FEUILLETON.
Licht en Schaduw.
KRONIEK.
Duitsch-Engelsche vriend
schap. In China.
De.Liberale Unie.
Onder de gebeurlijkheden voor
de begrafenisplechtigheid van Ko
ningin Victoria heeft nogal aan
dacht getrokken de benoeming van
den Duitschen Keizer tot Britsc-h
veldmaarschalk bij gelegenheid
van zijn verjaardag, en vooral de
wisseling-van telegrammen, waar
toe de telegrammen-Keizer het sein
heeft gegeven. Hij heeft aan Lord
Roberts geseind, dat hij ijselijk blij
was. zooveel als een collega van
hem te wezen..
1 Is geen heel belangrijk geval.
Het is nu eenmaal gebruik dat
de vorsten elkaar tot bevelhebber
van een regiment troepen maken,
of. al naar 't hen lust, een nog hoo-
geren titel toekennen. Dat neemt
natuurlijk niet weg, dat wanneer
er een oorlog mocht uitbreken, de
vorsten aan die titels maling heb
ben, doen alsof ze er eenvoudig niet
zijn en de kogels even hard laten
fluiten.
't Beteekeni dus inderdaad niets,
dat Keizer Wilhelm zich blij mag
maken met den mooien titel van
Brilsch veldmaarschalk, evenals
dc diamanten versierselen van de
kouseband-orde ook louter voor de
mooiigheid zijn.
Maar dal neemt natuurlijk alle
maal niet weg. dat de verhouding
tusschen Duitschland en: Engeland
juist in d'eze laatste dagen intie
mer is geworden dan. ooit, of ten
minste die intimiteit treedt scher
per aan het licht door de gewissel
de vriendelijkheden.
Dat de Duitsche en Engelsche
buitenlandsch politiek op dit mo
ment en in' de na astbij ge legen toe
komst oOk nog wel. samen zullen
gaan is een feit van algemeene be
kendheid en het optreden dezer
mogendheden draagt er dan ook
overal het onmiskenbaar merktee-
ken van.
Nemen we b. v. den warwinkel
in China, d'an zien we dat vooral
Engelsche bladen, hevig tekeer
gaan tegen, de Russen, die op hun
eigen houtje te veel doen. en het
den Dui.ts-che n generaal graaf
Von Wald'erspe lastig maken.
En een los gerucht, hoe los en ge-
ruchtelijk hel dan ook zijn moge.
dat melding maakt van een samen
spraak tusschen den Engel-
s c ben.., Koni n g. Lord R o-
b e v l s en den Duitsche, n
Keizerin zake Zuid-Afrika is. te
kenschetsend om .niet van groote
beteeken is te zijn.
Hoe lang zal dat samengaan van
Engelsche en Duitsche buitenland
sch c politiek nog liggen in de lijn
van beider belang? Natuurlijk tot
dal beicler belang zoover is bevre
digd dat de belangen, in botsing
komen. En dan is het uit. Maar
vocrloopig hehhcn r iden er be
lang bij elkanders politiek te steu
nen. zoo in Zuid-Afrika als in Chi-
er. de slimme Chineezen daarvan j quadrille kalm werd uitgevoerd met j
handig gebruik makend, teokenen j nicer of minder deftige passen voor
de nota, maar schuiven toch heel [en achterwaarts. Maar de koningin
listig het onderhandelen, het tot
daden komen, óp de lange baan
en trekken achter den rug der ge
zanten een even langen neus.
Wat moeten ze toch een zonder
ling idéé hebben van de 'Westcr-
sc-hc beschaving
Tot slot over ons eigen liihd'.
Dc verleden Zaterdag gehouden
danste haar nog zooals de Frqnsche
dansmeesters het liaar in haar jeugl
geleerd hadden.
Bij het eerste „en aYant-deux" zag
mèn de koningin balletpassen maken,
in de hoogte springen en zich in lichte
bochten wringen.
De verbazing laat zich denken. Dat
er geen opstoppingen plaats vonden
röridóm de plaats, waar de vorstelijke
vergadering van de Liberale Unie I Personen dansten, was alleen te -dan-,
was er een. waar met- spanning ^en aan ^en dwang der strenge ,éti-
door gansc-h Nederland naar werd Tiette.
uitgezien. Immers voor .alle,, poli
tieke partijen, van welke richting
dan ook, was het van gropt belang
wolk standpunt dit groote lichaam
zou innemen bij de a. s. verkiezin
gen en of het grondwetsaerzienuig
om te komen tot algemeen kies
recht tot- verkiezingsLeuze zou de-
creteeren en dus deze eisch -aan de
Liberale c-andidaten zou worden
gesteld. En, ik zou haast zeggen
van no<r meer belang dan deze
vraag was die naar den omvang der
scheuring die te wachten stond.
Want scheuring moesi. er 'komen
daar ontkwam men niet aan. Het
bemiudeiingsvoorstel van den Gro-
ningsc-hen professor Krabbe om
niet die grondwetsherziening, in 't
belang van algemeen kiesrecht ur
gent te verklaren maar wel de toe
bereidselen daartoe, kontoch on
mogelijk de besliste tegenstanders
bevredigen.
Het is verworpen en het gaaische
bestuursvoorstel om grondwetsher
ziening urgent te verklaren op 't
program is verworpen, en een on
vermijdelijk uitvloeiselhet be
stuur is afgetreden.
Wat zal er nu gebeuren
Zal men twee Liberale partijen
krijgen, een meer en een minder
vooruitstrevend? Zullen de deelen
dei Unie zich kunnen voegen bij
meer geprononceerde andere rich
tingen in vooruitstrevender) of con
servatieven zin Dat is niet denk
baar. 't Zou kunnen zijn dat de ra
dicale elementen zich tijdelijk wis-;
ter. te verstaan met een andere
vooruitstrevende politieke partij en
het conservatief-liberale gedeelte
zich daartegenover in een lichaam
constitueerde. Maar wie waagt
voorspellingen op 't verrassingvolle
terrein der politiek? Ten minste
niet uw vriend
JOFIER
Weken daarna nog vormden de co-
reographisclie talenten van Her Most
Gracious Majesty te Parijs het onder
werp van den dag. Wij, leden der jon
gere generatie, gewend aan het beeld
der oude, waardige, bijna onmachtige
dame, kunnen het ons intusschen
moeilijk voorstellen.,
HET ENGELSCHE VOLKSLIED.
Een curieus gevolg van de afschaf
fing der Salische wet in Engeland is
de verandering die iii het Engelsche
volkslied moet worden aangebracht,
nu een koningin door een koning
wordt opgevolgd. Het „God save the
Queen" (God behoede de koningin),
wordt nu „God save the King" (God
behoede 'den koning).
De tegenovergestelde verandering
had plaats in 1837 hij, de troonsbestij
ging van Victoria, Wier voorganger
Willem IV was. Tot diens dood was
geen enkele wijziging van dien aard
aangebracht, want het volkslied, tij
dens de regeering van George I in liet
begin der achttiende eeuw aangeno
men, had gedurende 117 jaren slechts
op mannen gedoeld, met namen:
Georgel, George II, George III, George
IV en Willem IV.
Er is veel over den oorsprong van
het „God save the King" gesproken en
geschreven alleen staat vast, dat het
niet van Engelsche herkomst is. De kinderen f 450.000 de keizerin-weduw -
'van Duitschland. dochter van konin
gin Victoria f 100.000 de hertog van
Het 200-jarig jubileum van Pruisen als Koninkrijk.
Den 18en Januari 11. was het juist j nen, met kracht van wapenen, tot de jlijk geregeerd worden door een co:
200 jaar geleden dat de laatste.keujC-Jwetenschap brachten, dat brutaal ge- stitutioneelen knoet. Twee hondei
vorst van Brandenburg zich te Ko- (weid hier .on aarde immer zege- jaar lang is dat zoo .geweest: de sak
ningsberg de Koningskroon op he.t viert, Oostenrijk heeft dat nog in de en de stok hebben Pruisen groot g
hoofd zette en zich den titel van koning i laatste helft der vorige eeuw tot zijn maakt.
van' Pruisen -verleende. Pruisen had'schade ondervonden. Carah d'Ache laat- dan ook in zi;
reeds toen geruimen tijd.de hegemonie En in de binnenlandschè aangele-1 te'ekening den keizer op het jubileum
onder de Duitsche landen en die over-genheden ging ?n gaat,, het nog niet; feest zeggen:
macht is voortcllurend toegenomen, beter. Wie in onze tijden alléén inaar De bewerkers van onze groothei
dank zij de vechtlust der Pruisische? van de majesteitsprocessen in Pruisen- dat zijn zij!
koningen, die iederen staat, welke land aanteekening houdt, komt tot de1
aan Pruisen's superioriteit durfde tor- conclusie, dat de goede Pruisen feite-.
millioen, de prinses van Wales f 125.
en bovendien voor de opvoeding ham-
Anecdoten uit het leven
van koningin Victoria.
VICTORIA—TERPSICHORE.
Het verhand tusschen de persoon
lijkheid der oude vorstin en de muze
van den dans dateert uit 1854, het
jaar, waarin Victoria en de keizer van
I Frankrijk het bekende verdrag teeken-
na. on waarschijnlijk zal deze"staat j den. waarbij de herinnering aan Wa-
var zaken nog wel een vrij verre terloo uitgewischt werd.
toekomst heheerschen. Op liet stadhuis te Parijs werd haar
een schitterend bal aangeboden. Het
Nu ik toch over China, spreek, glanspunt van den avond was echter
wil ik die gelegenheid te baat ne- een eere-quadrille, waarin de slanke,,
men om in deze. Kroniek even bevallige koningin danste met den
heerlijk uit te lac-hen over het ge- keizer, vorsten met vorstinnen, prin-
ruzie tusschen a e mogendheden, 't sen, prinsessen, gezanten-'—in het kort
Zijn weer Rusland en Duitschland,
die 't danig aan den stok hebben.
een enorme plechtigheid.
De gewoonte dier tijden was dat de
De doop
van den tegenwoordigen Koning van Engeland in
den St. George's Chapel te Windsor.
Duilschers beweren dat Henry Carey
het componeerde, daartoe geïnspireerd
door een Duitsche melodie „Heil dir
im Siegerkranz". En de Franschen we
ten te vertellen, dat Handel op een reis
door Frankrijk, het „Dieu sauve Ie
Hoi" aanhoorde, dat mevr. De Brionne
met Lulli gecomponeerd had, om het
herstel van Lodewijk XIV te vieren,
het noteerde en het later aan George I
aanbood als eigen schepping.
HAAR LECTUUR.
De koningin las veel Engelsche,
Fransche en Duitsche hoeken en <?ouT
ran ten.Zij stelde er prijs op, zich op
de hoogte te.houden, van de politieke
vraagstukken van den dag.
Haar lievelingsschrijvers waren
Dickens, Thackeray, Charlotte Brontë,
George Elliott, Rudyard Kipling, en!
Mary Corellivan Browning en Ten-:
riyson hield zij. het. meest als dichters;,
Fransche literatuur was haar
niet. Maar liét meest van al las zij toch
in den Bijbel, dien zij eens noemde
„Het geheim van de grootheid van En
geland".
Een weinig bekende karaktertrek
van koningin Victoria, was haar voor
liefde voor gemengd nieuws, als onge
lukken, branden, zeerampen en ont
sporingen, waarvan zij alle bijzonder
heden weten wilde. Als' gewoon b-ur-
germensch zou zij een buitengewone
nieuwsgierigheid aan den dag hebben
gelegd en hij een gevallen paard, of
een overreden hond zou zij uren lang
zijn blijven staan.
Met betrekking tot, de lectuur der ko
ningin, verhaalt men, dat zij eens sir
Theodoor Martin verzocht, haar een
veelbesproken gedicht, waarin enkele
erotisch getinte passages voorkwamen,
voor te lezen. Alvorens te beginnen,
streepte sir Theodoor de verzen, die
hij wilde overslaan, aan met potlood.
Eenige dagen later, vond één der
hofdames toevallig het boek en begon
de door sir Theodoor aangestreepte
passages, na te lezen.
Wat is dat mooiwendde zij zich
tot een vriendin, en wat heeft de konin
gin toch een goeden smaak Zij heeft
de mooiste passages aangestreept.
HET HUIS DER KONINGIN.
De civiele lijst der koningin bedroeg
jaarlijks de som van f 4.812.500. In dit
budget waren de onkosten van haar
huis inbegrepen voor twee millioen een.
honderd zes-en-vijftig duizend gulden
en de salarissen van het personeel be
droegen iets meer dan anderhalf mil
lioen. Victoria's eigen middelen be
stonden in een jaarlijkscne rente vmi
f 750.000.
Connaught f 312.500 en iedere dochter
van koningin Victoria f 75.000ten
slotte werd nog een menigte van
andere bloedverwanten begiftigd
met jaarwedden, varieerend tusschen
f 50.000 en f 150.000.
Het aantal personen dat. aan de hof
houding der koningin verhonden w.as,
bedroeg 931, ongerekend de bedienden.
VICTORIA EN DE ISRAËLIETEN.
Victoria heeft nooit gewild, dat h*ar
volk verdeeld werd door. godsdienstige
quaesties.In de maatschappelijke eman
cipatie der Israëlieten heeft de koni.
klijke familie de publieke meenihg niet j vraagd, vond hij, 's avonds thuisko-
gevolgd, maar ze was dat idéé reeds mende, de deur gesloten. De schild-
hein, dat. ik zijner onwaardig was. Elf maanden later donderden de k
maar hij gaf mij te kennen, dat hij nonnen inderdaad in het St. Jame
overgelukkig zou zijn, zich steeds aan j park, en deden den volke kond van
mijne zijde te mogen bevinden. Daar- geboorte 'van een prinsje, dat, op k
op verzocht ik hem zijn broeder Ernst i niuklijk hevel, prins van Wales e
te roepen, waaraan hij onmiddellijk graaf van Chester werd gedoopt,
voldeed. W ij kondigden hem onze ver- Het is misschien niet overbodig i
loving aan en hij wenschte ons beiden aan ie herinneren, dat de Engelscl
geluk met onze wederzijdsche keuze troonopvolger niet door recht van g
en scheen zeer getroffen". boor'te prins van Wales is, en dat
souverein aan elk ander kind dien tit
UIT HAAR HUWELIJKSLEVEN. kan schenken. Maar gewoonlijk won
I die titel den eerstgeborene verleend.
Victoria was buitengewoon jaloersch j
en maakte van haai' macht misbruik.
door de onschuldigste fantasieën van j
haar echtgenoot- te beletten, Maar deze
verdedigde zijn rechten en zijn vrij- rr
heid met-Tïand en tand. V 811 rtll MlZeilSllOeli
Toen hij eens was .uitgegaan zonder
het- vereischte.verlof te hebben aange-1
door AUGUST.
lang toegedaan. Tijdens Victor;
geering bekleedde sir George Jessel
onder Gladstone de betrekking van
„General-Sollicitor" baron Harry van
fort rt'orms later lord Pirbright be
kleedde belangrijke functies in het
ministerie Salisbury. Sir Julian Gold
smith heeft het alleen aan zijn slechte
gezondheid te wijten gehad, dat hij
niet opklom tot speaker in het Lager
huis. En wat het Hoogerhuis, dat eerst
in 1885 voor de Israëlieten werd open
gesteld, betreft, is verdere uitweiding
overbodig namen als lord Roth
schild, lord Pirbright, lord Wantage
en lord Wandsworth spreken voor zich
zelf.
DE ROOS VAN ENGELAND.
Nauwelijks had Victoria den troon
zich reeds voorgenomen had hem ge
nadiglijk toe te staan, aanzeggen, dat
hij naar Duitschland terugkeerde.
Groote opschudding. Gezantschappen,
smeekbeden, aanbod van verontschul
digingen, alles werd in liet werk ge
steld. Maar de onverbiddelijke prin:
liet in zijn logement, door zijn bedien
den de koffers pakken.
Toen wendde men zich, als gewoon
lijk tot den „goeden oom" Leopold.
Deze verzocht zijn neef te blijven in
afwachting van een scheidsrechtelijke
bestegen, of van alle landen uit Europa I beslissing. 1-Ii.j zou een onderzoék in
wacht trad hem in den weg en richtte 1
het geweer op zijn horst. Niemand j erleden jaar heb ik de maan
•mocht, na het uitdraaien der lichten, j Augustus doorgebracht in Karinthië e
binnenkomen. Order van de koningin wel aan de prachtvolle Wörthersee.
Prins Albert keerde liet slot den rug Rat ik aL hartstochtelijk hengelai
toe,-sliep dien nacht in de stad en liet ook ln'jn hengelgere-edschap had m
den volgenden morgen, 'inplaats van te degebracht. laat zich begrijpen. En
gaan smeekeri om genade, die men I heb er gebruik van kunnen maker
stroomden pretendenten toe, om te
dingen naar de hand van de „Roos
van Engeland", zooals de galante Brit
ten haar noemden. Men verkeerde
e enigen tijd in de meening, dat de Ko
ningin niet wist, of zij een vorst uit
het huis van Orleans, den hertog van
Nemours, of prins Albert van Saxen-
Coburg de hand zou reiken. Haar be
slissing viel ten gunste van den laat
ste uit, voor wien zij'een innige gene-
genlieid koesterde en die haar 10 Febr.
1840 huwde.
Zij heeft zelf verteld, hoe de regeling
tot- dat huwelijk tot stand kwam
„Om halfeen 's middags liet ik Albert
roepen. Hij trad mijn kamer,'waar ik
geheel alleen zat, binnen en na eenige
minuten aarzelens, zei ik tot hem, dat.
hij de redenen, -waarom ik-h&mrtvad
laten roepen, wel gissen kon en dat hij
mij zeer gelukkig zoii maken, wanneer
hij aan één mijner innigste wenschen
met mij in het huwelijk te treden,, vol
deed. Hij, van zijn kant, aarzelde geen
oogenhlik, en hij beantwoordde mijn
aanzoek met de levendigste betuigïn-
De prins van Wales ontving een half gen van genegenheid en liefde. Ik zei
stellen.
Na rijp beraad stelde de Brusselsche
Salomo Victoria in het ongelijk en
stelde een echtelijk verdrag van vrede
voor, waarbij Albert zich een gehoor
zaam onderdaan der koningin noemde
voor alle officieel© zaken, maar in al
les, wat het huiselijk leven betrof, in
het volle bezit- zijner echtelijke rechten
werd gesteld.
Het verdrag werd goedgekeurd en
geteekend. Albert keerde terug en
ging, na dien, niet meer uit,. Hij werd
een model-echtgenoot.
HAAR KINDEREN.
De geboorte van het.eerste kind, de
kroonprinses .(keizerin. Frecjerik), was,
voor -prins Albert, een moei li j kheio
hij had- liever een troonopvolger ge
had en hij gaf de vrees te kennen, dat
het Engelsche volk teleurgesteld zou
zijn.
Naar men zegt. stelde de koningin
hem gerust.
„Den volgenden keer zal het een jon
gen zijn", zou zij verklaard hebben.
doch voordat ik iets daarvan ga verte
levi, nl, het vangen van een reuze:
snoek aldaar, wil, ik-eerst eene kleii
beschrijving geven van de prachtig
natuur rondom de Wörthersee.
Dat meer is van Ivlagenfurt langs h>
Lendkanaal te bereikenhet ligt ong
veer op één uur af stands daarvan. H
heeft, zijn naam te danken aan de c
den Zuidelijken oever gelegen ker
Maria-Wörth geheeten en door li-
landvolk Weride genaamd. Deze kei
werd, reeds in de negende eeuw g
bouwd en is een prachtstuk van bou\
orde uit het Karolingische tijdperk.
Het meer zelf ligt 435 meter hoven
zee en heeft eene oppervlakte van rut
20O0 hectaren. Zijne grootste leng
bedraagt 16000 M„ zijne breedte va
600 tót 1600 M.„ terwijl het op sommig
plaatsen 85 M. diep is. De omgeving
zoo schoon, dat zij niet nalaat ec
grootschen indruk op eiken natuu
vriend te maken.
De schilderachtig gelegen dorpje
als Maria Loretto, Maiemigg, Krum;
fend.orf, Reifnitz, Portschach en ai
dere, verhoogen nog de schilderachtig
■schoonheid. In dennen- en eikenbo
sclien Verscholen, steken hier en da;
de-spitse kerktorens boven liet gehoon
te uit. terwijl de witbepleisterde mi
ren van de meeste huizen indrukwe:
ltend tegen het donkere woud afsteke:
Den sclioonsten aanblik geniet me;
als men boven op eene uitstekenc
rots. staat, die op één uur van Por
schach 'en dicht bij de ruïne Seebui
gelegen is. Boven op die rots is eer
kleine kapel gebouwd, die den vermoe
den wandelaar eene tegen regen
wind beschutte rustplaats aanbied
Schetsen van DEKA.
De Teleurstelling.
Ze waren er bepaald verliefd op, de
twee poëtische jongeluidjes. 1-Iet vlug-
gebouwde, lichtgeschilderde huisje
stond in de buitenwijken der stad, in
een der jongste straten, die nog half
in aanbouw was, met de achterzijde
uitkijkend op de verre duinen. Dit
huis en geën ander zou het wezen,
waar zij hun eerste gelukzaligheid
zouden genieten. Hét had, in over-1
drachtelijken zin gesproken, alleen j
licht- en geen schaduwzijden. j
De straat was wel stil, maar vrien
delijk door de helderroode met zand-
steen doorwerkte, nieuw-modisclie ge-1
veltjés. Voor elk huis een tuintje,
pleizierig voor het inkijken, als je eens i
wat intiem met elkaar was. Dan een j
alleraardigst couqet voorkamertje met i
Ren sierlijken schoorsteenmantel, een i
vroolijk behang.
Daarachter een allergezelligste ach-
tersuite, die het bij avond, wél zou
doen. En dan een serre, neen een
voudig koninklijk, zeer geschikt voor
aankleeding met groen en Chinee-
sche waaiers, voor meubileering, met
een paar tuinstoelen.. Ocli die waren
tegenwoordig zoo goedkoop, haast te
geef. Dat lag zelfs binnen het bereik
van hun beperkt budget, hadden zij
samen uitgerekend. De keuken was
wat petieterig, maar had een eenig
uitkijkje op den tuin. Want dip was
er ook nog bij. Boven was alles in
denzelfden geest, en dat alles kostte
een belachelijk klein sommetje, juist
zoo groot als vooraf was bepaald.
Nou vraag ik. je, kon het mooier
En wat een geluk dat ze er juist op
aan waren geloopen. 't Was bloot
toeval, 't was de honderdduizend in
hoogst eigen persoon.
De middag dat ze het voor het eerst
zagen, zou altijd blijven onder de
schoonste van hun leven. Om half
twee -- hij had van kantoor vrijge-
vraagd en gekregen, omdat de patroon
schik had in zijn jeugdig frisch enthou
siasme kwam hij haar halen, 't Was
een zonnige lentedag, vol fluistering
van jong leven dé zon stond zoo hoog
#ls zij om dezen tijd van het jaar met
eenige mogelijkheid kan staan, en
deed de ontwakende aarde heerlijk
geuren. Overal lag de door grond
werkers en beiers omgewoelde grond
te dampen in de zalige eerste warmte
van het jaar. Rondom daverde het
van hamerslagen in de snel aangroei
ende buurt, 't Was of dé huizen zoo
maar in elkander werden gesmeten,
of zé bestonden uit enkele groote brok
stukken, uit een paar vooraf pasklare
gemaakte verdiepingen, 't Helderwitte
timmerhout krulde genoegelijk en
phantas'tisch onder de scherpe scha
ven der timmerlieden, die zonder op
houden hun werktuigen hanteerden.
Teer drukte hij haar tegen zich aan,
zag néér op hetfrissche gezichtje naast
hem, dat gloeide van heerlijk ver
wachten, van teere toekomstge
dachten.
De deur stond aan.
Over een wankelen vloer van plan
ken, door verscli geschilderde deuren
leidde hij haar langzaam en zorgvul
dig. Zij leunde dankbaar op hem.
Hier zou het nieuwe ameublementje
van pa en moe prachtig uitkomen.- 't
Zou er bepaald sjiek uitzien. Laat ze
maar komen de heeren van het kan
toor, of mogelijke deftige buren. Ze
zouden door die twee ontvangen wor
den want vrouwtje kon zich best
bewegen, en ook hij was niet van -giste;
ren. Achter, in liet e enigszins ge
dempte licht, zouden de oudere, maar
flink opgeknapte en glanzend uitge
wreven meubelen ook wel genoegelijk
staan. En in de serre.kwam op een goed
koop, maar sierlijk hoektafeltje,
die dingen waren voor een prikkie-te
koop - een klein lampje te staan,
zoo'n aardig ding, van chineesch por-
celein met roodzijden kapje. Als: het
dan avond werd - en manlief kwam
wat vermoeid van het werk thuis, dan
zouden zij samen, gaan zitten i,n den
vallenden schemer, met de deuren
wijd open, bij het intieme licht van het
bescheiden lampje dat niet klappen
zou.
Als een jong meisje sprong ze ver
rukt omhoog en klapte in de handjes,
tot zij zeer gewichtig begon te spre
ken over zijn werkkamer zijn stu
deervertrek als-je-blieft boven de
voorgang. Als ze heel stil was dan
mocht ze na het theedrinken met haar
naaiwerk hij hem komen zitten. Nu,
dat beloofde ze.
Toen drie van de zes maanden ver-
loopen waren ze hadden zich bij
elke zondagwandeling op de hoogte
gesteld dat het huis er nog was, gin
gen ze op een dag. wel wat zenuwachtig
maar toch erg gelukzalig, naar het ver
huurkantoor.
Even moesten ze in het spreekka
mertje wachten, en bekeken met
groote belangstelling de plannen voor
villabouw, die daar aan den muur
hingen. Niet waar, je wist toch niet
als het een beetje meeliep, hij opzijn
kantoor goed vooruitschoot, wellicht
procuratiehouder of deelgenoot werd
je had daar meer .voorbeelden van
dan zou hun tijd ddarvoor ook wel
komen.
Of mijnheer en mevrouw maar
binnen wilden komen Zoo deden ze.
De mijnheer zette zijn gouden lorg
net op, hoorde met een vriendelijk,
verschoonend lachje je moet die
jonge luidjes hun drift niet al te lsw.
lijk nemen -- de vurige, betuiginge
ten opzichte van het huisje aan, t
sloeg toen het register op, om de bi
zonderheden na te gaan, betreffem
20 in de Prins Hendrikstraa
sectie E no. 5455. Daarop kwam
een ondeugend licht in zijn ooge:
zijn gezicht nam een plagende u:
drpkking aan, en luidde riep hi.
„Verhuurd
Hézeiden zij allebei teleurgeste
en haq.r gezichtje trok wat langer, m
pruilend lipje, maar zoolang zij op li
kantoor 'waren, en later ook op stra
hield zij zich goed. Thuis kreeg
het leelijk te kwaad er was een do
kere onweerswolk voor hun gelukszc
geschoven: weg waren de lieerlijl
geluksdrooinen, en haar tranen ve
.engden zich naarstiglijk met het a
vócaatje dat moe schielijk had klaa
gemaakt om haar wat op te knappe
Edoch, zij wilde voorloopig niet g
troost worden. Ook niet door liem, d
nu vrij lummelig voor zich uitkeel
Dat was hun eerste leeden ni
hun laatste.
