NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Arme Dora.
18e Jaargang
Woensdag 17 April 1901.
No. 5459
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN
Voor Haarlem per 3 maanden ƒ1.20 -ApÉgHjaaVan 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Ots. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), P"38 ^er Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1-30 i Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Reclames 30 Oent per regel.
Afzonderlijke nummers0.02f£ BureausGebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden 0.37^ Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
de omstreken en franco per poBfc0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, "behalve op Zon- en Feestdagen,
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 31bit Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 17 April
bevat o.a.
Ontmoediging der Engelschen,
Eischen van schadevergoeding aan
China, In den uitersten nood, Het
Engelsche gezantschap, Verkiezin
gen, Tuinbouw, Ons Onderwijs.
Politiek Overzicht.
De .,Timcs"-carr°spondent te San-
na's Post verklaart, dat Engeland's
positie in de Republieken bijzon-
dier zwak is. „Men kan geen. 5000
yards buiten de militaire lijn tus-
schen Basoetoland1- en Bloemfontein
gaan», zonder giavaar te loopen van
door oen Boer en-patrouille te wor
den aangeschoten. Het geheele leg
ger is beu van den oorlogieder
officier en soldaat vraagt, hoe lang
dat zoo nog zal moeten duren. De
toestand schiint verder van het e,in
de dan ooit."
De „Standards-correspondent te
Pretoria schrijft op denzelfdlen ont-
moedüg,enden, hopeloozen toon.
In een hoofdartikel zegt de „Stan
dard'", dat het duidelijk is dat de
Boeren nog aanzienlijke militaire
hulpbronnen hebben, en dat hun
ammunitie nog niet zeer veront
rustend1 verminderd' is.
Het geheele artikel toont, dat naar
de „Standard" hoopt, zoo de Boe
renleiders zic-h niet willen overge
ven, kleine commando's bet zullen
doen.
Hoe schaarsch het dan dus ook
met het oorlogsnieuws moge wezen
deze verklaringen zeggen' genoeg.
Zij spreken boekdelen.
De hoop van die „Standard is,
dat kleine commando's zich zullen
overgeven, indien de leiders het
niet willen doen en zoodoende de
Boeremmacht versterkt zal worden.
Dit zal wel een ij dele hoop blij
ken, want het zou nog eerder te be
grijpen zijn dat zich éérst de lea
ders overgeven, en daarna, doordat
ze gedemoraliseerd! zijn, verschil
lende kleine commando's dan om
gekeerd. Zoolang de Wet en Botha
staan zullen wel alle Boeren staan.
De geheele, ongeveer 250 K.M.
lange spoorlijn PretoriarPietersburg
is nu door de Engelschen bezet,
maar wat zij hiermede beoogen is
een raadsel. Het gebied ten noor
dien. ten westen en ten oosten van
de lijn i's in 's vijand© handen, zoo-
dab een voortdurende bewaking,
een onafgebroken heen en weer rij
den van gepantserde treinen niet
zal kunnen beletten, dat bij' eenige
activiteit van de Boeren de gemeen
schap met Pretoria, het zuidelijk
eindpunt, herhaaldelijk wordt ver
stoord. terwijl alle toevoer van de
ze plaats moet komen.
De Fransch-Italiaansche innig
heid heeft nu een tegenwicht ge
vonden zoo doen ten minste de
Duibsche bladen het voorkomen
in de reis van. den Duiitsehen Kroon
prins naar Weenen, en in de harte
lijke ontvangst, d;ie hem daar be
reid werd. Men laat natuurlijk in
dit verband het licht scherp vallen,
op de Duitsch-Ooslenrijksche solide
vriendschap.
Omtrent den gang van zaken' in
China weinig nieuws. Enkele cij
fers zijn: thans bekend geworden
omtrent de schadeloosstellingen die
gevraagd worden.
Zoo worden genoemd' de gevraag
de schadeloosstellingen' voor krijgs
verrichtingen, ênz., doch zonder de
eischen van particulieren, zendings
genootschappen enzvoor En
geland' 54 millioen gulden,, Duitsch
land' 144 millioen gulden, Frank
rijk 156 millioen gulden en Rus
land 204 millioen gulden.
De „Politische Corr.espondenz"
meldt, dat Frankrijk ook de scha
deloosstelling van de Italiaansche
zendingsvereenigingen zal steunen.
Of de genoemde cijfers juist zijn
valt nog wel te betwijfelen De
„Daily Mail" noemt het voor Enge
land geëischte bedrag 72 millioen
gulden. De .Daily Telegraph" zegt
dal Rusland niet alleen schadever
goeding eischt voor de deelneming
abn de expeditie in Tsjili, maar
ook voor het vervoer en bet onder
houd' van een leger van' 123.000 man
in Mantsjoerije, voor het beschadi
gen en vernielen' der Mantsjoerij-
sche spoorweglijn enz.
Dat Duitschland zich met een
schadevergoeding van 144 millioen
gulden zou tevreden stellen is even
eens moeilijk aan te nemen daar
alleen de suopletoire begroetingen,
door den Rijksdag goedgekeurd,
reeds 165 millioen gulden bedra
gen.
Buiteniandsch Nieuws.
Leo Tolstoï.
Léo Talstoï heeft aan Czaar Nico-
laas een brief geschreven, naar aan
leiding van het banvonnis door dien
procurator der H. Synode tegen hem
uitgesproken, waarin hij den Czaar
waarschuwt tegen het reactionnair
stelsel en de felle onderdrukking op
godsdienstig gebied, die door Konstan-
tyn Pötrowitsj Pobyedonostsef worden
ingevoerd.
Reeds verleden jaar heeft Tolstoï
den Czaar geschreven om hem op het
gevaarlijke van den godsdiensthaat
van Pobyedonostsef te wijzen en hem
te verzoeken den procureur der II. Sy
node en den minister Sipiaguine te
ontslaan.
In den uitersten nood.
Leij clsdbrp, waarheen dte zetel
van tie Transvaalsche regeering- in
het uiterste geval van nood' schijnt
verplaatst te zullen worden, ligt
110 K.M. ten oosten van Pieters
burg. Het dorp ligt tusschen de, hel-
linig van de Murchison-ketem en den
Spitskop, maar altijd nog 2000 voet
hoog. Hoewel de bergen in die buurt
over het algemeen niet meer verge
leken kunnen worden met het hoog
gebergte, dat b.v. h/atal van den
Vrijstaat scheidt, bereiken ziji toch
hier en daar een respectable hoogte.
In de onmiddellijke nabijheid van
Pietersburg vindt men bergen van
4750 voet, en naar het oosten toe
stijgt het gebergte nog meer, zoo-
dat een kolonne op weg van Pie
tersburg naar Leijdsdorp met moei
lijkheden zou te kampen hebben,
zooals de Engelschen tot dusver nog
niet ontmoet hebben. Een eenigs-
zins begaanbare weg voert van. Pie
tersburg uit slechts tot Haemerts-
burg aan die Letaba-rivier, nog niet
eens halverwege Leijdsdorp. Van
Haenertsbure" af heeft men geen
andere wegen dan' bergpaden die
zich door het gebergte' kronkelen.
De natuur zelf heeft de Boeren hier
dus voordeelen in de hand gegeven
waarvan zii naar hartelust partij
kunnen trekken. Ten noorden van
de Ol'ifantsrivier zullen de Engel
schen zich wel geen weg kunnen
banen, daar het terrein naar het
noorden toe voortdurend' moei el ij-
ker wordt. De eenige manier om
Leijdsdorp te bereiken zou zijn dat
de- Engelschen door het dal van de
Olifantsrivier of van Lijdenburg
uit oprukten1-. Men zou dan evenwel
de verbinding met den spoorweg
prijs moeten geven. Dan zouden
zij echter in de eerste plaats slechts
met groote moeite levensmiddelen
aangevoerd kunnen krijgen en in
de tweede plaats tol bescheming
van de verbindingslijn een troepen
macht noodig hebben zoo groot als
zij niet kunnen missen zoind'er hun
andere stellingen in gevaar te bren
gen. Daarom zullen de Engelschen
waarschijnlijk niet verder kunnen
oprukken en de Boeren in het dis
trict Zoutpansberg ongemoeid' moe
ten laten.
Het district Leijdsdorp is een van
de rijkste in Transvaal. Rondom
het dorp wordt goud gevonden
daar worden de Murchison-, Woodi-
bush en Thabinie-mijmeni geëxploi
teerd. Verder strekt zich van de
oostelijke hellingen van het geberg
te tot aan de Portugeesche grens
vruchtbaar weiland' uit, dat een
geschikte verblijfplaats zal zijn
voor het in veiligheid gebrachte
vee van. de Boeren. Wie aan het
klimaat gewend is, zooals die Boe
ren. kan dus op zijn gemak de.n
loop van de gebeurtenissen afwach
ten. Vreemdelingen zouden echter
gevaar loopen er malaria, typhus en
dysenterie op te doen, ziekten waar
mede de Engelschen reeds ruim
schoots kennis hebben gemaakt,
maar die in het noorden dubbel ge
vaarlijk voor hen zouden wezen.
Het geheele Zoutpansbergdlistrict,
waarvan Pietersburg de hoofdstad-
is, S'taat trouwens wegens zijn on
gezondheid in een kwaden reuk.
Zelfs onder de geharde Boeren is
de sterfte in dat d'istric-t het grootst.
Hoeveel meer zullen dan de Engel
sche troepen te lijden hebben, die
reed's verzwakt zijn door maanden
lange ontberingen. Ook daarom is
het niet waarschijnlijk dat de En
gelschen Pietersburg op den duur
bezet zullen kunnen houden.
Algemeene berichten.
Lord Kitchener seint uit Pretoria
van 15 dezer
Bij Babington's operaties werd
het laager van generaal Smuts ten
noordwesten van Klerksdorp bij
het aanbreken van dein d'ag d'oor ko
lonel Rawlington's colonne be
stormd. Zes Boeren sneuvelden, 10
werden gewond123 gevangen geno
men. Een twaalf pondier en een pom
pom. onbeschadigd', twee munitie
wagens, eenige paarden en wat vee
werden buit gemaakt. Onze verlie
zen bedragen' 3 gewonden.
Kolonel Plumer nam veldlkomet
Briel en 16 man gevangen, maakte
tien wagens. 18 geweren1, een paar
paarden en wat vee buit.
In de Oranje-Rivier-kolonie' wer
den gedurende' kolonel Pitcher's
operaties zeven Boeren' gedood, een
gaf zich over. Een aanzienlijke hoe
veelheid' vee werd buit gemaakt.
Het Hoogverraadshof veroordeel
de het Kaapsche perlementslid De
Wet tot; drie jaar gevangenisstraf
en een boete van 5000 pond ster
ling.
De „Daily Mail" heeft een zon
derling telegram uit Pietermaritz-
burg, dat er in Natal een groote sa
menzwering onder de kaffers is
ontdekt, die ten doel zoudle hebben
de oppermacht der zwarten in dliie
kolonie te herstellen. De machte
loosheid der Engelschen om den
oorlog te eindigen zoud'e de zaak
zoo verlokkelijk maken voor de
heerem Zoeloe's en hen d,oen mee-
nen, dat zij door den strijd' der wit-
menschen nu de mooiste ka.ns heb
ben weer d'e baas te worden.
Maandag werd i,n het vaticaan
het geheime- consistorium gehou
den, Donderdag a.s. vindt het open
bare consistorium plaats. De Paus
heeft als gewoonlijk, een toe
spraak gehouden -en sprak daar
in zijn droefheid uit over de in ve
le deelen van Europa hervatte vij
andelijkheden tegen de kerk, in
het bijzonder over de wet tegen d'e
congregaties in een naburig land
d'at algeheels vrijheid voor allen
predikt.
De Paus herinnerde aan de op
roerige betoogingen in andere lan
den, waarin hij de voorloopers ziet
van ernstige feiten en ergere ge
beurtenissen. Ten- slotte sprak hij
over den duur en d'e positie van
het pausdom en over het wetsvoor
stel op de echtscheiding dat wel
dra bij de Italiaansche Kamer zal
worden ingediend.
De „Lokal-anzeiger" verneemt uit
Peking dat Maandag een jonge Chi
nees, Howan genaamd is gevangen
genomen als moordenaar van kapi
tein Barisch. Hij heeft de misdaad
bekend en geeft op, den moord ge-
pleegd te hebben onder den indruk
van een mishandeling door den ka
pitein. Hij heeft zich zelfs op de
daad. beroemd. Howan en een an
dere Chinees die ook gevan
gen werd genomen, werden aange
troffen rijdende op paarden van
den vermoorde. Behalve deze bei
den zijn. nog twee Chineezen ge
pakt die medeplichtig moeten zijn.
Een Duitscher die tot zijn dood
ongenoemd1 wil blijven, heeft
250.000 mk. e-eschonken voor de op
richting van een sanatorium voor
teringachtige kinderen te Belzig, in
Brandenburg.
Het comité generaal van d'e Fran-
sch-e socialistische partij heeft aan
Jaurès en Vaillant, de Fransche le
den van het internationaal bureau
te Brussel, machtiging verleend',
aan het bureau voor te stellen, een
beroep te doen op het proletariaat
om den, eersten Mei een betooging
te houden voor het verdrukte volk
van Rusland. Met datzelfde doel zal
het comité den 18en April een groo
te meeting op touw zetten.
Stadsnieuws
Haarlem, 16 April 1901.
Tuinbouw.
De afdeeling Haarlem der Neder-
landsche Maatschappij voor Tuin
bouw en Plantkunde hield Maandag
avond eene vergadering in het gebouw
„Weten en Werken".
De voorzitter, de heer J. D. Onder
water, opent de vergadering waarna
de secretaris, de heer P. W. Voet, de
notulen leest. Deze worden goedge
keurd. Aan de orde komt nu de ver
kiezing van ©en bestuurslid in de
plaats van den heer J. H. Wentholt,
die bedankt heeft. Op voorstel van den
heer Kikkert wordt besloten deze ver
kiezing tot eene volgende week uit te
stellen.
Vervolgens hieldi de heer II. de Lan
ge uit Rotterdam eene lezing over het
materieel voor de vervaardiging van
bloemwerken. De binderij is een dei-
belangrijkste afdeelingen van den
tuinbouw. Men zou haar kunnen noe
men de kunstafdeeling. Inderdaad, 't
vervaardigen van bloemwerken is een
kunst, en men mag daaraan booge
eischen stellen daar de grondstof, die
er voor gebruikt wordt, zulk eene ide
ale is. Het is van groot belang eens
na te gaan, welk materiaal men vroe
ger gebruikte en dan te zien wat men
tegenwoordig tot zijne beschikking
heeft. Natuurlijk hangt veel af van de
wijze van kweeken. Met de kascul-
tuur heeft ook de binderij eene booge
vlucht genomen. In ons vaderland
word de eerste kas gebouwd. In plaats
van glas, gebruikte men toen mica.
In 't eerst verwarmde men door mid
del van rookkanalen, later kwam de
heetwaterverwarming, zooals wij die
kennen. Men had' nu de tempera
tuur volkomen in zijne macht. Aller
lei tropische gewassen konden wor
den gekweekt, terwijl men ook liees-
sters, die in de lente of in den zomer
bloeiden 's winters in de kas bloemen
liet geven. Van deze planten mag ze
ker de sering wel in de eerste plaats
worden genoemd. Spr. geeft een kort
overzicht van deze cultuur met de ver
schillende soorten, die daarvoor in
aanmerking komen; ook de lelietjes
der dalen worden veel getrokken. Doch
meer nog is de roos gezocht voor de
kascultuur. En geen wonder, want
er is geen bloem ter wereld, die met
haar kan wedijveren. In ons land is?
het kweeken van rozen onder glas nog
niet zoo heel lang in zwang, doch in
Frankrijk en Pelgië sfaat deze talc van
tuinbouw op een hoogen trap. Ook wil
spr. nog noemen de bloembollen. In
den Iaatsten tijd zijn de Hollandsche
firma's ook met vervroegen begonnen.
Van de bolgewassen, die goed kunnen
geforceerd worden, staan de lelies en
wel de Japansche bovenaan. Eene
andere bloem met hetzelfde vaderland,
de chrysanthemum, wordt veel gefor
ceerd. De Japanners staan in de cul
tuur dezer planten nog boven ons, hoe
wel spr. niet gelooft, dat het verschil
bijzonder groot is. De orchideeën zijn
ook voor snijwerk zeer gewild. De
kweek wij ze er van levert soms nogal
moeilijkheden op en het heeft vrij
lang geduurd voor men er eenigszins
mee op de hoogte was. Men heeft orchb
deeen voor de warme, gematigde éti
koude kas. De hooge prijs is oorzaak,
dat. de hoeveelheid bloemen, die voor
de binderij wordt gebruikt nog be
trekkelijk gering is, al neemt ook deze
cultuur op sommige plaatsen reeds
eene hooge vlucht. Spr. acht het zeer
gewenscht, dat men zich ook hier meer
op speciaal-culturen gaat toeleggen,
zooals dat reeds zooveel in het buiten
land) geschiedt.
Na eenige oogenblikken pauze be
handelt spr. de binderij, zooals ze zich
geleidelijk heeft ontwikkeld. Het ge
bruik van bloemen bij verschillende
gelegenheden was reeds verbazend
vroeg in zwang. De oude Egyptenarea
en Hindoes deden er reeds aan. Bij de
Grieken en Romeinen nam het gebruik
van bloemen eene hooge vlucht
Met eenige zekerheid weten wij slechts
iets van de binderij der laatste 50 ja
ren. Het is interessant de ontwikkeling
dezer kunst in dit tij jperk na te gaan.
Vroeger maakte men nabootsingen van
allerlei figuren, die op de meest sma-
kelooze wijze waren samengesteld. Aan
Duitschland komt de eer toe, het eerst
voor de nieuwere richting te hebben
baan gebroken. De losse wijze van wer
ken wordt thans overal gevolgd.
Ons vaderland maakt in deze een uit
stekend figuur. Zoo behaalden de Ne
derlanders op eene tentoonstelling te
Antwerpen alle eerste prijzen. Elk volk
heeft zijne eigenaardige opvattingen,
de Parijzanaars maken 't liefst groote
feuilleton.
Vrij bewerkt naar het duitsch.
Oom, zei- hij', ik begrijp, dat
u ons niet alles verteld hebt vaai
uw bezoek bij Reinhard.
Ik heb de kleuren wat ver
zacht. antwoordde de dokter.
Ên welke is d'an uw ware in
druk
De hian is volslagen gek en ini
staat om een ongeluk te begaan,
aan zichzelf of aan anderen.
Bernard! dacht een oogenblik na.
Toen zei hij En .dito man zou
nog langer die man heeteaa van uw
dochter Dat mag niet langer,
oom, dat kan niet.
Echtscheiding? mompelde) de
dokter. Maar zijn waanzin is
misschien niet ongeneeselijk Hij
is haar echtgenoot, Bernard' en zij
is zijin vrouw.
Ja, helaas, zei de jonge man
bitter.
De beide mannen keken elkan
der aan. Op dat oogenblik lazen zij
in elkanders ziel als in 'ni opengesla
gen boek. En de dokter begreep,
dial Bernard haar nog altijd liefhad
en dat hij, ware zij vrij geweest,
niet geaarzeld' zou hiebben haar te
trouwen, zelfs nu zij blind gewor
den- was.
Stilzwijgend drukten zij in hun
ne diepe smart elkandler krachtig
de hand. God zal alles ten goe-
die leiden, zei de dokter zac-hit,
ik heb nog altijd hoop.
HOOFDSTUK XVII.
De bediende van' Reiinhiard deed,
wat de dokter hem aangeraden had
en schreef aan den inspecteur van
het geneeskundig staatstoezicht
over dem toestand van zijn patroon..
Het toeval wilde, dat juist op den
dag toen, de inspecteur overkwam,
Reinhard1 een bijzónder kalmen
dag had, zoodat zijn chef hem. wel
gejaagd en zenuwachtig vond,
maar niet zoo, dab zijn opneming
in een krankzinnigengesticht kon
worden gelast.
Toen de inspecteur heengegaan
was, keerde zich de woede vanRein-
hard tegen zijn bediende. Hij be
greep zeer goed. dab de onverwach
te komst van den inspecteur een
bijzondere reden had en hadi in
zijn verwarde hersens nog slim
heid genoeg overgehouden om te
begrijpen, dat hetzij; de bediende
alleen, of wel met zijn schoonva
der samen, aan den inspecteur be
richt gezonden hadden.
Bij de- verwijten die hij aan d'en
jongen man deed', wond' d'e apothe
ker zich weer zoo geweldig op, dat
de bediende bang W'erd en het hu-is
uitliep, met het vaste plan er niet
weer in te komen.
Nog eenige dagen hield Rein hard
zelf de apotheek aan, maar zijn
zonderlinge manier van doen en
de nog vreemder verhalen die er
over hem rondgingen, maakten; de
klanten bevreesd'. De een na dén
ander bleef weg en weldra kwam
er niemand1 meer.
Dikwijls bleven d'e luiken voor
de apotheek dagen achtereen geslo
ten. Ten slotte ging ook de oude
mei dl, dlie hem nog het langste
trouw gebleven was, heen, daar zij
in de eenzaamheid van d'it akelige
huis op hare beurt bevreesd was
geworden. Toen was het alsof het
huis was uitgestorven. Nu en dan
zag men, dab de gekke apotheker,
zooals de lieden in 't stadje hem nu
noemden, den bakker of d'en melk
boer aanriep en door een kier van
de deur brood of melk van hen aan
nam. Ten slotte raakte men aan
den'toestand gewoon.
In het huis van den dokter kwam
geen verandering. Bernard had
zich in het stadje een kamer ge
huurd en nam eens wat vacantie. Er
ging bijna geen dag om of hij kwam
bij den dokter aan huis en deze
zag hem evenals zijn vrouw, gaar
ne komen, daar hij meer dan
iemand and/el's er den slag van
had, Dora op te vroolijken en in
een opgewekte stemming te bren
gen. Sedert haar vertrek uit het
huis van den apotheker was de
doodsbleeke tint van haar gelaat
verdwenen en kleurde een blosje
haar wangen. Immers wel kon. zij
nieb meer zien, maar de rust van
haar ziel was teruggekeerd.
Op zekeren dag was Bernard op
reis geweest en had' den trein- ge
mist, waarmee hij naar huis had
willen terugkeeren. Toen hij thuis
kwam, verbelde zijn hospita hem,
dat de dokter al een uur op hem
had zitten wachten en hem nood
zakelijk spreken moest. De jonge
man vond zijn oom' in een staat
van heftige gemoedsbeweging. Nau
welijks zag hij hem of hij snelde
op hem toe, drukte hem d'e hand
en riep uitBernard, Bernard,
Reinhard is dood I
Den jongen man knikten bij die
plotselinge tijding de knieën onder
het lichaam en op een. stoel .neer
vallende, stamelde hij'Rein
hard dood I Maar, mijn God oom,
hoe is dat mogelijk?
Hij is een vreeselijkon dood
gestorven, zei de d'okter en bij de
herinnering aan wat hi.j gezien hadi
kwam er een doodsbleeke kleur
over zijn gelaat. Terwijl hij ging
zitten ging hij voort met zijn ver
haal van het gebeurde. Reinhard
had in langen tijd' niets van: zich
laten zien. Nu en dan zag men,
dat hij om een hoek van de deur
brood en melk aannam, maar ove
rigens kr.eeg niemand hem ondier
de oogeni. Ten slotte kregen een
paar dagen achtereen ook d'e bak
ker en de melkboer geen antwoord
meerof ze al belden, klopten en
riepen, Reinhard kwam niet voor
den dag. Toen gingen ze naar de
politie, d!ie het huis openbrak en
naar den man ging zoeken. Ten
silatte hebben ze hem gevonden
Dood!? vroeg Bernard half
luid.
De dokter Knikte. De ongeluk
kige had een gruwelijken dood ge
vonden. Hij hing in zijn eigen
brandkast op de twee dolken, die
hem nagenoeg geheel hadden door
boord. Waarschijnlijk heeft hiji in
de kast komende, bij ongeluk heb
mecanisme aangeraakt. Wat moet
dab een; ontzettende dood' zijn ge
weest En de dokter rilde bij de
gedachte en keek somber voor zich
uit.
EnDora, vroeg Bernard.
Weet zij het al?
Nog niet en daarover is het juist
dat ik je ook nog spreken wou. Aan
de huisgenooten heb ik ten streng
ste verboden, er haar voorloopig
nog iets van mede te d'eelen. Luis
ter eens goed) toe. Zooals je weet
heelt een van onze collega's uit
Berlijn, die in consult zijn geweest
voor Dora's oogen, de mogelijkheid
geopperd, dat een hevige aandoe
ning haar misschien het gezicht
teruggeven zou.
Bernard knikte en zijn blik hing
aan de lippen van zijn oom, wiens
plannen hij meende te begrijpen.
(Wordt vervolgd).
