NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen. Dagblad in Haarlem en Omstreken.
m
No. 5330
18e Jaargang.
Dinsdag 20 November 1900.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd ia (kom der gemeente),
per 3 maanden1.80
Franco door liet geheele Rijk, por 8 maanden1.65
Afzonderlijke nummers. 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per S maanden0.37
de omstreken en franco per post 0.45
AD VERTENTIEN
Van 15 regels 50 Cta. j iedere regel meer 10 Cta. Bui ren het Arrondissement Haarlem
ia de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureauxi Gebouw Het Spoame, Kampersingel 70, vlak bq de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telofoonnunmor der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A_ DB LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit Blad -verschijnt dagelijks, lbehalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Partjt 31Faubourg Montmartre.
Dit nummer bestaat uit
zes bladzijden.
Haarlem's Dagblad van 20 Nov
bevat o. a.Portugal en Engeland,
de Hoeren teroegeslagen bij Bloem
fontein. Graat Waldersee ontvangt
do Cbineeseheafgevaardigden. Kru-
ger lied. P.iryscke brief. De illu
siezaal to Parys. Uit het leven van
dcu Keizer van China, Winteravond.
Brand. Parlementaire Praatjes,
Haagsclie Brief.
Onze Brievenbussen
zijn geplaatst tegen den muur van bet siga
renmagazijn van den lieer B. Langeveld,
Grooto Houtstraat 140 on tegen dien van
oen heer F. Hellingman, firma H. C. Lou-
werso en Zoon confiseur, Groote Houtstraat
Look Ai er an g.
Alle bneven en bescheiden, bestemd voor
onze Redactie, ouze Administratie en onze
Stoomdrukkerij, kunnen daarin geworpen
worden.
Lichting geschiedt des morgens 0 en 11
uur, des namiddags 1 eu 2 uur, des avonds
7 uur.
J. C. PEEREBOOM,
Directeur.
Officieele Berichten.
BURGEM. EN WETHOUDERS
van Haarlem, doen te weten, dat
bij hunne beschikking van 13 No
vember jl. lo. aan J. Graaft ver
gunning is verleend tot oprichting
van eene Smederij in het perceel
aan de Zoetesfcraat No. 4 en 6.
2o. aan M. J. Roozekrans vergun
ning is verleend to oprichting van
eene Distilleerderij in het perceel
aan de Helmbrekersteeg No. 9^,
Haarlem, 17 Nov. 1900.
Burg. en Weth. voornoemd,
BÖREEL.
De Secretaris.
PIJT ACKER.
Politiek Overzicht.
Het is nog niet nader bevestigd
dat aan den heer Pott, consul-gene
raal van de beide Republieken in
Porlugeesöh' Zuid-Afrika verboden
zou zijn de vlaggen dier Staten te
laten wapperen van het consulaat.
Maar doordat er geen tegenbericht
komt schijnt het wel waar te we
zen, terw ijl het ook zeer waar
schijnlijk is, dat Engeland zijn in
vloed heeft aangewend bij Portu
gal om den heer Pott op zij te zet
ten. Wordt hij toch niet meer als
den consulairen vertegenwoordiger
erkend dan kan hij ook de vlaggen
niet voeren. Dat Portugal maar al
te spoedig bereid zou zijn om En
geland zijn zin te geven is ook wel
te begrijpen.
Wat den gang van zaken anders
betreft, het is nog steeds het oude
liedje. Engeland doet alsof de Re
publieken'al volkomen onderwor
pen zijn en een rooden vlek hun
plaats op de kaart van hot land 1
aangeeft, maar intusschen blijft
het teekeningetje van Caran d'Ache
van eon paar weken geleden waar
in Roberts de onderwerping aan
Koningin Victoria meldde on
der den kogelregen van De Wet,
actueel en het kaartje, dat de
„Westm. Gazette" dezer dagen gaf
van do Republieken met vermel
ding van de plaatsen, waar er in
deze en de'vorige maand gevochten
is, ziet zwart van de namen. Het
noordelijke deel van Transvaal is
weggelaten, daar hebben de En
gelschen nog niets te zeggen, maar
voor 't overige vinden wij verzet
over de geheele lengte en breedte
der Republieken. Alleen is een
strook van Transvaal langs de wes
telijke grens opengebleven, maar
de "teekenaar had op die hoogte over
de grens in het Vrijburgsche, en
zuidelijker bij Kimberley nog heel
wat namen erbij kunnen voegen.
In het bijschrift van de kaart wordt
den lezer aanbevolen te overwegen,
hoeverre de oorlog nu feitelük ge
daan mag lieeten, en de vraag ge
daan of het niet tijd wordt, dat de
diplomatie een handie helpt om een
einde aan den oorlog te maken.
Of de Boeren nog krijgsmateriaal
genoeg hebben
Men schrijft aan het „Berl. Ta-
geblatt" dat, hetgeen Lord Roberts
eenigen tijd geleden beweerde, nl.
de Boeren zouden hun Long-Toms
en ander "-eschut vernield hebben,
niet waar is. De Boeren hebben
den Long-Tom in Komatipoort ver
nield, maar waar bevinden zich de
drie overige Pransche reuzenka-
nonnen? Christiaan Botha heeft er
een te Langsnek, die hij bij zijn
terugkomst wist te redden, en
Louis Botha heeft er een naar het
Noorden gebracht, toen hij bij
Spitskop zich in het Zoutpansge-
bergte terugtrok. En de derde zal
zich nog wel bij de Boeren uit Kar
rolina bevinden, die langs den Oos-
telijken spoorweg naar het Zuiden
getrokken zijn.
Verder hebben de Boeren, naar
deze schrijver mededeelt nog vele
kleinere kanonnen en hebben zij
aan Maxim-Nordenreldts en aan
patronen voorloopig geen gebrek.
De laatste oorlogsberichten lui
den niet onverdeeld gunstig, maar
men weet het, ze hebben eerst de
censuur ondergaan voor ze meege
deeld worden.
Volgens die laatste berichten dan
o. a. dat ten gevolge van het ge
vecht bij Edenburg de trein van
Kaapstad, die 15 November had
moeten aankomen, pas den volgen
den ochtend aankwam. De Boe
ren werden teruggedreven en de
lijn vrij gemaakt. Men verneemt,
dat een gewapende trein eveneens
in actie was.
Latere berichten melden, dat de
Boeren volkomen in de pan werden
gehakt in het gevecht bi' Edenburg.
Eén lezing luidt, dat de verliezen
der Boeren 75 dooden en gewonden
bedroegen.
De Boeren deden verschillende
niet geslaagde pogingen om den
spoorweg ten zuiden van Bloemfon
tein te vernielen.
Een telegram van Lord Roberts
uit Johannesburg van 10 dezer
meldtGeneraal Barton nikte van
Potchefstroom en generaal Douglas
van Ventersdorp op; zij bezetten
Klerksdorp den iGen zonder tegen
stand te ontmoeten. Dongton had
dagelijks onsamenhangende ge
vechten met het commando van
Liebenberg. De Engelschon namen
vijftien man gevangen en maakten
een groote hoeveelheid schapen en
vee buit.
Lord Roberts maakte verder mel
ding van onbelangrijke Boerenaan-
vallen op Engelsche patrouilles of
escorten op verschillende punten.
Dat zullen we onthouden dat die
gevechten onbelangrijk waren, daar
zal mogelijk wel wat achter steken.
Gunstig tegenoyer deze berichten
steekt de t-iiding af dat de Boeren
in het Ficksburg-district nog steeds
zoo sterk blijven. Zij blijven Ficks-
Jjurg bezetten en zij verwachten
dat De Wet zich daar bij hen zal
voegen. Zij houden een sterke stel
ling bezet in de bergen en verkla
ren dat zij voldoende kleeding en
levensvoorraad hebben voor twee
jaar. Echter schijnen zij niet te we
ten, dat De Wet zijn kanonnen ver
loor, waarop hun hoop gevestigd
was.
Graaf Waklersee heeft de gevolmach
tigden Prins Tsing en Li-Hoeng-Tsjang
ten gehoore ontvangen, en dit wordt
nu inderdaad als een belangrijke stap
in de richting der oplossing van de
Chineesclie kwestie beschouwd.
Reeds ccnigen tijd geleden hadden
beide gevolmachtigden bij den opper
bevelhebber een audiëntie aangevraagd
maar graaf Von Waldersee had den
heeren laten antwoorden, dat hij hen
eerst over eenige dagen zou kunnen
ontvangen. Donderdag nu heeft de au
diëntie plaats gehad in het keizerlijk
paleis. Freiherr Von Goltz trad hierbij
als tolk op.
Graaf Von Waldersee eischte, dat de
Ghineesche troepen uit de buurt van 't
door de verbondenen bezette gebied
zouden worden teruggeroepen, van
zijn kant zou bij dan het uitzenden van
expedities naai* het binnenland staken,
den weet, dat de Keizerin-Moeder, die
weer alles te zeggen heeft, of ten min
ste doet of zij de regeering van het
Hemelsche Rijk vertegenwoordigt,
reeds over deze strafexpedities haar on
tevredenheid heeft uitgesproken. Maar
afgezien hiervan, is het zeer goed mo
gelijk, dat, indien de gevohnaehligden
het eens kunnen worden mei graaf von
Waldersee over deze quaestie de rege
ling spoedig tot een goed einde za!
kunnen geraken.
Buitenlandsch Nieuws.
Door do Eooren verrast.
De „Times" heeft een brief ont-
vangen van haar correspondent.
die Lord Methuen's divisie verge
zelt. Aan dien brief, den 6en Oc
tober uit Rustenburg geschreven,
is het volgende ontleend
Den 26en September kwam de
colonne te Rooirandjesfontein.
Daar hoorde men, dat er dagelijks
Boeren daar voorbijkwamen,
schijnbaar op weg naar Lichten-
burg, en dat de generaals de la Reij
en Lemmer in het district waren
en Visser do Engelschen volgde.
Den 27en trokken den Engelschen
door. Te Bronkhorstfontein hoor
den zij, dat de Boeren van links
oprukten, blijkbaar om voor de En
gelschen heen te komen. Deze zet
ten er nu den galop in, en zoo kwa
men zijn in een laag dal loopende
van O. naar W.
„Toen," zoo vervolgt de schrij
ver, „zagen wij een aantal mannen
in troepen rijden in dezelfde for
matie als onze ruiterij en ons be
reden voetvolk op marsch. Het was
de richting, die de Boeren, naar
onze onderstelling, namen, maar
aangezien zij bij onderzoek bijna
allen khaki en helmen bleken te
dragen, vermoedden wij dat zij be
hoorden tot generaal Douglas' co
lonne, die, gelijk wij wisten, zich
links van ons voortbewoog. Wij
begrepen er niets van. Na eenigen
tijd kwam het ons voor, dat het
toch Boeren moesten wezen. Wij
konden echter niet zoo maar het
vuur gaan openen op mannen, die
in Engelsche ruiterijformatie reden
en onze uniforms droegen. Doch
wij werden spoedig op de hoogte
gebracht, toen zij van hun paarden
een hevig vuur op ons richtten. Er
was geen bedekking hoegenaamd,
en dus galoppeerden de flankrij-
ders een duizend meter naar de
hoofdmacht terug. De vijand schoot
intusschen flink door, evenwel zon
der kwaad te doen. De 4e veldbat-
terij trad dadelijk in werking, ter
wijl de vijand al schietende tot een
kleine duizend meter van onze
«vuurmonden naderde. Toen gin
gen zij liggen achter struikgewas
en hoog gras, en openden een hef
tig vuur op do yeomanry en het
geschut. Granaat na granaat werd
op hen geworpen, en aid'"r ging
het geweervuur door. Tc.: slotte
konden zij het niet langer harden
on zij trokken terug een heuvel
vlak voor ons op. Inmiddels rukte
de yeomanry onder brigade-gene
raal Lord Chesham, met twee ka
nonnen en twee pompons op on
zen rechtervleugel voorwaarts. Zij
waren niet blootgesteld aan eenig
zwaar geweervuur, maar werden
beschoten door een vijftienponder,
die hevig onder granaatvuur ge
nomen was, terwijl hij ons front
voorbijtrok, maar achter een heu
velrand op ons uiterste rechter-
front in stelling was gebracht. Wij
volgden den vijand eenige mijlen,
maar konden niet weer met hem
in aanraking komen. Toen wij te
Leliedal ons kamp betrokken, kon
den wij eenigen van hun voorpos
ten zien, die onze stelling schenen
op te nemen."
Dg ontvangst van Kruger.
Uit Rome wordt aan de Temps" ge
seind dat de Italiaansche regeering
geen enkel bericht heeft ontvangen,
dat president Kruger te Genua aan
land zal gaan in plaats van to Mar
seille.
Dr. Leyds wordt te Marseille ver
wacht. De burgemeester van Toulon
heeft hem geschreven dat hij president
Kruger officieel zal gaan begroeten.
Deze mededeeling wordt druk bespro
ken na het besluit van den gemeente
raad van Marseille om zich officieel
te onthouden..
Uit Dijon verneemt de Temps" dat
tot dusver onzekerheid blijft heerschen
omtrent den dag van aankomst van
president Kruger, die afhangt van den
tijd van aankomst te Marseille. De
hotelhouder van hotel de la Cloche
heeft uit Parijs de opdracht ontvan
gen om eenige salons en kamers voor
den president en zijn gevolg in gereed
heid te brengen. In beginsel is beslo
ten, om aan de betooging elk politiek
karakter te ontnemen, dat allo oud
burgemeesters en de tegenwoordige
burgemeester, gevolgd door den ge
meenteraad, den president bij liet uit
stappen uit den trein te ontvangen.
Er zuilen louter eenvoudige woorden
van verwelkoming worden gesproken.
Prof. dr. A G. van Hamel te Gronin
gen is uitgenoodigd om bij de komst
van president Kruger te Marseille als
tolk te fungeeren en heeft deze uit-
noodiging aangenomen.
Reuter seint uit Avignon:
De gemeenteraad heeft in openbare
vergadering besloten, president Kruger
bij zijn doortocht te Avignon aan het
station te gaan ontvangen. Dit zal
waarschijnlijk Woensdag zijn.
Socialisme in Frankrijk.
De socialistische partij ln Frankrijk,
die onlangs in verschillende groepen
en groepjes is uit elkaar gespat, zal
waarschijnlijk weer tot eene partij bij
elkaar komen. Op voorstel van Jaurès
zal een ontwerp aan de verschillende
groepen worden voorgelegd, waarnaar
deze zich weder tot eene groote partij
zullen kunnen vereenigen.
De aanslag op den Keizer.
Het wordt bevestigd, dat do Keizer
het voorgevallene te Breslau in het "e-
heel niet heeft opgemerkt. De erfprins
van Meiningen, die het dichtst zat bij
de plaats waar vrouw Schnapka stond,
zag dat deze een voorwerp zwaaide en
naar het rijtuig wierp. De Keizer hecht
aan het gebeurde geen beteekenis.
Volgens officieele inededeelingen is
de krankzinnigheid van de ongehuwde
rouw Schnapka, voornamelijk door
haar onzinnige redeneeringen buiten
eiken twijfel gesteld. Zij acht zich door
iedereen vervolgd, en was door deze
waanvoorstellingen met da a;uor«iei-
ten en met particulieren in conflict.
Zij wilde een advocaat, die tegcu haar
een proces voerde om haar uit haar
woning to zetten, uit wraak (louden,
doch trof hem niet in het rechtsgobouw.
Op den terugweg vernam zij dat de
Keizer voorbij zou komen. Zij volvoer
de toen haar daad, die door rtcn Kei
zer niet eens werd opgemerKt.
Vrouw Schnapka wordt deden door
den rechter van instructie gehuurd;
waarschijnlijk dat zij weldra naar een
krankzinnigengesticht zal women over
gebracht
Do terugkeer der uitlanden
uitgesteld.
De „Standard" kreeg Zondag een te
legram uit Durban meldende, dat het
vooruitzicht voor de Uitlanders om
naar den Rand te kunnen terugkeeren
thans nog zeer gering is. Mon gelooft
dat het nog wel maanden kan duren,
voordat zij kunnen terugkeeren.
De ziekte van den Czaar.
De berichten over de ziejue van Kei
zer Nicolaas blijven overwegend ge
ruststellend. De geneesheereu achien
den Keizer krachtig genoeg om den
aanval to doorstaan, vooral nu zijn
toestand na een ziekte van acht dagen
reeds vooruitgaand is. Op Fredcnsborg,
aan het Deensche hof maakt men zich
ia het minst niet ongerust zoolang da
berichten die driemaal per dag uit Li-
vadië komen, zoo gunstig blijven. Van
een ontbieding der naaste familiele
den aan het ziekbed is nog geen spra
ke geweest.
De algemeens toestand is bevredi
gend, de zieke voelt zich goed. Om 9
uur des avonds was de temperatuur
38.7 de pols 64. Des nachts sliep de
lijder zeer goed. Hedenmorgen gevoel
de hij zich wel, zijn geest Is volkomen
helder. Om 9 uur dos morgens wai
de temperatuur 37,6, de pols G8.
Aan Kruger.
De ,,N. R. Ct." bevat het onderstaan
de gedicht aan Kruger, uit het Fransch
van Francois Coppée door- Jan do
Quack, architect te 's-Gravenhage,
Gij denkt dus niet aan ons. Gijl klie
vend ginds de baren, 1
En Frankrijk is dan niet bet doelwit
van Uw reis!
O, Kruger, 6toere held, onwrikbaar
sterk, 'schoon grijs-
Geheiligd Balling door Uw smarte en'
Uw jarenl
Eertijds bood Frankrijk, als een moe-
der, de armen wijd;
ben vogelvrijen man, den balling
troost en liefde;
Thans voelt de ontaardo zoon dier moe
der, hoe 't U griefde,
Nu Frankrijk, zij! U biedtslechts
onherbergzaamheid!
Gij gaat dan Frankrijk door; maar
weet: een leger rakkers
Houdt 't volk wreed van U af, dat saam-
stroomt U ten groet,
Ga, Kruger, snel voorbij! Gij weet niet
wie 't U doet...
Maar 't dwingbewlnd dat aan is èn 't
volk... zijn geen makkers.
Feuilleton.
Ijijj I marnoot
Naar het Duitèch.
8)
Ik hoop dat je me niet kwa
lijk zult nemen, dat ik het niet
over me kan verkrijgen je geluk te
wenschen met je verloving met me
neer Erwin. Je hebt ontegenzegge
lijk buitengewoon slim en vernuf
tig gehandeld; ik kan me echter
niet zoo in enkele minuten met het
feit verzoenen, dat deze verrassen
de liefdesverhouding mij een zuster
kost, en tevens de eenige verstan
dige mede gevoelende ziel, die ik
tot op dit oogenblik op aarde had.
Ik wil niets slechts van je tc.ekom-
stigen echtgenoot zeggen, maar na
al het voorgevallene zal het je ze
ker even duidelijk zijn als hot mij
is, dat nooit eenige gemeenschap
kan bestaan tusschen hem en mij.
Zwijgend, met afgewend gelaat
en vast op elkaar geperste lippen
had Edith het door hem gesproke
ne, dat van zooveel bitterheid ge
tuigde, aangehoord. Nu echter
keerde zij zich tot hem en hij zag
dat tranen in haar oogen blonken
Wil jij ook nog beginnen me
te kwellen, Prosper1/ Is al hetgeen
ik reeds heb moeten doorslaan niet
genoeg? Als je wist hoe het er op
dit oogenblik in mijn binnenste
uitziet, zou" je waarlijk geen lust
meer hebben me met verwijten te
pijnigen.
Hij had er klaarblijkelijk ook al
spijt van dat hij het gedaan had,
want hij trad op haar toe en greep
vol zachte vriendelijkheid haar
hand.
Is het dan onherroepelijk vast
besloten. Edith? Zie. ik kan me
nog in 't geheel niet aan de gedach
te gewennen dat je juist hem je
hart zoudt hebben geschonken,
dien leeghoofdisren, oppervlakki-
gen knaap met zijn nauwelijks be
mantelde ruwheid. Het is ondenk
baar dat je aan zijn zijde gelukkig
zoudt worden.
- Zeg me niets meer, Prosper,
niets... nietsl Ik kan er ie niet op
antwoorden... vandaag kan ik het
niet, want ik zou je bekentenissen
moeten doen, die ik zelfs voor mijn
eigen geweten nog niet heb afge-1
legd. I
Laat mij dan je geweten zijn.
Of heb ik werkelijk het vertrou
wen van mijn zuster geheel en al
verloren?
Zeker niet. Maar ook Ri zult
eenmaal inzien, dat er dingen zijn,
waarin men zich door niemand
kan laten raden, zelfs niet door
zijn besten en dierbaarsten vriend.
En wees nu niet meer bezorgd over
mij. Voor de wereld ben ik nog
niet eens Erwin's bruid, veel min
der dus zijn gemalin.
Edith, als ik je goed begrijp...
Ze werden onderbroken.
Prosper! Prosper! Zend om
Godswil dadelijk een renbode naar
den dokter! Ais ik me niet zeer
vergis ligt je ongelukkige groot
vader te zieltogen.
Mevrouw von Linderode riep
deze woorden in de grootste opge
wondenheid van af den drempel
om terstond daarop weer te ver
dwijnen.
De jonge man stond een oogen
blik als verlamd; toen echter her
stelde hij zich en ijlde de kamer
uit.
Edith alleen bleef daar achter.
Langzaam gin^ zij naar het ven
ster en de hoogmoedige rimpel tus
schen haar wenkbrauwen werd
nog dieper .terwijl zij onafgebro
ken in de vroolijke zomerheerlijk-
heid van het park blikte.
VIJFDE HOOFDSTUK.
Een uur na middernacht was
baron Werner von Linderode ge
storven zonder dat het bewustzijn
nog eönigermate was teruggekeerd.
De dokter had zijn toestand van het
eerste oogenblik af voor hopeloos
verklaard.
Een rijknecht met een telegram,
dat den toekomstigen majoraats
heer Erwin von Linderode van de
ernstige ongesteldheid van zijn
grootvader moest onderrichten,
was even na de komst van den dok
ter afgezonden, maar bij den groo-
ten afstand, waarop zijn garnizoen
verwijderd was en de gebrekkige
verkeersmiddelen kon de aan
komst van den luitenant niet voor
den volgenden middag vernacht
worden.
Mevrouw von Linderode, die ge
heel onder den indruk van haar
'smart scheen, was niet van het
sterbed gefweken en ook Prosper
had de laatste, ondragelijk lang-i
zaamzich voortslepende, uren door
gebracht in 's barons slaapkamer,
die vóór dezen dag door niemand
behalve den kamerdienaar ooit
was betreden. Edith alleen had zich
niet vertoond en had zich ook niet
laten overhalen te komen, toen
haar moeder haar door een bedien
de liet berichten, dat de eerste tee
kenen van den naderenden dood
waren waar te nemen.
Met het vallen van den avond
hadden zich de gezamenlijke, aan
het landgoed verbonden, beambten
en alle bedienden in het ruime ver
trek, dat aan de sterfkamer grens
de, vereenigd.
Kort na middernacht waren op
bevel van mevrouw von Linderode
en met toestemming van den dok
ter de verbindingsdeuren behoed
zaam geopend en de kamerdienaar
had den aanwezigen te verstaan
gegeven, dat het laatste oogenblik
van hun grijzen gebieder gekomen
was.
Zwijgend en aangedaan waren
zij allen getuigen van zijn zacht,
bijna onmerkbaar heengaan ge
weest en hoezeer zij ook lot op dit
oogenblik in hem den strengen
heer hadden gevreesd in liet aan
gezicht des doods had elk zich i
slechts het goede herinnerd, dat
hij van hem had genoten en er was
er geen enkele die niet in zijn hart
erkend had, dat h;i b:: al zijn on-
bruischende heftigheid en niets
ontziende ruwheid, in den grond
toch altijd een goed en rechtvaar
dig huisvader was geweest.
Toen de pastoor van Eichfelde,
sinds lange jaren een vriend des
barons, en zelfs reeds een grijs
aard met sneeuwwit haar, binnen
aan het sterfbed met halfluide 9tem
begon te bidden, waren de mees
ten der daarbuiten verzamelden
neergeknield en menig moeilijk
onderdrukt gezucht en gesnik werd
in de diepe, plechtige stilte ge
hoord.
Toen had zich de dokter, die
aan het hoofdeinde van het een
voudige, iizeren veldbed stond,
over den onbewegelijk daarop uit-
gestrekten baron gebogen en toen
hij zich na verloop van eenigo
minuten met ernstig gelaat weer
oprichtte, hadden de aanwezigen
de zekerheid gekregen dat de oude
baron Werner von Elvershöh stil
en vreedzaam een beter leven was
ingetreden.
Eerbiedig weken die lieden op
zij toen kort daarop de.bitter wee-