NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Ons FeefflMsr.
Meestgelezen Dagblad- in Haarlem en Omstreken.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is Let uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 31bx> Faubourg Montmartre.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
laargang
Vrijdag 8 Februari 1901.
No. 5402
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37)4
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122*
Intercommunale aansluiting.
Dit nummer bestaat uit
acht bladzijden.
Bij dit nummer van de courant
ontvangen onze Geabonneerden een
in twee kleuren gedrukt Feest
nummer. ter herinnering aan het
Huwelijk van H. M. onze Koningin.
Wij nemen daarbij de gelegen
heid te baat, een woord van dank
te brengen aan Dr. J. B. SCHE
PERS en aan den heer PHILIP
LOOTS, voor hunne zeer artistieke
bijdragen tot dit feestnummer.
Wegens technische bezwaren aan
de vervaardiging verbonden, komt
dit nummer een dag later, dan
wij gewenscht hadden.
Haarlem's Dagblad van 8 Febr.
beyat o. a.
In China de boel op de lange
baan geschoven, Duitsch Engel-
s "lie sympathiën, De Feestweeltin
den Haag. Franchemont en Emma
Nevada, Nabetrachting van den
Gemeenteraad, De huwelijksdag in
onze stad.
NABETRACHTING
van den
GEMEENTERAAD.
Onze Burgemeester, die wegens een
zenuwongesteldheid rust was gaan
zoeken in Montreux, doch daar geen
beterschap vinden kon, brengt het res-
teerende gedeelte van zijn verlof tehuis
door, zoodat de vergadering van Woens
dag- weer geleid werd door den heer
de Haan Hugenholtz.
Het dagelijksch Bestuur behaalde
aanvankelijk een succesje doordat het
voorstel tot het aangaan van de beken
de overeenkomst met den heer Pelten-
burg werd aangenomen, maar leed na
derhand een nederlaagje toen de Raad
met 15 tegen 13 stemmen uitmaakte,
dat het technisch ontwerp voor de
electrische tram-Anderheggen en Neu-
meijer, niet aan B. en W., maar aan
den Raad ter goedkeuring zou worden
voorgelegd. Er bestaat bij deze twee li
chamen (Burgemeester en Wethou
ders en den Raad) altijd een zekere na
ijver over de vraag wie de macht bezit.
Te verwonderen is dat niet. De be
voegdheden van beide zijn wel wette
lijk omschreven, maar raken elkander
soms zóó na, dat men niet precies weet
waar de eerste behoort op te houden
en de andere mag beginnen. Voor den
leek is het evenwel niet duidelijk wat
de Raad aan het behaalde overwin-
ninkje lieeft. Hij zal bij de beoordeeling
van bet technische plan toch moeten
afgaan op de voorlichting van de tram
commissie, die de bevoegdheid aan B.
en W. laten wou, en van de Commissie
van bijstand in het beheer der open
bare werken, die grootendeels gestemd
heeft tegen het voorstel om de beslis
sing bij den Raad te brengen. Wan
neer de Raad niet zulk een hoog ern-
statig college was, dan zou men bijna
gaan denken, dat het er dezen keer
om te doen was geweest, B. en W. eens
omver te kegelen.
Aandoenlijke eenstemmigheid heersch
te bij het voorstel van B. en W. om de
afschaffing van de kermis niet weer
opnieuw te bespreken. De heer Klein
sprak er niet over, zelfs de heer Schram
zweeg er van en de heer Winkler, hoe
wel verklarende dat hij geen voorstan
der van de kermis is (daarvan hadden
we inderdaad zoo'n flauw besef!) ging
mee met het praeadvies van B. en W.
Zoo zijn we dan van de kermisquaestie
af. Moge ze een jaar of wat blijven rus
ten I
Minder hupsch scheen de Raad ge
stemd tegenover de bouwplannen in
het Haarlemmerhoutpark. Wel werd
met 18 tegen 10 stemmen de verharding
van een. weg, die door de Maatschappij
gevraagd was, goedgekeurd, maar de
daarbij gemaakte opmerkingen getuig
den niet van veel welwillendheid.
Het plan van aanleg werd1 zelfs een
ontsiering genoemd en nu kan
ik niet inzien waarop die meening
steunt. Een zich uitbreidende stad moet i
niet bang wezen voor vestiging op, doch
buiten haar grens, vooral niet sedert
het mogelijk is de forensen op allerlei
wijzen te belasten. Voor het publiek is
't toch zeker aangenamer, langs mooie
wegen mooie kijkjes en vergezichten
te kunnen bewonderen, dan zooals
vroeger den neus te stooten tegen de
hekken van een buitenplaats, waar al
leen de eigenaar van profiteeren kan.
Duidelijk was daarom het debat niet.
In raadselen wandelt de mensch op
aard en in de Raadszaal niet het minst.
Let eens op het debat over de levering
van de toestellen voor de electrische
centrale, dan zult ge zien, dat de naam
van de Haarlemsche Machinefabriek
onder de mededingende firma's zelfs
niet genoemd wordt. Zij is toch een be
langrijke onderneming die met eere
genoemd kan worden, zoowel op het
gebied van machinebouw, als van elec
trische installatie. Is hier weer gelegen
heid om het spreekwoord toe te passen,
dat zegt, dat een profeet in zijn eigen
land niet geëerd is?
Tegen het telkens afwijken van den
regel, dat huizen niet hooger mogen
zijn, dan anderhalf maal de breedte
van de straat, hadden drie van de raads
leden bezwaar. Naar mijn bescheiden
meening niet tan onrechte. Een uitzon
dering, die telkens toegepast wordt, is
geen uitzondering meer en gaat regel
worden. Brengt de praktijk mee, dat
in 't algemeen zonder nadeel de huizen
wel hooger gebouwd mogen worden,
dan deugt de berekening van anderhalf-
maal de breedte van de straat blijkbaar
niet en zou men bijvoorbeeld tweemaal
de breedte van de straat moeten voor
stellen als regel en wat daarboven gaat
als uitzondering. Zooals het tegenwoor
dig gaat wordt de uitzondering vrijwel
regel.
Aan 't slot van de vergadering stelde
de Voorzitter voor, Donderdag namens
den Raad een telegram van geluk-
wensch aan H.H. M.M. de Koningin en
de Koningin-Moeder te zenden. De heer
Modoo alleen was daartegen. Waarom
is niet volkomen duidelijk. Dat hij als
sociaal-democraat voor den bestaan-
den regeeringsvorm geen sympathie ge
voelt, behoeft toch geen beletsel te we
zen om eene Moeder en eene Dochter
met den trouwdag van de laatste geluk
te wenschen.
Het protest van den heer Modoo
schijnt dan ook ongemotiveerd en
't woord moet er maar uit kinder
achtig.
Politiek Overzicht.
Het laatste nieuws over de Chi
neesche kwestie stelt weer duide
lijk in 't licht, hoever men van de
oplossing der Chineesche kwestie
al is, nog even ver als ooit te vo
ren. De gezanten hebben een sa
menkomst met de Chineesche on
derhandelaars gehad en over de
bestraffing der leiders van de Bok
sers-beweging gesproken, het ne
telige punt, waarover men het
nooit eens kan worden. Het resul
taat was dan ook. „niet bevredi
gend". Nogal begrijpelijk. De Chi-
neezen zien heel best in. dat ze op
't oogenblik nog wel aardig in troe
bel water vissehen, wat ook hen
wel gebleken zal zijn een voordee-
lig bedrijf te wezen. De mogendhe
den zijn onderling zoodanig aan 't
harrewarren, dat de Chinaman
voorloopig niet bang voor hun eens
gezind optreden behoeft te wezen.
De Engelsche bladen hebben ar
tikelen van vurige bewondering
gewijd aan Keizer Wilhelm.
De Daily Express" geeft een pa
gina met portretten van den Keizer
op verschillende leeftijden, met
warme woorden van bewondering
er bij.
In het hoofdartikel van de „Ti
mes" staat o. a. ,,De vriendschap
pelijke en hartelijke gevoelens, die
de toewijding van den Keizer voor
zijn grootmoeder in aller harten
beeft gewekt zal er, naar wij ho
pen, toe bijdragen om betere be
trekkingen te doen ontstaan tus
schen ons en de natie, over welke
Wilhelm II regeert."
De „Daily Mail" zegt: „Niemand
die met den Keizer in aanraking
is gekomen, kan zich onttrekken
aan den krachtigen magnetischen
invloed, die uitgaat van hem, zoo
als van Napoleon en van zijn eigen
grooten voorvader. Frederik den
Groote. Zoo iong hij nog is als sou-
verein. reeds heeft hij vele bewij
zen gegeven van zijn scherpen blik
en van zijn wijsheid. Als staats
man mag hij onder de eerste van
Europa worden gerangschikten
wat zijn eigenschappen als soldaat
aangaat, in den oorlog zou hij be
wijzen, dat hij uit geen, slecht hout
is gesneden. Als zeeman heeft hij
de Duitsche vloot gebouwd en ge-
organiseerd.Terwijl wij hem heden
met jubel begroeten, eeren wij in
hem niet alleen den grooten heer-
scher, maar brengen wij tevens
een groot man onzen eerbiedigen
groet. Men mag aan de hulde van
de Londensche bevolking geen an
dere beteekenis toeschrijven. Wij
willen niets, noch van hem, noch
van Duitschland'. Maar wij willen
niet ondankbaar schijnen en daar
om zullen wij hem heden ontvan
gen, zooals nog nooit een heerscher
door een vreemd volk ontvangen
is. Heden juichen wij daarom
Heil den Keizer P
In Duitschland intusschen schijnt
dat enthousiasme weinig indruk
te maken.
De correspondent van de ..Daily
News" zegt „In regeeringskrin-
gen worden deze gevoelens ernstig
betreurd maar hei is moeilijk om
ze tegen te gaan of ze te beletten
zich te uiten. Wellicht is het 't bes
te om ze maar te laten uitrazen,
en het aan den tijd over te laten
de wonden te heelen. In regeerings-
kringen acht men, met het oog op
den politieken toestand, een goede
verstandhouding tusschen Duitsch
land en Engeland voor zeer ge
wenscht. In onzen snel levenden
tijd kunnen zelfs de leiders van de
buitenlandsche staatkunde geen
stelsel aangeven voor eenigen lan
gen lijdde politieke kaleidoscope
verandert zoo vaak, dat zij als het
ware van de hand in den tand
moeten leven.
De staatkunde die graaf Andr°ssy
vroeger kenschetste als „de staat
kunde van dag tot- dag" is thans
weder noodzakelijken die staat
kunde eischt een goede verstand-
li oudi nv tusschen Duitschland en
Engeland. Wat de toekomst bren
gen zal. is een zaak die aan de di
plomatie van de beide landen ter
oplossing moet worden overgela
ten.
„Doch de massa ziet dat niet in
kan dat niet inzien. Doch terwijl
zij onder prins Bismarck's bestuur
de regeering blindelings vertrouw
de, toont zij nu voortdurend wan
trouwen en in haar blinden haat
ziet zij zaken voorbij die een volk.
gewoon om zich met de buitenland
sche politiek te bemoeien, niet mag
voorbijzien.
„Deed het dit niet dan had het
moeten merken, dat de Russische
en Fransche pers een veel waardi
ger houding tegenover Engeland
inneemt dan de meeste Duitsche
bladen. En juist als de Duitschers
hun haat tegen Engeland te luchten
hangen binden Frankrijk en Rus
land hun gevoeligheid in. En dit
is bij de leidende staatslieden in
Duitschland zeer goed bekend.
Doch wat kunnen zij er aan doen?
Bij de Kruger-interpellatie zeide
graaf Von Bulow ,,Ik weet heel
goed hoe machtig de openbare mee
ning is. Het is de sterke stroom die
den watermolen van den staat
drijftdoch als de stroom den mo
len dreigt te vernielen is het de
plicht van iedere Regeering zich
daartegen te verzetten."
Hel is nu maar de vraag of graaf
Von Bulow in de thans in Duitsch
land heerschenac openbare mee
ning gevaar ziet voor zijn ^water
molen."
Buitenlandsch Nieuws.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA
De mijnwacht is Woensdag van
Stellenbosch naar Johannesburg
vertrokken,. Nu kunnen de Z.-Afri-
kaansche millionairs van Park lane
eindelijk weer eens rustig slapen.
Nog een paar benauwde weken en
dan is de Rand veilig. Daarbij
komt dat d'e Johannesburg bereden
scherpschutters nu ook voltallig
zijn (800 man.) De werving was
in 8 weken algeloopen, hetgeen de
Standard-correspondent te Durban
een record noemt.
De „Daily Mail' ontvangt uit
Sydney een telegram, dat de En
gelsche regeering het aanbod van
N.Z. Wales heeft aangenomen om
in plaats van 10G0 nu tweeduizend
man bereden infanterie naar Zuid-
Afrika te zenden. Manschappen en
paarden slaan klaar. In 't geheel
zendt het Australische gemeentebest
dus nu 4000 man.
Ei zijn weer een aantal bevelen
voor overhaaste in schep ine- van
troepen naar Zuid-Afrika van uit
Londen gegeven. Heden moesten
72 man artillerie uit Dover vertrek
ken. De school voor de genie te
Chatham moet zoo spoedig moge
lij h 300 man leveren. Verder moe-
tcr onmiddellijk 116 man van het
3de bataljon Royal Welsh Fusiliers
op weg gaan om andere „vrijwilli
gers" af te lossen.
De Brusselsche correspondent
van de „Evening Standard" seint,
dat aaar ter stede een telegram is
ontvangen uit Lourengo Marquez
als zouden de Boeren dien snoorweg
Delagoa-baaiKomatiuoort in bezit
hebben. Het verwondert ons, dat
er niet bij staat in een Brusselsch
telegram aan een Engelsche cou
rant, dat zulks op last of met sub
sidie van Dr. Leijds is geschied.
Als gewoonlijk kan de „Petit
Bleu" op geza°- van den Transvaal-
schen gezantschapssecretaris weder
de malle bijvoeging van de .,Mor-
nine- Post" aan dit bericht tegen
spreken, dat het oorspronkelijk te
legram aan president Kruger was
geseind uit Delagoa-baai.
Hei stoomschip Montreal is weer
mei- 1500 muildieren van New Or
leans naar Kaapstad vertr kken.
Die Amerikanen mogen hun Engel
sche patroons toch wel op prijs
stellen.
Kapitein Fall, de werfofficier in
Canada voor de Zuid-Afrikaansche
politie, heeft d'e bemoedigende tij
ding gezonden dat hij geen moeite
zal hebben het vereischte getal
manschappen te vinden.
De „Petit Bleu" wijst op het op
merkelijke verschijnsel, dat de ko
ning van Portugal nog te Londen
is blijven vertoeven toen de ande
re vorsten huiswaarts keerden. Hel
blad ziet verband tusschen deze-
omstandigheid en de hulpkreten
der Portugeezen aan Engeland om
bijstand tegen de iu het district
Lourengo Marquez gevallen Boe
ren. Inmiddels wordt die hulp ver
leend en nu zal de geschiedenis
nog een ander merkwaardig feil
uil den. Zuid-Alxikaansclien oorlog
hebben te boek te stellen. Want
niet alleen heeft Engeland met zoo
wat 350.000 man niet alleen geen
3C a 35.000 Boeren kunnen onder
werpen, maar nu moet èn in de
Kaapkolonie èn aan de Delagoa
baai de Engelsche marine ook nog
tegen het handjevol republikeinen
ir„ '1 vuur gebracht worden
Merriman is Zondag te Londen
aangekomen en Sauer wordt vol
gende week verwacht.. Merriman
wenseht eerst zijn inzichten en die
van hen, welke hij vertegenwoor
digt voor de Imperiale re-geering
te leggen, alvorenst verdere stap
pen te doen.
De Boeren hebben den spoorweg
op 53 kilometer van Lourengc Mar
quez opgebroken.
Officieel wordt bekend gemaakt
dat de Engelsche regeering beslo
ten heeft aan generaal Kitchener,
30.000 man bereden troepen ter ver
stuiking te zenden behalve dege
nen die reeds in de havens der
Kaapkolonie zijn aan land gezet.
Men gelooft dat thans 10.000 man
Imperial Yeomanry beschikbaar
zijn, dian zal het Zuid-Afrikaan-
srhe bereden politiekorps, met in
begrip van de in de koloniën aan
geworven mannen 8000 koppen tel
len en de nieuwe koloniale contin
genten zullen. 5000 man opleveren.
De rest van de versterkingen zal
worden aangevuld met cavalerie
en bereden infanterie.
Het eerste contingent vertrekt
Zaterdag.
CHINA.
Een telegram uit Peking meldt dat
de gezanten op de 3de bijeenkomst
Dinsdagavond definitief beslo
ten de doodstraf te eischen voor de
twaalf door hen genoemde manda
rijnen, incluis degenen die reeds
dood zijn, wegens het zedelijk ef
fect van déze bestraffing op de Chi-
neezen. Zij besloten verder d'at de
vonnissen uitgevoerd moeten wor
den, met uitzondering van die be
treffende prins Toean en hertog
Lan. wier straf de Keizer mag ver
anderen in verbanning naar Tur
kestan.
Stadsnieuws
Franchemont en Emma
Nevada.
Toen wij Dinsdagavond naar den
Schouwburg gingen om de derde op
voering van Franchemont bij te wo
nen, waren we eeiTijk gezegd nog niet
zeker dat wij de beroemde zangeres
Emma Nevada daar zouden vinden,
't Was wel aangekondigd door ver
trouwbare menschen: de schouwburg
directie had het gezegd en andere bra
ve menschen. We hadden dus geen re
den om niet te gelooven en toch... wat
ter wereld kon Emma Nevada, de we
reldburgeres, bewegen om in Haarlem
een opvoering te komen bijwonen van
een operette', vertoond door dilettan
ten?
In het voorportaal van den tempel
der kunst werden fransche program
ma's verkocht, waarop met gouden let
ters de naam van Emma Nevada ons
tegenschitterde: „Représentation en
l'honneur de la visite en Hollande de
Madame Emma Nevada." Zoo stond
het er letterlijk: „Opvoering ter eere
van het bezoek aan Holland van me
vrouw Emma Nevada." Wij hadden in
onze onnoozelheid gemeend, dat deze
derde opvoering van Franchemont al
lang van tevoren was bepaald, maar
dat schijnt zoo niet te wezen. Ze werd
gegeven ter eere van mevrouw Nevada,
zoo is het.
Zoo om de klok van achten kwam
de gevierde zangeres den Schouwburg
binnen, vergezeld van eenige ons on
bekende dames en keeren en verder
door de heeren D. A. van Stralen en
H, J. Heshuijsen, van wie de eerste
naast mevrouw Nevada plaats nam op
de voor het gezelschap gereserveerde
eerste stoelenrij van de stalles. De mu
ziek gaf fanfares, spoedig ging het
scherm op en begon de voorstelling.
Natuurlijk waren veler oogen op de
beroemde bezoekster gericht, ook onze
krantenmenschenoogen. Zoo zagen we,
dat mevrouw Nevada meermalen wel
willend het sein gaf tot applaus. Hoe
wel de zaal propvol was en vele men
schen er dus wel waren, achten wij
ons verplicht een beschrijving van rne-
vTouw Nevada te geven, ten profijte
van hen die er niet waren. Zij is niet
groot, tenger en heeft een smal, bleek
gezicht, was gekleed in een fluweelen
japon met een schotsch overkleed,
droeg een fraaie broche en een zwarten
hoed, benevens witte handschoenen.
De heeren waren hetzij in den rok of
in smoking dress.
Men zal met waardeering zien, dat
wij streven naar volledigheid.
De menuet in het eerste bedrijf had
bij het publiek weer ëen welverdiend
succes, de heer Van Gasteren speelde
die weer kostelijk. Toen zakte het gor
dijn en begon de ware spanning eerst
recht. Stond er niet op het programma
met dezelfde dikke gouden letters aan
gekondigd, dat er een hulde gebracht
zou worden aan mevrouw Nevada?
Ja inderdaad: „Hommage k Madame
Emma Nevada, dirigé et mise en scène
par monsieur J. de Nobel, chef d'or-
chestre, chanté par les solistes, tout
le choeur et la garde d'honneur."
En daaronder stond in het Fransch:
„Gegroet, driewerf gegroet. Dat onze
vreugdekreten weerklinken ter eere
van de kunstenaresse, dat de echo dia
jubelend herhale en dat overal words
gehoord: Emma Nevada, gegroet, ge
groet, driewerf gegroet!"
Toen kwam er een poosje wachtens.
Er werd op 't tooneel blijkbaar druk
gewerkt, zelfs klonk het doffe stampen
van paardenhoeven. Het scherm ging
op en daar stond het heele gezelschap,
onder slingers van groen en bloemen,
fraai gegroepeerd, op don voorgrond
twee poney's, op elk waarvan een
knaapje fier de klaroen stak ter eere
van mevrouw Nevada.
De hulde werd gezongen op de me
lodie van 't slotkoor van Franchemont:
toen opeens opendein zich de handen
en daalde een regen van hyacinthen
van het tooneel af op mevrouw Nevada
neer, die met haar gezelschap was op
gestaan. Nogeens werd de hulde ge
zongen en nogeens en de eenigen die
niet meededen waren de leden van da
garde d'honneur, om de afdoende reden
dat er geen garde d'honneur was. Het
scherm daalde weer, maar rees spoe
dig weer en daar stond de heer Van
Stralen op 't tooneel en deelde het pu
bliek mede, dat mevrouw Nevada zoo
getroffen was door de hulde, dat zij
ook een lied zingen zou en wel, op
verzoek van den heer Van Stralen, een
negerliedje, getiteld „The mocking
bird" (de Spotvogel).
Onder het applaus van het publiek
leidde de heer Van Stralen de zangeres
van hare plaats in de stalles door het
balcon heen naar het tooneel. Huise
lijk weg zette mevrouw Nevada zich
voor den vleugel, die daar gebracht
was en zong, zichzelve accompagnee-
rende, een van die eenvoudige, wee
moedige Amerikaansche Negrosongs,
waarbij zij het geluid van ver
schillende vogels wist te vertolken
op een manier, die het publiek deed
hangen aan haar lippen, 't Was prach
tig en de toehoorders waren verrukt,
maar tot een tweede nummer liet de
diva zich niet verleiden en ging weer
naar de zaal. Een dame van haar ge
zelschap omhelsde haar teeder.
Vóór haar optreden had zij den heer
de Nobel eigenhandig een krans aan
geboden.
Terwijl mevrouw Nevada met haar
bouquetje hyacinthen aandachtig luis
terde (het leeuwendeel van de hol-
landsche bloemen was aan de leden
van 't orkest ten deel gevallen) werd
de uitvoering voortgezet. Aan Mej.
van der Velden (vrouw Dupuis) werd
nog een welverdiende bloemenhulde
aangeboden.
Omstreeks halftwaalf vertrokken de
gasten, wat wel jammer was, omdat
ze nu niet konden hooren, dat het slot
koor oneindig beter werd uitgevoerd,
dan bij de huldebetooging. Eerst kwar
tier voor twaalven was de voorstelling
afgeloopen; de jongelui hadden napret
en de oudelui gingen naar huis, dus
ook wij. Maar onder 't naar huis gaan
peinsden wei nog altijd over dezen
avond, zoo geheel onvergelijkbaar met
andere avonden en over de verschijning
van mevrouw Nevada in deze voorstel
ling van liefhebbers,... die ook zonder
precedent is en we begrepen nog maat
altijd niet, waaraan we die eer te dan
ken hebben gehad.
Zooveel is zeker, dat de uitvoering
niet zoo goed was als de beide vorige.
Blijkbaar was het koor al te zeer er
van overtuigd, „dat het 't nu wel kon,"
en overmaat van zelfvertrouwen maakt
roekeloos.
De vereeniging tot verfraaiing van
Haarlem en omliggende gemeenten en
tot bevordering van het Vreemdelin
genverkeer heeft aan den Raad der
gemeente Haarlem een adres van in
stemming gezonden met het adres der
bewoners van Dreef enz. tegen de voor-
