VERSTOPPING
voor oe DetreicKing van gemeente-»
veldwachter, op eene jaarwedde van
525 en vrije imiformkleeding hebben
zich 12-4 sollicitanten aangemeld.
Sloten.
Namens den heer Huizinga werd
door den heer S. N. du Croix aanbe
steed, de herbouw van de onlangs af
gebrande broodbakkerij, slagerij met
woonhuis; de hoogst© der 4 inschrij
vingen was f 8020, de laagste, zijnde
van don heerP. J. v. Mierlo, alhier,
f 7094; het werk is hem gegund.
Bij den veehouder Knal is een ge
slacht rund voor de comsumptio af
gekeurd.
Binnenland.
Parlementaire Praatjes.
De Tweede Kamer regelde gisteren
ochtend allereerst den arbeid van haar
afdeelingen, waarheen de Staatsbe-
grooting en de daarmede verband hou
dende wetten werden verwezen.
Tegen het onderzoek van de supple-
toire begrooting voor Marine voor 1900,
Waarbij een uitgebreid plan van aan
bouw, in verband met de hinnenland-
sche defensie is ontwikkeld, verzette
zich de heer Kerdijk, van oordeel dat
de gelegenheid ontbrak om aan dit on
derwerp volle aandacht te wijden en
voorstellend het voorloopig van de
agenda af te voeren
De he eren Mackay en Verhey even
wel waren van oordeel, dat men het
ontwerp in elk geval kon onderzoe
ken, zonder te prejadiceeren op de
openbare behandeling.
Met 42 tegen 26 stemmen schaarde
do Kamer zich aan de zijde dezer hoe
ren, dus besluitend tot het onderzoek.
Woensdag a.s. ten 11 uur zal verder
beslist worden over den arbeid in
openbare zitting. In overleg met de
Reg. zal do voorzitter als dan voorstel
len eerst de ongevallenwet, daarna de
kieswet te behandelen.
G. Jr.
H. M. de Koningin ontving Woens
dagavond te 5 uur de commissie uit de
ïweede Kamer, heiast met de aanbie
ding van het Adres van Antwoord op
de Troonrede.
H, M. de Koningin-Moeder bracht.
Woensdagochtend een bezoek aan de
tentoonstelling van portretten in den
Haagschen Kunstkring.
De hoeren Wessels, Wolmarans en
De Bruyn zijn Dinsdagavond uit Brus
sel te 's-Gravenhage teruggekeerd. Bij
deputatie bestaat volstrekt geen
voornemen, zich naar Kopenhagen te
begeven, ten einde den Deenschen
Kroonprins, broeder van de Prinses
Van Wales, te verzoeken bemiddelend
iusschen de Boeren en Engeland op te
treden.
De „Gelderland.0
Naar men verneemt kunnen heden
de noodlge zeekaarten aan boord van
de Gelderland" te Aden zijn, zoodat
bet schip vermoedelijk Vrijdag van
daar zijn bestemming zal volgen.
Omtrent de plaats van aankomst in
Europa kan uiteraard nog niets be
kend "zijn, zoolang de commandant de
beslissing daaromtrent van president
Kruger niet vernomen heeft.
Thans zijn weder bij den Hoogen
Raad aanhangig verschillende verzoe
ken om revisie, door de veroordeelden
persoonlijk buiten tusschenkomst van
een rechtsgeleerd raadsman ingediend.
Binnenkort zullen deze verzoeken
ter openbare terechtzitting in behan
deling komen.
De stilzwijgende Kamer.
Het „Hhld." vraagt zich af waarom
ïn de Tweede Kamer geen woord, geen
énkel woord gesproken werd over de
„betreurenswaardige gebeurtenis", ge
lijk de Troonrede het noemde.
„Waarom dat stilzwijgen Gaf het
adres enkel een weerklank 0£> de woor
den der Troonrede, het ware begrijpe
lijk dat er niets toe te lichten viel. Maar
zulk een loutere echo bevatten de zin
sneden toch niet. Ongetwijfeld is in de
commissie die het adres ontwierp en in
de afdeelingen die het ontwerp hebben
onderzocht over den gekozen vorm en
de gebruikt© bewoordingen niet het
stilzwijgen bewaard. Mocht niets daar
van het oor der natie bereikenZeker,
de Regeering heeft reeds Donderdag jl.
in de Eerste Kamer harerzijds alles
medegedeeld wat op dit oogenblik me
de te deelen viel. Maar was hiermede
alle aanleiding tot spreken weggeno
men Mocht uit de Tweede Kamer zelfs
geen enkele stem opgaan om uiting te
geven aan de bewondering voor een
bijkans een vol jaar volgehouden strijd
tegen een ontzaglijke overmacht, en
aan het medegevoel met cle Hollandsch
sprekende bevolkingen, wier onafhan
kelijkheid op het spel staat I-Iad geen
enkel Kamerlid hij deze voor de hand
liggende gelegenheid iets op het haart
dat hem tot spreken dwong
„Er is blijkbaar een afspraak ge
maakt om te zwijgen, en waarschijn
lijk, ja stellig, moet daarvoor een ge
wichtige, overwegende reden bestaan.
Van een vergadering van honderd uil-
verkorenen mag men niet aannemen,
dat haar totaal onverschillig is waar
het land vol van is. Mocht dan althans
die reden niet worden medegedeeld Is
zij van zóó ernstigen aard, dat zelfs
het noemen van die reden, of een zin
speling er op, gevaar voor het land in-
houdt Of wil men alle g'edachtenwis-
sfling verdagen tot de Staatsbegro
ting in behandeling komt, en dus van
den toch zoo krappen tijd, daarvoor
beschikbaar, .een stuk afnemen, nadat
men de gisteren beschikbare uren on
gebruikt heeft gelaten? Is dit, en niet
anders de bedoeling, waarom dan ten
minste deze verklaring met gegeven?
Waarom dan aanleiding gegeven tot
het vermoeden, om' niet te zeggen de
vrees, van iets zeer bedenkelijks, dat
zoovele anders zoo wel- of veelspre- j
kende monden dichigesnoerd beeft ge
houden
„Geeft deze zwijgende Kamer niet
grond tot allerlei wellicht geheel ver
keerde onderstellingen, die men had
behooren te voorkomen
Het internationaal telegram
aan president Kruger.
Bij honderdtallen komen van
overal uit Nederland de formulier-
briefkaarten bij het Bordtsche pers-
kantoor geteekend terug. Flinke
hijstand is verleend door eenige
dagbladen, die op verzoek van ge
noemd kantoor de briefkaarten in
hun edities hadden ingelegd.
Een teeken, dat de nieuwe be
weging werkelijk bij heel ons volk
instemming vindtalle standen
zijn onder de inzenders vertegen
woordigd, de militaire stand tot
dusver door de onderofficieren,
korporaals en manschappen van
het korps genietroepen te Utrecht.
Verscheidene onderteekenaars stel
len zich niet tevreden met het
plaatsen van hun naam, maar ge
ven ook uiting aan hun gemoeds
stemming als „God geve dat uw
volk moge zegepralen" en „Dit is
mijn heiligste wensch"andere
met langer ontboezemingen als
„Lees en herlees onzen 80 jarigen
krijg tegen het overmachtig Span
je en put daaruit onder biddend
opzien tot God uwe kracht en
moed tot de overwinning de uwe
is", of „Hopende, dat iedere hand-
teekening moge bijdragen, ten ein
de den oorlog aan Engeland te ver
klaren door alle weldenkende mo
gendheden en zoodoende de En-
gelschen uit het gestolen land te
verjagen."
Ook verscheidene vreemdelingen
hebben op briefkaarten geteekend:
een bekend Italiaanseh schrijver
treffen wij er onder aan. Een Belg
schrijft„Laat toe dat eene Bel
gische stem zich met de Neder-
landsclie vereenige."
De mare van de beweging in Ne
derland dringt ook tot landen door,
die nog niet zijn aangesloten bij
de internationale vereeniging. Een
aantal inwoners van Moskou schrij
ven „Après avoir lu dans les jour-
naux 3e texte du télógramrae qu'on
veut envoyer aux Républiques S.-
A. nous vöuions aussi y prendre
part et, n'ayant aucun moyen de
leur aider, leur montrer au moins
notre admiration et notre es time
la plus profonde". (Na te hebben
gelezen in de bladen den tekst van
het telegram, dat men wil zenden
aan de Zuid-Afrikaansche Repu
blieken, willen wij er ook deel aan
nemen, en geen middel hebbende
om hen te helpen, hun ten minste
blijk geven van onze bewondering
en onze groote achting.)
Een tal van Spanjaarden ook ver
beken hunne betuigingen van
sympathie en bewondering over
te brengen „al gran Patri area, al
venerable Kruger." (Aan den groo-
ten grijsaard, aan den bewonde-
renswaardigen Kruger.)
In herinnering wordt gebracht,
dat het hoofdbureau voor Neder
land deel uitmakende van de inter
nationale beweging ten gunste van
de Z.-A. republieken, samenge-
steld is als volgtdr. H. F. Jonk
man, Utrecht, voorzitter; jhr. mr.
J. E. Huydecoper van Maarseveen
en Nigtevecht, Utrecht, penning
meester dr. H, J. Kiewiet de Jon
ge, Dordrecht, secretarismr. C.
cle "Wilde Jr., Utrecht en Chr. F.
Haje, Dordrecht; en dat het pers
kantoor te Dordrecht met de brief
wisseling belast is.
In Duitsehiand ontwikkelt de
Deutsche Burencentrale te Tegern-
see, waarvan baron Fritz Bronsart
von Schellendorf de ziel is, een
zeer groote en veelzijdige werk
zaamheid. Den 9den September
richtte dit comité een warm ge
stelden oproep in de Duitsche en
Fransche talen tot de volken van 't
Europeesche vasteland en van Ame
rika om ze te bewegen een inter
nationaal fonds voor de Boeren bij
een te brengen.
Academische examens.
Amsterdam. Met gunstig gevolg is
het doctoraal examen in de genees
kunde afgelegd door den heer Max
Juda het theoretisch geneeskundig
examen door den heer A. Bundels.
Groningen. Bevorderd tot doctor in
de rechtswetenschap, na het verdedi
gen van Stellingen, de heer G. Diep-
huis, geboren te Bondowosso..
Een studiereis:.
Bij een fabrikant van brandkasten
aan het Damrak te Amsterdam ver
voegden zich Dinsdag twee personen,
die verzochten de brandkasten te mo
gen bezichtigen, voorgevende dat zij
diamantbewerkers waren. Na zich be
kend gemaakt te hebben met de con
structie waren dc lui weer vertrokken.
Zij Mijkeu te zijn een paar oude be
kenden van de inrichting van Lamme
tje Zondag, en Maandag uit voor
arrest ontslagen.
BsttesjacM.
Te Amsterdam is een geregelde strijd
tegen de ratten begonnen. Aan de
sta clsbelt werden er in enkele maanden
Lijcis een 6000 gevangen. Ook aan het
oude Buitengasthuis -worden af en toe
klopjachten gehouden, eveneens in het
oude Entrepotdok' en in Art is. In laatst
genoemde stichting ving men er tus-,
schen 1 Mei en 1 Sept. ongeveer een
duizendtalsoms bracht een klopjacht
het tot 180 per week.
{Schoolgebouw verbrand.
Een troep kwajongens heeft Woens
dagmiddag te Amsterdam een school
op de Nassaukadc ïn brand gestoken.
Het spelen met vuur op het groote
veld, dat tusschen Potgieter straat en
De (Herenstraat begrensd wordt, is een
voortdurende ergernis en angst ge
weest der daar wonenden. Meermalen
is de politie door hen van een en ander
op de hoogte gebracht, waarbij gewe
zen werd op het groote gevaar, dat
voortdurend de heide houten school-
loodsen opleverden.
De politie had acht geslagen op deze
klachten en sedert eenigen tijd surveil
leerden. twee agenten in politiek in deze
buurt.
Woensdagmiddag was niettemin het
lieve spelletje weer bezig. De buren
zagen boe de jongens proppen papier
en ander brandbaar materiaal tegen
den lengtewand van school No. 100
(hoofd de heer L. C. T. Bigot) stapel
den en er brutaal den brand in staken.
De brandweer moest er aan te pas ko
men en met een Vechtslang werd. het
vuur onder leiding van den hoofd
brandmeester J. A. Nieuwenhuys dra
gebluscht. De beide surveilleerende
agenten waren hierbij tegenwoordig.
In tusschen had achter het grootere
schoolgebouw, aan de Nassaukade
grenzende, hetzelfde spel zich her
haald. De concierge van dit gebouw,
P. J. S. Franssen, had de jongens reeds
enkele malen dien middag wegge
jaagd. Doch in een onbewaakt oogen
blik schijnen zij hun doel bereikt te
hebben. Een brandwacht, die bij
school No. 100 nog bezig was, werd
plotseling opmerkzaam gemaakt op
een zwarte rookkolom die zich hoven
het dak van het andere gebouw kron
kelde.
Hier hielp niet één Vèchtkraan. De
rook sloeg zwart uit, grooto vlammen
bedekten het gebouw aan muren en
dak en aan alle zijden tegelijk scheen
het houten gebouw in vlammen. Vijf
stoomspuiten, waarvan vier werkten
en drie gewone slangenwagens wanen
weldra op bet terrein de „Jan van der
Heijde" stoomde wel uit, doch kon te-
rugkeeren. Van alle kanten tastte men
het vuur aan onder leiding van den
hoofdbrandmeester M. J. Proost, die
als plaatsvervanger van den comman
dant reeds meer het geluk had derge-
lijke karweitjes op te knappen. Én hoe
wel het zich liet aanzien, dat van het
houten getimmerte geen spijker over
zou blijven, bleek de overweldigende
massa water, die over de vlammen
werden geworpen het vuur toch binnen
een balf uur bedwongen te hebben. Tiet
feit, dat het gebouw geheel geïsoleerd
stond en gemakkelijk te naderen was,
zal wel tot de spoedige blussching heb
ben meegeholpen.
Doch het gebouw is geheel onbruik
baar geworden. Hoe men aan zal moe
ten met het onderdakhrengen der leer
lingen zal wellicht nog een moeielijk
vraagstuk zijn. In do school toch wer
den geborgen do meisjesschool voor
meer uitgebreid lager onderwijs (hoofd
mej. Ansmink) en in een ander deel,
sedert September, eenige klassen van
den 5-jarig,en cursus voor jongens.
Achter dit gedeelte der school heeft
de concierge zijn woning. Wat niet
verbrand is, moet geheel door het wa
ter bedorven zijn. De man, die er met
vrouw en kinderen woonde, was niet
verzekerd men had het niet aange
durfd. I-Iij heeft niets van zijn have en
goed kunnen redden, zoo snel sloeg de
brand uit.
Het oprichten van abattoirs.
Dinsdagavond werd te Leiden een
druk bezochte vergadering gehouden,
uitgeschreven door het bestuur der
antirev. kiesvereniging „Nederland
en Oranje", naar aanleiding van het
binnenkort in den gemeenteraad al
daar tc behandelen onderwerp„het
oprichten van een Abattoir". De voor
zitter zeide dat deze bij eenkomst plaats
had, daar de vereeniging de oprichting
van een gemeentelijk slachthuis, met
verplicht slachten aldaar, onwettig
achtte.
Do heer J. Buffer van Amsterdam)
trad daarna als inleider op. Hij "behan
delde in de aei'ste plaats de xachts- i
quaestie, doch wilde, nu eerlang te
verwachten was een beslissing in hoo-
gere instanties, door de slagers te Gro- i
ningen uitgelokt, daarop niet verder
ingaan. Verder betoogde spr., dat wa t
voor grootere plaatsen als Amsterdam
en Rotterdam te doen was, daarom nog
niet voor een kleinere gemeente -als
Leiden mogelijk was, getuige het zeer
veel hoogere slachctarief enz. in het
door B. en W. ingediende ontwerp,
dan in eerstgenoemde plaatsen. Verder
wees hij op de vele bezwaren en kosten
voor de slagers, aan een abattoir ver
bonden, wat z. i. op den vleeschprijs
verhaald moest worden.
Bij het volgende debat oordeelde de
directeur wan het Abattoir te Rotter
dam., de heer Hengeveld, distr.-veearts
te Haarlem, en de heer Remmels, van
VLaardingen, allen, uit algemeen en
hygiënisch belang, de oprichting van
abattoirs noodzakelijk. De heer Van
Luiken, die dikwijls slacht aan het
abattoir te Rotterdam, noemde den
toestand daar zeer onrein, terwijl hij
zeer dikwijls ondervonden had, dat
men er van zijn eigendom niet zeker
iv as.
Een gemeenteraadslid, de heer Den
Houter, zag wel het nut van abattoirs
met koelkamers in, maar dan moest
de gemeente het stelsel consequent
doorvoeren, een vleeschhal oprichten
en het vleescn doen bezorgen. Hij
achtte daarom een vleeschkeuring zoo
als te Leiden bestond met een man als
Dr. De Jong aan het hoofd, voldoende.
Ten slotte nam de vergadering de
volgende motie aan
„De vergadering verklaart zich vol
komen aan te sluiten bij de bekende
nota te dezer zake door de heeren Drie
sen c. s. ingediend acht evenals bo
vengenoemde Raadsleden de oprich
ting van een abattoir te Leiden onnoo-
dig, onwettig en ongewenscht, en ver
zoekt het Bestuur der kiesver. „Neder
land en Oranje" den Gemeenteraad
met deze verklaring in kennis te willen
stellen.''
Teleurgesteld.
Maandagmorgen te half tien verza
melde zich een heels menigte op de
Witte'vrouwenstraat en Voorstraat, in
den omtrek van het gebouw van het
Hooge Militaire Gerechtshof te Utrecht
om te alen naar de dingen, die zoo
straks zouden plaats vinden. Een kor
poraal der infanterie, die zich onder de
menigte bevond, had verteld dat „de
moordenaar uit Den Helder, die een
agent van politie had vermoord," zou
worden overgebracht en voor het Hof
geleid. Een oud moedertje wist te ver
tellen, dat,,die moordenaar reeds .drie
weken geleden in het gebouw van het
Hof werd overgebracht, doch nu he
denmorgen het gebouw zou verlaten."
De hoofddeur van het Hof was wijd
opengezet. Twee schildwachten met ge-
laden geweer daarvoor geposteerd.
Onophoudelijk gingen een aantal hoofd
en andere officieren van allerlei wa
penkorpsen en dienstvakken die hoofd
deur in en uit, waardoor de spanning
van de nieuwsgierigen in geen gerin
ge mate werd vergroot. Eindelijk, te
ruim 11 uur, kwam de celwagen d©
Drift afrijden. De vlugsten hadden zich
spoedig een goed plaatsje rechts en
linies van de deur van het Hof veroverd,
anderen moesten zich met een kijkje
van uit het achtste- en negende gelid
tevreden stellen. Zelfs bewoners van dc
Voorstraat verlieten hunne huizen, om
„den moordenaar" van meer dichter
bij te zien. De celwagen naderde, sloeg
rechts den hoek om en... reed het ge-
houw voorbij, de Ridderschapstraat
door naar de strafgevangenis om een
.gewoon transport aldaar af te leveren
tot groote verbazing .en teleurstelling
van do menigte. Op dit oogenblik wer
den ook de deuren van het Hof geslo
ten. Waartoe dan al die officieren in
het gebouw,van bet Hof? Die heeren,
als hehoorende tot de 2e militaire af-
deeling, moésten aldaar loten wie van
hen zitting zou moeten nemen in den
Raad van Eer, waarvoor eerstdaags
een officier zal moeten verschijnen.
Spoorwegongeluk bij Utrecht.
Woensdagavond te. half negen onge
veer is nabij Utrecht een ernstig spoor
wegongeluk gebeurd.
De Jeremlabrug ondergaat eenige her
stellingen. Daarom zijn de treinen ge
noodzaakt een eind ver over enkel
spoor te loopen. Alle in- en uitgaande
treinen in de richting Bokstel en Arn
hem moeten dat enkel spoor volgen.
Woensdagavond toen de trein Bok
stel in aantocht was, kwam van de an
dere zijde een locaaltrein voor Zeist-
Driebergen. bestemd en op den wissel
hotsten de locomotieven tegen elkaar
of liever ze raakten elkaar langs
zijde.
De botsing was zeer hevig. Ver in
den omtrek werd de slag gehoord.
In een oogenblik was de weg bezaaid
met omgevallen wagens--waaronder
ook de beide locomotieven. Een Se
klasse waggon van den locaaltrein is
geheel vernield. Alleen een paar ach
terste wagens hieven staan.
Voor het personeel van den Bokstel-
schen trein was de ramp al zeer nood
lottig: de hoofdconducteur Van Kuyk
kreeg een hersenschudding, de machi
nist verloor zijn beide beenen en de:
stoker is zwaar aan hoofd en rug ge
wond.
De machinist van den locaaltrein is
niet te vinden. Vermoedelijk is de man
door schrik zoodanig bevangen, dat
bij het op een loopen heeft gezet.
Wat de passagiers betreft, wist men
niet met zekerheid te zeggen óf en hoe
veel gedood of gewond waren. Som
migen spraken van 8 dooden, anderen
van 6, weer anderen van 2. Doch het
meest waarschijnlijke is dat geen doo
den of gewonden gevonden zijn.
Vermelding verdient dat sommige
reizigers in den locaaltrein het onge
luk zagen aankomen en er uitgespron
gen zijn. Dit is verklaarbaar als men
weet dat de weg aldaar een bocht
maakt en zij den Bokstelschen trein
konden zien.
De justitie was spoedig ter plaatse
en leidde zelf, door flambouwen voor
gelicht, het onderzoek of onder en in
de wagens nog menschen waren. Ook
was het mogelijk nog met den machi
nist van den Bokstelschen trein te
spreken. Deze moet verklaard hebben,
dat het eerste sein veilig stond, het
tweede onveilig. Door dit laatste is hij
gereden. Hij zou zich dus aan onoplet
tendheid hebben schuldig gemaakt.
Verzekerd werd echter dat hij min
der schuldig is dan oppervlakkig lijkt:
waren de seinen in orde geweest, dan
had eerst een groen licht moeten ver
toond worden, waardoor de machinist
wist dat hij langzaam moest verder
gaan, om dan op een tweede sein, dat
onveilig aangaf, te stoppen. Vindt de
machinist het eerste sein als veilig
aangegeven, dan kan het tweede, dat
op 1000 M. verder geplaatst is, niet on
veilig staan.
Overtreding der wet.
De „N. Gron. Ct." schrijft:
Maandag zijn te Groningen op het
terrein van het openbaar slachthuis
publiek verkocht 13 koeien, in beslag
genomen uit kracht der wet tot rege
ling van het veeartsenijkundig staats
toezicht en de veeartsenijbereidkunde.
De koemelker De B. had namelijk deze
koeien, terwijl zij aan mond- en klauw
zeer leden, in strijd met genoemde wet,
„verweid," waarvoor ze door de weide
van een anderen veehouder moesten.
Proces-verbaal en inbeslagneming wa
ren het gevolg. De koeien, intusschen
hersteld, vertegenwoordigden een waar
de van ruim f 2000. Als De B. veroor
deeld wordt en dat is zeer waar-;:
schijnlijk zou hij een aanzienlijk
verlies lijden, want de opbrengst komt
in dit geval ten bate van den Staat;
Maar naar ons wordt medegedeeld,,
hebben de vereenigde melkboeren we
ten te bewerken, dat de eventueel©
schade van hun collega De B. tot een
veel bescheidener bedrag is terugge
bracht door hem hij de gisteren ge
houden veiling in do gelegenheid té,
stellen, de koeien voor gemiddeld ƒ20
het stuk terug te koopen.-
In aansluiting van het bovenstaam
de lezen wij in de „Prov. G, Ct.":
Het recht heeft zijn beloop gehad in
zake den verkoop van de verbeurd ver
klaarde koeien van den koemelker De
Boer alhier. Ze waren terug te beko
men voor ruim 2000 plus de voeder-
kosten, samen ongeveer f Ï00 bedra
gend. Ze werden niet teruggenomen,
en zoo bad gisteren aan het slachthuis
-de openbare verkoop plaats. Twaalf
koeien brachten ieder twintig gulden
op allen werden door De Boer, den
eenigen bieder, teruggekocht. De ge
maakte „onkosten" kunnen, naar wij
vernemen, precies uit die f 261 betaald
worden, zoodat de gemeente er geen
zijde bij spon. De koemelker De Boer
heeft een lesje gehad, dat hij niet aan
de wet op de besmettelijke veeziekten
voldeed.
Landloopers.
Uit Twente wordt aan de „Zw. Ct.'
geschreven:
Op den rijksweg Oldenzaal—Dene
kamp in de gemeente Losser is het
vooral des avonds vaak onveilig door
de landloopers, die aan dien weg op
een stuk heidegrond vaalt bij menigte
met hun woonwagens verblijf houden.
Voor eenige weken werden aldaar ee
nige fietsers aangevallen en verwond
en nog dezer dagen werden een twee
tal rijtuigen aangehouden; gelukkig
wist men door zweepslagen en hard
rijden de belhamels van 't lijf te hou
den. Velen zijn er dan ook volstrekt
niet op gesteld 's avonds deze plaats
te passeeren. Zoo bevonden zich Dins
dag te Oldenzaal een paar dames, die
alleen uit vrees voor de landloopers
met haar rijtuig zoo spoedig mogelijk
naar Denekamp terugkeerden, om toch
vooral voor 't donker deze gevaarlijke
plaats voorbij te zijn.
Ook de boeren in den omtrek hebben
veel last van deze landloopers. Nu eens
komen ze vragen, bedelen, maar meer
malen brutaal dwingen om brood,
spek, aardappelen, dan weer om stroo,
hooi, brandstof enz. Als men nu weet,
dat de huisvrouw meestal door den
dag alleen thuis is, behoeft men zich
dan te verwonderen, dat ze uit vrees
voor die „schooiers" de deuren op slot
doet en reeds heeft, wanneer er aan de
deur getrokken wordt.
In 't belang der openbare veiligheid
is het zeer zeker noodig, dat door de
bevoegde macht aan dezen toestand
een einde wordt gemaakt.
INGEZONDEN MEDEDEE-
LINGEN,
80 cents per regel.
door 24 Pro
fessoren in
de Medicy-
neübeproefd
en aar.bevo-
lenhebben
Zwit,V"V
Zwitser-
sche Pillen
van den Apo
theker Richard Brandt, die voor
70 Ct. het doosje in de Apotheken
verkrijgbaar zijn, zich eene we-
reldvermaardheid verworven door
hare onovertroffen, zekere, a ige-
name en daarbij geheel ons®,de'
lijke uitwerking tegen
(Hardly viglieid) onvoldoenden
stoelgang en de onaangename ge
volgen daarvan, zooals Hoofdpijn,
HartkloppingenBloedaandrang
Duizeligheid, Misselijkheid, Gebrek
aan eetlust, enz. Het dagelijksche
gebruik kost maar 3 Centen en de
Zwitsersche Pillen van den Apo*
theker Richard Brandt, worden
tegenwoordig boven andere mid
delen, door de vrouwen verkozen.
Voor het geval dat de Zwitser
sche Pillen van K. BRANDT in
de Apotheken niet voorradig zijn,
wende men zich per briefkaart tot
de firma F. E. van Santen Kolff,
te Rotterdam, die de doosjes voor
f0,70 tegen rembours toezend.
eisGht, sprak hij sidderend. Ik
weet echter ook, dat die behande
ling zoo goed als nutteloos is, be
halve nog dat ze om financiëele
redenen door mij niet ondergaan
kan worden. Ik ben nog niet ge
komen om daarover uwen raad in
te winnen, ik ben eigenlijk alleen
'gekomen om u te vragen of ik mag
Trouwen
De dokter schudde het hoofd en
antwoordde eenvoudig
Neen I U moet, moogt en kunt
hi et huwen I
Renaud greep met zenuwachti
ge» druk de handen van den dok
ter en zei
Dokter, lk zweer u, dat dit
pok mijne meening geweest is.
U is een man van eer 1 ant
woordde Gordon.
Toen Renaud thuis kwam ge
doofde hij tegenover zijne zuster
moediger te kunnen zijn dan an
ders. In weerwil van zijne wan
hoop, die door de ernstige woor
den, welke Gordon tot hom ge
richt had, door de onmogelijkheid
om Margarete zijne liefde to be
kennen en door hare wederliefde
gelukkig gemaakt te worden, ge
doelde hij eene inwendige vreug
de, dat hij zich voor een edel be
ginsel had opgeofferd en zijnen
plicht had gedaan.
Helen e zag op het eerste gezicht,
dat er eene verandering met hem
was voorgevallen. Hij deelde haar
den inhoud van het gesprek met
Gordon mede, en zij antwoordde
daarop
Bij mij staat het vast, dat
juist in tegenstelling met hetgeen
jij en Gordon beweren, het geluk
kige onbezorgde leven, dat je door
dit huwelijk zoudfc krijgen, van den
heilzaamsten invloed op jou toe
stand zou zijn. En juist daarom
dring ik er zoo zeer bij jou op asm,
broeder I Het geldt hier niet al
leen de toekomst van je zuster,
ook voor jou heteekent deze ver
bintenis heil en redding.
Och, Helena, geloof dat niet.
Je blijft dus bij jou besluit?
Ja. Dit huwelijk zou eene mis
daad zijn en die wil ik niet be
gaan. s
Ze keek hem langen tijd aan en*
zei plotseling
'i Is goedik «al niet meer
van de zaak spreken.
Den volgenden dag kwam hij
juist aan op hot oogenblik, dat ze
hare weinige bezittingen inpakte.
Met haar gewoon ironisch glim
lachje zei ze
Overeenkomstig onze afspraak
vertrek ik morgen.
En waar ga je heen? vroeg hij
Dat "weet ik zelf nog niet.
Waarheen me het toeval zal leiden.
-Maar ik kan niet zonder jou
leven, Helene, sprak hij bevend,
en dat weet je zeer goed. De een
zaamheid, de stilte om mij heen,
jagen me schrik aan. Je doodt mij,
als je mij verlaat.
Ik vertrek, antwoordde ze
onbuigzaam. Als ik zal blijven,
geschiedt het slechts onder ééne
voorwaarde.
Daaraan kan ik niet voldoen.
Vaarwel dan 1 Hedenavond
zullen we voor altijd gescheiden
zijn.
Hij vloog naar zijne kamer, ten
prooi aan een hevig zenuwtoeval,
maar zijn besluit bleef onwrikbaar.
En hij zag in de verte het rij
tuig verdwijnen, hetwelk Helene
wegvoerde, zonder dat hij met een
woord of gebaar had beproefd haar
bij zich te houden.
Toen hij na haar vertrek ina de
kamer zijner zuster kwam vond
hij daar een briefje van haar, op
het gezicht waarvan hij eenen
kreet van vreugde slaakte. Op dit
papiertje had ze geschreven
Roep mij terug, als je niet
zonder mij kunt leven. En daar
onder stond haar adres. Zij was
in Blois in 't zelfde hotel gegaan,
waar Savinien zich sedert eenigen
tijd ophield.
In weerwil van alles bood hij
nog tegenstand. De dagen waren
dragelijk; bij beproefde te wer
ken, en als At niet ging, verliet
hij bet hm. en begaf zich naar
„Landepereuse" om zich te ver
sterken door Margarete te zien.
Maar nauwelijks daalde de
avondschemering neer, of hij kreeg
zulk eene hartklopping en zulke
benauwdheid. En zoo bracht hij
ook de nachten door, die hem bui
tengewoon verzwakten.
Dit duurde eenige dagen en toen
schreef de geheel terneergeslagen
man aan Helene
Keer terug, ik wil doen, wat
je verlangt.
Twee dagen later was ze weer
thuis. Ze verstond de kunst van
komediespelen voortreffelijk en
terwijl ze weenend in haars broe
ders armen viel, sprak ze
Je zult zien, hoe gelukkig wij
allen zullen zijn.
De terugkeer zijner zuster scheen
Renaud inderdaad te kalmeeren.
Zijne zenuwen plaagden hem min
der, de nachten werden beter, hij
zelfs gevoelde zich vroolijker en
sterker. Nu hij aan zijne zuster
de zorg overliet om de toekomst,
voor te bereiden, nu hij vergeten
scheen, wat hij toch gevoeld had
te zijn de plicht van een man van
eer, werd hij met nieuwe hoop
vervuld. Hij zei tot zichzelven, dat
zijne vrees ongetwijfeld overdre
ven was geweest, dat de liefde,
die zooveel wonderen wrocht, hem
de gezondheid terug zou schenken,
't Was alsof hij in een roes ver
keerde, want zijne liefde voor He
lene was innig en hartstochtelijk
geworden. Haar beminnen, door
haar bemind te worden, dit on
verwachte geluk te genieten
meer was er niet noodig om hem
schijnbaar nieuwe krachten te
schenken. En toen Helene tot hem
zei
Ga heen en laat Margarete
spoedig bemerken, dat je 't geheim
van heur hart hebt geraden en dat
je haar beminttoen antwoordde
hij haar
Morgen ga ik.
Inderdaad liet hij zich den vol
genden dag volkomen vormelijk
bij Richardier aandienen en deze
kwam dadelijk naar heneden in
het salon om hem te begroeten.
Toen hij den voet op de tra#
zette, werden er twee armen on
zijn hals geslagen, en eene smee
kende stem fluisterde hem in 't oor*
Vader, hij zal over mij spr-e>
kenvergeet niet, dat ik hem lief
heb. Het was Margarete, die ojj
haren vader gewacht had.
Hoe weet je dan, wat hij mi?'
wil zeggen?
Ach, vader, hij bemint m6
en ik ben zoo onbeschrijfelijk ge
lukkig 1
Ga op je kamerbeval haai
vader.
Maar de zachte armen lieten
hem niet los, en de mond, die te--,
gen zijne wang gedrukt was, fluis
terde
Ik bemin hem en hij be
mint mij. Vergeet niet, lieve va-,
der, dat u mijn geluk in uwe han-,
den heeft.
(Wordt vervolgd.),
