•tark gevoeld heeft. Ala men een sprin
ter is van Jacqueline qualiteit, is hei
uit een linantieel oogpunt ook niet
heel voordeelig om stayer te worden.
Chamberlain in de rijwiel
handel.
Over de betrekkingen van do familie
Chamberlain tot de Birmingham Small
Arms Company, bevat de „Star" eene
interessante bijzonderheid. In 1898
waren aan het departement van Oor
log 96 rijwielen noodig. Uitdrukkelijk
werd bepaald, dat: frame, brackets,
trapas, kortom de geheele staalcon
structie van een rijwiel, moesten zijn
van het B. A. S. fabrikaat, dus ge
maakt door de? Birmingham Small
Arms Company.
Natuurlijk wilden de groote rijwiel
fabrikanten, zooals de Coventry en de
fabrieken te |Wolverhampton, niets
met deze aanbesteding te doen heb
ben. Zelfs ging men zoover, om een
deputatie af te vaardigen naar den
financieelen secretaris van het Depar
tement van Oorlog, om te protestee
ren tegen dergelijke bepalingen. Het
hielp niets en een firma te Birmingham
werd belast met de levering.
Onlangs waren voor de posterijen
800 rijwielen benoodigd, maar thans
was de bepaling inzake B. S. A.
weggelaten.
Automobielen.
Tusschen de Fransche en Duitsche
automobiel-club is besloten om in het
volgende jaar een grooten wedstrijd
voor automobielen te organiseeren tus
schen Parijs en Berlijn, afstand 1200
kilometer.
Volgens de Figaro, zou de Duitsche
Keizer daarvoor een prijs van 50,000
frs. hebben toegezegd.
Rechtszaken.
Een bijenproces.
In Beieren is een proces over bijen
gevoerd. Een bijenhouder werd ver
volgd, omdat hij bijen van zijn buren
had vergiftigd. Om die vreemde bijen
van zijn eigen korven af te houden,
had hij in de nabijheid een vat met
suikerwater en vergif geplaatst, en be
reikte daarmee zijn doel. Maar nu werd
hij vervolgd wegens vernieling van
eens anders eigendom en tot 300 mark
boete en 260 mark schadevergoeding
veroordeeld. In hooger heroep werd hij
echter vrijgesproken op grond van de
bepaling van bet nieuwe Duitsche Bur
gerlijk Wetboek, dat den eigenaar het
recht geeft een oogenblikkelijk gevaar
voor zijn eigendom af te weren.
Een parlementaire klap.
Te Brussel heeft een lid der Tweede
Kamer, de heer Demblon, terecht ge
staan en is veroordeeld, wegens een
feit in volle vergadering gepleegd. Bij
de behandeling der Bankwet liet een
lid der rechterzijde, de heer Carton de
Wiart, zich tegenover de linkerzijde
het woord „lafaard!" ontvallen, waar
op do heer Demblon op hem aanvloog
en hem een klap gaf. Althans zoo ver
klaarde de heer D. zelf, maar zijn te
genstander ontkent dat hij inderdaad
den klap heeft gekregen.
1-Ioe dit zij, de rechtbank heeft be
wezen geacht dat het feit gepleegd is
en niet straffeloos is op grond van de
bepaling der Grondwet over de vrij
heid van spreken der vertegenwoordi
gers. Die bepaling ziet enkel op de
uitgesproken meeningen en het stem
men der leden, niet op daden van ge
weld, welke zegt het vonnis juist
strenger gestraft behooren te worden
omdat zij de waardigheid van de par
lementaire regeering in gevaar bren
gen. De rechtbang nam echter ver
zachtende omstandigheden aan en
vond tevens reden de veroordeeling
slechts voorwaardelijk uit te spreken,
omdat de beklaagde „geen vroegere
veroordeeling had ondergaan en er
hoop bestaat op zijne verbetering." De
uitvoering der opgelegde straf, 200
francs boete, subsidiair een maand ge
vangenisstraf, werd daarom van een
proeftijd van 5 jaren afhankelijk ge
steld
In dergelijke gevallen is het gebrui
kelijk dat de voorzitter tot den veroor
deelde een vermanende toespraak
richt. Deze bleef ook nu niet uit en
luidde aldus:
„Demblon, sta op. De rechtbank
heeft u slechts een boete opgelegd en
het vonnis zal niet worden ten uitvoer
gelegd indien gij gedurende 5 jaren
geen misdrijf pleegt Ik raad u aan
voortaan bedaarder en gematigder te
zijn in de Kamer, en vooral uw fat
soen te bewaren en u van beleedigingen
tegenover uw staatkundige tegenstam
ders te onthouden."
De beklaagde wilde antwoorden,
maar de voorzitter weigerde hem het
woord te geven nu het vonnis was ge
veld.
„Maar ik ben de beleedigde, niet de
beleed iger," riep de veroordeelde uit,
waarop de voorzitter hem herinnerde
dat hij in hooger beroep kon komen.
Ofschoon de heer Demblon nog op
merkte dat hij zich liever in de Kamer
zou verdedigen, heeft bij toch terstond
hooger beroep tegen het vonnis doen
aan teekenen.
INGEZONDEN MEDEDEE-
LINGEN.
30 cents per regel.
Men moet het ijzer smeden als
het heet is.
Dit al oud bekende spreekwoord
heeft zich nogmaals bewaarheid
gezien toen onze verslaggever een
bezoek bracht bij den Heer A. van
Gestel, 2, Ridderstraat te Breda.
De Heer van Gestel is n.l. Mr.
Smid en was juist bezig een bout
ijzer te smeden, toen onze verslag
gever zich bij hem aanmelde. Een
oogenbük, zeide de Heer van Ges-
stel, want ik moet het ijzer sme
den als het heet is. Dat is zoo,
zeide onze verslaggever en ik zal
op u wachteD. Na eenige minuten
wachtens, was het ijzer gesmeed
en verklaarde onze verslaggever
het doel van zijn bezoek.
Mej. v. Gestel volgens portret.
Ha, ha, zeide de Heer van Gestel
u wenscht eenige verdere inlich
tingen omtrent de uitwerking der
Pink Pillen van Dr. Williams op
het gestel mijner eclrtgenoote, zij
is zooals ik u geschreven heb. Se
dert eenige jaren was zij lijdende
aan maagzwakte, geen eetlust c-n
veel vermoeidheid, alle mogelijke
middelen hebben wij te vergeefs
aangewend en besloot zij toch ook
eens de Pink Pillen van Dr. Wil
liams te gebruiken en het resul
taat is bij eene geregelde behan
deling uiterst gunstig geweest, zij
is thans hersteld en kan baar huis
houdelijk werk verrichten. Dank
baar ben ik tot Uwe Pink Pillen
mijn toevlucht genomen te hebben.
Ik had u wel eerder geschreven,
doch wilde etrst eens zien of die
gunstige uitwerking van duur
zoude zijn en tot heden is mijne
echtgenoote nog goed gezond en
haar slaap is rustig.
Prijs fl.75 de doos: f0 per
6 doozen. Verkrijgbaar bij J. H. I.
Snabilié, Steiger 27, Rotterdam,
hoofd-depothouder voor Nederland
en apotheken Franco toezending te
gen postwissel.
Daar het doel dezer geneeswijze
is de hernieuwing van het bloed
en de versterking der spieren,
strekt hare werking zich op vele
ziekten uitbloedarmoede, rheu-
matiek, heupjicht, zenuwpijn, ver
lamming, ruggemergsziekte, St. Vi
tusdans, hoofdpijn, zenuwachtig
heid, klieren, enz. De Pink PiJlen
hergeven de schoone kleuren aan
de bleeke gezichten, handelen in
alle gevallen van verzwakking en
hebben eene werkdadige handeling
op alle ziekten veroorzaakt door
lichamelijke en geestelijke over
spanning en door buitensporig
heden.
Ook echt verkrijgbaar voor Haar
lem en omstreken bijWed. W.
PLAATZER v. d. HULL, Droge-
rijen, 28 Jansstraat.
Wacht U evenwel voor de na
maaksels, verschaft u de echte Pink
Pillen alleen bij den Heer Snabilié
te Rotterdam of bij de depöthcu-
ders die onder de attesten ln de
couranten zijn aangegeven. Alle
andere personen verkoopen goed-
koopere zoogenaamde Pink Pillen,
zulks is slechts om het publiek te
bedriegen. Onze verslaggever ver
nam op verschillende plaatsen in
Nederland hoe de personen er in«
geloopen zijn, en hoegenaamd niet
de minste uitwerking dezer nage
maakte Pink Pillen ondervonden
hadden, onnoodig te zeggen dat de
ze personen spoedig, met het
bruik der echte Pinkpillen, weder
zijn begonnen.
Het namaaksel der Pink Pillen
heeft nog nooit
iemand genezen.
Afbeelding der
doos
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
de redactie zich niet aanspraltelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niel
geplaatst, wordt de kepy yiiet aan den
inzender teruggegeven.
M. de R.,
Reeds na uw bericht, overgenomen
uit de N. R. Ct. omtrent schoolverga
deringen, dacht ik u over dit onder
werp iets ter plaatsing toe te zenden.
Na uw artikelDe hoofden over school
vergaderingen, meen ik in het belang
van het onderwijs te handelen u plaat
sing te verzoeken voor het volgende
Het publiek, dus ook de II.H. raads
leden, zullen met bevreemding hebben
bemerkt, dat, waar de Bond van N. O.
een adres zendt aan den Gemeente
raad, om verplichtstelling van school
vergaderingen. de meerderheid der on
derwijzers (cresser) daar tegen is. Uit
een ingezonden stuk in de Stads-editie
welen de lezers van dat blad de oor
zaak. In 't kort bier dus even die oor
zaak verklaard. Er is door sommige
H.H. hoofden aan het personeel ge
vraagd „Is u voor schoolvergaderin
gen aan deze school Het antwoord
op deze vraag is voor velen eene moei
lijkheid. Er worden reeds schoolver
gaderingen gehouden, och, waarom
dan verplichtstelling te vragen Dus
neen, dat is niet noodig. De stem op de
lijst luidt dan dus tegen. Worden
wèl schoolvergaderingen gehouden,
dan sluit voor velen, zooals de inzen
der in de Stads-Editie terecht opmerkt,
het voor stemmen een beschuldiging
in tegen de leiding van het Hoofd der
school. Reeds om deze reden is de ge
houden stemming reeds onzuiver,
doch nog veel meer omdat bovenge
melde vraag niet door B. en W. werd
gesteld. Dezen vroegen niet naar de
meening omtrent een bepaalde school,
doch in 't algemeen, nl. of men was
voor of tegen verplichtstelling aan
alle gemeentescholen, wat m. i. een
groot onderscheid maakt. Vele tegen
stemmers uit de eerste groep hierbo
ven worden daardoor voorstemmers.
Dit, naar aanleiding van uw bericht,
dat de meerderheid der onderwijzers
tegen de verplichtstelling was, terwijl
de Bond, waarvan het grootste deel
der onderwijzers lid is, er om verzocht
had.
Nu nog iets naar aanleiding van het
adres en de memorie van toelichting
der hoofden.
Het eerste gedeelte, nl. dat waarin
gewezen wordt op de omstandigheid
dat de meerderheid der onderwijzers
er tegen is, behoef ik na het boven
staande niet te bespreken.
Het tweede gedeelte houdt eene ver
dachtmaking in nl. deze„de onder
wijzers, die voor verplichtstelling
van schoolvergaderingen zijn, willen
hetstelsel van hoofden (toch zeker
niet de II. H. hoofden zelf, dat zou toch
al te mal zijn en met de zaak niet te
maken hebben) in den grond boren."
Neen heeren, velen die wel degelijk
weten, dat naast een wetgevend een
uitvoerend gezag staat (wie weet het
tegenwoordig niet) zijn vóór school
vergaderingen, omdat daardoor het
wetgevend gezag geboren wordt. Nu
bestaat het nog niet En is in de plaat
sen waar schoolvergaderingen ver
plicht gesteld zijn het uitvoerend ge
zag nog niet extra bedeeld (evenals in
de staatsinrichting) met het recht van
veto
M. de R. Ik wil niet te veel van uwe
plaatsruimte vergen. Tot slot dus nog
slechts ééne vraag:
Hoe moet ik mij verklaren, dat hee
ren hoofden, die reeds schoolvergade
ringen houden, tegen verplichtsteliing
daarvan zijn. De wethouder van on
derwijs deelde daaromtrent mede, dat
hem door een hoofd gezegd was: .Dan
gaat het mooie er af." Maar houdt men
dan schoolvergaderingen voor net
mooie (welk mooie de gunst van het
hoofd ze te willen houden of in het
belang van de school Of gaat er dat
bij verplichtstelling ook al af? Een
antwoord hierop zou ik gaarne weten.
Velen zullen vragen Waarom niet dit
stuk met naam onderteekend? Mijn
antwoord daarop is: Omdat zulks tot
de zaak-zelve niets afdoet en in het
bovenstaande geen enkele beschuldi
ging is vervat.
Daarom, na dankzegging voor de
plaatsruimte,
Een Onderwijzer,
voorstander van verplichtstelling
van schoolvergaderingen.
N. B. Ik heb niet aangetoond, waar
om ik verplichtstelling wensehelijk
acht, doch verwijs naar de memorie
van toelichting bij bet adres van den
B. v. N. O. Afd. Haarlem.
Gemengd Nieuws.
Chiaoescho politiek.
Merkwaardig is bet de Chineesche
kranten te lezen, die tijdens het beleg
der legaties verschenen zijn. In die
bladen wisselen bedreigingen tegen de
Boksers af met de verheerlijking van
„het genootschap van de Gewapende
vuist". Om een voorbeeld te noemen:
Het Pekinger officieele blad te Pe
king bevatte op don llen Juni een kei
zerlijk decreet, waarbij de moorde
naars van den op den llen Juni gedoo-
den Japanschen secretaris met strenge
straffen bedreigd werden. Den 17en
van dezelfde maand werd een bevel
uitgevaardigd, om de gezanten te be
schermen, mits deze te Peking blijven.
Op 19 Juni werden de gezanten uitge-
noodigd binnen 24" uur Peking te ver
laten. Op den 21 en bevatte bet blad
een rechtvaardiging van den oorlog
tegen de Buitenlanders en werden de
Boksers met loftuitingen overladen. Op
den 2en Juli beval bet keizerlijk or
gaan, dat de Chineesche christenen
uitgeroeid en de zendelingen verdre
ven moesten worden. Op den 17en Juli
echter, toen Tientsin in de handen
der verbondenen gevallen was, tapte
het Chineesche blad uit een ander
vaatje en sprak zijne diepe veront
waardiging uit over den moord op
Baron von Ketteler en werd den onder
koningen gelast de misdadigers op te
laten sporen.
Op den 2en Augustus werd gelast de
vreemdelingen als vrienden te verwel
komen, den 6en daarop heetten zij
Barbaren. Dc laatste uitgave die op den
lOen Augustus verscheen, meldde, de
audiëntie waarin Prins Ching, Chang-
Li en Prins Toean, bij bet hof ontvan
gen waren om hunne plannen bloot
te leggen. Deze heeren nu kan men
juist geen vreemdelingen-vrienden
noemen. De geheele audiëntie was
echter een treurige vertooning, want
de troepen der mogendheden stonden
reeds bijna voor de poorten van Pe
king.
Ongelukken in de bergen.
In het Keisergebirge, hij Kufstein,
is de Müncliener ingenieur Ferdinand
Köll naar beneden gestort. De onge
lukkige, die 26 jaar oud was en een
ervaren bergtoerist, bleef op den slag
dood.
Zaterdag is de Weener gerechtsadju
dant dr. Müller met een zijner vrien
den uit Estatterhoden op de bergen
gestegen. Tot hiertoe ontbreekt van
hen alle spoor. Men denkt dat zij ver
ongelukt zijn.
Een list van Therein.
Jean Carrière verhaalt in de „Ma-
tin" boe Theron te Kliprivier eens 75
Boeren verloste, die in de gevangenis
waren geworpen, omdat ze den eed
van neutraliteit hadden geschonden.
De bewaker der gevangenen ziet een
groep officieren in khaki aankomen,
die bet woord tot hem richten in het
zuiverst Engelseh van Londen.. Geen;
twijfel bij hem: het zijn Engelschen.
De sleutels van de gevangenis, 1
zegt Theron.
-Als 't u belieft, mijnheer.
En Theron (een der khaki-officieren,
die de bewaarder had zien aankomen)
verlost de 75 gevangenen.
Uw paarden? zegt hij.
Maar, zegt de bewaarder, ik heb
een bevel, dat ik ze niet afgeven mag.
't Doet er niets toe; wij moeten
ze hebben.
- Maar wie zal mij betalen?
- Ga, wat mij betreft, morgen naai
den thesaurier te Johannesburg.
En de bewaker geeft de paarden af
en praat onderweg met Theron over
die gemeene Boeren, die hij allen naai
den duivel wenscht... Daar verschijnt
op eens een Kaffer, dis ham in het oor'
fluistert: „Baas, het zijn geen En
gelschen, het zijn Boeren." De En-
gelschman bekijkt Theron nu ver
baasd van 't hoofd tot de voeten en
herkent hem. Onder het voorwendsel,
whiskey te gaan halen, vlucht hij
dwars over 't veld, zwemt geheel ge
kleed de rivier over en komt trillende
van vrees te Kliprivier terug.
Een onbekrompen studiebeurs
Graaf Giovanni Palffy te Triëst heeft
asm de Hongaarsche regeering een be
drag van 25 millioen aangeboden
waarvoor een studiebeurs voor 125 stu
denten uit de arme klassen beschik
baar moet worden gesteld. De graaf is
71 jaar, hij bezit prachtige kasteelen
bij Weenen en Presburg, en is onme
telijk rijk niettemin lijdt hij een zeer
teruggetrokken en eenvoudig leven.
Moordaanslag op het toonoel.
In de komedie te Warschau, midden
onder een opera-voorstelling en op het
tooneel, schoot dezer dagen een korist,
Drzewinski genaamd, onverhoeds met
een revolver op een anderen, met na
me Lewinski, die, door twee kogels
zwaar getroffen, bloedend ineenzakte.
Ook een koriste werd gewond, maar
niet ernstig. Het publiek raakte in
groote ontsteltenis, de voorstelling
werd gestaakt en de moordenaar in
hechtenis genomen.
Dezer dagen zijn op de Parijsche
tentoonstelling een paar Engelschen
het paviljoen van Transvaal uitgezet.
Zij hadden zich boos gemaakt en wa
ren al begonnen met hier en daar wat
weg te nemen en te verscheuren, toen
de wachters dat spelletje bemerkten.
Dat is de eerste maal geweest. De En
gelschen op de tentoonstelling verbij
ten de ergernis waarmede zij deze hul
de aanschouwen. Ten hoogste klinkt
er een schampere lach of een onaan
gename opmerking. Maar de sympa
thiebetuigingen, ook van Engelsche
zijde, gaan voort, en ook Koningin
Wilhelmina begint nu een weinig in
dit internationaal huldebetoon te dee-
len. Er is een portretje van haar opge
plakt op een van de pijlers met ver
schillende vive's eromheen en lofuitin
gen.
De „Steila Polare".
De hertog van Abruzzen heeft zijn
stoomschip de „Stella Polare" officieel
aan de Italiaansche marine ten ge
schenke aangeboden.
Te realistische kunst.
In den Grenelle* schouwburg werd
een volksdrama opgevoerd, waarin
een moord in een kroeg moest voor
komen. De verrader, voorgesteld door
den tooneelspelerDulac, was zoo in zijn
rol, dat hij zijn slachtoffer met het
moordend staal aan den slaap een
diepe wond toebracht. Het publiek,
dat den vermoorde- bloedend neer zag
vallen, was verrukt en verklaarde
nooit iemand zóó natuurlijk te heb
ben zien ter aarde storten en „dood
doen."
De „clou" der Wereldten toon
stelling.
Een Parijsch blad heeft bij ver
schillende personen, die daarvoor in
aanmerking kwamen, nagevraagd wat
volgens hen de clou der wereldtentoon
stelling was. De antwoorden loopen
zeer uit elkaar, van Sarah Bernhardt,
die gedachtig aan de twee millioen die
zij verdiend heeft, Rostands „Aiglon"
de clou noemt, tot Henri Rochefort,
die de eigenlijke clou's neomt het
pandjeshuis (clou), waar de ongeluk
kige tentoonstellers hun laatste hemd
gaan beleenen en den spijker (clou),
waaraan de bedrogen speculanten zich
zullen ophangen. Zoo heeft Rodin, de
beeldhouwer, een zak vol clou's o,a.
het paviljoen van Cambodja, Loïe
Fuller en de tooneelspeelster Sada
Yacco. Grébouval, de burgemeester
van Parijs, vindt de Alexanderbrug
de clou en tegelijk den restaurateur,
die zijn huur heeft kunnen voldoen.
Saint-Saêns, is zoo hoffelijk Picard
tot den clou te proclameeren. Generaal
du Barail heeft nog geen clou kunnen
ontdekken, omdat hij de tentoonstel
ling nog niet heeft bezocht! Jean Lor-
rain acht Berlijn den clou, omdat Ber
lijn zoovele schatten van Fransche
kunst heeft gezonden.
Zoo zijn er nog heel wat verschil-;
lende appreciaties, waaruit men zou
mogen afleiden wat ook onze mee
ning is dat men zich niet lastig
heeft to maken met het zoeken naar
één bepaalden clou, wijl die er niet
was.
KERKNIEUWE.
Parochiekerk van den H. Joseph.
Donderdag te 7 uur het Lof ter cere
van het Allerh. Sacrament.
Zaterdag te half 9 de H. Mis voor de
bekeering der zondaars in de kapel van
het Miraculeuse Mariabeeld. Te 6 uui
Lof ter eere van O. L. Vr. met Rozen
hoedje. Van 5 tot 10 uur gelegenheid
om te biechten.
In deze week de H.H. Missen en de
Catechismus op de gewone uren.
Parochiekerk van den H. Antonius
van Padua.
Dinsdag te 8 uur gezongen H. Mis
ter eere van den H. Antonius van Pa
dua. 's Avonds te 7 uur Lof, Rozen
hoedje en Vergadering der Broeder
schap van den H. Kruisweg.
Vrijdag te 8 uur gezongen Requiem-
Mis voor Mej. Travaglino als lid der
3e Orde v. d. H. Franciscus.
Gedurende de Octobermaand dage
lijks 's avonds te 7 uur Lof en Rozen
hoedje. 's Zaterdags het Rozenhoedje
na de II. Mis van half 10 en 's Zondags
onder de Vespers.
Parochiekerk van Onze Lieve Vrouw.
Dinsdag en Donderdag geen H. Mis
te half 8 uur.
Dinsdag en Donderdag te 10 uur ge
zongen H. Mis voor een Bruidspaar.
De HIL Missen te 7 1/2, 8, 8 1/2 er
9 uur.
De Catechismus volgens gewoonte.
(N. H. Ct.).
Familieberichten.
Gehuwd: 17 Oct. M. Buyze, wedr. van
F. G. Fieks Koening en C. T. Stork,
Amsterdam. 18 Oct J. Cramer en J. M.
Horsman, Baarn. T. G. Buysman en
J. H. Ketting, Amsterdam.G. Mons-
houwer en H. J. Swart Visser, An;ster
dam. Chr. A. Haak en A. Abbema,
Amerongen. C. Barneveld ct c. M.
Tack. Aalten. J. F. 11. S-n
M. Hofland, Amsterdam
Callenfels en L. J. Seelig.
S. Aronson en S. Korper, i
J. de Bruijn en J. G. van -
den Haag.
Bevallen: 14 October: R de J -
Leuvenberg, d. Amslerd, -i. 17
M. A. SelleBoke, d. Arerdam. S.
KooienRudolphi, z. Ampler?! k::.
Westerman Holstijn—Tal.-na, z. Her
wijnen. 18 Oct. L. Bawly-r-M*yers«,hu.
d. Ara sterdam.
Overleden: 16 Oct. IT. J. Pelser, jro.
2 j., Amsterdam. M. W. A. Thünn - -
Hamers 37 j. Amsterdam. C. Heems
kerk Sr., 71 j. Haarlem. B. P. Aaivns,
75 j. Amsterdam. Wed. C. C. ?.R\-
eraanRietveld, Amsterdam. 17
W. P. M. van Dam, 64 j. Den Hm
18 Oct. Wed. A. Pleysier-Blom, Pa Pi
W7ed. D. M. A. van EverdingenVat?
Rossum, 85 j., Buren.
Faillissementen.
Uitgesproken:
Amsterdam, 16 Oct. De wed. S. R.
Snatager, geboren Presburg, en L. Ka
ter, beiden te Amsterdam.
Rechter-commissaris mr. T. Henny.
Utrecht, 15 October. P. J. Bosman,
vroeger tapper, thans zonder beroep
wonende te Utrecht, Rechter-cómmis
saris jhr. mr. H. M. J. van Asch van
Wijck.
Assen, 17 Oct. L. J. Themmen, wedu
we A. A. Thöne, koopvrouw, te Nieuw-
Buinen, gemeente Borger. Rechter
commissaris mr. C. Tetrode.
Amsterdam, 16 Oct. W. Ninnno, pro
curatiehouder, te Amsterdam. Rechter
commissaris mr. P. Coninck Westen
berg.
Arnhem, 15 Oct Wed. C. de Jong,
geb. van Stuyvenberg, winkelierster,
te Arnhem. Rechter-commissaris inr.
H. J. van der Poel Hiddingh;
Geëindigd.
L. Cremer Eindhoven, houthande
laar te Zwolle, aldaar gehandeld heb
bende onder de firma L. Eindhoven.
Harlog Cosman te Amsterdam.
Joseph SaesBiermans, winkelier te
Roermond.
Opgeheven: A. v. Wijngaarden te
Gravenhage.
Stoomvaartberichten.
Het stoomschip Koningin Regentes,
van Batavia naar Amsterdam, pas
seerde 17 Oct. Kaap Roca.
Het stoomschip Java, van Batavia
naai- Amsterdam, passeerde 17 Oct..
des middags te 12 uur, Ouessant.
Het stoomschip Merapï, van Java
naar Rotterdam, passeerde '17 Oct.
Point de Galle.
grootste belang bij had, dat graaf
d'Alberon in leven bleef. Bij elke
misdaad moet men vooraf trachten
uit te maken, welk belang iemand
erbij kan hebben. Het belang van
Savinien eischte echter, dat zijn
neef niet stierf, maar bleef leven.
Ik geloof dus, dat hij niet de schul
dige is
Wie dan Helene misschien?
Om dezelfde reden kan ook
op Helene geen verdenking val
len, zelfs al wilde men aannemen,
dat ze haren broeder niet had lief
gehad en in staat geweest was om
een vreeselijken broedermoord te
plegen.
Ik begrijp het en moet res
pect voor uwe bedenkingen heb
ben, meneer de staatsprocureur,
en toch kan ik sleehts herhalen,
dat. deze man de moordenaar is.
Wel is er in 't geen ge gezegd
hebt veel dat tegen hem getuigt,
maar dat is mij siei voldoende,
want hei eene is in strijd met het
andere.
U zal dus niets doen, meneer
de procureur? U zal hem ongehin
derd in den schoot dezer familie
de vruchten zijner misdaad laten
genieten, elk oogenbük bereid om
èenc nieuwe misdaad te plegen?
Stel u gerust, ik verzoek u
er om, en denk wat na.
Ik zie Martial en Margarete
door nieuwe gevaren bedreigd
De familie's Richardier en
d'Alberon zijn in 't vervolg van el
kander gescheiden. Renaud vorm
de den band tusschen beide. Nu
is hij dood en de band daardoor
verbroken. Helene zal naar „Beu-
vron" terugkeeren en daarmee zal
elke gemeenschap ophouden.
Tot zij, door andere banden
misschien nog inniger geworden,
opnieuw in werking treedt.
Ik begrijp u niet.
Ik vermoed, dat Helene en
Martial een paar zullen worden.
Zelfs deze verbintenis zou
geen voldoende verklaring zijn
voor den moord op Renaud, want
hij zou er zich niet tegen verzet
hebben, maar haar eerder hebben
bevorderd, ook stond het geval
niet aleen, want heel veel huwelij
ken worden er gesloten tusschen
rijke mannes en schoone, maar
arme meisjes. Welke redejn had
u dus om dit huwelijk niet goed te
vinden
Vandale gaf geen antwoord. Hij
had den staatsprocureur niets
meer te zeggen, en de gendarmes
brachten hem weer naar zijne cel.
Reeds tweemaal had Noël La-
barthe beproefd om bij hem toe
gelaten te worden, maar de ver
gunning daartoe was hem gewei
gerd. De rechter van instructie re
kende er op, dat Jean Vandale den
staatsprocureur gewichtige mede-
deelingen zou doeneerst als dat
het geval was geweest, zou men
hem niet meer zoo streng afgezon
derd" houden, en Noël toestaan om
zijn pleegvader te bezoeken.
Heden echter werd de gevange
ne in de spreekkamer gebrahet.
Hij was zeer treurig en terneerge
slagen op zijn gelaat lag diepe
moedeloosheid te lezen. Hij moest
zichzelven bekennen, dat liij den
staatsprocureur niet overtuigd had
en nieuwe twijfel bij den laatste
was opgekomen. Met deze treuri
ge gedachten bezig zijnde, liep hij
door de gangen en corridors der
oude gevangenis naar de spreek-
mer, waar hij zich plotseling te
genover zijn pleegzoon bevond.
Noël was bleek en brak bij het
zien van Vandale in tranen uit, ter
wijl deze roerloos bleef staan.
Toen Savinien den dokter aan de
justitie overleverde, had hij twee
menschen te gronde gericht: Jean
Vandale en Noël Labarthe.
O mijn zoon, hoe zwaar moet
je geleden hebben sprak Vandale.
Maar reeds was Noël Labarthe
kalmer geworden en hij antwoord
de
Ik ken Jean Vandale niet en
ik zal hem nooit kennen. Ik ken
alleen den man met het groote,
edele hart, die eens medelijden
met mij had en mij ontrukte aan
de ellende, die mij aangrijnsde.
Jou woorden doen mij goed,
mijn zoon ze storten mij nieuw
leven in, want je kunt niet begrij
pen, hoezeer ik lijd en hoe moe
deloos ik ben. Daar je mij echter
jou liefde wilt blijven schenken,
mag ik ze aannemen, te meer om
dat ik zo nooit onwaardig ben ge
weest. Wat de misdaad uit het ver
leden aangaat, zoo heb ik reeds
op den dag mijner inhechtenisne
ming de noodige inlichtingen ge
geven, en niemand heeft recht,
niemand zal den. treurigen moed
hebben om jou een verwijt van
miin verleden te maken. Je draagt
mijn naam niet, je bent slechts
het kind van mijn hart en niet
door de nauwe banden des bloeds
en dier bloedverwantschap aan mij
verbonden. Draag uw hoofd dus
fier rechtop, en als je mij op zeke
ren dag zoudt moeten verlooche
nen om gelukkig te zijn, dan zou
ik zeggenaarzel niet jou ge
luk gaat boven alles
Neen, vader, dat zal nooit ge
beuren. En nog eer Vandale iets
kon antwoorden, voegde hij erbij
wat u vreest, vader, zal nooit ge
schieden, u kan geen hinderpaal
voor mijne liefde zijn.
Dat kun je vooraf niet zeggen.
Toch wel, ik zie goed.
't Zou alleen mogelijk zijn,
als je reeds
Dat is ook het geval.
Welnu, dan zul je aan "de zij
de van het geliefd meisje vader,
moeder en de overige familie vin
den, die zich tusschen jou en mij
zullen dringen. En jij zult óf mij
aan je liefde opofferen, óf je zult
je neiging diep in je hart moeten
verbergen.
Ook dat niet, vader, want het
meisje, dat ik liefheb, weet reeds
alles.
Jean Vandale scheen ongerust
te worden. Zwijgend keek hij Noël
aan, als zocht hij den naam van
het meisje te raden, dat het hart
van zijn zoon had veroverd.
Waarom heb je mij nooit iets
van je liefde gezegd vroeg hij
eindelijk.
Ik stond op het punt om mijn
hart voor u open te leggen, toen
wij door deze vreeselijke cata
strophe van elkander gescheider
werden.
Ken je de jonge dame?
Het is Helene d'Alberon,,
sprak Noël, wiens stem beefde,'
toen hij den naam van het gelief
de wezen uitsprak.
De gevangene scheen niet goed
te hebben verstaan, want hij vroeg:
Welken naam heb je ge
noemd, mijn jongen?
Helene d'Alberon herhaalde
Labarthe met meer nadruk.
Het gelaat van Vandale teekende
een grooten schrik. Deze nieuwe
slag was wreed en onverwacht.
Zijn zoon dacht er aan om zich te
laten opnemen in deze met vloek
beladen familie, waarin het uit
gangspunt van alle kwaad was.
Neen, neen, dat mocht niet gebeu
ren Hij moest het verhinderen.
En opeens ontwaakte eene hoop
bij hem, waaraan hij ook dadelijk
woorden gaf.
Heb je haar jou liefde bo
kend?
(Wordt vervolgd.1
