Tweede Blad,
behoorende by
n ïüBSpSsirea'a Dagfeïad"
van
Donderdag 12 Juli 1900.
Mo. 5224.
Uit de Pers.-
Mr. Van Houten over cle
Ongevallenwet.
Mr. Van Houten heeft 6en brief ge
wijd aan de ongevallenwet, geschreven
voordat het nieuwe ontwerp hem be
kend was, waarover hy slechts even
in een postcriptnm spreekt, vooral om
het breügen van alle administratie
kosten ten laste van den Staat af te
keuren.
De schrijver prijst de Eerste Kamer,
die het ontwerp eenvoudig afstemde,
omdat de meeningen over het vraag
stuk nog niet voldoende waren gerijpt.
De bepalingen, die de schr. meer in
'i bijzonder behandelt en afkeurt,
kwamen niet in 't oorspronkelijk ont
werp voor on ook niet'in. 't ontwerp
dezer regeering, zooals het werd in
gediend. Het zy'n di6 betreffende aan
sprakelijkheid der onderneming ook
voor ongevallen, door 'swerkmans
schuld veroorzaakt en betreffende het
verbod om de premie te verhalen op
het loon. Hy zegt hiervan o. a.:
„Wie alleen van burgerrechterlijk
standpunt de bedrijfsongevallen bs-
schouwt, moet als hoeksteen van alle
den ondernemers op te leggen burger-
rechterlykheid vasthouden aan diens
schuld of verzuim. Men kan haar uit
strekken tot den iichtsten graad van
schold. Men kan haar zelfs by wet-
duiding veronderstellen, waar de juiste
oorzaak onbekend is, m. a. w. op den
ondernemer den bewijslast leggen dat
de oorzaak ligt bij iemand voor wien
by niet aansprakelijk is of in een in
werking van bniten. Maar het begin
sel, dat zyn aansprakelijkheid uit
schuld afleidt, mag nimmer worden
losgelaten."
Het is een daad van volstrektö
willekeur, waartoe hy zich niet heeft
kunnen begrapen, „dat de Regeering
on Tweede Kamer haar toestemming
hebben kannen verleenen, dat een
niet enkol by de ondernemers als hoof
den der onderneming te heffen, maar
ook uitsluitend door hen te dragen
premiebetaling de fondsen zou moeten
verschaffen, om de geldelijke gevolgen
te dragen van eigen schuld, zelfs van
grove eigen schuld van werklieden
voor hen zelf en hun gezinnen, ja
voor de helft die gevolgen zelfs te
dragen, wanneer het bedrijfsongeval
door diens dronkenschap is veroor
zaakt".
Naar allereerste rechtsbegrippen is
er volgons hem geen ontkomen aan
dit alternatief
of uitsluitende aansprakelijkheid
van den ondernemer, doch dan ook
slechts voor de gevolgen van bedrijfs
ongevallen door zyu schuld, in den
uitgebreidsten zin, veroorzaakt;
of opneming van de geldelijke ge
volgen van alle bedrijfsongeval, uit
gezonderd opzet en dronkenschap,
onder de bedrijfskosten, doch dan ook
aansprakelijkheidsstelling der onder-
UGiiiing en als gevolg hiervan incas-
seering der premie bij het hoofd der
onderneming met vrijlating van ver
deeling over de verschillende factoren
der onderneming naar billijkheid en
omstandigheden.
Het besluit der R9georing om een
ontwerp in te dienen heeft
den heer Van Houten den
schyu van een pretext, om het beleid
de betrokken Departementen aan
lezelfde Ministers te kunnen blijven
Hadden de betrokke-
of een hunner wellicht den lust
oor hun taak verloren, zeker eischte
iet belang der ongevallenwet hun of
;yn blijven niot. Om over dit onder-
de gevoelens samen te brengen
zeker niet by de beste kansen,
io eenmaal heeft gefaald. Te minder,
mdat ia casu aan dat falen niet
reemd is, dat suggestion van sociaal-
emocratiscbe of liberaal- democrati
zijde met meer welwillendheid
•orden aangehoord, dan bedenkingen
andere zijden. Deze fout kan niet
orden goedgemaakt door ihans te
enden en het oor meer bijzonder
aar die andero richtingen te luisteren
leggen. Immers is bij wetgevenden
beid de overtuiging der Éegeering
:t onmisbare^ kristallisatiepunt der
eeningen. Is in dit middelpunt wei-
ling, dan komt er moeilijk iets van
lesrplicht aangenomen.
„Het „Centrum" is blijde met het
nuemen der leerplichtwet en zegt o.a.
mag worden verondersteld,
t, nu het ontwerp eenmaal is aange-
men, de leerplicht zal ophouden een
ydvraag te zyn.
zal liet schrikbeeld van nabij
d, en bet schrikwokkenöe zal dan
spoedig verloren gaan. Dit behoort
r tot do „traditie" in onze politiek,
zagen wij niet hetzelfde gesebie-
met do heide zaken, waarvan we
teven reeds gewag maakten: de
srechtuitbreiding en den persoon-
en dienstplicht? Werden van d6ze
hervormingen nog r.ïefc veel
gevolgen voorspeld, dan van
leerplichtwet Deed men het niet
alsof de vreeselijkste
ipen ons te wachton stonden En
is er van al die schrikbarende
geworden Het ant-
rd op deze laatste vraag kan niet
dan welluidend zijn.
it is een geruststelling. Een ge-
te meer. Want ook. wan-
men het leerplicht-ontwerp ge
heel op zienz-èïf beschouwt, vindt men
daarin reden genoeg, om niet te ge-
looven aan den droevigen nasleep, die
ons is afgeschilderd. De bezwaren,
die de katholieken algemeen tegen dit
ontwerp in verzet brachten, zyn weg
genomen, en zóó.toeschietelijk heeft
de regeering zich getoond, dat Z9lfs
hét ultra-conservatieve Dagblad
schrijft; „De wet is zoo verwaterd,
zoowel- wat het verplicht schoolgaan
als de eerbiediging van gemoeds
bezwaren betreft, dat ieder haar
gerust kan aannemen."
Dat de wet „verwaterd" zou zyn,
kunnen wy niet toegeven. O. i. is
zy alleen verbeterd. Wy halen het
bovenstaande dan ook alleen aan, om
te doen uitkomen, dat zelfs vinnige
leerplichtbestrijders de bewering prijs
geven, alsof van deze regeling slechts
onheil zou te verwachten zyn.
Esn ander Katholiek blad, de
„Noord-Brabanter", bespreekt uit
voerig en met ingenomenheid de rede
voeringen der Katholieke Eerste Ka
merleden Jacq. van der Biesen en
Mr. A. M. Sassen, die beiden heftig
tegen de leerplichtwet gekant waren.
De heer v. d. Biezen hoopte, dat de
Eerste Kamer deze anti-nationale
wet niet zou aannemen, en de heer
Sassen waarschuwde dat de vracht
van deze wet zal zyn de heropening
van den schoolstrijd en hy gaf de
Kamer in ernstige overweging of zy
dit gevaar niet moet ver my den.
De Arnhemsche Courant" wenscht
Minister Goeman Borgesius geluk
met de aanneming in deze bewoor
dingen
Het heeft strijd gekost en geduld
om het zegenrijk beginsel van den leer
plicht, waarvan juist 40 jaar geleden
wijlen de hoogleeraar Opzoomer in hei
toen geruchtmakend opstel over de
„schoolplichtigheid" in de Almanak
van het Nut reeds de dringende nood
zakelijkheid aantoonde, in onze wet
geving te doen opnemen. Van harte
wenschen w|j den minister Goeman
Borgesius geluk dat hem dit is ge
lukt, maar daarbij kunnen wy toch
het oog niet- sluiten voor het feit, dat
er eigenlijk nog weinig meer verkre
gen h dan dat het beginsel door de
wet is gesanetionneerd.
De „Nederlander" is verheugd, om
dat ook in de Eerste Kamer, de anti
revolutionairen en r.-katholieken tot
het einde toe pal hebben gestaan voor
do vrijheid en de rechten der ouders.
„Nooit zal men, indien van radicale
of socialistische zijde stappen gedaan
worden om elk kind en elk gezin on
der staatsYoogdij te plaatsen, ons te
gemoet kunnen voeren, dat wy den
eersten stap mede gedaan hebben."
In het opleggen van dwang zien
wij nooit een bewijs van vooruitgang
zegt het blad en dat wy, ook
zonder dien dwang, toch jaarlijks zoo
wel het relatief als het absoluut school
verzuim ten onzent hebben zien: ver
minderen, was ons een bewijs dat ons
volk hooger stond dan do naburige
volken.
Gemengd Nieuws.
Bedelaarsiortuinen.
Eenigen tijd geleden werd iu Frank
rijk een man aangehouden wegens
bedelarij, en terwijl bij naar het poli-
tie-bureau werd getransporteerd, wer
den twee inspecteurs naar zjjn woning
gezonden om huiszoeking te doen.
Terwijl ze daarmee bezig waren, von
den zij onder 'smans bed een ouden
koffer, waarin een waarde vanf 480.0C0
gevonden werd. Na van hun verklaar
bare verbazing bekomen te zijn, be
gaven ze zich naar den kelder, waar ze
400 flesschen wyn van 1790 vonden.
Ongeveer een jaar geleden werd een
professionel bedelaar dood in zijn
kamertje te Avignon gevonden en een
huiszoeking bracht aan het licht, dat
hy effecten tot een waarde van
240.000 gulden bezat. In een van zyn
jaszakken werd zijn laatste wilsbe
schikking gevonden, bepalende dat de
helft van het kapitaal moest komen
aan de stad zijner inwoning en de
andere helft aan een weldadigheids-
vereeniging.
Te New-York werd een bedelaar,
die eveneens 210.000 galden bezat,
aangehouden. By zijn verhoor bleek,
dat hij ongeveer twintig jaar geleden
van Rusland naar Amerika trok en
het bedelen zulk een lucratief bedrijf
vond, dat hij er zich bepaald als op
een kunst op toeleï. Om modelijden
op te wekken bad hy opzettelijk
zijn gezicht bodorven door in de zon
to kyken. Toen hy tien jaar geleden
wegens bedelarij veroordeeld werden
naar de gevangenis getoerd, overhan
digde hy zijn oom een bundeltje, in
houdende 8800 gulden aan banknoten.
Dikwijls daarna werd de man wo-
gens bedelarij veroordeeld en als de
boete minder dan 12 galden bedroeg,
dan betaalde by onveranderlijk. Was
de boete hcoger, dan ging hy „zitten."
Do ry'kste professionel bedelaar
werd niet lang geleden tot zeven jaar
gevangenisstraf veroordeeld, wegens
meineed. Hy was geboren zonder ar
men en beenen en deze omstandig
heden kwamen hem in zijn beroep zeer
te stade, zooals hy zei. Op zeven-en-
yeerfcig-jarigen leeftijd had' hij 180.000
gulden overgespaard, en acht jaar latei-
had by door speculeeren die som ver
dubbeld.
Behalve in speculaties had hij nog
kapitaal in land, dat hem alleen
600.000 gulden opbracht.
Mieren en Sinaasappelen.
Ule vertelt ho8 hy by Corcovado,
in Brazilië, gezien heeft dat da mieren
sinaasappelen schilden. Het waren
de bekende bladsnymieren (Atta), die
de afgesneden bladstnkken gebruiken
voor de zwamculturen, waarmede zy
zicii voeden. Traden zulke Atta's
ryafc oi meel, aat toevallig^ van een
transportwagen gevallen is, zoo dragen
zy het naar hunne nesten. Evonzoo
berooven zij sinaasappelen van de
schil en dragen die bij kleine stukjes
weg om zo als voedsel voor hun zwam
men te gebruiken.
De nesten dezer atta's liggen soms
hoog-in de hoornen; de overblijfselen
daarvan vormen waarschijnlijk een
belangrijk deel van den humus, waarin
de tropische opipbyten der hooge
boomen de gelegenheid vinden te ont
kiemen en zich te ontwikkelen.
(Album der Natuur).
De vrouw en.... sport.
De „Revue des revues" stelde on
langs haar kolommen open tot behan
deling van de vraag of het voor de
vrouw passend was, alle soort van
sport te beoefenen. O. a. ontving zy
dit antwoord van de koningin van
Rnmenië.
Ik keur voor de vrouw alle
soort van sport in onze dagen
goed, als zy daarbij even bemin
nelijk en gevoelig voor het goede
blyft als Sakountala, als zy even
hulpvaardig blijft voor de onge-
lukkigen als een H. Genoveya,
als zy muziek beoefent als een
H. Cecilia, als zy evenveel kin
doren voedt en groot brengt als
Blanca van Castillië, als zy spint
als koningin Bertha, weeft als
Penelope, borduurt als de oude
Romeinsche prinsessen, als zij het
penseel hanteert als Anna van
Bretagne en de gewonden ver
zorgt als Florence Nightingale,
als zy verzen maakt als Marga-
tba van Navarre en als keizerin
Elisabeth vaa Oostenrijk, als zy....
Wat betreft den moed der
vrouwen, ik geloof niet dat het
noodig is to herinneren noch aan
Jeanue ö'Arc noch aan de doch
ter van koning Dace, die haar
arm gebruikte als grendel voor
de deur welke de laatste wijk
plaats afsloot voor haar vader,
evenmin aan de martelaressen en
de moeders. De moed der vrouw
is voldingond bswazen, zy bo-
hoefde de sport niet om de wereld
daarvan to overtuigen.
Kostbare Tabakspijpen.
De kostbaarste tabakspijp bezit de
shall van Perzio. Da „kallian" of
staatspirp, die hy gebruikt on wel bij
zeer bijzondere gelegenheden, wordt
geschat op f 8UO.OOO en is ver
sierd met diamanten, robyQen en sma
ragden vau de kostbaarste soort. Niet
slechts het mondstuk en het boveuste
en onderste gedeolte van de slang
vormige pijp zyu van goud, doch ook
het voetstuk is van dit edel metaal,
met groote edelgesteenten bezet.
Ook zijnTurkscho Majesteit is in het
bezit vau kostbare pijpen. Toen iu
1862 de prins vau Wales den sultan
bezocht, werd hy door dezen uiige-
noodigd te roolcen uit een nargilek
(zoogenaamde waterpijp), die geheel
met diamanten bezet was en f 40000
kostte. Deze pyp ontving de prins
daarna als aandenken aan ziju bezoek
te Constantinopel. Een lang niot te
verwerpen geschenk.
Torst Ferdinand van Bulgarije be
zat eeue tabakspijp van meerschuim
en barnsteen ter waarde van f 7000.
Een goed soort tabak in een een
voudig pijpje zal wel evengoed smaken.
De rose stad.
Pierre Loti, die, zooals men weet,
op reis is in EDgelseh-Indië, geeft in
twee artikelen in do „Figaro" een
merkwaardige beschrijving van Jei-
poer, de rose stad, de hoofdstad van
een der Rajpoet-staten. Die stad is
geheel en al rose geschilderd, tot den
top van de muren en torens toe, rose
met witte bloemen. In die stad worden
optochtea gehouden vaa echt-Ooster-
scho pracht, waarin olifanten, die ge
voerd worden met op dit oogenblik
zeer kostbare, van verre aangevoerde
voedingsmiddelen daar leven reuzen-
krokodillen en schildpadden, die halve
geiten, stukken vleesch, ingewanden
van dieren te eten krygen; daar
heerseht een schitterende luxe.
En tasschen dat alles iu, liggen op
de trottoirs mannen, vrouwen en
kinderen, zoo mager dat de kuiten,
waarin twee beenderen steken, dikker
zyn dan de dijen waarin maar cén
been zit, van honger te sterven. Voor
de armen vau de stad wordt wel wat
gedaan, voor ben die van buiten ko
men doet de Radjah niets. Eu het
volk ziet dat alles aan, tot die ster
vende kleine kinderen toe, en steekt
gC9n hand uit om te helpen er zou
geen beginnen aan zynj omdat men
niet weet waar te eindigen.
„Zij dwalen maar door de straten,
om de plaatsen waar gegeten wordt,
hopende op een paar rijstkorrels, die
iemand hun misschien zal toegooien,
en dan komt voor hen het oogenblik
om zich neer te leggen, onverschillig
waar, met het voornoofd op de straat-
steenen, om te sterven.
Op dit oogenblik moeten op een
trottoir, voor graanzolders, diezonder
twijfel reeds overvol zijn, een honderd
zakken koren afgeladen worden, door
kameelen aangebracht en daarvoor
moeten drie kleine kinder-geraamteu,
tasschen vijf en tien jaar, geheel
naakt, die samen op de uitgekozen
plaats liggen, worden verjaagd.
„Het zyn drie broertjes", zegt een
buurvrouw, de ouders, die ze bier
been hebben gebracht zyn dood (van
honger, dat behoeft niet ie worden
gezegd) en nu zyn ze daar, ze blijven
daar maar, ze hebben Diemand meer."
En zij schijnt dat heel natuurlijk
t9 vinden, dat schepsel, dat er toch
niet uit ziet, alsof zij een kwade vrouw
is! Mijn God, wat is dat voor
een volk? Wat moeten die menschen
voor zielen heuoen, zq me voor niets"
ter wereld een vogel zonden dooden,
maar die kinderen voor hun deur
laten sterven
Dit is één aanhaling uit de merk
waardige stukken van Loti, waarin
de ongelooflijke weelde van die Rad-
jah-stad een schrijnende tegenstelling
vormt met de armoede, het van honger
sterven der plattelandsbevolking. Zie
hier nog een alinea, uit de beschrijving
van een optocht door de straten van
Jeipoer.
„Dan volgen vier olifanten naast
elkaar, op hun roggen dragende vier
jongelingen, aangekleed ais goden, met
hooge tiara's van parelen op, die ge
kleurde welriekende poeders op het
volk werpen. Zy schijnen wolken te
doen nederdalen, zoo rijn en licht zyn
die poedershun olifanten, die ze uit
de eerste hand krygen, worden er
vreemd door gekleurd, de een violet,
de andere geel, weer een ander groen
en de vierde rood. Zij gooien dat
poeder met volle hand, die glimlachende
jongelingen, en de menigte krygt de
kleuren die zy verkiezen, gewaden,
talbanden en gezichten. Zelfs ster
vende kindertjes, hongergeraamtetjes,
die van den grond opzien, waar zy
op hnn rag liggen, krygen een lading
rood poeder met sandelhontgeor ge
parfumeerd op zichhet gebaar van
hun verzwakte handen was te lang
zaam om hen te beschermen en hunne
oogen zitten vol".
Pierre Loti schryft onder zyn brief,
dat by dit alles niet vertelt om „onze
vijanden" de Eogelschen aan te vallen,
maar om een nieuw beroep te doen
op hun liefdadigheid.
De titels van compositiën.
Tan veel beroemd geworden mu
ziekstukken zyn de titels niet van de
componisten zelf afkomstig, maar
danken hnn ontslaan aan een merk
waardig toeval.
Zoo droeg d9 „Maneschynsonate"
oorspronkelijk alleen het opusgetal,
en eerst een ondernemende Engelsche
muziekuitgever doopte het stuk met
den nu populairen naam. Eigenaardig
vooral is de geschiedenis, hoe het on
der den naam van „Rousseau's droom"
bekende muziekstuk vau Beethoven
aan dezen titel gekomen is. Iu een van
de grooto novelien van Taackeray,
die ia maandelyksshe afleveringen ver
schenen, liet de schrijver een prach
tig stuk van Beethoven spelen. „Rous
seau's droom" geheeten. Dan morgen,
nadat de aflevering van de novelle,
waarin hiervan melding werdgemaaktj
nitkwam, werd de bekende muziek-
firma ïu Londen, Cramer Beale,
bestormd met aanvragen om deze
symphonic. Maar, daar de geheele
naam door den schrijver was gefin
geerd, kon de uitgever, ondanks alle
moeite, geen exemplaar van „Rous
seau's droom" machtig worden. Ten
einde raad zocht by een weinig be
kend stuk van Beethoven op, voorzag
alle exemplaren daarvan van den ver
langden naam en bracht het in den
handel. Nog heden wordt het stuk
onder den verzonnen titel verkocht.
De titel van Handei's „Muzikale
grofsmid", heeft nog zonderlinger oor
sprong. Volgens "William Chappell is
dit stuk vervaardigd naar een popu
laire Fransche melodie van dien tijd
tijdens het leven van den eomponist
was het alleen bekend onder den
naam „Suite depièeea". Wat den oor
sprong van den titel betreft, zyu ver
scheidene verhalen in omloop. Een
daarvan vertelt het volgende: Han
del werd eens, ty'dens een verblijf by
den hertog van Buckingham in Edg-
ware, door een regenbui overvallen
en vluchtte bij een dorpssmid in. Hier
hoorde hij den smid een wysje neuriën,
waarover hy later de bekende varia
ties schreef. Een andere lezing is
dezeEen smid, die een voortreffelijk
violist was, opende een kleinen mu
ziekwinkel en drukte daarby zyn
eigen bewerkingen van populaire stuk
ken, waaronder ook dat, hetwelk
Handel voor zijn variaties gebruikte.
Om ziju uitgave te onderscheiden
stempelde by op al zyn stukken:
„De muzikale grofsmid". Dit gebeurde
evenwel lang na Hflndels dood.
Slachtoffers der liefde.
De „Deutsche medicinische Presse"
geeft de volgende opmerking van den
dichter Immermann uit diens beroem
den roman „Der Oberhof". „Het is
ongelooflijk hoeveel zieken door de
lief do en de deolneming der huisge-
uooien te gronde gaan. In de eerste
dagen der ziekte laat men den patiënt
nogal met rust, maar later, als het
heet dat hy beterende is, dan begint
een ware eeredienst Yan de zieke-
kamer, in de oogen van den W6ten-
schappelykon dokter de ellendigste
duivelsdienst. Tevergeefs vrag6n de
moede en bevende zenuwen: „Laat
ons met vree." Tevergeefs verlangt
het Yan de wjjs gebrachte bloed naar
rost. Men denkt er niet aan, dat de
laatste opflikkering weer kauworden
uitgedoofdHet helpt allemaal niets,
er wordt bezocht, naar den toestand
gevraagd, er wordt gepraat, voorge
lezen, zoogenaamde kleine verrassin
gen worden bereid en vol wanhoop
ziet men bet slachtoffer der liefde, dat
men gisteren vol hoop verliet, van
daag weer ellendig. Juist daarom
vooral sterven iu de gezinnen naar
verhouding meer patiënten dan in
ziekenhuizen met goed toezicht. En
daarom reken ik steeds tweemaal zoo
veel tyd voor herstel van zieken met
lieve omgeving, dan voor zieken zon
der liefdevolle omgeving".
Automobilisme.
De overdreven snelheid, waarmee
de meeste automobielbazitters met hun
machines door steden en dorpen ryden,
heeft de noodzakelijkheid doen gebo
ren worden om een toestel te vinden,
dat automatisch een snelheidsgrens
aan de automobielen stelt.
Een dergelijk controle-apparaat, dat
blijkbaar zeer goed voldoet, is onlangs,
zooals het patentbureau van H. J. W.
Pataky te Berlijn meedeelt, door een
Paryzor automobielen-fabriek in den
handel gebracht.
Dat toestel, dat de aandacht van
autoriteiten, ook in ons land, ten zeerste
verdient en dat men verplichtend
moest stellen voor eiken automobiel-
rijder, registreert bovendien ook nog
de snelheid, zoodat het bij overtre
dingen of meeningsverschil een on
weerlegbaar bewijsmateriaal op den
koop toe levert.
Het apparaat bestaat in hoofdzaak
uit een uurwerk en een daardoor in
beweging gebrachte scbyf, welke op
de hoofdas van het rijtuig zit. Beide
schijven zijn voorzien van horizontale
en verticale vleugels, waardoor, zoo
dra er contact gemaakt wordt, een
electrische stroom gaat, die een elec
tromotor of electromagneet doet wer
ken op een rem, op de hoofdkraan of
op eenige andere vaartveiminderings-
inrichting in het mechanisme van den
automobiel. Tevens wordt er een sig
naal dan gegeyen en treedt het
registreerapparaatje in werkingr
Een geweldige rijdster.
Een Duitsch meisje, juffrouw Mar-
garetba Gast, heeft iri de dagen van
12 tot 17 Juni in New-York het
wereldkampioenschap voor wiel ryden
veroverd, door in 13 uur en 23 minu
ten 1000 Engelsche mijlen (1609 K.M.)
af te leggen. Zy heeft hierdoor het
record van mrs. Lindsey, tot nu toe
houder van het wereldkampioenschap,
met 200 mijlen verbeterd.
Toen jafirouw Gast haar 1609 kilo
metertjes getrapt had, voelde zij zich
geestelijk en lichamelijk uitstekend,
ja zelfs is een gewichtstoename van
2 a 3 pond geconstateerd. Mer stra
lende oogen en blozende wangen, alsof
zij niet 1000 maar 10 mijlen achter
den rug had, sprong zy van haar flets
en was zelfs in staat cle indringerige
Amerikaansche reporters te woord te
staan, die haar wilden interviewen.
Tot een Yan dezen zeide zij„Eigen
lijk spijt het my dat ik maar niet
1500 mylen heb geredenik had het
zonder eenige moeite gekand. Ik flets
eerst sedert een jaar, maar heb van
jongs af veel gedanst en ben daardoor
lichamelijk zeer sterk geworden.
Eigenlijk ben ik modiste van beroep
en verdiende veel geld ia mijn vak,
maar ik heb mijn zaak aan kant ge
daan, om mij geheel aan de wieler
sport te wyden. Ik hoop binnen enkele
weken naar Europa te gaan, en mis
schien zal ik ook op de Paryscho
tentoonstelling uitkomen."
Over baar dieet gedurende den rit
deelde juffrouw Gast nog mode, dat
zy uitsluitend plantaardig voedsel
gebruikt had, vooral aardbeien, Sinaas
appelen, sperges en rauwe aardappe
len. Eeymaal daags gebruikte zij bijna
kokend heete thee. De Herald deelt
mede, dat deze krachtige jonge dame
aan liet eind van haar rit 125 */2 pond
woog; haar temperatuur was na een
poos rust 98 0 F., haar pols deed 85,
haar hart 72 slagen.
De droom van Pharao.
Iemand merkte op, dat hij in de
Bybelsche geschiedenis in den droom
van Pharao toch maar niet begrijpen
kon, boe het mogelijk was, dat zeven
magere koeien zeven vette koeien op
eten konden, zonder dat men haar
iets kon aanzien.
„Ik kon het ook niet begrijpen,"
zei een koopman, „totdat ik een vrouw
kreeg. Toenmaals bad ik meer dan
zeven groote en dikke kas- eu dag
boeken; myu vrouw had maar een
heel klein en smal huishoudboekje.
Aan het 6ind van het jaar echter had
het kleine boek al myn groote en dikke
opgegeten en men kon het ding toch
nog niets aan zien." Sedert dien tijd
begon ik den droom van Pharao te
begrijpen.
Io. een kwartier van Manches
ter naar Liverpool.
Een interessante proefneming op
spoorweggebied zal eerstdaags in
Engeland plaats vinden. Het betreft
de verbinding van de twee belang
rijke handelsplaatsen Liverpool en
Manchester, die 52 kilometer van el
kaar verwijderd zyn. Eon kanaal
verbindt deze steden in rechte lijn,
doch de spoorlijnen maken verschil
lende bochten en omwegen.
Nn is men van meening, dat als
men van da eene stad naar de audoro
over een rechte spoorlijn kou komen
in nauwelijks 1 kwartier, deze lyn
spoedig een bijzonder groot verkeers-
eyfer zou aanwijzen, onafhankelijk j
van den pry's, die deza snelle manier
van reizen zou bedragen.
Een trein moet dien afstand dan
afleggen met een vaart van 240 K.M.
per uur en deza snelheid is alleen
door electriciteit ie verkrijgen. Hot
plan dateert reeds van 1S91 en werd
gemaakt door Ganz en Zuipenowski,
doch de uitvoering zal, eenigszius ge
wijzigd, thans pas tot werkelijkheid
komen..
De spoorlijn bestaat uit drie rails.
De eemgszins hooger liggende mid-
aenrail is gemaakt volgens het pro
ject van den Frauscben ingenieur
Lartige en brengt de electriciteit op
de kleine wagentjes. Deze wagentjes
hebben den vorm van een cigaar en
bevatten 100 zitplaatsen van 4 rjjen.
Elke 2 a 3 minuten gaat or een wa
gentje öe lyn langs, waardoor per uur
2000 a 2500 reizigers kunnen ver
voerd worden in één richting.
Te Warrington, een plaats in bet
midden tasschen Liverpool cn Man
chester, komt het station voor kracht-
levering.
De geheele uitvoering zal 35 milli-
oen francs kosten on scDym mei
gevaarlijk te zyn als men denken z
Te Brussel is een electrische va?
met een snelheid van 125 150 K.
per uur, met succes en zonder storii
ia exploitatie geweest gedurende e
tentoonstelling. Daar waron vele bot
ten to overwinnen, hetgeen op
Engelsche lyn niet hot geval zou z\
Toch is een vaart van 240 K.!
per nor nog wel wat bedenkelijk, ze
in deze eeuw
INGEZONDEN MEDEDEE
LINGEN.
80 cento per regel.
c*.
(pi'Oöte fflSo&ftfoaaé ffy.
De Passiespelen te
Oberammergau.
n.
Half acht in don morgen
We spoeden ons naar den Passie»
schouwburg, waar reeds honderden
hunne plaatsen hebben ingenomen.
Daar voor ons strekt zich het reus'
achtige tooneel uitvooraan een ont
zaglijk podium, in het midden hel
eigeulyke tooneel in Korintischen
tcmpolstjjl met bybelsche figuren op
de fries. Aan de rechterzijde een
nauwe straat van Palestine's hoofd
stad met het huis van Kajafas, Ïink3
de hoofdstraat van Jerusalem met de
woning van Pilatusaan de uiterste
zyden zuilengalerijen.
Behalve het middentoonoel is niets
overdekt, zoodat we ver boven de
straten der heilige stad, de bergen
zich trotsch zien verheffen. Het orkest,
geheel onzichtbaar voor de toeschou
wers, bevindt zich vóór het podium.
Het is nu acht uur geworden;1
trompetsignalen weerklinken als tee-;
keu van aanvang, on langzaam, in'
prachtige gewaden, komt het koor op.;
Een beweging gaat door de menigte/
want bij, die daar in statige houding!
met den gouden staf in de hand voor-1
aangaat, is de beroemde Christus-;
Mayr, die in drie achtereenvolgende
Passiespelen de figuur van den Hei-|
land vertolkte; zyn geniale creatie!
verschafte hem een naam, dien meDig!
groot tooneelspeler hem benydt.
Men kan het Joseph-Mayraanzien,)
dat by den last der jaren begint te
voelenzyn baard is sneeuwwit en het'
laDggeiokte haar is vergrijsd. Zyne'
hooge gestalte heeft echter hare veer-;
kracht behouden en kaarsrechtuchrydt1
hy naar het midden van het voor-!
tooneel.
Reeds de eerste woordf/U bewijzen,
dat Mayr nog in betbezitis van zyne
machtige, klankvolle stemplechtig,'
gewijd klinkt de proloog.
Als het koor zyn eerste gezang
geëindigd beeft, beginnen zich do j
straten te vallen. Langzaam, bijna'
zonder dat we het bemerken, voegen
allen zich bijeen tot een plechtigen
optocht; een zachte muziek weerklinkt
uit de onderaardsche ruimte en man-l
nen, vrouwen en kinderen schryden
statig voorwaartsChristus houdt zyn
intocht in Jerusalem.
Daar verschijnt hy zelf, de Verlos
ser, zittende op een ezel en omgeven
van met palmen wuivende volge
lingen
Aller blikken richten zich op den
jongen man, wien ditmaal de hoofd
rol werd toegedacht. Anton Lang
neemt op het eerste oogenblik voor
zich in. Waardig in houding en ge
baar, krijgen we terstond den indruk,
dat by geheel in zyn spel opgaat.
Langzaam, heel langzaam verdwijnt
do menigte weer in de straten
Met bijzondere spanning zien de
toeschouwers de Golgotha-sccne tege
moet oindelyk gaat hot gorden van
het middentooneel op.
De kruisen met de daaraan han
gende misdadigers staau reeds rechts
en links; onder hoouende toeroepen
zyn do krijgsknechten bezig het mid
delste kruis mot den daaraan geslagen
Heiland langzaam op te richten.
liet is licht te begrijpen, dat doze
scène van don Christusuitbeelder een
voorbeeldige toewijding vordert. IIy
moet daar twintig minuten lang aan
het kruis hangen. Om de illusie niet
te storen, zyn er voor handen en
voeten nauwelijks een centimeter
breede steunpunten overgebleven. Het
lichaam is door middel van een soort
corset aan het kruis bevestigd.
De kruisafname volgt geheel in don i
stijl van Rubens' bekend schilderij.
Allen, die het kleine dorpje in bet
gebergte bezochten, waren eenstemmig
in hunnen lof osrer do regie. De hoofd
leider is de directeur dor houtsnee-
school, de heer Ludwig Lang. Als.
men bedenkt, dat bij soms mot een
menschenmassa van vyf a zeshonderd
man moot manoeuvreeren, dan is licht
te begrijpen, dat daarvoor een regis-,
seur van buitengewone gaven noodig is.
Als de voorstelling is afgeloopen,
