Ia la Lgffflsste NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken. 18e jaargang. Dinsdag 27 November 1900. No. 53-tó ABONNEM ENTSPRIJS Voor Haarlem per 3 maanden1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd, is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het gekeele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.02 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37>£ de omstreken en franco per post0.45 ADVERTENTIEN: Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Baiten het Arrondissement Haarlem is de pqjs der Advertentién van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regeL Bureaux: Gebouw Het Spsarne, Kampersingel 70, vlak hij de Turfmarkt. Telefoonnummer der ï'etl actio 600, Telefoonnummer der Administratie 122, Intercommunale aansluiting. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentién en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. HE LA MAR Azn. ie Amsterdam. JDit blad verschijnt dagelijhsbehalve op Zon- en Feestdagen. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicilé Elrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs Faubourg Montmarire. Haarlem's Dagblad tan 27 Not. bevat o. a.11 no Kruger in Parijs ontyangën word. De Yredestracta ten met China, Do hel losgelaten, Het geval to Marseille, Haagsche brief. Politiek Overzicht. Men zou bij de overstelpende Kruger-huide, bijna vergeten zich rekenschap te geven van den toe stand in Zuid-Afrika op dit oogen- blik. „De toestand der Boeren is niet hopeloos en evenmin onont warbaarheeft Kruger dezer dagen gezegd, en de slaat van zaken thans, schijnt hem in liet gelijk te stellen. Van het Oosten van de Z. A. R. hooren wij niet meer na de mis lukte tochten van Buller, Lyttlëton en French om hel land in den om trek der Délagoabaai-lijn schoon te vegen. De operaties van generaal De la Rev in het Westen worden even geheimzinnig verzwegen. Christ. Botha schijnt stil te zit ten. ten minste zoo zou men op maken uit de afwezigheid van tij ding omtrent zijn optreden. Is dit zwijgen van Lord Roberts een gun stig teeken voor zijn krijgsverrich tingen? Er is jacht gemaakt op De Wet door Hunter en andere generaals. Hoe staat het met die jacht- Erg voordeelig voor de jagers zeker niet, want De Wet dreigt alle Boe ren die zich niet bij hem hebben aangesloten, met den dood door den kogel. Dit is niet de bedreiging van iemand die zelf in het nauw zit. In Let Zuiden van den Vrijstaat gaat eveneens meer om dan wij hooren. Alleen blijkt uit de Engel- sche berichten dat tegen de daar opereerende commando's de Brit- sche troepen machteloos zijn, en dat deze niet in staat zijn te belet ten dat telkens de spoorlijnen wor den opgebroken en de aanvoer van kost voor de troepen wordt verhin derd. Zelfs zijn de Britsche generaals niet veilig in Bloemfontein. De Boeren hebben de beheerschende posities rondom de stad telkens in hun bezit. Ook die stellingen kun nen de Engelschen dus niet vol- loenae bezetten. Daarbij komt de groote ontevre denheid der Engelsche soldaten, die zóó groot is, dat de ouders der jon gelieden, die zich vrijwillig bij den Yeomanry aansloten bittere klaag brieven schreven. Wie zoude nu meer „gedemora liseerd" zijn, Britten of Boeren? Het corps diplomatique hield, naar uit Peking gemeld wordt, Za terdagmorgen zijn laatste bijeen komst, waarin de voorwaarden voor het sluiten van een vredestrac- taat met China werden besproken en definitief vastgesteld. De gezan ten moeten daarop nu nog slechts de goedkeuring van hun respectie- ve regeeringen verkrijgen, waarna de rechtstreeksclie onderhandeling met de Chineesche gevolmachtig den zal beginnen. Over de voorwaarden van do re geling lekt niets uit, maar men ge looft algemeen dat de hoofdpunten gelijkluidend zullen zijn aan die welke in de Fransche nota aan de mogendheden voorkomen, nl.: be straffing van de voornaamste schul digen; schadeloosstellingen, door de Chineesche regeering te betalen in verhouding tot de schade door de onderdanen van de verschillen de beschaafde staten geleden; in stelling van sterke wachten aan dc legatiën te Peking, en bezetting van verschillende punten tusschen Peking en Taku door de mogend heden. Paul Kruger. Wij volgen Kruger in ons vorig nummer op z-ijn tocht door het geestdriftige Frankrijk tot zijn aan komst te Dy on en verhaalden van de avondfeesten die te zijner eere gehouden werden. Frankrijk zal door die spontane sympathiën-betuiging zeer zeker bij de andere volkeren van Europa ge voelens van eerbied en vriendschap wekken. Het is, als men leest van Krugers tocht, als een tooversprookje. Te midden van het sleurleven van za ken doen, van winst maken en voor deel behalen, te midden van al dat gedoe over handelsvoordeelen en politieke belangen is hij gekomen, de grijze man, met het fiere verle den met de nog ongebroken ener gie, als de verpersoonlijking van het ideëele, die plots de beschaafde wereld opschrikt uit het geraas van het drukke leven der rnaterieele belangen en in gloed brengt voor heilig meegevoelen, voor heiligen toorn tegen zóóveel onrecht dat be- j dreven is. Zes-en-twintig mïllioen menschen zijn vóór Kruger maarzes-en-: twintig hoofden zijn er tegen. Maar, laten we tot onze kleine plicht terugkeeren en verder Kru ger's tocht verhalen. Zaterdagmorgen vertrokken pre sident Kruger en zijn gevolg per sneltrein naar Parijs. Toen Kruger het hotel verliet, des morgens (e 6£ uur, stonden reeds 800 personen op de Place d'Arf-i, die hem toe juichten. Aan het station was het zeer druk. Voordat de president in zijn wag gon stapte, zeide hij tot den maire, dat hij verrukt was c-ver de ont- i vangst te Dij on. De trein vertrok te Gf uur, onder het gejuichLeve Krugerl leve de Boeren. Kruger groette herhaaldelijk, voor het portierraam staande. De trein stoomde op tijd, 10.30 te Parijs binnen, onder T aai.heffenvan luide hoera's. Kruger met gevolg wordt ontvangen door dc-n presi dent van den gemeenteraad, Gre- bauval en Crozier, directeur van het protocol, die hem het welkom toeroepen in de eerste plaats na mens de stad Parijs en in de twee de plaats namens President Lou- bet. Kruger bedankt met een stem, trillende van aandoening. Hij is geheel onder den indruk van de buitengewone enthousiastische ont vangstHij antwoordt dat hij vol komen begrijpt het devies der stad Parijs. „Fluciuat nee - Mercitur", hij hoopt dat deze spreuk ook op zijn land toegepast zal kunnen wor- den. Het gejuich der kolossale menig te is zoo overweldigend, dat het on mogelijk is iets van de redevoerin gen te hooren. Het voor Zaterdag vastgestelde program kan niet wer den gevolgd. Kruger gaat regelrecht naar 't Plein voor net station waar rijtuigen staan. Een onafzienbare menigte juicht hem toe. Kruger stapt in zijn rijtuig met Grebauval, Leyds en Pauliat. De stoet wordt geëscorteerd door een eseadron politie; op den weg die gevolgd wordt, de Rue Lyon en de Boulevards is een dicht op eengepakte menigte. De toejuichin gen zijn onophoudelijk en harte lijk. Men hoort ..Leve de Boeren! ..Leve Kruger!" „Leve de onafhan kelijkheid;" De orde wordt niet verstoord. Kruger bereikt het hotel Scribe te 11.45 en moet driemaal op het baicon verschijnen met zijn kleinzoon in de armen, die de Transvaalsehe vlag vasthoudt. Kruger heeft na zijn aankomst in het Hotel Scribe ecnige politieke notabiliteiten, een deputatie uit de Nederlandsche kolonie, de prin sessen Bonaparte, prins Henri van Orleans enz. ontvangen. Deze re ceptie was vrij wat beter georgani seerd dan die te Marseille, er wer den geen redevoeringen gehouden, de bezoekers defileerden slechts voorbij den President. Te kwart voor drieën stapte de heer Kruger in het gala-rijtuig van het presidentschap cm zich r.aar het E!y.-ée te begeven. Dc heer Crozier in uniform en de overste Meaux Si. Mare namen in hetzelfde rijtuig plaats. In een tweede rijtuig stap ten dr. Lsyds, de heer Van der Hoe ven en professor Van Hamel. De stoet werd begeleid door een esca- dron van het tweede regiment ku rassiers en reed langs de groote boulevards de Rue Royale, de Champs Elysée en de Avenue Ma- rigny en werd den geheelen weg langs geestdriftig toegejuicht. Op het voorplein bewees een bataljon infanterie de militaire eer, de mu ziek speelde het Transvaalsehe volkslied. De heer Crozier en twee ordon- nansofficieren geleidden president Kruger naar de vestibule, waar hij werd ontvangen door twee secre tarissen van het presidentschap Deze gingen den gast voor naar het Salon des Ambassadeurs, waar pre sident Lc-ubet en minister Delcassé hem afwachtten. Heli onderhoud duurde tien minuten. De president der Z.-A. Republiek werd daarop met hetzelfde ceremonieel uitge leid. Onder geleide van een escadron kurassiers kwam president Loubet te 4.45 aan het hotel Scribe aan, warm toegejuicht door de menigte. Ilij werd aan het portier van zijn rijtuig ontvangen door den heer Crozier, dr. Leyds en den heer Van der Hoeven, die hem met de perso nen van zijn gevolg naar de appar tementen van president Kruger ge leidden. Deze stond den Fransehen president in de anti-chambre op te wachten. Hij liep den heer Loubet te gemoet en geleidde hem naar het groote salon, dat met bloemstukken gevuld was. De heer Loubet bewon derde de bloemen en complimen teerde, den heer Kruger. Deze deed den Franschen staatspresident aan zijn rechterzijde plaats nemen, waarop alle personen van het re- volg zich terugtrokken; slechts pro fessor Van Hamel bleef als tolk bij de beide presidenten. Het onder houd duurde tien minuten en was zeer hartelijk. Vervolgens geleidde president Kruger den lieer Loubet tot aan de trap en nam daar van j hem afscheid. Toen de heer Loubet I om 4 uur 55 min. het hotel verbet, werd liij wederom toegejuicht dooi de menigte, die gedurende het be zoek niet had opgehouden te roe pen „Leve Kruger Leve Loubet!" President Kruger heeft stre-ng de Zondagsrust in acht genomen, en aangezien to Parijs geen llolland- sclie kerk is, in zijn vertrekken zijn Bijbel gelezen. De „Libertë" meent te weten, dat de heer Kruger- waarschijnlijk Woensdag naar Nederland zal ver trekken over Brussel, waar hij zich niet zal ophouden. Oorspronkelijk was de bedoeling in Brussel stil ie houden, doch wegens de ver moeienis aan nieuwe plechtige ont vangsten verbonden, werd du plan geven. me-nten voor beschaafde oorlogvoe- grondgebied der beide Republie ken wordt tot een- woesternij ge maakt. De fakkel heeft het zwaard vervangen als het voornaamste Oor logstuig. De marseh der Britsche colonnes gaat vergezeld van den rook der brandende hofsteden. Plunderen is aan dö orde van den dag, en de aanvallers, niet in staat de'ontembare Burgers, die nog ge wapend zijn, gevangen te nemen of 3 onderwerpen, voeren een wree- üen oorlog op hunne vrouwen cn kinderen, die zonder voedsel en zonder dak cr toe gedreven woiclen om van koude en honger op het veld te sterven, of hun voedsel te zoeken en tegen welken prijs! in con Kaffer kraal of Britsch kamp." Voorts wijst hij er op, dat al is, omdat de Transvaalsehe regeering bij de Ilaagsche Vredesconferentie was uitgesloten Engeland technisch niet verplicht in dezen oorlog de reglementen van oorlogvoering, bij de Ilaagsche Conferentie bepaald, toe te passen, hel Britsche gouver nement zedelijk deze verplichting toch zeer zeker wel heeft. Tegen dezen teruggang naar het barbarisme, schrijft Stead deze noodlottige poging om de klok van den menschelijken vooruitgang van de twintigste naar de zeventiende eeuw terug te zetten, is iedere be schaafde natie verplicht te protes teeren. De feiten zijn helaas! on betwistbaar en onbetwist. Het ge tuigenis van Britsche officieren en soldaten, die nu in het veld zijn, is volledig cn wordt officieel beves tigd door de proclamaties van de Britsche generaals. De bijlage bevat de bewijzen aanlooncnde dat de bedoelde regie menton der Haagsche Conferentie op groote schaal en op besliste wij ze overtreden worden in den Trans- vaal-oorlog. lachspieren der aanwezigen te wer- i ken. 'i Was een aardige avond. Op Donderdag, 6 December 1900, 's morgens 11 uur, zal door den Com missaris der Koningin in Noord-Hol- i land ten Gouvernementshuizo worden herbesteed: do voorziening der hoorden van het Noord-Hollandsch kanaal, voor zooveel betreft perceel I, II en III. Raming lo perceel f4000.2e perceel f 10.000, 3e perceel 10.000, massa ƒ24.000. Buitenlandsch Nieuws. De Hel losgebroken William Stead, de bekende En gelsche journalist, de redacteur van de „Revue of Revues", de man van War a gainst war (de oorlog aan den oorlog) heeft zich dezer dagen in een proclamatie tot het Engelsche volk gericht, waarin hij op krach tige wijze protesteert tegen de ma nier van oorlogvoeren der Engel schen in Zuid-Afrika. In een begeleidend schrijven zegt hij o. a. „Heden, nu de oorlog meer dan 'een jaar geduurd heeft, worden alle inachtnemingen van de regie ring in den wind geslagen. Het Stadsnieuws 1IAARLEM, 26 Nov. 1900. Brongebouw. Het was Zondagavond zeer gezel lig cn vol op het populair concert. Schcone muziek, aardige voor drachten en het optreden van een komiek, ziedaar alle dingen, die trekken. En dat de aanwezigen zich puik geamuseerd hebben, dat bleek uit het luid applaus na ieder mu zieknummer, dat bleek uit het aan houdend gelach en daverend hand geklap na iedere voordracht. De Hollandsche duellisten, de heer en Mevr. Fleury, met hun fraaie cos tumes, oogstten veel bijval. Hun werd een mand c-n bouquet Chry santhemums, voorzeker een aardige attentie, overhandigd onder luide toejuichingen van het publiek. De karakterkomiek Henry Slrous kwam zijn ouden roem ook weer eens handhavc-n. Met zijn voor dracht „In een krankzinnigenge- s-icht.", wist hij maar danig op de Uitgelokt door het gunstige winter weder zag men Zondagmorgen op den straatweg AmsterdamHaarlem talrij ke wielrijders. Is de Rijksstraatweg en het dorp Halfweg tijdens de campagne aan de suikerfabriek voor voetgangers in den regel moeilijk begaanbaar, Zon dag was de weg in zoodanigen toe stand dat het wielrijden daarop niet mogelijk was; slechts enkelen die op hun wiel bleven, kwamen behouden door die glibberige massa, menige rij der zelfs rijdster kwam vrij onzacht j nader met dien onkenbaren straatweg in. aanraking en hoe de costuums er i dan uitzagen laat zich begrijpen. Door het ongunstige weder des mid-l dags maakten de meeste wielrijders de terugreis per spoor. Dr. 13. Tideman, predikant der Re-v monstrantscli gereformeerde gemeente alhier, heefl Zondag 25 dezer, na de godsdienstoefening medegedeeld, dat hij met ingang van 1 Mei a.s. zijn eer vol emeritaat om gezondheidsredenen heeft aangevraagd. De heer van der Velden, depothou der Kruisweg, verzoekt ons mede te deelen, dat hij geenszins de belofte ge daan heeft op Zondag geen brood meer' te doen bezorgen of van de fabriek af tehalen of te outvangen. De' propagan da vanwege de bakkersgezellen werd, dan ook gisteren op den Kruisweg- voortgezet. Wij veronderstellen, dat onze be richtgever zelf ter goeder trouw heeft- gedwaald en hebben lieru intusschen om opheldering verzocht Schouwburg. Kruimeldatn in Pariji. De tweede voorsteling van dit suc cesstuk, dat reeds 128 voorstellingen beleefde had Zaterdagavond plaats, voor een volle zaal liet publick scheen zich ook uu weder uitmuntend te ver-, maken. Na sommige bedrijven moest drie- viermaal gehaald wordem. De. hoer Bigot handhaafde zijn ouden naam en was als altijd de vermakelijli st e onder dc vermakclijkcn. Wij maken ons tot tolk van verschil lende klachten, door bewoners van de Wolstraat geuit over een verboden huis aldaar. De neringdoenden in de straat lijden door de aanwezigheid ervan grooic schade, en bovendien geeft het herhaaldelijk aanleiding tot rumoerige tooneelen. Zoo werd bijv. Zaterdag avond door bezoekers de boel in het huis kort cn klein geslagen. Feuilleton. Naar het Duitsch. 14) Dat behoef je zeker niet, Edith! Al wat ik je verzoek is dat je me tijd geeft rnet het mee te deeien tot ik een andere geschikte betrekking voor Fabian gevonden heb. Ik zcu hem weliswaar reeds nu bij een mijner vroegere regimentskamcra- den onder dak kunnen brengen, die een houtvester voor zijn bos- schen in Li tanen zoekt. Maar ten opzichte van het inkomen zou het voor Fabian geen verbetering zijn cn bovendien staat het leven in de wilde eenzaamheid dier streken ge lijk met een verbanning uit de be schaafde wereld. Ik twijfel er niet aan of hij zou een zoo weinig aan lokkend aanbod afslaan. Zoo hij dat deed had hij in elk geval het recht verbeurd je van ondankbaarheid te beschuldi gen. Wanneer je geweten je ech ter in 't geheel geen rust laat. dan kan je hem zijn heldendaad tegen over den ongelukkigen strooper door een behoorlijk geschenk in geld beloonen. Met eenige wissels laten zich lieden van dit slag nog over heel andere dingen troosten dan over een verandering van be trekking. 1-Iaar stijgende opgewondenheid verbaasde Erwin hoe langer hoe meer. Je beoordeelt den man te hard, Edith, zoo trachtte hij haar tot kalmte te brengen. Ik geef wel toe dat zijn uiterlijk niet bijzonder sympatiek is en oqk mij ware het liever geweest zoo mii na de nood lottige geschiedenis met den neer geschoten arbeider, een anderen werkkring had gezocht. Daar hij echter met zijn stil, menschen- schuw karakter niemand in den weg loopt en jij plan hebt Elvers- höh vcor eenigen tijd te verlaten... Zoo vindt je het niet noodig me eerst dit klein bewijs van lief devolle opoffering te geven. Er blijft me dus slechts over te betreu ren je daarom te hebben verzocht. Laat ons er niet verder over spre ken. Ze wierp met een trotsche bewe ging hei hoofd achterover en stond op om heen te gaan. Geheel ver schrikt kwam de jeugdige grond bezitter voor haar staan. Dit is een misverstand, lieve ling! Ik zou niet de geringste po- ging gedaan hebben als ik had kun nen denken dat je de zaak zoo tra- 'gisch zoudt opvatten. Natuurlijk zal ik die aangelegenheid vandaag nog regelen. Je kunt dan waarlijk niet meer twijfelen aan mijn be reidwilligheid elk van je wenschen te vervullen. Ze wendde zich weer tot hem en een vluchtig lachje gleed over haar koud gelaat. En inwendig hou je me na tuurlijk voor vreeselijk grillig en eigenzinnig, niet waar? Ze zag er op dit coger.blik weer zóó beteoverend uit, dat zijn eenig antwoord hierin bestond, dat hij haar innig aan zijn hart drukte en met hartstochtelijke onstuimigheid hjiar trotsche mond kuste. Met gesloten oogen liet Edith ge durende een paar seconden die liefkoozing toe, toen vroeg ze zacht, terwijl ze zich langzaam uit zijn omarming los maakte En zorg je er voor dat Fabian weg is nog voor we op reis gaan? Later...-na ons huwelijk zal ik je vertellen waarom me daaraan zoo veel gelegen was. Alleen de gedachte aan dat ge luk, waarnaar hij zoo vurig ver langde, was reeds voldoende om de laatste kleine bedenkingen van zijn geweten tot zwijgen te bren gen. Er steekt dus nog iets anders achter? schertste hij; een of ander vreeselijk geheim? Kijk, liefste, waarom heb je dat niet dadelijk gezegd? De man had dan natuurlijk al lang opgehouden je door zijn nabijheid to verontrusten. Vandaag nog zal hij er aan beginnen zijn boeltje bij elkaar te pakken of hij al besluit de betrekking aan te ne- men of niet. Ik dank je, fluisterde zij bij na teeder. En laat me nu gaan. Mijn moeder zou anders in slaat zijn een heele wagonlading rcuw- kostuines te laten komen. Laat ze haar gang maar gaan! riep de jonge majoraatsheer over moedig, terwijl hij Edith een arm reikte ten einde haar te geleiden. Later zenden we dien rommel naar een of andere instelling van wel dadigheid om te verdoelen onder arme weduwen. Want hier op El- vershöh zal, naar ik hoop, niet zoo spoedig nieuwe reden tot rouw- dragen zijn. Het einde van hun gesprek had hem in een allergelukkigste stem ming gebracht en ook Edith adem de vrijer, nu zij er eindelijk in ge slaagd was den gevaarlijken mensch te verwijderen, dien zij haatte cn vreesde, sedert hij haar aan den oever van het bosehmeer bij haar heimelijke trouwbreuk had ver rast. ACHTSTE HOOFDSTUK. Slechts enkele uren had Pros per het in zijn stille studn kamer kunnen uithouden. De boeken, die zco dikwijls zijn troost en toevlucht geweest waren, konden hem h .den niet boeien en de aangename on rustigheid van zijn hart dreef hem do ecne bezigheid na de andere tor hand te nemen zonder dat hij in tusschen ook maar gedurende en kele minuten het heerlijke avontuur van dien morgen kon vergeten. Van het middageten, dat hem op zijn kamer werd gebracht, at hij als al tijd slechts zeer weinig, maar hij dronk, geheel tegen zijn gewoonte in, verscheidene glazen wijn en hei vurige druivennat deed zijn ge lukkig gevoel van kracht c-n gezond heid^ dat sedert zijn ontmoeting met Kathe zich van hem had mees ter gemaakt, nog toenemen. Toen de middagzon haar gouden slra-, Ien in breede stroomen over zijn schrijftafel wierp was het hem on-, mogelijk langer in de enge ruimte tusschen die vier wanden 1c blij ven. Hij drukte den stroohoed op zijn donker, golvend haar en, zon-' der zich als anders dcor een dus' en een overjas tegen uo mogelijk opkomende avondkoelte te beschut-- ten, snelde hij het park in. Het was zijn voornemen niet ger weest lot aan het huis van den tuin man te gaan, maar dat wonderlijk zoet verlangen, dat zijn borst zoo erruimde en zijn hart zoo onvroo- üjkte, dreef hem steeds weer in de richting hoe dikwijls hij ook onder weg ophield cn in tweestrijd was of hij niet om zou keeren, Nu zag hij de ruiten van de broeikassen als zuiver zilver voor zich schitte ren en, eer hij nog wist )>oe het gebeurd was, wandelde hij er lus-,1 schen en rechtop liet vriendelijke kleine huisje aan. H:: wilde alleen op eenigen af land daarvan vcor- bij gaan. gelukkig in de hoop dcor het geliefd wezen te worden ge-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1900 | | pagina 1