Tweede Blad,
Arme öora.
behoorende bij
„Haarlem's Dagblad"
van
Zaterdag 6 April 1901.
No5451
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
de redactie zich met aansprakelijk.
Van ingezonden stukkengeplaatst of niet
geplaatstwordt de kopy niet aan den
inzender teruggegeven.
Aan de „NutsMeden.
n.
Er is dius depressie". Om daar
aan) een einde te maken moet er
worden gereorganiseerd'. En wiel
buiten de finaneieele regeling die
wij voorloopig bespraken, om. Die
is wel gemaakt ondier den invloed
van gelegde de pressie", doch niet
om baar weg te nemen. De kwaal,
die men wil gaan. bestrijden, zit
niet in de financiën der Departe
menten zij zit elders, en düeper.
Luistert maar
„Indien alle departementen een
„groeiend en bloeiend leven lei de
,den, indien hunne ideale verhou-
'„dling tot de Maatschappij, d. w. z.
^,die verhouding tot het werk,
„dat de Maatschappij als geheel
„en dikwijls op initiatief van het
„hoofdbestuur verricht, niet te
„wenschen liet; indien in de de
partementen meer geestdrift voor,
„althans meer algemeene instem-
„ming eni medewerking met, den
„arbeid welke van de Maatschap-
„pij als zoodanig uitgaat, ware te
„vinden, dan zou d'e finaneieele
„Verhouding gemakkelijk te rege
len zijn, aangezien de slechte fi
naneieele toestand van vele depar
tementen in den regel het gevolg
„is van te geringe belangstelling
„in het werk der Maatschappij.
„Die belangstelling op te wek-
„ken, schijnt daarom allereerst
„noodig."
De Commissi etoog met dat doel
aan het werk. De vraag, waarop
zij. het antwoord) gingen zoeken was
in het jaarboekje 1899/1900 reedis
aldus door den Algemeenien secre
taris geformuleerd'
„Welke maatregelen kunnen ge
nomen worden, om meer samen
werking te verkrijgen tusschen
„de departementen onderling, en
„tusschen alle departementen te
„samen en het hoofdbestuur, in het
„gemeenschappelijk bevorderen zoo-
„wel van het werk der Maatschap
pij in haar geheel, als van de be-
langen der departementen."
Drie middelen beveelt de Com
missie daarvoor aan le het ver-
cteelen dier Maatschappij in Distric
ten', met daaraan verbonden Dis-
trictsvergaderingen 2e het houden
van de Algemeene Vergaderingen
ook elders dan te Amsterdam 3e.
„het door tnsschenkomst van een
„algemeen persbureau openbaar
„maken van de. door den algemee-
,nen secretaris te reddgeeren be-
richten omtrent de besluiten, ver-
gade-ringen, plannen en wenschen,
„welke door het hoofdbestuur daar-
„toe aangewezen worden, alsmede
,,de berichten welke hem tot dat
„doel door districten en departe-
„menten ter plaatsing aangeboden
„worden, voor zoover deze aan het
„hoofdbestuur voor publicatie ge
schikt en voldoende belangrijk
„toeschijnen."
Ik schreef dit laatste middel om
nieuw leven te wekken met opzet
woordelijk over, omdat ik geen
kans zag het idee met ééne eükele
zinsnede te resumeeren. Dat komt,
omdat ik er niet veel van begrijp.
Allicht zou men denken dat van
deze lange rede de korre zin is
•men wil een eigen orgaan stichten,
poch de Commissie zegtl dat dit de
bedoeling n i et is; dit is te duur.
Wat bedoelt men dan met „een al
gemeen persbureau", dat hiervoor
in de plaats treedt. :t Zal aan mij
'liggen, maai' ik vat het nieL Wat
ik wèl begrijp 'is dit en ik had'
zoo iets allerminst van1 eene com
missie verwacht aan wier hoofd
Professor Tr.eub staat in plaats
dat dit nieuwerwetsche orgaan met
den titel van algemeen1 persbureau
iets worden zal, waarin de Dep ar-
I^esiilleteïi.
Vrij bewerkt naar het dnitsch
Hij liet haar niet verder spreken,
vatte haar om het slanke middel
en kuste haar op den kleinen, on-
gchuldigen mond..
Dat zegt gij mij zeide hij
toen, en ging naast haar op een
bank zitten. Dat zegt gij mij
herhaalde hij. Maar ik moest u
juist toeroepen.: dat heb ik aan
u te dankenIlc had nooit durven
hopen zoo gelukkig te worden En
nu kwam het „zoo onverdiend'" en
„in zoo ruime matei"
Niet onverdiend! dus viel zij
hem in de rede. Ik ken uw hart -
ik weet hoe daarin de liefde voor
het goede woont en dat laat Go-I
nooit onbeloond.
Zij wisten zeiven niet recht hoe
zij het hadden. Vroeger was het
beider aard en karakter geweest,
hun gevoelens te verbergen maar
thans hadden zij behoefte elkander
hun gedachten en gewaarword! n-
temente.n en de Districten zich'
vrijelijk kunnen uitspreken, en al
wat er in den boezem dier corpora
ties omgaat aldus kan worden ge
uit, komt het orgaan onder de stren
ge censuur van, het hoofdbestuur
d'at ten slotte beoordeel en zal „wat
„voor publicatie geschikt en vol-
doen de belangrijk" is.
Uit de begrooting vermeen ik te
mogen opmaken, dat men voor de
kosten van dit persbureau maar
200.raamt. Dat is natuurlijk d'e
moeite niet waard, om' over te pra
teni. Doch daaruit volgt ook, dat de-
zaak zelve niet heel veel beteekenen.
kan. en moet het een zeer klein
balg je zijn. waarmee aan den zie
ke nieuw leven zal worden inge-
blazen.
Wat betreft het tweede middel...
niet altijd vergadlenen in Amster
dam maar ook elders... de formu
leering van het voorstel doet u eerst
denken, dat geen enkel Departe
ment gedwongen kaai worden de
Alg. Vergadering te ontvangen.. De
vergadering zal „bij beurten" ge
houden, worden ..in d'e verschillen
de Districten sub 1 bedoeld, voor
zoover deze zulks wen
schen", (zoo heet het op pag. 43).
Ik heh een stellig vermoeden, dat
dan de meeste Distriets-hoofdplaat-
sen voor de eer zullen bedanken en
liever zullen zien., dat hun beurt
voorbijgaat. Immers zij krijgen,
van het hoofdbestuur als bijdrage
in do kosten slechts f 250, en die
rest lean het District zelf betalen.
Dat zal den meesten Districten wel
niet oomv-enieeren. Doch raadpleegt
men. nu de deswege voorgestelde
wetswijziging, dan is het ontvan
gen der Algemeene Vergadering
verplichtend. Aan art. 20 der
Wet (nieuw artikel 24) wordt toe
gevoegd „de plaats der vergade
ring wordt aangewezen
„volgens een door de algemeene
„vergadering vastgestelden rooster
„van plaatsen, opgegeven door de
„districten der Maatschappij."
Men ziet het, hier zijn de boven
gespatieerde woorden voor zoo
ver deze zulks wenschen
bij1 ongeluk vergeten. De districten
sturen u eenvoudig de algemeene
vergadering op uw dlak, gelijk te
vens blijken, zal, als wij in het vol
gend artikel de verplichtingen der
districten (nieuw artikel 20e), mee-
deelen.
Eindelijk het le middel tot reor-
ganisafae., de indeeling in distric
ten. Op pag. 14 van d'e1 agenda luidt
het voorstel.;de departementen,
der Maatschappij bijleen te voegen
in districten, elk van ongeveer
een gelijk aantal Departe
menten."
Als op pag. 41 de commissie tot
reorganisatie aan het woord' is, dan
spreekt deze van ..elk van onge
veer 25 departementen."
En als ik pag. 69 nasla hoe de ge
wijzigde wet het denkbeeld om
schrijft, dan lees ik: Nieuw artikel
19 „De departementen der Maat
schappij worden samengevoegd) in
groepen, welke verdeeld worden
over even zoovele districten, elk
van ongeveer een gelijk aantal de
partementen. Deze districtsindee-
1 insr wordt door het hoofdbestuur,
de departementen gehoord, vastge
steld, en zoo dikwijls het noodig
blijkt, herzien."
Er is dus op 't oogenblik geen
peil op te trekken, waar het Depar
tement Haarlem bij de indleeling
in districten belanden zal. Neemt
men de lijst der districten ter hand
dan' vindt men er 62 in Noord-Hol
land. Het wemelt van Departemen
ten benoorden Alkmaar, doch in
de nabijheid van Haarlem zoo ten
noorden als ten zuiden vindt mien
er haast geen enkel. Wij zullen dus
met de Zaanstreek, Edam en het
Gooi wel bij Amsterdam moeten
worden ingelijfd.
Dit is echter van later zorg. De
vraag is echterwat moeten die
Districten doen Want 't kost geld.
De helft dier kosten van de dis-
trictsvergaderingeo wordt door de
Departementen, de andere helft
door d'e algemeene kas betaald.
Beiden tot een maximum van 10
cents per lid en Donateur. Dat
maakt voor onze afdeeling weer
25.Ik heb er geen bezwaar te
gen, mits... men waar krijgt voor
zijn geld. En of nu die clistricts-
vergaderingen tweemaal in 't jaar
gen bloot te leggen.
Intussc-hen begon het te scheme
ren. Zij stonden op, deden een
poortje open en wandelden den
weg langs den tuin een eindje op.
Het was hetzelfde voetpad', dat den
tuin van dokter Paulsen van de na
bijgelegen wellanden scheidde. De
ze grensden aan 't meer, welks ge
heimzinnig ruischen tot hen door
drong. En de frissche avondkoelte
die met den geur van het jonge
gras hen omringde, verhoogde nog
de gelukkige stemming, waarin zij
waren.
Toen zij, na verscheiden keeren
op en neer gewandeld te hebben,
weer langs den tuin van Paulsen
kwamen, werden zij een vrouwen
gestalte gewaar, die onbeweeglijk
in de wijde ruimte stond te turen.
Zij scheen de nadering van het
jeugdige echtpaar niet eens te heb
ben opgemerkt. Eerst toen zij haar
bijna strijkelings voorbij gingen,
herkende Tibertius mevrouw Rein-
hard en nam met een eerbiedigen
groet den hoed af.
U hier zoo alleen, mevrouw?
zeide hij en hield Christine staan
de. die licht bedeesd was, als zij
vreemden ontmoette.
Dora reikte beiden de hand en
te houden eenig nut zullen afwer
pen, meen ik zeer te mogen be
twijfelen.
Wat zullen die districten doen
De eerste formuleering diaarvan
vindien wij weer op pag. 14, aldus
luidende
„bespreking van onderwerpen
„door d'e tot elk district behooren-
,,de departementen ten minste één
„maand vóór de d'istrietsvergade-
„ring bij het districtsbestuur in te
„dienen, alsmede tot bespreking
„der circulaires, die voorstellen
„voor de algemeene vergadering,
„en van andere belangen der
„Maatschiapoij. welke d'oor het
„hoofdbestuur aan de orde worden
„gesteld1."
Dat alles is vaag en nevelachtig.
Daarom vestig ik nu de aandiacht
op de nadere explicatie die de-
commissie geeft op pag. 42. De
commissie onderscheidt dan voor
de districten drieërlei werkzaam
heid. le. Zij hebben adviseerende
stem in de commissie voor de 10-
jaarlijksche wetsherziening2e.
Zij moeten vertegenwoordigd' wor
den in de commissie van art. 41
en 45 der wet3e. Zij moeten s a-
menwerken.
„a. tot het voor gemeenschappe
lijke rekening uitnood!gen van
„sprekers over vooraf vastgestelde
„onderwerpen
„b. het onderling doen wisselen
„van boeken uit de respectieve
„volksbibliotheken, en het vestigen
„van filiaalbibliotheken in d'e ver
schillende dorpen van het dis-
„trict. waar de-ze nog niet zijn ge
vestigd;
,,c. het onderling meedëelen van
„ervaringen, verkregen ten aan
dien van de vestiging, de exploi
tatie en de uitkomsten van de
partementale instellingen
„d. het gemeenschappelijk aan-
„koopen van leermiddelen, sciop-
ticons, inventaris voor een volks-
„cursus -in koken en huishouden,
„enz.
„e. het beheer van de departe-
„men-tale instellingen, in 't bij-
ponder dat der spaar-
„b ank en."
En dan zijn wij er nog niet. In
die districtsvergaderingen kan miem
ook voorstellen aan 't hoofd
bestuur dioen, betreffende
„a. aanvragen om sprekers in
,vooirdrachten welke van wege het
„hoofdbestuur worden aangeboden,
„welke sprekers dan bijv. achter
eenvolgens in drie departementen
„van het district zouden kunnen
„optreden
„b. aanvragen om seriën van tex-
„tan en platen voor het houden van
„voordrachten met licht';.-, riden,
„enz.
Dit zijn al zoo de idealen der
commissie, die de nieuwe voorstel
len heeft voorbereid. Van- dezelfde
commissie zijn ook afkomstig de
wetswijzigingen, welke voor het
scheppen van die districten noodig
zijn. Daar luidt' de formuleering
weer geheel anders, want hier om
schrijft men de werkzaamheden al
dus, dat zij moeten le-iden i n 't
b ij z on d e r tot de volgende doel
einden
,,a. het benoemen van leden in
„de- commissie volgens artt. 45, 49,
„en 71 der Wet
„b. het geven van adviezen aan
„de departementen, tot hunne res
pectieve districten behoorende,
„omtrent de van het hoofdbestuur
„aan de departementen gezonden
„circulaires, punten ter besc-hrij-
„ving van de algemeene vergade-
ping, rapporten, kleine geschrif
ten enz. en- omtrent de tot hen- ge-
„richte schriftelijke aanvragen om
„raad! en voorlichting;
„c. het bespreken van districts-
belangen en van, de belangen der
„Maatschappij in 't algemeen
,.d. het ontwerpen en toezenden
„aan die respectieve departementen
„van voorstellen aan de algemeene
„vergadering en het hoofdbestuur
„e. het doen van voorstellen aan
•„het hoofdbestuur omtrent de plaats
„waar en de inric-ht-ing van dè al-
„gemeene vergadering wanneer
„deze, overeenkomstig den rooster
„in het district staat gehouden te
„worden
,,f. het gebruik malven van de
„rechten- in deze wet aan de dis-
tri eten verleend1."
Bij nauwkeurige vergelijking van
knikte verlegen. Ik had er be
hoefte aan eens naar het meer te
zien. Mijn man en mijn ouders zit
ten onder de warande, ik ben
hun ontvlucht. Wat is deze avond
schoon
Men kon de weidevlakte nog
slechts onduidelijk zien. Er steeg
langzaam een witte nevel naar om
hoog in de verte doemde schijn
baar de damp op van een kalmen
heidebrand en nog eenmaal werd
de doodsche stilte van den avond
door hst gefladder van een menigte
bijna over den grond vliegende ek
sters verbroken. Want het zachte
ruischen van het meer werd nau
welijks gehoord. Het geleek maar
de rustige ademhaling der natuur,
die haar schepselen tot kalmte
stemmen en hen voor den naderen
den slaap doen indommelen wil.
Nog even schrikte een meeuw op
alsof zij zich verlaat had. Dit op
schrikken klonk akelig, en toch
was het voor Dora een dagelij ksc-h
verschijnsel.
Nadat ze, bijna zonder een woord
te wisselen, een poosje met hun
drieën heen en weer gewandeld'
hadden, wenschten Tibertius en
Christine der jonge vrouw gceden-
nacht en keerden naar huis terug.
deze drie verschillende uitingen;
over de districten; en wat zij zul
len hebben te doen, blijkt d'at de
commissie, die deze voorstellingen
van do zaak ontwierp, telkens een
ander beeld! daarvan, heeft voor
oogen gehad. Wordt voorstel XIII
(pag. 14) als een goedige poging om
wat nieuw leven te wekken gefor
muleerd, de toelichting op pag. 42
doet u denken aan het organisee-
ren van een paar nieuwe praatge
legenheden in „Nu^"districtsverga
deringen, het geld' niet waard dat
zij kosten, doch welkome gelegen
heden voor vergadering-welluste
lingen, zooals ons Nederlandisch
volk ze bij honderden misschien
duizenden kan aanwijzen. Bij der-
do lezing, namelijk volgens de
wettelijke formuleeringen, worden
het colleges onder leiding van le
den van het hoofdbestuur of van
den algemeenen secretaris, waar de
zaken eenvoudig worden geprepa
reerd en gaar gebakken, om op de
algemeene vergadering te worden
gegeten. De c-oinmissie doet het in
hare toelichting voorkomen, alsof
de autonomie d)er departementen
volkomen bewaard blijft, doch dat
is onmogelijk. Wat beteekenen
dan dlistrictsbeslui ten en clistricts-
voorstelleai aan het hoofdbestuur?
M'en vergehe het nietieder depar
tement groot of klein, zendt één
lid naar de districtsvergadering.
Dat éénie lid brengt niet uit het aan
tal stemmen, d'at aan het departe
ment ter algemeene vergadering
toekomt... het Am sterdam sche, het
Haariemsche. het Zaandiamsche lid
en dat uit Krommenie, vertegen
woordigt'één stem. Dat kan niets
geen kwaad, als er op diie districts
vergaderingen wat orageleuterd
wordt, en als gevolg daarvan'
w e n s c h e 1 i j k h e d e n worden
uitgesproken., waarvan de verwe
zenlijking ten slotte door de de
partementen zeiven kan worden
goed- of afgekeurd,. Maar één depu-
taat, die als lid' van een dis-
tri ctsvergadering een geheel depar
tement kan verbinden, d'at is ge
heel in strijd' met die geschiedenis
van stemrecht in de Maatschappij.
Van tweeën een dusöf diie dis-
trictsindieeling is geheel zonder be-
beekenis, dus het gold niet waard
öf zij is de eerste stap op den ge
vaarlijken weg van centralisatie,
die ik in onze Maatschappij vol
strekt niet verlang ingevoerd te
zien. De beeldspraak, waarmee de
commissie op pag. 42 die toelich
ting van hare districtsplannen be
sluit. is op dit punt dius ook zeea'
welsprekend: „uwe commissie is
„van oordeel', dlat langs diezen weg
„die autonomie van elk depar
tment gehandhaafd blijft, maar
„d'oor meerdere samenwerking der
„antonome departementen hunne
„eigen belangen' en die dJer Maat
schappij beter zulten wordien be
hartigd, terwijl het hoofdbestuur
„door zijn afgevaardigden; in ver
schillende districten geregelde
„voeling onderhoudt met die depar
tementen, zoodat inderdaad, het
„bloed der Maatschappij van de
„uiteinden telkens vloeit naar het
„middelpunt, en omgekeerd van
„het middelpunt naar de uitein
den."
Ik voor mij zou zeggen, laat dat
bloed' zich diie dubbele wandeling
besparen, want autonoom bloed,
dat van d'e uiteinden een reds maakt,
naar het middelpunt, om daar voe
ling te houden met het hoofdbe
stuur, komt in den regel veel min
der autonoom in de uiteinden te-
rag dan het gegaan is.
Nog eens d'an wat zullen wij als
Haarlemsch Departement met die
voorstellen doen
Hierover in een laatste' artikel.
(Wordt vervolgd)
Rechtszaken
Zware mishandeling.
Sytse Prosécs een oud-militair, was
siuds October jl. werkzaam als knecht
bij den schoenmaker Vellinga, Saenre-
damstraat 69 te Amsterdam. Hij woon
de bij hem in huis. moest betalen een
kostgeld van f 2 's weeks en bovendien
20 in de drie maanden.
In den beginne ging alles goed, en
was er vrede in huis. Soms een klein
geschil over het slechte werk dat Sytse
afleverde.
In den morgen van den 2en Maart
Dora bleef staan en oogde hen
na.
Wat waren deze menschen geluk
kig. Zij. zoo goed. van haar schoon
heid onbewust; hij, zoo tevreden,
zoo dankbaar.En Dora zel
ve? zij, die hier in den stillen avond
vóór zich heen staarde en daar de
zacht ruischende muziek van het
meer hoorde, zij was ongeluk
kig tot stervens toe treurig.
Eindelijk keerde zij langzaam,
langs de struiken en paden van
den tuin heen, naar het ouderlijke
huis terug.
August en Tibertius werden meer
en meer bevriend; en hun toenade
ring werd nog grooter, loon de eer
ste Christine ook leerde kennen.
Haar lief en goedig uiterlijk, de
schalkschheid, die zich bij haar
openbaarde, vooral echter de be
valligheid, die zij ten toon spreid
de. deden August aangenaam aan.
Daarbij kwam nog, dat beiden Do-
ra liefhadden. August mocht Chris
tine nog des te beter lijden, naar
mate zij meer van Dora hield.
Ook Sophie was door het jonge
was Vellinga ontevreden over een re
paratie en zei tot Prosée, „dat hij wel
kon gaan wandelen," en Prosée ging
wandelen', kwam tegen vier uur terug,
at smakelijk mee, en ging na den eten
weer uit, om tegen twaalf uur weer
thuis te komen, eenigszins boven zijn
bier.
Vellinga had bezoek en zat in de ach
terkamer. Prosée trad niet binnen,
doch ging in de voorkamer, tevens
werkkamer. Daar begon hij leven te
maken, met deuren te smiiter zoodat
de huisheer naar hem toeging, om te
zien, wat hij uitvoerde, te meer waar
hij bang was dat Prosée zijn machine
zou beschadigen. Vellinga gaf hem oen
duw om op zij te gaan en na een kleine
woordenwisseling ging hii weer naar
de achterkamer.
Even daarna kwam Prosée toch bin
nen in een niet welvoegelijk toilet. Vel
linga zei, dat hii zich eerste aan moest
kleeden. Prosée werd kwaad, trok een
mes, dat hij aan de linkerzijde in zijn
broekshand verborgen had en verwond
de Vellinga vrij hevic aan den hals en
de rechterzijde. De gekwetste is toen
gebracht naar het Buiten-Gasthuis.
Gevaarlijk waren de wonden niet. en
na verbinding kon Vellinga direct weer
vertrekken, om na zes dagen zijn dage
lij ksch werk weer te verrichten.
Toen Prosée 's nachts thuis kwam,
werd hij binnengelaten door Veilinga's
vrouw, tot wie hij zei: Hier zal van
avond moord en doodslag geschieden."
Daarna was hij in de werkkamer zijn
schoenmakersmes gaan scherpen.
Woensdag stond Prosée voor de Am-
sterdamsche rechtbank, beklaagd van
poging tot het toebrengen van zwaar
lichamelijk letsel.
De beklaagde zei niet met opzet ge
handeld te hebben. Vellinga had hem
een slag in het gezicht gegeven, waar
op hij zoo woedend was geworden, dat
hij teruggeslagen had, en misschien
ook wel gestoken met het mes, dat hij
toevallig bij zich droeg.
Het O. M., waargenomen door mr.
Van Dam, requireerde 6 maanden ge
vangenisstraf.
De verdediger, mr. E. A. Cosman,
achtte het primair ten laste gelegde,
poging tot het toebrengen van zwaar
lichamelijk letsel, niet bewezen en
vroeg op grond hiervan directe invrij-
heidsstelling van den beklaagde.
De rechtbank ging op dit verzoek
niet in en bepaalde de uitspraak op
heden over veertien dagen.
Een. dure koe.
Drie jaren geleden vernielde een
koe een afsluiting van den spoorweg
en Parijs naar Brest, kwam zoo op
de sporen en werd door sen goederen
trein gedood. Manr tevens ontspoorde
de trein met het ongelukkig gevolg dat
de conducteur omkwam. De eigenaar
van de koe werd door de Maatschappij
tot vergoeding der schade aangespro
ken en veroordeeld. Ook de weduwe
van den conducteur eischte vergoeding
en de rechtbank van Parijs wees die
vordering toe zoo ten laste van de
Maatschappij als van den eigenaar
der koe. Van beide vonnissen werd
hooger beroep aangeteekend waarin
dezer dagen het gerechtshof te Parijs
arrest heeft gewezen. Dit luidt geheel
ten nadeele van den genoemden eige
naar, die nu do volle schade zoo aan
de spoorweg-maatschappij als aan de
weduwe heeft te betalen. De boeren
die weiden langs de spoorbaan hebben,
zijn over deze uitspraak lang niet ge
sticht en hebben zich reeds vereenigd
om voor zulke schromelijke gevolgen
van stoutigheden van hun koeien door
wijziging in de wetgeving gevrijwaard
te worden.
Dè ijels van Judels.
Woensdagmorgen, in alle stilte, voor
een zeer klein publiek, trad Judels té
Amsterdam op, in eene kleine, maar
dankbare rol. Hij trad op niet uit ei
gen wil, daarom niet met tegenzin
hij moest optreden in een historisch
stuk door hem beleefd, een oorspronke
lijk drama mijn gestolen jas."
Judels was den llen Maart "s mid
dags op visite hij een kennis, die'op dc
Keizersgracht 264 woonde, liet was
koud en hij had zijn zwure pelsjas aan,
die hij buiten aan den kapstok hing,
voor hij de kamer binnentrad. Toen hij
weg wilde gaan, zag hij tot zijn schrik
dat zijn jas weg was. Niemand wist tr
iets van.
Toen Judels gevraagd werd hoeveel
waarde de pels had,zei hij datvoor hem
de waarde zeer groot was. Hij had hem
gekocht voor f 240 a f 250. Maar een
pelsjas heeft innerlijke waarde, hehal-
i' nl* '-T do ni"l in zil. In elk gevai is
echtpaar vriendelijk ontvangen en
sprak maar al te gaarne met Chris
tine over Dora.
Kunt gij dan niet eens met
haar ouders er over spreken?
vraagde Tibertius aan Sophie, na
dat August hem weer van een nieu
we beleediging verteld had, die
Dora had moeten ondergaan. Mij
dunkt, dat het indruk maken zou,
als de dokter eens een ernstig
woordje met-Reinhard sprak. In
het uiterste geval zou men moeten
zien tc bewerken, dat deze onna
tuurlijke verbintenis verbroken
werd.
Sophie glimlachte, maar het was
een weemoedige trek, die zich om
haar mond plooide. Hoe dikwijls
had zi.i reeds met Dora's moeder ge
sprokén. zonder dat deze een be
sluit genomen, of haar man tot een
beslissenden stap aangespoord had.
Het scheen den schoonouders aan
moed te ontbreken, Reinhard diens
gedrag onder dc oogen te brengen;
ook waren zij niet geheel op de
hand hunner dochter. Dora had ook
schuld, had mevrouw Paulsen ge
zegd. Zij was knorrig, onvriende
lijk en liefdeloos. En wat zou er
van haar worden, als zij van Rein
hard1 scheidde? Wanneer de laat-
2 50 de prijs waarvoor de beklaag
de zegt hem gekocht te hebben zeer
goedkoop.
De ambtenaar van het O. M„ requi-
reerde 1 jaar gevangenisstraf voor J.
Koosemans, den beklaagde, een oud
varensgezel.
Broedermoord.
Voor de rechtbank te Maastricht
stond terecht de 17-jarige G. II. Vranc-
ken, opperman te Oud-Vroenhoven,
beschuldigd van poging tot doodslag
op zijn broeder, althans het opzettelijk
toebrengen van zwaar lichamelijk let
sel aan dezen. Op 17 December had
beklaagde uit het venster van een bo
venkamer zij ner woning een met kogels
geladen revolver op zijn ouderen broe
der, die zich dien dag weder woest ge
dragen en zijne moeder gedreigd had,
gericht en afgeschoten, waardoor deze
in het voorhoofd getroffen, doch niet
gedood, noch zwaar verwond is ge
worden, omdat de kracht van het
schot werd gebroken, doordien de
kogel eerst door de kiep van een pet
is gedrongen en beklaagde ook onbe
kwaam in het lianteeren van vuur
wapens was.
Beklaagde, die een gunstig uiter
lijk heeft en gunstig bekend staat, be-
1 ut te hebben geschoten, doch niet
het vooremen te hebben gehad zijn
broeder te dooden of hem zwaar licha
melijk letsel toe te brengen.
Het O. M. hield nochthans de laatste
qualificatie van het feit staande en re-
quireerde eene gevangenisstraf voor
den tijd van 18 maanden.
Mr. Dumoulin, die de verdediging
voordroeg, concludeerde op grond van
het 2de lid van art. 41 wetboek van
strafrecht tot vrijspraak, subs, eene
lichte straf.
Uitspraak 16 April a. s.
Sport en Wedstrijden.
Wielernieuws.
Major Taylor kan zich niet bekla
gen, dat hij niet geplaatst wordt tegen
over de beste Europeesche renners.
Behalve de reeds genoemde tegenstan
ders van den vliegenden neger komt
nu de bekende Belg Grogna de lijst
nog met een nummertje vergrooten nL
de match op Maandag 15 April te Ver-
viers te rijden tusschen Major Taylor
en Grogna, op 't oogenblik zeker den
sterkstenBelg.
Tot dc belangrijkste deelnemers aan
den Grooten Paaschprijs op de Pare
des Princesbaan to Parijs, behooren:
de Engelschen Jenkins en Gascovne, de
Belgen Grogna en Van den Born, de
Italianen Bixio en Ferrari. De Fran-
schen komen natuurlijk in grooten
getale opzetten. Jacquelin en de ge
wone renners op de Pare des Princes
baan zullen de gasten ontvangen.
Schilling, onze Guus, is in Berlijn
druk aan het trainen voor de Paasch-
wedstrijden.
Ook Piet Dickentmann is ondanks
het slechte weer en de kou dagelijks
op de Friedenaubaan te vinden, waar
hij geregeld achter zijn tandems rijdt.
Onlangs maakte hij al een paar baan
tjes (500 nieter) van 30 seconden.
Een merkwaardige circulaire
Een rijwielhersteller te Brooklijn be
veelt zich aan per volgende origineele
circulaire:
„Als uw rijwiel ziek is, laat dan dr.
Boettner komen, ervaren cycleologist,
die de diagnose zal vaststellen en uw
ros genezen.
„Hij is een gediplomeerd geneesheer,
altijd bereid om zieken en gebrekkiger»
te helpen. Dat hij bevoegd is tot hei
uitoefenen van practijk, kan hij bewij
zen door vertoon van een diploma van
de League of American Wheelmen. Hij
is ook consul van dezen bond en ge
rechtigd u als lid in te schrijven of uw
lidmaatschap te vernieuwen. Zijn me
disch laboratorium bevat alles wat kan
dienen tot onmiddellijke genezing van
uw rijwiel. Hij is ruim voorzien van
chirurgische instrumenten voor ampu
taties enz. Zuivere onderhuidsche in-
spuitngen met ozon. Alle huidziekten
worden onmiddellijk genezen volgens
do wetenschappelijk methode der vac
cinatie. Visites worden bij den pa
tient aan huis gebracht en op verlan
gen wordt de zieke gratis naar ons hos
pitaal gebracht. Wij staan in geener
lei connectie met andere zoogenaamde
allophathische, homeophatische, cyclo-
logische doctoren. Onze methode van
genezing is electrisch; zij berust op
toepassing van het gezonde verstand en
uw liet, leven in plaats van
ste tegenover haar zat en van zijn
standpunt uitging en dit was
in den laatsten tijd meermalen ge
beurd - - kon zij hem niet geheel
en al ongelijk geven. Hij had nu
eonmaal een manier van sprekeai,
die altijd overtuigde en waar
door hij per slot van rekening al
tijd gelijk.kreeg. En dan het geld?
Hij was de rijke man. Zou het niet
gelijk staan met een bekentenis van
eigen schuld, wanneer zij zich
mengde in een scheiding tusschen
Reinhard en Dora? En. aldus ein
digde Sophie haar mededeelingen
Hierin schijnt de zwarigheid te be
staan. dat de ouders van Dora wei
geren de betrekking te helpen ver
breken. Daarbij komt nog dat Paul
sen vóór zijn tijd oud geworden is;
zijn laatste ziekte heeft hem sterk
aangegrepen hij vreest de tijden,
die komen zullen, waarin zijn ver-
diensten ophouden. Er is geen for
tuin. En daarvoor is de hoop op
zijn dochter gevestigd. Het een slaat
met het ander in het nauwste ver
band. en Dora gewaagt maar al to
dikwijls van deze omstandigheden.
Eens zelfs zeide zij. hoe zeer haar
de onzekerheid verontrustte, wat er
van haar ouders worden zou op
hun ouden dag.
