NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in. Haarlem en Omstreken.
Arme Hora.
18e Jaargang
Woensdag 20 Maart 1901.
No. 5436
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.2Ö
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door het gekeele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37%
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIEN
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL -i-
Bureaux: Gebouw Het Spaame, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 31Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 20 Maart
bevat o.a.
Arthur Levysohn over de ver
houding tusschen Rusland en
Duitschland, Aanslagen in Rus
land, Iets over nachtvorsten, De
verkiezingen, Fr. Lieftinck.
Officieele Berichten.
BURGEMEESTER en WETHOU-
DERS van Haarlem,
Doen te weten, d'at bij Konink
lijk Besluit van 19 Februari jl. aan
J. J. Bak Co., met vernietiging
van hunne beschikking van 11 Oc
tober 1900 7e afd. No. 1/147, ver
gunning is verleend tot oprichting
van eene drogerij' en bergplaats van
konijnen- en geitenvettenin het
perceel aan den Burgwal, No. 49.
Haarlem, 16 Maart 1901.
Burg-em. en Wethouders
voornoemd,
BOREEL,
Secretaris.
PIJNACKER.
Politiek Overzicht.
De troepen van de Wet bij Sene-
kal zijn, volgens h,et laatste oorlogs
nieuws verspreid. Onder welke
welke omstandigheden' dit is ge
schied, waar de Wet zelf heen is,
een overzicht van den thans inge
treden toestand wordt niet gegeven.
Commentaar overbodig, denkt
Waarschijnlijk de berichtgever. Het
was in dat gedeelte van den Vrij
staat, zooals men weet dat de acti
viteit der Boeren groot was. En zoo
als dit in dezen oorlog meermalen
voorgekomen is, tijden, lang was de
Wet, volgens de Engelsche berich
ten1 nu in Phillipoiis, dan in Pe
trusburg, ten slotte in Senekal,
waar bij dan nu een fatale neder
laag zou moeten hebben geleden.
De vaagheid, waarmede men om
trent de oorlogsbewegingen van
den grooten de Wet steeds inlicht
te! wijst er voldoende op. dat in elk
geval nog nadere bevestiging moet
worden gegeven aleer men aan 't
bericht geloeven mag. Het zal waar
schijnlijk weer een klein gedeelte
zijn, en dan komt binnenkort de
fcragi-komdsche mededeeiing weer,
dat de Wet zoek is.
In het „Bed. Tagebl'alt" heeft
Arthur Levysohn geschreven over
die verhouding tusschen Rusland en
Duitschland1. Hij vraagt of d'e Rijles-
kanselier niet wat al te optimistisch
oordeelt over de verhouding tus
schen Rusland en Duitschland. In
Rusland' zijn twee stroomingen
merkbaar een in den regel Duitsctu
gezinde strooming in Regeer'ings-
kringen, en een: anti-Duitsche stroo-
m'ing in de hooge maatschappelij-
ke kringen. Nu en, dan loopen die
stroomingen wel eens tijdelijk sa
men, vooral op economisch gebied.
Thans is zelfs de Russische minis
ter van financiën Witte, een der
mannen die het krachtigst tegen
de agrarische- plannen van Duitsch
land te velde trekt.
Maar het is niet onmogelijk, zegt
het „Tageblatt", dat de scherp- ge
markeerde tegenstelling tusschen
den heer Wit-te en graai Von Bil
low's agrarisch j plannen, nie-t_ zoo
h-eel erg gemeend! is. Bei dei minis
ters lie-bben wel is waar -een- sterke
partij achter zich. De Russische-
agrariërs zoudfemi ini plaats van ver-
h'oogang, verlaging der graanrech
ten aan de Duitsche grens willen
de Duitsche agrariërs wenschen
steeds hoogere graanrechten. Tus
schen deze beide uitersten zal een
middenweg moeten gevonden wor
den. Dat verwacht het „Bed. Tage-
b-latt" ten minste. En graaf Von
Bülow ook wel, meent het. Het ziet
alleen in de toekomst daardoor al
lerlei ontevredenheid ontstaan.
Graaf Von Bülow zal de naar steeds
meer rechten verlangende- Duitsche
jonkerpartij niet tevreden stellen,
wanneer hij minder rechten heft
d'an zij v-erlangtechter dei Duit
sche consument moeit de- kosten
dragen, hoe het ook uitvalt. En de
inzet van het spel, de- Kanaalwet,
is nog niet gewonnen door de Re-
geering.
Dat is eigenlijk het ergste.
Buitenlandsch Nieuws.
Aanslagen in Rusland.
De St. Petersburgsche correspon
dent van- het „Tageblatt" maakt
melding van verscheiden plannen
tot het plegen van een aanslag, die
in den laatsten tijd, naar men wil,
in' de Russische hoofdstad ontdekt
werden. De Czaar bleef weg van
het jubileumsbal van het corps der
adelborsten, omdat aan de Nico-
laïbrag verschillende verdachte per
sonen gearresteerd waren1, die wa
pens en valsche passen bij zich
droegen en in welke de politie, zoo
als gezegd wordt, af gezanten van
h-et Zürichsehe Nihilistische Cen
tralcomité" meende te zien. Gevaar
lijker zoude echter een voorval om
streeks half Februari geweest zijn.
Toen de Czaar in gezelschap zijner
moeder de- aardewerk-tentoonstel
ling in de nieuwe Passage bezocht,
naderde hem snel een onbekende
figuur. Eenige leden van het be
stuur maakten zich van den ver
dachten vreemdeling meester tn
vonden in zijn zak een bom. De
gearresteerde zoude een electrotech-
nicus wezen en sedert voor de we
reld „verdwenen" zijn. Voor de
juistheid van deze beide voorvallen
zou worden ingestaan. Als gerucht
vermeldt dezelfde correspondent
nog, dat aan het' voetstuk van hei
gedenkteeken voor Alexander III
een soort h-elsche machine is gs-
vonden. kort voordat de Czaar de
zen onderbouw wilde bezichtigen.
Bii geruchten van aanslagen uit
Rusland weet mien echter gewoon
lijk niet, in boeverre er waarheid
in schuilt en in hoeverre de politie
tegenover den Czaar slechts ge
wichtig wil doen.
Uit Boedapest wordt geseind
Hedenmorgen vroeg vond men alle
collegezalen van de universiteit
opengebroken en in elke zaal een
crucifix opgehangen. Toen] de
quaestor van de universiteit deze
kruisbeelden wilde verwijderen,
kwamen ongeveer 300 claricale stu
denten aanstormen ten-einde d'e
wegneming te beletten, waarop
de liberale studenten kwamen op
zetten om den quaestor bij te staan
en er een groote kloppartij ont
stond. Nadat de- studenten- allen uit
de aula waren gedrongen, hielden
zij demonstraties voor het parle
ment.
De colleges zijn voorloopig ge
staakt.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA
Uit de jongste verliezenlijst blijkt,
dat er den 14e-n Maart een gevecht
bij Krugersdorp is geleverd, waar
vijf man van het 1ste Royal Irish
regiment gesneuveld' of zwaar ge
wond zijn. Dit ge-vecht heeft Kit
chener weer vergeten te vermel
den.
„Gentral News" seint uit Stan-
derto-n, dab de Boeren in den om
trek van de stations aan den Dela-
goa-spoorweg bijeenkomen-, waar
eiken dag een bespreking wordt
gehouden. Ook heeft er een samen
komst te Pietersburg plaats. Van
de verhandelingen lekt echter niets
uitalleen is bekend, dat het lot
der Boeren, die zich hebben over
gegeven, besproken wordt.
Hetzelfde agentschap weet te ver
tellen, dat die Boerenaanvoerders
besprekingen houden met de „Boe-
rencommissie" te Amsterdam. On-
derbusschem dat woord is nog
al eigenaardig hier gaat de ver
vaardiging van ammunitie met
kracht voort).
.Te Louremjo Marquez wordt ge
loofd blijkens een Reu ter-telegram,
dat zich te Rremersdorp, de hoofd
plaats van Swaziland, dagelijks
groote getallen Boeren komen over
geven. Het garnizoen te Bremers-
dorp bestaat uit manschappen van
Steinacker's korps, dat bij voor
keur in d'e koortsstreken schijnt te
vertoeven, kaffers gebruikt om vee
te stelen, zelfs op Portugeesoh ge
bied, en Boer-enscbatten opgraaft.
Wonderlijk, die malgnetiscbe in
vloed van het beruchte Brenners-
dorp op die groote getallen Boeren.
Weer zoo'n grappig bericht uit
d'e Kaapkolonie Kolonels Scobeïl
en Colenbrandef zijn te Graaff Rei-
net aangekomen en maken toebe
reidselen om de vervolging der in
vallers voort te zetten.
Deze wachten inmiddels natuur
lijk buiten Graaff Reinet tot Sco
beil en1 Colenbrander gereed1 zijn.
Het Jong Turksche comité te Kon-
stanti-nopel moet Damad Mahmoed
pasja, den voortvluchtigen zwager
van den Sultan, die o-p dit oogen-
blik te Kaïro met oogluikende toe
stemming van den Khedive ver
toeft, hebben uitgenoodigd', een al
gemeen congres .bijeen- te roepen
van1 Jong Turken, Armeniërs en
Macedoniërs.
Een medewerker van de „Asch-nf-
fenburger Beobachter" had, bij het
bekend worden van Lord Roberts'
opneming in d'e orde van den Zwak
ten Adelaar, d'en Engelsche-n op
perbevelhebber vergeleken niet den
bekenden Beiersehen roover Kneissl
die zoolang op het platteland een
schrikbewind1 heeft gevoerd'. Ds
justitie zag in deze vergelijking
majesteitsschennis. De jury echter
verklaarde d'en1 journalist niot
schuldig, zooda-t de rechtbank hem
vrij' sprak.
De begrafenis van koningin Vic
toria heeft het imposante bedrag
van 35.500 pd. st. of vierhonderd
zes-en-twintigdüizend gulden ge
kost. Van die 35.500 pd. st. is d'e
grootste post die van 15.000 pd1. st.
v-oor het deDartement van Oorlog
wegens reiskosten, troepenhuisves
ting, enz. Het onderhoud der vorste
lijke e-n. andere gasten is op 8.500
pdl. st. gekomende huur van rij
tuigen-, spoorweg- en stoomboot on
kosten, extra-bedienden beliepen
4.300 pd. st de decoratie van1 St.
George's kapel, het bouwen van
tribunes, schade aan parken, enz.
hebben 3.500 pd. st. gekastde
a-arte-meuten der vorstelijke gas
ten, begrafenis benoodigdh-ed'en
(zonderlinge combinatie enz. 2.900
pd. st. Een veel kleinere post is het
onderhoud der vreemde gezanten,
't welk minder dan een tiende van
d'at der vorsten heeft gekost, nl.
800 pd. st.
Een aanvullingsbegrooting is voor
deze onkosten opgemaakt om aan
het parlement te worden voorge
legd.
Stadsnieuws.
Haarlem, 19 Maart 1901.
Fr. Lieftinck.
Mr. Antonio geeft in zijn „Parle
mentaire Portretten" in ,,De Teleg."
een schets van den heer Fr. Lieftinck
als Kamerlid. Hij zegt daarin o. a.
Er bestaan lieden, die niet zoo heel
gauw vijanden maken, omdat men
hen nu wel verslijt voor verstandige
practische mensch&n met gezond ver
stand, op de hoogte ook door jaren-
lange' ervaring van allerlei dingen
der practijk, maar die men, zooals ik
straks even zei, toch niet bepaald zoo
heelemaal „au sérieux" neemt, schoon
zij in 't minst niet worden op één lijn
gesteld met dwazen, of zelfs met de
minsten der mediocriteit. Tusschen
wat de heer Lieftinck vrij spoedig ge
neigd is „boekengeleerdheid" te noe
men en hem zelf gaapt een verba-
zend wijde kloof! Hij is niet de man
der rustige uitpluizing, der kalme
voorbereiding in de studiecel. Boven
de kennis, die „boeken." schenken,
stelt hij, zelfs hemelhoog de practijk.
Wat „de wereld" hem alzoo leert,
wanneer hij, met wijd geopende oogen
en scherpen blik, de lessen van de
practijk gadeslaat.
En 't behoeft immers niet gezegd,
dat menschen van deze soort vaak
mank gaan aan hetzelfde euvel als
bij een ander uiterste de vurige
aanbidders der theorie.
Beiden zijn soms eenzijdig.
De eersten miskennen vaak de groo
te waarde van wetenschap, en ver
warren die met „boekengeleerdheid",
genen zijn in sommige gevallen blind
voor de beteekenis der practijk.
Niemand zal dan ook den heer Lief
tinck voor een geleerde" verslijten,
en hijzelf zou, geloof ik, volstrekt niet
op dien titel gesteld zijn. Trouwens
met deze dingen gaat 't soms wei een
beetje als met zekeren heer Kegge, van
Hildebrand', die zoo ongemakkelijk
smalen kon op de „adellijke heeren en
groote hansen", maar die toch een
nieuw gefabriceerd geslachtswapen
op de koets liet schilderen, waarmee
mevrouw Kegge des Zondags ter kerke
zou rijden... iets van verbeten jaloe
zie, iets uit het fabeltje van de vos en
de zure druiven is in dergelijke uitin
gen altijd te onderkennen...
En zóó kan 't wel gebeuren, dat, wan
neer de heer Lieftinck het woord
vraagt en zich in zijn volle, hooge-
breede gestalte verheft om „van wal
te steken," er bijvoorbeeld op het ge
laat van een Mees, of van iemand de
zer categorie, heel-even 'n glimlachje
speelt. Dan schikt die Kamer zich in
de makkelijk-rustige houding van
ijemand, die weet, idat hij nu een
kwartiertje zal gaan dhoijleven, dat
hem geenerlei inspanning zal kosten.
Want even gemakkelijk als een
speech van den heer Lieftinck
voor het oor is te volgen, zoo licht
neemt ook het begrip van den luiste
rende zijne opvolging van argumen
ten in zich op. Het beweegt zich steeds
ter oppervlakte. Vermijdt zorgvuldig
al wat in de verte op diepzinnigheid
lijkt; kiest onderwerp uit dagelijksch,
voor ieder bevattelijk leven; waagt zich
nooit ofte nimmer in kronkelgangen
van argumentatie, maar bepleit-
zekere opinie met groote, stevige woor
den, op den toon van iemand, die
zegt: „Zie-je, dat zeg ik nou! Zóó denk
ik er over! zonder omwegen, zonder
veel gepraat, zonder bespiegeling. En
daarmeê basta... Wét zeg je?"
Ilc zou niet durven volhouden, dat
de hee rLieftinck, vooral vroeger, in
zijne wilde onstuimigheid van welbe-
spraakt en vrij-oppervlakkig sangui
neus nooit de meening van anders
denkenden heeft gekwetst. Zooals ik
zei, men neemt 't hem nu niet zoo
kwalijk, omdat 't toch „zoo heel erg
niet gemeend is," en het vuur meer
uit 't hoofd dan uit 't hart hier kwam.
Maar om Lieftinck's betoogtrant fijn of
altijd-kiesch te noemen, daarvoor is
een andere dan onze waarneming noo-
dig. Wel wat men „goed-rond" heet.
Wel draagt hij het kenmerk van ze
kere eerlijkheid en opstuivende op
rechtheid, met 't haastige en overijl
de, dat oppervlakkige naturen ook
de eerlijke hebben, en waardoor zij
soms een oogenblik né 't gezegde spijt
hebben ovea- een grofheid of een lomp
woord, dat eenmaal de lippen is ont
vloden
En het gevoel van in den heer Lief
tinck iemand van deze soort vóór zich
te hebben met al de deugden en al
do gebreken heeft de Kamer in al die
jaren gaandeweg gestemd tot zekere
vergoelijking van de minder aangenaa
ms uitingen in een man als hij is, om
slechts oog te hebben voor het onmis
kenbaar goede en in de practijk bruik
bare
Men zie onder de advertentiën
De „Grande Magasins dü Prin-
temps" van Parijs.
Expositie.
Wij brachten Maandag vn bezoek
bij den heer P. P. Rietfort, Gier
straat 44. In een vertrek achter den
winkel is eene fraaie expositie
van kostbaar kantwerk, bestemd!
voor misgewaden bij dein, R. K.
eer-e dienst.
Allereerst bezichtigden wij prach
tige Brusselsche kant-en van groote
waarde. Wanneer men bedenkt,
d'at de fijne dessins alle met de
hand worden aangebracht, begrijpt
men met welke groote kosten dit
gepaard moet gaan. Gok ligt er fraai
stop- en borduurwerk uitgestald
waarvoor door den heer Rietfort
eenige teekeningen zelf zijn ont
worpen. Dan- zagen we nog Vene-
tiaansche kant, die nog duurder is
d'an de Brusselsche. O. i. evenwel
wint de laatste het i-n schoonheid'.
De heer Rietfort toonde ons ook
nog uit de hand gemaakt taihbou-
reerwerk. Dit wordt ook wel met
d'e machine gedaan d'och wanneer
men meer dan één kleur moet aan
brengen gaat dit bezwaarlijk. Eeni>-
ge damasten altaarkleed'cn-, nnede
uiterst fijn en keurig bewerkt vol
tooien deze kleine doch uitgezochte
tentoonstelling die tot Donderdag
a. s. ter bezichtiging blijft openge
steld.
Heemstede.
Langs den Binnenweg, tusschen
Kastanjelaan en Keibuurt, zullen 11?
iepenhoomen worden geplant.
Ter secretarie zijn inlichtingen te be<
komen omtrent een duimstok op straat
gevonden.
Feiiiïletoa».
Vrij bewerkt naar het duitsch.
li)
Na al het voorgevallene! was het
een natuurlijk gevolg, en minder
opzettelijke berekening, dat de dok
ter en zijn vrouw, in Dora's tegen
woordigheid. meer dan- gewoonlijk
over Reinhard spraken. Mlen prees,
al moest men erkennen dat hij zii-m
eigenaardigheden hadl, zijn achtens
waardig karakter, roemde zijn ver
stand en zijn werkzaamheid, en
vond dat hij-, door die wijze waarop
hit het vergrijp van Schubje had!
behandeld, het bewijs gel-everd had,
dat hij, waarlijk niet wraakgierig
was.
Ook Sophiie scheen haar meening
over den apotheker gewijzigd te
hebben. Gedurende haar ziekte had
zij meer dan eens kleine attenties
van hem ontvangen, en op den dag
waarop de oude dame voor het
eerst haar ziekbed had verlaten,
was f er bij de attentie een klein
briefje gevoegd-, waarin hij zijn'
vreugde over haar herstelling te
kennen gaf.
Het baarde in Gappeln groot op
zien, d'at Reinhard in het voorjaar
een groote verbouwing aan zijn
huis liet verrichten. De eerste ver
dieping werd in dien tuin uitge
bouwd, de 'tweede afgebroken en
tot smaakvolle vertrekken inge
richt. Hij wilde kamers verhuren,
heette het. Hij zou zijn rekening
daarbij wel vinden en d'e waarde
van zijn huis werd er door verdub
beld!. Over 't algemeen was men er
in het stadje van overtuigd, dat al
wat Reinhard' ondernam, het uitr
vloeisel eener verstandige bereke
ning was.
Dat iemand', wien hij: zijn volle
vertrouwen geschonken had, hem
voor eenige honderden of dfu i zen d'en
bestolen had, wat maakte dat uit?
Immers schatte- men de inkomsten
van zijn zaak en- d'e renten van zijn
kapitaal op minstens f 25.000
's ja ars, een som, d!ie destemeer van
belang was, omd'at hij er maar een
betrekkelijk klein gedeelte van kon
verteren. Wat moest zoo'n kapitaal
met interest op interest niet ied'er
jaar aangroeien I
Bernard had einde-lijk eens ge
schreven, maar slechts een heel
kort briefje, Hij dankte in de har
telijkste bewoordingen voor d'e
hem bewezen gastvrijheid, hoopte
d'at het zijn lieve bloedverwanten
wel ging, liet zijn nichtje Dora har
telijk groeten en eindigde met de
kennisgeving, dat hij eerstdaags
een Zuid-Duitsche Universiteit zou
bezoeken.
Dat was alles I In den beginne
had' Dora dagelijks naar een schrij
ven, voor haar bestemd', uitgezien.
Langzamerhand, toen de eene week
na de ande-re verliep zonder d'at
neef Bernard een teeken van leven
gaf, verminderde haar spanning,
tot eindelijk, toen Dora er nauwe
lijks meer aan dacht, d'it vluchtig
briefje kwam.
Het was een droom geweest, een
korte droom1Bernard dacht nog
slechts aan Dora, gelijk men aan
den een of anderen goeden beken
den denkt. Achstellig met
geen andere gevoelens, en al
lerminst met gevoelens gelijk die,
wedke zij in haar hart omdroeg en
die haar biina verteerden.
HOOFDSTUK X.
De lente, de zomer en het begin
van den herfst waren buitenge
woon zacli-t en warm geweest, en
deze gunstige weergesteldheid had
er zeer toe medegewerkt, dat Reiiir
hard zijn huis reeds vóór den win
ter bewoonbaar maken, en het ge
heel voor zich zei ven inrichten kon.
Dit laatste vooral was een omstan
digheid, die de bewoners van Cap-
peln met de grootste nieuwsgierig
heid vervulde.
Hij liet de prachtigste meubelen
en allerlei andere fraaie voorwer
pen uit Hamburg komen en het in
wijdingsfeest was een gebeurtenis
van gewicht voor geheel Cappeln.
E.n terstond na dit feest, dat schit
terend' was afgeloopen, waartoe de
halve stad was uitgenoodigd, en
waarbij mevrouw Paulsen de hon
neurs had waargenomen, gebeurde
e-r iets zoo verrassends, dat Dora
op zekeren middag buiten adem.
bij tante Sophie kwam binnenloo-
pen.
Zij viel in hevige ontroering op
de canapé neer, streek zich de blon
de haren van het voorhoofd en zei-
de zonder inleiding
Daar ben ik alweer, want ik
moet u wat vertellen, tante
Wel, wat is er dan, je schijnt
erg opgewonden, Dora
Reinhard heeft mij ten huwe
lijk gevraagdsprak het meisje
snel en.legde-, als verschrikt, maar
toch niet zonder een opwelling van
gelukkige verrassing, de hand op
het hart.
Rein-hard Ude oude dame
zonk in haar kussens achterover,
richtte zich met moeite weer op,
trachtte een gemakkelijker houding
aan te nemen en overstelpte' haar
sterk blozende en hoogst opgewon
den jonge vriendin met vragen.
Hedlen, terstond' na de koffie,
hebben mijn ouders heb mij mee
gedeeld. Papa moest naai* bui ten
hem heb ik maar even gesproken
doch mama was zeer ontroerd,
weende en heeft mij1 dikwijls ge
kust. Morgen wil hij antwoord heb
ben. Wat zullen de Franziussen
wel zeggen en de anderen Hemel,
ik kan het me nog maar niet voor
stellen 1 En na een korte pauze ging
zij voortMama dunkt, dat- ik
dankbaar moet zijn voor dit groote
gelukmaar ik weet mi et, mij is
het zoo vreemd te moede. Toen ik
daareven over de straat ging dacht
ik, dat ied'ereen het mij kon aan
zien en mij moest benijden en
dan gen-eerde ik mij toch weer en
zou wenschen,, d'at niemand er iets
van gewaar werd.
Na deze haastig gesproken woor
den stond Dora op, boog zich voor
over tot de oude dame, omhelsde
haar en trachtte te vergeefs haar
tranen te bedwingen. Maar terwijl
zij haar ontroering op deze wijze
lucht gaf, was het haar zonderling
te moede, dat Sophie nog volstrekt
niets geantwoord had. Dora trok
daarom haar hoofd' terug, droogde
tersluiks de tranen, die uit haar
oogen drongen, en zeid'e
Nu, tante, wat zegt u ervan
Wat dunkt u? Doet het u pleizier?
Dat het de oude dame geen plei
zier de-ed, zag de- sprekende al heel
spoedig, wan-t zij beantwoordde
Dora's vragen niet en zeid'e met on
verholen verbazing
En uw mama heeft met u ge
sproken en uw papa ook?
Dora knikte.
Nu d'an Sophie sprak niet
verder.
Dan vraagde Dora bezorgd.
Ja, dan. lieve kind bemin{
gij Reinhard dan?
Ik weet het niet'zeid'e het
jonge schepseltje snikkend:, bij wie
ook eigen twijfel oprees, nu zij den
twijfel barer vriendin bemerkte
terwijl haar hart steeds meer be
klemd werd.
