NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, ia Haarlem. ea Omstreken.
Arme Hora.
I8e Jaargang
Woensdag 13 Maart 1901.
No. 5430
HAABLEM'S DABBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maandenL30
Franco door liet gelieele Rijk, per 3 maanden1-65
Afzonderlijke nummers0.02^.(
Geïllustreerd Zondageblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37K
M de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Yan 15 regels 50 Ots.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Tolefoounnaimer der Redactie 600. Telofoonnummer der Administratie 122,
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recbt tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan bet Algemeen Advertentie-Bureau A. BE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Puhlicité Etrangére G. L. DAUBE Co.: JOHN F. JONESSucc., Parijs 3B» Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van l'ó Maart
bevat o.a.
De Russisch- Cliineesclie overeen
komst, Economische strijd, Over
den oorlogstoestand in Zuid-
Afrika, Hoe de leerplicht werkt.
Politiek Overzicht.
De Londensche bladen bevatten
lange en sombere telegrammen uit
Peking, waarin Rusland's afzonder
lijk optreden in de Mantsjoersobe
quaestie wordt besproken, en de
algemeens houding van die mogend
heden, voornamelijk van Japan,
Duitschland en Frankrijk als zeer
ernstig wordt voorgesteld!.
De correspondenten te Washing
ton seinen, da.t de regeering der
Vereenigde Staten zqu willen, dlat
de Czaar de overeenkomst betref
fende Mantsjoerije niet zal goed
keuren.
Men ziet, dat er dus in de Rus
sischChineesche politiek zoo iets
van Egyptische duisternis heerscht,
een groote verwarring, die, hoe
meer er over gesproken en geschre
ven wordt, zooveel te ingewikkel
der wordt.
De Duitsche gezant te Petersburg
heeft met Graaf Lambsdorff, den
Russischen Minister van Buiten-
landsche Zaken een gesprek ge-
had, waarin van Russische zijde
ontkend werdl dat Rusland een con
ventie zou hebben gesloten, waarbij
het nieuwe rechten op Mantsjoe
rije kreeg. Graaf Lambsdorff ver
zekerde toen, dat Rusland ten op
zichte van Mantsjoerije dezelfde
positie inneemt als de mogendhe
den in Peking, m. a. w. nog niet
kan terugtrekken.
Maar juist uit een ander vaatje
tapt de bekende Times-correspon
dent, Dr. Marisson. Hij seint nog
eens de gansche Russisch-Chinee-
sche overeenkomst.
Die overeenkomst begint volgens
hem aldus
,,De Keizer van Rusland!, verlan
gend van ziin vriendschappelijke
gevoelens blijk te geven, stemt er
in toe Mantsjoerije -geheel aan Chi
na terug te geven, zonder zelfs het
feit van de jóngste oorlogsgebeurte
nissen in die provincie in gedach
ten te willen houden. Het Chinee
sche bestuur zal in alle opzichten
worden hersteld, zooals het voor
dien tijd was."
Dat klinkt heel lief en mooi.
Maar't isniet alles. De over
eenkomst heeft namelijk een merk
waardig aanhangsel van beperken
de bepalingen,, zóó, dat de zoete
sohijn dier lieve woordjes van ge
ruststelling gevoegelijk achterwege
had kunnen blijven want inder
daad ziet de zaak. er daardoor heel
anders uit.
Die beperkende bepalingen kwel-
len en klemmen China dermate,
dat Rusland, wanneer ze worden
aangenomen en de mogendheden
zich niet verzetten zich gerust vol
komen de baas in Mantsjoerije kan
noemen.
Die beperkende bepalingen] wil
len o. a. het volgende
China mag geen troepen hebben
in Mantsjoerijede sterkte der po
litiemacht zal er worden vastge
steld in overleg met Rusland; het
invoeren van wapens en ammuni
tie in Mantsjoerije is verbodenhet
oefenen en organiseer en der Chi
neesche troepen in de noordelijke
provincies zal niet mogen opgedra
gen worden aan vreemdelingen
evenmin zal eenige vreemde mo
gendheid of onderdaan ervan, zon
der toestemming van Rusland, een
spoorweg-, mijn- of andere conces
sie mogen ontvangen in Mantsjoe
rije, Mongolië Kashgar, Yarkand,
Khotan en Turkestan, noch zal Chi
na er zelf spoorwegen mogen aan
leggen enzoovoort.
Daar blijft dus niet veel anders
over dan Ruslands opperheerschap
pij, tot groote ergernis van de am
de re m ogendh eden
Wapenetrijd in Zuid-Afrika, po
litieke strijd' in China, en daarbij
de economische strijd1 over de
graanrechten, die door den politie-
ken strijd nog wat aangescherpt
wordt.
Het ergst neemt Rusland die
economische politiek van Duitsch
land kwalijk. De agrarische denk
beelden van Von Biilow, die hem
er toe brachten zijn redevoering
te houden over de noodzakelijkheid
van- de verhooging der graanrech
ten, worden in Rusland opgenomen
als een bedreiging tegen de Russi
sche graanmarkten men rust zich
daarom uit tot den taloorlog tegen
Duitschland. De Duitsche industrie
heeft voorloopig uit Rusland geen
enkele staatsbestelling te wachten
en het departement van financiën
heeft ook bij particuliere maat
schappijen zijn invloed' doen gel
den om de bestellingen elders le
doen. Bovendien zullen de produc
ten van de Duitsche.-fiijverheid in
Rusland zwaar worden belast
En ondanks deze maatregelen be
schouwen de Duitsche industriee-
len, de Quitsche handelaars en de
Duitsche consumenten den heer
Witte als een bondgenoot, zegt Ar
thur Levyssohn in het „Tageblatt"
omdat zij meen en dat zijn vastbe
raden aanval tegen de agrarische
wenschen dienstig zou kunnen zijn
voor hunne belangen.
Alweer geen oorlogsnieuws van
belang. Het blijft bij 't oude, de
hangende onderhandelingen Kit
chenerBotha, d'e onnaspeurlijke
de Wet, die volgens Engelsche be
richten van Steijn gescheiden is.
Zou als dit waar is, Steijn naar
Botha opweg zijn om hem te steu
nen zich tot het uiterste te verde
digen.
In de zonderlinge berichten om
trent de aanval op Lichtenburg,
waarvan nog steeds niet bericht is
of de versterkingstroepen er zijn
aangekomen, ook geen meerdere
klaarheid.
Wij wezen er reeds op hoe in
strijd met allerlei berichten die
zouden doen vermoeden dat het de
Engelsohen zeer voor den wind
gaat het kenschetsend) nieuws
kwam., dat de Engelsche regeering
de Kaffers uit Kaapstad ter verster
king naar 't operatie-veld wild 3
zend'en.
De „Cape Times" komt thans
met het oog op do pest in heftig
verzet tegen dezen maatregel van
het legerbestuur, waar op die wij
ze de troepen besmet kunnen wor
den. Volgens den correspondent van
de „Daily Mail" te Kaapstad zijn
daar tot dusver 90 pestgevallen
voorgekomen. Stellenbosch is be
smet verklaard. De regeering te
Kaapstad heeft aan Kitchener een
protest gezonden in denzelfden,
geest als dat van de „Cape Times."
Bij Petrusburg, waar- dan waar
schijnlijk de hoofdmacht van de
Wet in de buurt moet zijn, heeft
de Boerenaanvoerders Brand, de
achterhoede van Plumer aangeval
len. De „Times", die dit bericht
uit Aasvogelkop verneemt, vertelt
er bij, dat de Engelsohen een dloode
kregen en 15 man in krijgsgevan
genschap geraakten, die weder los
gelaten moesten worden, toen Be-
thune aanrukte.
Buitenlandsch Nieuws.
Interview met Dr. Leyds.
Volgens het „Parijsehe Journal"
heeft dr. Leyds in een interview
verklaard, dat een bezoek van pre
sident Kruger aan Rusland geheel
van den wensch des Tsaren zou af
hangen. De president blijft vol
hoop op den goeden afloop. Het
is natuurlijk mogelijk zeide dr.
Leyds volgens het blad verder
dat de Wet en Botha eens omsin
geld en verpletterd worden, maar
er bestaat voorloopig geen red'en om
te gelooven dat zij niet meer ont
snappen kunnen, zooals zij al bij
na een jaar lang gedaan hebben.
Wat vredesvoorwaarden betref,
daar moesten d'e strijdenden over
beschikken, maar de Engelschcn
behoeven niet op onvoorwaardelij
ke overgave te rekenen. De voorstel
len van Courtney en andere pro-
Boers zouden stellig den groudslag
kunnen vormen voor een vergelijk,
maar de Boeren zullen niet als sla
ven onderhandelen, doch als strij
ders met het geweer op den schou-
d'er. Wat er ook gebeure ZuidAfri-
ka zal voortaan Afrikaansch zijn
en niet Engelsch. Er is nu nooit
versmelting der beide rassen meer
mogelijk. z
Ten slotte zoude dr. Leyds zijn
ondervrager een aantal kaarten ge
toond' hebben, door dë Boeren buik
gemaakt, gedateerd 1897", waaruit
blijkt, dat het Engelsche ministerie
van oorlog^ toen. reeds zorgvuldige
plannen voor een inval in Transvaal
had beraamd en dus den oorlog
met voorbedachten rade had be
gonnen.
Milan, kort voor zijn dood.
Te Belgrado zijn stukken voor
den dag gekomen, die bewijzen
zouden^ d'at Milan korten tijd vóór
zijn dood een samenzwering had
gesmeed) om1 zijn, zoon te onttronen.
Zijn voornaamste handlangers wa
ren volgens deze stukken generaal
Magdolenits en Petrowits. oud-mi
nister van financiën. De laatste, die
het onbeperkt vertrouwen van
Alexander genoot, schreef aan Mi
lan brieven, waarin hij Alexander
„uw onwaardigen zoon" noemde.
Het is begrijpelijk dat Petrowits,
die in het buitenland' vertoeft, zich
nu wel zal wachten om in zijn land
terug te komen.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA
Uit Pretoria wórdt van 11 Maart
geseind
De uitslag der onderhandelingen
met Botha wordt met ongeduld,
maar met goede verwachting te ge-
moet gezien.
En uit Lourengo Marquez:
Generaal Botha is volkomen be
reid zich over te geven en vraagde
een wapenstilstand., ten einde met
De Wet te raadplegen. Mien gelooft
dat Botha zich zal overgeven, zelfs
al weigert De Wet.
De spoorweg- van Lourengo Mar
quez naar Pretoria is nu vrij van
Boeren. Deze hebben geen munitie
meer voor hun kanonnen en begra-
ven niet alleen de groote stukken,
maar zelfs de pompoms en de
Maxims.
Tusschen Heidelberg en Elands
fontein hebben de Boeren een trol
ley, die een trein voorafging, in de
lucht laten springen. Drie soldaten
werden gedood en vier gewond.
Tengevolge van het gebeurde te
Bremen, zal de veiligheidsdienst
om den Keizer aanmerkelijk ver
sterkt worden en zullen hem voort
aan ambtenaren van de Be-rlijnsche
politie op zijn reizen vergezellen.
Vroeger was dit alleen het geval
als de plaatselijke overheidsperso
nen in andere steden die de Kei
zer bezocht, hulp van de Berlijn
sche politie verlangden. Ook zal de
afzetting van straten enz. bij het
uitrijden van den Keizer nog ver
scherpt worden. Deze maatregelen
komen eenigszins als een verras-1
sing, daar kort tevoren, blijkbaar
op inspiratie uit hofkringen, tegen
de groote ontplooiing van politie
bij het uitrijden van den Keizer be
zwaar was gemaakt omdat juist
daardoor de aandacht van eventuee-
le boosdoeners op den Keizer ge
vestigd wordt en hun de wegen
waar hij langs kooit, worden aan
gewezen, zoodat minder politie
meer veiligheid zou verschaffen.
Weiland, die d'en aanslag op kei
zer Wilhelm pleegde, zal na afloop
van de instructie tegen hem eenige
weken in een krankzinnigengesticht
opgesloten worden, opdat uitge
maakt kan worden of men hem
werkelijk zijn daad niet kan toere
kenen,
Het Lagerhuis benoemde een
commissie om de civiele lijst des
Konings vast te stellen.
Stadsnieuws
Haarlem, 12 Maart 1901.
Voetbal.
Men schrijft ons:
Zondag 10 Maart speelde Victoria
contra Sophi,adaL Met half time was de
stand 11 na de rust maakten beide
clubs nog een goal, zoodat de wedstrijd
eindigde in gelijk spel 2—2. Bij Sophia-
dal maakten Opijne en Scherpen-
huysen de doelpunten; bij Victoria
scoorde Kuipers beide keeren. Het spel
was over 't algemeen zeer goed; en de
strijd spannend.
A.s. Zondag trekt Sophiadal naar
IJmuiden om IJ. V. V. weder te be
kampen. De eerste match eindigde in
eene overwinning door Sophiadal van
20; doet dus uw best Sophiadal, opdat
eene tweede overwinning uw deel
worde.
Te 's-Gravenhage slaagden voor het
examen nuttige handwerken de dames
A. A. F. Lansing, W. M. Lansing en C.
J. Kuipers van hier.
Bij den boekhandelaar Mul in de
Kruisstraat zijn tentoongesteld een
tweetal welgeslaagde photographische
opnamen van de kinderoperette „Woud
koningin," vervaardigd door den pho-
tograaf Clausing.
Loer plicht.
Men schrijft ons
Met de samenstelling der commis-
siën tot wering van schoolverzuim gaat
het in meerdere der omliggende platte
landsgemeenten niet naar wensch;
wordt geen belooning toegezegd, dan
is het moeielijk leden te verkrijgen,
onmogelijk om een secretaris te vin
den; in enkele gemeenten wordt deze
functie dan ook wel bezoldigd, doch
in onderscheiden gemeenten zal het
toezicht moeten worden uitgeoefend
door het Dag. bestuur, bij de wet bij
het ontbreken eener commissie, daar
door aangewezen.
Chr. Nat. Werkmansbond.
Maandagavond werd in de groote
zaal van het Brongebouw voor een klein
auditorium de laatste lezing in dit sei
zoen gehouden vanwege de afdeeling
Haarlem van den Chr. Nat. Werkmans
bond. Als spreker trad op de heer J.
L. Zeegers te Heemstede, terwijl vor
der een gemengd zangkoor zijn mede
werking verleende. Nadat de voorzit
ter de bijeenkomst met gebed geopend
en de zangvereeniging zeer verdienste
lijk eenige liederen ten gehoore had ge
bracht, kreeg de spreker van den avond
het woord. De heer Zeegers hield daar
op eene kleine inleiding en zeide dat
hij sedert de laatste jaarvergadering
van den hond, waar de vraag werd be
sproken of uitbreiding der inrichting
te Heemstede niet mogelijk was be
merkt had, dat de bond iets gevoelt voor
zijn werk, waardoor spreker voor den
bond meer was geworden dan alleen
een belangstellende toehoorder. Het
deed hem daarom genoegen thans voor
de afdeeling Haarlem als spreker te
mogen optreden.
Tot onderwerp van zijn lezing had
spr. gekozen „Een staatkundige-gods-
dienstige partij vóór 19 eeuwen". In
breede trekken schetste spr. het Judaïs
me ten tijde van Jezus' verblijf op aar
de, herinnerde aan de Pharizeeën, de
joodsch-nationale partij, die steeds hc't
nationaliteitsbesef bij Israël hoog heeft
gehouden, niettegenstaande de onder
drukkingen van buiten. Zij zochten
hun heil in isolement en kregen dit
door gehechtheid aan eigen godsdienst.
In 't kort spr. deed zijn auditorium
een blik slaan in den toen heer schen
den tijdgeest. Met veel aandacht werd
de krachtig uitgesproken lezing ge
volgd. Met luid applaus werd spreker
daarvoor dank gezegd.
Zaterdagavond a. s. des avonds te 8
uur zal in de bovenzaal van het café
Montagne eene vergadering worden
belegd vanwege de natuurhistorische
vereeniging, ten einde te trachten eene
afdeeling Haarlem op te richten. De
heer J. Sturing zal in die vergadering
het doel der vereeniging uiteenzetten.
Heemstede.
VERGADERING van den gemeen
teraad op Vrijdag 15 Maart 1901,
des avonds ten half acht in het
Raadhuis.
Onderwerpen:
1. Voorstel van B. en W. tot verbete
ring van de Glippervaart.
2. Voorstel van de plantsoencommis
sie tot gedeeltelijke beplanting van den
Meerweg.
3. Voorstel van B. en W. tot het ver-
leenen van eene gratificatie aan den
heer J. de Baat voor het toezicht hou
den op het baggerwerk over 1900.
4. Idem tot vaststelling eener veror
dening betreffende de commissie tot we
ring van schoolverzuim.
5. Idem tot vaststelling van een huis
houdelijk reglement voor die commis
sie.
6. Benoeming van leden der commis
sie tot wering van schoolverzuim.
Feuilleton.
Vrij bewerlct naar het dvdtsch.
5)
En welk een boete voor zulk een
onbed1acM'en~~uïtval I Maar 't is de
toom over nw ongeluk en over uw
onbeholpenheid, dien go over mii
uitstort. De kleine bloeddroppen
van uw vinger moeten als vurige
bommen op mijn hoofd neervallen.
Hier sprak de dichter uit August.
Den laatsten zin vond' hij zelf zoo
buitengewoon, dat hij het hoofd'
achterover wierp, met de handen
door 't haar streek, en in vervoering
aan de fladderende das trok. Indien
Dora hem nu had kunnen zien,
zóó zien in' edele verontwaardi
ging 1
Terwijl dit in de apotheek voor
viel, plunderde' het gezelschap,
waarop August met zulk een zwaar
moediger! nijd' neerzag, de hazel-
notestmiken. Dadelijk was men
aan 1t plukken, begonnen, zoodra
men op den grooten, weg was ge
komen maar de eigenlijke, de
hoofdaanval had plaats o*" de hoe
ve van, een melkboer, die jarenlang
eieren en, boter in de stad leverde,
en met wien men een overeen
komst had getroffen.
De bezigheid der jongeren werd'
door de ouden, met herinnering
aan hun eigen jeugd', rustig en met
teekenen van bijval, aangezien, tot
Dora kwam aanloopen en ook hen
met levendi'gen, doch vriendlelijken
aandrang, tot plukken noodde.
Vooral Reinhard was hoven zulk
em jeugdige dartelheid verheven
zijn deftigheid te vergeten, en de
ironie te onderdrukken, die steeds
om zijn lippen speelde, scheen zoo
onmogelijk, dat allen niet weinig
verbaasd waren, toen hij zich door
Dora onder den' arm liet nemen en
naar de struiken leiden werkelijk
rekte hij toen het bovenste gedeel
te van zijn lichaam uit o-m de tak
ken mar beneden te buigen en be
gon te plukken.
Het gezelschap bevond zich op
een groote weide, rondom door
aardhoogten ingesloten, die alle
met hazelaren beplant waren. Het
was. alsof de eenzaamheid op dit
plekje der aarde haar zetel had) ge
vestigd, zoo stil en vreedzaam was
het aan alle zijden,. De bladerrijke
boompjes behoedden als 't ware
het geheimzinnige werken der na
tuur voor eiken storenden invloed,
terwijl eenige achtergebleven bijen
haar gegons deden hooren en de
krekeltjes sjirpten. Zoo wonderlijk
stil was het, dat het lachen der ste
delingen als iets geheel vreemds
klonk, en onbewust verkeerde
ieder ouder den invloed diier on
zichtbare geesten der natuur, wel
ke steeds in de eenzaamheid van
bosch of veld onze lichamen van
liefelijke, schoon angstige aandoe
ningen deen trillen.
Voor 't overige was het stuk wei
land zoo uitgestrekt, dat het plun
derende volkje ruimte in overvloed
had' om zich te verdeelen, en wel
dra had dan ook ieder zijn terrein
gekozen.
Overal zag men de rijkste afwis
seling van kleeren, gebogen ge
stalten en uitgestrekte armen on
der de hekken en struiken.
De hazelaren knakten, takken
werden afgescheurd, aarde e-n zand
rolde naar beneden, dikwijls glipte
een onvaste voet uit, en de pluk
kers zakten in d!e laagte om zich
lachend, of knorrig weer naar bo
ven te werken.
Mijnheer Reinhard! en Dora
dwaalden bij 't zoeken naar rijker
en gemakkelijker buit langzamer
hand in een hoek van 't groote vier
kant af, en hier op de eenzaamste
plek scheen de werking der zon
of van de schaduw alles tot de
weelderigste ontwikkeling te heb
ben gebracht.
Zie eens, mijnheer Reinhard',
welk een tros noten. Och toe, help
me een handje, dan klim ik er bij.
Hij zou haar steunen en aarzel
de. Hij aarzelde uit gemakzucht,
gebruikte evenwel als voorwendsel,
dat hij wegens een keelaandoening
sedert jaren geen noten meer at
en liet er eenigszins ontevreden op
volgen, dat het notenplukken toch
bijzaak, de wandeling in de vrije
natuur het eigenlijke d'oel van dien
tocht was. Maar toen zij met haar
blozende wangen, met haar fris-
sche, jeugdige schoonheid vóór
hem stond, toen hij haar reinen
adem gevoelde en hij onder de be-
toovering van haar geheele verschij
ning verkeerde, werd hij als van
zelf gedrongen, haar gestalte te
omvatten en aam haar verlangen te
voldoen.
En. reeds stond ze met haar voet
jes tusschen de rollaag en de dicht-
opeengepakte struiken, reeds reik
te haar hand naar een sterker tak,
toen die, welken zij omvat hield
eensklaps brak, rij het nauwelijks
verkregen eveawieht verloor, en
plotseling in zijn armen terugzonk.
Rondom was ieder met zichzel-
ven bezig. Aan den ingang der
weide zaten de ouderen op uitge
spreide kleedem, de mannen al
rookende, de vrouwen met eenig
handwerkjen hezig. De jongeren
waren in koortsachtige drift aan 't
plukken; reedis zwollen de gevulde
buidels tot berstens toe, en nog
waren ze niet tevreden: meer,
steeds meer! wilden z© hebben.
Mijnheer Reinhard was met Do-
ra alleen als in een volkomen afge
sloten wereld. En daar verlieten
den naam de bezonnenheid en het
overleg, die anders nooit van hem
weken; hij boog het hoofd dieper
neer, drukte rijn wang tegen haar
gloeiend gelaat en hield haar een
oogenhlik vast omsloten. Maar zij
rukte rich Los.
rtKind'[" zeide mijnheer Rein
hard, die weer tot bezinning kwam
wat doet ge toch?" en hij liet het
bevende meisje schijnbaar onver
schillig los.
Niets bleef er hij haar over dan
het bewustzijn dat zij nog
steeds in zijn oogvn een kind
was. En toen hij zelfs, terwijl zij
stampvoette en liaar toorn duide
lijk liet blijken, er op zijn verma
nenden toon als een Farizeeër bij
voegde:
„Nu, nu, houd u bedaard, DoraJ.
Ge hebt u immers geen pijn ge
daan, en bovendien, dlit zijn nu
eenmaal de gevolgen van zulke
kinderachtigheden, die moet men
zoo euvel niet opnemen" toen
viel zij heftte uit en zeide-;
„Och, dat was het in 't geheel
niet" greep haar zak met noten
en liep ij lines w eg-
Toen mijnheer Reinhard! haan
langzaam en bedachtzaam volgde,,
fluisterde hii: „Nu staat het vast,,
zij moet mijn vrouw worden,.
spoedig- spoedig!" Hij stak aan
het eindjen sigaar, dat hij ondanks
het daareven voorgevallene niet
had laten uitgaan, een nieuwe aan,,
en ging als model van deftig man
terug naar die plaats,, waar de on
deren van het gezelschap gezeillig