J. LEUVEN,bij de tol; Spaarndan, O. HARTENDORPZandvoord,G ZWIS&Su.&ïC
Velsen, W. J. RUIJTERBeverwijk, J. HOORNSHülegom, APJE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen öb Advertontiën aan.
voor
ai bij
bet
nber
oor
king
ede
een-
hia.)
via.)
ilté.
Dffïc&eeSe Serichten.
NATIONALE MILITIE.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem,
Brengen ter kennis van de belang
hebbenden. dat het inschrijvings
register en de daarbij 'oehoorende
alphabetische naamlijst, betreffende de
jongelingen, die zich binnen deze ge
meente, in 1899 hebben doen inschrij
ven voor de lichting der Nationale
Militie van 1900, ter Secretarie dezer
gemeente (afdeeliDg Militie, Schutterij
inz.) voor ieder ter lezing is neder-
gelegd van heden tot 21 Sept. aan
staande, van des morgens 10 tot des
namiddags 4 ureen dat tegen re
gister en lijst binnen genoemden tijd
)ez waren kunnen worden ingebracht
bij den Commissaris der Koningin ia
deze provincie, door middel van een
bij den Burgemeester in te leveren,
door de noodige bewijsstukken ge
staafd, verzoekschrift op ongezegeld
papier en onderteekend door hem, die
ze inbrengt.
Haarlem13 Sept. 1899.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd
BOREEL.
De Secretaris
PI.JN ACKER.
ore,
te
;ijn.
:en-
ten
rtoe
•ing
den
pus
10,,
Politiek Ovei-iicht
't Schijnt nu wel tot een crisis ge
komen te zijn tnsschen Engeland en
Transvaal. Plotseling is de toestand
hoogst ernstig geworden.
Volgens de telegrammen aan de
Engelsche ochtendbladen is het laat
ste telegram van Chamberlain al bij
zonder kras, neen meer, een uitdaging
geweest, waaraan Trausvaai zich
moeilijk zal kunnen onttrekken, hoe
hoog de liefde voor den vrede daar
ook is.
Het kiesrecht na vijf jaar Kru-
ger heeft getoond dat bjj het desnoods
wilde geven, al is het niet zeker dat
de vertoornde Volksraad er aan wil.
De vertegenwoor Jiging van een vierde
van het aantal zetels in den Volks
raad voor de goudvelden Krnger
beeft het zelf goedgevonden. De ge
lijkheid van niéuwe en onde burgers
kan er jok nog door. Maar de eiscb
die er nu door Chamberlain c.s.. b\j
gefabriceerd is, nl. dat bet Engelsch
naet het Hollandsch als taal voor de
parlementaire debatten zal worden
gelijkgesteld, gaat alle perken te bui
ten. En alsof dat nog niet genoeg
ware, gaat feet telegram van Cham
berlain, vergezeld door een brutale
bedreiging, om binnen 48 nur zonder
onderhandelingen de voorwaarden aan
te nemen, wijl Engeland anders zelf
-een regeling tot stand zal brengen."
Waar die regeling in zal bestaan is
helaas maar al te goed te voorzien.
Dan zal oorlog uitbreken en ellende
worden gebracht over ons moedig
broedervolk od zijn eerlijk verworven
land. Want zelfs al mocht de krijg
uitvallen ten voordeele van Transvaal
en het land is vol goeden moed
dan Dog blijft de jammer onmetelijk.
De Lotgevallen van een
jongen Man.
Uit het Engelsch
van
ALFRED W. COLE.
44)
„Vijf en zestig," herhaalde Maple,
„niets meer."
„Daar kaai ik hem niet voor geven
dat kan ik niet," hernam WeazeL
„Doe 't dan niet," was het antwoord*.
„Maar," riep Weazel op zijn vleiend-
sten toon, „gij zult er een weinig meer
voer geven dan giji zegt, niet waar".
„Ik geef nooit meer dan, ik zeg," ant
woordde Maple.
Weazel verwensohte bij zich zeiven
de hardnekkigheid van den uitdrager,
maar hij wilde zijn goed kwijt zijn, en
'hij wilde het geld hebben ook. Nai neg
•enigen schijn van aarzeling, stemde hij
dus toe den geboden prijs aan te net-
men, ®n hij en Maple gingen te aaaruen
naar de woning van den eerste.
want geen geesel kastijdt zoo wreed
als de oorlog.
Dit is das het resaltaat van den
jongsten Ministerraad, die zich door
Chamberlain heeft laten biologeeren.
Woensdagmiddag is het dreigend
telegram in den Volksraad voorgele
zen," in tegenwoordigheid van presideat
Krnger en de leden van den Uitvoe
renden Raad. Het werd in stilte aan
gehoord, met uitzondering van eenige
interrupties van sommige leden. De
Volksraad is des middags voortdurend
in telegraphisch gesprek geweest met
de regeering van den Oranje- Vrijstaat,
den bondgenoot. Er wordt beweerd
dat het antwoord vanochtend zal
worden opgemaakt en dan aan den
Volksraad zal worden voorgelegd.
Algemeen wordt de toestand ernstig
genoemd. Staatssecret. Reitz verklaar
de in een interview, dat bij den toestand
geheel en al hopeloos acht. Zooals
van zelf spreekt, hebben de bewoor
dingen der dépêche ia Pretoria de
grootste opgewondenheid veroorzaakt,
maar er is tot dusver geen aanwjjziug
hoe men er over denkt in offlcieele
kringen.
Volgens de jongste dépêches uit
Transvaal zon president Krnger thans
bereid zijn, de eischen van het Brit-
sche ultimatum aan te uemen en zeker
de Kaapsche conferentie gaan bijwo
nen, mits de Engelsche regeering
plechtig verklaart daar niets verder
te eiscben dan haar jongate nota be
helst. De Transvaalsche regeering zou
Woensdag in dien geest antwoorden.
Er zou officieus te verstaan gegeven
zjjn dat de Trausvaalsehe regeering
bereid is, de gelijkstelling van het
Hollandsch en het Engelsch in de
Volksraden en de gerechtshoven toe
te staan.
W|j gelooven het nog niet voor de
offlcieele bevestiging komt.
Intusschei is het wel aardig dat in
de jongste- nota der Engelsche regee
ring niet over „suzereiuiteiL" wordt
gesproken.
In verband hiermede is het niet
onmogelijk wat in Afrikander krin
gen te Kaapstad wordt gezegd, n.l.
dat Transvaal de voorwaarden vervat
in de laatste Britsehe dépêche, zal
aannemen en de suzereiniteits quaestie
laten op den grondslag der conventie
van .1884,
In elk geval zjjn er in den Afri
kaander Bond dergeljjke besprekingen
gevoerd. Ten minste de „Pall Mali
Gazette" verneemt uit Kaapstad, dat
na een bijeenkomst van de leiders van
den bond een telegram aan Kruger is
gezonden, waarin hem wordt aange
raden. toe te geven aan de eischen
van Engeland.
Dat ultimatum van 48 uur bljjkt
nu achteraf een bangmakerijtje van
John Ball te zjjn geweest. Althans
volgens de laatste berichten, is er
nu t.e Pretoria van het Britsehe gou-
ivernement een verdere mededeeling
ontvangen, waarin verklaard wordt,
{dat ofschoon Hr. Ms. regeering ver-
langend uitziet naar een spoedig ant-
woord, zjj niettemin met het oog op den
lernstigen aard van de quaestie, de
Transvaalsche regeeriug niet wil bin
den aan een termijn var 48 nur. Dat
klinkt beleefder dat het onheusch
onbeschaafd geschreeuw, waarmede
de laatste voorwaarden aan Transvaal
werden toegeworpen.
Sladsnisyws.
karate aa derde pagina.
Haablbm, 14 Sept 1899.
De alhier met verlof aanwezige
majoor-intendant W. K. M. Hazen,
van het Oo3t-Iudisehe leger, is bevor
derd tot luit.-kol.-intendant.
Woensdagmiddag om 2 uur werd
door een melkrijder uit de Haarlem
mermeer op dö Gasthuisvest met paard
en kar een kinderwagen omver ge
reden. Twee kinderen van 1 en 3 jaar
tuimelden op de straatsteenen, geluk
kig zonder letsel t;e bekomen. De
dienstbode en de melkrjjder gaven
elkander natuurlijk wederkeerig de
schuld van het ongeval.
Tijdens de muziekuitvoering in den
Haarlemmerhout kwa* Woensdag-;
avond even na de pauze een moeder
hare dochter weghalen. Z|j werden
door eeo hoop jongens en nieuwsgie
rigen op de Dreef gevolgd, waar het
den meed er zoo lastig gemaakt werd,
dat een inspecteur van politie den troep
uit elkander moest jagen. Moeder en
dochter konden toen ongemoeid hun
weg vervolgen.
Geurig ooft.
Hedenmorgen brak in de Vrouwen-!
steeg het riool, door de drukking van
den evoerden stoom der Haarlem-
sche Broodfabriek. Een straal modder
spoot omhoog en kwam gedeeltelik
terecht op de koopwaar van een fruit-
handelaar die daar juist zjjn handwa
gen laadde.
Een verdienstelijk stad-
genoote.
Dezer dagen genoot eeu onzer zeer
verdienstelijke stadgenooten, mevrouw
C. A. Postma, het voorrecht geduren
de 25 jaren te zjjn verbonden geweest
aau de zoo nuttige „Vereeniging voor
Ziekenverpleging te Haarlem", eerst
I als magazynuieesteresse, daarna als
{secretaresse en sedert 1882 als presi-
J dente.
j De dames en beeren bestuurderen
jen verpleegsters lieten dit jubilenm
i niet onopgemerkt voorbijgaan en
'schonken den presidente een keurige,
{pr&ctische portefeuille met dof zilve-
iren beslag met eeu geiukwensch, o rer-
vloeiende van vriendelijke hartelijk-
beid en oprechte sympathie, die toonde,
hoezeer men waardeerde de werk
zaamheid van mevrouw Postma, on
der wier bestuur de VereeDiging in
bloei toenam, de inkomsten vermeer
derden, waardoor bet aantal verpleeg
sters uitgebreid, meer versterkend
voedsel uitgereikt en meer behoefti-
gen van verplegingmateriaal voorzien
konden worden.
Hulde werd der presidente gebracht
voor hare belanglooze werkzaamheid,
onveriauwden Ijver, groote toewijding
en zeldzamen tact ten behoeve der
vereeniging getoond.
Tevens werd mevrouw Postma ge
schonken het keurige en sprekende
tableau, dat door een graphische
voorstelling op de laatste Historisch
Geneeskundige Tentoonstelling te
Arnhem deed zien, wat door de Ver-
eeniging is gedaan sedert de oprich-{
ting in 1878.
MevVouw Postma zag in dien tijd
het aantal verpleegsters van 4 stjjgen
tot 12, het aantal zieken van met 966
verpleegdagen tot 200 met 3531 ver-,
pieegdagen. De ontvangsten beliepen
in 1874 een bedrag van f 2008.27'/i,
thans f8739,55, de" uitgaven zjjn na
tuurlijk daaraan geërenredhd.
Woensdagmiddag 3 uur werd door{
den heer J. B. Lasschuit, architect'
alhier, aanbesteedHet bonwen van
een machinesclmorsteen met rookka
naal, machinekamer, ketelhuis, kolen 1
hok, pakhuis enz. aan de Spaarnwoa-
derstraat uo. 3840. Ingekomen wa-
ren 10 biljetten. Laagste inschrijver
d8 heer J. Miezerus alhier voor f 7948.
Schouwburg.
In het a. s. seizoen komt het Ned.
Tooneel hier 8 vooi stellingen geven
op 13 Oct., 24 Nov., 15 Dee., 9 Jan.,
6 Febr., 9 Maart, 30 Maart en 24
Aprilde Ned. Opera 7 voorstellingen
op 19 Oct., 16 Nov., 21 Dec., 18 Jan.,
15 Febr., 15 Maart en 19 Aprilhet
Amsfc. Operetten-Gezelschap 8 voor
stellingen op 6 Oct., 3 Nov., 1 Dec.,
5 Jan., 2 Febr. 2 Maart, 6 April en
27 April.
Ook zal hier op Dinsdag 26 Sept.
a. a. in den schouwburg optreden
Madelie Suzanne Mente, du théatre
imperial francais de St. Petersbonrg,
met een gezelschap uitstekende Parij-
sche artisten.
Opgevoerd zal worden „Zaza", 'net
grootste succès van den dag. Abu
sievelijk was er in de „Telegraaf" ca
„Het Nieuws v. d.Dag" vermeld, dat de
groote artiste dien dag in Groningen
zoude spelen.
De politieagent van Pol, die Maau-
j dagaorgen het me sje dat op de Groote
Markt uit het raam viel trachtte op
te vangen, scheen aanvankelijk daar-
van weinig letsel te hebben bekomen,
j Den volgenden dag moest hij echter
i z|jn dienst ssaken en is tot nu toe
i tengevolge van zijn moedige daad vrij
1 ernstig ongesteld.
de haar verblijf te Potsdam in het
paleis aldaar te logeeren.
De Tweede Kamer zal haar eerste
vergadering, na opening op a s. Dins
dag, houden te 3 uur des namiddags.
Cycloon.
De regeering heeft van Curasao het
volgende telegram ontvangen, gedag-
teekend 12 September
„Acht dezer is een cycioon over St.
Martin getrokken. Velen zijn zonder
dak. Er is hnlp gezonden."
De penningmeester van deD „Ne-
derlaodsche Journalistenkring" ont-
ving van een Amsterdamschebankiers-
irtna f 100 ten behoeve van het On
dersteuningsfonds van den Kring, als
bl|jk van waardeering van de houding
der Nederlandsehe journalistiek ge-
1 durende de laatste wekeo.
i Dr. W. B. J. van Eyk, inspecteur
van het middelbaar onderwijs voor de
{provinciën Noord-Brabant, Geldei-
t laud, Zeeland, Utrecht, Overijssel en
j Limburg, is in Den Haag overleden.
Na vroeger predikant en aau het
Athenaeum te Deventer hoogleeraar
te z|jn geweest, vervulde de overledene
gedurende vele jaren den post van
districts-schoolopziener hier ter stede,
ait welke betrekking h|j tot inspecteur
1 werd benoemd.
Hel meisje dat Maandagavond iu
het atelier vau den heer Van Vries
land alhier gescalpeerd werd, lydt
duldelooze pijnen, daar z|j niet kan
slapen, omdat zjj niet op het hoofd
kan liggen. Levensgevaar is er echter
niet.
8 3 sA
De Koninginnen te Potsdam.
Hare Majesteiten de KoniDgin en de
Koningin-Moeder hebben de uituoo-
diging van Z. M. den Keizer van
Duitschland aangenomen om gednren-
Aan de onderofficieren en militaire
'geëmployeerden in den graad van
(onderofficier van het Nederlandsehe
leger, is door bet hoofdbestuur van
{devereeniging „Ons Belang" een cir-
culaire gericht, waarin o. a. wordt
medegedeeld dat de statuten koninklijk
zijn goedgekourd en deze zjjn verzon-
j den aan d n Minister vau Oorlog en
aau alle reg.-, bat.-, afd.- en korps-
comm. Voorts worden allen nogmaals
{aangespoord eendrachtelijk met de
j vereeniging samen te werken, om het
Aoel dat beoogd wordt, te bereiken.
j Twee huizen ingestort.
In de nieuwo stadswijk buiten de
Muiderpoor t te Amsterdam zyn Woens-
dagmiddag zoo iets is al meer ge-
beurd twee woonhuizen ingestort,
j Gelukkig werden de bewoners in t|jds
[voor het dreigend gevaar gewaar-
ischuwd, zoodat" geen inensehenlevens
j te betreuren zijn. Op den boek van
de Pieter-Nietrwlandstraat en de Dap-
j perstraat was «en bazaar van haishou-
Idslijke artikelen gevestigd, van den
j heer Troostwijk. Deze winkel stond
uitgebreid te worden door bijtrekking
van twee winkelhuizen in de Pieter-
Nienwlandstraat. De verbouwing was
door het bouwtoezicht goedgekeurd
en werd uitgevoerd door den eigenaar
der perceeien, den heer Prins. De pui
der twee bedoelde winkelhuizen was
al weggebroken en een ijzeren balk
was gelegd. Alleen de pui van het hoek
huis was nog gestut door houten bal
ken. Dinsdag was het werk uog ge
controleerd door het bouwtoezicht en
niets verdachts ontdekt. Woensdagna
middag echter werd door de bewoners
der bovenverdiepingen gekraak ge
hoord steenen vielen uit de voorge
vels der tweo winkelhuizen, zoodat
de drie gezinnen der drio bovenver
diepingen van één der perceeien
het ander stond leeg Reininks,
Eogelblik en Poeter w\jse!|jk hunne
wonin en verlieten. De muren werkten
en na een kwartier wacbteu stortten
de twee perceeien, nummers 48 en 50,
met donderend gekraak, in den zijmour
van het hoekhuis meesleurend. De
politie had den t|jd beimt om het ter
rein af te zeiten en de brandweer was
gewaarschuwd. De brandweer vond
echter niets te doen. Met de oprui
ming van het puin en de slooping van
hetgeen nog tnsschen de muren der
belendende perceeien was blijven han
gen moest gewacht worden tot de be
lendende perceeien zouden zijn gestat
en het bouwtoezicht z|jn onderzoek zou
hebben voltooid. De ruïne der beide
ingestorte huizen leverde een treffend
schouwspel op. Het puin van perceel
nr. 50 bedekte de Pieter Nieuwland-
straat tot op de helft harer breedte,
do vloeren der drie verdiepingen ste
ken rechtstandig uit den chaos van
steenen, balken en baisraad op. Ook
de gerei van perceel 48 ligt op den
grond, maar de vloeren der verdiepin
gen baDgen schoins omlaag, aan eene
zijde vastgehouden in den muur van
het aangrenzend perceel nr. 4#. Een
der vloeren wordt opgehouden door
een linnonkast, welke op haar beurt
steunt op een openstaande deur Steekt
er een sterke wind op, dan is verdere
instorting te voorzien. Toch waren
j de bewoners van perceel 46 er op.
Het terrein wordt trouwens door po
litie ea brandweer bewaakt. De zolder
en de kroonlijst der ingestorte percee-
Ion zijn blijven hangen.
Men ziet op den zolder nog eene
i wasch te drog>n hangen en aan do
verzakte zolderingen van perceel 48
hangen de petroleumlampen.
De ruïne toont maar al te duidelijk
de wrakheid van de huizen iu de
nieuwe w|jken. De balken (sic) z\jc
geen hand breed en de tusschenschot-
'ttn en vloeren lijken wel van papier.
Een 14-daagsclie plundering.
i De heer Van Verre, agent van het
Min. van Fin. te Amsterdam, had den
zomer met z|jn gezin buiten de stad
doorgebracht. Toen hy donderdag 11.
terugkeerde, bemerkte h|j tot zjjn ont
steltenis, dat inbrekers ia ayn woning
in de Jan Luykenstraat hadden huis
gehouden en een veertien dagen lang
sad bet, plunderen waren geweest.
x\lle kasten waren opengebroken alles
lag overhoop het schrijfbureau was
getorceerd, de papieren lagen over den
grond verspreid.
De bibliotheek van den heer Van
Verre had het ook moeten ontgeidon
wel honderd prachtbanden werden
vermistdesgelijks was de bibliotheek
van een dochtertje van den heer Van
Verre geplunderd Verder werden
vermist een damesfiets, verschillende
kleediogstukken, eenig zilver, ige
kostbare sieraden en huishoud ise
artikelen. Gelukkig waren de uk es te
kostbaarheden en waarden godu nde
Daar gekomen, zond Weazel moeder i
Shaddlea op eene boodschap uit, die
haiar tem minste twee ureta zou bezig
houden. Vervolgens teekemde hij; die noo
dligo stukken, waarbij hij; alles in huis,
met uitzondering van. zijne lijfbenoo-
digdheden en zijne cassette, aan Maple
overdroeg, die -hem de som van vijf en
zestig pond ter hamd stelde.
„Blijft gij hier?" vroeg Weazel.
„Ja, totdat mijn knecht komt om
het goed te halen. Hij zal binnen een
uur hier zijn."
„Dan zal ik eene cab bestellen en
vertrokken, daar ik nog al haast heb,"
zei de Weazel; en hij ging het huis uit,
en had' er spoedig eene.
Niet anders cLan één valies medene
mende, waar de cassette veilig in ge
borgen was, stapte hij de cab in, zedde
zijn vriend vaarwel, en reedl naar het
station van dien grooten Noorderspoor
weg. Weazel had zijn huis verlaten!
Moeder Shaddles kwam juist in tij;d!s
teprug om het laatste stuk van den in
boedel baars geliefden meesters op den
goederenwagen te zien plaatsen.
„Hei! Wat is dat?" vroeg de oucLö
vrouw.
„Wij nemen den boel mee," antwoord
de de main, dien zij toesprak.
„Maar wie heeft daar het recht toef
't Is van mijn meester." deze welwillende gevoelens toedroeg, in
„Neen, dat is het niet; 't is van, een waggon van de tweede klasse dertig
mijn. meester, nu hij| het gekocht heeft, mijlen in een uur af naar het Noorden.
De uwe is een uur geleden heenget- Hij ging echter niet zeer ver.
gaan," zei de db man. Aan het stalionwaar hiji besloten
„Heengegaan zijn boel verkochtmij had eene poos te blijven, stapte hij uit,
mijn. loon niet betaald die slechte, begaf zicli naar het naaste logement,
gemeone, kleine schurk!" riep moeder en was weldra binnen die
Shaddles, woedend.
Zij tradi het huis binnen; het was
ledig, Niets was er in overgebleven, em;
de man begon de luiken te sluiten.
„Kom, oude juffrouw," zeide hij, „nu
moet gij er uit, als 't u belieftik heb
bevel het huis te sluiten en den sleutel
aan mijn meester te brengen."
Moeder Shaddles zag hem aan en
zag zoo boosaardig dat de man er half
van schrikte. Indien hij in de dagen
van zijn overgrootvader geleefd had, zou 00t
hij lvaar vast voor eene heks gehouden hij daarna gebruikte, smaakte hem ook
muren.
„Wat wilt gij! gebruiken, mijn,heer f"
vroeg de waiter.
„Geef mij een lekkeren biefstuk met
aardappelen, zoo spoedig gij kunt, wai
ter, want ik heb honger." zeide Weazel.
„Ja, mijnheer, en eene kamer,
mijnheer
„Ja eene kaïmer ik zal hier
slapen."
En Weazel liet zich zijn middagmaal
goed smaken, cm het glas punch, dat
hebben.. Evenwel antwoordde zij er niets
op, maar verliet het huis, dat hij «loot,
waarna hij zijn weg ging.
En moeder Shaddles ging haar weg,
en terwijl zij voorthompelde, grinnikte
zij meermalen, em wreef zich in de han
den, zeggende:
,,0! die kleine schurk: Ho, hol Ik
zeer lekker, en hij wenschte zich zei
ven geluk over zijne slimheid van weg
te loopen in plaats van Falcon dé dui
zend pond te betalen.
„Eene aardige historie!" zeide hij bij
zich zeiven.
„Hij heeft de overhand1 op mij, en
dus liep ik weg. Maar ik zal mijn tijd
hem zien hangenIk aal hem ai en afwachten, en de overhand op hem heb-
hangemben, en dan zullen, wij zien af ik mijne
Inmiddels legde de persoon, wien mj kaarten goed' weet te «pelen of niefc.
Duizend pond! Ha, ha!"
Weazel gebruikte nog een. tweede glas
punch eer hij dien nacht te bed ging,
en rookte eene pijp, en verkeerde in
eene vergenoegde en vroolijke gemoeds
stemming.
En nu pakte Weazel zijn valies uit,
en haalde zijne lederen schrijf cassette
voor den dag.
„Die zou ik voor eene goede ronde
som niet willen missen zeide hij, ter
wijl hij de cassette beschouwde. Vervol
gens nam hij den sleutel, en opende ze
en daarna bladerde hij; de banknoten
en papieren door, die er in waren, en
grijnsde van genoegen; maar eensklaps
bladerde hij al sneller en sneller
verstrooide ze banknoten en. al
over den vloer al sneller en sneller
en zijne wang verbleekte, en zijne
oogen staarden wat hij zoekt is er
niet!
Een luide kreet, meer gelijk het ge
schreeuw van een gewond wild beest
dan als een metnsohelijk geluid, klinkt
door het huis, en de verschrikte mam.
valt bewusteloos op dén vloer!
HOOFDSTUK XXXVIII.
„Heeft ons geld' ona nu nog eenig
geluk aangebracht, dat vraag ik maar
zeide, of liever dacht Mis. Bennoch, op
den dag toen zij; het stoffelijk overschot
van den armen Dick naar hétzelfde graf
zag brengen, waai- dat van zijn vader
reeds lag. „Heeft het ons nu nog eenig
geluk aangebracht? Mijn man is dood!
vrede hebbel zijne ziel! -- ik heb
hem' niet betreurd; zoo als ik had belioo-
reoi te doen, vrees ik; maar hij had
mijn gevoel zwaar op de proef ge-steld,
en mijn hart is niet zoo gevoelig moei'
als het. placht te zijn. En nu mijn. arraa
jongen! Nu blijft mij; nog slechts één®
over om lief te hebben ééne slechts",
en zij verzonk in gepeins over Rosa;
en, dacht hoe onuitsprekelijk dierbaar-
der dan alles ter wereld het meisje haar
altijd geweest was.
„Zij, is echter niet gelukkig. De be-
doel juist niet nu haar arme broeder
dood is, maar nooit. Ik heb haar eiken
j dag oplettend gadegeslagen, en ik bcm
zeker dat zij zich alles behalve gelujckig
gevoelt. Ik zou wel niet wenschen haar
weder op die ellendige plaats te zien
waar wij plachten te wonen dat was
hard voor zulk een jong schepsel al®
zijmaar toen mijnheer Littlegood zorg
voor haar droeg, had zij; aan niets ge
brek zelfs niet aan onderricht. Ma r
nu en Mra. Bennoch verzonk weder
in gepeins.
