NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem, en Omstreken.
schuld van dei
Geneesheer.
18e Jaargans'.
Dinsdag 25 September 1900.
No. 5288
DASBLAO
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele It ijk, per 3 maanden. V 1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden. 0.37%
de omBtreken en franco per post 0.45
ADVERTENTIEN
Yan 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarae, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie GOO. Telefoonnummer der Administratie 122,
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van hoc Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. to Amsterdam.
Uit blad verschijnt dagelijKsf behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicilé Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., JParijs 3P" Faubourg Montmartre.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Haarlem's Dagblad van 25 Sept.
aeyat o. a.De Boeren op Porta
geesch grondgebied, DeEngelsche
verkiezingen, Zoo beschaaft men
Chineezen, Brieven uitBorlyn, De
taak van een kleinen staat, Uit
Ceylon en nit Zuid-Afrika, Haag-
scbe brief, Stokken van den Ge
meenteraad, De fabrikant van vlek-
kenstiften.
Officieele Berichten.
De BURGEMEESTER van Haar
lem roept bij deze op den mili
cien-verlofganger Franciseus Moer
kerk uit de gemeente Haarlem, van
de lichting 1896, behoorende tot
het korps Genietroepen, om zich
cp 15 October aanstaande, des na
middags vóór- vier ure, te bevin
den te Utrecht bij zijn korps, voor
zien van al de voorwerpen van
deeding en uitrusting, door hem
jij zijn vertrek met groot verlof
nedegenomen, ten einde overeen
komstig art. 144 der militiewet,
zoor den tijd van zes weken in
iverkelijken dienst te worden ge
steld.
De Burgemeester voornoemd,
BOREEL.
Haaiiem, 22 September 1900.
Politiek Overzicht.
Oorlogsnieuws is er niet veel,
en daarom moeten er naar het
schijnt, standjes gemaakt worden
met de Boeren die zich op 't oo-
genblik op Portugeesch grondge
bied bevinden.
De Daily Telegraph" tenminste
verneemt uit Lourengo Marquez
Het orkest van de Herzog heeft op
een plein te Lourengo Marquez het
Transvaalsche volkslied gespeeld,
hetgeen tot standjes leidde. Ette
lijke Boeren werden gearresteerd.
Vele Transvaalsche ambtenaren,
die betaald zijn met waardeloos
Krugerpapier, belegerden dage
lijks het huis van consul Pott en
rerlangen inwisseling in goud. Pott
verwijst hen naar Grobler en deze
zendt ze naar Pott terug. Een groo
te horde Boeren die de spoorvracht
niet kunnen betalen,marcheert naar
Lourengo Marquez. De Portugee-
zen hebben rechter Koch in hech
tenis genomen, men weet niet
waarom, en hebben aan de Boeren
die blijven willen, kermis gege
ten, dat zij zich een verblijfplaats
aioeten aanschaffen. Bereden poli-
li e doorkruist dag en nacht de
straten.
We weten wat we aan zulke be
richten hebben, en hoe het nu in
een groot deel der Engelsche pers
gebruik is te schelden op Kruger
en even laffe als gemeene insinua
ties te gebruiken als „waardeloos
Krugerpapier" of, zooals „Daily
Mail" deed, te vertellen dat Kru
ger met de duiten op den loop is
en zijn burgers in den steek laat.
Die Engelsche bladen zouden be
ter doen wat meer den nadruk te
leggen op de verliezenlijst van het
Engelsche departement van oor
log. Die lijst, loopende tot 15 de
zer, geeft het geheele aantal ver
liezen aan, als 40,075, behalve de
zieken en gewonden in Zuid-Afri
ka en de losgekomen gevangenen,
zijnde 269 officieren en 6444 min
deren. Op de vorige lijst was het
geheel 39,7S5. Als aan ziekte ge
storven worden voor verleden week
opgegeven 110 m., tegen 1 o. en
140 m. een week te voren. Inva
lide naar huis gezonden werden
er verleden week 20 o. en 262 m.
als gesneuveld of aan wonden be
zweken worden opgegeven 3 o. en
53 m. Het geheele getal gesneuvel
den heet nu 285 o. en 2718 m. te
zijn en aan wonden bezwekenen
86 o. en 797 m., te zamen 371 o.
en 3515 m. en dat van de in-Zuid-
Afrika aan ziekte overledenen 149
o. en 5582 m.dat der verongeluk
ten 3 o. en 107 m. Als vermisten en
gevangenen worden nog opgege
ven 12 o. en S09 m„ maar het de
partement vermoedt dat van deze
een groot, aantal teruggekeerd is,
zonder dat het vermeld is.invalie-
de naar huis gezonden zijn er nu
reeds 1239 o. en 28,199 m., van wie
(o. en m. of m. alleen) er 178 ge
storven en 781 als invaliede uit den
dienst ontslagen zijn en 917 nog
in het hospitaal liggen. Er schijnt
dus in het Engelsche leger ook heel
wat bangziekte geheerscht te heb
ben.
Er is in de buitenlandsche pers 'n
stem opgegaan ten gunste van het
aanbod onzer regeering aan Paul
Kruger. De „Berliner Neueste
Nachricliten n.l.
Nachrichten komt heftig op te
gen het artikel van de Londensche
Standard tegen Nederland en zegt
o. a. „Nederland heeft door zijn
besluit om president Kruger voor
zijn reis naar Europa een oorlogs
schip aan te bieden, overal buiten
Engeland nieuwe harten veroverd.
Het is te hopen dat er ook zelfs
aan genen kant van het Kanaal
nog stemmen zullen opgaan die
de aanvallen van de Standard af
keuren." De begeerte om den grij
zen aanvoerder van het dappere
Boerenvolk niet alleen op staat
kundig gebied onschadelijk te ma
ken, maar hem ook persoonlijk te
verootmoedigen, toont volgens het
Berlijnsche blad een diepen af
grond van zedelijke gevoelens. De
geringste eerbied voor haar eigen
natie moest de Standard beletten,
die natie bloot te geven door zoo
lage aandriften aan den dag te leg
gen. De uitbarsting van woede van
het ministeriële Londensche blad
tegen Nederland is alleen opmer-
Feuilleton.
Roman uit het Dui
DOOK
JUL. MARY".
23)
Met de parasol over den schou
der stapte Margarete voort zonder
zich te haasten. Na een kwartier
had zij het bosch bereikt. De weg,
welken zij door dit bosch moest
volgen, was oneffen en hobbelig.'
zoodat ze blij was zonder rijtuig
gekomen te zijn, dat ze hier in 't
geheel niet had kunnen gebrui
ken. Het bosch van Halary bestond
hier en daar uit woest, ondoor
dringbaar kreupelhout en was op
twee derden van zijne breedte
doorsneden door eene verwaar
loosde straat, aan welker kant
eenige vervallen huizen verstrooid
lagen, reeds lang door de bewoners
verlaten, sedert de boomen op de
omliggende velden waren uitge-i
roeid. In een dezer armzalige ge
bouwen had Casarine na den dood
van baren man met hare kinderen
een toevluchtsoord gevonden. Hoe
verwaarloosd het huisje ook was,
dat haast dreigde in te vallen, het
gaf toch een dak, waaronder de
kinderen en zij konden slapen.
Wel een half uur lang moest
Margarete door het kreupelhout
dringen, eer ze den weg bereikte,
waar een voorbijgaande boer haar
terechtwees.
't Is nauwelijks twee honderd
schreden van hier, juffertje, als u
bij het Sebastiaanskruis afdraait.
Ik denk echter, dat u, al is Casari
ne ook thuis, de kinderen wel niet
zult aantreffen, omdat die thans
in de dorpen rondzwerven en be
delen.
Maar de vrouw is thuis?
Als ze niet thuis is, is ze toch
zeker in de nabijheid, daar ze in
't woud champignons pleegt te ver
zamelen ,die ze in Nouan of Saint-
Laurent laat verkoopen.
Margarete liep in de aangewe
zen richting voort en zag spoedig
het huisje, dat eenige honderden
meters ter zijde van den weg ge
legen was. Een zeer smalle weg, I
kelijk als een blijk van het lage
peil van de politieke zedelijkheid
in sommige den toon aangevende
kringen van Engeland, maar men
kan niet aannemen dat de Stan
dard in dezen het gevoelen van
Salisbury uitdrukt.
De wetgevende raad van Kaap
kolonie heeft met 12 tegen 9 stem
men een motie van Maasdorp aan
genomen, waarin de inlijving der
republieken goedgekeurd werd.
De „Daily Telegraph" verneemt
uit KaapstadBij de toenemende
verwachting dat Lord Roberts
spoedig te Kaapstad komt om naar
Engeland terug te keeren, berei
den de loyalisten een grootsche
ontvangst voor. De burgerij zal
Roberts een eerezwaard aanbie
den en een adres van hulde in een
gouden doos, die geschat wordt op
een waarde van duizend pond.
Dat zal den geweldenaar goed-
staan, dat zwaard van de bewoners
van Kaapstad, die zijn bewonde
raars blijken te zijn.
Een vredesconferentie zou op
zich zelf een vrij onschuldige ver
toning wezen, als ze niet zulke
rare gevolgen had. Wat denkt men
van dit schoone bericht.
Het doel van president Krugers
reis naar Europa is, volgens den
Petersburgschen correspondent van
„Central News", een beroep.Je
doen op het internationaal vrede-:
hof ingesteld bij het Haagsche Vre
desverdrag. Tot geruststelling van
zijn lezers laat de correspondent er
dadelijk op volgen dat Rusland er
niet aan denkt op zulk een beroep
in te gaan, want de regeering van
den Czaar wenscht voor alles de
eensgezindheid onder de mogend
heden te behouden voor het oplos
sen van de Chineesche quaestie.
In „Ulk" stond een plaatje, de
vredesgodin bovenop den wereld
bol, waaruit aan alle kanten bajo
netten stakenvoorstellend. Heel
leuk liet de teekenaar de vredes-
;odin zeggen, dat ze 't op zoo'n
manier moe was als ze nergens
plaats kon krijgen, en die teeke
naar gaf daarin een heel juist en
treffend beeld van de beteekenis
van 't vrede-apostelen.
G(eertruida) C(arelsen) laat in
haar laatsten Berlijnschen brief een
Engelsch meisje tot een Zweed zeg
gen
„Zoodra China ter sprake komt,
zwijg ik maar tegenover Duit-
schers. Gelooft u ook niet, dat het
hen erg spijten zou als het eens
bleek, dat hun gezant evenmin
was vermoord als de anderen, en
dat ze dus geen reden hadden zich
zoo op den voorgrond te stellen?"
„Natuurlijk," meende de Zweed.
„Maar als je eenmaal zoo'n Mili-
tairstaat bent als Duitschland
Men kan deze bewering verder
uitstrekken en toepasselijk verkla
ren op schier alle mogendheden,
die troepen in China hebben, uit-
gezonderd dan de Vereenigde Sta-
ten en misschien Engeland, om
dat het op 't moment niet flink voor
den dag kan komen in Oost-Azië.
Het antwoord van Amerika is
thans ingekomen.
In antwoord op Duitschïands
nota zegt de regeering van McKin-
ley dat ook zij gelooft dat de be
straffing van de daders der gru
welen noodzakelijk is om een her
haling te voorkomen, maar zij is
van oordeel datt geen strafmidde
len zoo afdoend zullen werken als
ontzetting uit de ambten en be
straffing door de keizerlijke over
heid zelf en het komt den Ver
eenigde Staten niet meer dan bil
lijk voor aan China de gelegenheid
te bieden zichzelf aldus te rehabi-
liteeren. De Amerïkaansche Regee
ring is echter geneigd de bestraf
fing te beschouwen als een voor
waarde waarover eerst afdoend
onderhandeld kan worden bij de
eindregeling.
In antwoord aan China worden
Li Hung Tsjang en prins Tsjing
als gevolmachtigden aangenomen
en verklaart de regeering te Was
hington dat zij den heer Conger
zal machtigen om zich met hen in
betrekking te stellen.
Aan Rusland antwoordt de Ame-
rikaansche regeering, dat zij op
dit oogenblik niet voornemens is
haar gezantschap uit Peking terug
te trekken.
De Chineesche gezant te Was
hington, de listige Woe-ting-fang
schijnt het zaakje netjes opgeknapt
te hebben en slaagt er goed in zijn
invloed ten gunste van zijn land
aan te wenden.
Buitenlandsch Nieuws.
Duitsche soeialistondag.
De sociaaldemocratische partijver-
gadering heeft, na een zeer langen
woordenstrijd, met 163 tegen 66 stem
men een eenigszins gewijzigd voorstel
van Bebel aangenomen, dat aldus
luidt: „In Duitsche staten waar het
stelsel van de verkiezing in drie klas
sen bestaat, zijn de partijgenooten ver
plicht, bij de eerstkomende verkiezin-
:en met eigen kiezers van den eersten
trap (Wahlmanner) aan de verkiezings
strijd deel te nemen. Voor de land-
dagverkiezingen in Pruisen vormt liet
partijbestuur het centrale verkiezings-
comité. Zonder zijn toestemming mo
gen de partijgenooten in de verschil
lende kiesdistricten geenerlei afspraak
maken met burgerlijke partijen."
Het voorstel van de Berlijners: dat
er met burgerlijke partijen in 't geheel
;een bondgenootschap mocht worden
aangegaan, was met 137 tegen 93 stem
men verworpen.
De partij vergadering is gesloten.
Het „Berl. Tageblatt" noemt dit ver-
kiezingsbesluit van bijzonder groot be
lang, omdat het bij de landdagverkie
zingen tegenover de jonker- en agra
riër-partijen een aanmerkelijk gewicht
in de schaal zal leggen, en meent dat
door dit besluit de Duitsche sociaal-
demokratie een groote stap heeft ge
daan van revolutionaire partij naar
radicale reformpartij.
Zoo beschaafdemen Chineezen
De correspondent van de „Standard"
te Moskou zendt aan zijn blad een ver
haal over de onmenschelijke wreedhe
den, te Blagowesjtsjensk en langs den
geheelen Amour, tegen de Chineezen
bedreven. Jarenlang was het aan Chi
neesche vrouwen verboden geweest,
zich op den Russischen oever van den
Amoer te vestigen, maar gaandeweg
was het toezicht verslapt en daar het
voor de bewoners van Blagowesjtsjensk
zelf veel gemakkei ijker was, bedienden,
sjouwers, enz., bij de hand te hebben,
liet de overheid oogluikend toe dat zich
bij de stad een vrij talrijke Chineesche
wijk vormde.
Toen de troebelen begonnen, werd
hier en daar een Chinees op straat
doodgeslagen, en die gewelddadighe
den werden zoo talrijk, dat de over
heid alle Chineezen te Blagowesjtsensk
bevel gaf, zich op de politiebureaus te
verzamelen. En nu komt het ergste.
Den volgenden morgen vroeg werden
,5000. Chineezen, waaronder veel vrou
wen en kinderen, naar den oever van
de rivier gebracht, met het bevel, naar
den overkant te gaan, en aangezien er
geen booten bij de hand waren, hielp
men hen een handje. Allen werden le
vend in den breeden stroom geworpen,
of, als zij zich verzetten, eerst dood of
half dood geslagen. Mijlen ver waren
dien dag en den volgenden dag de oe
vers van de Amoer bezaaid met lijken.
Deze moord geschiedde, zegt de corres
pondent, ongetwijfeld op rechtstreeks
bevel van de overheid, en was het sein
voor een algemeene slachting in het
Amoer-gebied. Er is nu echter, voegt
hij er bij, een onderzoek ingesteld naar
deze gruwelen, waarbij 7000 mannen,
vrouwen en kinderen, het leven ver
loren hebben.
Dit is een bericht van een Engelschen
correspondent, dus behoeft het nog*vol-
t niet waar te wezen. De waarde
der Engelsche berichten kent men, en
vooral met betrekking tot de troebelen
in Oost-Azië, met den onder! incren
ijver en het wantrouwen, zal men goed
doen, niet alles aan te nemen, wat
zoo'n Engelsche gezant gelieft te be
richten.
Het was ook een Engelsche corres
pondent die dezer dagen meldde dat
de Duitschers bij de inneming van een
plaatsje ten zuiden van Peking geen
kwartier gegeven, maar elke levende
ziel omgebracht hadden, en wij zullen
op 't laatst nog moeten geloovcn dat
alle natiën zich schuldig maken aan
ergerlijke wreedheden behalve de
Engelsche natuurlijk.
Er zal dus stellig wel overdreven
zijn, maar 't gunt toch een eigenaar-
digen kijk op de dingen die in China
gebeuren. Ileelemaal onwaar zal het
wel niet wezen, en we kunnen veilig
aannemen dat er wel zulke barbaarscli-
heden misschien het meest van Rus
land—gepleegd_wordendatde Clii-
neezen zich verbaasd afvragen wat of
die beschavers in hun land komer
doen, dat ze dan toch eigenlijk maar
liever zich zelf beschaven. Vreemd ook)
is dat geharrewar, die disharmonie in
't Europeesch concert uit een bescha-
vers-oogpunt gezien. Allemaal een stuk1
van de Chineesche taart, en vechten
om 't grootste, zóó beschaven de mo
gendheden de Chineezen 1
De Engelsche verkiezingen.
Francis Gould, die de bekende car
toons in de „Westm. Gazette" teekent,
heeft nu weer een allergeestigst plaatje
geschetst. De ministers kleeden zich in
khaki, om voor hun kiezers te YerscliiJ-'
nen. De prent toont ons Chamberlain,,
die zich welgevallig beschouwt in zijn
mooi pakjeSalisbury kan het niet
goed aankrijgen en heeft het er blijk-,'
baar benauwd in, doch Balfour is ook
reeds gereed, en poogt alleen nog zijn
ruiterlaarzen wat meer glans te geven.
Het i3 merkwaardig met welk een
zelfvoldoening de ministers zich in do
spiegels bekijken in hun mooie pakje.:
Het onderschrift luidt„ministers in.
de kleedkamer om op 't tooneel te ver
schijnen."
't Mooiste is, dat toen Gould dit car
toon teekende, hij nog niet bekend was
met Chamberlain's en Balfour's snor
kende adressen aan de kiezers, anders
had hij er die walgelijke zelfgenoeg
zaamheid nog een paar duim dikker
opgelegd. Chamberlain heeft een adres
gericht aan de kiezers in Birmingham
waarin op de bekende Chamberlain-
manier de feiten op den oorlog betrek
king hebbende scheef en verdraaid
worden voorgesteld, en ten slotte wordt'
de toekomst van Zuid-Afrika voor de
kiezers te Birmingham in een profetie
geschilderd.
„De onafhankelijkheid der beide Re
publieken zal nooit weder worden her
steld. Na een periode van beheer, ge
steund door een militaire bezetting,-
zullen de beide Staten worden opgeno
men in het Rijk, op den voet van zich-
zelfbesturende kolonies. Het succes van
deze staatkunde hangt slechts af van
de geregelde voortzetting ervan. Elke'
verzwakking der Regeering, elk bewijs
van verandering van den wil des volks,,
zal het sein geven tot intriges, die haar
zullen doen uitstellen, en wellicht ver
nietigen. En dat zou Chamberlain niet
in het belang achten van het Rijk, van
de eenheid van het Britsche ras. Hij
hoopt dus dat de kiezers de Regee-
ringspolitïek zullen goedkeuren en dat
in het nieuwe Parlement een groote
meerderheid voor die politiek zal zit
ting nemen.
Minister Balfour poiogt de kiezera
van East-Manchester te doen inzien,
dat de unionistische Regeering nog
niet zoo slecht geweest is, als de libe
ralen wel beweren. Hij herinnert aan
de belofte, in 1895 afgelegd, dat, zoo de
Unionisten de meerderheid kregen,
een finlc bestuur zou worden ingesteld,
met een imperialistische Regeerings-
politiek. En hij meent, dat de vijf ja-'
ren die voorbijgingen, getoond hebben,
dat die belofte is vervuld. Een lange
lijst van nuttige maatregelen is toege-
eerder een met gras begroeid pad,
dat de sporen van druk gebruik
toonde, leidde naar de deur.
Die deur was gesloten en ze klop
te dus aan, roepende
Yrouw Barbadé
Daar ze geen antwoord kreeg
stiet ze de deur open, die voor
haren druk week, en trad binnen,
terwijl een zonnestraal, die door
de geopende deur binnendrong, al
de naaktheid en kaalheid van 't
vertrek, hetwelk zij was binnen
getreden, des te duidelijker deed
uitkomen. Eenige potten, lepels en
borden stonden of lagen op eene
plank langs den muur, en in de
hoeken bevonden zich twee bed
den van gedroogd mos, waarover
twee versleten dekens waren ge
spreid. Het geheele huis bestond
uit slechts twee vertrekken. In het
tweede sliepen waarschijnlijk de
oudere kinderen, terwijl de klei
neren onder de hoede der moeder
bleven.
- Arme menschen I mompelde
Margarete, treurig gestemd door
hetgeen ze zag, en terwijl ze aan
de deur klopte, die beide vertrek
ken met elkander yerbond, riep ze
weer
Yrouw Barbadé ben je hier?
Ze vernam een zacht gedruisch,
en opeens werd de deur geopend.
Doch voor hare wijd opengesperde
oogen stond niet de geroepene,
maar een man, die haar met een
wreeden glimlach aankeek Sa-
vinien d'Alheron.
U u 1 zei Margarete en
week achteruit, terwijl ze de han
den ophief.
Vlug wilde ze naar de deur
gaan, toen hij haar ruw aangreep,
in het vertrek terugtrok en de deur
zorgvuldig sloot, welke sleutel hij
in den zak stak, waarop hij haar
spottend in 't gelaat zag.
Meneer d'Alheron, sprak ze,
en de woorden wilden nauwelijks
over de lippen, daar ontzetting haar
de keel dichtschroefde. Wat moet
dat beteekenen?
Dat beteekent, dat ik u lief
heb en niet kan verdragen, dat u
me afwijst.
Ze week naar den achtergrond
der kamer, waar ze doodsbleek te
gen den wand leunde. Zoekend
keek ze om zich heen, maar zag
geen wapen, niets, waar ze zich
mee verdedigen kon. Naast de
thans gesloten deur bevond zich
een smal venster, of liever eene
opening, want van ruiten zag men
sedert lang geen spoor meer, en
de half losgemaakte blinden wer
den met touwtjes vastgehouden.
Door deze opening ware eene
vlucht mogelijk geweest, maar
voor zij de touwtjes losmaken, de
blinden openstooten en naar buiten
springen kon, zou Savinien zich
zonder moeite van haar meester
maken. Bovendien scheen de
avonturier de gedachten van het
meisje te raden.
Langzaam kwam hij op haar
toe. Hare ontzetting was zoo groot,
dat haar geheele lichaam trilde als
van eene lievige koorts en ze mach
teloos bleef staan, niet in staat
eene beweging te maken of te roe
pen.
Hij echter glimlachte triomfee-
rend, meedoogenloos, en plaagde
haar nogmaals met de brutale ver
klaring, dat hij haar lief had.
Ik bemin je, Margarete Ik
bemin je van ganscher harte.
Ik heb getracht je te vergeten, niet
meer aan je te denken ik kon
het niet. Het antwoord, dat ge
uwen vader gaaft, toen hij u mijne
liefde bekend maakte, het ant/
woord, waarmee ge zoo wreed
mijne belangelooze toegenegen
heid afweest, veroorzaakte mij na-
me'ooze pijn, zoodat ik een oogen
ic vreesde krankzinnig te moe
ten worden. Wat heb ik toch ge-
gedaan, waarmee heb ik uwen'
haat, uwe afschuw, uwen tegen
zin verdiend?
Ze zweeg en bleef roerloos staan,,
de tanden van angst en vrees op
elkaar geklemd, stijf voor zich
neerziend, meer dood dan levend.
Ge hebt liet alleen aan u zelf'
te wijten, dat ik heden hier ben
aan u zelve alleen, dat ik u in eene
hinderlaag heb gelokt, want ge
hebt mij tot een slecht mensch ge
maakt. Ik meende eenig medelij
den te verdienen, omdat ik u lief
had, en vermoedde niet, dat het u
afkeer en afschuw zou inboeze
men, wanneer ge vernaamt, van
welke belangelooze liefde voor u
ik vervuld was.
Ellendige, nietswaardige 1
mompelde ze. Zijne woorden'
mr^kten haar bloed zoodanig aan
het koken, dat haar moed, die haar
geheel en al had hegeven, weer
terugkeerde en ze wel ftleck, maar
niet meer bevend zich op-
