flenariic ae Jong-, do
moordenaar.
De volgends maand zal voor het Hof
van Assisen van Oo6t-Vlaanderen Hen
drik de Jong, bij de Nederlandsehe ju
stitie welbekend, terechtstaan, beschul
digd van een dubbelen moord te Gent,
bedreven in de Plateaustraat, op 19 Ju
ni 1898.
De beide slachtoffers, Philomène
Wouters en Jeanne Pauwels, zijn dien
dag in haar woning met hamerslagen
gedood, diefstal was de drijfveer en
om alle vermoedtenes te doen verdwij
nen, heeft do moordenaar het huis in
brand gestoken; na blussching van den
brand vond men de twee slachtoffers
bijna geheel verkoold.
Do aandacht viel dadelijk op Hen
drik de Jong, doch toen men hem wil
de aanhouden, was hij reeds verdwe
nen en slechts eenigen tijd later kon
hij gevangen genomen worden.
De Hollandsche politie verstrekte da
delijk het volledige dossier, dat zij over
dezen misdadiger had verzameld. Daar
uit bleek, dat De Jong meermalen ge-'
huwd was; achtereenvolgens in Enge
land, Amsterdam, Gent, Brussel, Ant
werpen, Kortrijk en Ostende woonde,
telkens onder andere namen.
Hij stond reeds in ons land onder
beschuldiging zijn vrouw Sarah Ja-
nett vermoord te hebben en zijn meisje
Maria Schütz, doch werd wegens ge
brek aan bewijzen weer losgelaten. Hij
onderging echter verschillende veroor
deelingen wegens oplichting in ver
scheidene steden begaan, waar hij zich
beurtelings voordeed als kelner, inge
nieur, geneesheer, landmeter, neef van
een oud-president der Ver. Staten, enz.
Zijn specialiteit was echter vrouwen
en meisjes het hoofd op hol te bren
gen en ze ten huwelijk te vragen, om
vóórdat het tot een huwelijk was geko
men, zijn slag te slaan en te verdwij
nen.
De Belgische politie mag geluk wor
den gewenscht met haar vangst.
Nootlottige schoonheid.
In de jaren 1710 tot 1716 was
de barones De Parobère de schit
terendste schoonheid aan het Pa
ri jsche hof, waar liet toch zeker
niet aan schoone vrouwen ontbrak.
Ontelbaar waren de aanzoeken om
hare hand, maar alle werden af
gewezen, en feitelijk zijn om die
vrouw de volgende mannen om
hot leven gekomen.
De Markies De Montmorency
werd, toen hij haar hot hof maakte,
vermoord voor hare deur gevon
den.
De Vioornte De Jössai stortte zich
wegens versmade liefde uit het
venster.
Twee breeders Lecheval, die na
elkander tot de aanbidders der
schoone barones behoorden, duel
leerden herhaaldelijk om haai" en
vielen eindelijk in een tweege
vecht.
De Chevalier de Blasme werd in
zijn rijtuig voor de deur van den
schouwburg vermoord1, terwijl hij
op haar wachtte, om haar naar hare
loge te geleiden. De door haar af
gewezen graaf Gnoes vergiftigde
zich, en een heer De Gemay werd
uit liefde vcor haar krankzinnig.
Het verschrikkelijkst was 6chter
de daad van d'en kapitein De Vien-
ville. Door da barones afgewezen,
sprong hij met het schip, waarvan
hij commandant was, in de lucht,
waardoor, behalve hem, nog twee
honderd menschen den dood von
den.
Ra&ena arskwelli ng.
„Als ik een voordracht houd in
een lokaal, waar een slaguurwerk
is of waar een spoortrein voorbij
komt", klaagt ds reciiator Harrison
in zijn Gedenkschriften, „weet ilv
zeker, dat juist op het oogenhlik,
als ik diepe stilte noodig heh,. de
klok slaan of de spoortrein voor
bijkomen zal. Ik droeg eens een ge
dicht voor, waarin ik de onvoor
zichtigheid had begaan den uit
roep-: LuisterI Wat is dat?" te
brengen. Ik had moeten weten wat
er al in de pauze van verwachting
zou voorvallen. Klokken sloegen,
deuren werden dichtgeslagen, lo
comotieven floten, oude heeren
hoestten, jongelingen niesden, heel
uit do veile kwamen honden aan-
loopen, opzettelijk om te blaffen,
lampenkappen vielen naar bene
den, kellners lieten, theebladen val-'
len, zuigelingen schreeuwden
of men hoorde eene oude doove da
me tot hare buurvrouw zeggen
„Een halve ui helpt even goed."
Eerst na al die bittere ervaringen
werd ill wijzer en schrapte- dien.
Visschen die kunstjes leereu.
Dat visschen geleerd hebben te
komen als zij geroepen worden, is
niet vreemd1, maar minder bekend
is het, dat men hun ook kunstjes
kan leeren. Zeker heer had op zijn
buitengoed een aquarium met tweo
forellen, die uit het water opspron
gen, om vliegen, welke hij tus-
schen duim en vinger hield, van
.hem aan te nemen, en aan een
schelletje trokken, als zij eten. wil
den hebben. Zij konden ook over
stokjes springen, die twee duirn
boven het water gehouden werden.
Deze en dergelijke kunstjes zijn
hun op eene zeer eenvoudige ma
nier geleerd. Voor het schellen,
b.v. was aan het traliewerk van het
aquarium een paaltje met een hel-
'derklinkend' zilveren schelletje vast
gemaakt, terwijl een koord aan de
stang van de schel in het water
hing. Aan het losse eind van het
koord werd eene vlieg of ander
lokaas gehecht, waar de visschen
ter-s Land naar hapten, en door aan
het koord te trekken, klingelde de
schel, Nadat dit eenige dagen her
haald was, werden do visschen
eene poos buiten voedsel gelaten,
totdat- zij ontdekten, dat zij dit kon
den verkrijgen door aan bet koord
te trekken, waaraan de lekkernij
gehecht was geweest. Dit werd' hun
ne gewoonte, als zij honger had
den, en daar dit nogal dikwijls het
geval was, werd het schelletje vac
toen aan weinig met rust gelaten.
Eene poëtische legende
is die, we.tke Karelen aan het Meer
van Ladoga van „Manalaine en de
Knaap-' verhaalt.
?,Er was eens", zoo ongeveer
luidt zij, „een knaap, dio een groot
dichter wilde worden. Hij ging dus
de wereld in en nam les bij de kun-
digste meesters maar het scheen,
dat hij de edele kunst niet kon lee
ren. Daar was hij diep bedroefd
over, en in zijne wanhoop riep hij
den God! Manalaine aan, om hem
te helpen. En zie Manalaine ver
scheen hem en nam hem Lrj de
hand en trok hem voort al ver
der en verder, tot in eene wilder
nis, ver van de menschen. Daar ver
liet hij den knaap echter, en deze
bleef in de akeligste eenzaamheid
alleen, zonder een uitweg te vin
den. Eerst kon de knaap slechts
bittere tranen storten, maar eens
klaps ontwaakte er in ziin hart een
ongekend gevoel, en de heerlijkste
zangen, die ooit een sterveling ge
zongen heeft, kwamen over zijmj
lippen."
Modern© wonderen.
De oude geschiedenis beschrijf!
'zevenwonderen der wereld, en
hoe dikwijls is er niet van een acht
ste wereldwonder gesproken
De bekende Noord-Amerikaan-
scbe fabrikant en millionnair Car
negie zeide daarvan „het achtste
wereldwonder is liet volgends
twee pond ijzer erts, gekocht aan
cte-n oever van het Bovenmeer en
naar Pittsburg gevoerd; twee
pond steenkolen, gedolven te Con-
nelsville, in pond coke omgezet
en dan naar Pittsburg gebracht;
pond kal les teen uit het oosten der
Alleghambergeai insgelijks naar
Pittsburgj geveerd met een stuk
mangaan-erts uit Virginië; dan het
uit deze 4^ pond ruwe grondstof
vervaardigen van 1 pond solïecll
staal en. dat voor 1 cent te verkoo-
pen, zulk een wonder klaar te
krijgen was dan toch in vroegere
eeuwen maar niet mogelijk."
Droyfug.
Uit Parijs komt het bericht, 'dat
Dreyfus zijn villa Haute Rive te
Colligny in Zwitserland verlaten
heeft ca dezer dagen in Parijs is
aangekomen. Sedert eenigen tijd
had de kapitein bezoeken ontvan
gen van bekende Dreyfusards, dia
hem overgehaald hebben, naar Pa
rijs te komen.
Binnenland.
Parlementaire Praatjes.
Uit hot groot aantal onderwerpen U]
do Indische beprooting moet weder
eon keuzo worden gedaan voor zoover
het gisteren verhandelde betreft.
Talrijke klachten had da heer van
Kol over het inlandschs onderwijs,
klachten waarop de Min. bereid was
te letten, onder opmerking dat de be
staande regeling eerst 6 jaren oud w i
en er meer tijd noodig was om over de
resultaten te oordeelen.
Vroeg de heer van Kol om tegen te
gaan dat de scheepvaart-maatschap
pijen in haar eigen belang de bedevaar
ten naar Mekka trachten te bevorce-
ven, de Min. achtte tegengaan niet zon
der gevaar. Een subsidie voor het Le
ger des Ileils moest, zeide de Min.,
niet in het openbaar debat (do hoer va
Kol deed dat) maar aan de Ind. Reg.
worden gewaagd.
In antwoord aan den heer van Kol
deelde de Min. de maatregelen mede
genomen en nog te nemen In het be
lang der aJgemeeno volksgezondoe:d
in Indië. Voorts, mede in antwoord
aan den heer v. Kol, dat de Ind. Reg.
tracht de behandeling der Koelies bij
de tin-exploitatie te verbeteren.
De heer Verhey bepleitte de instelling
ecner technische cx-nmissie voor het
plan eoner teleg'-uische verbinding
van Indië en Nederland. De Min. zag
daarin geen heil, maar zeide overwe
ging too.
Een debat over de irrigatiewerken
bracht er den heer van Kol toe de inv I-
tatie aan te nemen van den heer Con
rad oin in het Kon. Inst, van inge
nieurs zijn denkbeelden over dit ond&<-
werp te ontwikkelen. Met het debat
kon dan ook de Reg. haar voordeel
doen. Do Min. wilde in het klein blij
ven doorwerken, afgescheiden van de
mogelijkheid van een algemeen plan
van irrigatie Bij de aid. Oorlog levei-
de do heer Verhey een pleidooi voor
een betere verdediging van Ned. Indie
tegen een eventueelen buitenlandsehen
vijand, door vermeerdering van tor
pedo-materieel, door eventueel gebruik
van de koopvaardijvloot, door verster
king van Soerabafa, Tandjong Priok
en Batavia. Ook door reorganisatie van
het leger waarvan z. i. de getalsterkte
niet mocht worden verminderd, veel
eer met een reserve aangevuld. Dit be
toog werd -oor den heer Van Vlijmen
g. ootendeds ondersteund, terwijl deze
e n grootere legerformati© vooral noo-
i achtte met het oog op de buitenbo-
ngen. Tegen vermindering van de
ogersterkte waarschuwde ook de liet-
Oe Ras. De plannen voor verdediging
Ier Reg. werden t.« egejuicht en dit vei-
ïengde don Min., die evenwel niet met
alle aangevoerde denkbeelden instem
de en betoogde dat vermindering van
1e legersterkte met twee veldbataljons
de financiën verlichtte, maar de strijd
vaardigheid niet verminderde. De min.
van Marine betoogde nog, dat het ge
reed maken van koopvaardijbooten tot
kruisers, wanneer ze al voldoende snel
heid hadden, tonnen gouds zou kos
ten.
Beter toezicht op de hospitalen, be
tere voorziening in den geneeskundi
gen diet st en de verpleging vroeg de
heer van Kol, zicli beroepende op de
onthullingen van den geneesheer Ei-
lerts de Haan, dien men daarom had
„gezocht", waartegen spr. hoopte dat
do Min. zal waken. De Min. zeide dat
de aan de hospilaalschandalen schul
dig bevonden personen waien gestraft.
Do bedoelde doctor had zijn chefs be
hooren te waarschuwen alvorens zijn
bevindingen publiek te maken, llij had
dus insubordinatie gepleegd. Meende
hij verongelijkt te zijn, dan moest nij
in ap:.-èl komen bij zijn chefs.
De 1 eer van Kol meende dat men ie
mand niet den moed moet ontnemen om
de waarheid te zeggen en bieef protcs
teeren tegen het gepleegd onrecht.
Ook protesteerde hij tegen het in
dienst houden van de KoL reserve,
maar de Min. zeide, dat de vestiging
hier te lande door de wet is voorge
schreven. Hij ontkende de door deu
spr. geuite klachten over de behande
ling der Kol. reserve.
Ten einde een principieel debat thans
to ontgaan nam de Min. het amend, der
Comm. van Rapp. over tot herstel ran
den memoriepost „bijdrage van Indië
aan de middelen tot dekking van 's
Rijks uitgaven voor het dienstj iar
IÖUI."
In antwoord aan den heer van Kol
zeide de Min. dat overwogen wordt om
de pandjeshuizen 'in eigen beneer te
nemen.
Eindelijk is men blijven steken
ia de- vaststelling der geheele begroe
ting mol ruim 12 milliocn voor een
hield op met kloppen! nu was
het geschied. Hij had het diep op
de borst gezonken hoofd opgericht
om naar het venster van de eerste
verdieping op to zien en zoo zij niet
op 't punt was waanzinnig te wor
den, wanneer de geheele verschij
ning niet een droombeeld was, dan
had het onbekende, verschrikkelij
ke, waarvoor zij reeds sinds vele
dagen had gesidderd', nu gestalte
en leven aangenomen, want haar
eerste instinktmatig voorgevoel had
hhar niet bedrogendiegeen- die
daar naderde was Erik Hallager.
Nog had zij misschien dcor een
snel lot hem gericht verzoek zijn
binnentreden kunnen verhinderen,
had zij hem kunnen toeroepen dat
hij beneden op haar zou wachten
waar zij in het duister van het
prieel ongezien en ongehoord sa
men zouden hebben kunnen pra
ten als die afschuwelijke samen
komst dan toch eenmaal onvermij
delijk was gewordenmaar al had
het naar het leven kunnen redden,
ze was niet in staat eon p-eiuid voo: t
to brengen en ze stond nog in de
zelfde houding, onbeweeglijk als.
een standbeeld toen zij buiten reeds
klo stem van het kamermeisje
hoorde, dat bezig was den laten
spoorweg Padalar&ngKrawang. Te
genover den heer van Kol, die dit voor
stel slecht toegelicht, gebrekkig voor
bereid, Ja, onnoodig achtte en een an
der tracé aangaf verdedïgdo de Miu.
zijn voorstel ala goed voorbereid. Het
tracé van den heer van Kol was al
vroeger verworpen. Ook uit het oog
punt van rentabiliteit beval uo Min.
den spoorweg aan.
Nu do Kamer zoo hard gewerat had,
behoefde er geen avondzitting t° wezen.
Heden 11 uur voortzetting. Gisteren
presideerde de heer Veegens nog.
G. Ji\
Ontvangst van Kriigei\
Men meldt uit Den Haag:
Omtrent de regeling van de ontvangst
van president Kruger alhier kan nog
worden gemeld, dat de G00 zangers en
zangeressen, dio met psalmgezang on
der leiding van Richard Hol hem zul
len verwelkomen, op het perron zullen
worden opgesteld ter weerszijden van
het Koninklijk Paviljoen, waar Kru
ger bij aankomst per Hollandsche
Spoor ontvangen wordt. Toespraken
zullen gehouden worden door den bur
gemeester aan het hoofd der gemeente
raadsleden en door dl'. Blink, voorzit
ter van het Haagsoho Zuidafr. comité.
In 20 rijtuigen zal de president met ge
volg door de commissie worden geleid
naar 't Hotel des Indes, De vereenigin-
gen van kunBt, letteren, ambacht die
den intocht zullen opluisteren, zullen
worden gesplitst in twee afdeelingen.
Eene met banieren op het Stations
plein zal zich achter den rijtuigenstoet
aansluiten en den president in optocht
door de stad vergezellon. De tweede af-
deeling zal geschaard worden voor het
Hotel des Indes. Een SOtal vereenigin-
geax hebben zich aangesloten.
Mevr. de baronnesse Van Harinxma
Lhoe Slooten, eere-presidente der af
deeling van de Zuid-afrikaansche Ver-
ecniging, neemt da leiding op zich van
de huldo der dames en meisjes in het
Hoetl des Indes. Een eerewacht van
Haagsehe jongolui heeft zich gevormd,
terwijl een eerestoet van Transvaal-
selie bannelingen ln wording is. De
weg zal genomen worden midden door
do stad.
Pros. Kruger naar Berlijn.
Dr. Leyds, gezant der Zuid-afrikaan
scho Republiek, verzoekt in antwoord
op clo vele tot hem gerichte vragen, me
de to doelen dat President Krugor Za
terdag van Parijs naar Keulen zal ver
trekken en Maandag naar Maagden
burg, zoodat hij Dinsdag te Berlijn zal
aankomen, alwaar hij eenige dagen zal
verblijven.
V olksweorba&rheid.
Het hoofdbestuur van „Volksweer
baarheid" heeft zich met een adre3 tot
de Koningin gewend, verzoekende dat
da indiening aan de Staten-Generaal
van een wetsontwerp tot regeling van
den landstorm, „den sluitsteen" van
de reorganisatie van de levende strijd
krachten der lanchna kt, spoedig moge
plaats vinden en dat daarin opgeno
men worde en zooveel mogelijk toepas
sing moge vinden het beginsel van al-
gemeenen oefenplicht voor alle licha
melijk geschikten, welke tot den land
storm zullen behooren.
Aan do Tweede Kamer is een adres
gezonden, waarin de wensch is ne Ier-
gelogd, dat het loopende parlemen
taire tijdperk niet eindige, zonder dat
ten minste het begiusel van algemee-
nen oefenplicht in een wet is nederge-
legd. „Daarvan zal het heilzaam ge
volg zijn dat ieder Nederlander, die
om physieke redenen niet behoeft te
worden vrijgesteld, geschikt zal wor
den gemaakt tot vervulling van een
zijner eerste plichten jegens de ge
meenschap den plicht om zich in vre
destijd voor te bereiden tot do persoon
lijke medewerking voor het behoud
van de vrijheid en onafhankelijkheid
van land en volk."
Een boroep op arbitrage.
Ten huize van den heer D. H.
Schmüll te Amsterdam zal eene com
missie vergaderen die zich voorstelt
handteekeningen voor een reuzen-
smeekschrift aan H. M. de Koningin te
verzamelen, in welk smeekschrift ge
vraagd zal worden officieel bij de mo
gendheden op arbitrage in de zaak der
Republieken aan te dringen.
Dank wordt eerst aan H. M. betuigd
voor wat reeds voor de Republieken
gedaan is.
bezoeker af te wijzen. Ze verroer
de zich niet, want zij wist wel dat
Erik Hallager zich niet zou laten
afwijzen nu hij eenmaal tot hier
gekomen was en het was zonder
ling dat zij in dit oogenhlik van
groote, angstvolle spanning zich
van geen andere gewaarwording
duidelijk bewust was dan van een
gevoel van dankbaarheid voor het
toeval, dat haar op dit oogenhlik
tenminste van do tegenwoordig
heid vari haar moeder bevrijd had,
daar dio beklagenswaardige me
vrouw von Linderodo te midden
van de toebereidselen tot haar reis
van een hevigen aanval van hoofd
pijn bezocht werd. Zo overlegde
niet wat zij d'en verraden geliefde
zoggen zou, hoo zij zich tegen zijn
klachten en verwijten zou verdedi
gen zo wachtte met een zeker
slomp gevoel dat het- komen moesl,
bereid het onvermijdelijke to on
dergaan, hoe het zich cok mocht
voordoen.
En zo behoefde niet lang te wach
ten. Met een handbeweging sneed
zij de woorden van het verlegen
binnentredende meisje af, dat haar
hét zonderling bezoek wilde mede-
deolen, en duidde door een knik
aan dat zij den vreemdeling toe
H. "M. de Kcmlngln zal Maandag da
hooge militaler autoriteiten in de resi
dentie aan oen diner ten hovo veraeni-
gao*
Weer een brandkast op eng©
broken.
Er is te Amsterdam weer eens een
brandkast opengebroken. De dieven
kunnen er mee overweg tegenwoordig.
Ditmaal is de inbraak geschied in de
diamantslijperij Eliso, in de Anjeliers
straat 226228, bij de Lijnbaans
gracht. Daar stond, achter in de ma
chinekamer, die achter de slijperij ge
legen is, de brandkast, waarin 's
avonds de waardon aan geld en dia
manten geborgen werden. Die brand
kast is Donderdagnacht geplunderd.De
deur is met gewold geopend. De roset
van liet slot is er afgebroken en het
sleutelgat is, met behulp van een cen
terboor, uitgeboord. Daarna is de kast
vermoedelijk met een valschen sleutel
geopend. Binnenin was nog een af
zonderlijk kastje, door een apart meta
len deurtje afgesloten. Dit deurtje
werd er geheel uitgebroken en lag
kromgebogen naast de geplunderdo
kast. De dieven deden een goeden siag.
Ruim twaalfhonderd gulden aan bank
papier. waarvan de nummers niet be
kend zijn, en ongeveer honderd guiden
aan specie worden vermist, en voon,s
eenige half afgewerkte ruwe diaman
ten, die met doffer en al in de brand
kast waren geborgen, maar door de
dieven heel handig uit de slijpersdof -
fer verwijderd zijn.
De fabriek is aan do voorzijde, aan
de Anjeliersstraat, dcor een deur en
een ijzeren hek afgesloten, maar het
terrein achter de slijperij, een gang
en een binnenplaatsje, is door schut-
tungen afgesloten en kan dus gemak
kelijk worden bereikt. Do heer Aukes,
de eigenaar van de slijperij, had het
ontvreemde diamant voor een juwelier
te Amsterdam in bewerking.
T)e verstoord© jachtpartij.
Twee bloeddorstige jongelieden te
Apeldoorn, gewoon de raenschheid met
schaar en mes te bewerken, wilden ook
wel eens gaarne het bloed zien vloeien
van een ha.asje of konijntje, zij wilden
wel oens gaarne ter jacht. Een oolijke
buitenman, dit vernemende, inviteert
het tweetal, waarbij zich nog een der-
do had aangesloten, op een jachtpar-
tijtje op zijn bezitting, lüer even buiten
het dorp gelegen doch tevens had hij
met een goede kennis afgesproken, dat
deze, zocdra do jachtliefhebbers in 't
veld waren, verkleed al3 veldwachter
te voorschijn zou komen om het drie
tal z. g. to verbaliseerendat zou een
grap geven.
De amateur-jagers, nauwelijks op 't
jacht-terrein aanwezig, bespeuren een
langoor en pang... daar komt de pseu-
do-veldwachtar en wijst met vervaar
lijk e stem op het onrechtmatige van
huu bloedvergieten, waarvoor zij geen
vergunning hebben hij noteert hun
ne namen, die de heeren jagers met
een beteuterd gezicht opgeven op eens
echter komt, als een donderslag bij
helderen hemel, de lieusche politie te
voorschijn, waarvoor de gewaande
politieman en de jagers op den loop
gingen met de wapens in de hand.
Toch werd proces-verbaal opge
maakt.
Tableau 1
Uit de Arbeiderswereld.
BINNENLAND.
Woensdagmiddag is te Amsterdam in
eene daartoe belegde vergadering aan
het bestuur der Suikerbakkers-Vevee-
niging, door de heeren Treub, Kouveld
en Tak, verslag uitgebracht, van het
onderhoud, dat "op verzoek van het be
stuur tusschen laatstgenoemde heeren
en da directie der Westersuikerraffina
derij heeft plaats gehad op 17 dezer,
in verband met de aan die raffinaderij
uitgebroken werkstaking. Aangezien
echter de staking zelve inmiddels was
opgeheven, stelde de commissie zich
voornamelijk ten doel de directie te
bewegen de door haar van weder in
diensttreding uitgesloten werklieden
alsnog aan te nemen. Over het resul
taat van dit bemiddelend optreden
hebben wij reeds een en ander mee
gedeeld.
De staking zelve beoordeelende,
kwam de commissie tot de conclusie,
dat zij de staking roekeloos achtte, in
zonderheid wegens het geheel ontbre
ken va» een behoorlijke voorbereiding
mocht laten Het vei wonderde
meisje verwijderde zich met een
lichten slag viel de dieur achter
Erik Hallager dicht en cog in oog
stonden zo tegenover elkaar.
Ediith zou een kreet van' ontzet
ting hebben geslaakt zoo zo gedu
rende do laatste seconden niet bij
zichzelf do plechtige belofte had
afgelegd af te wachten wat bij zou
zeggen. Dat was dezelfde man niet
meer, die haar voor enkele dagen
nog in de armen, had gesloten. Wel
mocht zijn gelaat nog edeler en
schooner schijnen, zoo vaal bleek
als het nu was en met lijnen cm
oogen en mond, dio van doodelijke
vermoeidheid getuigden, maar het
was een vreemd gezicht, dat zij
niet kende, evenmin als die gestal
te, dio zich met moeite overeind
hield en de matte, klankloozs stem,
dio haar toescheen van grooten af
stand tot haar door te dringen-
Hier beri ik, liefste! Wees niet
boos dat ik je hier kom opzoeken
cn dat op dit uur. Maar ik moest
je vandaag nog zien ik kon niet
langer wachten ik had' zoo'n
dwazen angst, dat ik je nooit meer
zou terugzien ais het niet lieden
was.
Bij deze zonderlinge toespraak,
en van een e enigszins voldoende weer-
standskas. Over de vraag of de staking
ook roekeloos was tegenover da ar
beidsvoorwaarden, welke aan de raf
finaderij gelden, achtte do commissie
zich niet bevoegd te oordeeten, alvo
rens zij in' de gelegenheid was gesteld
een vergelijkend onderzoek te doen
naar die arbeidsvoorwaarden, uit te
strekken over alle drie der hier in ex
ploitatie zijnde suikerraffinaderijen.
De Wester stelde van haar kant zich
onmiddellijk bereid voor zulk een on
derzoek de gegevens te verschaffen,
maar van de beide andere raffinaderij
en is op het verzoek om medewerking
in deze nog slechts één antwoord inge
komen.
Sport en Wedstrijden.
Naar de Fiets verneemt zulen de hee
ren A. Koolhoven en J. Rahusen
ontslag nemen als leden van het dage
lij kscli bestuur van den A. N. W. B.
Weer plannen van Cordang
Een der correspondenten van de
Fiets heeft Cordang weer eens geïnter
viewd. De vangst was echter maar
schraaltjes
„Welke plannen heb je voor het jaar
1901vroeg ik.
„Tot heden heb ik nog geene beslis
sing genomen," luidde het antwoord.
„Heb je niets gehoord van do nieuwe
baan, die te Rotterdam zal worden
aangelegd
„Neen, hiervan is mij niets bekend.
Wanneer het evenwel waar is, dat er
te Rotterdam een baan gebouwd wordt,
dan hoop ik het volgend jaar op die
baan nog een keer of wat te kunnen
uitkomen."
„Wat ga je doen, als er geen baan
komt
„Dan denk ik naar Silezië te verhui
zen," .antwoordde Mathieu, „waar mij
een plaats is aangeboden op een groote
sloompannenfabriek."
Rechtszaken.
Brandstichting.
Donderdag werd voor de Amsterdam-
sche rechtbank voortgezet do behande
ling van de zaak tegen Van Raan, be
klaagd wegens brandstichting in het
perceel Damrak 73, hoek Boafjesateeg.
Het O. M. repuireerde een gevange
nisstraf voor den tijd van 6 jaar.
Gemengd Nieuws.
Frausche koloniale gruwelen.
Den vorigen-Vrijdag werd de gewo
ne Vrijdagsche gelegenheid tot inter-
pelleeren in de Fransche Kamer weer
gebruikt tot het besprekene van het
drama te Zin dar, dat nu juist een jaar
oud is. Men zul zich levendig herinne
ren al de gruwelverhalen, die toen
langzamerhand bekend werden en zoo
wel o-nn Frankrijk als aan da geheele
wereld de officieren Clianoine en Vou-
let als twee afschuwelijke ruonschen-
beuleno doden kennen.
Let is de afgevaardigde Vigné, moer
bekend onder zijn schrijversnaam Vig-
no d'Octon, die verleden Vrijdag aan
liet woord is gekomen en een bloedig
relaas heeft opgehangen over de schan-
claden door bedoelde expeditie bedre
ven. Het is een doorloopend verhaal
van koelbloedig vermoorde vrouwen en
kinderen, verminkte dragers, terecht
gestelde weerloeze gevangenen, enz.;
in één dorp werden van 8600 gevange
nen 1090 geslacht,, dat spreekt voldoen
de!
De heer Vigné gaf eene lange, gede
tailleerde opsomming dezer moordpar
tijen, door twee Fransche officieren in
de koloniën om het meer Tsjad bedre
ven. Doch soortgelijke verhalen bracht
hij ook van Soedan, waar de slaven
handel welig tiert on van Madagascar
en hij bezwoer de Kamer de inboorlin
gen reshtvaard ig en mild te behandee-
len.
De meeste afgevaardigden waren
diep onthutst over deze onthulingen,
waarvan zij blijkbaar' eerst nu do uit
voerige bijzonderheden vernamen. De
nationalisten verweten Vigné, dat hij
dat alles aan de groote klok had gehan
gen en Paul de Cassagnac riep, dat het
in handen der Engelschen spelen was,
terwijl Lassies „uit naam der vader
landsliefde" stilzwijgen over de gru
weldaden van Voulet en Clianoine
smeekte.
Ook Donderdag werd in de Fransche
Kamer woor over de koloniale aangele
genheden geïnterpelleerd.
was net als verstijfde Edith van
angst. Hij noemde haar zooals hij
haar vroeger genoemd had en hij
kwam alsof gedurende zijn afwezig
heid alles onveranderd was geble
ven. Hij wist dus niets en het zou
haar vrceselijke taak zijn hem van
aangezicht tot aangezicht te herha
len wat zij hem onder zulke folte
ringen geschreven had I
Met -heide handen steunend op
de leuning van den stoel, dis het
dichtst bij hom was, stond hij te
genover haar,, door de halve breed
te van de kamer van haar geschei
den. mos en ineengezakt, klaar
blijkelijk zonder ander verlangen
dan haar aan te zien. Onafgewend
waren zijn. oogen op haar gelaat ge
vestigd. Niet door vrcolijke, lachen
de cogen, die zij zoozeer bemind
had, maar strakke, gloeiende, gla
zig glanzende oogen, waarvoor zij
bang was, omdat zij er zulke nog
nooit had gezien.
Ze wist niet wat te antwoorden,
maar ooi-: haar zonderling zwijgen
scheen hem niet te bevreemden.
I-Ii j s'aarde haar slechts aan en toen
zeide hij met die zonderlinge, lang
zame stem, die uit de verte sclicon
to komen
Wat ben je mooi, Edith... zoo'
mooiDat men een gelaat als dat
van jou zou kunnen vergeten, en
dat ik het kon vergeten is onbegrij
pelijk, ik dio je bemin en boven
dien kunstenaar ben. En toch, het
was uit mijn geheugen gewischt,
uitgedoofd' tot op een laatste zwakke
herinnering na. Ik kon het mij niet
meer voor den geest roepen hoo
ik mij er cok dag en nacht vcor
martelde. En ik weet dat ik hot
weer zou vergeten als ik je nu ver
liet. Geef me je portret, Edith, op
dat ik het ahijd kan aanschouwen
cn me je trekken herinneren.
Zo was niet in staat Iicm langer
aan to hooren. Met hovende lippen
viel ta hem in do rede-:
Plaag mo toch niet zco on
barmhartig, Erik I Zeg me liever
dat je mo verafschuwt, dat ik ver
achtelijk hen in je oogen! Want
jo west alles, niet waar? Jo hebt
den brief ontvangen, dien ik je
naai* München heb geschreven
Hij legde dc hand aan zijn voor
hoofd als iemand die diep nadenkt.
- Een brief? Ik zal me bezin
nen. Neen, Edith, ais mijn ge
dachten me ook daarin niet in dsn
steek laten dan heb ik geen brief
van je ontvangen.
God, is het mogelijk? En ben'.
je gekomen zonder te vermoeden
wat hier gedurende je afwezigheid
gebeurd is?
ik ben gekomen om je te ha
len zooals we hebben afgesproken.
Want we hadden het toch afge
sproken? Je moet een weinig ge
duld met me hebben. Die afschu
welijke hoofdpijn verwart mijn ge
dachten. Maar nu herinner ik het
mij nauwkeurig. Ik wilde je naar
mijn land brengen bij moedei
en Thyra.
Welk een raadselachtig, tegen-
strijdig iets is toch het menschel ij li
hart I Ze wist dat hij haar voor
eeuwig verloren had, zijzelf had
hem opgegeven, en toch gevoelde
zij al de pijn der ijverzucht toen
hij den naam zijner pleegzuster
uitsprak, die zij slechts uit zijn le
vendige beschrijvingen kende. Het
scheen haar toe dat zij een onein
dig verlangen, een gevoel van
zwaarmoedige zachtheid in deu
klank van dit eene woord hoorde
trillen en toen was het alsof zij
het was, die rekenschap t© vorde
ren had van een verraad, niet hij,
die haar in het moeilijkst uurhaars
levens had veriaten.
(Wordt vervolgd).
