zich veel ijs, dat zich bij de jongste
hevige nachtvorsten geheel vastzette;
Ponderdag is „LJsbreker IF in de
rvaart gekomen en naar IJmuiden en
terug opgestoomd.
Hülegom.
Dinsdag-avond sprak voor het depar
tement Hillegom der Maatschappij tot
Nut van H, Algemeen, de heer Saedjs
van Haarlem, met het onderwerp „Het
ontstaan der menscbenrassen". Met
veel aandacht werd de wetenschappe
lijke voordracht, doorspekt met geesti
ge gezegden, aangehoord en meerma
len gaven de talrijke aanwezigen door
luid applaus blijk, dat zij zich amu
seerden. 't Was dan ook een mooie
avond, die een tocht door de koude
alleszins loonde.
Zandvoorfc.
Ten overstaan van notaris Merens te
Haarlem is alhier publiek verkocht een
huis en erf, staande aan de Rozenobel-
straat. Koop er werd A. Paap voor
815.—.
De alhier bestaande kiesvereeniging
hield Dinsdagavond hare jaarvergade
ring. Uit bet verslag van den penning
meester bleek, dat er een voordeeling
saldo was. Als nieuwe leden werden
voorgesteld de heeren M. de Klerk en
C. Böchma.nn. Tot bestuursleden wer
den gekozen de heeren D. Deinum,
President; II. C. Voet, vice-President;
A, Bakels, Secretaris; J. van den Bos,
vice-Secretaris; E. H. Brokmeier, Pen
ningmeester; F. Zwaan, vice-Penning-
meester en C. H. N. Tates. bestuurslid.
Binnenland.
Donderdagnacht verbrandden bij den
stalhouder Everard in de van Baerle-
straat te Amsterdam achttien rijtui
gen. De paarden werden gered.
Oh r.Nat. Bo^rsn-comité.
In „Eensgezindheid" te Amsterdam
werd Donderdag de constitueerende
vergadering gehouden van de Vereeni-
ging Christelijk Nationaal Boerenco
mité.
Gekozen werden de acht leden van
het Boerencomité, de heeren H. Bijle-
veld, Jb. van Oversteeg. J. C. Weisz Jr„
ds. J. C. Sikkel, P. J. W. Wellensiek,
H. J. Emous, Job. D. W. Tellier en R.
C. Verweijck, terwijl aan dit achttal
nog een zevental werd. toegevoegd na
melijk de heeren ds. W. H. Gispen, mr.
S. de Vries Czn., F. J. D. Tlieiisse en
J. C. Heesterman, allen te Amsterdam;
ds. J. Schokking, te Koudum, J. H. cle
Waal Malefijt, te Achttienhoven, en
J. Beest van Andel, te Sleeuwijk.
Besloten werd de Koninklijke goed
keuring op de statuten aan te vragen.
De vereeniging narn verder het besluit
den ganschen arbeid van het Christe
lijk Nationaal Boerencomité over te
nemen, zooals het Afrikaansch Tehuis;
de commissie van ujtkeering; de hulp
aan gevangenen en slachtoffers van
den oorlog; de hulp aan de vrouwen
kampen.; en machtigde het bestuur
den arbeid voort te zetten.
De vijl ontvluchte Boeren te
Amsterdam.
De heer T(ersteeg) van het „Handels
blad" heeft de vijf ontsnapte Boeren
van Ceylon, die Woensdag-avond te
Amsterdam aankwamen, gesproken en
geeft in eigen woorden het relaas van
hun wedervaren weer.
Op het schip de „Catalonia" waar
mede de krijgsgevangenen naar Cey
lon waren gevoerd, was het plan tot
ontvluchting bij hen gerijpt. Zij spran
ken er elkander niet over, slechts twee
hadden zich verstaan.
In de baai, vertelt de heer T., had
den zij twee schepen zien liggen, een
Russische oorlogsbodem, die met troe
pen uit China op de huisreis was, en
een Fransch schip. Deze waren voor
hen als het beloofde land. Konden zij
die schepen slechts bereiken dan waren
ze vrij van de gehate gevangenschap,
vrij van het Britsche juk, vrij om te
gaan waarheen ze wilden.
Van het boord van de „Catalonia"
hing een touw in het water. Dit zou
hun dienstbaar zijn om weg te komen.
Een afspraak werd op het allerlaatste
oogenblik gemaakt met een paar kame
raden dat ze aan de andere zijde van
hot schip rumoer en beweging zouden
maken om de aandacht van de wach
ten bezig te houden.
Zoo geschiedde het.
Er ontstond opschudding aan de
tegenovergestelde zijde van het schip;
Ik kap dien man niet zien,
snikte Katé. Hi: wordt op een
goedien dag nog krankzinnig, en
snijdt me den hals ai.
Nou, nou lieveling, dat is ge
noeg We zeggen geen woord meer
over 't onderwerp, riep de majoor
vast besloten. Zeg nu niets meer
tot het kind (dit tot zijn vrouw) de
grootste rijkdommen der wereld
zijn. haar tranen niet waard.
0, Katie, als je zoo vreemd
erover denkt, zullen we er niets
meer over zeggen; ik ben ook
zoo akelig wereldsch, maar ik zou
zoo graag zien dat je een gelukkige
rustige toekomst had'.
U bent beide veel te goed' voor
mij, en ik ben een ongevoelig
schepselmaar ik kan niet ik
kan onmogelijk kolonel Clavering
trouwen.
Kom, kom tob er nu maar
ni-t meer over, ik zal hem een be-
leeid briefje schrijven, zeide ma
joor Selley, zenuwachtig zijn haren
onstrijkende bij 't vooruitzicht, op
de taak die vóór hem lag.
Kom geef je ouden vader
maar een zoen, lieveling' en ga naar
Claude. Nu niet meer piekeren over
Clavering of iets dergelijks, 't Spijt
de wachten gingen er heen om te zien
wat er aan de hand was en daarvan
maakte de eerste broeder gebruik om
zich over boor dl te werken en te laten
afglijden, voorzichtig in het water,
opdat geen geplas de aandacht zou
trekken. Hij slaagde.
Wat later kwam ergens anders aan
boord ruzie en de tweede broeder gleed
in zee.
Toen gingen ook anderen hun voor
beeld volgen.
Het was toen kort na middernacht.
Rond zwommen de vluchtelingen,
om de „Catalonia", in de richting,
waar zij de drie schoorsteen en van het
Russische schip hadden gezien. Maar
de afstand was groot en de zee donker.
Op goed geluk af zwommen ze twee
uur ongeveer rond. Toen zag een van
hen de romp van een schip in de na
bijheid.
Maar was dit wel het gewenschte
vaartuig of was hij misschien weer
bij de „Catalonia", weer voor de poort
van zijn gevangenis, waaruit hij pas
was ontkomen?
Reeds was hij vlak bij het schip,
toen hij nog niet zeker wist, of hij kon
roepen om opgenomen te worden.
Schoorsteenen waren op zulk een kor
ten afstand niet te zien1 dus zwom hij
een eindje terug en ja, daar zag hij de
drie schoorsteenpijpen, waarheen hij
zoo dikwijls den vorigen dag den ver
langenden blik had gericht.
Toen riep hij het schip aan, waar
alles nog leven en beweging was, daar
aan boord juist de Russische Nieuw
jaarsnacht werd gevierd. Zijn stem
werd gelukkig dadelijk gehoord, men
liet de scheepstrfap neder, maar de
man was te uitgeput om zich daaraan
op te halen. De bemanning moest hem
uit het water sjorren en aan boord
brengen. Daar vertelde hij dat nog
iemand hij wist maai- van een
was ontvlucht. Men vond den man
hangende aan de ankerketting, later
zag men er nog een drijven op de
ankerboei en ten slotte werd nog een
vijfde vluchteling opgenomen. Meer
vluchtelingen bemerkte men van het
Russische schip niet. De geredden wa
ren zeer uitgeput, hoewel zij van tijd
tot tijd op een der boeien in de haven
hadden gerust. Een hunner viel bewus
teloos aan boord van het vaartuig
neder.
De anderen brachten de bemanning
op de hoogte van den toestand en deze
besloot den vluchtelingen op te nemen.
Zij werden in het ruim verstopt met de
aanbeveling zich stil te houden daar
een Engelsche beambte werd verwacht
voor de aanzegging dat het schip kon
vertrekken.
D man kwam, bracht zijn boodschap
over en repte met geen woord van de
ontsnapping van gevangenen van de
„Catalonia" en omstreeks vier uur
lichtte het Russische schip het anker.
Te Aden werd wel navraag naar hen
gedaan, maar zonder succes. Veilig
kwamen ze in Rusland en daar werden
ze zeer geestdriftig ontvangen.
Z. A. Spoorwegpersoneel.
Ten 2 1/4 uur werd de openbare ver
gadering hervat. Na eene opheldering,
op verzoek van de afdeeling Amsterdam
door den voorzitter, van eene op een
vergadering der Haagsche afdeeling
gebezigde uitdrukking, kwam na eenige
discussie over de prioriteit van een
voorstel van Groningen, betreffende
de wijze van stemming op een bonds
vergadering, aan de orde een voorstel
van Rotterdam, om door elk lid 25 et.
per maand te doen bijdragen, te stor
ten in een afzonderlijk voor dat doel
op te richten fonds, ten behoeve der
reeds ontslagen leden; uit de bate zal
naar behoefte op aanvrage geldelijke
steun aan de ontslagenen worden ver
leend. Door Rotterdam werd echter
voorgesteld dat punt van de agenda te
voeren, daar de afdeeling zich kan
vereenigen met een straks te behande
len voorstel van Utrecht, betreffende
de mogelijkheid van een op te richten
ondersteuningskas, zonder heffing van
contributie. Aldus werd besloten.
Hierna kwamen verschillende voor
stellen van Utrecht in behandeling,
waarvan de meesten van strikt huis
houdelijken aard waren. Een streven
om het hoofdbestuur een zuinig be
heer van de bondskasgelden op het
hart te drukken, was bij de langdurige
gedkchtenwisseling daarover merk
baar.
Uitgemaakt werd o. a. dat alle kos
ten van de bondsvergadering ponds
pondsgewijze zullen worden gedragen
floor de afdeelingen.
Bij de behandeling van het hiervoren
genoemde voorstel Utrecht, betreffen-
me genoeg, dat we je verdriet heb
ben aangedaan.
En mij ook I zeidie haar moe
der. ik doe 't alleen alles voor je
eigen geluk. Vertrouw maar op
mij, lieve, en wees verstandig.
Weest u daarvoor maar nooit
bevreesd1, ik ben zoo wijs als Sar
lomon, riep Kate, geheel opge-
kwikt, terwiil ze haar beide ouders
omhelsde.
Claude was druk bezig haar kast
op te ruimen, met de hulp van Ja-
net, toen Kate binnen kwam.
Haar roode oogen trokken dade
lijk hun aandacht.
Wat scheelt jon in 's hemels
naam, Kate? riep Janet verwon
derd over haar zusters intzicht,
want tranen waren bij Kate eene
zeldzaamheid.
Ik heb gehuild, zei Kate.
Verbeeld je eens kolonel Clave
ring is zoo dwaas geweest om var
der te schrijven, of hij mij niet kon
overreden, hem te trouwen, en zoo
wel vader als moeder wilden ab
soluut d'at ik ja zou zeggen 1 Ik
vind het afschuwelijk. Het. spijt mij
voor hem ook welHet heeft nooit
in mijn bedoeling gelegen, hem
de het oprichten van een ondersteu
ningskas, deed de afgevaardigde van
Utrecht uitkomen, dat er 35.000 francs
verwacht werden, toegezegd door de
Belgische ambulance, en nu wilde
Utrecht die som bezigen voor het op
richten van een fonds. Van de be
stuurstafel werd echter voorlezing ge
daan van een schrijven van het „hulp-
komiteit voor Transvaal en Oranje-
Vrijstaat", te Antwerpen, waaruit
blijkt, dat dit comité niet. kan ingaan
op de vraag tot ondersteuning, want
op het oogenblik bevinden zich nog
steeds eenige leden van de door het
comité afgezonden Belgisch-Duitsche
ambulances in Zuïd-Afrika. Eerst na
de algeheele ontbinding der ambulan
ces kan een berekening worden ge
maakt van het bedrag dat nog ter be
schikking van het comité staat. Verder
geeft het comité te kennen, dat het
{reeds vroeger het besluit genomen
heeft een eventueel batig saldo uit
sluitend aan geboren hulpelooze Afri
kaners ten goede te laten komen, voor
al aan weduwen en weezen van gesneu
velden.
In verband met deze missive werd
Utrecht's voorstel, op aandrang van
die afdeeling zelve, van de agenda af
gevoerd, terwijl daardoor tevens kwam
te vervallen een op de agenda gebrach
te vraag van Leeuwarden, betrekkelijk
de bestemming- van die toegezegde
35.000 francs.
Alsnu kwam in behandeling een voor
stel van Amsterdam, strekkende om
personeel der N.Z.A.S.M., dat langer
dan 1 maand in Holland is en nog niet
is toegetreden als lid van den Bond,
niet meer tot toetreding in de gelegen
heid ia stellen, tenzij contributie mocht
worden betaald over de maande», dat
de gegadigde naar het lidmaatschap
reeds hier te lande vertoeft.
Hierop werd echter door Den Haag
een tegenvoorstel ingediend, om toe
treding tot eene afdeeling niet tot een
bondszaak te maken, maar tot eene
zuivere afdeelingsaangelegenheid.
Dit voorstel werd ten slotte verwor
pen en Arnhem's voorstel aangenomen
Na langdurige discussie over een
voorstel van Groningen omtrent het
stemrecht, waarbij door amendemen
ten werd uitgemaakt, dat elke afdee
ling slechts één stemgerechtigde af
gevaardigde kan zenden, die zooveel
stemmen kan uitbrengen als het getal
25 deelbaar is in het aantal leden eener
afdeeling, werd ten slotte van gedach
ten gewisseld over een practische wij
ze om het verdreven personeel der Z.
A. S. M. hier te lande aan betrekkin
gen te helpen. Daarbij werd o. a. aan
bevolen om eenige ingezetenen van
naam, in iedere plaats waar afdeelin
gen gevestigd zijn, uit te noodigen lo
cale comité's te vormen, om voor dat
belang van ambtenaren en beambten
werkzaam te zijn, in navolging derhal-
ven in beperkter krin gvan hetgeen de
Ned.-Zuid-Afrikaansche Vereeniging
op grooter schaal heeft ondernomen.
Bij de rondvraag werden door Haar-
'lem eenige vragen gedaan, nl.: wat
door den bond is gedaan in zake de
kwestie wat de directie wil doen ten op
zichte van het verlof—oalaris van hen,
die 6 en meer dienstjaren in Afrika
hebben gehad
2o. of de bond zich wil belasten met
het zenden van een request aan H. M.
de Koningin, waarin de toestand van
het verdreven Z. A. S. M.-personeel
wordt uiteengezet; en
3o. of de directie der Z. A. S. M. niet
zou kunnen verzocht worden om huis
gezinnen, en zoo noodig ouders, welker
familie, of verzorgers thans nog op
Ceylon of St.. Helena gevangen worden
gehouden, te blijven steunen, ook na
31 Maart.
Het hoofdbestuur kon op al die pun
ten geen dadelijk antwoord geven,
maar noodigde Haarlem, en in 't al
gemeen andere afdeelingen, die be
langrijke zaken mochten te onderzoe
ken hebben, uit, die voorstellen schrif
telijk in te dienen, waarna zij door
't hoofdbestuur zullen in overweging
worden genomen-
Als plaats voor de eerstvolgende
bondsvergadering werd aangewezen
Amsterdam, waarna de vergadering
gesloten werd.
De feesten te Ams'erdam.
Naar men verneemt zullen van de
20.000 werklieden, die zich aanmeldden
om deel te nemen aan het huldebetoon
langs den weg bij den intocht van het
vorstelijk echtpaar, er 6000 aan deel
nemen. In het Rijksmuseum zullen
Woensdag 6 Maart 3000 werklieden
voor het vorstelijk echtpaar defileeren.
De Mecklenburgsche volksdansen,
die een nomraer vormen van het pro-
gramma voor de gala-voorstelling in
verdriet aan te doen.
Welnu, er is niets aan te doem!
sprak Janet, ernstig. Het is nog
al stom van hem, d'at hij niet zelf
gemerkt heeft, dat jij niets met
hem ophad. Ik zag het direct, ging
zij voort, alsof zij de wijsheid in.
pacht had.
Allen zwegen, en even later sloop
Kate de deur uit, terwijl Janet zich
plotseling bedacht dat zij van die
keukenmeid omelette wou leer.en
bakken.
Toen Claude zich dus alleen be
vond, wat haar voor het eerst over-
kwam, sinds haar vertrek van
Becksdale, dacht zij eerst met een
gevoel van diep medelijden aan
Clavering. en toen aan zichzelf.
Haar heela levensopvatting was
veranderd sinds zij haar prettig,
gezellig tehuis drie maanden gele
den had verlaten. Zij was meestal
te veel met anderen bezig, die,
naar zij meende, alle recht hadden
op haar sympathie, haar hulp en
raad', dan dat zij tijd' had te treu
ren over Het wreede ontwaken uit
haar droomen. Het was hard, om
tot de ontdekking te komen dat zij
Brandon liefhad, en tegelijkertijd
dat hij nauwelijks haar liefde
den Stadsschouwburg zullen worden'
uil gevoerd door balleteuses van het
Koninklijk Hoftheater te Berlijn.
Het theeservies (theeblad, waarop
pot, melkkan en suikerpot met zes
kopjes en schotels) dat door de Kon.
porselein- en aardewerkfabriek Rozen
burg aan H. M. de Koningin en Prins
Hendrik zal worden aangeboden, be
hoort zeer zeker tot 't schoonste wat tot
hiertoe op dat gebied en in het alge
meen in de faience-industrie is voort
gebracht. De vorm van 't zeer lichte,
dunne, doorzichtige porcelein is smaak
vol, de teekening van 't met de hand
bewerkte servies, onder het glazuur
uitgevoerd, zeer artistiek. Op het thee
blad prijken de vereenigde wapens van
de Koningin en van den Prins, in lie-
raldiekem mantel; die wapens sieren
ook. de groote stukken van 't servies
terwijl aan de tegenovergestelde zijde
een monogram W. H. is aangebracht
met een kroon er boven; die gekroon
de naamcijfers vindt men overigens op
de kopjes en schotels terug. Voor het
overige zijn alle stukken fraai met een
in grootte verschillende, maar in vorm
en kleuren streng volgehouden bou
quet van teedere kleuren, groen, geel,
bruin en wit, die verrassend mooi doen
en vooral dooi- de leliën en andere wit
te bloemen, de donkerder kleuren van
de wapens en monogrammen des te
fraaier doen uitkomen. Op het thee
blad is aan de achterzijde een eerbie-
d ige opdracht, <in eenvoudig zwart ge
schreven, met het fabrieksmerk van
Rozenburg.
De gebroeders Hogerhuis.
Mr. W. J. van Weideren baron Ren-
gers te Leeuwarden schrijft aan het
„Hbld.":
Uit het in de dagbladen gepubliceerd
verslag eener op 18 Febr. te Amster
dam gehouden meeting blijkt, dat de
onlangs dooT de Koningin begenadigde
Keimpe Hogerhuis daar het woord
heeft gevoerd en onder anderen gezegd
dat baron Rengers aan hem en zijn
broeder Marten had voorgesteld ver
klaringen ten hunnen nadeel e te wil
len teekenen: dan zou iets ten hunnen
gunste worden gedaan
Hqgjvel geen mensch op wiens oor
deel 9c' prijs stel, zal gelooven dat ik
mijne betrekking als regent der straf
gevangenis te Leeuwarden ooit zou
willen misbruiken om van de gevange
nen, die beweren onschuldig te zijn,
verklaringen van schuld uit te lokken,
meen ik, nu mijn naam openlijk in de
Hogerhuis-zaak is betrokken gewor
den, de waarschijnlijke aanleiding van
het door K. Hogerhuis opgedischte
verhaal te moeten mededeelen.
Bij het gewone inspectiebezoek ruim
een jaar geleden in de cel van M. Ho
gerhuis, gaf deze op mijn vraag hoe
hij het maakte, te kennen dat de ge
vangenis voor hem nog al dragelijk
was, bij het besef dat hij de opgelegde
straf onschuldig moest lijden. Hierop
zeide ik: „of gij schuldig of onschuldig
zijt kan en mag ik niet beoordeelen,
maar een goeden raad wil ik u geven,
namelijk de volledige waarheid te zeg
gen omtrent de zaak waarvoor gij ver
oordeeld zijt, hetgeen gij naar mijne
overtuiging tot dusver niet hebt ge
daan. Door ruiterlijk alles te zeg gen
wat gij weet, zal meer licht worden
verkregen en wellicht aanleiding wor
den gevonden om uw straf te vermin
deren."
De aanleiding tot dit gezegde was
eene mededeeling mij enkele weken
vroeger van eene den Hogerhuizen
vriendschappelijke zijde gedaan en
hierop nederkomende, dat althans twee
der broeders niet als hoofddaders bij
de inbraak te Britsnum betrokken zou
den zijn geweest, maar wel van het
plan en de voorbereiding hadden af
geweten, welk verhaal in verband met
andere bekende omstandigheden eene
zekere mate van waarschijnlijkheid
bevatte, maar zonder bevestiging der
betrokken personen natuurlijk alle ab
solute geloofwaardigheid miste.
Toen dus Marten na mijn gezegde
hervatte: „zou mijnheer dan willen dat
ik verklaarde iets gedaan te hebben
waaraan ik onschuldig ben?" antwoord
de ik terstond: „dat is volstrekt mijne
bedoeling niet, maar denk nog eens
goed na over hetgeen ik gezegd heb,
en zeg de waarheid zonder terughou
ding."
Hiermede was ons gesprek afgeloo-
pen, dat zeker reeds lang uit mijn ge
heugen zou zijn gewischt, indien daar
op later niet ware gezinspeeld in een
brief door Marten aan zijne moeder
gericht, en vervolgens in sommige bla
den gepubliceerd.
Wat bij mijn bezoek in de cel van
Keimpe met hem besproken is, weet ik
■.'ij niet, te herinneren, rnaar zeer stel-
waard! was. Toch was hij edelmoe
dig, en vol kleine attenties voor
haar. Dat hij Lady Elmslie lief
had, was geen reden voor haar oim
misnoegd' te zijn zeij was juist een
geschikte vrouw voor hem als
als hij maar niet had getracht
Claude voor zich te winnen terwil-
le van het geld, toen hij van mee
ning was dat zijn oude liefde toch
voor hem verloren was zou zij zich
niet hebben te beklagen dat was
juist wat haar smartte. Zij vond de.
gedachte niet onverdiragelijk hem
met een ander getrouwd te zien,
als zij maar in hem gelooven kon
als vroeger.
Toch voelde zij dat er nog iets
bekoorlijks lag in zijn stem, zijn
manieren, zijn conversatie, dat z-ij
haast niet kon weerstaan. Zij
wenschte bijna hem nooit weer te
hoeven zien bijna? Niet geheel
en al. Als haar nu door een profe
tische stem werd gezegd dat zij
voor eeuwig van hem gescheiden
zou zijn, zou zij dan niet met tra
nen gesmeekt hebben om. deze
wreede uitspraak te verzachten
Juist om deze reden verachtte zij
zichzelf. Claude had zeer veel eer
gevoel en verstand geen trots
lig kan ik verklaren, dat ik bij hem
evenmin als bij Marten op eene schrif
telijke of mondelinge met de waarheid
strijdige bekentenis heb aangedron
gen.
De koude in Europa.
Uit alle deelen van Europa komen be
richten van strenge koude; alleen in
Londen en Zuid-Eng-eland was het we
der Woensdag zachter geworden en
verwacht men regen.
Jn Weenen heeft het lang en zwaar
gesneeuwd, zoodat de sneeuw zich op
enkele plaatsen hoog optaste en het
spoorwegverkeer belemmerde.
In Italië herinnert men zich zulk
een strengen winter sedert geen dertig
jaar; het sneeuwt in het geheel© land
en er wordt veel door de koude gelede-
den. Zoo ook in Frankrijk en te Parijs,
waar Maandag alleen tien menschen
ten gevolge der koude stierven.
Uit de Arbeiderswereld.
BUITENLAND.
De staking der werklieden en werk
sters in de Parijsche kleedermakerijen
schijnt nog lang niet te zullen eindigen.
In een bijeenkomst zijn plannen be
sproken om de tusschenkomst in te roe
pen van de cliënteele in het belang
der werklieden en ook om eien coöpera
tieve vereeniging op te richten, waar
bij dan de arbeiders zeiven de leiding
zouden hebben.
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
de redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukkengeplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopy niet aan den
inzender teruggegeven.
Mijnheer de Redacteur!
Al hebt u in nw blad ook uw best al
gedaan om de Haarlemmers naar de
voorstelling van de Rotterdamse
onderwijzers te krijgen op a. s. Zater
dag-avond in het Brongen »aw, het is
al meer dan eens gebeurd, dat men
blijkbaar toch niet voldoe i\ie ingelicht
was en dus wegbleef van iets nieuws,
iets moois.
Ik. waag het daarom nog eens van
u 'en klein beetje ruimte te vragen
voor 'en aanbeveling van de Middel-
eeuwsche „Esmoreit" en daarop vol
gende de 18de eeuwse klucht van „de
Wiskunstenaars". Deze van d© Haar
lemmer Pieter Langendijk, gene van
'n geheel onbekende schrijver. Zoo
wel het doel: de steun van het Herstel
lingsoord voor minvermogende onder
wijzers te Lunteren, als de te genieten
kunst moesten maken dat men hier
hetzelfde resultaat had als in Rotter
dam b. v.en nu verleden Zaterdag te
Amsterdam. In deze laatste plaats toch
verzocht men terstond orn 'n tweede
voorstelling. De zaal was er stampvol
van een uitgelezen publiek.
Ik hoop er het beste van en dank u
wel voor de mij verleende plaats
ruimte.
Uw dienstw.
J. B. SCHEPERS.
Sport en Wedstrijden.
Wiel- en Sctiaatsenrij'den.
Volgens het Rijw. is de heer J. C.
Greve (na zijn weinig geslaagde deel
neming aan de wedstrijden om het we
reldkampioenschap te Stockholm, in
Amsterdam terug) reeds begonnen met
trainen op het rijwiel. Hij rijd. gere
geld met den heer J. Mulder op den
weg.
Kaatsen.
De „St-Ct." bevat de statuten van
de Ver. „De Nederl&ndsche Kaats-
bond" te Franeker.
Deze vereeniging stelt zich ten doel
de bevordering van het kaatsspel in
het algemeen, het aankweeken van
lust en liefde voor het aloude volksspel
en de behartiging van de belangen dei-
kaatsers.
Zij tracht dit doel te bereiken:
a. door het organiseeren van wed
strijden;
b. door het houden van algemeene
vergaderingen;
c. door het tot standhrengen van ai-
deelingen in plaatsen waar het kaats
spel beoefend wordt
d. door te trachten het kaatsspel in
vang 1p doen vinden bij andere snort-
vereenigingen en in verschillende plaat
sen m Nederland.
want zij dacht heel bescheiden van
haar eigen verdiensten, al wist zij
ook dat zij wat macht bezat. Tegen
degenen, die vriendelijk voor haar
waren, was..zij de zachtheid zelve,
maar toch kon zij gedfecideerd1 on
treden. Nu streed zij dapper tegen
haar moedeloosheid', en de angst
voor een treurige toekomst, en
dwong zichzelf plannen te maken
voo>r een bezoek aan Parijs, en mis
schien ook aan Italië.
Ik ben niet alleen zwak, mom
pelde zij in zichzelf, Kate heeft
evenveel behoefte aan verandering
als ik.
Het was, zoo dacht Claude,
een grappig toeval dat de post
haar den volgenden ochtend een'
brief bracht van Lady Elmslie,
waarin deze schreef, dat zij over
een dag of wat. naar stad' dacht te
komen, op weg naar Parijs, en.
Claude hartelijk uitnoodigde haar
te vergezellen, waarbij zij haar het
verblijf in Frankrijk zoo aanlokke
lijk mogelijk voorschilderde.
De andere brief was van Bran
don, dlie schreef dat hij voor Lord'
S. de stad uit moest en dat hij
vreesde dat het nog wel een week
zou duren voor hij haar weer zou
Land- en Tuinbouw.
Donderdag had in het American-»
Hotel te Amsterdam, de winterbijeen-
komst plaats van de Ned. Maatschappij-
voor Tuinbouw- en Plantkunde.
De voorzitter, de heer J. D. Onderwa
ter, sprak bij opening een hartelijk
woord over het huwelijk der Koningin.
In de feestweek zal het hoof d he stuur
ter audiëntie een adres van geluk-
wensch en een bloemstuk aan het
Koninklijk paar aanbieden.
Deze mededeeling werd met luid ap
plaus begroet."
Bij de behandeling van Punt 1: Zou
er niet een middel zijn om te bewerken,
dat er meer voeling kwam tusschen de
afdeelingen onderling, welk punt werd
ingeleid door de heeren E. Th. Witte
en F. van Romburgh, werd de nood
zakelijkheid beoogd, dat bij bezoeken
van eene afdeeling aan een andere, de
eerste de laatste tijdig kennis geeft van
dat bezoek.
Punt 2. Heeft men hiei-te lande reeds
ondervinding opgedaan met het ge
bruik van wit glas voor plantenkassen?
Inleider de heer J. K. Budde uit
Utrecht.
De ervaring van den heer Budde is,
dat wit glas uitstekend werkt op de
planten. Wit glas geeft een vroegere
ontwikkeling, bovendien is het 25
goedkooper dan groen glas. De heer
Witte viel den inleider bij evenals
andere sprekers.
Over punt 3: Wat kan de oorzaak
zijn dat knoppen van seringen (Charles
X) in pot gekweekt, bij het trekken
niet of slechts onvolkomen open ko
men, voerden de heeren Becking (Arn
hem), Jac. Smits (Naarden), en Joh.
van de Berg (Arnst.) het woord. Aan
geraden werd, de planten zoo lang
mogelijk in het veld te laten, tot de
jonge wortels geheel gerijpt zijn en
ook de jonge planten te koopen in den
pot, opdat niet bij het verzenden met
de kluit alleen de jonge worteleinden
gekneusd en gebroken worden.
De heer Galesloot, van Amsterdam
besprak Punt 4: de wenschelijkheid
om aan exposanten op tentoonstellin
gen gelegenheid te geven het oordeel
der jury te vernemen. Hij beval deze
zaak sterk aan.
De heer C. H. Claassen, uit Boskoop,
had het over Punt 5: het verbod van
invoer van boomen en planten uit
Japan in Duitschland. Spr. vreest, dat
het verbod wellicht eerlang zal worden
uitgestrekt over die landen, die on
middellijk planten uit Japan betrek
ken. Nederland loopt dan gevaar voor
zijn aanzienlijken uitvoer van tuin
vruchten naar'Duitschland. Dit gevaar
kan echter worden gekeerd, door de
twee of drie plantenzendingen, die
jaarlijks uit Japan hier in 't land aan
komen, onvoorwaardelijk te onderwer
pen aan eene inspectie van het phyto-
patologisch laboratorium te Amster
dam.
De heer J, F. Wilke (Rotterdam)
sprekende over Punt 6 der agenda,
toonde de wenschelijhkeid aan van
het vormen van commissies, wier taak
het zoude zijn eigenaars of huurders
te wijzen op het nut van een doelma
tige beplanting van ongeschikt geble
ven of verwaarloosde strooken of plek
ken gi-onds of muurvlakten en hun
daarbij van raa.d en voorlichting te
dienen.
Vervolgens gaven naar aanleiding
van Punt 7 twee deskundigen advies
in zake verwarming van broeikassen
en serres.
De heer Dr. J. Th. Cattie, directeur
der Rijkstuinbouwschool te Wagenin-
gen leidde Punt 8 in.
Dit luidde als volgt:
In hoeverre is het mogelijk, dat de
Maatschappij medewerkt tot het bevor
deren van het Rijkstuinbouw-onder-
wijs, o. a. door het instellen van een
fonds, strekkende tol/ ondersteuning
van de studiën aan de Rijks-Tuinbouw
school, en andere inrichtingen van
zonen en leden der Maatschappij?
Hierover spraken nog de heer Claas
sen en de Voorz., welke laatste beloofde
bij den Minister audiëntie te zullen
aanvragen om deze zaak nader te be
spreken.
Overgegaan tot het volgende punt (9),
werd de wenschelijkheid betoogd, dat
de cultuur van rhabarberstelen door
den Nederlandschen Tuinbouw worde
ter hand genomen, vooral omdat ge
noemde cultuur steeds meer aftrek be
gint te vinden.
Wegens afwezigheid van de inleiders
van een paar andere punten werd de
vergadering hierna gesloten.
zien.
Dit was niet onverwachts voor
Claude, daar zij wist dat hij met
den minister een belangrijk plan
had' te regelen, maar Lady Elms-
lie's uitnood,i ging verraste haar
zéér.
Ofschoon d;e charmante weduwe
nooit tegenover haar veranderd was,
was Claude, zonder bepaalde reden
er voor te hebben, haar gaan wan
trouwen, en de gedachte om ee-ni
maand of twee met haar door te
brengen, zonder de menschen düe
zij liefhad bi' zich te hebben, kwam
haar minder aanlokkelijk voor.
Neen hoor, ik zoek veel liever
met Kate samen den weg in Parijs,
dan dat ik mij door Lady Elmslie
laat rondleiden, riep zij uit, want
zij las den brief in de ontbijtka
mer, waar allen bijeen zaten.
Wat bedoel ie? vroeg Kat©.
Lees dit. zeide Claudie, en zij:
gaf haar den brief,
(Wordt vervolgd).
