Ia la Lgffflsste
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
18e jaargang.
Dinsdag 27 November 1900.
No. 53-tó
ABONNEM ENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd, is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het gekeele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37>£
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Baiten het Arrondissement Haarlem
is de pqjs der Advertentién van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spsarne, Kampersingel 70, vlak hij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der ï'etl actio 600, Telefoonnummer der Administratie 122,
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentién
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. HE LA MAR Azn. ie Amsterdam.
JDit blad verschijnt dagelijhsbehalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicilé Elrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs Faubourg Montmarire.
Haarlem's Dagblad tan 27 Not.
bevat o. a.11 no Kruger in Parijs
ontyangën word. De Yredestracta
ten met China, Do hel losgelaten,
Het geval to Marseille, Haagsche
brief.
Politiek Overzicht.
Men zou bij de overstelpende
Kruger-huide, bijna vergeten zich
rekenschap te geven van den toe
stand in Zuid-Afrika op dit oogen-
blik. „De toestand der Boeren is
niet hopeloos en evenmin onont
warbaarheeft Kruger dezer dagen
gezegd, en de slaat van zaken
thans, schijnt hem in liet gelijk te
stellen.
Van het Oosten van de Z. A. R.
hooren wij niet meer na de mis
lukte tochten van Buller, Lyttlëton
en French om hel land in den om
trek der Délagoabaai-lijn schoon te
vegen.
De operaties van generaal De la
Rev in het Westen worden even
geheimzinnig verzwegen.
Christ. Botha schijnt stil te zit
ten. ten minste zoo zou men op
maken uit de afwezigheid van tij
ding omtrent zijn optreden. Is dit
zwijgen van Lord Roberts een gun
stig teeken voor zijn krijgsverrich
tingen?
Er is jacht gemaakt op De Wet
door Hunter en andere generaals.
Hoe staat het met die jacht- Erg
voordeelig voor de jagers zeker
niet, want De Wet dreigt alle Boe
ren die zich niet bij hem hebben
aangesloten, met den dood door den
kogel. Dit is niet de bedreiging van
iemand die zelf in het nauw zit.
In Let Zuiden van den Vrijstaat
gaat eveneens meer om dan wij
hooren. Alleen blijkt uit de Engel-
sche berichten dat tegen de daar
opereerende commando's de Brit-
sche troepen machteloos zijn, en
dat deze niet in staat zijn te belet
ten dat telkens de spoorlijnen wor
den opgebroken en de aanvoer van
kost voor de troepen wordt verhin
derd.
Zelfs zijn de Britsche generaals
niet veilig in Bloemfontein. De
Boeren hebben de beheerschende
posities rondom de stad telkens in
hun bezit. Ook die stellingen kun
nen de Engelschen dus niet vol-
loenae bezetten.
Daarbij komt de groote ontevre
denheid der Engelsche soldaten, die
zóó groot is, dat de ouders der jon
gelieden, die zich vrijwillig bij den
Yeomanry aansloten bittere klaag
brieven schreven.
Wie zoude nu meer „gedemora
liseerd" zijn, Britten of Boeren?
Het corps diplomatique hield,
naar uit Peking gemeld wordt, Za
terdagmorgen zijn laatste bijeen
komst, waarin de voorwaarden
voor het sluiten van een vredestrac-
taat met China werden besproken
en definitief vastgesteld. De gezan
ten moeten daarop nu nog slechts
de goedkeuring van hun respectie-
ve regeeringen verkrijgen, waarna
de rechtstreeksclie onderhandeling
met de Chineesche gevolmachtig
den zal beginnen.
Over de voorwaarden van do re
geling lekt niets uit, maar men ge
looft algemeen dat de hoofdpunten
gelijkluidend zullen zijn aan die
welke in de Fransche nota aan de
mogendheden voorkomen, nl.: be
straffing van de voornaamste schul
digen; schadeloosstellingen, door
de Chineesche regeering te betalen
in verhouding tot de schade door
de onderdanen van de verschillen
de beschaafde staten geleden; in
stelling van sterke wachten aan dc
legatiën te Peking, en bezetting
van verschillende punten tusschen
Peking en Taku door de mogend
heden.
Paul Kruger.
Wij volgen Kruger in ons vorig
nummer op z-ijn tocht door het
geestdriftige Frankrijk tot zijn aan
komst te Dy on en verhaalden van
de avondfeesten die te zijner eere
gehouden werden.
Frankrijk zal door die spontane
sympathiën-betuiging zeer zeker bij
de andere volkeren van Europa ge
voelens van eerbied en vriendschap
wekken.
Het is, als men leest van Krugers
tocht, als een tooversprookje. Te
midden van het sleurleven van za
ken doen, van winst maken en voor
deel behalen, te midden van al dat
gedoe over handelsvoordeelen en
politieke belangen is hij gekomen,
de grijze man, met het fiere verle
den met de nog ongebroken ener
gie, als de verpersoonlijking van
het ideëele, die plots de beschaafde
wereld opschrikt uit het geraas van
het drukke leven der rnaterieele
belangen en in gloed brengt voor
heilig meegevoelen, voor heiligen
toorn tegen zóóveel onrecht dat be- j
dreven is.
Zes-en-twintig mïllioen menschen
zijn vóór Kruger maarzes-en-:
twintig hoofden zijn er tegen.
Maar, laten we tot onze kleine
plicht terugkeeren en verder Kru
ger's tocht verhalen.
Zaterdagmorgen vertrokken pre
sident Kruger en zijn gevolg per
sneltrein naar Parijs. Toen Kruger
het hotel verliet, des morgens (e
6£ uur, stonden reeds 800 personen
op de Place d'Arf-i, die hem toe
juichten. Aan het station was het
zeer druk.
Voordat de president in zijn wag
gon stapte, zeide hij tot den maire,
dat hij verrukt was c-ver de ont- i
vangst te Dij on.
De trein vertrok te Gf uur, onder
het gejuichLeve Krugerl leve de
Boeren.
Kruger groette herhaaldelijk,
voor het portierraam staande.
De trein stoomde op tijd, 10.30 te
Parijs binnen, onder T aai.heffenvan
luide hoera's. Kruger met gevolg
wordt ontvangen door dc-n presi
dent van den gemeenteraad, Gre-
bauval en Crozier, directeur van
het protocol, die hem het welkom
toeroepen in de eerste plaats na
mens de stad Parijs en in de twee
de plaats namens President Lou-
bet. Kruger bedankt met een stem,
trillende van aandoening. Hij is
geheel onder den indruk van de
buitengewone enthousiastische ont
vangstHij antwoordt dat hij vol
komen begrijpt het devies der stad
Parijs. „Fluciuat nee - Mercitur",
hij hoopt dat deze spreuk ook op
zijn land toegepast zal kunnen wor-
den.
Het gejuich der kolossale menig
te is zoo overweldigend, dat het on
mogelijk is iets van de redevoerin
gen te hooren. Het voor Zaterdag
vastgestelde program kan niet wer
den gevolgd. Kruger gaat regelrecht
naar 't Plein voor net station waar
rijtuigen staan. Een onafzienbare
menigte juicht hem toe. Kruger
stapt in zijn rijtuig met Grebauval,
Leyds en Pauliat.
De stoet wordt geëscorteerd door
een eseadron politie; op den weg
die gevolgd wordt, de Rue Lyon
en de Boulevards is een dicht op
eengepakte menigte. De toejuichin
gen zijn onophoudelijk en harte
lijk. Men hoort ..Leve de Boeren!
..Leve Kruger!" „Leve de onafhan
kelijkheid;" De orde wordt niet
verstoord. Kruger bereikt het hotel
Scribe te 11.45 en moet driemaal op
het baicon verschijnen met zijn
kleinzoon in de armen, die de
Transvaalsehe vlag vasthoudt.
Kruger heeft na zijn aankomst
in het Hotel Scribe ecnige politieke
notabiliteiten, een deputatie uit
de Nederlandsche kolonie, de prin
sessen Bonaparte, prins Henri van
Orleans enz. ontvangen. Deze re
ceptie was vrij wat beter georgani
seerd dan die te Marseille, er wer
den geen redevoeringen gehouden,
de bezoekers defileerden slechts
voorbij den President.
Te kwart voor drieën stapte de
heer Kruger in het gala-rijtuig van
het presidentschap cm zich r.aar het
E!y.-ée te begeven. Dc heer Crozier
in uniform en de overste Meaux Si.
Mare namen in hetzelfde rijtuig
plaats. In een tweede rijtuig stap
ten dr. Lsyds, de heer Van der Hoe
ven en professor Van Hamel. De
stoet werd begeleid door een esca-
dron van het tweede regiment ku
rassiers en reed langs de groote
boulevards de Rue Royale, de
Champs Elysée en de Avenue Ma-
rigny en werd den geheelen weg
langs geestdriftig toegejuicht. Op
het voorplein bewees een bataljon
infanterie de militaire eer, de mu
ziek speelde het Transvaalsehe
volkslied.
De heer Crozier en twee ordon-
nansofficieren geleidden president
Kruger naar de vestibule, waar hij
werd ontvangen door twee secre
tarissen van het presidentschap
Deze gingen den gast voor naar het
Salon des Ambassadeurs, waar pre
sident Lc-ubet en minister Delcassé
hem afwachtten. Heli onderhoud
duurde tien minuten. De president
der Z.-A. Republiek werd daarop
met hetzelfde ceremonieel uitge
leid.
Onder geleide van een escadron
kurassiers kwam president Loubet
te 4.45 aan het hotel Scribe aan,
warm toegejuicht door de menigte.
Ilij werd aan het portier van zijn
rijtuig ontvangen door den heer
Crozier, dr. Leyds en den heer Van
der Hoeven, die hem met de perso
nen van zijn gevolg naar de appar
tementen van president Kruger ge
leidden. Deze stond den Fransehen
president in de anti-chambre op te
wachten. Hij liep den heer Loubet
te gemoet en geleidde hem naar het
groote salon, dat met bloemstukken
gevuld was. De heer Loubet bewon
derde de bloemen en complimen
teerde, den heer Kruger. Deze deed
den Franschen staatspresident aan
zijn rechterzijde plaats nemen,
waarop alle personen van het re-
volg zich terugtrokken; slechts pro
fessor Van Hamel bleef als tolk bij
de beide presidenten. Het onder
houd duurde tien minuten en was
zeer hartelijk. Vervolgens geleidde
president Kruger den lieer Loubet
tot aan de trap en nam daar van
j hem afscheid. Toen de heer Loubet
I om 4 uur 55 min. het hotel verbet,
werd liij wederom toegejuicht dooi
de menigte, die gedurende het be
zoek niet had opgehouden te roe
pen „Leve Kruger Leve Loubet!"
President Kruger heeft stre-ng de
Zondagsrust in acht genomen, en
aangezien to Parijs geen llolland-
sclie kerk is, in zijn vertrekken zijn
Bijbel gelezen.
De „Libertë" meent te weten, dat
de heer Kruger- waarschijnlijk
Woensdag naar Nederland zal ver
trekken over Brussel, waar hij zich
niet zal ophouden. Oorspronkelijk
was de bedoeling in Brussel stil
ie houden, doch wegens de ver
moeienis aan nieuwe plechtige ont
vangsten verbonden, werd du plan
geven.
me-nten voor beschaafde oorlogvoe-
grondgebied der beide Republie
ken wordt tot een- woesternij ge
maakt. De fakkel heeft het zwaard
vervangen als het voornaamste Oor
logstuig. De marseh der Britsche
colonnes gaat vergezeld van den
rook der brandende hofsteden.
Plunderen is aan dö orde van den
dag, en de aanvallers, niet in staat
de'ontembare Burgers, die nog ge
wapend zijn, gevangen te nemen of
3 onderwerpen, voeren een wree-
üen oorlog op hunne vrouwen cn
kinderen, die zonder voedsel en
zonder dak cr toe gedreven woiclen
om van koude en honger op het
veld te sterven, of hun voedsel te
zoeken en tegen welken prijs!
in con Kaffer kraal of Britsch
kamp."
Voorts wijst hij er op, dat al is,
omdat de Transvaalsehe regeering
bij de Ilaagsche Vredesconferentie
was uitgesloten Engeland technisch
niet verplicht in dezen oorlog de
reglementen van oorlogvoering, bij
de Ilaagsche Conferentie bepaald,
toe te passen, hel Britsche gouver
nement zedelijk deze verplichting
toch zeer zeker wel heeft.
Tegen dezen teruggang naar het
barbarisme, schrijft Stead deze
noodlottige poging om de klok van
den menschelijken vooruitgang van
de twintigste naar de zeventiende
eeuw terug te zetten, is iedere be
schaafde natie verplicht te protes
teeren. De feiten zijn helaas! on
betwistbaar en onbetwist. Het ge
tuigenis van Britsche officieren en
soldaten, die nu in het veld zijn, is
volledig cn wordt officieel beves
tigd door de proclamaties van de
Britsche generaals.
De bijlage bevat de bewijzen
aanlooncnde dat de bedoelde regie
menton der Haagsche Conferentie
op groote schaal en op besliste wij
ze overtreden worden in den Trans-
vaal-oorlog.
lachspieren der aanwezigen te wer-
i ken. 'i Was een aardige avond.
Op Donderdag, 6 December 1900,
's morgens 11 uur, zal door den Com
missaris der Koningin in Noord-Hol- i
land ten Gouvernementshuizo worden
herbesteed: do voorziening der hoorden
van het Noord-Hollandsch kanaal,
voor zooveel betreft perceel I, II en
III. Raming lo perceel f4000.2e
perceel f 10.000, 3e perceel 10.000,
massa ƒ24.000.
Buitenlandsch Nieuws.
De Hel losgebroken
William Stead, de bekende En
gelsche journalist, de redacteur van
de „Revue of Revues", de man van
War a gainst war (de oorlog aan den
oorlog) heeft zich dezer dagen in
een proclamatie tot het Engelsche
volk gericht, waarin hij op krach
tige wijze protesteert tegen de ma
nier van oorlogvoeren der Engel
schen in Zuid-Afrika.
In een begeleidend schrijven zegt
hij o. a.
„Heden, nu de oorlog meer dan
'een jaar geduurd heeft, worden
alle inachtnemingen van de regie
ring in den wind geslagen. Het
Stadsnieuws
1IAARLEM, 26 Nov. 1900.
Brongebouw.
Het was Zondagavond zeer gezel
lig cn vol op het populair concert.
Schcone muziek, aardige voor
drachten en het optreden van een
komiek, ziedaar alle dingen, die
trekken. En dat de aanwezigen zich
puik geamuseerd hebben, dat bleek
uit het luid applaus na ieder mu
zieknummer, dat bleek uit het aan
houdend gelach en daverend hand
geklap na iedere voordracht. De
Hollandsche duellisten, de heer en
Mevr. Fleury, met hun fraaie cos
tumes, oogstten veel bijval. Hun
werd een mand c-n bouquet Chry
santhemums, voorzeker een aardige
attentie, overhandigd onder luide
toejuichingen van het publiek. De
karakterkomiek Henry Slrous
kwam zijn ouden roem ook weer
eens handhavc-n. Met zijn voor
dracht „In een krankzinnigenge-
s-icht.", wist hij maar danig op de
Uitgelokt door het gunstige winter
weder zag men Zondagmorgen op den
straatweg AmsterdamHaarlem talrij
ke wielrijders. Is de Rijksstraatweg en
het dorp Halfweg tijdens de campagne
aan de suikerfabriek voor voetgangers
in den regel moeilijk begaanbaar, Zon
dag was de weg in zoodanigen toe
stand dat het wielrijden daarop niet
mogelijk was; slechts enkelen die op
hun wiel bleven, kwamen behouden
door die glibberige massa, menige rij
der zelfs rijdster kwam vrij onzacht j
nader met dien onkenbaren straatweg
in. aanraking en hoe de costuums er i
dan uitzagen laat zich begrijpen.
Door het ongunstige weder des mid-l
dags maakten de meeste wielrijders de
terugreis per spoor.
Dr. 13. Tideman, predikant der Re-v
monstrantscli gereformeerde gemeente
alhier, heefl Zondag 25 dezer, na de
godsdienstoefening medegedeeld, dat
hij met ingang van 1 Mei a.s. zijn eer
vol emeritaat om gezondheidsredenen
heeft aangevraagd.
De heer van der Velden, depothou
der Kruisweg, verzoekt ons mede te
deelen, dat hij geenszins de belofte ge
daan heeft op Zondag geen brood meer'
te doen bezorgen of van de fabriek af
tehalen of te outvangen. De' propagan
da vanwege de bakkersgezellen werd,
dan ook gisteren op den Kruisweg-
voortgezet.
Wij veronderstellen, dat onze be
richtgever zelf ter goeder trouw heeft-
gedwaald en hebben lieru intusschen
om opheldering verzocht
Schouwburg.
Kruimeldatn in Pariji.
De tweede voorsteling van dit suc
cesstuk, dat reeds 128 voorstellingen
beleefde had Zaterdagavond plaats,
voor een volle zaal liet publick scheen
zich ook uu weder uitmuntend te ver-,
maken. Na sommige bedrijven moest
drie- viermaal gehaald wordem. De.
hoer Bigot handhaafde zijn ouden
naam en was als altijd de vermakelijli
st e onder dc vermakclijkcn.
Wij maken ons tot tolk van verschil
lende klachten, door bewoners van de
Wolstraat geuit over een verboden huis
aldaar. De neringdoenden in de straat
lijden door de aanwezigheid ervan
grooic schade, en bovendien geeft het
herhaaldelijk aanleiding tot rumoerige
tooneelen. Zoo werd bijv. Zaterdag
avond door bezoekers de boel in het
huis kort cn klein geslagen.
Feuilleton.
Naar het Duitsch.
14)
Dat behoef je zeker niet, Edith!
Al wat ik je verzoek is dat je me
tijd geeft rnet het mee te deeien tot
ik een andere geschikte betrekking
voor Fabian gevonden heb. Ik zcu
hem weliswaar reeds nu bij een
mijner vroegere regimentskamcra-
den onder dak kunnen brengen,
die een houtvester voor zijn bos-
schen in Li tanen zoekt. Maar ten
opzichte van het inkomen zou het
voor Fabian geen verbetering zijn
cn bovendien staat het leven in de
wilde eenzaamheid dier streken ge
lijk met een verbanning uit de be
schaafde wereld. Ik twijfel er niet
aan of hij zou een zoo weinig aan
lokkend aanbod afslaan.
Zoo hij dat deed had hij in
elk geval het recht verbeurd je
van ondankbaarheid te beschuldi
gen. Wanneer je geweten je ech
ter in 't geheel geen rust laat. dan
kan je hem zijn heldendaad tegen
over den ongelukkigen strooper
door een behoorlijk geschenk in
geld beloonen. Met eenige wissels
laten zich lieden van dit slag nog
over heel andere dingen troosten
dan over een verandering van be
trekking.
1-Iaar stijgende opgewondenheid
verbaasde Erwin hoe langer hoe
meer.
Je beoordeelt den man te hard,
Edith, zoo trachtte hij haar tot
kalmte te brengen. Ik geef wel toe
dat zijn uiterlijk niet bijzonder
sympatiek is en oqk mij ware het
liever geweest zoo mii na de nood
lottige geschiedenis met den neer
geschoten arbeider, een anderen
werkkring had gezocht. Daar hij
echter met zijn stil, menschen-
schuw karakter niemand in den
weg loopt en jij plan hebt Elvers-
höh vcor eenigen tijd te verlaten...
Zoo vindt je het niet noodig
me eerst dit klein bewijs van lief
devolle opoffering te geven. Er
blijft me dus slechts over te betreu
ren je daarom te hebben verzocht.
Laat ons er niet verder over spre
ken.
Ze wierp met een trotsche bewe
ging hei hoofd achterover en stond
op om heen te gaan. Geheel ver
schrikt kwam de jeugdige grond
bezitter voor haar staan.
Dit is een misverstand, lieve
ling! Ik zou niet de geringste po-
ging gedaan hebben als ik had kun
nen denken dat je de zaak zoo tra-
'gisch zoudt opvatten. Natuurlijk
zal ik die aangelegenheid vandaag
nog regelen. Je kunt dan waarlijk
niet meer twijfelen aan mijn be
reidwilligheid elk van je wenschen
te vervullen.
Ze wendde zich weer tot hem
en een vluchtig lachje gleed over
haar koud gelaat.
En inwendig hou je me na
tuurlijk voor vreeselijk grillig en
eigenzinnig, niet waar?
Ze zag er op dit coger.blik weer
zóó beteoverend uit, dat zijn eenig
antwoord hierin bestond, dat hij
haar innig aan zijn hart drukte en
met hartstochtelijke onstuimigheid
hjiar trotsche mond kuste.
Met gesloten oogen liet Edith ge
durende een paar seconden die
liefkoozing toe, toen vroeg ze zacht,
terwijl ze zich langzaam uit zijn
omarming los maakte
En zorg je er voor dat Fabian
weg is nog voor we op reis gaan?
Later...-na ons huwelijk zal ik je
vertellen waarom me daaraan zoo
veel gelegen was.
Alleen de gedachte aan dat ge
luk, waarnaar hij zoo vurig ver
langde, was reeds voldoende om
de laatste kleine bedenkingen van
zijn geweten tot zwijgen te bren
gen.
Er steekt dus nog iets anders
achter? schertste hij; een of ander
vreeselijk geheim? Kijk, liefste,
waarom heb je dat niet dadelijk
gezegd? De man had dan natuurlijk
al lang opgehouden je door zijn
nabijheid to verontrusten. Vandaag
nog zal hij er aan beginnen zijn
boeltje bij elkaar te pakken of hij
al besluit de betrekking aan te ne-
men of niet.
Ik dank je, fluisterde zij bij
na teeder. En laat me nu gaan.
Mijn moeder zou anders in slaat
zijn een heele wagonlading rcuw-
kostuines te laten komen.
Laat ze haar gang maar gaan!
riep de jonge majoraatsheer over
moedig, terwijl hij Edith een arm
reikte ten einde haar te geleiden.
Later zenden we dien rommel naar
een of andere instelling van wel
dadigheid om te verdoelen onder
arme weduwen. Want hier op El-
vershöh zal, naar ik hoop, niet zoo
spoedig nieuwe reden tot rouw-
dragen zijn.
Het einde van hun gesprek had
hem in een allergelukkigste stem
ming gebracht en ook Edith adem
de vrijer, nu zij er eindelijk in ge
slaagd was den gevaarlijken mensch
te verwijderen, dien zij haatte cn
vreesde, sedert hij haar aan den
oever van het bosehmeer bij haar
heimelijke trouwbreuk had ver
rast.
ACHTSTE HOOFDSTUK.
Slechts enkele uren had Pros
per het in zijn stille studn kamer
kunnen uithouden. De boeken, die
zco dikwijls zijn troost en toevlucht
geweest waren, konden hem h .den
niet boeien en de aangename on
rustigheid van zijn hart dreef hem
do ecne bezigheid na de andere tor
hand te nemen zonder dat hij in
tusschen ook maar gedurende en
kele minuten het heerlijke avontuur
van dien morgen kon vergeten. Van
het middageten, dat hem op zijn
kamer werd gebracht, at hij als al
tijd slechts zeer weinig, maar hij
dronk, geheel tegen zijn gewoonte
in, verscheidene glazen wijn en
hei vurige druivennat deed zijn ge
lukkig gevoel van kracht c-n gezond
heid^ dat sedert zijn ontmoeting
met Kathe zich van hem had mees
ter gemaakt, nog toenemen. Toen
de middagzon haar gouden slra-,
Ien in breede stroomen over zijn
schrijftafel wierp was het hem on-,
mogelijk langer in de enge ruimte
tusschen die vier wanden 1c blij
ven. Hij drukte den stroohoed op
zijn donker, golvend haar en, zon-'
der zich als anders dcor een dus'
en een overjas tegen uo mogelijk
opkomende avondkoelte te beschut--
ten, snelde hij het park in.
Het was zijn voornemen niet ger
weest lot aan het huis van den tuin
man te gaan, maar dat wonderlijk
zoet verlangen, dat zijn borst zoo
erruimde en zijn hart zoo onvroo-
üjkte, dreef hem steeds weer in de
richting hoe dikwijls hij ook onder
weg ophield cn in tweestrijd was
of hij niet om zou keeren, Nu zag
hij de ruiten van de broeikassen
als zuiver zilver voor zich schitte
ren en, eer hij nog wist )>oe het
gebeurd was, wandelde hij er lus-,1
schen en rechtop liet vriendelijke
kleine huisje aan. H:: wilde alleen
op eenigen af land daarvan vcor-
bij gaan. gelukkig in de hoop dcor
het geliefd wezen te worden ge-