NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Arme Dora.
18e Jaargang
Donderdag 4 April 1901.
No. 544
HAARLEM'S DABBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN
Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20 "Van 1—5 regels 50 Ofcs.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden 1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden,1.65 Reclames 30 Cent per regel
Afzonderlijke nummers0.02% Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37M Telefoonnummer der Redactie OOO. Telefoonnummer der Administratie 122,
M de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantïers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan bet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PuUicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31Faubourg Montmartre.
Dit nummer bestaat uit
zes bladzijden.
Haarlem's Dagblad van 4 April
bevat o.a.
Ontzettende beschuldigingen te
gen het Engelsche gouvernement,
England's antwoord op Japan's
protest, Afschuwelijke moord,
Patrimonium.
Wij hebben, thans een vierde Brie
venbus geplaatst, namelijk hoek Park
laan en Kruisweg, die evenals de an
dere bussen gelicht woi'dt des morgens
te 9 en 11 uur; des namiddags te 1 en
2 uur, en des avonds te 7 uur.
Advertentiën, aanvragen voor Abon
nement, orders op Drukwerk en Brie
ven op Advertentiën kunnen derhalve
ook in deze bus worden geworpen.
Wij hebben nu
vier eigen Brievenbussen,
namelijk:
Groote Houtstraat No. 140 aan het
huis van den heer B. LANGEVELD,
bij het Proveniershuis;
Anegang, hoek Groote Houtstraat,
aan het huis van den heer F. HEL
LINGMAN;
Parklaan, hoek Kruisweg (voorheen
de stal van Gebr. VAN DER BEEK) en
aan
onze Bureaux, Kampersingel 70, vlak
hij de Turfmarkt.
DE ADMINISTRATIE.
Politiek Overzicht.
Met het oog op den nader enden
winter trekken de Boenen1 zich
steeds meer stelselmatig naar het
noorden van Transvaal terug, al
dus verneemt de „Times", maar
kleine Boerenaf deelingen gaan in-
tusschen; onvermoeid voort den De-
lagoa-spoorweg op verschillende
plaatsen onveilig te maken.
Ook bij Pretoria maken op z'n
Engelsch uitgedrukt „stroopende
benden" het onveilig d'oor vee te
roo'ven en treinen te doen ontspo
ren.
Oorlogsnieuws niet heel veel, al
leen nog Kitchener's telegram, dat
Plumer Nijlstroom bezet en French,
over wien al zoo dikwijls gefabeld
is, aan de beneden Pongola eên 15-
ponder heeft buitgemaakt.
Er zijn weer ontzettende beschul
digingen tegen het Engelsche gou
vernement gerezen. De „Daily
Mail" vernam, ze uit Kaapstad. In
dat schrijven van 13 Maart schetst
d'e correspondent den vervuilden
toes tand van de stadsdeel en, waar
de bevolking opeengehoopt was.
Hij zegt, dat de- militaire autoritei
ten in de eerste plaats verzuimden,
der Koloniale Regeerin.g kennis te
geven' van het voorkomen der pest
onder de ratten in de militaire dok
ken, hoewel hun verzocht was dat
te doen.
Vervolgens weigerden de militai
re autoriteiten om mede te werken
tot het schoonmaken van de stad
en eindelijk zonden zij in het ge
heim honderden Kaffers het land
in met militaire treinen, waardoor
zij medewerkten om de ziekte in
het land te verspreiden.
Meer dan duizend men.sch.en zijn
reeds overgebracht naar het pest-
hospitaal en het daarbij behooren-
de kamp.
Volgens de: mededeel! ng van den
correspondent heeft professor Simp
son gezegd, dat de epidemie nog
pas begonnen is.
Ook de Ghina-politiek geeft niet
veel nieuws. Er wordt gemeld, dat
Rusland op Japan's protest geant
woord heeft. Rusland heeft gezegd
dat Japan eigenlijk maar niet boos
moest wezen, d'at het bedoelde
traetaat heelemaal niet ten nadeele
van China is en, wat voor Japan
meer beteekent, ook de belangen
van den Mikado niet schaadt.
Dat dit de openbare meening in
Japan beïnvloeden zal staat zeer te
bezien, want d'e opgewondenheid
is er ook volgens de laatste berich
ten, zeer groot. Gisteren deelden,
wij daaromtrent reeds nader iets
mede.
En hoe ernstig Rusland' het meent
mag weer blijken uit het Times-
telegram uit Odessa, dat de Russi
sche regeering doorgaat met troe
pen en krijgsmateriaal naar Oost-
Azië te zenden. De troepen-uitzen
ding der laatste drie jaren overtreft
de door aflossing over land terug-
keerende troepen verreweg.
De „Times" verneemt uit Pe
king, dat de houding der onder
koningen van Midden- en Zuid-
China de regeering heeft medege-
sleept. Li-hoeng-tsjamg heeft, toen
hij' weder aandrong op aanneming
der conventie betreffende Mantsjoe-
rijie, een keizerlijke boodschap ont
vangen, dat het besluit der regee
ring om de conventie af te wijzen
onherroepelijk is., tegenover de
vastberadenheid der hoogste amb
tenaren van het Chineesche rijk.
Deze beslissing is nog niet medege
deeld aan Rusland, hetwelk trou
wens wel zoude aarzelen de bedrei
gingen, die het uitte voor 't geval
China de conventie durfde af te
wijzen., te volvoeren. De onderhan
delingen over de overeenkomst tus
schen Li-Hoeng-Tsjang en. den Rus-
sischen gezant duren voortd'e ge
zant stemde toe in eenige nieuwe,
doch onbelangrijke wijzigingen. De
keuze van Rusland schijnt thans
te liggen tusschen een behouden
van Mantsjoerije zander conventie
of onderwerping van zijn eischen
aan het oordeel der groote mogend
heden.
Buitenlandsch Nieuws.
Afschuwelijk.
De Kamer van Strafzaken te
Leipzig heeft de moordenaars van
een loopjongen Kurt Otto, twee
knapen van 14 en 16 jaar, veroor
deeld tot 15 en 12 jaren gevangenis
straf.
De behandeling van de zaak heeft
ongelooflijke dingen aan het licht
gebracht. Beiden hadden tot den
moord besloten om den. loopjongen
te berooven van een zakje met een
mark of acht. dat hij bij zich had'.
Zij hebben, de daad' met de groot
ste kalmte beraamd en hun plan
met meedoogenlooze wreedheid uit
gevoerd: Tharigen, de oudste, om
het geld te verbrassen, Krost, de
jongste om een d'oor hem gestolen
fiets op te laten knappen.
Tharigen wierp het slachtoffer
een lasso om den hals en trok hem
op den grond, terwijl Krost op het
hoofd van den armen jongen, beuk
te daarna nam Tharigen een ha
mer, zette het bloedige werk voort
en trok de lus van den riem aan tot
Otto geen kik meer gaf. Intusschen
haalde Krost het zakje met geld uit
de broek van het slachtoffer. Otto
jammerde luid en smeekte om hem
los te latenhij beloofde niets te
zullen zeggen:, waarop de jongste
van zijn beulen riep; ..Sla hem.
dood, hij zegt het anders toch I"
Tharigen had reeds vroeger tegen,
bekenden gezegd dat hij geld noo-
dig had en daarom iemand „om
zeep zou brengen" hij had: den ha
mer en den riem meegebracht.
Krost daarentegen was in zekeren,
zin de verleide, ofschoon hij dade
lijk voor het plan te vinden was en
Tharigen onderweg had aangemoe
digd met de woorden: „Toe, sla
er nu op los I"
Na den moord toonden geen van
beiden ook maar een zweem van
berouw.Alleen hebben zij den nacht
erop een beetje onrustig geslapen.
Tharigen's eerste gang was naai*
een kroeg, waar hij een flesch liet
vullen. Denzelfden avond ontmoet
te hij een bekende dien hij op si
garetten en drank trakteerde. Hij
verried niet de minste opgewon
denheid. Den volgenden ochtend
gingen de monsters samen naar de
kroeg, en ontbeten daar met
groote opgewektheid, 's Middags
waren zij er bij toen de politie het
lijk vond en bleven twee uren on
der de menigte van nieuwsgierigen
kijken en praten. Tharigen merkte
cynisch op, terwijl de politie de
ldeeren van het slachtoffer door
zocht „Misschien vinden zij nog
wel een pfenning bij hem en
toen dit werkelijk het geval was.
moest hij hard lachen. Daarna had
hij den treurigen, moed om den va
der van zijn slachtoffer te gaan zeg
gen dat „zij er een dood hadden
gevonden". ..Dat is zeker mijn jon-
gen". antwoordde de bedroefde va
der. Denzelfden dag zeide Thari
gen nog tegen Krost: „Als ik nog
eens naar den vader van Otto ga,
krijg ik misschien een gedeelte van
de uitgeloofde belooning." Krost,
de jongste, heeft op d'e dagen na
den moord, evenals vroeger, reken
sommen van Otto's jonger broer
tje nageschreven en met hem kalm
over den moord: gesproken. Den
dag na den moord ging hij koel
bloedig zijn vader in het ziekenhuis
opzoeken, terwijl Tharigen naar
Zwickau was om het geld tot den
laatsten penning te verteren.
De rechtbank vond het onmoge
lijk om voor Tharigen eenige ver
zachtende omstandigheden aan te
nemen en veroordeelde hem tot de
hoogste straf. Krost kreeg omdat
hij tot de daad wus verleid, drie
jaren minder.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA
De Transvaalsche Kamer van.
Mijnwezen deelt mede dat lord1 Kit
chener aan drie maatschappijen
welk aantal geleidelijk tot zeven
zal worden uitgebreid' verlof
heeft gegeven om vijftig stampers
in werking te brengen op voorwaar
de dat de mijnwerkers niet meer
dan vijf shilling per dag loon en
den kost zullen krijgen, terwijl het
overschot van hun gewone loon zal
worden gestort in het fonds ten ba
te van weduwen en weezen van
Randbewoners, die gedood' zijn in
den oorlog.
Deze bepaling plaatst de mi inwer
kers in denzelfden toestand als de
ongeregelde troepen en heeft ten
doel de laatsten niet ontevreden te
maken. Alle mijnwerkers moeten
zich aanmelden voor de „Rand
Rifles."
Een Reuter-bericht van St. Hele
na meldt dat mevrouw Cronjé ern
stig ongesteld is geweest. De angst
over het lot van haar familie in de
republiek heeft baar geestvermo
gens tijdelijk .gestoord. Thans is
haar toestand echter veel verbeterd.
Sommige Engelsch© telegrammen
worden vermakelijk als zij toeval
lig in eenzelfde kolom onder elkan
der komen te staan
Eerste telegram Stand er ton,
30 Maart; Onze troepen zijn doende
am het land te zuiveren van alles
wat de Boeren maar van eenig nut
zou kunnen zijn. Tot de Laatste tro-
peëen behooren een Toot aantal
huifkarren, landbouwwerktuigen
en duizenden balen wol. De gehee
le oogst is vernield.
Tweede telegram Bloemfon
tein, 30 Maart. De rijksoverheids
personen zijn bezig, uitnemende
maatregelen te treffen om het land
opnieuw van vee en van landbouw
werktuigen te voorzien. Er zijn op
verscheidene plaatsen stapelplaat
sen gemaakt die aan d'e hoeven in
Transvaal en den Oranje-Vrijstaat
alles zullen verschaffen, wat noodig
is voor de hervatting van het akker
werk. De gevolgen kunnen niet an
ders dan goed) zijn.
De stoomboot „Zaire" is te Lis
sabon aangekomen met 317 uitge
weken Boeren.
De minister van oorlog der Ver-
Staten deelt mede dat Aguinaldo
den eed van trouw aan de Vereenig-
de Staten heeft afgelegd'.
Stadsnieuws
Haarlem, 3 April 1901.
Patrimonium.
In eene Dinsdagavond gehouden ver
gadering van Patrimonium met intro
ductie, werd door den heer J. Huizing
eene lezing gehouden over artikel 17
van het Sociaal program. Als inlei
ding zegt spreker, dat het huisgezin
een wereldje in het klein is. De re
gel, dat wanneer in het huisgezin de
uitgaven grooter zijn, dan de inkom
sten, dit huisgezin verarmt, geldt ook
voor het groote huisgezin: de Staat of
Maatschappij.
De welvaart van de Maatschappij
staat in groot verband met het huis
gezin. De welvaart wordt door arbeid
verkregen. De roeping om te arbeiden
brengt het Evangelie tot ieder mensch.
De oorzaak waarom velen in ons land
niet aan die roeping kunnen voldoen,
wordt in Art. 17 genoemd. De be
scherming van de nijverheid, die in de
naburige landen is ingevoerd, laat hier
veel te wenschen over. Patrimonium
vraagt dan ook ten le: dat ook hier te
lande door het tarief van inkomende
rechten, zoodanige bescherming aan
dien arbeid worde verleend, dat het
werk den Nederlandschen werkman
niet uit de handen wordt genomen en
de nationale nijverheidl ten onder ga;
een vraag waarover veel verschil van
meening bestaat. Jhr. Smissaert heeft
den raad gegeven: wij moeten op dit
gebied maar conservatief blijven. En
Minister Pierson heeft in de Tweede
Kamer in 1897 gezegd: de nationale nij
verheid wordt door niets beter bevor
derd dan door den vrijen handel. Toen
door een 70-tal werklieden-vereenigin-
gen een verzoek aan de Koningin was
gedaan, om maatregelen tot bestrij
ding der werkeloosheid te nemen, is
door de regeering hierop geantwoord:
bedoeld adres kon haar geen aanlei
ding geven tot het nemen van maatre
gelen. En toen in de zitting van de
Eerste Kamer van 29 Jan. 1901 door
den heer Van Wijck de noodzakelijk
heid van meerdere bescherming door
feiten werd1 aangetoond, heeft de Mi
nister zijn eenmaal ingenomen stand
punt gehandhaafd.
Spreker noemt den strijd om bescher
ming, de strijd van de practijlc tegen
de theorie. Vrijhandel is een valsche
leuze, zij bestaat in deze bij ons niet.
Vele artikelen zijn laag, sommige hoog
belast. De poging van Engeland om
den vrijhandel in Europa algemeen te
maken, gelukte tot op zekere hoogte,
maar de resultaten van den interna
tionalen vrijhandel "waren van dien
aard, dat de meeste landen na enkele
proefjaren het systeem van den vrij
handel lieten varen. Dit moest voor ons
een reden zijn om te breken met het
bestaande stelsel. Maar, wordt gezegd,
een beschermde industrie verdooffc
en versuft. De ervaring leert ons juist
het tegendeel. De bierbrouwerijen, dQ
fabrieken van verduurzaamde levens
middelen verkeeren in bloeienden toe
stand, omdat ze door hooge invoerrech
ten worden beschermd. De Duitschö
industrie, die wordt beschermd, breidt
zich uit. ten koste van de Engelsche.
De Duitschen invoer in Engeland is in
1900 met een millioen pond sterling
vermeerderd.
Een ander en zeker wel het voor
naamste bezwaar, dat tegen bescher
ming wordt ingebracht, is dat de arti
kelen duurder worden; van enkele kan
dit waar zijn; maar van de meeste die
in ons land kunnen gemaakt worden,
wordt de prijs niet verhoogd.
En het feit dat de buitenlanders op
onzen markt groote concurrenten zijn,
terwijl het buitenland, voor onze, door
de hooge invoerrechten de grenzen
sluit, is oorzaak dat onze weinig be
schermde industrie van zoo weinig
beteekenis is in vergelijking bij die van
de omliggende landen. Menige Neder-
landsche industrie heeft zich daardoor
over de grenzen verplaatst-
Spreker is dan ook overtuigd, dat
door verhooging van rechten, onze in
dustrie in veel gunstiger conditie te
genover de huitenlandsche komt te
staan.
Vervolgens werd door spreker bestre
den de leer van het vrije ruilverkeer.
De toegezegde tariefwijziging was een
goede gelegenheid, om bestaande on
billijkheden weg te nemen.' De nu be
staande tariefwet werkt, door den
vrijen uitvoer van grondstof, die bij
invoer belast wordt, juist in de verkeer,
de richting, o. a. in 1876 toen bewerkt
hout was belast, werd voor 11/4 mil
lioen en onbewerkt voor 6 millioen
gulden ingevoerd Toen d!e rechten op
bewerkt hout werden afgeschaft, werd
voor 6 1/2 millioen aan bewerkt hout
ingevoerd, tegen 31 f2 millioen aan
onbewerkt.
Er is berekend dat dit is een verlies
aan arbeidsloon van 11/2 millioen gul-
den voor Nederland
Overweging verdient de maatregel
om een uitvoerrecht van grondstoffen
te heffen, dat ook in andere landen
wordt toegepast. Door de aanneming
van de Ongevallenwet worden meer
dere lasten op de industrie gelegd, en
dit zal den concurrentie-strijd tegen 't
buitenland nog moeilijker maken.
Ten slotte wij zijn wat de theorie
betreft, ook tegen beschermende rech
ten, maai' omdat wij onze industrie
niet willen opofferen aan het goede
beginsel van de vrije handel, vragen
wij verhooging van invoerrechten op
bewerkte artikelen.
Patr. rekent met de' werkelijkheid
dat ieder land zijn eigen huishouden
heeft. De belangen zoowel van patroons
feuilleton.
Vrij bewerkt naar het duitsch.
24)
Het was meer dan tijd. want dloor
Reinhard's ziekte was veel blijven
liggen. Intusscheo waren er aan.
biedingen ingekomen van perso
nen om de plaats van Tibertius te
vervullen. Onder de brieven bevond
er zich, tot Reinhard's giroote
vreugde en verwondering, ook een
van August, zijn vroegeren leer
ling, diie verklaarde, reeds over een
paar weken die betrekking te kun
nen aanvaarden. Da.t kwam h'eer-
ïijik ulit. Reinhard schreef terstond,"
dat hij bet aanbod van August aan
nam.. August bad) ondier zijn leiding
geleerd, kende zijn gewoonten, was,
gelijk was gebleken, eerlijk en
trouw, en legde ook thans goede
getuigschriften over. Hiermede was
een zwarigheid uit den weg ge
ruimd. Maar hoe het nu in den tus-
sohentijd aan te leggen Het was
Tibertius onmogelijk, alleen alles
te beredderenzoo kon hij het niet
langer volhouden. Hij had dan
ook Reinhard reeds pea* brief ver
zocht hem een assistent te bezor
gen in plaats van den zieken Kor-
des. De apotheker dacht er over
na. Het zou nog maar een paar
weken behoeven te duren dien.
tijd moest Tibertius het nu zien vol
te houden als hij' wilde. Maar zou
hij willen? Stellig niet, na al het
voorgevallene. Reinhard1 peinsde op
ee,n middel om den ontstemden
provisor voor z/ich te winnen en
nam eindelijk een. besluit. Ja, zoo
zou het gelukken
Toen Tibertius eens binnenkwam
om iets te bespreken, deed1 Rein
hard zijn huichelachtig masker
vóór en zeide
Het doet mij oprecht leed, d'at
de omstandigheden zoo ellendig sa
menloop en, eni ik dank u, dat gij
tot heden toe u met zooveel opof
fering aan mijn zaken hebt toege
wijd. Mag ik u verzoeken het nog
een dag of wat zoo vol te houden
het hoeft niet lang meer te wezen
en ik zal niet in gebreke blijven
u mijn bijzondere erkentelijkheid
te bewijzen.
Tibertius was vast besloten te
weigeren en zeide kortaf
Het spijt mij. maar het gaat
thans mijn krachten reeds te bo
ven. Dag en nacht in. de apotheek
en het laboratorium: I Recepteeren
en boekhoudenallee, alles doen.
Dat kan ik niet langer volhouden 1
Ik moet u dringend verzoeken ter
stond voor hulp te zor,gen-
Rei nhard week nu van het eigen
lijke onderwerp af en zeide
Natuurlijk, natuurlijkSlechts een
vraagIs het dus bepaald uw plan
ons tegen Paschen te verlaten,
mijnheer Tibertius? Is uw huwe*-
lijk reeds vastgesteld? Door mijn
ziekte ben ik niet op de hoogte van
den stand van zaken gebleven.
Neem mij niet kwalijk, dat ik er
u eens naar vraag.
De provisor haalde de schouders
op.
Hoe? Staat er u nog iele in
d'en weg? vraagde d'e huichelaar,
die zelf eerst alle hinderpalen in
den weg gelegd had.
Zeker
Zoo, zoo? Zou ik misschien
iets voor u kunnen doen? Uw be
hartiging mijner zaken is in den
laatsten tijd zoo voorbeeldig ge
weest, dat het mij aangenaam zijn
zal u een wederdienst te bow ij zen.
Tibertius doorzag Heinrich's
plannen maar al te goeddubbel
verachtelijk was hem nu deze
mensch I Maar zijn levensgeluk
stond op het spel. Hij nam daarom
de gelegenheid, die zich aanbood,
waar en zeide
Zeer goed, mijnheer Reinhard1!
De eene dienst is den anderen
waard Kan ik door uw bemidde
ling de. moeilijkheden' overwinnen,
dit mij thans nog van mijn verloof
de scheiden, ik weet dat juf
frouw Lassen veel aan uw getui
genis hecht dan zal ik op geen
dag. of wal zien. Ik verzoek u dus
met haar te spreken, en verbind
mij tevens het bij u vol te houden,
tob er geschikte hulp komt.
Reinhard verwaardigde hem met
een genadig knikje en zeide
Goed. Ik dank u, mijnheer
Tibertius; ik zal handelen. Reken
op mij, maar ik reken dan ook
op u.
U kunt op mij rekenen I
Juffrouw Lassen bezocht nu wer
kelijk Reinhard op diens eigen ver
zoek, ging nog eens naar Tach,
deed navraag bij haar beste vrien
den en zocht nog eenmaal op de
bleeke wangen van haar kind' de
juiste beslissing.
En toch was zij, afgezien van het
bovenstaande, van gedachten ver
anderd. Tibertius verklaarde voor-
loopig af te zien van grooter© plan
nen. in Cappeln te zullen blijven,
en een fabriek en depót van kunst-
mineraalwater te willen oprichten.
Het liet zich aanzien, dat die zaak,
met een matig bedrijfskapitaal, een
zekere en voldoende broodwinning
zou opleveren. Wat tot nog toe al
leen in de groote steden werd ge
fabriceerd, kon men dan goedkoo-
per leveren en er hier en daar de
póts van. trachten te vestigen. Ook
Reinhard had zijn goedkeuring aan
dit plan gehecht, Tibertius uitbun
dig geprezen over diens gedrag tij
dens zijn ziekte, en onder zulke
omstandigheden de oude vrouw
aangeraden zich niet langer tegen
het huwelijk te verzetten. En zoo
werd onverwachts het ijs gebroken!
„Beste Frits,
Zooeven deelde moeder mij
med'e dat zij er niets tegen zou heli-
ben, indien gij morgen wildot ko
men etenMeer zeide zij niet, en
ik viel haar om den hals. Nu is al
les in orde, mijn lieve, lieve Frits,
nu worden wij: gelukkig met den
zegen der oude, brave vrouw, en
die zegen zal ons levenslang verge
zellen. Ik ben te moede alsof de ge
heele lucht van muziek vervuld1 is,
die mij liefelijk in de ooren ruischt.
In huis ziet alles mij zoo plechtig
aan, en mijn gemoed' is vervuld van
innagen dank aan mijn God1.
Mijn goede Frits I lk bemin u
Uw CHRISTINE.
Deze brief werd aan Tibertius
overhandigd te midden van vrees
en hoop, en 't was hem alsof hij»
droomde. Zijn gewaarwordingen,
na het lezen', waren van dien aard,
dat hij, als overstelpt van zorgen,
met de hand onder het hoofd ging
zitten. Het was de aandoening, die
hem overmeesterde, alsmede de
warme dank voor zijn geluk.
HOOFDSTUK XXIII.
De moeder van Kordes was on
verwachts overgekomen om haar
kranken, zoon te bezoeken. Dit was
Reinhard alles behalve aangenaam,
en hij bejegende de kleine, leven
dige en bezorgde vrouw ver van be
leefd. Onder deze pijnlijke gewaar
wording zeide Dora des anderen
daags aan de koffie: Gij hebt
er immers niets tegen, dat ik me
vrouw Kordes vandaag ten eten'
vraag? Gisteren heeft zij bij SchiL
