NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Koning Mammon.
18e Jaargang
Woensdag 20 Februari 1901.
No. 5412
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden1-20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd ia (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1-65
Afzonderlijke nummers0.02f£
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J£
n de omatreken en franco per post0.45
ADVERTENTIEN
Yan 15 regels 50 Ots.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak big de Turfmarkt.
Telefoonnummer <ler Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Conrantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 31blt Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 20 Febr.
bevat o. a.
Hoe volgens de Engelscben de
Wet in het nauw zit. Het huwe
lijk van Paul Deschanel. Een inter
view met Paul Kruger. Wibaut
over Coöperatie Vergaderingen
van Nut, Nijverheid en Tuinbouw.
Lezing van den heer J. B. A. Saeys.
Politiek Overzicht.
Nu toch eenmaal De Wet wordt
achterna gezeten door drie kolom-
nes en verteld is, dat bijna zijn ge
heele convooi te pakken is geno
men. moeten de correspondenten
der Èngelsche bladen den toestand
van De Wet blijkbaar zoo benard!
mogelijk voorstellen.
De „Times" verneemt uit Naauw-
poort, d;at Plumer's woudloopers
sedert drie dagen Christiaan De
Wet achtervolgen. Ongelukkig
voegt het blad er bij belemmeren
overstroomingen de bewegingen
dier troepen in het zuiden van de
Kaapkolonie terwijl de Oranjeri
vier zoo sterk wast. dat Bruce Ha
milton De Wet niet in den rug kan
vallen.
Zoo heel hard loop en die Woud
loopers dus niet.
Maar, wonder boven wonder, ze
kunnen De Wet niet krijgen, dlie
oolijke woudloopers van P turner,
en weten toch te berichten dat zijn
troepen gansch uitgeput zijn. Twin
tig gevangen Boeren hadden lom
pen aan 't lijf. ze^een ze, terwijl
de anderen geestelijk en lichame
lijk in niet veel beter conditie ver
keer en.
't Is grappig dat de „Times",
waaraan het bericht van die uit
putting gezonden werd. uit Kaap
stad verneemt dat De Wet er in ge
slaagd is, tien ossenwagens over
den KimberLeyspoorweg te bren
gen. De Boerencommandanten, al
dus luidt dit telegram verder, die
in verschillende deelen van de
Kaapkolonie optreden, blijken door
renboden in geregelde gemeen
schap met elkaar te staanzoo
krijgen Kreutzinger en Scheepers
in 't Murraysburgsche rechtstreeks
bevelen van De Wet. Deze laatste
moet, alvorens de kolonie binnen
te treken, verboden hebben, buil
te maken desondanks ontvangen
de Kaapsche Boeren hem slecht
omdat zij gelooven dat de inval al
leen gedaan wordt om hen te straf
fen. Veel volgelingen van De Wel
moeten weggeloopen zijn ten zui
den van de Oranjerivier, zij waren
meerendeels met Lee-Metfords ge
wapen d'.
Men zegt dat de Boeren-comman
dan,t Fourie. alvorens zich aan te
sluiten bij De Wet, 6000 Lee-Mei
fordpatronen en 1200 pompon-pre
jechielen ten. zuiden van de Oran
jerivier heeft opgegraven.
Zoolang de berichten nog zóó te*
genstrijdig zijn zullen we ons maar
niet ongerust maken, ook niet over
hetgeen d'e ..Daily Mail" verkon
digt. nl. dat De Wet nu heusch en
waarachtig omsingeld is. en dat tal
van Boeren-corpsen in de Kaapko
lonie te vergeefs trachten zich met
De Wet te vereenigen.
Hetzelfde blad verneemt uit Lis
sabon d'at de te Lourengo Marquez
opgesloten uitgeweken Boeren in
opstand' gekomen zijn en vruchte
loos gepoogd hebben te ontsnap
pen. De overheid heeft zeven bel
hamels gepakt en aan boord van
de Albuquerque overgebracht.
Uit Sydney verneemt de ..Daily
Mail" dat de premier van Nieuw-
Zuid-Wales Milner verwittigd
heeft, dat de regeerinsr van Nieuw-
Zuid-Wales moet weigeren aldaar
aanwerving toe te staan voor de
Zuiid-Afrikaansche politie. De ko
lonie meent genoeg voor het moe
derland ter zake van Zuid-Afrika,
gedaan te hebben.
Dus dan toch én te Lourengo Mar
quez, én in Nieuw-Zuid-Wales blijk
baar roering en beweging ten gun
ste van d'en Boeren-strijd.
Buitenlandsch Nieuws.
D8 dief tal bij dr. Leyds.
De koffer die in de woning van Dr
Leyds is gestolen, was een koffer dooi-
zijn dochter üit 's Gravenhage gezon
den. Hij bevatte linnengoed, kleederen
en sieraden. De koffer is opgehaald uil
het kanaal en hield toen nog slechts
enkele zakdoeken in en een etui met
het opschrift „Pretoria".
Een interview met P«.ul
Kruger.
Mevr. Emile Luden, een Èngel
sche dame. heeft een interview
met Paul Kruger gehad en dat in
Pall Mall Magazine" gepubliceerd
en 't volgende is er aan ontleend
„Vindt u het niet vreeselijk
te worden bedolven onder de bloe
men en linten, terwijl uw ziel
krimpt van droefheid?"
„Ik geef niet om de bloemen.
De menschen., die ze mij „zenden
meenen het ongetwijfeld goed, en
k ben .hun zeer dankbaar, maar
im de bloemen zelf geef ik niet."
Hij sprak "deze woorden uit met
en- gebaar, waaruit men kon zien,
toe het feestelijke, het opzichtige
/an- zijn bezoek aan Europa hem
noe maakt en ter neer drukt.
„Wenscht gij u niet vaak terug
n uw land-, voornamelijk dan wan-
ioer gij niets vindt dan feesten en
aooie woorden in Europa?"
Toen zag hij mij eenige oogen-
hikken aan en groote smart kwam
n zijn oogen. ..Ik ben oud", zoo
prak hij op droeven toon ..ik
kan niet meegaan op commando,
zooals president Steyn. Misschien
kan ik hier althans van eenig nut
zijn."
Sprekende van zijn vrouw zeide
Kruger„Ik heb medelijden met
haar" en deze woorden gingen ver
gezeld van het karakteristieke bree-
de gebaar: ..ik heb diep medelij
den met haar. maar nog veel meer
met het Land."
„Mijn vrouw heeft haar kinder
ren zes heeft ze nog bij zich en
de Engelschen zijn vriendelijk voor
haar, zij hebben haar gelaten in
haar huis. Maar het landhet
land
En toen werd zijn stem plotse
ling verstikt, en zijn oogen werden
verduisterd door tranen.
„Twee van mijn zonen zijn dood"
ging hij voort, de oogenblikkelijke
zwakheid overwinnend, en toen
voor de eerste maal vlug sprekend
al-s om zijn ontroering te verber
gen: „Zij stierven op het slagveld.
Twee zijn gevangen, een op St. He
lena. de ander op Ceylon. Ik ge
loof d.ït er nog twee dood zijn want
ik heb sedert twee maanden niels
van hen vernomen, en ik weet dat
zij in het heetst van het gevecht
waren. Maar nog een-en-dertig zo
nen en kleinzonen van mij zijn nu
nog in het veld. Maar ik kon niet
mee gaan op commando dat kón
ik niet."
En toen vielen zijn groote oogle
den voor een oogenblik voor zijn
vermoeide, zieke oogen en hij zei-
de „Ik heb in geen zestien dagen
iets van mijn vrouw gehoord
maar er zijn zes kinderen bij haar.
'ij is niet'te beklagen althans niet
zoo zeer als het Land."
Kruger zeide nog, dat het Land
had aangeboden in een week meer
hervormingen, dan een ander land
zou hebben tot stand gebracht in
veertig jaren dat het aan Engeland
op alle punten had gegeven „bijna,
het alleruiterste", maar dat „aller
uiterste" werd aangegrepen als het
struikelblok.
Kruger verklaarde, dat een En-
gelsch telegram onder weg was, j
waarin werd gezegd, dat niets dan
geweld' zou baten, toen de Èngel
sche staatslieden nog met hem in
onderhandeling waren.
„Engeland wilde alles monopoli-
seer.en en zii hebben al onze mono
polies, maar zi' kunnen niet heb
ben het monopolie der vrijheid.
Onze vrijheid kunnen zij ons niet
ontnemen."
Omtrent de toekomst schrijft
mevr. Luden
Wat is'voor hem weggelegd? Zal
hij blind' en doof worden, en zal
hij in treurige jaren van een twee
de kindsheid roepen om „gerech
tigheid?" Zal hij, gelijk Mozes,
sterven in het gezicht van het be
loofde land met de arbitrage,
hem als muziek in de ooren klin
kend en een vrij en gelouterd
Transvaal aan zijn voeten
Zal hij terugkeer en naar Preto
ria en weder president zijn, met
een verschrikkelijk verleden ach
ter zich, en een versterkt geloof in
de aardsche straf van God?
Het huwelijk van Paul
Deschanel.
Het huwelijk van Paul Deschanel.
den nog jeugdigen voorzitter der Fran-
sche Kamer, heeft onder geweldig veel
belangstelling plaats gehad. Reeds van
's morgens negen uur bestormden
dichte drommen menschen de kerk en
toen tegen tien uur de genoodigden
kwamen, was er geen doorkomen aan.
Herhaaldelijk moest de groote politie
macht. handelend optreden. Het tram-
en omnibusverkeer op den Boulevard
St. Germain moest geheel gestopt wor
den. Duizenden en duizenden stonden
op de trottoirs achter een dubbele haag
agenten.
Te elf uur gingen de deuren van de
kerk open en een half uur later was in
het immens groote kerkgeb raw zelfs
geen plaats meer over. Om ongelukken
te voorkomen, moest men oogenblik-
kelijk den hoofdingang sluiten, waar
bij zich duizenden en nog eens duizen
den hadden opgepakt in angstig ge
drang.
Zóó hevig was het gedrang, dat toen
te half twaalf de ouders VcCn den heer
Deschanel kwamen aanrijden, zij on
mogelijk door de foule konden heen
dringen en weer in hun rijtuig terug
moesten totdat er ruimte was gemaakt.
De huwelijksvoltrekking heeft op
verblindend luisterrijke wijze plaats
gehad. Het geheele schip van de kerk
was versierd, terwijl het koor een
reusachtige corbeille geleek.
Schitterend zijn de cadeaux geweest,
die het jonge paar aangeboden zijn.
Zoo heeft o. a. president Loubet, een
theetafel aangeboden, die een meester
werk van decoratieve kunst moet we
zen.
Alsremeene berichten.
De Fransche regeering overweegt de
invoering van halve-stuiversstukken
Tot dusver is, zooals men weet, de
kleinste Fransche pasmunt de sou,
waarvan het gevolg is dat vooral de
kleine man, die door zijn beperkte
middelen wordt genoodzaakt tot in
koop van zoo gering mogelijke hoeveel
heden dikwerf zijn inkoopen een hai-
van stuiver te duur betaalt.
Gelijk te verwachten was is de anti-
semietische candidaat Max Regis bij
de herstemming in het elfde Parijzer
arrondissement gevallen. Zijn tegen
stander, de socialist Allemane, werd
met 4255 stemmen gekozen. Max Regis
vereenigde 3347 stemmen op zich.
CHINA.
Het corps diplomatique kwam heden
morgen bijeen om het antwoord van
China betreffende de bestraffing van
schuldige ambtenaren te overwegen.
De gezanten waren van oordeel dat
het antwoord onbevredigend is en be-
sloten hun oorspronkelijke eischen te
handhaven.
De Times-correspondent te Pe
king seint weer eenige nieuwe an
nexaties der verbondenen. In een
gecombineerden krijgsraad jyas de
wenschelijkheid bepleit van het
bouwen van een internationale ves
ting langs het keizerlijk paleis. Al
le gebouwen, die zich bevonden
tusschen de legaties en het paleis
zouden dan moeten verdwijnen.
Men is reeds begonnen met de
Chineesche woningen die daar hu
gen te ontruimen. Frankrijk en
Duitschland hebben een flinken
lap grond in beslag genomen. Ita-
lië heeft zich meester gemaakt van
een deel der tuinen en gebouwen
der maritime douanen.
Onder zulke omstandigheden is
het niet te verwonderen als het hof
er de voorkeur aan geeft te Sjen Si
te blijven.
Mejuffrouw Vera Gelo, de vrou
welijke studente die op Prof. De
schanel den vader van Paul De
schanel heeft geschoten, heeft, nu ze
volkomen genezen is van haar ze
nuwachtigheid, verklaard, dat ze
niets meer zal uitlaten dan hetgeen
ze reeds gezegd heeft.
Stadsnieuws.
Haarlem, 19 Febr. 1901.
"Weten en Werken.
De heer J. B. A. Saeijs had tot on
derwerp voor zijne lezing in „Weten
en Werken" Maandagavond gekozen:
„De bevolking van Europa", meer in
het bijzonder met het oog op het ka
rakter der verschillende volken.
Bijna alle Europeesche volken be-
hooren tot het Kaukasische ras. Dit
ras wordt weer verdeeld in Hamieten,
Semieten en Indo-Europeanen, terwijl
de laatsten weer in de 4 groepen Kel
ten, Romanen, Germanen en Slaven
ingedeeld zijn.
Spreker behandelde achtereenvol
gens deze 4 groepen.
De Kelten waren vroeger over geheel
West- en Middel-Europa verspreid.
Langzamerhand zijn zij naar de uiter
ste westhoeken van Europa terugge
drongen. De Breyzards in Bretagne,
de Schotten en de leren-zijn er de
laatste overblijfselen van.
Spreker schetste den ellendigen toe
stand van het iersche volk, waar de
grond onder de Èngelsche veroveraars
is verdeeld en de inwoners thans hun
ne vroegere eigendommen moeten
pachten; terwijl die pachters dan nog
dikwijls door tusschenpersonen op
schandelijke wijze werden uitgezo
gen. Uit geen land heeft dan ook zulk
een sterke landverhuizing plaats als
uit Ierland.
Tot de Romaansehe Staten behooren
Spanje, Italië en Frankrijk.
De oorspronkelijke bewoners van
Spanje waren de Kelten en Iberiers.
i at er kwamen er de Karthagers en na
de groote Punische oorlogen werd
Spanje een Romeinsche provincie. De
bewoners werden geromaniseerd en
noch de Gothen, noch de Mooren, die
later het schiereiland veroverden, kon
den daarin verandering brengen. Door
den strijd tegen de Mooren zijn de
Spanjaarden dapper, trotsch, religi-
eusch geworden. Men beschouwde den
oorlog als een heiligen oorlog; waar
door ook geloofshaat in geen land zoo
sterk werd als hier. Spanje is het va
derland der inauisitie. Een andere
slechte eigenschap van den Spanjaard
is zijne traagheid. Spanje, de machtig
ste staat van Europa in de 16de
eeuw is thans een mogendheid van den
2den rang. Ook in Italië en Frankrijk
zijn de taal, zeden en gewoonten der
Romeinen zoo diep doorgedrongen, dat
ook deze landen Romaansch hieven,
zelfs ondanks het feit, dat het Ger-
maansche volk der Franken de be-
heersehers van Gallië werden, dat
sinds dien tijd Frankrijk heette
Het karakter der Franschen lijkt nog
in vele opzichten op dat der oude Gal
liërs of Keilen. Zij beminnen den oor
log, zijn dapper maai- niet taai en be
zonnen. Bij den eersten aanloop moet
alles gewonnen zijn. Hun wispelturig
heid, zin voor weelde, hunne smaak,
hun redenaarstalent, dat alles stemt
volkomen overeen met de beschrijving
die de oude Romeinen ons van het
karakter der Kelten gegeven hebben.
De Germanen verheugen zich in
grooter bloei dan de Romanen.
Scandinavië, Engeland, Nederland,
Duitschland en een deel van Oosten
rijk, zijn de Germaansche staten.
In Scandinavië is het Germaansche
type het zuiverst bewaard gebleven.
De Èngelsche bevolking is zeer ge
mengd.
Engeland werd achtereenvolgens be
woond door Kelten, Romeinen, Ange-
len en Saksen, Noormannen enz. Geen
wonder, dat de Èngelsche taal een
samenraapsel van verschillende talen
is. ofschoon het Germaansche karakter
den grondslag vormt.
Door de afzonderlijke ligging heb
ben zich in Engeland middeleeuwsche
zeden gehandhaafd. Er zijn strenge
zedewetlen en onder vormen waaraan
men zich gaarne onderwerpt, om des
te doller uit te pakken, waar die voor
schriften ontbreken. Engeland is daar
om het land dor zonderlingen.
Ook heeft de Engelschman slechts
oog voor zijn eigen land. De geschie
denis en geographie van een ander
land laat hem koud, behalve wanneer
zijn voordeel er mee gemoeid is.
Zijne deugden, zijn energie en huise
lijkheid, sport en lichaamsbeweging,
staan in hoog aanzien. Door sterke
voeding zijn de Engelschen een krach
tig volk geworden. Engeland heeft de
beteekenis zijner ligging begrepen. Het
is de eerste staat ter zee geworden.
Thans is echter zijn roem wel aan het
tanen.
Geen volk is in de laatste dertig
jaren met zulke reuzenschreden voor
uitgegaan als het Duitsche volk.
Handel en nijverheid wedijveren
voor een deel met Engeland en Ame-
Feuilleton.
Je bedoelt toch heusch niet
Mijnheer Brandon. Ja, natuur
lijk. Ik zag het n.b. al den eersten
dien besten dag dat hij kwam, of
schoon ik moet zeggen dat zij over
het geheel voorzichtig was, maar
haar oogen kom zij niet bedwingen.
Het is vreemd dat het nooit
bij mij is opgekomen.
Neen, dat zal ook wel niet. Dat
is ook niks voor jou.
Maar, Kate, Lady Elmslie is
altijd! zoo aardig geweest. Waarom
zou zij mijnheer Brandon beletten
veel bij ons te zijn?
O, Claude, ik kan het nooit
verklaren, maar ik voel het alleen,
Het zou mij zoo spijten mijnheer
Brandon te moeten verliezen, als
hij mijn voogd was. Ik zou alles in
het werk stellen om het te verhin
deren 1 Hij is zoo aardi" ik geloof
heusch dat, als hij zich tot mij aan
getrokken voelde ik bedoel m::
het hof maakte, ik dolveel van hem
zou gaan houden. Maar hij denkt
er absoluut niet over, en ik ben er
niet het meisje naar, om weg te
kwijnen, omdat mijn liefde niet
beantwoord wordt. Ik vind hem o
zoo veel aardiger dan vroeger, en
ik zou niet graag zien dat hij Lady
Elmslie trouwd'e.
Waarom niet, Kate. Het zou
juist een. geschikt huwelijk voor
hem zijn. Hu moet een verstandige
vrouw van d'e wereld' hebben. La
dy Elmslie zou hem in veel kunnen
helpen.
Wel, ik had een ander plan
netje bedacht. Maar kom, lieve, nu
is het genoeg geweest, dank je wel!
Ga jij nu zitten, ja, je moet, want
zelf kun je 't nieten Kate sprong
op, dwong Claude om op haar stoel
plaats te nemen, en bewees haar
dezelfde diensten. Kort daarop zei
de zij
Het zal mij benieuwen of het
Sir Philip bevalt in Hongarije.
Ik denk van wel. als hij er
veel kan. jagen en zich kan amusee
ren, hernam Claude.
Ik zou toch wel d: Clau
de, dat hij ook zonder dat kan be
staan
Ik geloof niet, dat hij _het ooit
geprobeerd heeft.
Hij is, dunkt mij, niet beter
of slechter dan andere heeren, die
niets te doen hebben en volop geld
bezitten, hernam Katg, Of wij
hem ooit terug zullen zien
Ja, natuurlijk. Daar ben ik
van overtuigd,
Ik niet., zei Kate fluisterend.
Toen. na een pauze, ging zij op op
gewekter toon voortZou Mama
te bewegen zijn volgenden zomer
naar Parijs te gaan.? Ik heb altijd
zoo verlangd Parijs te zien.
Ik wil er ook graag heen, riep
Claude uit. Laat ons zien wat
w'; kunnen doen. En met veel
enthousiasme bespraken zij alles,
totdat Kate eindelijk uitriep
Nu kan ik heusch mijn oogen
niet langer openhouden, goeden
^nacht dus.
Claude stond' op en gaf haar een
kus, wat zij niet vaak deed. Wat;
er ook gebeurt., wij zullen altijd
goede vrienden blijven, hoor beste,1
of je trouwt of niet.
Ja. zeker, hernam Kate slape-'
rig. Maar wij zullen beiden aar
dige mannen trouwen, en altijd hij
elkaar in de buurt blijven wonen 1
Ga jij nu ook gauw naar bed. Het
is zeker al bij twaalven.
Maar Claude zocht nog even haar
hoekje bij het raam op, voor zij
zich ter ruste begaf.
Kate's opmerkingen hadden haar
allerlei kleinigheden weer voor den
geest geroepen, waarop zij vroeger
weinig aeht had geslagen, maar
waaruit haar nu duidelijk bleek
dat Brandon's „oude liefde" nie
mand anders was dan Lady Elms
lie zelf.
Den volgenden dag was het prach
tig helder weer. Spoedig na het
ontbijt, ging het gezelschap uiteen
om aan de verschillende bezigheden
te gaan.
Hoe ver kun jij wandelen,
Claude vroeg Brandon een half
uurtje later, toen zH in het dal wa
ren en de bruischende rivier vóór
zich zagen stroomen.
O, een heel eind, heelemaal
tot boven op dezen berg. en dan
weet ik een' korten weg terug.
Heel goed, en onderweg zul
len wij zeker wel een plaatsje kun
nen vinden om uit te rusten.
Het is hier schilderachtig,
ma^r toch nW, zoo mooi als die ra
vijn waar ie mij langs gebracht
hebt op Becksdale. Ik denk nog
dikwijls aan dien verrukkelijken
tocht.
Ja, dat was heerlijk, hernam
Claude, zoo koel als zij kon. Zij
deed allen best om zich zoo gewoon
mogelijk voor te doen, maar toch
haperde er nog iets aan. vond Bran
don, hoewel hij er geen nadere ver
klaring van kon geven.
Zij waren halverwege gekomen,
toen zij wat rustten op een' omge
vallen boom.
Waar blijft nu de greek die ik
zou krijgen vroeg Claude, terwijl
zij hem lachend aanzag.
Ik wou juist beginnen, her
nam hij zacht. Maar de preek
handelt over mij zelf, Claude.
Zooveel te beter. Laat ons ver
der wandelen.
Wil je mij eerlijk op een paar
vragen antwoorden?
Als ik kan, ja.
Voorzichtige juffer. Welnu,
morgen ga ik naar Devonshire,
waar ik logeeren moet bij Lord S„
dien ik al heel lang ken. Hij zegt
dal hij plannen met mij ie bespre
ken heeft. Nu heb ik ui-, het een
en ander begrepen, dat hij mij
misschien buitenslands zal zenden.
Dat is heerlijk voor jou, niet
waar?
Ja, als het goed gaat.
Nu, dat z&l wel,
Ik wil het hopen. Maar zeg
mij eens, Claude, vind' je dat ik
mijn plicht verzaak, als ik je oom
vraag voortaan voor jou te zorgen
Neen, zeker niet, Waarom zou
ik je tot last zijn? Maar, buiten
dien. denk je. niet dat ik voor mij
zelf kan zorgen
Misschien Maar wenscheliik
vind ik het niet. Claude, ik heb
iets, dat ik maar niet uit mijn hoofd
kan zetten. Ik verbeeld mij dat je
veranderd bent. dat je mij minder
ve-rtrouwt dat er iemand of iets
tusschen ons is gekomen Wees
eerl"k Claude, je vertrouwt je
voogd toch
Geheel en al, riep zij uit.
Kun je daar nog aan twijfelen? Je
bent goed en vriendelijk voor mij
geweest. Ik ben niet ondankbaar.
Spreek niet van ondankbaar I
Wat ik je vraag, is je vertrouwen.
Nog een jaar lang berust je lot
in zekeren zin in mijn handen,
en in alles wat jou geluk bevordert;
