Tweede Blad,
Haarlem in 1830—1831.
Uit de Pers.
Praatjes over Natuurkunde
Geneeskunde.
STOKPAARDJES.
behooreniie bij
Haarlem's Dagblad'
\-art
Donderdag 17 Mei 1900.
No 5179
Bene historische schets
"uit onderscheidene bronnen,
door
"W. P. J. O VERMEER.
oude jongenspak Werd dus dooi een
nièttw Y«*vaa>geii.
(Wordt vervolgd).
1) Hc bedoel hier de' logement en in.
cficoi. 'Houb. \tan; X. de Severin,' Stoffels
•rij ran den Berg.
Zie hier ever „Haarlem's Dagblad"
■a.in jl. Zaterdag, in do geschiedenis der
Sociëteit ,.TYouw moet Blijken."
X.
He-t hataljo'i] Stedelijke schutterij
v?as - - mw.h. wij- reed? zagen - in de
maand. November met overhaasting
iviLgetrokkeii en daardoor luid men geen
tijd gehad tear vaandel te maken. La
te,v echter beijverden, zich eenige. bui-
gers hierin te vóórzien en maakten
daartoe gebruik van de diensten; vaox
eeae HaarJniLsche bordituifter. die hier
medte ut Juni ge-reed Invam.
Het. werd meteen 4É| gestelde
missive door tusschen-koinst- van, dien*
heer Gouverneur aan den Goohnnviidant
van-liet bataljon, Majoor Paibst Riit-
l errs 111 Nooi d-Braba nl toegezonden,.
Doch op eene omstandigheid had
rnen: niet gerektrnd. De ver vaardigs-ter
van liet vaandel was erne welbekende
on wrlberprnaktr dam:. die zich voor
ee;iié aanspraak luid' gereed gemaakt en
best niet af wilde geven,, da.n phchug
op- den, Stads-Doelen, waarbij.' zij, ver
langde het woord te. voeren, hetgeen
dan, _ook geschied is.
0aarover word loon nog ai gelachen.
Zoosi- wo v i refer ta 11 en,zien is 't lot vair.
dit. vaandel' glamrij'k geweest. hot werd
bijiaam.kom.st bij den bn.tal'jons-eomm
dauL. op den zoo houchelijken dag -
1.8 Juni den slag bij Waterloo
door den Prins Veldmaarschalk zelf;
dein troep uitgereikt.
Ik zal hier nietuit weiden over den
toestand, vaw ens Tand ten op;
België, genoeg" zij hei hier te zeggen,
dat toe li dé conferentie cler mogend lie
den Oostenrijk. Frankrijk. GrooUBvit-
lanmë. Privfeen en Rusland dein. lOon
Hei .;a,n België de gestelde voorwar,
den. had voorgeschreven, rnen. nicoiw
dïbt or een einde zou kemen aan deni
zoo treurigen toestond,
Uit het. a nawoord echter van den
Alirustei vfew! Buiten 1. Zaken Versfccilïo
va n Zoel én namen® om*: regeer ing a.au
<«- confer en ti> op den. 12'on. Juli afge
zonden en dat hier den, '2 Litem. Juli al
gemeen bekend! werd, bleek dat- do Mo
gendheden den toestand wilden aanwen
den ter hun. eigen voordeel en. tegen de,
vroegere bepalingen der conferentie in,
ie rechte
ehen van i
•en wij, cc-tl
.Vae Viet is'
Thans zag
-oor niets a
Nederland aan. de ri-
lgië opofferden, als vrêh-
erover dl land, waar het
el den, kou.
wt* in da t hat leger niet
.de grenzen gelegen had,
en zoo' wijl niet alle.? wilden, verliesccni
éen strijd niet te vèrnrijden, was.
Ta Haarlem' was clan ook in- hot be
gin der Augustusmaand de spanaiing
groot, toni de voonvaa-rtsche bewegin
gen; over do Belgische groureai. een: aan
vang' uaaiiendv burgerij geleek één
Im^crswlinp mrt, één gomc-cmsehappe-
l-iik belang.
Hot is ie begrijpen dat de berichten,
te- dlien tijde-, hier niet- zoo spoedig' over
waren en als een merkwaardig geval'
■ijlen. Mr. H. G-erüngs liet
verhaal t.
volgen-de
C.
Gei lings
bataljon
- M
Jr ..2e luitenant bi.i
schutt-t-ril had gedurende, den marsGh
door België», op eon trom ooiu mot pot
lood ,gv.= ;k reven briefje aan zijne ouders
gericht, waarin, ston-d!, dat het bataljon
nog in goeden, toestand' was en niemand
ver ion n. had, De datum was echter in
haast r-n daardoor onduiclolijk ge
schreven. Don- gd-eelen dag na. de
ontvangst van. clat briefje was het' huis
mijner ouders vol belangstellende teu
gel rs. die dat briefje zien wilden, omdat
niemand einders tijding hacl. én men,
gaarne uit den datum meer zou kobben
willen opmaken clan. ei' in te vinden
Daar vcrscheeu op Donderdag 11 Am
guslus 'cue belangrijke courant' Na
tuurlijk stond' de courant vc-1 berichten,
van liét toonvel des ooriogs étu .men
verdrong elkaar om hc-t nieirws te hoo
rn zoo1 dadelijk zullen we de ver
schil! f-uc-' mutaties vermelden.
Eerst iets over den 24en Augustus,
den dag. zooals we reed® zagen, van "s
Koning- vrrjaa rdag Was het vorige jaar
cr eenc. parade plaats'gehad texwvjl dies
avond®, de 'Dreef verlicht was ca die nni-
soidk der schutterij, zicili deed; hooren' inj
dé logementen. i) thans wa'0 er beuigè
verand,ering.
Het. garnizoen levercfe- echts eene'
klein.ê nearveel hoid! manschappen op, en
cr wins weinig of geen, schutterij. E'yen-
wel bleef dé muziek niet achter on toc-n.
de toncru van Tu t corps onder directie
van den kapel nu-ester J. W. Weidtaer
zich- deden hooren. .&ag ine® gaarne: dien
ka.peLmeestcr-c1 a rinet List vooraani. en]
zijne zonen, die rider hunnei partij; zeer
goed. -sped dén,. Ju hot mdcldcn van-het
corps, Des awoii'di? had cr ook iets bij-
zanders plaM..
'1 genover clr logementen was eeiiei
fraaie ilUnuinatie met toepassoliijc:
ihjisMnc-t. aangebracht, dat als oen sym
bool op dt li toestond des tijd® doelde'.
Over hex. algemeen'. \va».-icckr dien dag
feestelijk gcstmndl en het'".,ontbrak niet
a a-n vlaggen en uiterlijke teokencn vtian
(kehicmmg.
De. gebeurtenissen des land's hadden
ook invloed op de jeugd. Vroeger droeg
iedere jongen- een- blauwe kiel, -doch
sedert de Belgische vrijwilligers in blau
wc kielen, waren uitgetrokken, was de
benaming ..Blaiuwlciol" syn-oniem gewor-
drn met. ,.Bc,lg'' of „Muiter" en het
Kamers van Arbeid.
Da „Nederlander" viodt dat men
ten onrechte de Kamers van arbeid
een mislukking noemt, omdat men,
ook bjj de jongste werkstaking", haar
hulp niet heeft ingeroepen.
Het blad zegt o. a.
Oqs komen die bespiegelingen on
juist voor. Zy zouden meer te be-
teekenen hebben, indien de strijdende
partyen er wèl van gebruik hadden
gemaakt, maar vruchteloos.
Men meent, dat de Kaïners geen
macht genoog bezitten, en dat,'met
meer macht, de arbeid zou kunnen
worden „georganiseerd", en zelfs het
loon en tie werktijd geregeld.
Het blad acht plaatselijke corpo
raties inet dwingende macht, in onzen
tyd feiteiyk onmogelijk. Er zyn voor
den arbeid dwingende bepalingen
uoodig, maar dan moeten die nood
zakelijk uitgaan van den algemeenen
wetgever.
Zelfs voor dezen is het maken van
zulke bepalingen vaak bedenkelijk,
omdat er op dit punt geen in torna.-
ttouale regeling bestaat en deze voors
hands nog onmogelijk is. Het eeoige
wat men ten aanzien van de organi
satie der deelnemers aan de industrie
van da regeoring kan vragen, is het
verschaffen van de gelegenheid om
zich te organiseereu. Die gelegenheid
nu bestaat er ten onzent reeds lacg.
Beter en vrijgeviger dan in de meeste
landen is het recht van vereeniging
erkend. De meest mogelijke vryheid
om zich te vereemgeu en om eigendom
te hebben bestaat. Door de installing
van de Kamers van arbeid is meer
speciaal nog voor patroons en arbeiders
de .gelegenheid, ontstaan om zich t.e
organi&eeren en gemeenschappelijk de
belangen ts bespreken. Arbeiders,
door allerlei politieke en godsdienstige
verschillen verdeeld, kunnen op dit
terrein elkaar ontmoeten.
Zullen evenwei Kamers van arbeid
iets uitrichten, dan zijn vak vereen i-
gingen noodïg. Maar vakverenigingen
zyu uit baar aard vrijwillige vereeni-
giogen. en kunnen in onzen tyd on
mogelijk iets anders zijn.
Men wil echter aan die vakver-
eenigingeo niet genoeg aan. Men maakt
wel vereeoigingen van arbeiders, maar
deze zyn van' geheel anderen aard,
Zou men niet het volk beter dienen,
door aan te raden gebruik te maken
van hetgeen aangeboden wordt, dan
door voortdurend, om welke reden dan
ook. wantrouwen te doen ontstaan,
verwachtingen op te wekken die niet
kunnen worden bevredigd, en alzoo
mee -te werken tot blijvende verbit
tering en ontevredenheid
De Boterwet.
Thans is in de Tweede Kamer de
behandeling der Boterwet zoover ge
vorderd, dat men a. s. Donderdag da
eindstemming tegemoet ziet, zooais
onzen lezers bekend is. De Kamer
overzicht-schrijver van het „Vader
land", de algemeens strekking be
sprekend, vindt dat de wet wei eene
agragiscbe bedoeling heeft.
Dat hier een agrarisch beginsel op
den voorgrond staat, kan tocii'kwalyk
worden b9twisl. De heer do Boer, wiens
agrarische naam or positie hem waar
borgen tegen de verdenking, dat men
in hem maar een surrogaat-landbouwer
zou hebben te zien, mocht met volle
recht vragen, waarom speciaal tegen
bedrog in den boterhandel moet ge
waakt worden, waar bedrog in allerlei
andere voedingsmiddelen vrij spel
heeft, 't Is waarlyk geeu deernis met
de consumenten, die -waakt tegen de
verwisseling van boter en margarine,
vaak een voortreffelijke voedingsstof,
waar de Regeering toelaat, dat hun
krijt voor meel, zaagsel voor caeao,
cichorei voor koffie in den maag
wordt gestopt. ',t Is om den boter
handel te releveeren, dat een stel van
maatregelen is bedacht, dat niet zoo
als men beweert, aileen knoeiers, maar
ook den eerlijken margarinenandel
belemmert en hindert.
Meer aanbeveling verdient volgens
dezen schrijver, het denkbeeld, door
den heer Ferf met voorliefde uitge
werkt
Gelegenheid voor eiken zuivelbe-
reider zich te stellen onder conlxOSe
van zulk een station, toezicht van
dat station op de bereiding naast ge
legenheid tot onderzoek, bepaalde
bötermerken door dat station gewaar
borgd ziedaar, roept de schry ver uit,
een middel om onze goede boter in
het buitenland een plaats to ver
schaffen, zoover ze niet geweerd wordt
door protectionistische kwaadwillig
heid, waartegen toch geeu kruid ge
wassen is.
Ook de „N. Aruh. Courant", het
orgaan van den heer Pytteraen, ziet
geen agrarisch-protectionistische
strekking in het ontwerp, geeu be
strijding van de margarine, maar be
scherming van den eerlijken boter'
handel tegen de nadeelige gevolgen
van de bestaande knoeiery8D, dit is
het doel der wet.
O ver de technische uitwerking der
wet vonden we geen opmerkingen
bölangryk genoeg om te releveeren.
na hetgeen onze lezers uit de „Parle
mentaire Praatjes" kunnen weten.
dat de HoD, IJz. Spoorweg-Mij. met
1 Mei eendaagsche retourkaartjes
tegen den pry a van enkele reis zou
gaan uitgeven, schreef het „Hbl."
daarover, dat de prns van retour-
biljetten, meer nog aan die van de
enkele-reisbiljetten veel te hoog is,
vooral in het locaal verkeer, en na
de zeer liberale verlenging van den
geldigheidsduur der gewone retour-
biljetten tot een maand was het be
schikbaar stellen van goedkoopere
retours voor één dag iets, dat vanzelf
moest vólgen.
Prof. Treub was indertijd doorbe
rekeningen, die o. a. uitwezen, dat de
opbrengst van het reizigersvervoer
per persoon en per kilometer op de
Nederlandsche spoorwegen in 1897
was 2.5, op de Duitsche staatsspoor
wegen 1.69 en op den Belgischen
staatsspoorweg 1.5 cent, tot nagenoeg
dezelfde conclusie gekomen.
De „Haagsche Cour." is het niet
eens met het „Handelsblad".
O. i., schrijft de „Haagsche Cou
rant", is niets zóó onnatuurlijk als
verschillende prijzen voor retours van
een maand en van een dag, on niets
zoo onwaar als de meening, dat de
retourprys nog dichter tot dien der
enkele reis behoorde te naderen.
En in tegenstelling met het „Hbl."
meenen wij, dat er slechts één houd
bare reden bestaat voor goedkoope
eendags-retours, nl. de beperking van
de geldigheid daarvan tot de boemel-
treinen.
De „Haagsche Courant" wil van
apart-tarief voor retour-biljetten niets
weten, en redeneert aldus
Is de kostende prys 2 ct. por mensch
kilometer (3e kl.) en kan de maat
schappij dien mensch dns, met een
matige winst, voor f 1.25 van den
Haag naar Amsterdam vervoeren,
maar ook niet goedkooper, dan worden
die kosten voor haar g9en cent min
der, wanneer diezelfde persoon twee
maal (op één dag of in één maand)
de reis. neen en weer, maakten moet-
zij beide malen van hem f 1/25
hebben of z|j benadeelt andere
menschei?, die dit moeten goedmaken.
Zij doet T niettemin; zijeischtinder
daad slechts f 1.90 voor 6en retour
(dubbele reis). Maar als dio
ongelukkige reiziger in Amsterdam
blijven wil, of eerst over zes weken
terugkeert, of van Haarlem naar Lei
den wil wandelen, of wat zijn erg
ste misdaad zou zijnover Utrecht
wil terugkomen, dan laat zy hem niet
alleen de volle vereischte t' 1.25 be
talen, maar nog een kwartje boeto
bovendien. Dusals de maatschappij
A. van Amsterdam tiaar hier en li.
van hier naar Amsterdam vervoert,
dan neemt zy daarvoor V3ü A. en B.
samen f 3, maar C., dien zjj heert en
weer brengt, krijgt dit voor f 1.90
gedaanen als A. en B. elkaar ken
nen en van eikaars reisplan weten,
dan kunnen zij ieder de reis voor
f 0 95 maken.
Kan 't minder, en met" prof.
Treub en 't „Hbl." gelooft de Haag
sche Ct." dit, des te beter. Mis
schien kan 't 0.95 en f 1.90 worden
wellicht nog lager. Maar kan men
een retourreis lalen maken voor
f 1.90, dan ook geen f 1.50 voor enkele
reis, maar zuiver f 0.95.
En het blad besluit, aldus
„Er wordt hier te lande nog bij
langs-oa niet genoog party getrokken
van onze kostbare spoorwegen. Er is,
by goed beheer, veel meer uitte halen,
mits men dit niet zoekö in krenterE-
hoid. Behalve de „anti-demókrati-
sehe snelheidsklassen", die baar in
tree deden, en bet by passen voor
kaartjes, zal er nog heel wat meer
I moeten verdwijnen. Maar grondslag
van die hervorming moet de vereen
voudiging van de tarieven zyn."
Spoorweg-tarieven.
Toen onlangs het (sedert bevestigde)
gerucht in de kranten was vermeld.
IX.
De Fiets.
>e .vorige weel? hebben; we onze aan-
hfc aan/ het zadel gewijd'. Ik rueou
dn® n.n dat de lezer bij het koopeiv van
fiets vreet, dat het zadel een der
belangrijks-te: «a-ken- is waarop men te
letten heeft. Is d'e fiets geen, eerste kwa
liteit daim is ze gaaiw versleten/, dat is
.ia geld'quae.-i ie, maar eeu zadel js ecu
w zoudiheids- en genoisqnaestie. Op één
ding wil ik nog wijzen, hierop nl.. dat
in de rijwiel-etalages uitgestalde
fietsen, te koop voor zooveel, met zadel,
tasch. hoorn of bel. zelden een. hygiè-
;h zadel dragen. Men bedihge duw
ruiling als- hei. zadel'niet voldoet,
rsische d-adel'ij'k een betea*. En; do
?ste i-ijwicilhancMaars zijirfgóór den.
JcOüp bijzonder inscbilskatójk, «U hierin,
hebben, ze gelijk, als hot mi ling van on
derdeden, betreftzelfs al is dit finau-
'l eenigszins nadeol.ig.
let «adel dat vokleet aan den eisoh,
dat men er vast opzit, en aatn de ti-
m: dér hygiene bestaat voorloopig
■Voor zoover ik weet nog niet. Dat het
ö-otït Zal gevonden worden is niet waar-
lujnlijk omdat die- twee ei-schen te
gen elkaar indmisehen. Men zal dus te
kiezen hebben.en altijd verstandig doen
alfó men 'van twee kwaden het beste
kiest, Men zal misschien yan- mij ver
wachten, dat. ik hier een. overzicht zal
geven van. de ziekelijke aandoeningen
die wel. eu vaaj die welkci nird liet Wiel
rijder! doen verbieden. Mm wenscht.
mij misschien te vragen of iemand met
een hartkwaal, mét levcrlijdqn.- mi1
tnbcrailoso van de longeu. goctl doet
als hij, natuurlijk mol mate. aan onze
sport zich wijdt. Ik meen dat hot beter
is mij- hier niet in te begeveu^eonveiu-
dig daarom, omdat elk gevalop zich
zelf beoord'eeld ni-oct worden., en in liet
algemeen géén bepaalde regelen zijn. t<-
geven.
Wat is de invloed van het wiel op
vetzuchtHelaas, niet groot. Vele» zijn
er dio gaan wielrijden om. wat te ver-
mageren. Ze hebben het goedi in de
wereld, eten good, drinleen wat. er bij.
behöoi't, wégen boven- de 100 KG. Een
j aad hun, gegeven, can' minder tö eten
euj zich, meer te bewegen gééft daniesl
^nlëiding om hun diner wat minder
éér te bewijzen, maai' ach; later schade
loos t-e. stellen door allerlei versnaperin
gen. gebakjes, koekjes etc., ejt
zich wat meer met haar huishouding te
bemoeien. Ze klimmen dus wat vaker
clen trap op, drentelen vrat in huis heen
en weer, maai' och, het resultaat ia po
ver. De hé-eren der schepping meenen;
reedis genoeg te do-eax door in plaats van
twee één glas bier te drinken en nemen
zich voor eiken dag minstens een half
uur to gaan wandelen,. Eui als dit al,
vo-lgehouden wordt, doen, ze dit. op: de
hun eigen kalme -wijze en het resultaat
alweer pover. Dan komt een vriend
of vriendin en raadt de(n-) pati,e>nt(e)
Ga wiehljden. Got-d, er wordt een fiets
geicocht, nog niet geleverd, want men
mocht het eens niet kunnen, keren, en
men gaat op een .leerkar met. een in-
truefour zich: oefenen in Florapark,
Hout, Bolwerk of rijwiclschool. Het
kost moedte, heb is zwaar vyei'k, do drup
pels zweet zijn goedkoop en talloos, en
do dikke lijder meent werkelijk dat hij
reeds wat afneemt in gewicht. E'n wer
kelijk, als de instructeur een paar- we
ken zijn congé heeft, is er een gering
gewichtsverlies to ccnstateeven. Met
oen vaartje van ten hoogste 12 KM.
peddelt de dame of dies heer oen paar
keer 's weeks een mutje rond of eiken
dag misschien.
Het gaat al beter, men begin t beter
•zijn. fiets meester te worden, tip angst
voor rijtuigen, honden en slooteu, ver
dwijnt-, wat ec-rsb met vrees in i hart.
werd begonnen, ismt kinderspel. En.
na nog ccnigc.weken bemerkt men tot
iiiii. ontzetiing dat het onde gewicht
boven. 100 KG. zich bijna weer hersteld
ec-ft. Het resultaat is. thus ook -alwéér
pov CJ'.
Hoc komt dat
Daardoor, dat -et n gezoiul, maar wat
I te gezet mensoh. cli-e eet zooveel hij-
lust, alleen dan zal vea-m-ageï'en' als bij
ril inspant, en. geregeld inspant,
IIet- fit Urijdeu zopaLs hij/ doest. is wel
den- beginne, bij ongeoofcncLhcid,
iti.i-i r niet later een inspanning.
Alleen clan zal het wie! hcinj geven,
at. hij er van vraagt, a.ls hij dagelijks
•n t.c/ehtje doet-dat- moeite kost. hem
in zweetbad- doet nemen. Eerst dan.
il. zijn. gewicht afnemen. Anders
zijn. of haar fietsen vrijwel gelijk met
«n. paar keer vaker den trap op of oen
-.-aaid'oiiugctj-e |ui een half mirtj.-
dcn. Hout.
slotte, voor ik. voorloopig
than®, van de fiets afstap een kleine
pttivrking over het drinken op eei
iet> tochtjt. Er is een Frans; he spreuk
die zegt De nimmch is een dier. da,t..
ckut drinkt wanneer het geen dbrsi
en dan komt er neg mevr. In
het- algemeen, is het oiuioodi.g te d:
ken als men geen dorst heeft, en ais.
arte ®*tap tot,het drinken van adkohol
niet aan te bevelen. Juist, maar is het
n- te bevélen altijd! t.e drinken
men wel dorst hc-cft'? Of. om bij ons
onderwerp te blijven, is liet voor den
wielrijder op een tochtje gord te drin
ken als hij: dorst heeft Neen.
vol en. Waarom niet? is mi ja wedér-
vaaag. Ik stom tee dat zij dio
eorpiiil.cntic widi-ijdcn' ook op eoa fiets
tochtje verstandig zullen doen,
zoo wo-inig .mogelijk vocht tot zich ne
men, juist vanwege du corpulenitie,
maar ov&rigeas zie ik, geen reden. waa;r-
om men niet het- vocht dat in» «ïesa vorm
van zwoel verloren, te gegaan uit» hot
bloed, door diinken. weer aa.;
lichaam zou teruggeven. Natuurlijk kan
a! te veel en to koud dii.nk.eui schade
lijk zijn, vooral als men vermoeid is.
Kom f men. bvzv.'cet «n verhit eigcais
aan, dhink heete the:-, eit men- zal .«}x>e-
diger gekalmeerd- zijiu dan, door kwast-
of bier. Een. glae bier na de tliee, zal
ui dim even wiinig hind-eicvn als in, ge
wone o-mstandighodén. Wil men, even
wel nog verder trappen, dan is bier
liever tv vermijdeu- omdat, zooals be
kend is. alle: alkoliol na. een. korLstonch-
go opwekking, de spierkracht en voor
namelijk d'io van de strekspiei-en van
lier. been doet ver minder ooi.
En hiermee zeg ik het rijwiel in
Haarlem"® Dagblad"" vaarwel.
Door
JEROME K. JEROME.
Tik, tik, ik-tik, tik.
Ik zat overeind in bed en luisterde
in gespannen aandacht. Het scheen
alsof iooiand met een bekleedeu im
mer trachtte steenen uit den muur te
slaan.
„Inbrekers", uacht ik, (iedereen
meent DStuurJyk dat alle geluiden
des nachts zes uur van inbrekers
afkomstig zyn), en tegelykertyd ba
dacht ik wat eeu merkwaardig be
schaafde, doch tevens iaugzame eo
hinderlijke methode van inbreken zy
er op nahielden.
Het geklop ging onregelmatig; voort,
doch zonder opcoudec.
Myu bed stond by 't raam. Ik trok
het gordyu op zy en toen stroomde
het zonlicht de kamer binnen. Myn
horloge wees tien minuten over vyf.
Een onpraktisch uur voer inbrekers,
peinsde t:-:. Het is .juist tyd om te
gaan ontbijten, ais ze goed en wei
binnen zijn.
Plotselïr.g een krak cd vloog er
iets naar binnen. Ik sprong uit bed
eu keek uit het raam.
Een jongman, netjes gekleed m eeD
sporthemd en flanellen broek, stond
in de laan en keek naar hoven.
„Goeden morgen", riep^ by vroolijk,
„kryg ik mijn bal terug?"
„Welke bal?" vroeg ik.
„Myu tennis-bal," gaf bij ten ant
woord, „die moet hier ergens in de
kamer terecht gekomen zyn."
„Wat doet u ?a vToeg ik. „Ten
nissen
„Neen," zeide hy, „ik ben aan dezen
kant van het huis bezig te oefenen.
Dat bevordert de handigheid enorm."
„Ja, maar het bevordert myn naoht-
rn8t allesbehalve," gaf ik wel wat
nijdig ten antwoord. „Ik kwam hier
vrede en rust zoeken. Kunt u het
niet overdag doen?"
„Overdag lachte by. „Wel, het
is al twee uren dag. 't Geeft niet, ik i
zal aan de andere kant gaan."
Hy verdween om den hoek en ging
aan den anderen kant, waar bij den
hond wakker maakte. Ik hoorde weer
een venster slaan, gevolgd door een
geluid, alsof iemand plotseling opstond,
waarna ik spoedig weer in slaap viel.
Ik was voor een paar weken in pen
sion te Deal. Hy was de eenige an
dere jonge man in het huis, en ik was
nataurlyk voor een groot gedeelte
van den tijd op zyn gezelschap aan
gewezen. Hy was een aangenaam,
geestig joDgmenschmaar hy zon zijn
gezelschap beter waard zyn geweest,
wanneer hy niet een manie voor het
tennissen had gehad.
Hij speelde gemiddeld tien uur per
dag. Hy zocht romantische plaatsjes
op om by maanlicht te tennissen en
speelde ook gaarne op Zondag.
Ik heb hem op regenachtige
dagen zich zien oefenen in mackin
tosh.
Hy had den winter met zyn fami
lie te Tanger doorgebracht en ik
vroeg hem hoe by de plaats vond.
„O, een beest van een holgaf by
ten iiDtwoord. „Er is geen tennisveld
in de heele stad. Wy trachtten te
spelen op het dak, maar dat is dek
sels gevaarlijk."
Zwitserland had hem in verrukking
gebracht. Yan Zermatt zei by „daar
is een prachtig veld, je verbeeld je
in Winbledon te zijn."
Een wederzydsebe kennis, dien' ik
kort daarna ontmoette, vertelde me,
dat hy op den top van de JaDgfrau
beweerd had. zynoogen gericht op een
klein sneenw-pleteau, door afgronden
omringd„Dat. zon byna geen onge
schikt tennisveld zyn, dat iapje daar,
maar je moet oppassen, dat je niet.
te veel achteruit loopt."
Als hij geen tennis speelde of tennis
oefende, of o^er tennis las, sprak hy
over tennis. Rensbasv wss de dorni-
neereude figuur in de tenniswereld in
dien tyd, en hy noemde den naam van
dienzelfden Reushaw, zoo vaak dat by
mij een zware lust groeide Reushaw
kalm, alsof :t een gewone zaak ware,
te dooden en te begraven.
Op een triestigen namiddag zathjj
eens drie uren achter elkaar over
tenniss&d te praten eu noemde, voor
zoover ik kon Dagaan, vier-duizeud-
negen-honderd-en dertien-maal Rens-
haw's naam. Na de thee schoof by
zyn stoel naast me en begon
„Heb je er wel eens op gelet hoe
Renshaw
Ik zei„Veronderstel eeDS dat
iemand een geweer nam, iemand die
heel goed richten kan en Renshaw
beelemaal doodschoot zouden jelui,
tennis-spelers, hem vergeten en over
iemand anders gaan praten
„O, maar wie zou Renshaw dood
schieten?" vroeg hy verontwaardigd.
„Veronderstel het nu eens."
„Wel, dau zou z\jn broer er nog
zijn," gaf hij ten antwoord.
Daar had ik Diet aan gedacht. „Wy
zullen er niet over redeneeren. hoe
veel er zyn," zei ik, „maar als iemand
dien jongen ook doodschoot, zouden
we dan minder over Renshaw hooren
„Nooit," zei hy pathetisch, „Rens
haw zal altijd genoemd worden, zoo
lang men over tennissen spreekt."
Het volgend jaar liet; ly het ten
nissen geheel varen eu werd aru&tour-
pbotograaf, waarop al zijn vrienden
nem trachtten te verlokken weer tot
zyo oude liefhebbery terug te koeren,
door hem te spreken van rackets, vol
leys en anecdoten over Renshaw te
vertellen.
Maar hy liet zich niet bepraten.
Wat hij zag, nam hij. Hy nam
vrienden en vyandec. Hy nam baby's,
en bracht moederharten tot wanhoop.
Hij nam joDge vrouwen en wierp in
menig huis een donkere schaduw.
Sens was er een verliefd jongmensch,
die geen verstandige keuze bad ge
daan, naar zyn vrienden zeiden, maar
hoe meer ze hem er tegen trachtten te
maken, des te meer klemde hy zich
aan baar rast. Toer. kreeg do vader
eeD gelukkig denkbeeldhy liet Beg-
glelv haar in zeven verschillende po
sities photografeeren.
Toen haar minnaar de eerste zag,
zei hy
„Wat een leelyk dingWie heeft
dat gedaan
Toen Reggie!y hem de tweede liet
zien, zei hy „Maar, myn beste joogeo,
't lykt geen haar. Je hebt eeu leelyko
oude heks van haar gemaakt."
Bij de derde zei hy
„Wat heb je toch aan baar voeten
gedaan Zoo groot zyn ze niet, weet
ie."
By de vierde r;ep hy uit
..Goede hemel, man. Wat een
vorm heb je haar gegeven, hoe ter
wereld kom je er bij
Toen hy maar een tipje van de
vyfde zag. wankelde by.
„Wat een spook-gelaat. Dat heeft
niets menscheiyks."
Beggiely was op het pont beleedigd
te worden, maar de vader verdedigde
hem
„Beggiely kan er niets aan doen'
riep de oude man vergoelijkend. „Het
is zijn schuld niet. Wat is een photo
graaf Eenvoudig een instrument in
de hand der wetenschap. Hy zet zyn
toestel klaar en alles wat er voor
komt, komt er juist zoo op.
„Neen," ging de oude heer voort,
Beggiely tegenhoudend, die reeds bezig
was ook de overige te voorschijn te
halen, „doe het niet laat hem dia
andere twee niet zien."
Ik had medelijden met het arme
meisje, want ze hield werkelijk van
den jongen en ze zag er niet kwaad
uit ook. Maar het scheen, dat ia
Begglely's camera een booze geest
gevaren was. Zy toonde de gebreken
aan met het instinct van een geboren
criticus, 8n stelde daarbij alle deugden
iü de schaduw. Een man met een.
puist werd een puist met een man op
den achtergrond. Menschen, met sterk
geprononceerde reuk-organen, werden
aanhangsels van hun neus. Een man
in de buurt had veertien jaar lang
een prnifc gedragen zonder dat het
was opgemerkt. Begglely's camera
ontdekte het terstond en stelde hes
feit dermate ten toon, dat de men
schen niet snapten hoe 't mogelyk
was, dat ze het niet hadden opge
merkt. 't Ding scheen er pleizier in
te hebben de menschheid op haar
onvqordeeligst ten toon te stellen.
Babies hadden altyd een idioten-ge
zicht. Meisjes hadden altyd een uiterst
onnoozel- of een hel leveeg-gezicht,
en de onde dames zagen er steeds
ten hoogste cynisch uit. Den borge-
meester der stad had by zulk een
uitdrukking van onbemantelde schijn
heiligheid gegeven, dat de weiniaen,
die :t portret zagen, hem hun zaakjes
nooit meer toevertrouwden. Wat my-
zelf betreft, ik ben vooroordeeld, zen-
dat ik er myu meening niet over wil
zeggen. Maar dit weet ik wel, dat als
ik gelijk op de photo die Beggiely
van mij nam, dan hebben de critici
gelijk in alles wat ze van ma gezegd
hebben, altyd en overal en meer.
Ook^ beweer ik al ben ik geen
Apollo, dat mijn eene beeu niet.twee
maal zoo lang i® als het andere, of
krom staat. Dat kan ik bewjizen
Beggiely verontschuldigde zich door
te zeggen dat er tijdens het ontwik
kelen iets inet höt negatief gebeurd
was, maar die verklariDg staat er niet
bij, en ik kan het niet helpen dat ik
een gevoel heb, alsof hy me onrecht
heeft gedaan.
Zyn perspectief scheen geen enkele
menschelyke, noch boogere wet te
kennen, ik heb een portret van zytr.
oom bij een windmolen, en ik geef
het elk onpartijdig man te doen uit
te maken wat de windmolen is en
wat zyn oom.
Hei was jn de kindsheid der
kiekjes-manie en de onervaren wereld
was er bly mee voor een koopje ge
kiekt to kunnen worden. Het gevolg
was dat iedereen uit den omtrek voor
Beggleiy den ©en of anderen tyd had
gestaan, gezeten of gelegen, en nie
mand die eens zulk een portret van
zichzelf had gezien was trotsch op zyn
uiterlyk, zyn portret was hem eên
«penbaring geworden.
Later vond de eeu of andere ater
ling den kodak nti en Beggiely trok
overal been met zyn doos. Herleven
werd Begglely's vrienden een last.
Men durfde niets te doen, uit vrees
genomen to worden. H\j nam een sn-
stantanée van zyn vader, die bezig
was tegen den tuinman op te spelen
en van zijn jongste zuster en naar
verloofde, op 't oogenblik dat, zy aan
bet tuinhek afscheid namen. Niets was
hem heilig. Hy kodak te zyo tante's
begrafenis en vertoonde het beeld van
twee achterneven, die elkaar achter
jhua hoeden een grappige geschiedenis
vertelden.
De algemeene verontwaardiging had
haar hoogste punt bereikt toen ge
lukkig eeu jongmensch voorstelde t6
zatnen een zooieruitstapjo &aar Turkije
te doen. Iedereen juichte böt denk-
beeld^ van harie too, en drong er bji
Beggiely op aan, dat hy van ds party
zou zyo. Wy hadden er a! onze hoop
op gevestigd. Wy hoopten dat hy zyn
camera zou richten op eeu harem of
dat Bashi Bazouk of Janissary de
rest voor ons zou deen.
Gedeelteiyk echter iiep het opeen
teleurstelling voor ons uit. Ik zeg
„gedeeltelyk" omdat, hoewel Beggiely
levend terugkwam, hy was genezen
van zyn kiektnanie. Hy zei, dat elk
Engelsch sprekend man, vrouw of
kind, die hy tegen kwam met een
camera by zich, hem gek zou
maken.
Hy vertelde ons dat op den top
van de Mont Tatra ïd de Karpaten,
de Engeiscbo en Atnorikaansche
amateur-photografen, die 't.,grootsche
panorama wilden photografeeren, door
de Hongaarsche politie 8n quene wer
den geplaatst, elk met zyn of
baar camera ouder den arm, en dat-
men soms langer dan drie uur moest
wachten eer men aan de beurt was.
Ook vortelde hy ons, dat de bede
laars in Gonstantinopel rondloopen
met plakkaten, waarop hun tarief om
gephotografeerd te worden, staat aan-
5gegeven.
Een van die prijscouranten bracht
by mee
i Gewoon voor of achter 2 fres. v
Met uitdrukking 8
Verwonderd 4
Woedend lu n
Hy zei, dat wauneer iemand socus
eens een geweldig gemeen uiterlyk
had of op buitengewone manier mis
vormd was, twintig francs gevraagd
werden en gewillig toegestaan.
Hy gaf er het photografeeren aan
6n wierp zich op golf. Hy toonde de
menschen hoe, door hier en daar een
gat te graven, en een wicket te
plaatsen,.zy een tennisveld gemakke
lijk in een golf-veld konden veran
deren, en deed het voor hen. Hy over
tuigde bejaarde dames en heeren,dat
het de gezondste lichaamsbeweging
was en sleepte ze myien ver mee en
bracht ze dood moe on vol booze
gedachten terug.
Hei laatst dat ik hem zag was in
Zwitserland, eeo paar maanden ge
leden, Hy scheen toen onverschillig
voor alles wat golf betreft, maar
hy sprak veel over whist. Wy ont-
1 mootten elkaar toevallig by Grindel.
