NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Be sclmM van den
Geneesheer.
18e Jaargang.
Zaterdag 22 September 1900.
No. 5280
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden. 1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door liet gelieele Rijk, per 3 maanden. t r.t* 1.65
Afzonderlijke nummers. 0.02)4
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37
de omstreken en franco per post 0.45
ADVERTENTIËN:
Yan 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Grooto letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 123.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc.} Parijs 31bi* Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 22 Sept.
bevat o. a.Lord Roberts dry ft
de Boeren terug naar Koinati-
poort en noemt dat liet eind!
Dnitscbland's nieuwe voorstel in
zake China, De Duitsehe socialis
tendag, Het Algemeen Secretariaat
te Haarlem, De gem.-begrooting,
Parlementaire Praatjes. De moord
te koewacht. Luit. C. J. Asselbergs.
Adves-tentiëii
VOOE HET
Zaterdagavondnummer.
Meermalen zijn wij tot ons leedwe-
ze genoodzaakt Advertentiën af te wij
zen voor het Zaterdagavondnummer,
die des Zaterdagsmorgens pas worden
bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaat
sing, dan is inzending op Vrijdag
avond noodig, uitgezonderd natuur
lijk kleine advertenties of familiebe
richten, die moeilijk vooraf kunnen
worden ingeleverd.
DE ADMINISTRATIE.
Weekblad voor de Jeugd.
Aan hen die daarop zijn geabon
neerd, wordt hierbij verzonden no. 39
van het „Weekblad voor de Jeugd".
Dit keurig geïllustreerde weekblad,
onder redactie van den heer F. H. van
Leent, bevat in dit nummer:
Voorzichtig.
Grootmoedertje.
Wie zal de erfgename zijn.
Vogeltjes.
Meisjes en bloemen.
De bekeerde Laarzenknecht..
Allerlek
Kraakamandelen.
RaadseL
Antwoord op het RaadseL
Het hertenkamp.
(Elk No., groot 8 bladzijden, bevat
tal van fraaie, gekleurde platen
een voor kinderen alleraardigsten
tekst. De prijs per drie maanden is
Slechts 50 Cents.)
Politiek Overzicht.
De Engelsche bladen schijnen het
aanbod der Nederlandsche regeering
aan president Kruger nog al kalmpjes
op te nemen. Alleen de „Standard"
valt ons hard door te beweren
dat het aanbod even uittartend als on
beschaamd is.
De oorlog is nu officieel uitgemaakt
door lord Roberts op papier althans.
De Britsche opperbevelhebber seinde
uit Nelspruit dat de Boeren, ter sterkte
van 3000 man naar Komatipoort zijn
teruggetrokken. Zevenhonderd van hen
zijn de Portugeesche grens overge
gaan, de overigen hebben zich ver
strooid, nadat ze de Lange Toms en de
veldkanonnen hebben vernield.
Volgens een later bericht hebben die
3000 Boeren een stelling ingenomen op
de heuvels, die Komatipoort beheer-
schen, onder bevel der generaals Pie-
naars en Coetzé.
Hoe lord Roberts al deze bijzonder
heden weet is nog een raadsel en zal
het wel altijd blijven, maar zelfs al
nemen we aan dat ze waar zijn dan is
zijn conclusie dat vap het Boerenleger
niets meer is overgebleven wel een
weinig optimistisch. De 2300 „overi
gen" kunnen zich zeer geschikt weder
vereenigen, waar zij dit het meest ge-
wenscht achten en zijn voorzeker
slechts daartoe uiteengegaan naar de
wijze van krijgvoeren den Boeren
eigen. Verder is in het Boschveld ten
Noorden van Lijdenburg de hoofd
macht van commandant-generaal Bo
tha, die misschien wel de meeste ka
nonnen bij zich heeft. Dan op ore er en
in het Westen van de Zuid-Afrikaan-
sche Republiek, tot zelfs bij Johannes
burg, afdeelingen van het Boerenleger,
hebben de Vrij staters weer van zich
doen spreken in het Noordwesten van
hun land en moest generaal Macdo-
nald nog onlangs den Boeren slag le
veren aan de Vetrivier ten Zuiden van
Winburg. Ook zïin de door de Engel-
schen ontruimde plaatsen in het Oos
ten van den Vrijstaat, die door de Boe
ren opnieuw zijn bezet, nog niet her
overd. Maar dat alles hindert lord Ro
berts niet kortweg to verklarenDe
oorlog is uit. Van het Boerenleger is
niets meer overgebleven dan een paar
stroopende benden.
Wat die paar stroopende benden zul
len uitrichten zal de toekomst leeren.
Maar wat ze ook zullen doen, lord Ro
berts zegt„De oorlog is uit", om te
kunnen verklaren „De opstand be
gint."
De oorlog blijft nog steeds in Enge
land, in verband met de verkiezingen
het centrum van aller gedachten, het
centrum, waaromheen het gansche
Engelsche politieke leven zich concen
treert Heel helder merkte „Daily Mail"
op De ministerieele partij heeft lei
ders, die gevolgd en gehoorzaamd wor
den, maar de oppositie geh'jkt op een
ongeorganiseerd leger met niets dan
generaals. Een gedeelte van de libe
rale partij blijft de Zuid-Afrilcaansche
veroverings-politiek als noodwendig
en onvermijdelijk erkennen, terwijl
een ander gedeelte zich hardnekkig
daartegen verzet, en Alfred Millner
onmiddellijk uit de Kaapkolonie zou
willen terugroepen.
De regeering van Z. M. de Keizer van
Duitschland slaat gewoonlijk een lager
toontje aan dan Z. M. zelf. Z. M. zooals
we ons herinneren deed nogal lawaaie
rig over den „ijzeren vuist," als
een Chinees 't waagt een Duitscher
scheel aan te kijken", „geen pardon ge
ven" enz., doch de regeering is vrij wat
gematigder in een nota aan de Duit
sehe gezanten te Londen, Parijs, Pe
tersburg, Rome, Washington, We enen
en Tokio gezonden. Daarin wordt o. a.
gezegd, dat als eerste voorwaarde
voor diplomatieke onderhandelingen
met de Chineesche regeering wordt be
schouwd de uitlevering van de eigen
lijke aanleggers van de schendingen
van 't volkenrecht.
En verder„De Regeering van Z. M.
gelooft op de eenstemmigheid van alle
kabinetten op dit punt te kunnen reke
nen, want onverschilligheid tegenover
de gedachte .eener rechtmatige boete
zou gelijk staan met onverschilligheid
tegenover een herhaling van de mis
daad.
„De Regeering van Z. M. de Keizer
stelt derhave aan de betrokken Kabi
netten voor, hunnen vertegenwoordi
gers te Peking te yerzoclcen de leiden
de Chineesche persoonlijkheden aan
te wijzen, over wier schuld bij het aan
leggen of uitvoeren der misdaden geen
twijfel bestaat."
Vrij algemeen wordt dit standpunt
van Duitschland door de openbare
meening in de verschillende landen
als volkomen juist gekenmerkt.
De Fransche pers prijst den gema
tigden toon van de nota, en consta
teert met voldoening, dat eindelijk een
gezonden grondslag voor de onderhan
delingen is gevonden. Deze Duitsehe
nota brengt methode in de behande
ling der zaken.
De Engelsche bladen brengen een
nota van lord Salisbury in herinne
ring, waarin eveneens wordt gezegd
dat niets de mogendheden zal afbren
gen van hun onherroepelijk voorne
men hen, die voor de begane misdaden
verantwoordelijk zijn, te straffen. Die
nota was in volkomen harmonie met
de. circulaire der Duitsehe regeering,
en zooals de „Standard" zegt: „De
houding van Duitschland moet daarom
door het Engelsche volk gebillijkt wor
den. Wij mogen onze hand niet van
China aftrekken voordat de straf vol
trokken is." Op denzelfden toon spre
ken de overige Engelsche bladen.
Het is bijna onnoodig te melden, dat
de pers in Oostenrijk en Italië de ziens
wijze van Duitschland volkomen goed
keurt, en hij haar regeeringen aan
dringt op aanneming van Duitsch-
land's voorstel.
Voor Rusland bestaat vrees. De Ma-
tin wijst er op, dat de Russische regee
ring steeds neiging getoond heeft, zelfs
de hoofdschuldigen zacht te behande
len.
En de Ver. Staten hebben zich onge
neigd betoond, 't Duitsehe voorstel te
steunen. Zooals door Reuter uit Was
hington wordt geseind, is in een bij
eenkomst op het Witte Huis besloten,
afwijzend te antwoorden op de Duit
sehe circulaire.
Buitenlandsch Nieuws
Duitsehe soeialisteudag.
Na lange redevoeringen van Singer
en Müller zijn op den te Mainz gehou
den partijdag besluiten aangenomen,
waarin de koloniale en Chineesche po
litiek wordt afgekeurd, als zijnde ge
vaarlijk en verwerpelijk cn een uit
vloeisel van kapitalistische winzucht
en militaire chauvinistische roemzucht
en de gewelddadige onderdrukking
van de Zuid-Afrikaansche Republiek
wordt gegispt. De Keizer, met zijn
„wraakzuchtige en Hunnen-politiek"
en „persoonlijk bewind," moest meni
ge veer laten, en de „khaki-patriotten,"
Duitsehe en andere, moesten het even
zeer ontgelden.
Voorts is aangenomen het besluit,
den len Mei als wereldrustdag van de
werklieden in 1901 weer zooveel mo
gelijk te vieren, en een besluit omtrent
de stcenkolenduurte, waarin aan de
vertegenwoordigers van de partij in
den Rijksdag en in landdagen wordt
opgedragen, de exploitatie van het
Duitsehe volk door de mijneigenaars
en hun agenten ter sprake te brengen,
terwijl verder het vraagstuk op de
agenda voor de volgende partijverga
dering wordt gezet en de pers van de
partij bevel krijgt krachtiger dan tot
dusver aan te dringen op naasting van
de kolenmijnen door den staat.
Tevens werd o.a. de wensch uitge
sproken dat het artikel van het straf
wetboek over majesteitsschennis zal
worden ingetrokken. De bekende Ber-
lijnsche afgevaardigde Singer lichtte
de noodzakelijkheid ervan op niet on
aardige wijze toe. „De socialisten,"
zeide hij, „zijn wel de laatsten om den
vorst het recht te ontzeggen zijn per
soonlijke meening over alle openbare
aangelegenheden te uiten. Maar dan
is het ook noodig op zulk een rede, die
buiten schuld van den redenaar on
juist kan zijn weergegeven, te ant
woorden. De sociaal-democraten ne
men bovendien volstrekt niet aan, dat
volgens de grondwet de ministers voor
redevoeringen van den keizer verant
woordelijk zijn. Als hij (Singer) den
keizer goed kent, dan verlangt deze
ook geenszins zich achter zijn minis
ters te verschuilen, maar neemt hij
zelf de verantwoordelijkheid voor zijn
redevoeringen op zich. De natie moet
dan ook het recht hebben die vrij en
openlijk te beantwoorden, en dat is on
mogelijk zoolang het artikel over ma
jesteitsschennis niet wordt gewijzigd."
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Naar de „Daily Mail" uit Lourengo
Marquez verneemt, wappert boven het
huis van consul Pott nog altijd de vlag
van de Zuid-Afrikaansche Republiek
en van Oranje Vrijstaat. Kruger heeft
bij de banken aldaar anderhalf milli-
oen pond sterling goudswaarde in be
waring gegeven. Midderwijl lijden tal
van vrouwen en kinderen van Boeren
te Lourengo Marquez honger, zegt de
correspondent, medelijdende Boeren
staan sommigen bij, maar de Boeren-
regeeriugen doen niets.
Volgens den correspondent van de
„Daily Telegraph" te Lourengo Mar
quez loochent de Portugeesche gouver
neur de komst van Steyn.
Een Engelschman, de eigenaar van
houtwerven met 2 1/2 millioen kubie
ke yards hout, heeft aan den Engel
sehen consul kennis gegeven dat er
een samenspanning bestaat om de wer
ven te verwoesten, ten einde de Engel-
schen te beletten bet daar opgeslagen
hout te gebruiken tot tijdelijk herstel
van de vernielde spoorbruggen. De
houtwerven worden daarom bijzonder
streng bewaakt.
De correspondent vertelt dat hij
Kruger onder bewaking in zijn gelief-
koosden hoek van de veranda in het
huis van den gouverneur zag zitten.
Zijn gelaat was diep gebogen over den
familiebijbel, dien hij met beide han
den vasthield, terwijl zijn lijfarts en
de gouverneur in de veranda op- en
neerliepen.
Naar de „Daily Telegraph" uit Kaap
stad verneemt,vindt de beruchte rechts
kundige raadgever Farrelly, dat de
Engelsche regeer in g het recht heeft,
beslag te leggen op bet goud en het ar
chief van de Zuid-Afrikaansche Repu
bliek dat te Loureugo Marquez aanwe
zig is, omdat ze niet Kruger's persoon
lijk eigendom zijn. Men zegt dat de
Engelsche regeering vóór Kruger's
vertrek Farrelly's raad zal opvolgen.
CHINA.
Aan de „Times" wordt van 18 Sept.
it Shanghai geseind, dat de Engel
sche gezant te Tokio, Sir Ernest Ma
son Satow, naai- Peking vertrekken zal
ter vervanging van Sir Claude Mac-
Donald, die naar Tokio is overge
plaatst.
De verbonden troepen vielen Don
derdag, bij het aanbreken van den dag
de forten bij Peitang aan. Een hevig
geschutvuur duurt nog steeds voort.
De Chiqeesche gezant te Londen, Lo-
Fen-Gloe heeft een telegram ontvan
gen uit China, meldende dat een kei
zerlijk besluit is uitgevaardigd, met
last de Boksers uit te roeien.
De vreemde zendelingen te Pao-ting-
foe en Tsjing-ting-foe zijn op last van
den waarnemenden onderkoning van
Tsji-li onder geleide overgebracht en
overgegeven aan de zorgen van de
commandanten der verbonden troepen
te Tsjang-tsin-tien en Loe-Kou-tsjiau.
Volgens de Deutsche Reichspost,
een Stuttgarter blad, heeft de straf
expeditie van kapitein von Besser
in Kameroen ernstige geweldadig"-
heden gepleegd. De Norddeutsche
Allgemeine Zeitung meldt- dat men
in Berlijn uit de officieele berich
ten daar niets van afweet; wel is
onlangs uit Kameroen bericht ont
vangen dat kapitein von Besser
door de ngouverneur-plaatsvervan-
ger van de bezitting afgezet is.
„Onderzoek is dus onvermijdelijk,
en het zal zich moeten uitstrekken
over de geheele houding van kapi
tein von Besser tijdens de nog niet
afgeloopen expeditie, opdat over
de ten laste gelegde geweldadighe-
den het noodige licht wordt ver
spreid."
De instructie tegen Salsou, die
den aanslag op den Sjah heeft gs
pleegd, is gesloten. De geneeshee-
ren verklaren hem ten volle verant
woordelijk voor zijn daden. Hij
zal dus terechtstaan wegens po
ging tot moord met voorbedachten
rade, misdrijf waar de doodstraf
op staat.
De Franschen ondervinden weer
moeilijkheden in de Algiersche Sa
hara. Tweemaal heeft een vendel
vergeefs beproefd het versterkte
Sahe-a-Metarfa te nemen en vol
gens de laatste geruchten was men
bevreesd, dat de Berbers op hunne
beurt de geringe Fransche troepen
macht te Timmimoen waren gaan
verontrusten.
Stadsnieuws
Haarlem, 21 Sept. 1900.
Algemeen Secretariaat te
Haarlem.
FeniUeton.
Roman uit het Duitsch
DOOE
JUL. MARY".
SSL)
Maar Savinien ging met een
droevig glimlachje voort
Nu ziet u zelf wel in, dat ik
vertrekken moet. Tusschen mij en
uwe dochter bestaat zoo'n groote
afstand, dat ik niet eens aan haar
mag denken Ik zou mij al te veel
zielslijden op den hals halen, wan
neer ik hier bleef, waar ik haar
vroeger of later zou moeten zien
als de echtgenoote van een ander,
die het bezit van zulk eenen schat
alleen te danken had aan de om
standigheid, dat hij rijk is En dat
zou mij onverdragelijk zijn, mijn
hooggeschatte vriend.
Mijn beste Savinien, sprak
Richardier thans, ik moet beken
nen. dat uwe onthullingen mij
Men schrijft ons
Nu er ook hier ter stede stemmen op
gaan om het algemeen Secretariaat te
reorganiseeren, komt 1 t mij niet on
dienstig voor om deze kwestie zooals
ze zich hier voordoet onder de oogen
der betrokken arheiders te brengen...
Ofschoon de naam feitelijk niets ter za
ke doet, komt het mij toch gewenscht
voor, dat, wanneer de naam secreta
riaat moet zijn, er dan toch het woord
arbeiders wel bij mag, want, zoo
als het nu luidt, drukt het niets uit.
Het zoude dan volgens mijn inzicht
moeten zijn „Haarlemsch arbeiders-
secretariaat." Om tot een juist inzicht
der zaak te komen, moet ik d e a rt i-
k e len in het reglement, zooals ze nu
luiden, mededeelen om ruimte te spa
ren zal ik mij- echter bepalen tot het
eerste en laatste artikel, omdat deze
het zijn waarop toch eigenlijk de reor
ganisatie zoude neerkomen.
Artikel 1Het doel van het Secreta
riaat is samenwerking te bevorderen en
te vergemakkelijken tusschen de ver
schillende te Haarlem gevestigde ver-
eenigingen bij vraagstukken van alge
meen belang.
Ouder vereenigingen worden ver-j
staan, zoowel zelfstandige vereenigin-
gen als afdeelingen van landelijke or
ganisaties.
Art. 9. Het secretariaat als zoodanig
neemt aan geen enkele zaak deel, tenziij
er met algemeene stemmen toe wordt!
besloten.
In gevallen waarin géén eensiemmig-j
beid wordt verkregen, wordt staand©
de vergadering uit de voorstanders oen]
Commissie benoemd, welk comité met
de \erdere uitvoering der aan de orde'
gestelde zaak wordt belast.
Nu wil ik de laatste zijn te beweren,
dat niettegenstaande deze arti
kelen het secretariaat niet nuttig is ge
weest of nog kan zijn, maar zooals art.
1 nu luidt is het aan de uitlegging van'
het bestuur overgelaten of ze zich ini
verbinding wil stellen met organisaties
buiten de stad. ZeLfs met een beetje
goeden wil (of liever slechte) kan men
er uit lezen, dat het verboden is zulks
te doen. En hu wat betreft vraagstuk
ken van algemeen belang.
Het is toch zeer duidelijk, dunkt mij,
dat, wat de een algemeen belang
noemt, de ander bijzonder belang zal1
noemen. Er zoudo dus minstens arbei
dersbelangen moeten staan.
Nu zal men mij tegenwerpen, ja,:
maar dan hadden zich één of meer ver
eenigingen niet bij het secretariaat'
aangesloten! Als antwoord hierop is'
niiju vaste overtuiging, dat er zeker'
niet minder kracht van het secre
tariaat had kunnen uitgaan als tot nu
het geval was, want en dat vooral mei
het oog op art. tV
Het secretariaat neemt aan geen en
kele zaak deel, tenzij er met algemee
ne stemmen toe wordt besloten. Het zal
bij de meeste voorgestelde zaken wel
blijken, dat er geen eenstemmigheid
wordt verkregen. Zoude het bv. een
denkend arbeider invallen te ontken-i
nen, dat de door de Tweede Kamer
aangenomen Ongevallenwet geen alge
meen arbeidersbelang was? En toch
werd er geen eenstemmigheid verkre
gen, om voor de aanneming door de
Eerste Kamer te ageeren. De zaak was1
ook niet van algemeen belang. Een of
andere vereeniging konde dus zonder
gewetensbezwaar tegenstemmen. Maar
stellen wij dat, zooals het secretariaat
op het oogenblik is samengesteld, er
werkelijk eenstemmigheid werd ver
kregen en deze of gene wilde zich hier
als spelbreker opwerpen, welnu, hij be
hoefde niet anders te doen dan zich als'
verecniging bij het secretariaat aan te
sluiten en hij kan voor een bijdrage'
van een paar dubbeltjes (of misschien
kwartjes) per jaar, naar hartelust de
eenstemmigheid verbreken, want er
wordt volstrekt niet gevraagd wie en
wat men is. Men geeft zich op bij dea
secretaris en de zaak is in orde.
Nu is er (ook al omdat er reeds vroe
ger tegen art. 9 oppositie is gevoerd),
aan dat art. een tweede alinea toege
voegd, luidende: in gevallen, enz. Hier
dient vooral in het oog te worden ge
houden, dat er voor en aleer een voor
gestelde zaak in een gedelegeerden ver
gadering kan ter sprake komen, er een
geruimen tijd verloopt, want het secre
tariaat als zoodanig heeft geen recht
van eigen initiatief, maar moet wach-
Jcn tot een aangesloten organisatie een
"voorstel bij haren secretaris indient.
Deze zendt dan dat voorstel aan alle
secretarissen van de aangesloten ver
eenigingen ter bespreking in hun re
spectieve besturen en vereenigingen.
Een ieder, die met het vereenigingsle-
vcn bekend is, weet dat zulks in geen
paar dagen is afgedaan en nadat nu
het secretariaat al die voorloopige werk
zaamheden in het leven roept en het
eenigszins verrast hebben ik was
er niet op voorbereid. Maar bij
rijper overweging schijnt me de
zaak toch volstrekt niet zoo bui
tengewoon ik begrijp, dat men
mijne kleine niet lang kan zien
zonder haar lief te krijgen. Gij
bemint haar dus ook. Dat kon ook
heelemaal niet anders zijn, en ik
had u moeten waarschuwen, voeg
de hij er lachend bij. Ik hoop, dat
ge mijne dochter toch niets hebt
laten bemerken van de gevoelens,
die ge ten haren opzichte koes
tert?
Niets, heelemaal niets, dat
zweer ik u.
Kom hedenavond op „Lande-
pereuse". Ik zal tegen dien tijd
met mijne dochter hebben gespro
ken en u den uitslag kunnen me
dedeelen.
Na dit gezegd te hebben, ging
hij heen.
Nauwelijks had hij de kamer
verlaten of Helene trad binnen.
Welnu? vroeg ze zeer opge
wonden.
Gewonnen I antwoordde Sa
vinien eenvoudig.
Ben je zeker daarvan?
De oude gek liet zich leiden
als een kind.
Hij welmaar de dochter is
er ook nog.
Die bemint me.
Ik wees, dat je je daarin ver
gist. Ik heb de kleine gadegesla
gen en kan je zeggen, dat ze een
geheim verbergt. En als het een
hartsgeheim is
Welnu?
Dan ben jij niet de uitverko
rene, maar een ander.
Wie dan Ze komt immers
met geen ander in aanraking.
Ze bemint een ander, dat ver
zeker ik je.
En je weet ook, wien? vroeg
Savinien op heftigen toon.
Neen dat weet ik helaas
niet.
Hoe kun je het dan zoo stel
lig beweren?
Ik heb haar gadegeslagen
ik heb haar doorgrond.
Des te erger voor haar en voor
den bedoelden persoon, verklaar
de Savinien ijskoud. Zij zal de
mijne worden de mijne, goed
schiks of gedwongen.
Toen Richardier thuis kwam
stak hij zijn arm door dien zijner
dochter en bracht haar in de serre,
waar gedurende het ruwe jaarge
tijde de heerlijkste tropische ge
wassen groeiden. Voor de serre
bevond zich een salon in Ooster-
schen stijl met lage stoeltjes, arm
stoelen en canapés, die met tapij
ten en kussens belegd waren. Hier
kwamen des winters Julie en Mar-
garete bij voorkeur om te werken.
Ga zitten, zei Richardier, ik
moet met je spreken.
Glimlachend ging Margarete
voor haren vader op een lagen ze
tel plaats nemen. Richardier zocht
zijne kalmte te herwinnen, hij
kuchte, lachte om het glimlachen
van zijne dochter te beantwoor
den, en reeds opende hij den mond
om te spreken, toen er eene kleine
hand met zachten druk op zijne
lippen werd gelegd.
Vader, zei het jonge meisje,
ik heb hem niet lief.
Richardier was uiterst verbaasd,
en ofschoon de kleine hand reeds
was teruggetrokken en zijne lip
pen dus vrij waren, wachtte hij
met spreken. Toen hij eindelijk
wat van zijne verbazing was be
komen, zei hij
Hoe kun je weten, waarover
ik met je wil spreken?
Dat is toch al heel eenvoudig.
In de laatste twee maanden heeft
men tweemaal aanzoek om mijne
hand gedaan. Tweemaal kondigde
u mij plechtig aan, dat u met mij
had te spreken, alsof dat niet eiken
dag het geval was, en tweemaal
heeft u me door de serre hier heen
gebracht, alsof we in de andere
vertrekken niet even goed met el
kander konden babbelen. Nu
brengt u me voor den derden keer
hier met dezelfde woorden, met
dezelfde plechtigheid, en zoo is het
gemakkelijk te raden, dat...
Dat je met je bloedeigen va
der den spot drijft
Een hartelijke kus was het ant
woord en Margarete zeide
Ik bemin hem niet. Daarmee
wordt ons onderhoud belangrijk
verkort. Zeg den heer, dat ik niet
van hem houd en nooit van hem
zal houden. Hoort u, nooit I
Nu glimlachte ze niet meer, en
een trek van droeve berusting
kwam op haar mooi, sprekend ge
laat, zoodat Richardier verbaasd
vroeg
Je kent hem dus
Ik vermoed in 't geheel niet...
Hoe kun je dan zeggen, dat
je hem niet bemint en nooit zult
beminnen
Noem hem mij dan vader,,
daar u dat toch wil.
Savinien d'Alberon, zei de va
der, en daar ze voor een oogenblik
doodsbleek werd, voegde hij er
vroolijk bij, hare ontroering aan
een anderen beweeggrond toe
schrijvend Nu zie je, dat hij je
niet onverschilig is
Dat is waar, antwoordde zo.
op zeer zachten toon en met vreemd
klinkende stem, onverschillig is
hij mij niet, want ik haat hem.
zonder te weten waarom hij boe
zemt me een onverwinnelijken af
keer in.
Ten hoogste verbaasd over dezé
mededeeling keek Richardier zijno
dochter bijna verschrikt aan. Eim
delijk zeide hij
Zulk eene gezindheid moet,
vooral wanneer ze zoo kras wordt
uitgesproken, haren zeer bijzonder
ren grond hebben. Men veraf
schuwt een mensch niet zonder
eene enkele reden, en wanneer
hij ons afschuw en vrees inboe
zemt, moet hij de eene of andere
strafbare daad hebben verricht.
Spreek dus zeg mij alles.
