NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Koninginnedag.
He schuld van tien
Geneesheer.
18e Jaargang.
ABONNEMENTSPRIJS
"Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden 1.30
Franco door liet gelieele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers. 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37K
de omstreken en franco per post V V 0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cfcs.iedere regel meer 10 Ces. Buiten bet Arrondissement Haarlem
is de prij3 der Adverfcentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Tolefüonuunmior der JKedj&ctie 600. Telofoouuuihmcx* der Administratie 123.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend reebt tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publiciiè Elrangère G. L. DAUBE Co. JOIIN F. JONES, Succ., Parijs 31Faubourg Montmartre.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
EERST BLAD.
„Haarlem's Dagblad" van 3 Sept.
bevat o. a.De positie der Engel
schen te Helvetia, Geruchten over
Vredesonderhandelingen, Benoe
mingen, Ongelukken door Elec-
fcriciteit, Koninginnedag, Inbraak,
Do goschiedenis van Haarlem,
Haarlemmer Halletjes, „Plato
nisch," en „Dat was geen schande"
(Verhalen
Politiek Overzicht.
Een Reuter-berieht bracht, als ten-
minste juist is wat erin staat, een ver
andering in den toestand om Muchado-
dorp.
Volgens dit bericht toch staat Bulier
met French en Pole Carew ie Helvetia
een hoeve, die iets ten zuiden ligt van
Snij man. De Engelschen hebben dan
vermoedelijk de Boeren uit hun posi
tie hij Snijnian, tenminste wanneer zij
deze hadden ingenomen, verdreven.
Nog komt niet uit, dat de Boeren hun
hoofdmacht zouden hebben staan op
weg naar Lijdenburgintegendeel,
volgens het slot van het telegram gaan
,'sleciits weinige Boeren noordwaarts,de
.metsten daarentegen met het geschut
'in 'de richting van Barberton. Wan
neer-de Canadeesche cavalerie Water-
.val Onder reeds bereikt heeft, dan
'staan de Engelschen dus op de iijn
Sr. ij man Waterval Onder, dat wil zeg-
;gen vlak voor de hoogere bergruggen
ten noorden van den spoorwegwaar
schijnlijk zijn er ook wel ten zuiden
'van den spoorweg, maar ook deze
staan tegenover een zeer bergachtige
.landstreek. De vraag is maar of de
Boeren deze zullen verdedigen. Uit de
verte gezien schijnt zij er hijzonder ge
schikt vo,or.
In dezen oosthoek misschien ook in
-liet. noorden van Transvaal zal dus de
oorlog waarschijnlijk nog tijden c!u-
iren, en in den Vrijstaat, in Natal, in
het Westen, in de buurt van Zeerust
zullen de Boeren zich telkens weer ver-
itoonen in kleine troepjes, maar met
.voldoende macht om het land in oor
logstoestand te houden. Hoelang nog?:
.vraagt de „Morning Leader" in het op-
.schrift van een hoofdartikel, en het
,blad antwoordt: „Tenzij wij bereid
worden gevonden vredesvoorwaarden
aan de Boeren aan te bieden, zal de
:oorlog voortduren, eiken dag wreeder
worden, noch vrouwen noch onzijdige
personen sparend, onze schatkist uit
putten, ons krediet vernietigen, en de
hoop, dat er eens verzoening en vrede
zal komen in het uit elkaar gerukte
Zuid-Afrika -ongerijmder maken dan
ooit te voren."
Daar gaat het heen. Maar Engeland
wil niet luisteren, zooinin nu als een
jaar geleden.
Een zonderlinge mededeeling vindenj
wc in bovenbedoeld Reuter-telegram,
'dat de vereeniging van French en Pole
'Carew aan de Helvetia-Hoeve ver-
meldt. Daarin toch lezen we nog:
Bot,ha gaf een rondschrijven uit
waarin den Burgers bevolen werd de
mausergeweren aan een regeerings-
commissie terug te geven tot hij "in
staat zou zijn ammunitie te verstrek
ken.
Dat lijkt niet heel aanmoedigend.
Volgens een later Reuter-telegram is
Kruger, naar inboorlingen vertellen,
met alle commando's naar Pelgrims-
rust teruggetrokken. Dit strijdt met
de bewering, dat slechts weinig Boe
ren noordwaarts trekken doch de
meeste naar Barberton. Weer anders
luidt naar Reuters-bureau mededeelt
een telegram van Lord Roberts van
Vrijdag, uit Belfast, dat bevestigt de
vrijlating van 1800 gevangenen dooi
de Boeren, maar de officieren zouden
naar Barberton zijn gevoerd.
Volgens dit telegram melden gevan
genen dat de presidenten Kruger en
Stcyn en de generaals Botha, Schalk
Burger en Lukas Meijer den 29en den
trein namen naar Nel spruit en de Boe
ren zich in verschillende richtingen
schijnen te verspreiden.
Reuters Office verneemt dat de mo
gendheden van gedachten hebben ge
wisseld over de houding aan te nemen
tegenover den huldigen toestand in
China. De Russische Regeering beveelt
het terugtrekken der verbonden troe
pen uit Peking aan, ten einde dc re
desonderhandelingen te vergemakke
lijken. De Europeesche kanselarijen;
zijn zeer gunstig gestemd tegenover
deze zienswijze, die waarschijnlijk,
aangenomen zal worden.
Intusschen wordt de quaestie van
het gebruik maken van de uissehon-!
komst van Li-Hoeng-Tsj r "vcrw >-1
gen. De diensten van Li zullen onge
twijfeld worden aangenomen, zoodra
hij volmacht zal hebben geler?.,
te handelen.
Het gerucht dat Li-Hoeng-Tsjang
door de admiraals te Takoc wordt ge
vangen gehouden, is ongegrond Li is
nog altijd te Sjanghai en tracht zich
in verbinding te stellen mei zijn \i ion
den bij de Chineesche rog.? er mg "lot het
boven aangegeven doei.
In bevoegde kringen beschouwt men
den terugtocht van Peking als bet
eenige wat onder de tegenwoordige
omstandigheden kan geschieden, i bo
vendien gelooft men dat liet voortdu
ren van de bezetting van Peking door
de vreemdelingen slechts lot nieuwe
gevaarlijke complicaties zou kunnen
leiden en de Chineesche Devoiki
noodig zou prikkelen. Het zal intus
schen noodzakelijk blijven dat dc mo
gendheden de forten te Takoe en en
kele andere strategische punten blij
ven bezetten, totdat een bevredigend
toestand is ingetreden en van de Chi
neesche Regeering voor c!e toekomst
voldoende waarborgen zijn verkregen.
Aan de „Herald" wordt uit YVas-
hington geseind, dat vijf mogendheden
instemming hebben betuigd met P.us-
land's voorstel om do troepen uit Pe
king terug te trekken. Twee mogend
heden verklaarden zich tegen de aan
neming van het voorstel. De internati
onale toestand zou uit, een Ameri-
kaansch oogpunt moeilijk bevredigen
der kunnen zijn.
De mogendheden die zich tegen Rus
land's voorstellen hebben verklaart
zijn Duitschland en Italië, dezelfde di
de geloofsbrieven van Li Hoeng Tsjane
voor ontoereikend hebben verklaard.
Rusland heeft de Vereenigde State:
doen weten dat nu de gezantschappen
ontzet zijn, het voorstelt de gezanten,
en de troepen uit Peking terug te trt!-.
ken, totdat een effectieve Regeerin
zal zijn hersteld.
De Vereenigde Staten hebben he
voorstel goedgekeurd en hebben in ov<
weging gegeven dat de bevelhebbers t
S Peking zich zouden verstaan over een
gecombineerden terugtocht der verbon
den troepen uit Peking.
Men gelooft dat Frankrijk ook heeft
toegestemd.
als 't ware een klap in het gezicht gaf.
Daar alle vertegenwoordigers der
;Pers een dergelijke liefelijke ontvangst
hadden op dezen Koninginnedag, zal
[het voorzeker niemand verwonderen,
wanneer daarover een klacht bij den
Burgemeester wordt ingediend. Even
wel dient nog te worden gezegd, dat
wij na persoonlijk aan den Commissa
ris verzocht te hebben, op het terrein
te mogen gaan, dit niet geweigerd werd
DE KINDERSPELENe,
die le ongeveer 10 uur in de
Hertenkamp, onder leiding van
de welbeproefde leiders van kinder
feesten, de heeren Martin, aanvingen,
waren omstreeks half één geëindigd
en slaagden uitstekend, dank zij de
medewerking van vele dames en hee
ren.
De verschillende spelen, alle pleiten
de voor de vindingrijkheid des heeren
Martin, werden reeds in ons vorig
Buitenlandsch Nieuws.
Treedt koning Leopold af?
Sinds eenigen tijd gaat het gerucht,
.dat de koning van België voornemen^
zou zijn afstand te doen van den
troon ten behoeve van prins Albert.
Eenige weken geleden sprak de
regeering dit geruchttegen. Thans
is het opnieuw te voorschijn ge
komen in een Londensch blad, dat
het bericht aldus geeft
„Het gerucht loopt in de omgeving
van het paleis van Brussel, dat T.
toning Leopold hot voornomen'hoeft Ihg'eSÜfï^t™
m KOI af te zien van den troon ten ept uinci nog een klein cadeautje als
voordeelc van den graaf van laan-herinnering aan dezen blijden dag, me-
deren, die, op zijn beurt, afstand zoudo naar huis kreeg,
doen van zijne rechten ten voord eel e Tijdens de spelen werden de kleine
van prins Albert, don vcrmïnpéujken ruimschoots onthaald op verschillende
troonopvolger j versnaperingen, die met milde hand
Het „Handelsblad van Antwerpen" door dames en heeren werden rond-
conatateerÈ dat hot feit op zich zelf 8 yfióriU aan do dames, die zich Don-
juist is. Het zegt: :,d éi-dagavond welwillend beschikbaar
I. „De persoon, die ons eenige weken hadden gesteld om den grooten brood-1
inlichtte, houdt de juistheid zijner voorraad te smeren en te beleggen met
inlichtingen staande. worst, ham en vleesch, komt voorzeker'
..He Koning wordt oud en wcnscht een vv,',-|id va'J dank ioe, evenals aan;
rust. Dat de rëgccring het nieuws n«;'Je gevers. Om half één vertrok-;
ir r.^rS'. kfv? ,v.u ken de kinderen schoolsgewijze; aldus
te0ensp-eekt, *oolan0 he-nittofhcieel den ^Ostsn verjaardag van onze Ko
is, rnoet mei, verwonderen. nïngin op waardige wijze gevierd heb-
Kortom, het zou niet tc veel bende,
moeten verwonderen als dc Koning
toekomend jaar afstand deed van den] DE PARADE,
troon." j
e Toen we even vóór twaalf uur het"
terrein voor de cavaleric-kazerne aan
j den Schoterweg betraden, stonden de
schutters opgesteld voor de kazerne, j
'en aan hun linkerflank de infanterie'
en cavalerie. Te twaalf uur verscheen'
j majoor Chappuis, die de parade in-
spectecrde of 't veld. Nadat de gelede
ren waren geopend had de inspectie
Het was Vrijdag al vroeg dag voor plaats. Tweemaal defileerde het gar-'
een ieder. Jongens en meisjes maak- nizoen toen voor majoor Chappuis,
ten zich voor de aubaue op de Markt waarna de parade was afgeloopen, en
gereed, en ds ouderen gingen tegen infanterie en schutterij voorafgegaan
7 uur ter kerke. Hoe later het op den door de muziek, en omstuwd door de
dag werd, hoe drukker werd het in vrooüjk in den pas rnarcheercnde men
de straten, die een Zondagsch vcorko- schen. aftrokken,
men hadden, en er zoo recht feestelijk j
uitzagen met de schitterende kleuren' IIET ORGELCONCERT,
der Nederlandsche vlag. Over de gods- Alle kanken en zitplaatsen waren
dienstoefening, de aubade en de kin- reeds eenigen tijd voor het aanvangs-
derspeieii hebben wij reeds in ons vo- uur bezet, maar staanplaatsen waren
rig nummer geschreven, zoodat wij er nog te over in onze ruime St. Ba-
daarover nu kort zullen zijn. Bij het vo. Af en aan sleepten de voetstappen
gaan naar de aubade houden wij al over de groote blauwe vloersteenen,
direct een minder aangenaam inter- een vreemd geluid onder de plechtige
mezzo. In de meening verkeerende, dat hooge gewelven. Tot, om twee uur,
eene passe-partout afgegeven door de het Wilhelmus triomfantelijk uit het
Feestcommissie aan de Pers toegang orgel brak, de hoeden afgingen en een
verleende tot alle festiviteiten, binnen elk luisterend opzag naar het konink
je door de politie afgezette terreinen, lijk orgel, in wit-goudan eenvoud prij-
.varen wij de Groote Markt opgelco- kend in het blauwe daglicht, dat naar
pen, doch moesten aanstonds de treu- binnen lijnde door da hooge boogra-
ige ervaring opdoen, dat het woord men. liet werd gevolgd door liet Wien
passe-partout" nog niet door iedereen Neèvlands Bloed en het Transvaalsche
wordt begrepen en wel niet door onzen volkslied stoot deze trits waardiglijk af.
Commissaris van Politie* die onder een Toen schenen de boenen weer niet
>asse-partout verstaat eene kaart, die op de plaats te kunnen blijven, men
ocgang geeft tot niets, en vooral niet gng weer aan het drentelen, zoodat het
">t zijn terrein, zooals hij leukweg zachte, innigo „Largo" van Handel ge-
e Groote Markt noemde. Voorwaar hoc 1 verloren ging. Het programma
ne heel aardige opvatting, waarmede werd besloten met Concert Adagio van
.ij tevens de leden der feestcommissie Merkel, het „Ave Maria" van Bach-1
Stadsnieuws
HAARLEM, 1 Sept. 1900.
Gounod, en het jubelend „Hallelujah"
van Handel.
Toen de bezoekers buiten kwamen,
werden zij
OP DE GROOTE -MARKT
alweder ontvangen door muziek, en zij
haasten zich eeu plaatsje op te zoeken,
waar zij elke noot van de uit te voeren
nummers onverlet in ontvangst kon-;
den nemen en met smaak verteren. De
opgewekte, gezonde koperklanken van j
het aanwezige fanfarekorps Orpheus
waren die aandacht dan ook wel
waard.
Te 2 uur had eveneens in de Socio-'
teit „Trou moet Blyeken" eene muziek
uitvoering plaats, die door vele belang
stellenden werd bijgewoond.
In het Brongebouw was het muziek
korps der Leidsche Schutterij, direc
teur de heer Jac. C. Geijp, dat zijne
lustige tonen deed weerklinken.
Onder de avondvoorstellingen maken
wij in de eerste plaats gewag van die
in de
SOCIËTEIT VEREENIGING,
waarin de meeste toehoorders kunnen
worden geborgen en die dan ook flink
gevuld was. In de zaal waren 1600 stoe
len geplaatst en op de gaanderij had
den er ook nog heehvat post gevat, zoo
dat wij gerust de aanwezigen op 1800
mogen schatten.
Er was een keurig programma sa
mengesteld. De heeren Carel Phlippeau
en Gerard Zalsman tradén als solisten
op, en werden toegejuicht met het en
thousiasme, dat hun stem en voor
dracht verdienden. Bovendien trad het
quartet Euterpe op, bestaande uit de
heeren Phlippeau, Geimïsse, Bakker en
de Jong, een uitstekend quartet, dat
naar men zich herinneren zal, op het
concours van Loreleij in liet vorig jaar
den eersten prijs behaalde. Verder tra
den op het mannenkoor Caecilia, di
recteur de heer Henri Pielage, dat on
der anderen de beide hummers ten ge-
hoore bracht, waarmee het onlangs op
het concours van Zang en Vriendschap
een bekroning verworven heeft, en het
fanfarekorps Wilhelmina, bestaande
uit werklieden der Kon. Rijtuigfabriek
van de firma Beïjens, onder directie
van den heer Boekwijt.
't Was een aardige avond. De wan
den van onze eenige muziekzaal da
verden dikwijls van de toejuichingen.
IN DE KROON.
In de „Kroon" is hel ook meer dan
stampvol geweest. Daar was de ver
eeniging „Door Inspanning Uitspan
ning" op 't tooneel. i.et eerste nummer
„Sichard en Mathlida," blijspel met
zang in een bedrijf werd uitnemend
vertolkt. Onophoudelijk klonk door de
zaal een gulle lach. De talrijke aardig
heden en leuke zetten, waar 't stukje
van wemelt, kwamen goed tot hun
recht, cn de leden van deze tooneelver-
ceniging, die de rol van het dienst
meisje en den schoenmaker vervulden
verdienen een warm woord van hulde
voor hun inderdaad geestig spel.
De komische voordracht „Anioon",
had ook veel welverdiend succes, even
als de opvoering van het blijspel „Een
jaloersche dwaas" of „Hij is onzicht
baar," en de komische voordracht
„llaarlemsche toestanden."
Allen afzonderlijk een woord van
hulde te brengen laat ons bestek niet.
toe,'doch gaarne willen we verklaren,
dat liet publiek de vereeniging „Door
Inspanning Uitspanning" recht dank
baar zal zijn voor hetgeen zij te genie
ten heeft gegeven.
IN DEN SCHOUWBURG.
Hier was het echt feestelijk. Veler,
hart had naar de komedie getrokken:
dat was te zien aan de volgepropte'
zaal, waarin een temperatuur heersch-
te, alsof men zoo gezamenlijk met het
heele gebouw de keerkringen passeer
de. De muzikantjes hadden mooie wit
te handschoenen aan, alsof zij hun
prachtig glimmende instrumenten an
ders niet durfden aanvatten. Alles van,
wege de feestelijkheid. „Cremer" hadi
eer van haar werk. „Jean Marie", liet
mooie drama van André Theuriet, werd'
uitstekend vertolkt door mej. C. v. d.;
Heyden als Thérèse, de heer G. J. van!
Gasteren Gz. als Jean Marie en de heer
W. F. Heyligers als Joël. Zij deden de]
fijne, gevoelige trekjes, het tragische,
van den toestand, goed uitkomen.
Dit was wel het neusje van den zalm.]
Als middenmoötjes kwamen ter tafel
twee voordrachten, nl. „De Zoon vair
den Loods," gedicht van den heer L.:
van den Broek, voorgedragen door den,
heer J. Hartog en „Des Zangers Min"
van Piet Paaltjes, door den heer C.i
van Looy uitstekend weergegeven. Piet
Paaltjes heeft ze gisteravond weer doen
snikken en grimlachen.
Als staartje (men vatte dit niet op
als geringschatting maar er rest niets
anders van den visch) kwam de plei-
zierige klucht van Justus van Maurik;
Jr. „de Buren." Wat hebben wij ge
lachen om de leuke geschiedenis, die
zich afspeelt tüsschen juffrouw Ver
meulen (mej. Ingelatde Graaf,) het
dienstmeisje Anna (mej. Brondgeest),
Jodocus Kruimel (de heer H. van Beek)
en de studenten Gustaaf Wakker en
Willem de Bruin (respectievelijk de
heeren P. Blokker en W. F. Heyli
gers). 't Was een gezellige avond.
DE AVOND.
Den geheelen avond bleef het weder
buitengewoon prachtig, zoodat een ie
der zijn huis ontvluchtte om van de
festiviteiten te gaan profiteeren. Over
al waren muziekuitvoeringen.
OP DE GROOTE MARKT
had de heer J. Bernhardt met zijn staf
plaats genomen, en deed vele toepas
selijke en vroolijke nummers hooren,
waardoor „de Harmonie" tevens haar
ouden roem handhaafde.
IN DEN IIOUT
kon men wel over de hoofden loopen.
In de stadstent speelde het onvermoei
de Haarlemsch Muziekkorps, directeur
de heer C. P. W. Krieus.
IN „TROU"
waren het de mannen van het fanfare
korps „Willen is Kunnen," die prettige,
populaire muziek ten gehoore brach
ten, o.a. hoorden wij zeer goed hel
„Transvaalsche volkslied."
De meeste drukte ontstond met d&
pauze, toen de zangers der Koninklij
ke liedertafel „Zang en Vriendschap,"
directeur de heer W. Robert, het podi
um bestegen en daar een keurig zang-
programma uitvoerden.
Zij hadden alle eer van hun werk
een ieder luisterde aandachtig toe en
met luide toejuichingen werden de lie
deren begroet.
De zang was dan ook eenig schoon.
IN DE VAUXIIALL
gaf dc zang vereeniging „Onderlinge
Oefening" directeur "do heer C. Wagneï.
eene uitvoering. Het was een keurig
programma, waarop de verschillende
fraaie zangnummers door voordrach
ten werden afgewisseld. De zang klonk
zeer goed; het Wilhelmus en „Vaarwel,
gij dicht beschaduwd woud," werden
F1 e sa 11 e t m.
Roman uit het Duitsch
DOOR
JUL. MAR Y.
4)
Richardier was een vreedzaam man
en afkeerig van elke daad van geweld.
Hij werd boos op zichzelven, omdat
hij zich vrijwillig zooveel verdriete
lijkheden op den hals haalde, maar
van lafheid kon bij hem daarom toch
geen sprake zijn.
Ik moet licht in de zaak zien te
krijgen, sprak hij tot zichzelven. Hier
:kun ook nog wel 'n ongelukkig mensch
|zijn, die den dood nabij is, die hulp
moet hebben en dien ik moet bijstaan.
Hij zelte zijn geweer tegen den muur
cn keek opmerkzaam om zich heen.
In den tegenover liggenden wand ont
dekte hij eene tweede deur. Drie ver
trekken kwamen op de vestibule uit;
een groot en een klein salon en een
jruim eetvertrek.
Hij opende alle drie deuren om met
den toestand op de hoogte te komen
en zag dat alle drie vertrekken met
dezelfde degelijke en moderne pracht
waren ingericht: alleen lag op alle
meubels een dikke laag stof en vari
den zolder en degordijnroeden hingen
spinnewebhen naar beneden. Blijk
baar had sedert het einde van den zo
mer, niemand in het huis gewoond en
eveneens scheen gedurende den win
ter er niemand zorg voor te dragen.
De keuken, waarheen Richardier nu
langs eene trap afdaalde, -bevond zich
in het sousterrain. Ook hier was alles
nieuw en in de beste orde, maar op
de stoelen, de tafel en de groote kook
kachel, lag een dikke laag stof.
„In dit huis schijnt men sedert lan
gen tijd niet gekookt te hebben",mom
pelde de architect, terwijl hij naar de
eerste verdieping terugkeerde en de
eikenhouten trap begon te beklim
men. Zijn hart klopte daarbij zoo he
vig dat hij dreigde te stikken en zich
aan de trapleuning moest vasthouden
Hij vermande zich echter met groote
inspanning en klom naar de eerste
verdieping. Hier bevond hij zich in
eene breede gang, die met een dikken
looper bedekt was. En daar deze loo-
per een donker patroon met roode
bloemen had, zag hij de bloedsporen
niet meer, die hem hier zoo getrouw
naar toe hadden geleid.
Op den corridor kwamen verschei
den deuren uit en zachtkens klopte
hij aan ieder daarvan, zonder het
vooreerst te durven wagen ze open
te stooten.
Buiten was de wind opgestoken en
Richardier schrikte, alsof hij een
snikken had vernomen; hij luisterde
en overtuigde zich, dat hij zich iets
verbeeld had. Maar onmiddellijk
schrikte hij weer. Een luid gedruisch
klonk van beneden naar boven. Het
was 't geluid van eene deur, die met
luiden^ slag in 't slot was gevlogen.
En dit had in het onbewoonde huis
zulk een treurigen weerklank gewekt.
„Men zal mij nog voor een inbre
ker houden", zei hij tot zichzelven:
maar er was thans niets meer te hoo
ren dan het huilen van den storm
wind. Nu herinnerde hij zich, dat hij
heneden de deur van de vestibule had
vergeten te sluiten en deze was nu door
den wind met geweld in 't slot gewor
pen. Anders niet.
Buiten was het nog tamelijk licht,
ook al mede door de werking van de
sneeuw, maai- binnen in het huis
heeschte reeds schemerdonker.
Richardier liep zoover mogelijk
voorovergebogen, en eindelijk ont
dekte hij ook op den rooden looper de
bloedsporen, die hij nu weer volgen
kon. Ze leidden hem naar eene deur,
waarvoor eene dikke portière hing eu
waartegen hij straks reeds geklopt
had zonder antwoord te krijgen. En
toen hij nu opnieuw klopte, kwam er
wederom geen antwoord.
HOOFDSTUK III.
Reeds had Richardier de hand uit
gestrekt om den voorhang weg te
schuiven, toen hij opnieuw begon 'e
luisteren. Een zacht maar regelmatig
gedruisch, dat van de bovenste ver
dieping kwam, klonk in zijn oor.
„liet huis is dus toch bewoond!"
Ilij liet de zware portière vallen en
luisterde opnieuw. Het regelmatige,
zachte gedruisch was nog altijd hoor
baar, en met onvaste stem riep hij
luide:
„ïs er iemand hier in huis?"
Zijne stem weerklonk in alle hoeken,
maar er kwam geen antwoord. De
donkerheid nam meer en meer toe en
doodsche stilte heerschte overal als
straks. Opmerkzaam luisterend tracht
te hij dat eentonige zachte gedruisch
te onderscheiden, 't welk van de bo
venste verdieping nog altijd gehoord
werd.
„Dat is sterk", zeide hij en snelde
de trap op.
Op de tweede verdieping is de ver
deeling van het gebouw evenals op
de eerste: eene breede gang met deu
ren. Van een op bet zuiden gelegen
venster is eene ruit gebroken. Dooi
den winddruk is de eene helft van het
gordijn los geraakt en dit fladdert
nu als een bol zeil en slaat soms te
gen de gebroken ruit, alsof het er
doorheen wil. Dit veroorzaakt het ge
druisch hetwelk hem zoo opgewonden
maakte, als de wind gaat liggen,
houdt ook het gedruisch op. Het flad
derende gordijn vormt allerlei gril
lige schaduwen, die over den vloeren
dc wanden van den corridor zweven
Zij dansen om Richai-dier heen, ver
dwijnen om dan weer te verschijnen,
en komen maar niet tot rust; 't is als
of het spoken zijn, die vertoornd zijn
over zijne komst.
Hij gaat weer naar beneden en
blijft voor de deur met de portière
staan.
„Zal ik binnen gaan?" overlegt hij.
Zijne hand is ijskoud; zonder zelf
te weten waarom is hij bang. En deze
instinctieve vrees, deze angst, die zich
meer en meer van hem meester maakt
hoe minder hij er zich eene verkla
ring van kan geven, doet hem den
ken aan den angst zijner echtgenoo-
e, aan de tranen die hij in hare oogen,
heeft gezien, aan ha do smeekingen,
waarmede ze hem wilde bewegen om
te blijven.
Hij denkt aan dit alles en aan zij q
warm, helder verlicht salon, waarin
het vertoeven zoo aangenaam was,
aan de lachende gezichtjes zijner kin
deren, aan de vroolijke trekken zijnei
moeder en aan de teeder blikkende
oogen van Christine. IIij opent de deur
en treedt binnen.
Dichte duisternis omringt hem,
want de gordijnen en blinden voor da
vensters zijn gesloten; maar het ver
trek moet nog kort geleden bewoond
zijn geweest want de lucht ïs er warm.
Hier moet een vuur hebben gebrand.
{Wordt vervolgd./
