Jffïl
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen. Dagblad, in Haarlem en Omstreken,
TE LAAT.
18e Jaargang.
Vrijdag 9 November 1900.
No. 5327
MEIBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden 1-30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. 1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37>£
de omstreken en franco per poat 0.45
ADVERTENTIËN
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advcrteatiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bnreanx: Gebonw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOQM.
Abonnementen en Advertentiea worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van hot Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Adrortcnticu
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijhs, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publidté Etrangèrc G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs Sf5" Faubourg Monlmartre.
immer bestaat uit
jiit bladzijden.
t i.arlem's Dagblad van 9 Nov.
feu tat o. a.: Boerensuccessen bij
Kimberley en Standerton, Do Ame-
rikaansche verkiezing, Nabetrach
ting van den Gemeenteraad, Par
lementaire Praatjes, Rechtbauk, De
Gelderland te Parijs, Mag een ne
ger een blanke commandeeren.
Onze Brievenbussen
ï5jn geplaatst tegen den muur van het siga-
'Sgazijn van den heer B. Langeveld,
;o Houtstraat 140 en tegen dien van
am heer F. Hellingman, firms H. C. Lou.-
(v.-rso en Zoon coafiseur, Groote Houtstraat
Uoefc Anegaug.
Alle brieven en bescheiden, bestemd voor
«ze Redactie, onze Administratie en onze
Stoomdrukkerij, kunnen daarin geworpen
worden.
Lichting geschiedt des morgens 9 en 11
uur, des namiddags 1 en 2 uur, des avonds
7 uur.
J. C. PEEREBOOM,
Directeur.
NABETRACHTING
van den
GEMEENTERAAD.
De discussie over het voorstel van
,de heeren Winkler en Klein, om voor-
Jtaan de Raadsvergaderingen met gebed
,te beginnen, was een van de pijnlijkste
,die ik ooit in den Raad heb bijgewoond.
Ik had al niet begrepen, hoe de voor
stellers er toe gekomen zijn om juist iu
dszen tijd met eeu dergelijk voorstel
aan te komen. Zij wisten toch, dat er
onder de Raadsleden zijn die zich daar
tegen zouden verzetten en. dit weten
de, hadden zij hun voorstel moeten
achterwege laten. Niet uit flauwhar
tigheid of uit menschenvrees, maar
omdat er dingen in de wereld zijn, te
•teer, te heilig in zeer veler oogen, om
die tot algemeen bekijk neer te leggen
te midden van een gemengde vergade
ring.
Om die reden schijnt mij het voor
stel van de heeren Winkler en Klein
'een onhandigheid toe. Zij stonden wat
onhandigheid betreft, dunkt mij, niet
alken. De Raadsleden, de zich daar
over in discussie hebben begeven, ga
ven evenmin blijk van fijnen smaak te
bezitten. Waarvoor diende het geheele
debat? Om een ander te overtuigen
van zijn ongelijk Niemand zal wel
aan de mogelijkheid daarvan gedacht
hebben. Ik beu er zeker van, dat ieder
met zijn stem in den zak op de verga
dering is gekomen. Over zulke punten
aarzel1: men niet. Maar daarom had
dan ook niemand over het voorstel
moetei discussieeren en de Raad on
middellijk tot stemming moeten over
ga, au. Dan zou hij een debat hebben
vermeden, dat tot niets leiden kon en
bovendien in veler ooren pijnlijk heeft
weerklonken.
Ik voor mij hoop, dat zulk een debat
piet weer in den Raad zal komen en
Feuilleton.
Eene schels uit het Zweedsche leven van
Alfred van Hedenstjerna.
I.
Hendrik Thorzell was een klein,
levendig ventje hij zag er aardig
uit en zat al in de vierde klasse van
de openbare school.
De jongen, die naast hem zat,
was een toekomstige baronhij
zelf was de zoon van een borstel
maker, maar omdat hij er zoo net
jes en fatsoenlijk uitzag, mocht hij
ook de lessen van Juffrouw Isa
bella Johnson bijwonen.
Den eersten keer had hij "drio
dansen meegedaan, maar dat was,
'omdat de andere jongens er geen
zin in haddenhij had altijd lust
in het lecren en daarom werd hij
.door de voorname en aanzienlijke
ouders als een voorbeeld voor de
jeugd aangehaald.
De meesters waren bijzonder
aardig voor hem, omdat zij vonden,
dat er zooveel in den jongen zat;
bieb priisuitdeelingen mocht hij
ik geloof, dat het debat over den Com
missaris van Politie nu aan een eind
is. De motie van den heer Schürmann,
waarbij afkeuring werd uitgesproken
over zijn beleid, heeft slechts zes stem
men kunnen behalen. De Raad zal dan
ook op deze zaak niet terugkomen en
niet willen terugkomen zoolang er
geen nieuwe gezichtspunten in geo
pend zijn. Hier is eens duidelijk cn
klaar gebleken, hoe eigenaardig in 1
algemeen de positie ls van een Com
missaris van Politie ten aanzien van
een Gemeenteraad. Had de Raad de
motie aangenomen, dan zou door de
Regeering bij den Burgemeester om in
lichting zijn gevraagd en zou de Bur
gemeester geantwoord hebben „Hij is
een goed ambtenaar." Dus niet bij den
Raad zou de Regeering hebben geïn
formeerd I Dit feit, afgescheiden van
de vraag of de motie zelf aannemelijk
was, wijst voor de zooveelste maal ten
duidelijkste aan, hoe allerdwaast het
is, dat een van de belangrijkste betrek
kingen in de gemeente wordt vervuld
door een Rijksambtenaar, over wien
de Raad dus niets te zeggen heeft dan
dat hij zijn traktement kan regelen en
zelfs dat nog onder de contróle van
Gedeputeerde Staten. Kon men gedaan
krijgen, dat de Commissarissen van
Politie gemeente-ambtenaren werden,
dan zou daarmee een scheeve verhou
ding zijn weggenomen die voor dc
Commissarissen zelf, dunkt mij. nu on
dan eveneens onaangenaam moet zijn,
omdat zij bij het publiek vaak worden
aangezien niet voor gewone ambtena
ren, medewerkende tot heil van de stad
en hare bewoners, maar voor wat men
gewoonlijk noemt „dwarskijkers uit
den Haag".
De merkwaardigste discussie was
die over de ruiling van grond met den
heer Zuithof. Nadat de Raad eerst
honderd uit gepraat had over den prijs
van dien grond, die nota bene dienen
moet om er een brug aan te leggen die
de gemeente niet missen kan, besloot
men de zaak in geheime zitting te be
handelen. Daarmee had de Raad waar
lijk wel mogen beginnen. Het denk
beeld van den heer De Braai, om te
trachten den grond door onteigening
te verkrijgen, was wel de paarden ach
ter den wagen spannen. Iedereen weet
hoelang zo an onteigening duurt, in
dien ze al wordt toegestaan en oen
som van f 8009 is toch zeker niet waard
de kans te loopen, dat de geheele elec-
trische tramlijn klaar zou wezen wan
neer er van de brug nog niets te zien
was.
Na de geheime zitting is de koop dan
ook gesloten. En de heer Van Oijen is
tot directeur van het abatheila, ik
wil zeggen van het slachthuis be
noemd, op het traktement dat vroeger
afgesproken was, namelijk f 3000 met
vrije woning. De Raad heeft wijs ge
daan met aldus op zijn schreden terug
te keeren. Wanneer men een geschikt
man kan krijgen, moet men hem ne
men. Een oproeping van sollicitanten
bewerkt alleen, dat inassaas menschen
zich komen aanmelden, die even ge
schikt zijn voor de betrekking als ik
meedingen en behaalde meestal
een prijs.
In de gezellige zaal vatf het raad
huis mocht hij met mooie kleine
meisjes in witte baltoiletjes dan
sen dezen waren allen uit de voor
naamste families.
Was het niet zeer begrijpelijk,
dat het knaapje het geheel vergat,
dat hij niet gelijk stond met deze
kinderen. Hij zag met zijne schit
terende kinderoogen do toekomst
vroolijk in en gevoelde zich de ge
lukkigste onder de gelukkigen. Hij
gevoelde zich zoo groot, zoo fier,
zoo moedig I
Wat was hij gelukkig, toen de
muziekmeester voorstelde hem
vioolles to geven, omdat hij zoo
muzikaal was
Als :s zomers de schooljeugd naar
buiten toog om zich op de velden
en in de bosschen te vermaken,
mocht Hendrik voorop loopen en
op de Es-cornet blazen, en dit deed
hij zeer graag, omdat hij zooveel
van muziek hield, ja, na ClaraWif-
holm, de dochter van den predi
kant, met wie hij altijd de polka
danste, had Hendrik niemand en
niets zoo lief als de muziek.
De borstelmaker Thorzell stierf
wezen zou voor keizer van China. On
der deze massa kaf had men clan naar
een paar graankorrels moeten zoeken
en... ze misschien niet eens gevonden I
Maar dat de Raadsvergaderingen
nu alweer later zullen beginnen, na
melijk te half twee, dat spijt mij zeer.
Onze deftige haarlemsche maatschap
pij begint hoe langer hoe later te le
ven. Men drinkt niet meer koffie te 12
uur, maar te half een, een uur men
eet dientengevolge niet meer te vijf
uur, half zes, maar te zes uur, half ze
ven. En die wonderlijke trek naar laat
en later is nu door den haarlemschen
Gemeenteraad bezegeld en bevestigd.
Had hij nu althans ook maar een
sluitingsuur bepaald. Maar daarvan
is niets gekomen.
Politiek Overzicht.
Weer twee Boeren-successen,
daar beginnen we mee. De Engel-
sche bladen hebben uit Durban
bericht ontvangen, dat de Boeren
Maandag bij Standerton (in de na
bijheid waarvan zij 18 October de
spoor opbraken en 11 October een
hevig gevecht leverden) weer een
trein hebben doen deraüleeren, die
van Pretoria kwam. r
Verder werd een militaire stoom-
trek-machine, dio wagens beladen
met voorraden, voorttrok langs den
weg van Kimberley naar Boshof,
onder geleide van 10 man van het
Kimberley-regiment, negen mij
len van Kimberley aangevallen
door 20 Boeren. Zonder een schot
to lossen maakten deze zich mees-
tes van den trein; zij lieten de
stoommachine in de lucht vliegen.
Dat is nog al kras, 20 Boeren,
die zonder een schot te lossen zich
van dien trein meester maakten.
Overigens geen oorlogsnieuws,
maar aan dit weinige zullen de En-
gelschen meer dan voldoende heb
ben.
De correspondent van de „Daily
Mail" te Pietermaritzburg gaat den
staat van zaken in het oosten van
de Zuid-Afrikaansche Republiek
kortelijk na en komt lot de slot
som dat het hoogst onwaarschijn
lijk is dat de uitgeweken Engel-
schen nog in dit jaar naar den
Rand zullen terugkeeren. De De-
lagoabaailijn noch de spoorweg
van Natal naar Johannesburg zijn
veilig, door de herhaalde aanvallen
van de Boeren; Christiaan Botha
bedreigt met een commando van
vierhonderd man Volksrust, de En-
gelschen in Natal zijn ongerust,
over de strooptochten van de Boe
ren, die meestal uitgaan van wraak
zuchtige Natalsche oproerlingen.
Volgens een bericht uit New Castle
heeft de censor verboden om van
Roberts' bewegingen melding te
maken.
Mac Kinley is dus gekozen, wel
met minder grooten voorsprong
op zijn tegenstander dan in '93,
maar toch met c-ene meerderheid
en het gezin ging uit elkaar. Voor
onzen vriend was het nu uit met
dansen en muziekmaken, met
schoolgaan en spelen. Eer de knaap
nog begrepen had wat er eigenlijk
gebeurd was. zag hij zich ais leer
jongen geplaalst bij een zadelma
ker. Nu volvde er een moeielijke
tijd voor hem hij liep in hemds
mouwen, had altijd vuile handen
en moest den ganschen dag door
zadels en toornen bij de menschen
bezorgen; als hij zijne vroegere
schoolvrienden tegenkwam, wist
hij niet of hij hen wel groeten
mocht.
Het was weer zomer en 'de school
jeugd toog Raar veld cn bosch,
maar dezen keer was het niet Hen
drik Thorzell. die vcoronliep met
de Es-cornet. Hij mocht ze naturen
door het winkelraampje, andere
niet. Hij keek ze na, totdat hem
toegeroepen werd „Hola jongenl
doe je werk
Juffrouw Isabella Johnson gaf
haar sluit-bal. Clara Wifholm trip
pelde met mooie dansschoentjes
de trappen van het raadhuis op in
een beeldig vuurrood toiletje en
lette niet op den jongen, die daar
op het trottoir stond te kijken
die de stoutste verwachtingen der
republikeinen overtrof.
Dit riioet allen Bóeren-vrienden
pijnlijk treffen, want de herkie
zing van Mac Kinley beteekent na
tuurlijk, dat alles bij het oude
blijft en dat Amerika zijn welwil
lende neutraliteits-politiek tegen
over Engeland zal blijven voort
zetten.
En ook... zijn imperialistische
politiek, zijn politiek, als b. v. te
genover de Filipnünen.
Verder beteekent de verkiezing
van Mac Kinley de bevestiging van
het protectionisme en van den gou
den standaard.
De Amerikanen moeien dan de
gevolgen maar dragen, nu zij Mac
Kinley weer de vrije hand hebben
gegeven, natuurlijk tot uitbundige
vreugde, o. a. van de Engelsche
jingo's. Zij zullen weer voor het
vraagstuk staan, hoe zij de Monroe-
leer moeten vereenigen met de po
litiek van bemoeizucht, zij zullen
meer millioenen moeten besteden
aan krijgstuig, en de guerrilla op de
Filippijnen zien voortduren. En
welke meening men ook moge heb
ben over de beginselen en de per
soonlijke hoedanigheden van de
twee eandidaten, men zal eerbied
en sympathie voelen voor een man
als Bryan, die het ontzettende werk
van den verkiezingsstrijd niet ge
schuwd heeft (hij deed het rede
voeren voor een groot deel zelf af,
terwijl Mac Kinley dat aan den,
thans vice-president geworden,
Rooseveldt kon overlaten), en wiens
verkiezing het Amerikaansche volk
tenminste die moeilijkheid had
kunnen besparen.
Buitenlandsch Nieuws.
Do Nederlanders to Berlijn
bereiden er zich nu reeds op voor, naar
het „Berl. Tageblatt" meldt, liet huwe
lijk van de Koningin feestelijk te vie
ren. Een Berlijnsch kunstschilder heeft
do opdracht ontvangen om een portret
van de Koningin te schilderen, waar
van alle deelnemers aan het feest re
producties zullen krijsen, voorts zal
een adres aan do Koningin en haar
Gemaal worden gezonden en eindelijk
zal men zich aan een feestdisclx ver-
cenigen.
Stadsnieuws
HAARLEM, 8 Nov. 1900.
Stukkon van den Gemeente
raad.
De heeren Modoo en Hofland stellen
den Raad de volgende wijzigingen in 't
ontworpen regiement van orde voor
te stellen:
Art. 43. Alvorens tot dc behandeling
der aanhangige onderwerpen wordt
overgegaan, benoemt de af deeling een
rapporteur.
Elk lid heeft het recht voorstellen en
opmerkingen, ter opname in het rap-
misschien kende zij hom niet meer.
's Nachts lag Hendrik in zijn bed
te weenen en zijne tranen wie-
schen de met pik bevuilde vingers
schoon.
Overdag echter wist hij tijd te
vinden om stil op do trap van de
bovenwoning te sluipen en daar te
staan luisteren naar het pianospel
van de dames, die er woonden. Als
hij eene nieuwe melodie gehoord
had, probeerde hij die na te zin
gen in zijn bed 's avonds en dit
deed hem nog moer schreien.
Op een dag nam hij een kloek
besluit, waschte zijne handen
schoon, droogde zij no behuilde
wangen en begaf zich naar den
muziek-directeur om ie vragen, of
hij niet als muzikant kon gebruikt
worden in het muziekkorps.
„Wie ben je?" werd hem ge
vraagd.
De jongen vertelde, dat hij nu
leerjongen was bij een zadelma
ker, maar de openbare school tot
de 4de klasse had doorloopen, les
had gehad op de cornet en de viool
en lid van het muziekkorps der
hoogste klasse was geweest.
De directeur, die zeer goed wist
hoeveel tijd en moeite zijn vriend.
port, schriftelijk aan den rapporteur
mede te doelen.
De rapporten, met de door de rap
porteurs ontvangen stukken, worden
bij den Raad ingediend.
Art. 44. Door Burgemeester en Wet
houders worden de rapporten met de
bijlagen, zoo mogelijk artikclsgewijze,
tot één geheel vereenigd, en met bij
voeging van hun advies, gedrukt aan
de leden toegezonden.
Verder stellen de voorstellers
voor, om art. 43 te laten vervallen en
de artt. 40 en 47 te nummeren met 45
en 46.
Gisteravond onistreekt zes uur had
aan den Wagenweg nabij de Zand-
voortsche laan een ongeluk plaats, dat
nogal betrekkelijk goed afliep.
Aldaar reed een dogcar waarin een
heer en een dame waren gezeten tegen
het trottoir, ten gevolge waarvan de
boomen van de dogcar braken, en het
rijtuig op zijde viel.
De heer bleef staande de dame viel,
waardoor zij zich een weinig aan liet
been bezeerde. Verder kwamen beiden
met dcu schrik vrij.
De hoer H. N. Ter Veen alhier slaag
de Woensdag te Amsterdam voor het
teekenaktcn-cxamen (L. O.)
De opgave van den Burgerlijken
Stand werd Woensdagmiddag te laat
door ons ontvangen, om nog in dat
nummer op te nemen. Wij hebben,
daarover ons beklag bij den wethou
der ingediend, zoodat wij hopen dat
dit in het vervolg niet meer zal voor
komen.
Woensdagmiddag omstreeks 4 uur
viel in de Brouwersvaart nabij de
Houtvaart een jongen in het water.
Een fietsrijder die daar juist voorbij
reed bemerkte het, zoodat hij den jon
gen nog juist bijtijds uit het natte cle
ment kon halen. Nadat de drenkeling
bijgekomen was, werd hij door den
fietsrijder naar huis gebracht.
Woensdagnamiddag omstreeks 5 uur
had op den Jansweg een botsing plaats
tusschen een wagen van de E. N. E T.
en een uit de Heerenstraat komenden
melkwagen.
De botsing was zóó hevig dat de be
stuurder cn het paard aan den eenen,
de wagen aan den anderen kant der
rails terechtkwam. Als door een won
der werden echter bestuurder noch
paard gekwetst. Zelfs de wagen was
niet beschadigd
Toyribee.
China cn dc Chineezen.
Dc eerste spreekbeurt in Toynbee
werd gisterenavond vervuld door
den heer J. B. A. Saeijs. Hij had
tot onderwerp gekozen: „China en
de Chineezen."
Do meeste menschen weten van
dit land niet veel meer, dan dat er
een grcole muur is en dat de be
woners liet haar in staarten dra
gen. Toch is het Chineesche rijk
groot-er dan geheel Europa en telt
het 400 inillioen. bewoners, dat is
de muziekmeester, aan deze lessen
wijdde cn hoe slecht zijne leerlin
gen speelden, lachte vrooliik, open
de eene kast, nam er een oud ont
stemd instrument uit en zeide tot
den knaap, het hem overreikende:
„Welnu, toon wat je kan 1"
De jongen blies uit alle macht en
van ganscher harte.
Een week later was hij als muzi
kant aangenomen en kort daarop
begonnen do lente-repetities. Nu
volgden eenigo jaren van veel ge
luk en veel verdriet.
Hij gevoelde zich gelukkig, innig
gelukkig, omdat hij verbazende
vorderingen maakte en zijne mede-
kvdingen zoowel als de officieren
zijne vlugge bevatting, zijn aan
leg voor de muziek bewonderden.
Als hij echter bedacht hoe de weg
tot zijn verdere ontwikkeling ver
sperd was en er geen mogelijkheid
bestond, dat hij zich eene andere
loopbaan dan die van muzikant
bij het 10de regiment kiezen kon,
dan was hij diep ongelukkig.
Zijne vroegere dans- cn school
makkere werden groote menschen.
Als hij in het theater-concert zich
omwendde, zag hij hen vroolijk
lachend, keurig gekleed boven in
de loges zitten. Clara Wifholm was
40 millioen meer dan er in geheel
Europa wonen. Het geheele gebied
bestaat uit eigenlijk China en schat
plichtige Staten. De grenzen vaa
het Rijk worden gevormd door
hoogo bergketenen. Daardoor is
China zoo lang afgesloten geweest
van de Westereeho beschaving ea
heersehen er nu nog nuddeleeuw-
sche toestanden.
Thibet, een der schatplichtige
Staten is het centrum van het
Boeddhisme, dat wil zeggen van
het verbasterde Boeddhisme. Een
eigenaardig geloof bestaat hier. dat
nl. de godheid levend tusschen de
menschen verkeert. In kh-a, do
hoofdstad van Thibet heet dio god
heid Dalai Lama. Sterft zoo'n god
heid. dan wordt hij dadelijk in een
of ander knaapje herboren.
Eigenlijk China heet bi! de Chi
neezen Tshung-hwo of Rijk van
het Midden. Hier heeft men een
scherpe tegenstelling tusschen het
noordelijke gebied en het Zuiden
liet eerste bestaat urt löss, een
grondsoort, die veel overeenkomst
heeft met onze Limburgsche klei
en die zeer vruchtbaar is. Hier zijn
uitgestrekte tarwe-, katoen-en peul
vruchten-velden. Het Zuiden is
meer bergachtig en heeft een sub
tropisch klimaat. Hier wordt rijst
en thee gekweekt en vindt rnen hei
vaderland der zijde.
China ligt in het Aziatisch-Au-
stralisch moesson gebied, 's Zo
mers heersehen er Z.O. winden,
die regen brengen, 's winters
waaien er koudere ciroge winden
uit het Noorden.
Na dit duidelijke overzicht van
het land gaf spreker een schets van
de bevolking. Aan hun uiterlijk
ziet men terstond, dat de Chi' eo-
zen tot liet Mongoolscho ras behoo-
ren. Vooral de schijnbaar scheel
ziende, niet in een lijn liggende,
diepe oogen zijn vc«>r dit ï^is ken
merkend.
Wat taal betreft, behooren de
Chineezen tot do volken met een
lettergrepige talen. Voor elk woord
heeft men een teekeu, waardoor
het geheugen bij het leeren lezen
zeer bezwaard wordt.
Wanneer de Chinees dan ook 300
woorden geleerd heeft, acht men
het onderwijs voldoende. Alleen
zij. die zich aan de talloozo staats
examens willen onderwerpen, ten
einde een staatsbetrekking to ver
krijgen, studeeren verder.
Do Chinees is, wat zijn karakter
betreft, een psychisch raadsel.
Naast beschaafdheid cn gezeiligen
toon, vindt men de grootste hard
vochtigheid en vernielzucht. Op
offerend voor zijn familie, is hij
zonder medelijden voor ieder an
der.
De grondslag voor de maatschap»
pij in China vormt het familie
leven.
De ouderliike macht is onbe
perkt. 't Gebeurt meermalen, dat
mannen van 30 jaar van hun va-
(Rr l.lapp i kron. O.i.Ws v;or-
allijd omringd door een stoet aan
bidders; zij droeg lango japonnen
en had het laatste concert bijge
woond, dat in het raadhuis of lie
ver iu het park van dat gebouw
gegeven werd en waar Hendrik
als muzikant tegenwoordig was.
Zijn buurman in do klasse, do
toekomstige baron, was O" 't cxcer-
citicveld als een nieuwbakken of
ficier verschenen.
Er was bal in het raadhuis; in
de hoogte, op de tribune, die geheel
afgezonderd van de danszaal was,
zat Hendrik Thorzell en blies lus
tige. vroolijko dansdeuntjes; bene
den in do zaal draaiden zijne oude
makkers in wilden dans rond. Cla
ra Wifholm ging van den eenen
arm in den anderen, en was zóó
schoon, zóó bevallig, ais hij haar
nooit te voren gezien had; zij keu
velde en lachte en had pleizier.
Toen zij in de pauze aan den arm
van haren cavalier, onder de rnu-
ziek-tribune door, naar het buffet
liep, stak de muzikant het hoofd
ver over de leuning heen om met
weemoedige en verliefde oogen ha
re gestalte te volgen.
(Slot volgt.)