Tweede Blad,
bohoorende bij
„Haarlem's Dagblad"
van
Maandag 3 Dec. 1900.
Na. 5347.
Haarlemsche Handels-
vereeniging.
Goedgek. big Kon. Besluit van
12 Nov. lS92t No. 29.
Do Haarlemsche Handel svereen. tel*,
thans ruim 650 leden, dat is veel, doch
niet genoeg. Elke winkelier, elke han
delaar, zijn belang begrijpende, moet
zich aansluiten. De contributie bedraagt
slechts f 2,50, terwijl de voordeden
groot zijn.
Rechtskundige adviseurs zijn do hce-
ron rara Th. de Haan Hugenholtz on
H. Pli. de Kanter, Spaarne 94, weüko
gl'atis advies in handelszaken geven,
aan de leden en voor hen gratis optre
den in faillissementen.
Voor incasso's, door bemiddeling der
advocaten gedaan, wordt 5 berekend.
Bankiers der vereeniging zijn dehee-
ron Laane van Beanmel, Kruisstraat
51.
Alle brieven of aanvragen (ook opgar
ven voor het lidmaatschap) moeten ge
richt worden aan het bureau der ver
eeniging, 22 Lang© Begijnestraat.
Heb is ons gelakt ecne overeenkomst
te sluiten, waardoor het mogelijk is
H.H. leden nauwkeurige informaties to
verschaffen omtrent alle firma/a in Nee
ded and.
Do kosten dezer informaties bedragen
60 cents per adres, plus 5 cents voor
porto, en moeten vooruit betaald wor
den aan het bureau. Informatiën uaar
binnen de stad wonende personen gra
tis.
Ruim 650 infonnatiën en rechtskun
dige adviezen werden in het afgcloopeai
jaar verstrekt.
Ia Mei en Juni zijn 72 vorderingen
tob een beding van f 2765.73 betaald,
9 vorderingen worden afbetaald, 12
vorderingen zijn uitgesteld.
Volgens artikel 7 dient het Geheim
d.er Maandlijsten ongeschonden bewaard
to blijven.
II H. Leden worden er op attent ge
maakt, dat pretention, buiten de stad
in te vorderen, niet werden behandeld,
tenzij portovergoeding (10 ets.) is bij
gevoegd.
Het Bureau der vereeniging is geves
tigd 22 Lange Begijnestraat en is ge-
ypoud iederen werkdag van 's morgens
9 tot 1 en 's middags van 2 tot 4 uur.
Dagelijks is een der bestuursleden
aanwezig cm bereid tot het geven van
allo gcwenschto inlichtingen en wel
Maandag cn Vrijdag van 1112 uur
v.m., de overige dagen van 34 nm.
Den leden wordt aangeraden voor
dat men levert aan, of zaken doet met
W. E. II. Tack Jr., Frans Halsplein 6,
inlichtingen te nemen aan het bureau
Lange Begijnestraat 22.
Den leden wordt aangeraden voor
dat men levert aan, of zaken doet met
Dressel in de Osfadestraat, inlichtingen
te nemen aan het Bureau Lange Be
gijnestraat 22.
Het Beleg van Haarlem
door de Spanjaarden
in XL 72—1573,
DOOB
"W". P. J. OVERMEER,
Amanuensis der Gemeente-bibliotheek.
X.
Den daaropvolgenden dag zond Don
Frederik Noircarmes met 100 haak-
schulters naar de andere zijde der
stad, teneinde te kunnen zien waar hij
zijne troepen het best zou kunnen
plaatsen, om alle gemeenschap met do
belegerden af te snijden. Zooals we
echter zoo dadelijk zullen zien schijnt
aan dit plan geen uitvoering te zijn
gegeven.
Don Frederik kwam den 12 Decem
ber met zijne geheelo legerbende voor
de stad bestaande uit 74 vendels van
alle naties, llij was vergezeld van
Graaf van Bossu, gouverneur van de
provincie van Holland.
We zien hier het feit dat verschillen
de landgenooten tegen elkaar vochten,
dit was in die dagen geen ongewoonte.
Het gebeurde veelal dat eenige benden
uit dezelfde landstreek zich verhuur
den bij den vijand, terwijl anderen
van hen voor den vijand stredc-n, en
.zoo streden ook hier Walen tegen Wa
len en Duitschers tegen Duitschers.
Do genoemde 74 vendelen bestonden
uit36 vaandels Spaansche voetknech
ten, 22 vaandels Walen onder Noircar
mes, I.iques en Capres, 16 vaandels
Duitschers onder graaf Otto von Eber-
steyn, (Ampzing en anderen noemen
Von Overstevn) eenige vaandels onder
Baron van Fronsberg, twee compag
nieën haakschutters te paard en 21)0
ruiters onder Schenk.
Bovendien ontving llij van Amster
dam veertien metalen stukken, veer
tig en zesenveertig-ponders. Zijn vader
zond hem nog 3000 Luykenaars, „gc-
oeffent in graven en mijneeren", welke
echter bijna allen bij of omtrent de
wallen den dood hebben gevonden.
Eenige dagen later richtte Bon Fre
derik nog twee compagnien lanciers
op, waarvan de eeno onder bevel stond
van Don Juan Pacheco en de onder
'onder Don Antonio van Toledo, aan
wien liet opperbevel was opgedragen.
Deze laatstcn moesten di.nen om
Iedere communicatie met het noorder
kwartier langs het strand te beletten.
Een gedeelte lag te Zand voort terwijl
er zelfs te Egmond ruiters waren in ge
kwartierd
macht uit 30.000 man bestond, zeorzê-
ker een belangrijk cijfer voor die da
gen, en dat alles om ééne stad In te
nemenHet behoeft geen betoog dc.t
het lang geen gemakkelijke taak voor
Don Frederik was zijne soldaten op
oene doelmatige wijze In dit barre
jaargetijde ondor dak te brengen, en
bovendien moest hij zelf met zijn „Sc-
nores" gehuisvest worden.
Don Frederik nam zelf zijn intrek
in het Huis tor Kleef, welks geschiede
nis door mij in een der voorgaande ar
tikelen reeds beschreven is.
Tusschen dit Huis en het Leprozen
huis lag het grootste gedeelte der
Spaansche soldaten en ter hoogte van
de tegenwoordige villa van mevrouw L.
J. G. Mirandollo (Staten Bolwerk 1) was
achter eene verschansing voortdurend
een groote wacht uitgezet.
Op de geschiedenis van het Leprozen
huis kom ik later terug.
Nadat de Spanjaarden dit huis had
den ingenomen of liever gezegd over
rompeld, logden ze daarin eene bezet
ting en nam do Broeder van Don Fre
derik, Door Arnando de Toledo (Don
Ferdinand) daar zijn intrek.
Anderen beweren dat Romero daar
gehuisvest zou zijn geweest, dio ech
ter herhaaldelijk van woning schijnt te
zijn veranderd, terwijl hij later op het
Huis ter Kleef heeft gelogeerd, volgens
een tcekening van Spilman, terwijl Ju-
liaan Romero volgens de teekening met
een vendel Sicilianen zou gelegerd zijn
geweest op het Klooster der Reguliere
Kanunniken.
Dit Klooster, waarvan alleen nog de
naam van do buitenplaats ,Het Kloos
ter" is overgeblcvon werd in 1400 ge
bouwd, volgons do Kroniek van Win-
deshem van Johan Basschius. (Lib. I.
Cap. 39) ..want op deesen tyt heeft de
Eerwaerdige Vader, heer Hugo Gold-
smit, Priester by Ilaerlem beginnen te
bouwen het Klooster van S. Mariaes
Bezoekinge, ende is met alle deszelfs
landerijen, huizen en verder toebehoo-
ren aan ons algemeen (Gencrael) Ka
pittel, van Windeshem opgedragen,
maer de aenneminge daer van is nae
gedaen onderzoek nogh zeven jaren
uitgestelt."
In 1406 of 1407 was het dus gesticht
ten dienst van de Reguliere Kanunnik
ken van de Orde van den H. Augustijn
en werd ook oudtijds genaamd ..'t Con
vent onser Vrouwe Visitatie buyte St.
Janspoorte." Het lag in Zuid-Akendam,
onder de Parochie van Haarlem.
Van het oude Klooster is thans niets
meer te vinden, dan alleen de naam
„het Klooster," het is -"heel verwoest
of afgebroken, doch moet volgens de af
beeldingen zeer groot geweest zijn. j
De Kloosterkerk was levuisgewiize ge
bouwd, er stond een rond torentje op
cn volgens eene teekening vroeger
in bezit, van wijlen Dr. Ekama had
het geheelo gebouw eene lengte van
negen boog- of kerkramen, de ingang
was door een poort.
Zooals wij dus zien lag dit Klooster
dicht bij het Noorder-Spaarne, .waar
over Don Frederik bij den aanvang
van het beleg eene brug liet slaan,
waardoor de gemeenschap met Amster
dam over Sparendam cn Sparenwouc'e
zeer werd bekort
Bij dit Klooster aldus schrijft Dr.
Ekama waren een aantal tenten of
kramen voor Zoete laars opgeslagen, cn
men ziet dan ook op alle goede afbeel
dingen van dit beleg eenige ruiters
over die brug langs deze tenten ko
men. Ten noorden van dit Klooster en
van het Huis ter Kleef stroomde een
water, dat van weinig beteekenis
schijnt te zijn rreweest, doch dat Don
Frederik in den loop van het beleg liet
uitdiepen en verbroeden, waardoor de
schepen uit het Spaarne onmiddellijk
in zijne nabijheid konden gelost wor
den. Dit watertje is heden nog bekend
onder den naam van het „Spaansch
vaartje", en loopt langs het Kerkhof
Akendam in den Delf uit.
(Wordt vervolgd).
Een nette juffrouw voor
don Commissaris.
(Amsterdamsche sehie.)
„Zoo waarachtig als ik voor uwes
sta, 't.bennen fatsoenlijkerwijs ge
sproken gemeena leugens; zoo waar zal
ik hier voor je toonbank een stuip krij
gen!"
Comm. U is immers winkelierster
in groenten?
En met de oogen naar den hemel ge
richt vervolgde de groentevrouw Schet
ter tot den commissaris van politie, bij
wien zij geroepen was om zich te ver-
antwoorden wegens het schelden en
beleedigen van juffer Mosch, een ba
rer klanten, har© verdediging.
Comm. Wel zoo! dus juffr. Mosch
vertelt leugens, volgens u?
Vrouw S. Als een paardendief, me-
heertje.
Vrouw S. Om u te dienen, meheer,
maar behalve ingelegd en versch, Leb
ben we klompen, 'p beetje snoepgoed
voor de kinderen en Zweedsche luci
fers ook; echte van de Amerikaansche
fabriekt*
Comm. U woont in een kelder en
toen juffrouw
Vrouw S. (valt den comm. snel in
c'.c rede) Vcrekskuseer een kelder?
Jongens neen, 't is een effectief onder
huis, nooit last van grondwater of nat-1
tigheid. 't Is wel negen Grappies af,
maar een reëel onderhuis, hoor!
Comm. Hm, dat is 't zelfde; u
heeft juffr.'Mosch, toen zo boven aan
de trap van uw kelder
Vrouw S. Van m'n onderhuis, mo
ireer!
Comm. Spreek niet voor ik je
vraag je hebt juffrouw Mosch zeer
onfatsoenlijk uitgescholden.
Vrouw S. Nou. 't is mogelijk, dat
ik in m'n drift, 'n beetje ordinair tegen
dat gierige mirakel ben geweest, maar
scheldwoorden naar d'r leelijke schee-
ve kop 'gooien? Neen, meneertje! daar
is vrouw Schetter veel's te net voor, en
al was dat nou ereis zoo geweest, me-
pelnèüs méCd'f fiÖüwe dfnVle "daar toch
niet van bedorven wezen.
Comm. Kalm, asjeblieft, kalm.
Vrouw S. Wel zeker! blijft ereis
kalm als je hoort, dat zoo'n knijperige
krentenmik, zoo'n gortentelster, zoo'n
slordige slofjak je de kroon van je
hoofd neemt en dat nog wel bij den
commissaris van je eigen aoksie. 't Is
nog al de moeite waard, om één kom
kommers
Comm. Zoo, was 'i om een kom
kommer!
Vrouw S. Jawel meheer. verbeeld
uwe je nou ereis dat ze tegen uwe zeg
gen: Je komkommer deugt niet! Dan
wordt uwes toch zoo hehich. Niet dat
uwes neus nou precies ZDo org groot
is als de mijne aiaar...
Comm. Ah, nu begrijp ik het; u
dacht, dat vrouw Mosch spotte met
uw min of meer grooten neus?
Vrouw S. Mijn neus is groot
eeuwig groot, dat weet ik wel, meheer,
maar 't is daarom nog gaen komkom
mer, 't is een neus met eere en in alle
gevalle is hij niet gemaakt om door
zoo'n sloerie, zoo'n slobkous als die
vrouw Mosch ie, te worden veracht en
geschandaliseerd.
Com.. Scheldwoorden komen hier
niet te pas, ik begrijp nu zeer goed, dat
gij vrouw Mosch hebt uitgescholden.
Wanneer je niet fatsoenlijk spre
ken kunt dan
Vrouw S. Wel heere in Den Haag,
noemt u dat schelden Neen meheer
dc commissaris, dan weet jo niet wat
schelden is. Als ik nou tegen d'r ge-
zeid had Dondermirakel, Salaman-
straal, Flikkerltop of zoo iets, dan had
uwe gelijk en dan was 't niet meer dan
billijk, dat uwe me een standje maakt,
maar voor zoo'n enkel overtogen woord
iemand te laten roepen aan 't bureau
is nog al erg, weet u 't Is of ik heel
wat gedaan heb. Zou je je niet bedoen
om zoo'n slodderheks, zoo'n totebel,
zoo'n misselijke blaaspruim Wat ver
beeldt die kale sliert, dat mensch niet
een waterhoofd die uitgedroogde
vel-en-been zich wel?
Comm. Ik geloof, dat uw schuld
hier genoegzaam door u zelf wordt be
wezen. U scheldt immers voortdu
rend.
Vrouw S. Nou, afijn, als uwe dat-
schelden noemen wil, dan heb je gelijk,
maar neem me niet kwalijk dat ik 't
zeg, dan beklaag ik uwé, dan hebt u er
bitter weinig verstand van voor 'n com
missaris en bovendien, dat krenterige
wijf, die tor, die potmosch heeft mij 't
eerst uitgescholden ik ben 't veel te
nette vrouw om zoo'n bollebakkehap-
snoet 't-eerst aan te pakken. Zij is be
gonnen.
Comm. Is dat inderdaad zoo
Vrouw S. 'k Zal geen gezond
oogenblik meer hebben, als 't niet zoo
is. Ik had haar eergisteren twee kom
kommers verkocht, ziet u mooie
groote vier en een halve 't stuk 't was
te geef, maar afijn 1 't is een buur en
daarom betaalde ze nooit 't meeste.
Nou was die eene komkommer een tik-
kie bitter van binnen. Wat zeit uwe
nou Ik zit toch net zoo weinig in zoo'n
komkommer, als uwe of die straat-
blom. Verbeeld je, ze noemde me gap-
ster en afzetster en zei dat ik haar had
willen bedriegen zoo'n schcele mar-
mikja, 't ben daar om haar vier
centen verlegen. Neen, meheer de com
missaris uwe moest niet mijn,
maar die leelijke mossel, dat leugen
achtige serpent met haar groote
schreeuwlip hebben laten halen, dat
was recht en billijk, maar pas op an
ders lapt ze 't uwe op avontuur net als
mijn, ton minste als ze die komkom
mer nog hoeft. Dan krijg jo hem ook
tegen je fiselèraie, vlak voor je porem,
want uwes neus is ook nog al dikkig
en daar heit ze d'r mik op... afijn dat
ken uwe niet helpen daar niet van...
Ze kwam ik had net een hcele net
te burger juffrouw geholpen aan een
paar klompen voor mijn onderhuis
en riep„Vrouw Schetter, vrouw
Schetter I" Nou zonder org kom ik
aan de trap cn wat doet die schreeuw-
leelijk? Zoo roept zoo schandeleus mo
gelijk daar heb je je bittere komkom
mer weerom, leelijke afzetster. gemee
ns bittern on sen meteen gooit ze de
komkommers naar me toe tegen mijn
bakkus. Natuurlijk gooide ik dat ding
weerom en vroeg doodbedaard, of ze al
ereis meer had gehad en of ik ook vast
een kamer voor d'r zou bestellen in
Meerenberg, of dat ze soms pas in de
vergunning was geweest, maar dat
mensch heeft zoo'n groote brutale
mond, dat 'n fatsoenlijke netto vrouw
bang wordt voor zoo'n giftige adder,
dio een bek Leeft als een ophaalbrug.
Daarom riep ilc enkel maar terug
„I-Iei! fatsoenlijke madam, als je ge
daan heb, val dan zelf naar beneden
alsjeblief I dan kan je met jc keu de
perrie ereis voelen hoe breed m'n
deur is.
Wat zij toen gezegd heb, weet ik
niet meer, maar de bui en zouen uwé
kunnen vertellen, hoe beestachtig zij
aanging en ook hoe ik doodbedaard en
fatsoenlijk ben gebleven, 'k Heb haar
alleen ouwe modderflesch en opge
dirkte mesthoop genoemddat wil jk
bekennen, maar anders ben ik een veel
te nette vrouw om m'n evennaaste te
beschimpen of te veraffronte er en
(Residentiebode.)
Gemengd Nieuws.
Oom Paal to Parijs.
De heer Adolphe Brisson, die te
Dordrecht een onderhoud had mot een
der leden van het Algemeen Verbond,
uat echter op een wijze werd weergege
ven welke destijds tot tegenspraak
leidde, en die zijn fantasie wol wat
den teugel viert, zoodat eenig voorbe
houd niet overbodig is, schrijft in de
Temps" over een bezoek, dat hij in
het hotel Scribe to Parijs bracht. In
zijn hoedanigheid van verslaggever,
.schuift hlh Is hli tot. aan den. drempel
van cfe'Vertrekken van daa L.oogea gaat
kunnen doordrinjon.
JfPresWent Kruge? werd goed be
waakt, Zijn secretarissen, zijn vrien
den, zijn knechts sorgden cr voor, dat
zijn stille overpeinzing In den Heere
niet werd gestoord. Ik kos& du3, zooais
de man van Victor Hugo, niet moer
doen, dan kijken naar „dien muur.
waarachter iets gebeurt"Een van
de gezantschaps-attachés sprak tot
mii:
„De President bidt.
„Ik vond dat in zijn eenvoud dat
woord groot was. Het klonk mij in de
ooren als een vreemd woord, dat van
verre kwam. Het riep beelden voor mij
op, waaraan wij totaal niet gewend
zijn. Het was zoo heelemaal niet „mo
dern".
„In dit drukke, levendige Parijs, vol
van nukken en bruisende hartstochten,
zijn zeker menschen die bidden, maar
dat zijn nedorigen, droefgeestige en
duistere zielen, die bij God verlichting
in hun ongeluk komen zoeken. Er zijn
ook vrouwen dio naar de kerk gaan.
en er een zondig hart heendragen.
Godsvrucht is onder ons iets inner
lijks, iets stils en gchclms geworden;
zij wordt niet meer gepaard met pu
blieke aansol'egenhedezi, zij mengt
zich niet In het officieele leven, en, om
het eens zoo uit te drukken, zij is daar
verbannen. Ziet, daarom scheen hot
mij toe, toen de attaché van President
Kruger mij ernstig zei: de President
bidt, dat ik in den loop der eeuwen
terugging, en weer kwam in den tijd
der fabelen toen koningen, prinsen, en
de leiders der menschen, in het besef
van hun zwakheid, bij de Voorzienig
heid troost in hun beproevingen kwa
men zoeken, om hen rnet goeden raad
bij te staan."
Er komen meer journalisten aan het
hotel om den dagelijkschen oogst bin
nen te halen, kien verlangde inlich
tingen en bijzonderheden, maar de
deuren van President Kruger bleven
gesloten en geen gemurmel zelfs van
een psalm drong tot hen door.
Brisson ging met den attaché in een
vertrek „waar wij nauwelijks tweo
stoelen vrij vonden; de andere lagen
vol met ruikers, bloemstukken, lal van
linten met de nationale kleuren, een
zwakke herinnering aan de ontelbare
geschenken, die President Kruger
heeft ontvangen." En dan vertelde de
attaché van het leven van Kruger voor
den oorlog, zijn gelukkige, kalme, pa
triarchale leven. „Terwijl do oude
Kruger den bijbel las, op geen tien pas
sen van ons, vertelde zijn dienaar mij
in korte zinnen, wat hij was voor zijn
volk en wat zijn volk was voor hem."
Ik werd in gedachten ver over de zee
gevoerd, in Cie vredige straten vau
Pretoria, voor het huis waar President
Kruger zijn leven sleet en waar zijn
getrouwe eclitgenoote zijn terugkomst
wacht,
„Zooals hij hier bidt, bidt zij van
haar kant ginds. En hun ge
dachten, in de ijle verte door do
verrukking van hun geloof ontmoe
ten elkaar
En terwijl de attaché steeds door
verhaalt, van de hartelijkheid, en
de gemoedelijkheid, waarmede de Pre
sident zijn dagelijksehe taak verricht,
zijn nauwgezette rechtsbesef, eerbied
voor de wet, zijn liooge vaderlands
liefde, zijn onafhankelijkheidszin, zijn
liefde t-ot God: „dat zijn, moet gij
weten, de waarlijke deugden van Oom
Paul", terwijl de attaché verhaalde
over de dagverdeeling van Kruger, zijn
levenswijze cn zijn aartsvaderlijk ka
rakter, komen steeds meer journalisten
aan. Zij klampen iedereen aan, zij
schrijven alles op, zij vragen Laar
alles, wat de President gegeten heeft,
hoeveel hoeden hij heeft, hoeveel pij
pon, hóéveel tabaksdoozen.
Ook dames komen, die er haar zinnon
op hebben geze t den President te zien.
Niets weerhoudt haar, geen vriende
lijk weigeren, geen ruw terugwijzen.
En er komen grappige toonccltjes bij
voor. Er;i dame komt met een klein
ventje. Zij hoort tot. helt volk, naar
haar stem te oordeelen.
„Ik ga haar boven."
„Hebt gij een kaart?"
„Ik heb geen kaart noodig."
Zij wijst op liet jongetje dat zij bij
zich heeft.
„Haar broeder is in Transvaal ge
storven. Hij is moedig gesneuveld. Pre
sident Kruger zal haar wel een hand
willen geven!"
„Zij had gelijk. Indien Kruger er
was, dan zou hij moeder en zoon tegen
zijn geweldige borst drukken. Maar hij
is er niet. In gindsche kamer van het
hotel, die in een bidkamcr is herscha
pen, geeft hij zich aan godsdienstige
overpeinzingen over. En voor de twee
de maal, gaat do reeds gehoorde zin
door het geroezemoes in de gang en
langs de rijen der bezoekers: üe Pre
sident bidt!
„Ja, do President bidt. Hij bidt voor
da bevrijding van zijn volk, hij bidt
voor zijn zonen, die onder des vijands
slagen zijn gevallen, en ook voor den
uwen, goede vrouw, voor uwen dier
baren brooder, die. uit belnnglooze en
verdienstelijke zelfopoffering, met zijn
bloed de velden in Transvaal gedrenkt
heeft."
Onze schoone moedortaai.
Van meer goeden wil dan van kennis
der Nederlandsche taal getuigt de vol
gende uitnoodiging tot een heercnfecst
van. do Vereeniging van Berlijnsche
Kunstenaars:
„Hochgclaardo en veeledolo Herren!
Alle Kunstschilders, Beeldhouwers,
Bouweestors en Kunstlievende Jon
gens van onze Kunstvereeniging zijn
ingeladen toe een groot Biergelag met
Tabak, Brandwijn en leckero holland-1
soke Muscheln in ons Gildenhuis op
Uitsichtstraat (Bellevuester). toe ons
te komon. Jcder Heer muss oenen IIol-
landnr jiftnx'ftsentiran. und.erhali Avends
gegon Üitwys dés Ploatékartjens eenen
fijnon aardigen Hut on eeno grote ne
derlandsche Halskrause. \Vir bidden
darum eenen zwarten Rock oder Knap
sak aan te trekken (Berglopers en Rad-
fahrerkostürnen zijn ook gepermitteerd
on In diezem Opzug aantcklabastern.
PJaatsUartjana voor den Ingang !u den
Gildenzaal, ook Klnuso gonaamt, wer
den von Sonnabend. 24 Novombris aan,
op het Com to or der Gilde, ober bij den
Iieer Robert im Drinkhuis afgegeven,
gegon Betaling von ij2 Gulden alt-ne-
derlandsche Courant, oder 1 mark
Rijksmünze noumodisch. Sonder plaats
kartje keen Toclat. Oranje boven!"
Eigenaardige reclame.
Eene costumière te New-York bracht
eenigo jaren geleden met succes een
nieuw soort reclame in toopassing. Zij
huurde voor 'n dag een theater te New-
York, liet het prachtig met palmen en
bloemen versieren, engageerde een
goed orkest en verzond daarop uitnoo-
digingen voor eene voormiddag-voor
stelling aan de voornaamste dames to
New-York.
Op den bewusten ochtend was dan
ook de schouwburg gevuld met de
vrouwelijke élite der wereldstad. De
ondernemende naaister verscheen in
een eenvoudig, maar toch smaakvol
kleed op een rechts van het tooao 1
aangebracht balkon, leunde er een
weinig overheen en vertelde terloops,
terwijl zij op het publick neerzag, dat
do prijs van de japon, die zij droeg,
zoo- en zooveel dollars bedroeg. liet
orkest begon nu een vroolijken marsch
te spelen, terwijl op het tooneel een
paard verscheen. Onze naaister, die on
der het spelen van den marsch zich van
het balkon verwijderd had, versriu-en
nu in een rijkleed, besteeg het paard,
reed langzaam eenige malen het too
neel rond en noemde daarop glimla-
«•hende den prijs van het costuura. Zoo
trok zij na elkander de meest verschil
lende kleederen aan een peignoir, een
wandeleostuum, een balcostuum, een
balkleed, enz. Ten slotte verscheen ze
met linar dochtertje ton tooneele, dat
ook een keurig toiletje droeg, hetwelk
zeer goedkoop bij haar te vorkrijgen
was.
Men verzekert, dat deze eigenaar
dige reclame aan de vernuftige naai
ster vele nieuwe klanten bezorgd heeft.
Langdurige gevangenschap.
Voorzeker is er wel nooit een vonnis
van zooveel jaren gevangenisstraf uit
gesproken als over Don José Galindo,
burgemeester van Alba, schuldig ver
klaard aan vervalsching van officieele
stukken en valscho handteekening. In
Juli 1893 stond hij to Palencia terecht,
en schuldig bevonden aan do hem ten
losto gelegde misdrijven, kreeg hij, op
elk van de 217 afzonderlijko akten van
beschuldiging, een vonnis van veertien
jaar, makende het ontzaglijk totaal
van C03S jaren.
t Is voor de justitie nogal moeielijk
den gevangene zelfs een honderdste ge
deelte van zijn tijd te laten uitzitten.
In een ander land zou men do verschil
lende vonnissen in één of twee samen
gevat hebben; maar onder de Spaan
sche wet schijnt dat niet vergund te
zijn, of de rechter is niet op het denk
beeld gekomen, het daartoe te leiden.
Onlangs is weder in Texas een man
tot negentig jaar gevangenisstraf ver
oordeeld, wegens moord, op een over
heidspersoon gepleegd. Majoor Ber
nardo, die aan eene samenzwering te
gen hot leven van Willem III van En
geland had deelgenomen, bracht on
geveer veertig jaar in de gevangenis
door en stierf daar. Een geval van nog
langer tijd is echter in de kolonie Vic
toria in Australië voorgekomen, waar
in 1891 een man van 101 jaar oud in
de gevangenis stierf, waar hij de laat
ste ecn-cn-zeventig had doorgebracht.
De drijvende tuinen van
Kasehmir.
Over het heerlijke, reeds in de oud-
te tijden terecht beroemde en dikwijls
bezengene, in hot II imalay a-gebergte
gelegen breedc dal van Kasehmir heeft
natuur bijna op Verkwistende wijze
hire gaven uitgestort. Daar toch vindt
men alles, wat het menschelijk oog
streelt cn zijne zinnen aangenaam
aandoet, in do schoonste harmonie
verrenijö. Hier wisselen zacht glooi
ende, altijd groene heuvelrijen met
macht:.go sneeuwbergen af, die het
■net den schoonstcn plantengroei ge
kunde dal in de verte omsluiten; ook
'uitbreken hier niet kalm slroomende
en zich kronkelende rivieren, evenmin
een aantal meren, die, hoewel niet
diep, toch door hunne ligging en
prachtige omgevingonovertrefbaar
zijn. Ecu meer, en wel dat in de on
middellijke nabijheid vau Srinagar,
xlo hoofdstad van Kasehmir ligt, heeft
den roep der schoonheid van het dal
verhoogd, te meer nog daar men op
dit meer kunstmatige eilandjes ge
le uwd heeft, waarop zich de prachtig
ste tuinen bevinden.
Dit zijn de drijvende tuinen van
Kasehmir, een pendant vnn de han
dende tuinen van Semir. is. Deze
drijvende tuinen stoken sri af met
huu sappig groen togen het helder-
lauwo water.
Ze bestaan uit balken, die, in tamelijk
onregelmatige vormen, met teenen tot
vlotten zijn saamgebonden en door
palen in don weeken meerbodem be
veiligd zijn. Deze vlotten nu worden
eenige voeten hoog mot aarde bedekt
en met schilderachtige planten be
dekt, die een verrassenden aanblik
opleveren.
Sigaren op Cttba.
Op het eiland Cuba is do sigaren-
handel in verval, en dit wordt daar
vrij algemeen aan de Mo. Kinley-wet
toegeschreven. In 1889 voerde Cuba
nog ruim 250 millioen sigaren uit,
doch in de drie volgende jaren vermin-
derdo die hoeveelheid sterk.
Daarentegen vermeerderde do uit
voer van tabak in het groot van
178.000 balen in 1889 tot 240.000 balen
in 1892. Deze uitbreiding van den ta-
bakshandel ten nadeele der afgewerkte
sigaar wordt door do Cubaansche pers
betreurd, omdat groote achteruitgang
der sigaren-industrie, waarvoor Hava
na beroemd is, lang goene onverschil
lige zaak is voor de vele duizenden,
dio bij dien tak van nijverheid werk
zaam zijn. Dringende vertoogen zijn
look reeds bij de Regeering te Madrid
ingediend, om de fabrikanten tege
moet te komen door de zware lasten
to verminderen, waaronder de sigaren-
industrie gebukt gaat, cn om het kwij
nende vak door middel van handels
verdragen met vreemde Staten een
nieuw loven bij te zetten, wat hoog-
noodig is.
Ook de koffie-cultuur neemt op Cuba
af. Wat het eiland daarvan thans nog
oplevert, is niet genoeg voor plaatse
lijk gebruik en moot door invoer uit
Puerto Rico worden aangevuld. Vóór
den opstand verkeerde deze cultuur
in hoogen bloei, vooral in het zuid
oostelijk deel van het eiland, maar do
planters lieten den moed zakken door
de vele plunderingen, waaraan zij
blootstonden, en de meesten maakten
terstond al wat mogelijk was van
hunne bezittingen te gelde en verlieten
hot land.
Aluminium.
Het aluminium waarschijnlijk
niet ten onrechte het metaal der toe
komst genoemd komt hoe langer
hoe meer in zwang. In het jaar
1885 kostte een kilo nog duizend mark;
tegenwoordig kost hot volgens de
nieuwste prijsberekening vijf
mark.
Zooals men weet, vereenigt het alu
minium voordeelen in zich, zooals
men in geen tweede metaal vindt. Het
weerstaat chemische invloeden in veel
hoogere mate dan de onedele metalen'
cn is daarbij toch goedkooper en meer
tot praclisch gebruik geschikt dan da
edele metalen. Het laat zich evngoed
smeden als smelten en gieten, is zoer
vast en licht tevens; van twee even
groote voorwerpen van aluminium en
ijzer weegt het laatste driemaal zoo
zwaar als het eerste. In Amerika heeft
men onlangs aluminium tot verglaas
sel) van pottejn en pannen gebruikt,
cn als het met de goedkoopheid zoo
voortgaat en de technische bewerking
nog vereenvoudigd wordt, dan zullen
wij het aluminium overal zien opda
gen, en niet maar zooals nu
meestal alleen op het gebied van luxe
artikelen, wetenschappelijke instru
menten en kleinere voorwerpen tot
huiselijk gebruik, dit laatste trouwens
in steeds toenemende mate.
In de natuur, of, beter gezegd, op
onze planeet i£ het aluminium het
meest verspreide van alle metalen. Het
is een bestanddeel van de kleiaarde,
het leem, en dat ligt bijna overal op de
wegen. Alleen is het nog maar zoo ge
makkelijk niet het schoone zilverach
tige metaal er uit te holen.
Machinerie door muizen
gedreven
Een heer in Schotland heeft een paar
muizen afgericht, om met een doorhem
uitgevonden machinerie garen te spin
nen. Ilct werk wordt voornamelijk
door oen tredmolen verricht.
Het is zoo ingericht, dat do gewone
huismuis in staat is voor hare vroegere
ondeugendheden te boeten door 100 it
120 draden per dag te draaien en af te
winden, wat zij met gemak doet. Eeno
gewone muis weegt maar een ons. Een
halve penny havermeel, A 1 shilling 3
pence per pak, strekt voor die tot den
tredmolen veroordeelden vijf weken
lang. In dien tijd maken,zij 110 draden
per dag, wat gemiddeld 3850 draden
van 55 duim, bijna negen lengten van
den haspel, levert. Voor elke afsnijding
op do gewone wijze krijgt eene vrouw
een penny. Zoo verdient eeno muis In
de vijf weken 9 pence, of 7 shillings 6
penco in het jaar. Voor planken 6 pence
cn 1 shilling voor machinerie gerekend,
schiet cr van elke muis eene jaarlijk-
scho zuivere winst over van 6 shillings.
Do muizen-werkg t zal een oud
leeg huis in huur aragen, waarvan
de afmetingen 100 bij 50 voet en 50 voet
hoog zijn, dat bij matigo berekening
10,000 muizenmolens kan bevatten, en
waar nog ruimte genoeg is voor de
houders cn honderden toeschouwers.
Als men 200 p. st. rekent,voor huur en
opzichters, 10,000 p. st. voor dc oprich
ting van machinerie en 500 p. st, voor
den interest, schiet er-eeno winst van
2300 p. st. 's jaars over.
Wat Londen niet al verslindt.
Londen verslindt c-lk jaar 4CO.OOO os
sen, 1.800.000 schapen, 509.000 kalve
ren, 700.000 varkens, ontelbare hoen
ders en 9,800.000 gallons melk.
Een gepantserd schfp van hst
jaar 153
De voormalige Ridders van St. Jan
bezaten reeds een gepantserd oorlogs
schip. Dit schip werd in het jaar 15:10,
gebouw te Nizza en maakte deel uit van
het eskader, dat door Keizer Karei V
tegen Tunis werd uitgerust. De beroem
de Andreas Doria was bevelhebber dé
zer expeditie, aan welke het gelukte
Tunis te veroveren. Tot dezen goeden
uitslag droeg het pnnlserscMp' Santa
Anna niet weinig bij. Het voerde een
groot aantal stukken geschut, had
driehonderd zeelieden en soldaten aan
boord en was bovendien prachtig in
gericht. Er was eene kapel, eene ont-
