NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
OOM KEES
18e Jaargang
Woensdag 6 Maart 1901.
No. 5424
HAARLEM'S DA&BLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers. 0.02^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37}£
de omstreken en franco per post 0.45
ADVERTENTIÉN
Van 15 regels 50 Ots.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spoarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnommer der Redactie 600. Telofoommmmor der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantïers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DB LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad. verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31Faubourg Motitmartre.
Maarlem's Dagblad van 6 Maart
bevat o. a.
Over de verhouding tusschen
Frankrijk en Engeland, China in
het Engelsehe Parlement, Kruger-
hnlde, De Feestweek in Amster
dam, Bloemistvrerklieden.
Politiek Overzicht.
Ondier de meer aandacht vragen
de dingen in de buitenlandsche
politiek gaat de vraag naar de ver
houding tusschen Frankrijk en En
geland, een vraag die niet heel lang
geleden een brandende was, een
question brülante, te loor. Vooral
toen Kruger zoo buitengewoon ge
huldigd is geworden in Frankrijk
vroeg men zich bij de herinne
ring aan de feiten uit dë laatste ja
ren., met eenige bezorgdheid! af wat
dat geven zou.
Nu heeft de bekende Frarasche
diplomaat, de graaf d'Aunay, die
Frankrijks vertegenwoordiger te
Londen is geweest en daarna als
consul te Cairo heeft dienst ge
daan, in de „Figaro" een artikel
geschreven over die verhouding.
Deze diplomaat zegt, dat vroeger
Frankrijk en Engeland steedis sar
men zijn gegaan op d'en weg ter
beschaving.
Ongelukkigerwijze maakt 't Groot-
Brifctanie van hed'en het zijn verde
digers moeilijk, zegt hij Engeland!
is ver van zijn tijd van Gladstone,
onder wiens beheer Engeland zijn
Jonische eilanden had afgestaan,
Kandahar verlaten en zijn troepen
teruggetrokken uit Transvaal.
Maar na den Jameson-raid is de
onrechtvaardige Boeren-ooiiog be
gonnen, de strijd van een riik van
400 mill i oen inwoners tegen een
handjevol dapperen. En dit vooral
vindt de graaf d'Aunay zoo'n droe
vig schouwspel, dat Engeland zijn
vijand zal overwinnen, meer den
meer voet krijgen in Zuid-Afrika,
art aar tegelijkertijd steeds dieper
dalen in de achting der Europee-
sche Staten.
De schrijver vindt dit echter
reden om Engeland te haten en
voegt er de waarschuwing bij, dat
men een land te vriend moet hou
den, dat tienmaal zooveel produc
ten koopt als alle kolonies te za-
men.
Hij wil met Engeland in vrede
leven, zonder daarom dë banden
met Rusland ook maar in 't minst
losser te maken..
De vriendschap lusschenFrankrijk
en het gouvernement te St. Peters
burg kan zijn inziens machtige ge
volgen hebben, en metb oog op de
Engelsch-Duitsche innigheid meent
hij dat in de toekomst ten opzichte
der Europeesche politiek zeer veel
van de houding van Frankrijk zal
afhangen.
Nu het bericht, dat Botha zich
overgegeven heeft, niet bevestigd
wordt, komen de Engelsehe bla
den met allerlei geruchten aandlrar
gen, om den indruk te maken' dat
Botha toch wel met Kitchener of
French zou hebben onderhandeld.
Zoo meldde Zaterdag de „Times",
cüat Botha om een korten wapen
stilstand' had gevraagd, en dat dit
aanleiding had gegeven tot het be
richt van zijne kapitulatie.
De „Daily Chronicle" ging nog
varder, en meende dat de onder
handelingen slechte, waren uitge
steld, omdat over eenige punten van
ondergeschikt belang nog geen een
stemmigheid verkregen was.
En nu komt de Daily Express"
het verhaal aanvullen met de mede-
deeling, „uit zeer goede bron" na
tuurlijk, dat Botha, een stilzwijgen-
den wapenstilstand1 verkregen heeft,
om zich in verbinding te kunnen
stellen met president Kruger. Hij
heeft aan den President zeer beslis
te vragen gesteldhet is maar
jammer, dat de goede bron van het
blad niet vertelde welke vragen.
Maar dat zij liepen over de moge
lijkheid' van interventie zou men
kunnen opmaken uit de onmiddel
lijk volgende mededeeling, dat
Kruger de Regeering te Petersburg
heeft gepolst over de toepassing der
besluiten van de Haagscbe confe
rentie en dat het daarop ontvangen
antwoord' zeer onbevredigend was.
Aan de „Times" wordt dd. 3
Maart uit Peking gemeldOosten
rijk, Italië en de Vereenigde Sta
ten sloten zich aan bi' het protest
tegen de Russische overeenkomst
met China.
Rusland heeft echter aan' China
doen weten, dat de gestelde eischen
onherroepelijk zijn.
Men verwacht, dat China zal toe
geven1, daar geen der mogendhe
den het bijstand beloofde zoo het
weigert.
Japan heeft aan China kennis ge
geven dat, zoo territoriale- of han-
delsvoord'eelen aan Rusland ge
schonken worden, Japan, daarvoor
een equivalent eischen zal.
Arthur Levysohn in het „Bert.
Tageblatt". die meent d'at ondanks
alle strubbeling en, conflikt tusschen
de mogendheden voorloopi°- nog
niet zal uitbreken kan wel eens ge
lijk hebben in zijn bewering dat
Duitschland door zijn optreden te
gen Rusland zal moeten boeten bij'
de tusschen Rusland en Duitsch
land hangende economische kwes
tie, (die der graanrechten, waar
over we reeds een en ander mede
deelden.)
Buitenlandsch Nieuws.
Boodschap van Mc. Kinley.
In zijne boodschap bij het op-
nieuw aanvaarden van het presi-
dentschap, zegt Mc. Kinley dat ziin
vurig gebed is dat eventueele toe
komstige geschillen tusschen Ame
rika en de mogendheden zullen bij
gelegd! worden door vredelievende
arbitrage, zonder de gruwelen van
den oorlog. Machtige problemen
vragen de aandacht van het Ame-
rikaansche volk. Men kan aan de
Cubanen geen regeering toevertrou
wen zoolang er geen waarborgen
bestaan voor blijvende orde en ware
vrijheid.
Ten opzichte van de Philippij*-
nen zouden de Ver. Staten hun po
gingen om het land te bevredigen
op liberalen voet voortzetten. Ame
rika zal d'e loyale millioenen niet
overlaten aan de loyale duizenden.
De inauguratie van Mc Kinley
ging met °roote plechtigheid' ge
paard; het voornaamste nummer
van het program was een ontzag
lijke optocht van oud-gedienden,
waarbij een inilandsch contingent
uit Portorico. De groote menigte
toeschouwers legde veel geestdrift
aan d'en dag.,
China ïn het Engelsehe
Parlement.
De vice-minister voor buitenland
sch e zaken zei de in het Lagerhuis
De Russisch-Chineesche overeen
komst betreffende Mantsioerije
trekt d'e ernstige aandacht der re-
geering. Zij maakt een trant uit van
diplomati eke ged'ach ten wissel in;
tusschen de mogendheden; het zou
ongepast zijn er meer over te zeg
gen of er een discussie over te'voe-
ren.
De minister van financiën zeide,
dat het ad'vies der rechtsgeleerde
raadslieden was gevraagd, of de
Britsche regeering of die regeering
der kolonie de schade d'oorTransvaal
geleden door Jameson's inval zou
kunnen terugvorderen van de Brit
sche ZuidJ-Afrika Maatschappij.
Het Hoogerhui3 over het
legerbestuur.
In het Hoogerhuis had een discus
sie plaats over het legerbestuur.
Lord Wolseley, de gewezen op
perbevelhebber, critiseerde ten
sterkste het bestaande stelsel, onder
hetwelk d'e opperbevelhebber niet
de minste verantwoordelijkheid be
zat voor de tucht en de kracht van
het leger. Hij verklaarde dat het
tegenwoordige stelsel, hetwelk in
1895 werd ingevoerd, schadelijk is
voor het leger en gevaarlijk voor d©
belangen van het rijk. Spr. drong
op d'e noodzakelijkheid om daarin
verandering te brengen aan.
Lord Lansdowne antwoordde dat
de misslagen in Zuid-Afrika niet te
wijten zijn aan het stelsel, maar
aan het feit dat het stelsel niet ge
trouw was uitgevoerd. Als lord
Wolseley beter gezorgd had partij
te trekken van de groote gelegen
heden die binnen zijn bereik wa
ren gesteld, dan zouden de zaken
misschien een anderen loop geno
men hebben als hij meer aandacht
had1 geschonken aan de reglemen
ten die hem1 voorschreven, sche
ma's van offensieve en defensieve
operaties voor te bereiden, had hij
de regeering kunnen, waarschuwen
dat Ladysmith geen geschikt station
voor troepen was, en dat meer dan
één legerkorps noodig zou zijn om
Transvaal te onderwerpen. Ik ben
overtuigd, ging de minister voort,
dat lord Wolseley het ontzagliike
belang van zijn speciale plichten
niet heeft ingezien, en dat hij in ge
breke is gebleven, rekening te hou
den met zijn groote gelegenheden.
Het verder debat werd verdaagd.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA
Een officieel telegram van Maan-
dag uit Pretoria meldt
De Wet bewoog zich in de rich
ting van Phillipolis, maar de weg
werd hem versperd door onze troe
pen en hij rukt nu op Fauresmith
aan.
Babington heeft bij Landfontein
een Krupp-kanon en een pompom
opgegraven.
Bij de Zeekoerivier zijn 33 Boe
ren gevangen genomen, en 50 paar
den buitgemaakt.
Generaal Dartnell heeft een
Hotchkiss-kanon buitgemaakt bij
Piet Retief, waar meer dan 50 Boe
ren met hun commandant zich over
gaven.
De transportschepen Anbillian en
Custodian zijn te Sidney aangeko
men om Australische troepen aan
boord te nemen voor Zuid-Afrika.
Eerstgenoemd schip is echter in
quarantaine geplaatst wegens een
geval van ziekte, dat vermoedelijk
pest is, uit Kaapstad overgebracht.
De Lissabonsche „Seculo" ver
meldt het volgende uit Lourentjo-
Marquez dd. 28 Jan. De laatste
rooftocht van door Engelsehe mi
litairen opgestookte Transvaalsche
kaffers, waarhij in Portugaesch ge
bied uitgeweken Boeren van hun
vee en geld werden ontdaan., heeft
de Po'rtugeesche overheid' dioen be
sluiten de grens langs de Z.-A. Re
publiek ter lengte van, 360 kilome
ter door militaire politie te doen
bewaken. Er zijn acht wachtpos
ten opgericht om dë grenslijn te
patrouilleeren. aanvangende op een
punt benoorden Komiatipoort en
eindigende waar. tegenover Swa-
zieland, het Britsch gebied begint.
Sommige dezer wachtposten tellen
15 manschappenandere, waar ar
tillerie zich bevindt, zijn tab-ijker.
Binnenkort zullen ook posten wor
den geplaatst langs de grenslijn ten
Noorden van Komatipoort tot de
01 i fants-rivi er. B oeren-ossenwagens
worden gebruikt voor het aanbren-
gen van proviand. I
Er was groote sterfte onder die
paarden der artillerie en cavalerie.
De gouverneur ontbood alle be
schikbare dieren uit Inhambane.
Op één dag waren uit Komati
poort 45 Britsche zieken per spoor
trein, aangebracht, die geplaatst
werden op het hospitaalschip Or-
cana. Ook te Louren<jo-Marquez
deed de koorts zich sterk voelen
de hospitalen warenen gedu
rende Januari, waren 49 menschen
overleden. Dit seizoen was een der
slechtste die er sinds lang geweest
waren. De gouverneur-generaal, d'e
gouverneur, diens adjudant en tal
rijke ambtenaren waren wegens
koorts bedlegerig. De zaken ston
den geheel stil in de stad'. Niette
min waren van 1 tot 19 Januari
12.781 ton goederen en 354 passa
giers van overzee gelost427 pas
sagiers waren van daar vertrokken.
Uit d'e laatste verliezen]ijst valt
op te maken dat er in dien Oranje-
Vrijstaat eenige gevechten geleverd
zijn. waarvan nog niet was gerept
in de oorlogstelegrammen'. Den 28-
sten Februari heeft de 33ste oomp,
Imp. Yeomanry een zwaar gewon
de gekregen bij Heilbron. Den 26-
sten Februari is er een gevecht bij
Winburg geleverd, waar Driscoll's
verkenners blijkbaar een nederlaag
geleden hebbeneen aantal werd
gevangen genomen. De 15de camp
Imp. Yeomanry is d'en 21 sten bij
Driekoppen in gevecht geweest,
waar de hoefsmid Brazier sneu
velde.
Er bestaat blijkbaar een goede
reden om van sommige gevechten
niet andiers melding te maken dan
in de verliezenlijst. Veel goeds be-
teekent dit niet voor de Engelschen;
als er een gunstig berichtje te mel
den valt is er altiid' een merkwaar
dige uitvoerigheid'.
Vrijdag heeft de Algiersche ge
meenteraad' vergaderd'. De aankon
diging van het verzoek om ontslag
van den burgemeester, Max Régis,
had er veel publiek heengetrokken.
Men verwachtte natuurlijk eenige
pikaste tooneeltjes. Eerst had er
een heftig debat plaats over de be
noeming van een schouwburgdirec
teur, die Régis had gedaan tegen
de verlangens van dien raad in.
Daarna kwam d'e kwestie op het
tapijt. De tweede burgemeester,
Lionne, richtte tot dë leden van den
raad het verzoek, bij Max Régis
tusschenbeide te komen, om hem
te overreden zijn ambt te blijven
waarnemen, tegenover dë kuipe
rijen van zijn tegenstanders, diie
zullen trachten hem in dë gevange
nis te laten stoppen, omdat hij de
hem opgelegde boeten niet betaalt.
Régis schetste in een lange rede
den verkiezingsstrijd, waaraan hij
had deel genomen, en kondigde
aan. dat hij de Algerijnen in een
openbare vergadering zou bij el
kaar i^epen^muit te maken of
hij moest aanblijven of ontslag ne
men. Maar de strijd tegen de joden!
zou in ieder geval met verdubbel
de kracht worden voortgezet.
Onder het geroep Weg met d!e
jodenwerd de vergadering ge
sloten.
Stadsnieuws
Haarlem, 5 Maart 1901.
Bloemistwerklieden.
De' bloemistwerklieden-vereeniging
„Door Eendracht Verbetering", afdee-
ling van den A. N. B. W. B., hield
Maandagavond eene vergadering in
„de Kroon".
Als eerste spreker trad op de heer
Kaptein, met hot onderwerp: „Is ons
verzoek om loonsverhooging billijk?"
Spr. meende deze vraag beslist met
ja te kunnen beantwoorden.De tegen
woordige loonregeling in Haarlem en
omstreken is het gevolg geweest van
een beweging onder de bloemistwerk
lieden. Vergeleken bij vroeger, zijn de
loonen gestegen, doch dit is niet ge- -
noeg. De arbeiders hebben gevraagd
f 10 's zomers, 9 's winters. En dit ia
zeker nog te weinig. Zonder bijverdien
ste is het dan ook onmogelijk, hiervan
een tamelijk bestaan te leiden. Die.bij
verdiensten moeten het ontbrekende
aanvullen en ze zijn niet vele.
Wanneer men rekent dat voor
een gezin, bestaande uit man, vrouw
en vier kinderen ruim f 10 per week
noodig is, dan zijn de eischen toch
zeker niet overdreven. Vele werklieden
zijn nu nog 's winters afhankelijk van
het burgerlijk armbestuur of moeten
om het allernoodigste te verkrijgen,
vaak zich tot do Bank van Leening
wenden. Men had gehoopt samenwer
king te verkrijgen tusschen de patroons
en de vereeniging, om die toestanden
te verbeteren, doch die verwachting is
niet verwezenlijkt. De Alg. Ver. voor
Bloembollencultuur heeft op het ver
zoek om gemeenschappelijk overleg,
een onbevredigend antwoord gegeven.
Ook een schrijven aan elk der patroons
afzonderlijk heeft niets gebaat.
Men heeft getracht de zaak op de
lange baan te schuiven, maar de bloe
mistwerklieden moeten eendrachtig op
den ingeslagen weg voortgaan. Do
organisatie moet nog sterker worden,
en willen de patroons niet goedschiks,
dan moet men hen desnoods dwingen.
Wie wind zaait, zal storm oogsten.
Met kracht moet men pogen, het ge
vraagde loon te verkrijgen. Van pa
troonszijde heeft men al het bestuur
der vereeniging, een aantal opruiers
genoemd, doch spr. is ertrotsch op, zoo
genoemd te worden, wanneer onder
„opruier" iemand verstaan wordt, die
tracht voor vrouw en kinderen ccn
dragelijk bestaan te verwerven. liet
woord richtende tot de vrouwen, wekt
spr. haar op, de mannen in hun strijd
voor betere levensvoorwaarden te ster
ken. Met een krachtige aansporing tot
de nog niet georganiseerden om zich
aan te sluiten bij de vereeniging, be
sluit spr. zijne rede.
Hierna nam de heer F. W. N. Hu-
genholtz Jr. het woord over het onder-
feuilleton.
Naar het Fransch.
Mijne familie, die, zooals je
weet;, uit Rotterdam' afkomstig is,
was arm. Vader werkte zooveel hij
kon, kwam laat thuis van het kan
toor en verdiende maar een beetje.
Ik had twee zusters.
Moeder had erg veel hinder van
de bekrompenheid, waarin wij
leef d'en, en harde woorden waren
soms vaders deel, bittere, onver
diende verwijten. De arme man
maakte na zoo'n scène steeds het
zelfde manuaal, dat mij een ge
waarwording gaf als zou het hart
mij breken. Hij streek zich met die
platte hand over het voorhoofd, als
of hij denkbeeldige zweetdruppels
afveegde, zuchtte en zweeg.
Ik had gevoel van die machteloo
ze smart.
Op alLes werd natuurlijk bezui
nigd; uitnoodigingen werdien nooit
aangenomen, om te vermijden, dat!
we moesten terugvragen inkoopen'
werden slechts ged'aan op uitver-
koopen en lappendagen. Mijne zus
tere maakten hare kleartjes zelf en
konden gaan pingelen over den
prijs van een boordëeltje van drie
stuivers den meter.
's Zondags echter gingen we stee
vast in groote tenue wandelen. Vér
der in zijn gekleede jas, met zijn
grooten, hoogen hoed en zwart gla
cé handschoenen', met moeder aan
den arm, die ook ondër vol tuig
liep.
Mijne zustere, die altijd vlug
klaar waren, drenteidën rond,wach
tende op het teeken voor 't vertrek
maar op het laatste moment werdi
er altijd nog een vergeten vlek ont
dekt op vaders jas, en die moest er
dan nog gauw worden uitgewre
ven met een watje met naphtha.
Vader wachtte dan in zijne hemds
mouwen met den hoogen hoed op,
tot dë operatie was afgeloopen.
Daarna gingen we deftig op weg.
De zusters vooruit. Ze hadden den
huwbaren leeftijd bereikt en dien
den wel eens gepresenteerd te wor
den in de stad. Ik liep naast moe
der. Wat herinner ik mij nog die
statige deftigheid' mijner arme
ouders op die Zondagswandelin
gen Wat keken ze strak en wat
liepen ze stijfWat deden ze ge
wichtig 't Was alsof ik weet niet
wat afhing van hunne houding.
Zoo wandelden wij dan gewoon
lijk de havens om en iederen Zon
dag, als we die groote schepen uit
verre en onbekende oorden zagen
binnenloop en, herhaalde vader on
veranderlijk die ze zelfde woorden:
Jongens als Kees daar eens
boord wasWat zou d'at een ver
rassing zijn
Oom Kees. mijn vaders broeder,
was de eenige hoop en troost der
familie. Eens was hij de schrik er
van geweest. Al van mijn vroegste
jeugd af had ik hem hooren pra
ten, d'at het mij voorkwam, dat ik
hem op 't eerste gezicht wel zou
kennen. Ik was op dë hoogte van
alle bijzonderheden van zijn be
staan, tot op den dag van zijn ver
trek naar Amerika. Over deze pe
riode van zijn leven werd echter
steeds fluisterend gesproken.
Oom Kees had' vaders erfdeel
aanmerkelijk doen slinken zijn
eigen deel was er natuurlijk al
lang door. Ze waren er toen in ge
slaagdhem naar Amerika te krij
gen en daar vestigde hij zich als
koopman, waarin weet ik echter
niet. en spoedig schreef hij. dat hij
aardig in de verdienste begon te
komen en hoopte vader eenmaal
schadeloos te kunnen stellen voor
zijn verlies.
Die brief veroorzaakte in de fa
milie diepe ontroering. De door
brenger, die geen knip voor den
neus waard was, werd nu opeens
een eerlijke, goeie jongen, een ech
te Van der Duim. rechtschapen en
eerlijk, zooals alle Van der Du ins.
Een scheepskapitein kwam tevens
vertellen, dat hij een groot maga
zijn had; geopend en dat hij veel
zaken deed.
Een tweede brief aan vader
kwam een paar jaar later. Hij
luidde
„Beste Hendrik. Ik schrijf u
even, om u gerust te doen zijn
aangaande den staat mijner ge
zondheid. De zaken gaan goed:.
Morgen vertrek ik voor een verre
reis door Zuid-Afrika. Misschien
zult ge in eenige jaren niets van
mij hooren. Wees echter niet on
gerust. Als ik binnen ben. kom
is naar R. terug. Wij zullen dan
gelukkig samen levenenz.
enz.
Die brief nu werd het evangelie
der familie. Hij werd bij alle gele
genheden gelezen en aan ieder ge
toond.
Tien jaren verstreken en er
kwam geen bericht van oom Kees.
Vaders^hoop echter werd grooter,
naarmate dë tijd voortschreed.
Moeder zeide dikwijlsAls
die goede Kees maar eens hier is,
dan za.1 't wel anders worden. Dat
was je een baas; die wist zich te
helpen
En telken Zondag, wanneer we
die groote stoombooten zagen bin
nenkomen. met hare zwarte krul
lende rookpluimen, d'an herhaalde
vader zijn eeuwig gezegde Jon
gens, als oom Kees daar eens aan
boord was wat zou dat een ver
rassing wezen
En 't was alsof hij half verwacht
te. dat er plotseling op een dier
schepen met een zakdoek zou ge
wuifd worden en dat hij zou hoo
ren roepen
Hendrik Broër Hendrik Ilé
daar
Wat waren er een luchtkasteelen
en een plannen gebouwd op die
vaste' terugkomstVan ooms geld
zouden we zelfs niets meer of min
der dan een buitentje koopen bij
Kralingen Ik zou er niet op dur
ven zweren, dat vader al niet eens
onderhandelingen over zoo iets had
aangeknoopt.
Mijnè zustere waren in tusschen
28 en 26 jaar oud geworden en ze
waren, tot groot verdriet der familie
nog niet getrouwd. Eindelijk deed
zich voor de jongste- een preten
dent op, een ambtenaar. Geld had
hij niet, maar het was een fatsoen
lijk man. Ik heb de heimelijke
overtuiging, dat de brief van oom
Kees, dien ze hem op een avond
lieten lezen, den doorslag heeft go-
geven aan zijn huwelijksvoorstel.
Dat voorstel werd natuurlijk met
gejuich ontvangen en er werd be
sloten de verloving te vieren met
een' uitstapje naar den hoek van,
Holland.
Dat uitstapje nu werd ons aller
illusie, wij zagen er reikhalzend
najir uit. Als September of begin:
October nu nog maar een mooien,
zonnigen Zondag bracht
(Slot volgt.)
