Tweede Blad,
Koning Mammon.
behoorende bij
,jHa33fi»lem9s Dagblad
van
Maandag 4 Febr. 3 901.
Ne. 5398
Haarlemsche Handels-
vereeniging,
GoedgeJc. bij Kon. Besluit van
IS Nov. No. SS, 1899.
De Haiarlemsclie Handelsv&r een. tel*
thans ruim 650 leden, dat ia veel, doch
niet genoeg. Elk© winkelier, elke han
delaar, zijxi belang begrijpende, moet
rich aansluiten. De contributiei bedraagt
slechts f 2,50, terwijl de voordeelen
groot zijn.
Rechtskundige adviseurs zijn de hee-
ren mrs. Th. de Haan Hugenholtz en
H. Ph. de Kanter, Spaarne 94, welke
gratis advies in handelszaken geven
aan de leden en voor hen gratis optre
den in faillissementen.
Voor incasso's, door bemiddeling der
advocaten gedaan, wordt 5 berekend.
Bankiers der vereeniging zijn de hee
ren Laane.dc van Betmmel, Kruisstraat
51.
Alle brieven of aanvragen (ook op gar
ven voor het lidmaatschap) moeiten ge
richt worden aan het bureau der ver
eeniging, 22 Lange Begijneetraat.
Het is ons gelukt eeme overeenkomst,
te sluiten, waardoor het mogelijk is
H.H. leden nauwkeurige informaties te
verschaffen omtrent alle firmafa in Ne
derland,
De kosten dlezer informaties bedragen
60 cents per adres, plus 5 cents voor
porto, en moeten vooruit betaald wor
den aan het bureau, Informatiën naar
binnen de stad, wonende personen gra
tas.
Ruim 650 informatiën en rechtskun
dige adviezen werden in, het afgeloopen
jaar verstrekt.
In November en December 1900 zijn
68 vorderingen tot een bedrag van
2405.605 betaald. 15 vorderingen wor
den afbetaald, 17 vorderingen zijn uit
gesteld.
Volgens artikel 7 dient het Geheim
der Maandilijsteu ongeschonden bewaard
te blijven.
H.H. Leden worden er op attent ge
maakt, dat pretentiën, buiten de stad
in te vorderen, niet worden behandeld,
tenzij) portovergoeding (10 ets.) is bajt-
gevoegd.
Het Bureau der vereeniging is g
tigd 22 Lange Begijnestraat en is
opemd lederen werkdag vian 's morgens
9 tot 1 en 's middags van 2 tot 4 uur.
Dagelijks is een der bestuursleden
aanwezig en bereid tot het geven van
alle gewenschte inlichtingen en wel
Maandag en Vrijdag van 1112 uur
v.m., de overige da,een van 34 rum
Zij, die nu reeds als lid toetreden,
ontvangen gratis behandeling tot aan
1 Mei e. k.
Den leden wordt aangeraden voor
dat men levert aan, of zaken doet met
Dressel in de Ostadestraat, inlichtingen
te nemen aan het Bureau Lange Be
gijnestraat 22.
Men wordt geraden niets af te geven
of te leveren aan V' ioenendaal, So-
phiastraat, hoek :..rte Wolstraat, of
aan J. J. Groeneudaal, Brouwersstraat
no. 9, dan nadat men heeft geïnfor
meerd aan ons bureau.
Het Beleg van Haarlem
door de Spanjaarden
iu 1. 72-1573,
DOOB
W. P. J. O VERMEER,
Amanuensis der Gemeente-bibliotheek.
XVII.
Zeer zeker is het dus dat onder de
verdwaalden, die gevangen werden ge
nomen, ook de hopman Phiüppus de
Koning behoorde, en het moet vreese-
lijk geweest zijn om aan te hooren hoe
het sarrend gejuich en getier der Span
jaarden zich mengde met de vervloe
kingen der soldaten van de bezetting
op de wallen, nadat het bekend was
geworden dat de nachtelijke poging
tot ontzet was mislukt. En dit werd er
niet minder op toen de Spanjolen des
voormiddags uit hunne schansen in
het blokhuis een hoofd slingerden,
waaraan een briefje was bevestigd niet
de woorden ,,Dit is het hooft van capi-
teyn Philips Coninck, die u tot ontzet
gezonden is".
De Haarlemmers namen weerwraak.
De drie zoeteiaars van Amsterdam,
welk-} den vorigen dag waren binnen
gebracht, acht. Duit,sellers en een Waal
(dus geen enkele Spanjaard) bevonden
zich in de gevangenis, de belegerden
liften hen alle twaalf halen en op den
wal In het gezicht van den vijand op
hangen. Toen nu des nachts deze
twaalf lijken werden afgelaten, sloe
gen de belegerden van elf de hoofden
af, sneden den baard en haren op de
wijze der Geuzen en pakten die elf
hoofden in een „tonneken", dat daarna
van het bolwerk in de Spaansche
schansen werd geworpen.
,,Op dit tonneken metter hoofden"
was een briefje bevestigd, waarop te j
lezen stond „dat zij dit aan den Hertog j
van Alva zouden brengen en hem hier
mede betalen den tienden penning,
waarvoor zij reeds lang door den Her
tog waren gemaand, doch dien nog
niet betaald hadden en waarom hij het
beleg voor de stad had geslagen en
daar hij niet op zijn tijd terstond was
betaald, zouden zij hem elf voor 't fret
interest, opdat hij geen reden tot
klagen zou hebben".
Dr. Ekama schrijft terecht over dit
feit„Zeker een bittere en wreede spot,
waartoe wel is waar de handelwijze
der Spanjaarden had uitgetart, maar
waardoor ook de eerste onuitwisch-
bare smet op de dappere verdediging
van Haarlem werd geworpen".
Mist, vorst en dooi wisselden elkan
der gedurende eenige dagen af, en uit
's Prinsen leger waren noch brieven
noch levensmiddelen gekomen. Daar
om zonden Burgemeesteren en Kapi-
teinen der Stad twee brievenposten
aan den Prins, benevens twee ledige
sleden en eene teekening van het beleg,
teneinde hem er van in kennis te stel
len dat het laatste buskruit al in de
flesschen en het laatste meel in den
oven was.
Alvorens de Prins echter hierop ant
woorden kon, kwamen er den 17den
(een zeer mistigen dag) weder 65 sle
den binnen met spiessen. roers, ra
piers, vlees, bier, tarwe en twee paar
den en sleen met etlïjcke stormhui-
den", onder geleide van een vendel
vreemde knechts, waarover de overste
Schram van Brunswïjck het bevel
voerde.,
Dezen zelfden middag trok een ge
deelte der bezetting en burgers de
Schalkwijkerpoort uit om de schans
Rustenburg te veroveren. Aan het be
zit hiervan was zeer veel gelegen, daar
de toevoer van levensmiddelen enz.
langs de Trekvaart veel gemakkelijker
en bovendien minder gevaarlijk was.
Men was zeer gelukkig, de schans,
werd stormenderhand genomen, ter
wijl zij, die niet konden vluchten, wer
den doorstoken. De lijken der vijanden
werden geplunderd de watermolen
werd in brand gestoken en met een
grooten buit naar de stad terugge
keerd.
Den 20sten Januari was het een
schoone, heldere dag. Met sleden en
paarden trokken eenigen derbelegerden
de Spaarnewouderpoort uit en ont
moetten twee sleden, welke van Am
sterdam kwamen. Op een dezer sleden
zaten Adriaen Jorisz, uit Alkmaar en
zijn neef Adriaen Groenevelt, een voor
malig Schepen der stad Haarlem. Deze
laatste was tweemaal Schepen geweest
en had bij het begin van het beleg tot
de vroedschappen behoord doch was
den Spanjaarden zeer genegen. Uit
vrees waarschijnlijk was hij zijne stad
ontvlucht en in Spaanschen dienst ge
treden, en zeer aannemelijk is het dat
hij aldaar de rol van verrader
speelde.
Toen zij hem ontmoetten was hij op
reis naar zijn huis te Velsen, en had
in de andere slede „een .vat vol witte
broods en een vat schoone, Rijnsche
wijn" waarmede hij zooals men
waarschnijlijk terecht vermoedde
dienzelfden goede sier zou hebben ge
maakt en „bij avontuur den tiran niet
een gekroonde beker de ellendige stad
zou hebben toegedronken".
Hij werd nu gevangen genomen, en
toen hij na veel tegenspartelen begreep
dat hij naar de stad moest medegaan,
smeekte hij om vrij gelaten of terstond
gedood te worden want hij kon wel
begrijpen, daar hij „niet bot noch
plomp van verstant" was, „wat
schaemte hij zijn aensicht en wat een
groote schande hij zijn naem zou aan
doen".
Mogelijk ware wel aan zijn verzoek
voldaan geworden, door de soldaten
die hem niet, kenden, zoo hij niet, her
kend was geworden door Gerrit de
Jonge. Nu werd hij de stad gevanke
lijk binnengebracht, overgeleverd aan
den Raad, deerlijk gepijnigd, ,.cn het
roof hebben zij blijdclic onder haer
ghedëelt".
Zijn metgezel en neef Adriaen Jorisz
werd doorstoken, geplunderd en ont
kleed, men vond vee', geld bij hem.
Zoo verliepen de dagen, waarbij de
belegerden den belegeraars dikwijls
verontrustten door hunne uitvallen.
Den 23sten Januari kwamen er we
der uit 's Prinsen leger 22 sleden met
koren en andere middelen binnen de
stad, waarover de bui-gerij zeer ver
blijd was, alsmede eenige brievenpos
ten, terwijl er twee dagen later weder
om 34 sleden aankwamen.
Het kostte het Spaansche leger niet
minder moeite om zich van alles te
voorzien. Amsterdam verleende 't daar
toe de noodige hulp, want zij liet in
het IJ tot Sparendaru en in het Spaarne
tot aan het Spaansche kamp een geul 1
hakken, waardoor het mogelijk werd,
dat twee roeischuiten, een „damloo-
per" en andere schuiten met levens
middelen en „noodzakelijke dingen
het leger konden bereiken.
Den 27en Januari is „een groote ijze
ren kogel door den gevel van 't Jaket- j
tenhuis in 't I-Iartshooft, welke een
wijnherberghe is op 't Sant ofte Marct
binnen in de keuken gekomen en heeft j
afgestreken of met hem medegenomen
het hoofd van eene jonge wouw. welke
bezig was de hoenderen van het spit
te doen".
Deze kogel zat nog in den muur van
het vorige gebouw van de Sociëteit
Trouw moet Blijken".
Een ooggetuige schrijft nog„Op
denzelfden dag is er een wonderlijk
ding geschied, dat ik met mijn eigen
oogen gezien heb en daarom niet wil
voorbijgaan. Als eene jonge vrouw aan
haren soldaat eten had gebracht, droeg
zij het ledige plateel op zulk eene wijze
onder haar arm, dat hare zijde en haar
arm de gedaante had van een „ron-
dichheyt" of ring, en de kogel is door
deze „rondichhelt", als door een ring
gevlogen, zonder dat zij zelve, noch
haar plateel beschadigd werd".
(Wordt vervolgd).
heeft. Bij de tot nu toe gevolgde ge
woonte heeft men de tusschen haakjes
geplaatste woorden eenvoudig wegge
laten, en aldus geredeneerd: op 1 Fe
bruari moet men een jaar in de ge
meente gewoond hebben, om op de Kie
zerslijst geplaatst te kunnen worden.
Troelstra en ik zouden dus reeds op 1
Februari 1900 in Haarlem gevestigd
hebben moeten zijn, om in Juni 1901
aan de gemeenteraadsverkiezing te
kunnen deelnemen. Maar ieder gevoelt
dat het niet aangaat art. 19 van de ge
meentewet aldus uit zijn voegen te
lichten. Want brengt men dat art. 19
zooals het werkelijk luidt, met de kies
wetvan Houten in verband, dan
krijgt men deze dwaasheid, dat men
op 1 Februari 1901 moet kunnen be
wijzen dat men op 't tijdstip der ver
kiezing, dus in Juni 1901, een jaar in
de gemeente gewoond heeft.
Ik heb dan ook besloten om mij niet
neer te leggen bij de tot nu toe gevolg
de gewoonte, doch zal, wanneer mij
op 22 Maart blijkt dat mijn naam niet
op de kiezerslijst voor den gemeente
raad voorkomt, mij achtereenvolgens
wenden tot B. en W„ den kantonrech
ter en den Hoogen Raad, om in deze
leemte van de wet te voorzien.
De heer O. J. ten Thije, plaatsvervan
gend hoofd aan de Burgerschool in 't
Klein Heiligland alhier, is benoemd
tot hoofd eener gemeente-school te
Utrecht.
De „Nieuwe Muziekhandel" te Am
sterdam bericht ons in tegenspraak
met vroegere berichten, dat de uitvoe
ring van het Böhmische Streichquar-
tet hier ter stede wel doorgaat, en wel
plaats heeft op Zondag 10 Februari a.s.
in de Sociëteit Vereeniging.
Stadsnieuws
Kieswet-dwaasheden.
De heer Hugenholtz alhier schrijft
aan „Het Volk":
Zelfs na de technische herziening
blijkt de techniek van de kieswet-Van
Houten nog niet geheel in orde te zijn.
Het zonderlinge geval doet zich hier
in Haarlem voor, dat Troelstra en ik
eventueel wel als leden van den ge
meenteraad gekozen en toegelaten kun
nen worden, doch zelve niet aan de
verkiezing van den gemeenteraad in
Juni mogen deelnemen. Immers, art.
19 van de gemeentewet bepaalt dat
zich bij de geloofsbrieven van een ge
kozen gemeenteraadslid ook bevinden
moet een bewijs, dat men op het tijd
stip der verkiezing een jaar binnen de
grens der gemeente gewoond heeft.
Daar nu Troelstra en ik beiden op 1
Mei 1900 ons in Haarlem gevestigd heb
ben, voldoen wij aan die vereischte.
Dit wat onze verkiesbaarheid betreft.
Ten opzichte van ons gemeenteraads
kiesrecht staat de zaak echter anders.
Om kiezer te kunnen zijn, moet men,
behalve aan de bijzondere voorwaar
den omtrent belasting, huur, loon enz.
ook voldoen aan de algemeene eischen,
nl. 25jarigen leeftijd Nederlanderschap
en. ingezetenschap. Zonderling ge
noeg bepaalt de kieswet echter niet
wie ingezetene is. De oude kieswet van
1850 was in dat opzicht de kieswet
Van Houten vooruit. Een bepaling om
trent dat ingezetenschap vindt men al
leen in art. 19 van de gemeentewet. Dit
artikel, reeds boven genoemd, heeft
echter alleen betrekking op hen die als
lid van de gemeenteraad gekozen zijn.
Doch bij gebrek van iets anders beeft
men het tot nu toe ook maar van toe
passing gemaakt op alle ingezetenen.
Ingezetene van een gemeente is dus
hij die (op het tijdstip der verkiezing,
een jaar binnen de grens der gemeen
te gewoond beeft.
Doch nu komt de moeielijkheid. De
kieswet-Van Houten bepaalt- sedert de
technische herziening, dat men de
schillende vereischte.il voor kiesbe
voegdheid moet bezitten op 1 Februari
Op 1 Februari moet men dus ook zijn
ingezetene van de gemeente, en inge
zetene van de gemeente is men pas,
ais men een jaar (vóór 't tijdstip der
verkiezing) in de gemeente gewoond
Bevallen: C. Koelemeijer—Negrijn, d.
G. VerdonkschotBergmans, z.
Overleden: J. Antonisse, 29 jaar.
Velsen.
Ondertrouwd: J. Melgerd en P. Mel-
sert.
Bevallen: F. PostOtter, d. L. J. van
der VossenVellema z. G. de Graaf
Nederiof z. P. VendelVonk, z. G. H.
S. J. GlasJansen, z. N. Hollenberg
Meeuwenoord, d." G. SiewertsenGlas,
d. E. TandZwanenburg, z. K. Suijker-
buijkAardenburg. z.
Overleden: P. J. Maarschalk 9 w. B.
A. Knegjes 3 j., J. M. Hand graal, 79 j.,
W. Prins, 74 j., J. H. Korthouwer, 4 m.
IJmuiden.
Met ingang van 1 Febr. is de luit.
ter zee 2e klasse A. C. W. baron van
I-ïaersplte van den Doorn, op verzoek,
eervol ontheven van de hem opgedra
gen betrekking van havenmeester van
de visschershaven alhier.
Haarlemmerliede en Spaarn-
wonde.
Ondertrouwd: A. van Gils en S. S,
de Mink.
Bevallen: H. BonkerkKooijman, d.
Overleden: J. van Opzeeland 64 j.
L°kker eten
De gewone drukte bij de ontlading
van één der pas aangekomen booten
van Bus, heerschte Donderdagmiddag
aan het Spaarne bij de Waag.
De vele koopwaren en vrachtgoede
ren werden met bekwamen spoed op de
daarvoor wachtende wagens geladen.
Snel werd afgewerkt; doch te snel naar
den zin van een vat met stroop dat
achter op een wagen geladen, bij het
aanzetten daarvan niet langer op die
plaats verkoos te blijven liggen. Het
ging aan 't rollen en plofte met een
harden slag op den grond neder; zoo
hard dat de bodem van het vat brak
en de lekkere inhoud voor een gedeelte
op straat viel. De alles-opmerkende
jeugd was weldra om de zoete plek
geschaard. Begeerige blikken werden
op die kleverige massa geslagen. Daar
duwt één er zijn vinger in; hij likt, dat
smaakt goed. Dat is het sein tot een
algemeenen aanval en weldra zijn tien
tallen kinderhanden in de kleverige
massa gedoopt. Onder het duwen en
stoeien om die plek, grijpt Jan met zijn
stroophand Piet bij zijn buis en deze
ook niet mis wrijft zijn volle hand in
Jan's aangezicht. En daar besmeert
een ander zijn haar en binnen eenige
oogenblikken zit het jonge volkje ge
heel onder de stroop; tot groot ver
maak van de omstanders, die schik in
het geval hebben, maar voorzeker niet
tot dito dito van de resp. moeders.
Bloemendaal.
Ondertrouwd: J. JansenA. J. van
Deventer. II AlbertsD. Glas.
Getrouwd: J. G. van Galen en Th. A.
van Lieshout.,
Bevallen: G. Boumanvan der Sloot,
z. A. M. NeelissenRoozen, z.
Overleden: J. H. L. Tijsenraad *3 j.,
Meerenberg,
Heemstede.
Donderdagavond had in de Christelij
ke school eene vergadering plaats van
de Jongelingsvereenigingen te dezer
plaatse en te Bennebroek. Door het
ongunstige weder was de opkomst niet
groot.
De voorzitter de heer Klijn, opende
de vergadering met gebed en liet zin
gen van Psalm 25 vers 4, daarna wer
den verschillende voordrachten gehou
den, hierin blonken uit de heeren Plan
ting van Bennebroek en de heer Hek
kei van Heemstede.
Daarna werd nog het woord ge
voerd door Ds. Kuylman.
Eene collecte ten behoeve der Kna-
penvereeniging bracht op f 1.955.
Getrouwd: G. T. J. Brouwer en M. P.
van Deursen.
Binnenland.
Een ongewone drukte heerschte Don
derdagochtend tegen tien uur in de
Willemstraat te Amsterdam. Honder
den belangstellenden en nieuwsgieri
gen, ook uit de aangrenzende straten
en grachten van den Jordaan waren
toegestroomd, om de uitvaart te zien
van Leendert Mens, den jongsten van
het bekende broederpaar, dat bij het
palingoproer in 1886 de overheid zoo
flink ter zijde heeft gestaan. Deputaties
van tal van vereenigingen schaarden
zich met de banieren achter deai lijk
wagen, die vele kransen droeg en wie
militaire muziek voorafging.
De stoet trok door de voornaamste
straten der Jordaan, over de visch-
markt, en voorbij de vischhal, waar de
overledene zoovele jaren zijn bedrijf
uitoefende. Ook hier veel belangstel
ling. De teraardebestelling had plaats
op des Nieuwe Westerbegraafplaats,
waar de bestuurd eren van enkele oran
jevereenigingen afscheid namen van
den overledene. Met militaire eer is de
kist op de gebruikelijke wijze in de
groeve neergelaten.
Het lid der Tweede Kamer dr. Th.
de Visser wijdde eenige woorden aan
de nagedachtenis van den ontslapene,
waarbij hij vooral diens groote liefde
voor het Huis van Oranje deed uitko
men.
Brieven uit Berlijn.
onzen Correspondent.')
Nederland en Oranje" en
,Mecklenburger Abend" op
„.p den trouwdag der Ko
liiigin. Het adres van ge
ukwensching van „Neder-
'and en Oranje".
BERLIJN, 1 Febr. 1901.
Op gevaar af, dat de lezer mij van
inconsequentie zal beschuldigen, wan
neer deze brief over een feestviering
handelt, terwijl de vorige tot opschrift
droeg: „Wir feiem zu viel Feste!" kan
ik toch niet nalaten, hier eenige nadere
bijzonderheden te laten volgen omtrent
de gecombineerde feestelijke viering
van het huwelijk der Koningin, dooi
de vereenigingen „Nederland en Oran
je" en „Mecklenburger Abend".
Trouwens „zu viel Feste" viert onze
vereeniging niet. Het laatste feest met
dames had ongeveer twee jaar geleden
plaats, in Maart 1898.
Zoodra de verloving van Hare Majes
teit bekend werd, stond heit bij de le
den van „Nederland en .Oranje" vast,
dat men ter gelegenheid van het huwe
lijk feest zou vieren en in beginsel was
men het er dadelijk over eens, dat de
trouwdag der Koningin de aangewezen
dag moest zijn voor deze feestviering.
Ofschoon dit in de algemeene ver
gadering met eenparige stemmen „in
beginsel" was aangenomen, geraakten
bestuur en feestcommissie al spoedig
in een moeilijk parket, toen de defini
tieve vaststelling van dezen dag om
redenen van verschillenden aard zoo
lang op zich liet wachten, daar juist in
dezen drukken tijd van het seizoen alle
groote localiteiten weken van te voren
worden besproken.
Niettegenstaande de groote zaal van
het hotel „Kaiserhof' wel op den oor
spronkelijk bepaalden dag, 31 Januari
maar niet op 7 Februari disponibel
was, en de feestcommissie reeds do
localiteiten in andere voorname hotels
in oogenschouw had genomen, slaagde
met ten slotte in het hotel „Kaiserhof"
boven verwachting. Voor het groote
souper stelde de directeur van het ho
tel de fraaie monumentale „Lichthof"
ter beschikking, welke zich over een
decoratie op groote schaal bijzonder
goed leent, terwijl in drie andere zalen
de ontvangst der gasten, het concert
en het bal zullen plaats hebben.
Voor het concert had de commissie
niet tevergeefs op de welwillende me
dewerking van in Berlijn gevestigde
Hollandsehe kunstenaars gerekend.
Met het oog op den beperkten tijd, één
uur, welke voor het concert beschik
baar gesteld kon worden, kon slechts
aan enkele Hollandsehe musici het ver
zoek worden gericht, aan het feest
door hunne medewerking luister bij
te zetten.
En deze kunstenaars waren onmid
dellijk gaarne bereid.
Do bekende alt-zangeres, mejuffr.
Willy Arendts en de bariton-zanger
de Nijs zullen uitsluitend Liederen van
Hollandsehe componisten ten gehoore
brengen, o. a. zal door den heer de
Nijs het door de „Telegraaf" bekroonde
feestlied worden voorgedragen.
Het concert zal geopend worden
met de Jubel-ouverture van Weber,
vierhandig te spelen door den heer
Coebergh, oud leerling van het Haag-
sche Conservatorium en het lid der
feestcommissie Polak, die de Jubel
ouverture zullen doen „ausklingen" in
het „Wien Neerlands bloed".
Het slotnummer van het concert, dat
„klein maar rein" belooft te worden,
zal bestaan in een uitvoering van het
„Hollandsehe Trio" Bos (piano), van
Veen (viool), van Lier (violoncel). De
heer Bos was tevens zoo vriendelijk de'
begeleiding der zangnummers op zich
te nemen, evenals de begeleiding van
de viool-solonummcrs van mejuffr.
Annie de Jong uit den Haag, leerling,
van Witek (Philhann. Orkest).
Onmiddellijk na afloop van het con
cert, dat zal worden opgeluisterd door
een humoristische voordracht van
eenige jonge dames, neemt het souper
een aanvang, waarbij het natuurlijk
aan officieele en nietofficieele toosten
niet zal ontbreken.
De groote „Lichthof", waarin men
langs een breeden trap afdaalt, zal met
sierplanten en de beide nationale vlag
gen een feestelijk aanzien krijgen.
Aan lange, eenigszins voorover hel
lende hooge masten in de vier hoeken
zullen de Nederlandsche en Mecklen-
burgsche kleuren in statige plooien
naar omlaag hangen. Ook van de ta
felversiering wordt veel werk ge
maakt. Levende bloemen en frisch
groen worden op smaakvolle wijze op
het tafellaken gearrangeerd.
Aan fraai uitgevoerde souvenirs aan
het feest zal het den deelnemers niet
ontbreken. O. a. is elk menu, dat ge
heel in 't Hollandsch wordt opgesteld,
versierd met een artistiek uitgevoerd
aquarel, 'n Hollandsch land- of water
gezichtje voorstellend van de hand
van een jongen Rolterdamschen schil
der.
Niet minder dan achttien verschil
lende soorten echt liollandsche gebak
jes zullen bij het dessert de ronde
doen, waarvan de meeste nu wel niet
erg geschikt zijn om na een maaltijd
te worden verorberd, maar welke ook
eigenlijk meer als een Hollandsehe
eigenaardigheid op de feestdisch zui
len prijken. Bij elk van deze schalen
wordt op een vaantje aan een hoogen
standaard de naam van de koekjes en
gebakjes in kwestie vermeld.
„Wat er al zoo zal zijn, Mevrouw?
Ziehier een lijstje van de namen:
Haarlemmer halletjes Jan Hagel
Boterjanhagel Zoute bolletjes
Haagsche hopjes Arnhemsche jon
gens en meisjes Anijs beschuitjes
Colombijntjes Studentjes Specu
laas Boterbiesjes Utrechtscha
theerandjes Goudsche sprits Klets
koppen Pepernoten roode en
witte ulevellen Delftsche jaapmaat-
i jes Weesper moppen en last not
least Jongens- en Meisjes muisjes!
Gedurende den maaltijd zal het or
kest van het Kaiserhof-llotel zich doen
hooren. Behalve het „Wien Neerlands
|f e ii I i 1 e t o n.
32)
En als het niet zoo is, lieve,
vervolgde de majoor, vergeet
dan nooit dat mijn huis voor je
open staat. Laat den moed niet
zakken. Claude wij zullen wel
met Brandon tot eene overeenkomst
komen.
Hij zal wel het rechte doen hij
een gentleman houd je dus maar
flink beste kind.
Ja, dat beloof ik u met een
snik —'maar ik wou dat vader mij
toch waardig had geacht om zijn
geld tc erven, dat
Niet sentimenteel worden,
Claude. viel mevrouw Selley
haar in de rede. Je hebt ge
noeg om je voor armoede te bewa
ren. Ik wou dat Janet en Kate op
evenveel konden rekenen. Maar
toch blijft het schandelijk van je
vader dat hij je zoo slecht bedacht
heeft.
t Is jammerlijk! riep ma
joor Selley.
Maar er is mets aan te doen.
probeer 't dus uit je hoofd te zet
ten ;het is niet de moeite waard dat
je jezelf er onaangenaam over
maakt je hebt jeugd! en gezond
heid en voldoende geld. dus 't bes
te is maar, dat je geniet zooveel als
je genieten kunt.
O, ik maak er me niets onaan
genaam over dat ik niet rijk ben,
maar ik zou toch gaarne over mi ins
vaders bezittingen willen beschik
ken. Er zijn verscheidene dingen
die ik zou willen doen menschon
die ik zou willen helpen, en 200
pond per jaar zou daar nauwelijks
voldoende voor zijn en. dan boe
ken o ik zou zooveel boeken
willen hebben.
Welnu, beste kind, houd je
maar kalm tot je Brandon gespro
ken hebt hij zal je wel een voor
ste! doen.
Natuurlijk, zal hij dat. riep
mevrouw Selley. Hij wil Claude
niet berooven, dat spreekt van
zelf.
Maar beste, er is hier geen
sprake van 'berooven. Het geld
hoort aan hem, en hij doet er af
stand van uit edelmoedigheid, niet
omdat het rechtvaardig is.
Juist oom, riep Claude. En
dat is juist wat mij legen de borst
stuit, om als gift aan te nemen,
datgene waarop ik eigenlijk recht
heb.
Als alles maar zoo geschikt
wordtverder kan het mij niets
schelen, zei mevrouw Selley, die
eenigszins wereldsch was.
De komst van Kate en Janet
bracht hun van dit onderwerp af,
ofschoon beide meisjes de heele
geschiedenis te hooren kregen.
Groot was de sympathie en de ver
ontwaardiging van beiden en over
Brandon hadden zij geen al te gun
stig oordeel.
Nu kan Claude er niet eens
paarden opnahouden van dat on
gelukkig inkomen, riep Kate uit.
En dat was nog wel één van on
ze heerlijkste plannetjes. We zou
den allen paardrijden en Papa zou
een pracht van een paard voor zich
krijgen.
Draaf toch niet zoo door, zei
de moeder eenigszins streng. Je
zou haast vergeten dat het geld aan
Claudie hoort en ik denk wel niet
dat haar voogd zal toestaan dat zij
andere menschen daarvan laat ge
nieten.
Het zou mij mets verwonde
ren als mijnheer Brandon een on
aangename. afschuwelijke voogd
blijkt te zijn.
Hè Kate! Nog kort geleden
vond je hem aardig en goed. riep
Claudie met verontwaardiging.
Dat was dan zeker omdat hij
toen wat beleefd tegen mij was.
Daardoor laat ik mij wat al te- gauw
door iemand innemen, wat nog al
dom van mij is.
Kom, wacht nu maar tot je
hem beter kent.
Laat ons nu maar gaan thee
drinken. zei mevrouw Selley. met
eer. zucht. Ik moet eerlijk beken
nen dat ik erg teleurgesteld ben.
Claude zweeg verder, maar zij
fronsde het voorhoofd, al deze uitin
gen deden haar onaangenaam aan.
De inhoud van mijnheer Tracey's
testament ergerde Brandon meer
dan het hem verbaasde. Claude en
haar familie zouden hem beschou
wen als een indringer, die dt wees
van haar rechtvaardig eigendom
beroofde. Misschien zou Claude
niet zoo slecht van hem denken,
hem beter begrijpen, als hij haar
indertijd niet ten huwelijk had ge
vraagd. waardoor zij dus het volle
recht had, te veronderstellen uat
hij alles zou wil'en doen om maar
aan geld te komen.
Wat was ik toch een ellendi
ge dwaas, dat ik haar koelheid en
eenvoud toen niet beter begreep 1
dacht hij. Het is heel lastig haar
good te doorgronden zij beschouwt
hel huwelijk als iets hoogs en edels
en vermoedt hoogstwaarschijnlijk
niet in het minst hoe de meeste
mennen zelfs de beste onder hen
hier over denken. Het is meer dan
schande meisjes, die de wereld in
gaan, zoo onwetend en onschuldig
tc laten. Ik ben nog nooit zoo op
mijn plaats gezet als door Claude
Tracey, en morgen, als ik haar
spreek, zal ik ook wel weer heel
wal moeten slikken. En toen ik
haar voor de eerste maal zag.
vond ik haar zoo alledaagscli, haast
leelijk en dacht niet anders of zij
zou de eerste de beste nul trouwen,
die haar vader haar zou toewijzen.
Ik wou. dat ik haar niet hoefde op
te zoeken. Zou ik dat heusch wen-
schen Neen, ik verlang haar be
paald te zien. Ik hoop maar dat zij
met driftig en onrechtvaardig zal
zijn. Ik mag die aardige bezadigd
heid, die zij over zich heeft, wel
graag. Als zij zoo n enkel keertje
in vuur raakt, is zij waarlijk mooi.
Het arme kind wat heeft zij een
naren tijd gehad bij dien ouden va-
dei en toch hoople zij hem op
U kwikken en hem zachter te stem
men. Als ik nog denk aan dien kus
dien zij mij bij ongeluk gaf,denken
de dat ik haar vader was I Wat
bleef zij er kalm onder. Maar
kom, daar denk ik maar niet meer
over. Ik ben benieuwd of
Hier werd hij gestoord in zijn rê
verie, en Ralph Brandon was weer
de praktische, beredeneerde man
van de wereld.
Toen men Claude den volgenden
dag kwam zeggen dat mijnheer
Brandon in het salon was, wist zij
niet of zij blij was of niet. Blij kon
zij zijn als zij bij den eersten blik
merkte dat hij ontstemd was over
den inhoud van het testament
maar als het integendeel bleek dat
hij zéér voldaan was, dan zou haar
dit pijnlijk aandoen.
Brandon stond bij den haard in
hel vroolijke. gezellige salon, waar
hier en daar hloemen prijkten. Hij
zag er ernstig en somber uit en
