NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, ixi Haarlem en Omstreken.
Koning Mammon.
18e Jaargang.
Dinsdag 5 Februari 1901.
No. 5399
HAARLEMS DAQBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent geveatigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37^
de omstreken en franco per post 0.45
ADVERTENTIEN
Yan 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën fan 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat»
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie GOO. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., JParijs 3P>u Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 6 Fcbr.
bevat o. a.
Do beteekenis van 't militair
vertoon en de domineorende figuur
van Keizer Wilhelm bij do begra
fenis van Koningin Victoria. De
uitvaart van Koningin Yictoria,
Het huwelijk van onze Koningin.
Tramconcessie. Stukken voor den
Gemeenteraad. R. K. Kiesvereeui-
ging. Uitvoeringen.
Politiek Overzicht.
De stemmen, die nu als in al
meen gons-gefluister, van den do J
van Koningin Victoria over de gan-
sche wereld spraken, zijn ook door
het belangrijke nieuws dat uit Z.-
Afr.kwain 'n wijle zwijgen gegaan,
om, nu de uitvaart heeft plaats ge
had en tijdens de uitvaart behalve
over de plechtigheden zelve, over
do overleden Vorstin te gaan spre
ken, met grooter geluid' dan het ge
fluister als in een, doodsverbrek.
En wéér worden thans kolom
men gevuld met necrologiën. met
karakterschetsen, met levensbe
richten en beschouwingen over
„our eracions Queen."
Maar, en we wezen er hier reeds
op, er worden nu ook andere klan
ken gehoord, ernstige stemmen,
die, bij de lijkbaar pleiten voor
den vredie. die haastig komen moet.
voor zachte redeneerende. schip
perende staatsmanskunst, die plaats
moet maken voor het ruwe oorlogs
geweld voor opgeven van de leuze
om alles te hebben en tot eiken
prijs de Boeren-republieken de on
afhankelijkheid' te ontnemen.
Maar als een leelijk, pik
zwart wolkje voor de zon dezer
mildere gevoelens schuift zich dan
toch maar het feit dat het militaire
element, de milRaire praal en 't
militaire machtsvertoon een zoo
overwegend element heeft ge
vormd in 's Koningin's begrafenis
en dit wel naar wijlen Harer Ma-
jesteits eigen wil en wenschen.
Militair machtsvertoon dominee-
rend al het overige, en de figuur
van Keizer Wilhelm krachtig en
scherp op den voorgrond tredend,
ziedaar de groote. teekenende om
standigheden, waaronder de ter
aarde bestelling van Engelands be
roemde Koningin plaats heeft ge
had.
En die omstandigheden treffen
te meer, nu ze als 't ware al zijn
ze zoo niet opzettelijk bedoeld
een tegen-demonstratie schijnen
van het streven om aan den oorlog
een einde te maken.
Ze schijnen wel degelijk met
kracht en klem en grooten nadruk
van positief weten aan de wereld-
te verkondigen, dat het huidige re
gime tem einde is, en dat Duitsch-
land en Engeland, denzelfden lijn
ziend, samen zullen gaan, elkaar
steunend in de politiek.
Dat is de groote befceekemis van
de entourage waarin deze voirstin-
ne-uitvaart heeft plaats gehad.
Buitenlandsch Nieuws.
Uitvaart van Koningin
Victoria
Het moet een diep ontroerend en on
vergelijkelijk schouwspel geweest zijn,
die uitvaart van Koningin Victoria,
die in glans en schittering van Majes
teit boven alle vorsten stond, door den
langen duur harer regeering, door haar
hoogen leeftijd, door haar bloedver
wantschap als grootmoeder en moeder
van de hoogste gekroonde hoofden.
Reeds in 't holle van den nacht ston
den de soldaten, die de orde bewaren
moesten langs den weg dien de lijksta-
tie door de hoofdstad te volgen had,
opgesteld. En den ganschen nacht
door was het van alle kanten komen
aanzetten in dichte menschenmas-
sa's, die de hevige kou trotseerend,
's morgens verkleumd en verstijfd met
evenveel geduld de aankomst van den
stoet stonden af te wachten.
En den geheelen weg langs was pas
sende rouwversiering aangebracht, in
purper of zwart-en-wit, met groen en
bloemen. De menschen, zoo zij niet in
zwaren rouw waren, droegen toch een
zwarten band om den arm en meestal
donkere kleeding. En talloozen had
den zich gesierd met een ruikertje vi
ooltjes, in kleur het meest nabij het
vorstelijk purper komende.
Op den bepaalden tijd kwam de trein
langzaam binnenschuiven. De locomo
tief versierd, maar niet met levendige
kleuren, als toen de koningin verleden
jaar in Paddington aankwam, maar
versierd voor een rouwplechtigheid.
Terstond op de locomotief volgde de
reusachtige remwagen en achter dezen
de wagen, waarin het lijk der Koningin
vervoerd was, eindelijk de bekende wa
gens van den koninklijken trein. Ter
zijde stond het affuit met 6 prachtige
rcomkleuri|ge schimmels ervoor ge
spannen, dezelfde dieren,- die bij het
laatste jubilé voor het rijtuig der Ko
ningin liepen, en verder vierspannen
en tweespannen, gereed om het gezel
schap van ongeveer '130 personen op te
nemen.
Langzaam, terwijl alle hoofden ont
bloot waren en 'n stilte heersclite als in
een kerk, werd de kist door 12 reusach
tige soldaten van de garde uit den wa
gen gedragen en met zorg geplaatst en
vastgemaakt op hejt khaki-kleurig
affuit. Rijtuig na rijtuig reed voor en
eindelijk was de stoet geheel gevormd.
Te Hyed Park was het tooneel
geheel anders dan in de vroege mor
genuren. Duizenden en tienduizenden
stonden langs de hekken en voortdu
rend kwamen meer menschen in het
park. Het standbeeld van Achillis, de
hoornen en poorten, daken en vensters
stonden vol menschen en honderddui
zenden moeten niet in staat geweest
zijn iets te zien. De kanonnen in het
park werden iedere minuut afgschoten
De hekken in Hyde Park Corner waren
nog gesloten, doch te kwart voor twaalf
werden zij geopend, als een teeken dal
de stoet naderde. Na eenigen tijd te
vens hoorde ik dan ook de klaagtonen
van Chopin's treurmarsch, die, zooals
de overledene vorstin zelf gewenscht
had, evenals die van Beethoven, door
de muziekkorpsen gespeeld werd.
De stoeft had een lengte van twee mijl.
Voorop ging het muziekkorps van de
koninklijke garde te paard en dat van
de lijfgarde. Daarna kwamen eenige
troepen Volunteers en een eskadron
Yeomen, die gevolgd werden door eeni
ge koloniale troepen, vervolgens 4 deta
chementen van de militie en een van
de artillerie, daarna verschillende an
dere detachementen, waaronder vooral
opvielen een 20-tal officieren van het
Indische leger.
Op dezen volgden 5 600 man uit de
linie-regimenten: infanteristen, fusi
lier's, hooglanders, scherpschutters,
enz., en daarna weer een 4-tal regimen
ten van de gardes: de Iersche, de Schot-
sche, de Goldstream en de grenadiers,
die door de genietroepen en een paar
af deelingen vesting-, veld- en rijdende
artillerie gevolgd werden.
Na dezen kwamen twee afdeelingen
cavalerie, waarvan de eene bestond
uit lanciers, huzaren en dragonders
en de andere uit koninklijke lijfgardes
ib paard.
Achter hen aan de militaire attachés
van de buitenlandsche ambassades en
dan de vertegenwoordigers der vloot,
bij elkaar ongeveer 500 mariniers r.n
mav.ozen, want de eigenlijke kulde
door de vloot had reeds gisteren olaats.
t rh+ec dt attachés kwamen de veld-
mai schalken met lord Roberts aaa
het hrcfa sir Evelyn Wood en ta'l van
hoo d Jficieren van den generalen c4af.
Achter deze volgden weer 4 verschil
lende muziekkorpsen die elkander af
wisselden met het spelen van Chopin's
en Beethoven's doodenmarschen.
Toen was er een kleine ruimte en
verscheen de hertog van Norfolk, te
paard, gevolgd door eenige ambtena
ren in schitterende hofkleedij, welke
gouden staven droegen.
Achter deze het affuit waarop de
doodkist der Koningin, zooals ik boven
reeds aangaf.
Achter haar reden een trompetter
en een standaarddrager tn achter de
zen koning Eduard, aan zijn linker
hand zijn broeder, de hertog van Con-
naught, aan zijn rechterhand zijn neef,
de keizer van Duitschland.
Zij werden gevolgd door tal van prin
sen van den bloede en door de buiten
landsche vorsten, allen te paard geze
ten.
De vierspannen met koningin Alex
andra, de hertogin van Cornwall, prin
ses Beatrice, de hertogin van Con-
naught, de hertogin van Argyll, prin
ses Christiaan, de hertogin van Alba
ny en tal van andere prinsessen, klein
kinderen van dt overleden koningin.
Een honderdtal menschen zijn Za
terdag in de verschillende hospitalen
opgenomen. De meesten leden aan be
zwijmingen of hadden lichte verwon
dingen; er hadden twee ernstige onge
lukken plaats tengevolge van het slaan
van paarden.
De „Hohenzollern" is voor Sheernees
aangekomen met bevel om den Keizer
Dinsdagnamiddag te Port Victoria op
te nemen.
Zondag woonden de Koning, de Ko
ningin, de Keizer, de Duitsche kroon
prins, de hertog van Saksen Coburg en
alle Britsche pi-insen en prinsessen den
dienst in St. George's kapel bij, daar
op bezichtigden zij de keurige kransen
in de kapel.
De bijzetting van het lijk van Ko
ningin Victoria in het mausoleum van
Frogmore had hedenmiddag om drie
uur plaats.
De Boeren en koningin
Victoria.
Onder den titel ,If the Queen
knew it" (als de Koningin het wist)
schrijft Freder ik Hompel, de schrij
ver der bekende Zuïd-Afrikaansche
portretten in het Handelsblad" o.
a. het volgende
Er was iets gemoedelijks, iets
k'nderlijk-vertrouwelijks in de wij
ze waarop de Boeren en hun vrou
wen altijd van ,die Ou-nooi" praat
ten. Die woorden, zoo koud neer
geschreven, zullen ons, Hollanders,
wellicht oneerbiedig schijnen wel
licht meenen wij er iets van spot
mei de overleden Koningin en haar
grooten ouderdom in te bespeuren.
Men moet echter den toon waarop
de woorden werden gesproken heb
ben gehoord om over de bedoeling
juist te kunnen oordeelen. Boven
dien een dergelijk# spot kent de
Boer niet. daarvoor heeft hij voor
een vrouw een te heiligen eerbied
d>e naar gelang der klimmende ja
ren zeker niet minder wordt. De.
oorzaak hiervoor moet wellicht ge
zocht worden in het Hugenoten-
bloed waarvan hei ridderlijke hier
en daar zoo treffend in den Boer
bewaard is gebleven. Op dien
grondslag was het dus gemakkelijk
den eerbied tot Engeland's Koning
in op te voeren tot het kinderlijk
ideale standpunt waarop hij bij de
Afrikaners stond.
De Volksraad zou, trots alle ver
wikkelingen met Engeland, er niet
aan gedacht hebben ook slechts
eenmaal over te slaan om den mid
dag van den 4en Mei te verdagen.
Die huid© kwam de oude Vorstin
toe, en al zou ook heel Engeland
zich 'tegen de Afrikaners keeren,
zoo als herhaaldelijk was gebeurd
Haar z u men de teekenende hulde
niet onthouden de hulde die Haar
persoon gold, eerbiedwaardig in
haar grijzen ouderdom. Daarom
ook verdaagde de Volksraad den
24en Mei van 1899, aan den voor
avond van de Bloemfonteinsche
conferentie en daarom vond ook
ieder dit te natuurlijkste zaak ter
wereld, behoudens een of twee die
anders wilden, anders dachten.
Dit alles is geweest, zelfs het ide
aal der hooggeplaatste vrouw is
den Boeren ontnomen, en hun blijft
niets meer dan het vijandige Enge
land dat weet en toelaat dat hui
zen verbrand, vrouwen en kinde
ren gevangen genomen, door uit
hongering gemarteld, en gevange
nen afgemaakt worden. Geen oogen-
blik natuurlijk zullen de Boeren
in het veld rusten om te treuren
over de gestorven Koningin maar
wel zal het groote Britsche volk
vijandiger en barbaarscher voor
hen staan.
De laatste uren van Enge
lands Koningin.
Onder het opschrift ,,De laatste
uren -der Koningin", schrijft ,,The
New Age" van 31 Januari, het or
gaan waaraan de heer W. T. Stead
medewerkt
..Er is blijkbaar veel te zeggen
van de laatste uren der Koninklijke
Vrouwe. Zooals wij weten, was de
heer Chamberlain de laatste minis
ter die met haar gesproken heeft.
Het rondschrijven van het hof, open
baar gemaakt den 12en Januari,
meldde dat de heer Chamberlain
in gehoor was ontvangen door de
K ningin. Daarna" zorals de
,,Westm. Gazette" zegt, „kwam
Ix)rd Roberts den avond van den
14en te Osborne en vertrok hij den
morgen van den len. drie dagen
vóór het algemeen voor de eerste
maal hoorde dat de Khningin ern-
tig ziek was." Thans lezen wij in
de „Morning Leader' het volgende:
..Hoe het den oorlog in Zuid-Afrika.
in al zijn ernst en droefheid, den
Koningin aan het hart lag. moge
blijken uit de woorden van een
hooggepleaatst overheidspersoon
die verklaart dat ,de laatste brief
door de Koningin geschreven, en
zoo nabij het einde van haar werk
zaam leven, dat zij niet de kracht
bezat hem af te maken gericht was
aan lord Kitchener en begonnen
werd bijna onmiddellijk na het
laatste onderhoud met Lord Ro
berts.' Ieder zou zeker heel. graag
willen weten wat H. M. gezegd
heeft en van plan was te zeggen in
dien brief. Wat dreef er de Koning
in toe regelrecht aan den opperbe
velhebber te schrijven Een week
geleden verzekerde ons de hoofd
redacteur van een welbekend Lon-
densch Jingo morgenblad, dat hij
op goed gezag kon verklaren dal
de Koningin zeer ter neer gedrukt
werd door den oorlogzeer krach
tig gesproken had tot Lord Roberts
en den heer Chamberlain en na
haai laatste onderhoud met Lord
Roberts aan den heer Chamberlain
geseind had1, alsmede aan. den heer
Brodrick om hen te smeeken den
oorlog te eindigen. Wij wilden dit
verhaal niet verspreiden omdat de
Jingo-hoofdredacteur het niet m
zijn eigen blad*vermeld had. Doch
daar komt een ander bericht in de
..Morning Leader" van Zaterdag 11.:
.Hel is niet zonder beteekenis. dat,
terwijl openbare en persoonlijke
bezigheden den Konine- in beslag
nemen hij den heer Brodrick en
Lord Roberts ten paieize ontbood.
Dt. Staatssecretaris en de opperbe
velhebber kwamen gisteravond aan
en zullen tot Maandag blijven.
Lord Lansdowne bracht gisteren
(Vrijdag) te Osbome door. Wat be-
teekent dit alles?" Dit is een vraag,
die in onzen tijd wel niet van ge
zaghebbende zijde zal worden be
antwoord..
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA
De „Standard" verneemt uit Pre
toria van 31 dezerDe vroegere
president Pretorius keerde terug
van een bezoek aan generaal Bo-,
tha. Zijn zending om vrede te be
werken is volkomen mislukt. Bo
tha verklaarde dat zijn pogen vol
komen overbodig was en verbood
hem voor dit dl'el terug te komen.
Twee duizend Boeren onder kolonel'
Blake (den aanvoerder van het Iersche
korps) bevinden zich op Portugeesch
gebied, naar men gelooft met het doel
de Boeren te bevrijden die daar zijn.
De Portugeezen besloten alle Boeren
die weigerden zich aan de Engelschexx
over te geven naar-Madeira te zenden.
De Wet's commando is gezien door
de voorhoede van kolonel Marshall's
colonne. Zij trok Donderdag tusschen
Sanna's Post en Taba 'Nchu naar het
zuiden met twee wagens en een aan
tal Kaapsche karren.
Er wordt thans door zeven Britsche
colonnes een gecombineerde beweging
gemaakt met het doel oostelijk Trans
vaal van den vijand te zuiveren. De
troepen rukken voorwaarts varFver-
schillende punten van de spoorlijn Jo
hannesburg-Pretoria en van de Dele-
goariijn; ze rukken naar één punt op.
In een gevecht met de Boeren bij'
Kofficfontein chargeerde de Britsche
bereden macht onder bedekking van
geschutvuur. Zeventien Boeren sneu
velden, een aantal werden gewond en
drie zijn krijgsgevangen gemaakt.
Een telegram van lord Kitchener van
Zaterdag, zonder opgave van plaats
van afzending, meldt dat de post te
Modderfontein aan den Gatsrand (ten
zuidwesten van Krugersdorp) door dui
zend Boeren is aangevallen. Uit Kru
gersdorp werd een ontzetcolonne af
gezonden, maar deze kon niet beletten
dat de post den Boeren in handen viel.
Bijzonderheden ontbreken nog, maar
de te Modderfontein gevangen geno
men officieren en manschappen zijn
te Vereeniging aangekomen.
De aanvallen op de mijnen hou
den aan. Een telegram van 30 Jan-
uit Johannesburg zegt, dat 400 h
500 Boeren, uit de richting Nigel
(Heidelberg) een aanval op Benoni
hebben gedaan. Of hel hun gelukt
is de mijnen te beschadigen wordt
niet vermeld, wel dat er gevochten
is, waarbij twee won d e en drie
andere Boeren den Engelsehen. in
Feuilleton.
33>
Je zult niet in mijn beurs kij
ken, beste Claude. Maar dat is waar
ook', hier heb je een tamelijk vol
ledige opgave, van wat je vader
heeft nagelaten. Ik heb deze lijst
opgemaakt opdat jij die aan je
oom zult kunnen laten zien en er
met hem over kunt opreken, indien
je wilt. Natuurlijk spreek je het
niet aan., voor je meerderjarig
bent.
Hij nam een© groote enveloppe
uit zijn zak en overhandigde haar
d'ie.
Dank je. Nu zullen wij zien
wat jou toekomt.
En, vervolgde Brandon, je
kunt met je tante en majoor Selley
uitmaken hoeveel ie voor je zelf
als toelage wenscht te hebben. Wees
maar niet te bescheiden. Het wordt
tijd dat je eens volop van je jeugd
geniet zonder op geld te hoeven
zien. Ik denk wel, mijn beste pu-
Oil, dat je een' heerlijken tijd tege
moet gaat. Jij zult in mij een toe
gevend voogd vinden behalve als
de tijd komt dat je mijn toestem
ming vraagt en je aan een ander
toe wilt vertrouwen, dè.n zal ik
niet gemakkelijk zijn.
Kom. kom riep Claude, ter
wijl zij hem eigenwijs toeknikte,
dat is mijn zaak als er geen
gegrond© reden is. heb je het recht
niet je toestemming te onthouden.
Je schijnt je goed op de hoog
te gesteld' te hebben van wat een
voogd doen mag en niet.
Claud© lachte. Het was een vroo-
lijke, gulle lach.
Zii is nu al veranderd, dacht
Brandon, terwijl hij haar ernstig
aankeek.
Zij heeft zekerheid op dit
punt. Denkt zij aan dien jongen
Dudtschen soldaat, die haar schijn
baar het verschil geleerd heeft tus
schen liefde en vriendschap
Zou ik je oom nog kunnen
spreken vóór ik ga? vroeg hij.
Ik geloof, dat hij juist is uit
gegaan.
Ik zal hem vragen op Hob-
son's kantoor te komen. Ik wil dat
hij goed ingelicht wordt hoe wij je
zaken besturen, Claud©. Hij is je
naaste vriend, en hij is door en door
eo:'lijk. Als mevrouw Selley thuis
is, zou ik haar graag even willen
groeten.
O, ja. ik zal haar roepen, zei
Claude vlug. Haar hart zeide haar
dat mevrouw Selley niet al te gun
stig over Brandon dacht, dat zij
hem min of meer wantrouwde.
Claude verliet de kamer, en haar
voogd bleef in gedachten verzon
ken achter, op de sofa, het hoofd
in de handen.
Mevrouw Selley was vriendelii-
ker dan gewoonlijk, en het deed
haar zoo'n genoegen Brandon een
voudig en oprecht te hooren zeg
gen dat hij zoo dankbaar was dat
zijr pupil een gelukkig en veilig
tehuis had gevonden bij haar
tante.
Hij voegde er nog bij Ma
jooi Selley en u zullen haar ook in
zoovele dingen kunnen helpen. U
wilt met haar zeker wel beslissen
hoe groot haar toelage zal zijn. U
moet hierbij vooral bedenken, dat
juffrouw Tracey ze©r. gefortuneerd
is. Ik hoop dat het uwe overtuiging
is dat ik nooit het hoogst eigenaar
dige legaat van mijn ouden vriend
kon aanvaarden. Majoor Selley en
ik zullen hier nog nader over spre
ken.
Zoo spraken zij nog wat door,
voornamelijk over Tebbets. Claude
moest en zou voortaan geheel voor
Tebbets onderhoud zorgen.
Toen stond Brandon op^en nam
afscheid.
Ik ga vandaag bij Lady Elms-
lie d'ineeren., zeide hij. Je weet
toch wel. dat zij in Lichfield Ter
race nog naar je geïnformeerd
heeft
Ja. Do© haar mijn vriendelijke
groeten, en bedank haar voor haar
belangstelling.
Best. Je zult haar nu toch wel
met mevrouw Selley willen ont
vangen, niet waar y
Ja, zeker, zeiden beiden te
gelijk.
Ik begin heusch te denken,
dat mijnheer Brandon een goed.
degelijk iemand is, sprak mevrouw
Selley goedkeurend, toen zij met
haar nichtje alleen was.
Ik twijfelde eerst zéér aan
hem ik dacht dat hij zelfzuchtig
en onaangenaam was. Wat ziet hij
er aristocratisch uit vindt ge ook
niet
Claude antwoordde niet.
Zij was in gedachte verdiept en
staarde ver voor zich uit.
HOOFDSTUK XV.
De dagen d'ie volgden op deze
plotselinge en belangrijke verande
ring in Claude Tracey's leven vlo
gen merkwaardig vlug om. Voor
Brandon was het een vervelend
drukke tijd daar hij buiten zijn
gewone werk nu nog heel wat
meer te regelen en te doen had.
Toch kwam hij menigmaal naar
Gainsborough Gardens waar hij
steeds even hartelijk ontvangen
werd door den gullen, gastvrijen
heer des huizes, bij wiun hij bij
zonder in de gunst stond.
In de eenvoudige, natuurlijke
sympathieke omgeving, waar Clau
de zich nu in bevond, voelde Bran-
dal hij jonger en opgewekter werd.
Hij genoot van dc muziek die
Claude en Kate ten beste gaven
hij sprak gaarne over Indische toe
standen met majoor Selley, en over
militaire aangelegenheden, want
de majoor was wel in zijn vak
thuis.
Het was een nieuw leven voor
Brandon maar. om de e©n of ander
verborgen reden, genoot hij ervan
en vond het belangrijk. Hij kon
zich heele tijden bezighouden met
Kate, en ook een ernstig gesprek
voeren met Janet.
Ik word een echt© huisvader,
zei hij op een avond, toen de vrouw
des huizes hem en majoor Selley
verweten had dat zij zoo lang wa
ren blijven napraten na het diner.
Sinds ik zoo in de zorgen zit
door mijn voogdijschap over een
jonge dame, ben ik natuurlijk blij
mijn hart eens le kunnen luchten
en uw man om raad te kunnen
vragen, wiens ondervinding op dit
punt zooveel waarde voor mij heeft.
Als ik Claude's peetoom was zou
mijn taak niet moeilijker kunnen
zijn dan u als haar voogd1.
Waarom zegt u maar niet te
gelijk grootvader, mijnheer Bran
don? zei Kate guitig, terwijl zij
hem een kopje koffie aanreikte.
Neen, juffrouw Selley. Als u
er op staat, wil ik wel vader zeg
gen maar die andere betiteling
verdien ik. dunkt mij, toch 'nog
niet. Zelfs Claude, die zéér tegen
mijne jaren opziet, zou hier tegen
opkomen, niet waar Claude
(Wordt vervolgd.)
