NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Ma de daad.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
18e Jaargang.
Donderdag 23 Augustus 1900.
No. 5200
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der. gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door Let geLeele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37%
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIEN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cta. Buiten Let Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarae. Ivampcrsingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Yennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen ca Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiera. Met uitzondering Yau Let Arrondissement Haarlem is Let uitsluitend recLt tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan Lob Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Weestdagcn.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicilé Elrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F.-JONES> SuccParijs 3i<"'s Faubourg Montmarlre.
Bij
een Bijvoegsel.
ii dit nummer behoort kifesÜ0> men °,!iors in dit
1 blad uiteengezet.
De vredosbnüorhandelingon schyoen
te zulien beginnen.
De Chineesche gezant te Londen
heeft Dinsdag aan het ministerie van
j buitenlandsche zaken oen telegram
31> van Li Hang Tsjang van 19 dezer
Engelsche gewonden en 13 vermisten goede harmonie verstoren, en mis
Politiek Overzicht.
„Haarlem's Dagblad" van 23 Aug.
bevat o. a.De politiek in Oost-
Azië, Geon Mnselie leeuw mëeiy; van Li Hang
Do prijsuifcleellng. Gemeenteraad, overhandigd, waarin °worcit gezegd
Koninklijk bezoek aan Deventer,;Nu hot doel der mogendheden, het
Aankomst van de Hawarden Castle,ontzet der gezanten is bereikt, zou
Uit do Pers, Tentoonstelling van-thans onderhandeld kunnen worden
ïioteK^restaurant- en café-bcnoo- over de staking der vijandelijkheden
digülieden. De oude koetsier (ver- ea de regeling van ae moeilijkheden.
uWn P,MisP'.a'Kcl Ll verzoekt do Bntsche regeering
n.,Av ej Aiysraausoi. Sfcartoe een gevolmachtigde te benoe
men. B\j zal naar Peking'gaan zoodra
Engeland zyn besluit zal hebben doen
kennen.
Da Oiiioeesohe gezant te Londen ^L03011 iS e°n
bevestigt LO vïnolit van den Keizer geluklmdende nota gezonden.
'in de Keizerin, maar weigert zich uit
te laten over de vredaeoiEOi 'iandelin-
gen waarbij Li-hcsog téjang als bemid
delaar zou G-enen. Geen nadere bizon* j Nasr aanleiding van het enorme
dcrbeüea uit Peking hebben Sjanghaisucces van Do Wet wysc de „West-
of Tientsin bereikt. Inderdaad schijnt! minster Gazette" er op dat do jongste
het vorkeer tusschon Peking en Tiont- j prjclamatie van lord Roberts slechts
sin göiiesl gestremd te zijn ton gevolgedan kan uitwerken, zoolang men een
v-sa de ovcratroomingoü. Hetkanech-jsterke legermacht op da been houdt
ver wel dat de Ohineezon de gemeen-om de noodigo kracht bij te zetten,
schrap hebben afgesneden, immers do j In Engeland, merkt het biad op,
correspondent van cio „Standard"begint men schik te krijgen in De
seinde tien 82a un Tientsin dat Chi-iWet. Zijn daden wekken het sports*
ossche troepen en Boksers Tientsin, j mansisstinkt van don Eugelschman
cj.u spoorweg vau daar naar Takoeop. Dit viodt de „Wesim. Gazette"
ei do Vegen naar Peking bleven be-User te waardoeren maar hot blad is
dreigGQ. Janansece konvooien waren]toch van meening dat men do saak
•-p weg naar Peking aangeval loc. I wat ernstiger moet opvatten. Zbalang
Vv>.arsc»ynlyk .?jn das de telegram- j De Wet als een orkaan door het land
men uit Kobe juist, die melden dat! vliegt en overal de blaren doet op
ue toestand van de bondgenoot en al dwarrelen dia al rustig schenen te
iesbehaivo veilig is, nadat zij zooge- slapen, zoolang bly ff. de annexatie -
uaamd de'stad hebbeii ingejjjmen. Dst politiek een onverzwakt, groot leger
Vv-ikia&r& 101c het dringend verzoekvereischen. 'Men heeft gemeend
in een gevecht by Rietfontein op den
1G en 17en.
Volgens don correspondent vaD de
„Daily Express" to Louren$o Mar
ques melden berichten van do Boeren,
üat deze twee voorraadtreinen en 29
voorraadwagens hebben buitgemaakt
tusschen Klerksdorp en Potchef stroom
en 5-10 Eogelschen gevangen hebben
genomen tusschen Pretoria en Rus
tenburg. Het heet ook dat do Boeren
Bloemhof hebben bezet. Da Wet zou
een vliegende kolonne hebben gezon
den naar den Vrijstaat, eu die zou
den spoorweg ten noorden van Kroon
stad hebben opgebroken.
De correspondent van de „Daily
Telegraph" te Middelburg seint dat
de Boeren bij hun aftocht naar Bel
fast alles vernielden, zelfs gebouwen.
Kruger is to Nelspruit. Kleine korp
sen Bosron tngen Bailer's troepen
tusschen Carolina en Wonderfontein.
trouwen verwekken. Dit is van den
bogiDne san, volgens den Minister,
Frankryk's standpunt geweest, en
men zou daarvan niet afwyken, vol
komen in overeenstemming met Rus
land.
Wat Engeland betreft, hier volgen
een paar uitingen van groote bladen.
Do „Morning Post" zegt, dac deor
den val van Peking het govaar van
een algemeenen opstand de wereld
uit is, maar dat er een ander gevaar
dreigt, en dat is Ü8 oneenigh8id der
mogendheden onderling. Amerika,
zegt het blad, schijnt zich 10 zullen
terugtrekken, maar wat zai Daitsch-
land doen, eu wat de andoro mogend
heden
De „Daily Chronicle" meent, dat
do vredestijding in Engeland met
evenveel geestdrift zal worden ont
vangen als indertyd do berichten
van 't ontzet vau Ladysmilli en
•or Tzkoe cm versterkt-
vckre-is dea correspondent van de
aT-dan" ie Shanghai wisselt Li dago-
.■yj.s telegrammen met Petersburg. De
Russische vlag ai leen wappert boven
Kjce-tsjwang, waar deRmsLche con
sul tot burgerïyk cominjssari
dat het leger vóór het eind van Sep
tember grootendeels zou kunnen wm
deu teruggeroepen. Maar het lijkt er
cu minder dan ooit op.
Da Wet is, zooals men weet, vlak
bij Pretoria eu toen Britsche troepen
tegen hem uitrukten weigerde hy slag
höemd, terwijl de Rsibsiscfce banken te leveren. Da „Standard" hoopt,
de tolgelden innen. Bijgevolg /s het;dat Roberts De Wet zal vergunnen
niet verwonderlijk als mon Verneemt
dat Rusiand over Mantejoenje afzon
derlijk inst China wil onderhandelen.
Volgens den correspondent van de
„Daily Mail" te Jokohama wantrouwt
Japan de Russische plannen ic China
t voazeer als de Dnitsche. De Japan-
sene rogeeriiig zegt in een officieuse
kennisgeving aao de pers, dat zy van
China geen buitensporige schadever
goeding zal eischeu eu zich verzet
ten zal tegen iedere poging van de
Europeesche mogendheden 0111 Caioa
te verbrokkelen. De maatregelon die
Japan zou nomen, waaronder een leo-
ning van 20 millioen pond, zouden
ten doei hebben, de plannen van Ras-
land en Duitschiani om zich op kos
ten van Cniua te vergrooten, tegen te
gaan. Een Japansch oorlogsschip is
naar Sjanghai vertrokken om troepen
aan wal te zetteü.
Hoe do Europeesche mogendheden
zich diet Botba te vers enigen, dat zou
net gemakkelijk maken, huu nader
hand samen een nederlaag toe te
brengenmaar de correspondent van
de „Öaiiy Mail" te Pretoria verneemt
dat net de Wet's beöosÜDg is naar
den Yrystaat terug te keerec als hy
don noodigeu mond- eu sehietToorraad
kan opdoen cn een onderhoud kan
hebben met Botha. Toen de Wet de
Vaal overtrok; heeft hy, naar men ver
telt, uitgeroepen„Ik zal naar den
Yry staat terugkeer en I"
Het dep. van oorlog maakt een
verlieslijst openbaar, waaruit blijkt
dat de regeeringstelegrammen uit Z.
Afrika nog onbetrouwbaarder zyu dan
men al wist. immers uit die lyst r
bly kt, dat do Boeren op 25 Juli by
Kierksdorp 5*2 Engelsche cavaleristen
gevangen genomen hebbeD, diemeeren-
deels behoorden tot het korps van
Kimberley. De verliezenlyst maakt
By de indiening van de Knapsche! Ms foking. Maar Duitschiand heeft-
begrooting zegt öe minister van linan- i gelijk, dat 't spel nu eerst begint,
ciënDe waarde van deu uitvoer was -üu men moet vooral een flmke
verleden jaar 1,176 000 pd. at. minderregeering op poolen zetten, waarbij
dan in ib98; do uitvoer van diaman-1 hst advies van een man a's sir Robert
ten v/as 1579,000 pd.st. minder, maar [Hart onoatbeerlijk is.
andere voortbrengselen wezen een' Do „Daily Mail" vindt, dat er in
vermeerdering aan' van'S34.000 pd.st.,liking .nog hevig gestraft mcetwor*
Door bezuini;'ing is het verwachtejden müar dat Engeland dan op d.e
tekort van 333.000 pist. verminderd joude lijnen moet voorlgaan, daar sir
lot G9,OCO pd.st. De begroeting van Brodnck in deze woorden zich nit-
Let loopendo jaar toont een overschot l druktChina voor ae Chineezen, eu
van 27,020 pd.st. dat er van geenorlei verdeaiing sprake
Buitenlandseh Nieuws.
Ds politick in Oost-Asië.
Zoo langzamerhand komt in allo
landen de pers los met beschouwingen
over de vraag welke politiek thans
in China moot worden gevolgd, nu
de gezanten zijn ontzet.
De voornaams!e Russische bladen,
waaronder do „Novoya" en de „Peters-
burgskiya Wjedomosti," komen, nu
de gezanten zyn ontzet, terngopwaf
zy reeds vroeger zeiden omtrent
Ruslands aandeel in het gemeensciïap'
pelyk optreden der mogendhedeo.
Zy herhalen dat Rusland niet verder
moet meedoen aan de gewapende in
terventie, maar zie'n nu moet bepalen
tot de bescbermiog van zyn grens
van den spoorweg door Mant-
sjoerye.
Dit moet ook do meening zijn van
do overwegende meerderheid van
Ruslands bevolking. Maar de vraag
of de Keizer cr ook zoo over
denkt.
Hoe
thans
in 't algemeen deuken over de Chinee-ook thans voor 't eerpt gewag van 3
men in Frankrijk over de
t9 volgen politiek ia China
denkt, blijkt het best nit een rede
voering, onlangs acor minister Del-
castó gehouden, die zei dat de bc
vryding der gezanten het hoofddoel
der gemeenscV.Dpelyke militaire.actie
was geweest. Wat verder het vragen
vau satisfactie aangaat, dat zij aan
elk der mogendheden afzonderlijk
overgelaten, doch men wachto zich
voor eisehen, die uitsluiting van
anderen in zich houden. Dat zou de
dat er vau geenorlei verdeeiing sprake
mo8t zijn.
Te "Weenen is men in diplomatieke
kringen in betrekking tot do verdere
afwikkeling der Cbineesehe quaes tie
zeer pessimistisch gestemd. Men is
bevreesd, dat de mogendheden eisehen
zullen stellen waaraan de Chiceescho
regeering toch geen gevolg kan geven,
en dan de oorlog zal worden voort
gezet.
Ook het „Berliner Tageblalt" ziet
de zaken met optimistisch in. Nu
ua gezanten vry zijn blijven nog maar
twee dingen over, de harstelling der
orden en de voldoening. Of het con
cert nu harmonisch zai blijven klinken?
Het vertrouwenwekkendst vindt het
biad de houding van Frankryk en
de Yereenlgde Staten.
Een brief van. Consul Pott.
De heer Pott, consul der Nederlan
den te Lourecco Marques, schrijft,
dd. 25 Juli, aau baron van Harden-
broek van Bergambacht, voorzitter
van liet hoofdbestuur van hetNeder-
landscho Roodo Kruis
Do schitterende uitkomsten in het
begin van den oorlog mogen op Euro
peesche harten meer indruk gemaakt
hebben, doch ik kan u verzekeren
dat or nooit van de zijde der Fede
ralen zoo goed en dapper gevochten
is als nu en met een zeer gunstig
resultaat.
Het is nu „vasttrappen" eu het En
gelsche leger ondervindt eerst nu
zulke ernstige moeilijkheden, dat het
zeer te betwijfelen 13 of hot die wel
lang weerstand zal kunnon bieden.
Het is zoer gord dat de brieven
'ivoor leden der ambulance aan mij
geadresseerd worden, en gisteren heb
ik een groot pakket doorgezonden
naar het generaal postkantoor te Ma-
chadodorp, van waar uit de verdere
expeditie zal plaats hebben, daar ik
hier niet weet waar de verschillende
personen op dit oogeüblik zyn. Ook
is het zeker goed de verzending der
brieven steeds via Napels of Marseille
naar hier te doen plaats hebben. De
kist voor dr. J. Hammar zal ik naar
Nooit Gedacht doorzenden al is, naar
ik meen, die arts reeds naar Europa
vertrokkende verbandmiddelen kun
nen wy toch wol gebruiken en vooral
aan medicijnen scbynt gebrek te komen.
Da kleine diensten, die u van mij
vraagt, zjjn zoo onbeteekenend, dat ik
mij bijna schaam u er zooveel van
maakt. Wat betreft dit land van on-
gelukkigen, kau ik u geruststellen en
u verzekeren, dat de federalen nooit
zoo vroolijk en opgewekt zijn geweest
als nu en wy allen volkomen tevreden
zijn.
De prijsuit&söling.
Onzo Parysche correspondent schrijft
ons dd. 19 Augustus:
Zaterdag heeft in de öalle des
jFótes de plechtige uitreiking der
I medailles en diploma's plaats gehad.
'Dit was een grootsche ceremonie,
niet alleen door het enorme aantal
menschen die aanwezig waren in ds
groote zaai, twintigduizend ongeveer,
maar bovenal was ze grootsch door
de spontane geestdrift welke door de
breede vergadering werd getoond.
Trompetgeschal verkondigde de
komst van dea president der Repu-
i bliek, die omgeven door de ministers,
'door do presidenten van de beide
[Kamers, de leden van het corps
i diplomatique en door de hooge fanc-
tionarisseii der tentoonstelling, lang-
[zaam de eeretrap afdaalde. Als één
tman stonden de twintigduizend per-
jsonen van hun zetel op, hetgeen een
'indrukwekkend gezicht was. Nadat
de otficiesle personen de voor hen
gereserveerde estrade hadden beklom
men, waarombeen een eere-garde van
soldaten was geplaatst, speelde de
[muziek de Marseillaise. De twintig
duizend aanwezigen klapten nu in de
handen, welk applaudisseercn klonk!
als het naderend geluid van den
donder.
Toen begon het défilé. Van de
trap werden do eerste banieren naar
omlaag gedragen; de commissarissen-
generaal der verschillende landen en i
do vertegenwoordigers der diverse}
groepen volgden, statig en in goede
jórdo de trap afdalend. Byoa iedere
'groep bad een apart banier, waar-
van de drager vaak in karakteristieke
kleeding was gestoken, 't Was een
5 prachtig gewirwar van kleuren dat
daar aan uw oogen voor by ging eu
waaraan gloed en leven werd gege-
veu door het mooie, volle zonlicht dat
door den reusacLtigen glaskoepel van
de zaal neerviel. Be menigte uitte
haar geestdrift over dat raouie kien-
reu-gamma, dat ze voor iich zag, en I
nadat do verschillende groepen de'
voor hen aangewezen plaats hadden
ingenomen, begonnen orkest en koren
van de Opera-comique het eerste deel
van de cantate „Kunst en Arbeid"
van Fernand L9 Borne to zingen.
Diope stilte begon nu plotseling te
hoerschon, de president verhief zich'
van z'n zetel om de cfficieele rede
uit te spreken. Do rede was een ver-
heorlyking van den arbeid en van de
broederschap der individuen en der
volkeren. Een applaus van cenigo mi-1
nuten dankte pre'sident Loubet voor
z'n Gjne, begeesterende redevoering.
Nadat de stilte was teruggekeerd
kwam de minister van handel. Mille-
rand, aan het woord. Ook in zyn rede
werd de arbeid verheerlijkt, werd lof
gebracht aan de wetenschap en w erd
er op gewezen dat in do toekomst de
herinnering aan deze tentoonstelling,
zal bewaard blijven door een aantal
monumenten. De Alexanderbrug eu
do twee kunstpa'eizeu, staande m da
nieuwe avenue Nicolas II, welke het
verleden, do Esplanade des Invalides,
met het tegenwoordige, de schitte
rende levende, avenue des Champs-
ïïiysées, zal verbinden, zy zullen bij
ons levendig houden de herinnering
aan dit onvorgelykclijke feest vau den
arbeid cn den vrede, hetwelk het
republikeinsche Frankrijk aan do
menschheid heeft gebeden.
Een salvo van toejuichingen weer
klonk, waarna de tentoonstellingscom-
ffiïs3aris Picard aan lederen groeps-'
voorzitter do opgave der behaalde
overwinningen overreikte.
Het orkest en de koren onder lei
ding van den componist Le Borne,
voerden het tweede deel van de cantate
uit en na een muziekstuk van Mas
senet zong 't orgel met z'n machtige
stem 't laatste gedeelte: het Tocata.
De president en oföcieele personen
verlieten de estrade, en langzaam
leegde zich nu oc-k de reusachtige
zaal.
Ter gelegenheid van de officieele
uitreiking der diploma's waren
's avonds de openbare gebonwen in,
Parijs geheel verlicht, zoodat de hoofd
stad van Frankrijk nu inderdaad de
lichtstad was. Bovendien werd 's av.
op 'do tentoonstelling een fête de nuit
gegeven en nimmer nog heb ik iets
zoo wonderbaar moois gezien. Alle
paleizen waren schitterend verlicht:
liet Trocadero, dat anders 's avonds
donker tegen den hemel afstak, was
nu oen lichtpaleis van groene en
blauwo en roodo kleuren.
En op de Seine, daar zweefden de
mot lampions versierde bootjes en de
slanke Yenetiaansche gondels, op de
maat der muziek aan betoog voorbij,
terwijl bengaalscli vuur het alles een
tooverachügen schijn gaf.
Dit was bet twe3de nachtfeest dat
in korten tijd werd gegeven en dat
zoo mogelijk nog beter slaagde dan
het eerste, hetwoik ter eere van den
Shah van Perzië werd gegeven.
Jammer maar dat dit tweede nacht-
Fenllleton.
Naar het Eagelseli
DOOR
HENDRIK A PLEYTE.
HOOFDSTUK I.
Vrouw Fortuna heeft beschikt, dat
mij een bijzonder levendige herinne
ring aan liet stadje Geelong zou bij
blijven. Het spottende lachje, dat
anderen wellicht oin de lippen speelt
als zij aan de verveling en eentonig
heid van dit plaatsje denkeu is ge
rechtvaardigd, maar voor mij zijn
deze uit lage huizen bestaande, aan
elkander evenwijdig loopende straten
onafscheidelijk van de zonnigste en
mooiste plekjes van geheel Australië, j
Met mijn geestesoog zie ik de straten I
wier namen ik ben vergeten, weer!
hevolktmel mensehen met vriendelijke
gezichten die onuitgewischt in mijn
geheugen zullen voortleven. En zelfs
ul had het plaatsje mij verveeld, dan
toch zou één feit voldoende zijn ge-]
weest om het mij te doen liefhebben.
Dank zij één van die toevallige ont
moetingen, welke zoo dikwijls op een
buitenlandsche reis plaats hebben,
gebeurde het dat ik niet alleen to
Geelong kwam toen er een hevige pa
niek heerschte tengevolge van een
diefstal, maar hierin zelfs betrokken
werd. Ik kwam 's Maandags middags
met de boot aan en bemerkte een
levendige drukte in do straten, die
veroorzaakt werd doordat de men
schen een der Banlcinrichtiugen als
't ware bestormden om hun geld op
te eisehen. Den Woensdag daarop
j werd een andere bank, waar men
juist veel van het geld dat aan de
Barwon Banking Company Limited
was opgevraagd, had gestort, liet
slachtoffer van een nog noodlottiger
gebeurtenis: er was namelijk een
gemaskerd en tot de tanden toe ge
wapend man de Bank biifliengeko-
men, die er tien minuten gebleven
jen met negentien duizend pond in
i bankbiljetten en gond verdwenen
was.
Ik was met mijn pas verworven
j vrienden aan het tennissen toen wij
t deze tijding vernamen, welke ons ter-
stond met spelen deed ophouden. De
directeursvrouw en haar dochter.
vrienden van mijn vrienden, versche-
jaardc menschen en 't jonge meisje,
dat waarschijnlijk gouvernante ofzoo
iets moest worden, mij meer bezig,
dan de daad op zich zelf.
Ik liep in de richting van de Bank,
En ik vernam nn uit de eerste'men hoefde niet te vragen waar het
hand enkele woorden van de blceke1 gebouw was. Een groote menigte
lippen der oude dame, en bemerkte j stond voor de deuren, die echter ge-
nog de droeve uitdrukking in de .sloten waren. En ik vernam niet
nen mee ten tooneelede een onsa
menhangende woorden uitende, de
andere stom van schrik en ontzet
tin:
groote blauwe oogen van het jonge
meisje, voordat het bij rnij op kwam
1 mij terug te trekken. De familie had
111 een afgezonderd gedeelte van de
Bank geluncht en niets van 't heele
voorval gemerkt voordat de jongste
bediende als een waanzinnige de ka
mer in stormde. Hij was ook gaan
lunchen en had bij zijn terugkomst
meer dan ik reeds wist, behalve dat
do dief een zwarten baard droeg en
een tweeden Ned Kelly moest zijn.
En dien dag vernam ik ook verder
niets meer. Ook durfde ik niet ho
pen meer te hooren, toen ik onver
wachts 's avonds een ouden school
kameraad ontmoette.
„Deedes seniorriep ik uit, voor
den kassier bewusteloos en de kas dat ik met zekerheid wist of hij het
ledig gevonden. Dat was alles wat wel was. Maar toen hij zich om-
ik vernam behalve nog ecu feit waar- keerde en een blik op mij wierp
door de directeursvrouw nog meer waarin een bestudeerde onheschaaind-
geagiteerd was dan door het verlies heid lag, welke een jaar of tien ge-
van het geld. Er was geen bloed'leden onzen meester zoo hevig kon
vergoten. De revolver die in de les- ergeren, wist ik dat ik mij niet ver-
senaar was geborgen, was wel ge- gist had. Onder duizenden zou ik
bruikt, maar te vergeefs. Het wapen die half gesloten donkere oogen en
j bleek ongeladen te zijn. j volle lippen, door eene reeds grijzende
Haar echtgonoot zou geschandvlektsnor overschaduwd, herkend hebben,
worden, neen, afgedankt. En toen I Dat bleeke gelaat, dat nu reeds rim-
ik later door de straten liep, hieldpels vertoonde, moest aan Deedes
de gedachte aan deze geruïneerde be-1 toebehooren.
„Ik herken u niet. Wat verlangt
gij van mij
„Wij zij a oude schoolmakkers. Ik
was je adjudant toen gij kapitein bij
het jongelui-regimeut waart. En nu
je hier te ontmoeten I"
„Hoe heet gij vroeg hij op ver
moeiden toon, en op dat oogenblik
herinnerde ik mij, wat mij totaal uit
het geheugen was gegaan, dat hij toen
ter tijd weggejaagd was; ik voelde
mij eenigszins bedremmeld over mijn
do nun en zet.
„1 lower," zeide ik.
„Do kever I" riep Deedes niet on
vriendelijk uit, het volgende oogen
blik schudde hij mij do hand en
lachte om mijn verlegenheid.
„Naar deu drommel met die
schoolzeide hij!
„Waar logeert gij
„Wel," zeide ik, „ik zou hij een
zekere familie gaan logooren, voor
wien ik ook een introductie bij mij
had, maar die menschen hadden geen
kamer voor mij open en drongen er
op aan een ander logies voor mij te
zoeken en dat is nu gebeurd."
Hoe heeten zij?" vroeg Decde3
toen ik het hem verteld had, knikte
hij, maar ging niet verder op dit on
derwerp in, behalve dat hij voorstelde
|een praatje op mijn kamer te gaan
houden. Dit voorstel braeht mij in
'verrukking: ja ik voelde mij er be-
paald gelukkig mede, wat ik alleen
kan toeschrijven aan momentaneelen
terugkeer van mijn jongelingsperiode,
waarin een kleine jongen altijd tegen
;een ouderen makker opziet. Wij wa
ren nu acht en twintig en vier en
twintig, in plaats van achttien en
I veertientoch was slechts een van
beiden man en de andere een jongen.
111c was er trotse'n op dat hij een ciga
rette van mij wilde aannemen en nog
j trotschcr toen hij zijn arm door den
mijnen stak. £)it gevoel bleef mij den
jgehcelen weg over bij, maar verliet
[mij toen wij op mijn kamer kwamen.
Deedes had mij gevraagd wat ik voor
den kost deed. Ik vertelde hem het
een en ander van mijn ziekte en reis
en deed hem daarna dezelfde vraag,
llij lachte verachtelijk en ging-op den
rand van mijn bed zitten.
„Klerk aan een bank" zeide hij.
„Toch niet de Koloniale vroeg ik.
„Juist die," antwoordde hij knik
kend.
„Dus- zijt gij daar vandaag geweest!
Dat treft, ik was zoo nieuwsgierig
iets van dien diefstal te vernemen."
„Ik was er niet toen het gebeurde,