Licht en Schaduw.
Een Moderne Pantserschip-Machine.
KRONIEK.
FEUILLETON.
legerd, sterk
zon. In het verschiet duiken een paar
dorpskerken en een molen op, fijntjes
behandeld.
Van J. Meissenbruch noemen wij „Bij
Elshout", een stuk vol zonnetinteling.
Wij hebben van de oudere schilde
rijen en van de teekeningen en pren
ten slechts even gerept, niet om de
mindere belangrijkheid ervan, maar
omdat een bespreking hiervan ons te
ver zou voeren. We bevelen ze echter,
evenals deze geheele kunstverzameling,
en de geheele Teyler's Stichting, in
de hartelijke belangstelling van stad-
en landgenooten aan. Wij voor ons vra
gen ontslag van rechtsvervolging voor
Je dalende en natuurlijk zal 't eind van het liedje
zijn, dat de een het op den ander gaat
schuiven. De mijn-eigenaars, die hun
onmetelijke schatten in Transvaal heb
ben, en onnoemelijke schatten van daar
blijven halen, beginnen onrustig te
worden. Ze beginnen nu al te praten
over het betalen van de oorlogskosten
en komen tot de zonderlinge redenee
ring, dat eigenlijk de kosten over het
gansche land moeten worden omge
slagen, dat wil dus zeggen dat de be
lastingen moeten worden verhoogd.
Van belasting hunner producten wil
len ze natuurlijk niets weten. Ze noe
men dat nota bene de oorlogskosten
fijne machines, bij al datgene wat het
menscheiijk kunnen vermag.
De droom is nu ten einde, maar de
machtige indruk zal nog lang blijven
bij hen die het voorrecht hadden, zich
te mogen scharen in de rijen der pel
grims.
JOFIER.
De Brievenbus van
Percy Street.
Een van de meest onaangename
voorvallen in mijn loopbaan, die ge
tuige is geweest van vele schitterende
resultaten, doch ook van vele treurige
fiasco's, was de poging om den brief
van graaf Rodeholtz, den Duitscheil
gezant te Londen, aan het Ministerie
van Buitenlandsche Zaken te Berlijn.
doen dragen door de nieuwe koloniën
ons, waar wij in de drie Gidsen voor en verklaren dat Engeland dat niet
de verschillende verzamelingen mis- doen mag.
schien wel eens wat al te ruim hebben De huichelaars!
gegrasduind, liet doel dat wij er mede Het is natuurlijk heel doorzichtig en
beoogden, is een zeer verzachtende om-J voor ieder duidelijk wat de heeren
standigheid, die zeer zeker onze vrij— I mijnbezitters willen. Ze hebben achter
spraak tengevolge zal hebben. En alsde schermen gezeten en feitelijk den
onder de gegeven omstandigheden onsoorlog bewerkstelligd. Ze zullen, nu
laatste woord een raadgeving mag de oorlog in ieder geval wel zoo zal af- te onderscheppen. De inhoud van dien
zijn, dan zouden wij de directeuren van loopen dat Engelnad veel voordeelen brief ben ik nooit te weten gekomen,
Teyler's Stichting willen adviseeren, zal verkrijgen, hun dividentenzien stij-1 maar de pogingen die wij in 't werk
een beknopte gids in één deel uit te gen en willen nu dat Sijmen, dit is het stelden om het gewichtige document,
geven, voor de bezoekers van verschil- Kngelsche volk, betaalt, terwijl zij in handen te krijgen liggen mij nog j
lenden leeftijd en beschaving. Dat zou lekkertjes hun brandkast kunnen vul-jversch in 't geheugen en wil ik u me-
inderdaad. volgens onze bescheiden len. i dedeelen.
meening, meer doel treffen dan de drie Hier valt voor de Trade Unions wat j Op een avond wandelde ik door de
boekjes, die èn te uitgebreid (dus ie ge- te doen. l)ie werklieden, die zich zoo straten van Londen, toen een klein,
leerdj én te duur zijn. i c-nergiek tegen den oorlog hebben ver- j vreemd uitziend mannetje, gekleed in
klaard, moeten "t zich niet laten aan-1 avondtoilet, op mij toekwam, en op
fluisterenden toon zeide:
..Heb ik het genoegen den heer God-
leunen, dat zij de kosten van dezen
roof oorlog moeten betalen, doch dit
van harte gaarne overlaten aan de
heeren. die de baten van de veroverde
Do aanstaande Parlcmenlszït-
nng in Engeland. Klachten mjjncn zullen hebben,
over de legerorgamsatie ie J
zal dat betalen. Harlekijns-
optreden Het einde van den
droom.
frey Vince te zien?"
„Die ben ik," antwoordde ik hem.
„Wat is er van uw dienst?"
Hij stelde mij een brief ter hand, er
Bij den slakkengang, dien de afwik- j kortaf bijvoegende: „Wees zoo goed,
keling der zaken in China gaat. zou dit. schrijven te lezen, lu-t dient om mij
men haast het geduld verliezen, als bij u aan te bevelen."
De brief was van graaf Antonia De-
te
Van de monsterachtige machine- paardenkracht, zooals er op de i sazen-
Tegen 3 December zal het Engelsche men haast het geduld verliezen, als bij u aan te bevelen." krachten, die in een modem, snelVa- schepen der moderne oorlogs- en i:an-
Parlement bijeenkomen, en men kan I men niet af en toe gelegenheid had. De brief was van graaf Antonia De-1 rend oorlogsschip voorhanden zijn. delsmarine voorhanden zijn, komen in
er van verzekerd wezen dat het er j eens hartelijk te lachen over de dwaas- larocca te Milaan, dien ik eenige kan de leek zich haast geen voorstel- ons land haast niet voor. Zoo orit\v»k-
spannen zal. De sombere, naargeestige, I heden die de mogendheden doen zoo; maanden geleden een dienst had be- ling maken, liet is daarom wel eens I kelen, 0111 een voorbeeld te noemen,
druilige regenluchten, de wilde storm-laf en toe, over hun clowns- of harle- wezen, door een groot Griekscli stand-1 belangwekkend aan de band van eene de machines van het pantserschip
vlagen, waar we dag aan dag mee ge-1 kijnspel. beeld voor hem uit een Engeische bui-nauwkeurige teekening daar meer over ..Kaiser Friedrich III" te zamen 13000
plaagd worden, kunnen zoo eenigszins Hun laatste voorstel, om de Chinee-1tenplaats weg te voeren. te vernemen. paardenkrachten. Deze zijn over drie
Het schrijven bevatte slechts weinige j De bovenstaande afbeelding
regelen, die als volgt luidden: onuitgegeven photograph ie v-
bakboordsmachine van het p,
„WelEd. Heer. Deze brief dient ter schip Kaiser Friedrich III"
introductie van een mijner vrienden, j enorme afmetingen beter dan d
een beeld geven van den geest, die daar j zen te dwingen een standbeeld voor
mogelijk, of liever wel zeker, zal. lieer- Von Kottier op te richten, is even be
schen. Men zal natuurlijk in de aller- spottelijk als ongemotiveerd, en precies
eerste plaats vallen over de enorme zoo arrogant is luin eisch omtrent het
oorlogskosten, die, we hebben het reedsTsjoeng-li-Vamen. dat ze hervormd
gehoord, meer dan 100.000.000 pond willen hebben en de eisch om de exa-
zullen bedragen. Men zal het hebben mens vijf jaar af te schaffen,
over de oorzaak van den oorlog, die
zooveel menschenlevens heeft gekost, De droom is ten einde, de Wereld-
zooveel duizenden heeft verslonden. I expositie in de wereldstad Parijs, het
Over de wijze van oorlogvoeren, over evenement dat genoemd is liet schitte-
het feit, dat men bij lange na niet voor I rend feest van den arbeid. Te midden
dezen oorlog gereed was en dat de le- van die groote wereldstad, de polsslaj
gerorganisatie zoo hóógst gebrekkig is
gebleken, zullen ook harde woorden
vallen en tal van voorstellen inkomen
om die leger organisatie te verbeteren.
Maar het scherpst zullen voorzeker
de debatten worden over de begrooting,
wanneer men komt te spreken over. de
betaling van die millioenen. Wie zal
dat betalen, zal er gevraagd worden,
van het gansche wereldleven, heeft zij
van 15 April af, de millioenen men-
schen uit de verste oorden der wereld
getrokken. Pelgrims die devotelijk in
bewondering zijn opgegaan voor het-
«O (ie menschheld vermag. Men ge- kovuz- Als i' metmede naar mijn
„,,l rlumlnn in nnh». hlUS Wilt gggjOl. dat 11161* Vlak llil IS,
machines verdeeld, die elk een der drii
schroeven van het schip drijven. Na
tuurlijk wordt de stoom zoo econo
misch mogelijk aangevoerd.
Wij zullen ons niet verdiepen in de
Ilerr Fritz Moskovitz, die u verzoeken I fers zou kunnen geschieden, nlijkt uit honderden pijpen, kleppen, schroeven,
wil eene moeilijke zending voor hem de verhouding tot den werfbeaujhte die j enz. enz. Het zal een elk duidelijk zijn
te ondernemen. Ik heb hem verteld, er naast staat.. hoe wel onderricht het technische per-
dat. gij de eenige man in geheel Enge-1 Stoommachines van de goweMigc
land zijt, die een zoodanig werk met
succes kan ten uitvoer brengen.
Uw toegenegen
DELAROCCA.
gen heeft, en dat onder de inoeieli, t
gevechtstoestanden met kalmte en
tiviteit zijn dienst kan verrichten.
De „Kaiser Friedrich III" kan d<
haar drie schroeven zoo snel varen
een personentrein met matige sn
heid. Als men daarbij bedenkt dat i'
kolossus bij 11.180 ton waterverpla
sing niet minder dan 223.G00 centei
ren (1 centenaar 100 pond) wee
I dan zal men zeer zeker ontzag krijg n
voor de som der krachten die hier d<
1 de drie machines worden geleverd
die aan de belangen der menschh'
I zijn dienstbaar gemaakt.
soneel moet zijn dat hier voor te zor-
loofde droomend te dwalen in onbe
kende landen, men voelde de ontroering
der diepe bewondering bij die enorm
Vanaf zijn komst in Londen heeft hij i „Dat is geiecï," hernam hij, terwijl
altijd de gewoonte gehad dit soort dö- hij opstond en uit zijn portefeuille
cumenten tusschen 3 en 4 uur Vrijdag- eenige bankbiljetten, nam. „Hier is 100
Na dien brief met eenige voldoening I morgens op de post te doen. Was dit. pond sterling. Gij ziet dat ik u volko-
niet heUgeval dan zouden wij zeker men vertrouw, want graaf Antonio
deze zaak niet ondernomen hebben, heeft, mij verzekerd, dat, men op u in
want dan zouden wij nooit zijn te we- zulke zaken gerust kan rekenen."
ten gekomen wanneer deze brief ver- „Ik heb nooit mijn woord gebroken,"
zonden werd; zooals de zaken nü staan zeide ik kalmpjes. „Hoe is uw adres,
weten we alles wat we nnodig hebben, als ik vragen mag?"
behalve hoe wij den brief machtig zul-.Hier staat het op, mijn vriend,"
len worden. Aan u, mijn vriend, is dit zeide hij, mij zijn kaartje gevend<?en
laatste toevertrouwd."
Er ontstond een kleine pauze. Ein-
:elezsn te hebben, zeide ik haastig tot
mijn nieuwen bekende: „Ik ben zeer
vereerd door uw vertrouwen, Herr Mos
huis wilt gaan, dat hier vlak bij is.
zal ik u met genoegen aanhooren."
Hij knikte bij wijze van toestemming
en wij begaven ons op weg in do rich
ting van mijn woning. Daar aange
komen bood ik mijn bezoeker een stoel
Hst Volksbadhuis te Zaandam.
In verband met het voorstel, eenigen I vertrekken aan de buitenlucht gren-
tijd geleden door de demoer. leden aan zen. Men vindt er in de le afdeeling
den Raad gedaan, om hier ter stede twee kuip- en stort-, twee kuip- en zes
een Volksbadhuis te stichten, vestigen .regenbadkamertjes. In de 2de afdeeling
wi j de aandacht op de uitmuntende een kuip- en stort-, een kuip- en aclit
gelegenheid die een kleine gemeente j regenbadkamertjes,
als Zaandam in dien geest biedt. Wij Verder is liet gebouw zoo doelmatig
bedoelen het volksbadhuis door de ver-mogelijk ingericht,
eeöiging „Het Witte Kruis", afd. Zaan- De Vereeniging „Het Witte Kruis"
dam, aldaar gesticht. bracht voor den bouw ervan f 17000
Het badhuis beslaat een oppervlakte bijeen, thans wordt aan het. publiek
aan, schonk een paar glazen wijn in, clelijk merkte ik op: „De ouderwetscl:
en wachtte op de dingen die komen manier om ons van den brief met. ge-
zouden. wekl meester te maken, zal hier wel
„In de eerste plaats, mijnheer," zei- niet gebruikt kunnen worden."
do hij, „moet ik u mededeelen, dat Hij schudde ontkennend met het
deze zaak uiterst moeilijk, ja bijna on- hoofd.
mogelijk is. Om kort te gaan, ge moet ,,Dal gaat. niet, zeide hij, „want
weten dat op a.s. Vrijdag, 's morgens dan zou het feit direct bekend worden
na mij goed succes toegewenscht te
hebben, nam hij afscheid.
wist mannen genoeg voor mijn doel
zullen vinden. Spoedig had ik een
stevige kerels uitgezoht, die voor een
ponden het wilden wagen. Twee ln
lier zouden, twist zoeken, om de i
dacht der politie af te leiden, twee
deren moesten de wacht houden op
hoeken der straat. De overblijvenk
Tom Rogers, zou mij helpen in
plaatsen van de pseudo-brievenl1
en in het wegnemen ervan, warnn
de brief er was ingeworpen.
n.
Den volgenden morgen ging ik naar
Percy Street May far, om tiet huis van
den gezant, no. 31, op te nemén. VIet
was een somber uitziend grijs gebouw,
zooals trouwens alle huizen in clie
straal. Tegenover het. huis stond de
bewuste brievenbus. De plaats was
niet bepaald gunstig voor het volvoe
ren van ons oogmerk. Plotseling
kwam ik op een denkbeeld, dat mij,
uitvoerbaar toescheen.
Als men eens een andere brieven
bus plaatste aan de tegenovergestelde
zijde van de straat, en op de echte bus
een bord aanbracht, dat, zij tijdelijk
onbruikbaar was en dat alle brieven
om 3 uur, graaf Rodeholfz een brief en men zou tien inhoud van tien hri,ef
zal werpen of doen werpen in de bus, naar Berlijn kunnen -telegrafeeren,
die tegenover zijn huis in Percy Street. zoodat al ouzo plannen in duigen vie-
Mayfair, geplaatst is. Dit schrijven is len. Neen, wij moeten den brief zoó in
gericht aan het Ministerie van Buiten-'t- geheim zien in banden te krijgen,
landsche Zaken te Berlijn. Het is voor dat, niemand van het gezantschap er
mij en voor mijn zaak van het grootste j de lurlit van krijgt."
belang, dat deze brief nooit zijne be-Ik beken, dat ik mij in groote verle-
stemming bei'# kt, en ik ben gem ach-1 genheid bevond. De geheele zaak scheen
tigd om 2000 pond sterling 24000) uit |mij op zijn minst genomen, zeer huiten -
tc betalen aan den mail, die hem mij j gewoon toe. Ik deed mijn bezoeker op-
ongeschonden in handen kan spelen." merken, dat men zulke belangrijke di-j konden geworpen worden in de bus
Ik dacht een oogenblik na en zeide j plcimatieke stukken doorgaans niet aan de overzijde. De graaf of zijn be
toen: l Vnaar gewoon in de bus wierp, maar diende zouden dan gedwongen zijn den
„Ik ben genegen de uitvoering op ar meestal aparte boodschappers voor brief in dc onechte bus te doen. De
mij te nemen, en zal zenaar mijne beste gebruikte. politie moet op dat oogenblik elders
krachten vervullen. Maar in de eerste «Uw opmerking is zeer juist," zeide worden bezig gehouden, door een
plaats moet ge mij- vertellen hoe gij hij. „maar ook dit is eene vaste gc- standje of iets dergelijks, zoodat niets
weet, dat de brief om 3 uur 's morgens woonte van den graaf. Hij zegt dalt d j van onzen toeleg kon uitlekken,
oi) de bus zal gedaan worden. Dat is'gewone wijze van verzenden veel vei- Wanneer dan de brief in de bus ge-
tocli een ongewoon uur voor het ver- liger is dan elke andere. Hebt gij nog worpen is wordt deze haastig wegge
zonden van diplomatieke mededeelin- iets naders te vragen?" nomen en liet document aan Moskovitz
oren." „Neen," antwoordde ik lachend, „al- overgegeven.
„Dat is liet ook, maar de graaf is leen wilde ik u. wel om wat geld ver- Dit plan leek mij het beste. Ik sprong
van ongeveer 280 vierk. Meter IImti- ..v.-rfrs'latcn Meel le nemen aan de taak niet gelijk aan andere menschen. Hij .m onvoorziene uitgaven Is in een rijtuig en liet mij naar eene her
deeling van liet gebouw i, zoó. dat alle om ,1e stichting in het leven te houden. is excentriek, zooals gij het noemt, bekostigen. berg tn het East-End rijden, waar ,k
Doch eene nieuwe moeilijkheid d'qf
zich voor. Hoe een goede brieven!
te krijgen I-let was nu Dinsdag en V
dag moest de daad volvoerd word
Een der mannen wist een handels
in bud ijzer te wonen, die volgens h
wel kans zou zien, mij een bus naa
rijksmodel te verschaffen. Dit 1>1
ook inderdaad het geval te zijn.
man tusschen twee haakjes een e
schurkeng-ezicht beloofde mi;
ik Donderdag a.s. het verlangde th
zou bezorgd krijgen.
Toen ik thuis kwam berichtte ik
Herr Moskovitz, clat wij alle kans
slagen hadden en dat ik hoopte
brief hem a.s. Vrijdag te kunnen oa
handigen. Ik verzócht hem te dien
de 's morgens om 4 of 5 uur in m:
woning op mij te wachten.
III.
Alles ging zoo goed als 't kon enp
den nacht van Donderdag op Vrijffil
om 3 uur waren wij allen present*!:
Percy Street. Twee mijner handlltx
gers zochten, zooals afgesproken w
op vrij verren afstand twist met elk h
en wij hadden de voldoening ovai
gehelmde mannen te zien toeloojre
om de ruziemakers in te rekenen,
dra was dan ook in de heele straat gjy;
politieagent meer te zien.
iSchetsen van DEKA.
Heimwee.
Met een zucht van verlichting had
hij het plaatsje zijner inwoning, het
gegeneerde, kletsende provincie-stadje
verlaten; verlaten ook het stugge, on
vriendelijke vaderland, dat zoo slecht
zorgde .vöötl zijne kinderen, dat. ze
liet hongeren en dorsten, dat geen
dekking en geen warmte had voor de
zwakken en ongunstig geplaatsten.
Onbewogen zag hij, staande op het
dek van de mailboot, wegzinken ach
ter de groene waterheuvels, de gele
koppen der duinen. Angstig hing zij
aan z'n arm. bezorgd over hetgeen ze
achterliet aan lieve vrienden, aan be
kende plaatsjes, aan blijde kinder-her-
inneringen, bang voor die toekomst,
voor dat groote, ruwe land. waar al
les zoo sterk en flink moest zijn om
mee te kunnen doen, waar noodig was
een kalm hoofd en een vaste hand. om
up liet. juiste oogenblik een raken slag
te slaan. Ze was zoo geheel het tegen
deel van haar man. Hij, trotsch dooi
de jonge kracht van z'n lichaam, de
vernuftigheid van z'n hersens; zij. zoo
kleintjes en teertjes, zoo geheel nog
kind-vrouwtje gebleven, ook na haar
huwelijk, zoo weinig voorbereid voor
harde dingen van den dag, voor de
1 scherpe kanten van liet leven, met een j
ingeworteld conservatisme vooral, een
vasthouden aan de plaats waar ze hei i
I eerst werd neergezet, verheugenis vin-
(lend in de bekende kleine dingen van
haar omgeving, de vriendelijkheid van
liet door schuttingen omsloten erfje
achter de woning, waar de gele zonne-1
j bloemen sterk opgeschoten, de kam
perfoelie liefelijk geurde.
Ze hadden in het eerst een zwaren
tijd daar in het vreemde, wijde land,
waar alles verbijsterend heete zonne
schijn was, en de leerachtigeof ijzer-
I harde, monsterachtige bladeren der
i betomen, geen schaduw konden geven.
Eerst langzaam aan werd de bron der
inkomsten wat grooter.. werd de vrien
denkring wat wijder, had men geluk
kig kunnen zijn zonder dat heim
wee van haar. die niet. kon vergeten
wat ze had verloren voor altijd want
I er was geen sprake van ooit weer terug
te koeren, als was het ook voor nog j
zoo kort. En in haar koortsachtige
verbeelding verguldde zij die beelden
barer herinnering daarbij nog zóó
feestelijk, liet er zulk een luisterrijk
licht, op vallen, dat het haar scheen
alsof hier in het nieuwe vaderland
alles nel was. of het paradijs daar
I ginds lag, ver over de verre wateren.
Op 'n dag hoorde zij hoe een barer
vriendinnen gespaard had om met een
excursietrein te gaan naar familiele
den, die wel een dag reizen verder
woonden. Waarom zou ik dat niet kun
nen doen? vroeg zij zichzelf af. "t Kan
mij niet schelen hoe lang het duurt,
maar eens moet ik er toch aan toe ko
men. Toen begon zij centje bij centje
te besparen. Als zij er tien had. dan
wisselde zij ze onverwijld in voor een
dubbeltje. Had ze tien dubbeltjes, dan
moest er dadelijk een gulden voor in
de plaats komen. Ze zag haar voor
raad langzaam maar zeker groeien,
welhaast kwam er goudklank, veel
goudklank bij. Toch zou ze in jaren
nog niet genoeg hebben voor de reis
heen en weer van haar en haar man.
Dat sloeg haar op een dag, dat ze
had zitten tellen, geheel terneer. Ze
rekende uit, dat liet. nog tien jaar zon
moeten duren, als niets tegenliep, en
de inkomsten bielven stijgen. Haai
man vond haar in tranen; beschaamd
erkende ze hem. die zoo sterk en groot
was. haar kleine zorgen, die haar zoo
drukten. Met smart en aandoening
zag hij op haar neer, hoe ze zat te
snikken op de canapé en een innig
groot medelijden vervulde hem voor
haar. Wel was het hem eenigszins on
begrijpelijk, want hij voelde zich hier
als herboren, hij voelde zich vrij man,
als George de Mulat uit Beech er Sto--
we's Hut van Oom Tom bij het betre
den van den vrijen en vrijmakenden
bodem. Maar hij had haar ook lief,
zou alles hebben willen doen om baai-
gelukkig te zien, en nu hij bemerkt
had waar het haar schortte, offerde hij
gewillig een zijner idealen op, een
toekomstdroom die hij reeds als jon-
gen had gedroomd, een eigen huis tt
bezitten. Haast had hij de som ervoor
bij elkaar. Maar nu zeide hij: „Welnu
I vrouw, dat kun je gedaan krijgen, van
daag over twee weken bespreek ik twee
I plaatsen op de boot." En toen ze hem
verwonderd bleef aankijken, blïj-ont-
roerd als een kind die op St. Nicolaas
een kist vol schatten voor zich ziet
ontpakt, zeide hij: „Ja, ik heb mij wat
overwerkt, ik moet eens vrijaf hebben,
'de patroons zullen mij wel een maand
of acht vrijaf willen geven, en het geld
is er! Ik had al lang gezien, vrouwkc,
uit welken hoek de wind waait. Kom
i aan. wees maar weer vroolijk. Binnen-
I kort ziel ge al de oude gezichten weer
terug!
i Men maakte er zich bepaald vroolijk
1 over, zoo gek als ze er uit zagen. Zij
was zoo'n tenger Engelsch missje ge
worden; ook de snit. van haar kleeren
was stijf en zonderling. Om je te begie
ren Maar hij, neen zóó iets zag je
i nooit te voren. Hij was altijd een zon-
I derling geweest, maar wie loopt er
nou als heer op straat, met een zwar
ten hoed bij een bruine jas. met een
I tabakspijp in den mond, en de handen
j in de broekzakken, 't Was bepaald on-
mogelijk om zoo met hem te loopen. O,
die désillusie van haar, die van heim
wee verteerd werd toen ze daar ginds
was. Zij vond een hooghartige familie,
van origine als zij, maar die aan het
geld in een grutterszaak verdiend, en
het feit dat een der dochters met een
ambtenaar van den Burgerlijken Stand
getrouwd was, het recht meenden te
mogen ontleenen met een sma
delijk lachje neer te zien op
dien ordinairen (zij noemden liet
een verarmden) tak der fami
lie. Daar was een oom en tante die het
vroeger best met elkaar konden vin
den, maar die nu, bij het klimmen dei-
jaren, ontevreden en bits tegen elkaar
waren geworden. Daar waren vrienden
die kennissen waren geworden van
een vroeger lid van den Gemeenteraad,
en na de totstandkoming van dezen
kostelijken band een zeker deeL van
de vroegere kennissen, waaronder de
emigrant, gewoonweg negeerden. Ze
vond overal zorgen en lasten en moei
lijkheden, evenals zij had gehad daar
ginds, ze voelde ook hier de scherpe
en harde kanten'der samenleving,
voelde zich hier eenzaam en verlaten
als de eerste dagen van hun aankomst
over-de-zee. Hij vond er zijn pleizier
in zoo nu en dan de oude plekjes eens
op te zoeken, maar oude plekjes zon
der oude vrienden verliezen de beko
ring. Meest zat hij thuis bij de familie,
die hem volgens opgemaakt program
ma voor een afgepasten tijd onderdak
verleende, onderdak en voeding, zon
der meer, en dan duldden ze nog da!
hij z'n pijpje rookte in het salon, dat
feitelijk, naar ze zeiden, er niet tegen
kon.
Op 'n dag kwam een brief uit het
tweede vaderland. Blijde verrassing
kwam op zijn gezicht, lichtte ook als
zonneschijn op het hare, dat de laai
de dagen weer zorgelijk stond, na< 1
kend als daar ginds, voor het ver)
naar Nederland. Samen lazen ze h
hadden als kinderen geen tijd on
wachten tot de ander hem uit had.
kwam van 'n vriend, bracht, vele
lelijke groeten van andere vriendei
kennissen. Maar aan het eind ston
deze regels onderstreept: „Laat u t
niet door het oude vaderland inp
j ken. Betoon u dankbaar aan het n
e dat u en velen onzer heeft O]
richt, heeft doen herwinnen liet gi
van eigenwaarde, de mannelijke kri
die in staat is veel stormen te trot
ren, vele lasten te dragen. Betoo
dankbaar aan den nieuwen grond.
I zoo vruchtbaar was, ook voor u,
I kom terug!"
Hij keek haar eens van ter zijde
maar zij zeide niets. Wel trilden 1
lippen. Een slecht, voorteeken. d:
jhij, terwijl zich z'n voorhoofd ploo
Maar 's avonds, toen ze alleen wi
in de kilte van de slecht geluchte
geerkamer, lei ze zacht schreiend 1
hoofdje tegen zijn sterken scliou
en bekende, dat ze wéér heimwee L
maar nu naar „huis" terug.
Met Kerstmis zaten ze weer bi
1 met de vrienden van over de zee.
vrij en frank, den rooden nek niet
sloten dooreen knellenden boord,hq
onbeschut in het sporthemd; zij
een gelaat dat straalde van kalm, d
zaam geluk. Heimwee heeft ze n g
weer gehad.
