NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezon Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering Tan bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recbt tot plaatsing van Advertenti
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan bet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Uit blad -verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31W Faubourg Montmartre.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door bet gebeele Rijk, per 3 maanden. 1.65
Afzonderlijke nummers0.0214
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37Y,
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Van '15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten bet Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Eampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122,
Intercommunale aansluiting.
I8e Jaargang
Haarlem's Dagblad van 15 Mei
bevat o.a.
Een redevoering van Chamber
lain, Esterhazy's verklaringen, De
Koningin te Schwerin, Haagsclie
Brief, Parlementaire Praatjes, Al
gemeen Kiesrecht.
Politiek Overzicht.
Chamberlain, die minister van
Koloniën, heeft het noodüg geacht
te Birmingham teens een. redevoe
ring te houden over dien oorlog.
En de huichelaar heeft o. a. dfit
gezegd
„Welke positie neemt de meer-
derheid der appositie in tegenover
den oorlog? Zij zijn nog steeds van
meening, dat de oorlog had1 kunnen
war dien voorkomen. Zij: getoovemi
dat geen toebereidselen ervoor noo
dig wanen. Zij. denken dat wij djleni
oorlog moeten eindigen, door con
cessies te doen, waarvan ik alleen
zeggen' wil, dat zij door ieder loyaal
onderdaan van Z. M, in Zu.id-Afr.ika
of elders zouden worden verwor
pen.
„Die mensohien zijn blind. Zij
verworpen de conclusie, die voor
ieder onpartijdig persoon duidelijk
as, dat wij niet strijden voor een
kleinigheid of iets van weinig bei-
lang, hetzij kiesrecht of iets anders,
maar dat wij strijden voor het voort
bestaan van het Britscbe gebied in
Zuid-Afrika. En als wij terugge
deinsd waren voor den. strijd' die
ons opgedrongen is, dan zouden
wij' het vertrouwen en dien eerbied
van onze zichzelfbesturende kolo
nies hebben verloren, en zoudlen
wij tot spot en verachting zijn ge
worden van de gebeele beschaafde
wereld."
Eien opgedrongen oorlog, alleen
om het prestige dn het Britsch ge
bied van Zuid-Afrika ite bewaren.
En dan gaat Chamberlain door,
om zijn onwaarheden van verleden
jaar te bedekken:
„Men eischt van mij te gelooven
dat het schitterende bewijs van uw
vertrouwen, ons voor eeniige maan
den gegeven, niet geschonken werd
omdat gij meende,t dat de oorlog
rechtvaardig was, maar omdat gij'
dacht diat hij goedkoop zou zijn.
Men eisöht dat ik zal gelooven, dlat
de bewoners van dit land hun ver
plichtingen over het Rijk en hun
positie in de wereld afmeten b.ij
ponden en shillings en pence, e/n
dat zij. wel de eer en de waardig
heid' van het Rijk willen ophouden,
held van het Rijk willen ophouden,
doch op voorwaarde dat de kosten
betaald worden door iemand1 an
ders."
De minister van koloniën erkent,
niiet geweten te hebben hoe kost
baar de oorlog wezen zou, noch van
boe langen duur. Maar toch zeigt
hij „Wij bedrogen u nooit. Wij
hebben nooit onze opinie verborgen,
dat het die grootste strijd wezen. z:ou,
die het Rijk zou moeten setiijdlen.
Feuilleton.
EEN JAAR
Naar het Engelsch
VAN
DOROTHY GERARD.
17)
Wij» hebben twee violen,
vanavond, fluisterde zij in Wandlu-
sia's oor. Wat zeg je daarvan
van Zloczek, ia. Ik wilde de mu
ziek van Lemberg hebben, maar
mijn spaarzame zoon; hij' is een
tyrani, ik verzeker het ja, zeide
diat het te verkwistend zou zijn, en
zij klopte hem met haar waaier op
zijn schouder. Maar hij heeft
ook andere oagenbtikken, zie eens
wat ik van hem gekregen h'ebi.
Krysztof, mijn lieveling, ga eens
gauw dien nieuwen sigarettenko
ker halen. ik had hem nog een.
oogenblik te voren, jie. zult hem in
mijn slaap- of eetkamer vinden, of
als hij daar niet is, zal Hania het
wel weten. O I Zygmunt Rapinskil
dat doet mij nu eens goed1ging zij
in een adem voort, een grijsachtig
heer aansnrekend. Ik wist wel
na den Krim-oorlog, en waarschijn
lijk wel sinds den grooten oorlog
aan het begin dei* eeuw."
En daarom waarschijnlijk had
den Chamberlain en zijn amibtge-
nooten alles zoo voortreffelijk in
orde. voordat die groote strijd uit
brak daaróm word die oorlog be
gonnen met een Luchthartigheid en
een lichtvaardigheid, die de ver
wondering van- de gebeele wereld
opewkte daarom' wend gesproken
van „een militaire wandeling."
Dit is hier Chamberlain, gansch
onvervalscht. De gewone oude be
kende argumenten, hel oude- kostje
is weer eens opgewarmd'.
Omtrent het geschil in Turkije
over de toepassing der postwet,
wordt niog gemeld
De directieuren de<r vreemde post
kantoren hebben een circulaire ont
vangen, waarin de directeur-gene
raal der Turksche post hun meetel
de elt. daJb behalve de brieven voor
die ambassades bestemd, alle. post
zakken uit Europa aankomende, en
gericht aan vreemde, postkantoren,
zullen worden geopend in tegen
woordigheid der douanie-amibtena-
ren. en dat de inhoud' er van zal
worden gedistribueerd' door de
Turksche post. Wanneer de direc
teuren der vreemde postkantoren
dit weigeren toe te staan, zullen de
postzakken, dia zij van uit Komstairu-
tiinopel willen verzenden, niet wor
den aangenomen.
In een bijeenkomst, die langer
dan dr:ie uren geduurd! heeft, heb
ben d:e gezanten te Konstantinopel
gesproken, over d© maatregelen die
genomen moesten, worden, om den
postdienst te regelen:, nu de Turk-
schei postadministratie blijft weige
ren die op den oudten voet te laten
doorgaan,.
Het gerucht loopt, dat de heer
Vorn Hoen©, die van 1894 tot 1898
beheerder was van Tiet Duitschle
postbureau te Konstantinopeldoor
den Sultan benoemd! is tot mustar
char of onder-minister.
Buitenlandsch Nieuws.
Over de Boerensympatïiïe in
Holland
bevat het laatste nummer van „Die Ge-
sellschaft" eenige beweringen die „un
verfroren" kunnen genoemd worden.
De schrijver, een dr. F. Martin te Mün-
clien, wien het er om te doen is de geest
drift van zijn landgenoot&n voor de
Boeren wat te dempen, beweert o. a.,
dat in Holland de Boerenbeweging ge
heel in handen is geweest van de min
der ontwikkelden en dat de „betere
standen" zich er buiten hebben gehou
den. En voorts dat Holland eigenlijk
niets voor de Boeren heeft gedaan.
Wij hebben er voor gezorgd, dat de
ze kwetsende aantijging niet onweer
sproken zou blijven en wachten af of
„Die Gesellschaft" de tegenspraak zal
opnemen. (Hbld.)
d'ab ge oud© Vrienden n;iet zoudJb
vergeten, en gij zult er j© beloo
ning voor hebben, want die laatste
flesch „hydlromel (een zachte li
keur, waarin honig d'e hoofdrol
speelt), is vandaag nog niet geschon
ken u ziet ik ben uw smaak nog
niet vergeten ziet' ge nu wat ge
gemist 'had, met niet te komen I En
Elzbieta ookgoed zoo, mijn waar
die een man dlio zoo verzot is op
hyclromei moet j,e ook niet alleen
laten. Kijk, dlie sofa is gemakkelijk;
nieem diie in bezit, als ik jetui raaien
mag, zeidie zij, wijzende naar de so
fa van versleten satijn, waarbij die
franje in rafels af hing.
O I d'aar komt Krysztof met die
sigarettendoos het zal mij' verwon
deren waar hij ze vond. Nu vrien
den. is diit geen goodie keuze? en
zij liet een mooien, sigarettenkoker
zien, een koker van gedreven zil
ver, versierd met de wapens van
Malewicz. Is het niet te gek,
miaar is het ook niet lief van hem
Ik heb hem reedis honderden malen
gezegd! dat, ik wel zonder die din
gen kan. dab ik ze niet noodüg heb
maar het geeft niet, en toen ik
nu verleden week mijn ouden ko
ker verloor, ging hij mij dezen
voor mijn verjaardag koopenl
Chamberlain en de Jameson-
raid.
Chamberlain heeft een telegraphi-
sche tegenspraak gestuurd: van hetgeen
het oud-parlementslid Conybeare in een
vergadering had gezegd over Chamber
lains medeplichtigheid aan den Jame-
sonraid en zijn uitlating over Rhodes
van „Verrader! Verrader!"
De heer Conybeare schrijft nu in de
„Westm. Gaz.", dat hem Chamberlains
tegenspraak niet verwondert daar hij
ze verwachtte. Evenwel neemt hij de te
genspraak niet aan van iemand, die in
bet Lagerhuis zijn woord gaf, dat hij
niet financieel betrokken was bij fir
ma's, die staatsleveranües hadden uit
gevoerd, terwijl later liet tegendeel
bleek. De uuaestie is deze: verklaarde
Rhodes aan Egerton, dat Chamberlain
evenveel als bij zelf betrokken was in
den Jame son-raid?
Daarop zullen öf Rhodes óf Egerton
moeten antwoorden.
Esterhazy.
Het derde deel der onthullingen
van Esterhazy, waarvan we, gisteren
met een enkel woord melding
maakten is, zooals men gezien zal
hebben, belangrijker dan de vorige.
Dit gedeelte handelt over het hor
d'erei en over de verstandhouding
tusschen de generaals en hem zelf.
De geschiedenis van het borderel
verhaalt hij aldus
„Het borderel komt in het begin
van September op het ministerie
van oorlog, denzelf-den dag, waar
op ik het persoonlijk, in een omslag,
pan de Duitsohe ambassade heb
gebracht en in het kastje van kolo
nel von Schwartzkoppen imi het
partiershokje van de ambassade.
Rue de Dille, heb gelegd'.
„Dat borderel is in een omslag
van geel grof papier gesloten, het
adres is met dezelfde hand' geschre
ven als het bordJerel. met mijn
hand.
„De Duitsohe militair© attaché is
op dat oogenblik niet te Parijshij
is in Duitschland.
„Op het omslag is in een van dë
hoeken, om het te herkennen, een
teekentje met rood' potlood' ge
maakt.
„Zoodra liet borderel op het mi
nisterie komt, wondt er een heelJe
reeks van voorzorgen genomen met
het doel zijn oorsprong, den datum
van zijn komst, den staat waarin
het kwam, en dien weg waarlangs
het kwam,, onzeker te maken.
„Inderdaad^ vertelt de generale
staf dam ook -in 1894
„la. Dat het stuk gebracht is in
een van de papieren zakken, waarin
aan den inlichtingendienst de snip
pers papier worden gebracht, die
in de snippermand' van den- militai
ren attaché zijn gevonden;
„2o. Dat de zak, waarin het zat,
door den gewonen agent, die de pa
pieren van dienzelfden oorsprong
bij, elkaar zocht, was gebracht
„3o. Dat het in verschillende
stukjes gescheurd) is gekomen
„4o. De generale staf geeft nooit
juist aan, op welken dag het stuk
Het geval was zoo wonderlijk,
dat ik instinctmatig Malewicz aan
keek. Daar was een zweem, van een
lachje op zijn strak gelaat, zoodlat
ik eeoigszins zijn gedachten kon
raden. Het was niet de eerste' maal
dat ik mevrouw Malewicz had hoo-
ren verklaren niet te houden van
zulke snuisterijen, maar ik merkte
ook tevens op dat zij hare princi
pes niet altijd hield. Geqn twijfel
dial haar zoon beter wist wat hiaar
gelukkig maakte dan zij zelf, en
wie weet welke opofferingen de
aankoop van dit present aan den
zoon hadden gekost.
Heeft iemand van jelui ook lu
cifers bij zich ging de oude dame
voort, haar koker openend!ik
had de mijne zooeven nog.
Mevrouw Malewicz heeft allies al
tijd nog een minuut geleden.
Elzbieta houdt mij gezelschap,
dat weet ik, en ik zal er Jadwi-
ga maar geen aanbiedenhet is
zeer goed! voor oud© diames om
haar tanden te kleuren zooals zij
willen, maar het zou een dtwaasheid
zijn deze parelen te bedierven, als
was het slechts een weinig, en zij
lachte vriendelijk tegen Jadwi^a,
haar kanariegele tanden van tijd
tot tijd latende zien.
is gekomen, den d'ag van zijn komst
bij den inlichtingdienst
„Nu is het op het oogenblik zon
der twijfel uitgemaakt, en
blijkt het duidelijk uit de verschil
lende onderzoekingen en instruc
ties
lo. Dat het stuk niet is gehaald
uit de snippermand, maar wel uit
het hokje in het oortierskastje-
2o. Dat het ongeschonden en in
den omslag is weggenomen
3o. Dat heb niet is gebracht door
den agent, die de zakken met snip
pers bracht, maar door een heel an-
deriem agent
4o. Dat het in niet meer dan vier
stukken is gescheurd en dat die
scheuren er bij den inlichtingen
dienst zijn ingebracht
5o. Dat de omslag vernietigd is,
of ten minste nooit is te voorschijn
gebracht
6o. Dat d'e dag van zijn komst,
met opzet, niet is opgegeven, op
dat er die d'ag van aankomst aan
zou kunnen worden gegeven, dien.
men noodig zou vinden, en men zoo
noodi.g dien meermalen zou kunnen
veranderen.
„Die feiten kunnen niet worden
ontkend.
„Dus, van den eersten dag af,
voordat er nog de minste beschul
diging tegen Dreyfus wordt geuit,
van de komst van het borderel bi]
den inlichtingdienst af. is ales er
op gericht, den waren oorsprong
van het borderel, den staat waarin
het kwam, den dag van zijn komst,
en d;en persoon van den agent d'ie
het bracht, te verbergen:.
„Om diat doel te bereiken, heeft
rpen nooit van het omslag gespro
ken,. dat toch van zooveel belang
was., omdat het formeel den naam
van den geadresseerde aangaf, maar
welks herkenningsteeken compro-
mitteerend kon zijn, hééft 't met' het
borderel verscheurd (slecht ver
scheurd overigens, gelijk men zich
gemakkelijk kan voorstellen en
men heeft vergeten het te ve-rfrorrir
melen en heeft men ten slotte ner
gens den dag van zijn komst aan
gegeven.
„Dat laatste feit heeft veel betee-
kenis. De dag van aankomst van al
le stukken van eenige beteekenis
wordt aangegeven,, ook van düe
stukken wier data men nooit noo
dig heeft."
Terwijl de „Independence" al
deze verklaringen broksgewijs in
hun geheel geeft, maakt de „Siècle"
een samenvatting van Esterhazy's
verklaringen openbaar, blijkbaar
op hetzelfde neerkomende. Er wardit
daarin veel gesproken over „het in
cident Bro", zonder dat ons 't ge
wicht van die zaak helderder wordt,
d'an vroeger toen ze slechte tedoops
aangeduid isniet onvermakelijk
is overigens wat Esterhazy yertelt
over de schriftkundigen, Rèlhom-
me bijvoorbeeld!, die bezoeken van
hem ontving, en over de briefjes
van du Paty, meldende dat ..'t met
de experts heel goed ging", dlat ze,
Zoo praatte zij maar voort als een
kind, voor wie gebrek en zorg on
bekend zijn.
Toen ik mijzelf genoeg geamu
seerd had met haar te beschouwen
en mij- over haar te verwonderen,
want het was onmogelijk anders
te doen nam ik een gelegenheid
te baat om ongemerkt de kamer
te verlaten en mij te verpoozen in
de uitgestrekte wildernis, die men
hier park noemde.
Het weder was mevrouw Male
wicz gunstig geweesthet was een
vrij wat mooiere lentedag dan.' die,
welken wij te Krasno doorbrach
ten. Overal lagen de hazelnoten
over den grond verspreid, de wil
gen, begonnen blad te krijgen en die
kleine beukentakjes waren geheel
zwartterwijl de vogeltjes er hun
schoonste lied op zongen en op vele
plaatsen was de grond met mooi,
jong gras bedekt. Ik zag hier en
daar eenzame sneeuwklokjes en ik
hunkerde naar viooltje®, of bloe
men die mij zouden bewijzen dat!
die winter werkelijk voorbij, was.
Maar ofschoon ik steeds naar bloe
men zocht, dwaalden mijn gedach
ten steed's weer naar Malewicz af.
Sinds ik hem had gezien in zijn
eigen huis, had! ik zijn werkelijke
met gesloten deuren gehoord zou
den worden, enz.verder over de
stukken die Esterhazy in opdracht
van hooge heeren moest bezorgen
aan bladen als d:e Libre Parole",
de „Intransigeant", do „Echo de
Paris", om. andere hooge heeren' ten
val te brengenAl maakte de
waardige majoor het niet veel dui
delijker hoe bij al dat gekuip, rechtr
streeks of zijdelings met de Drey
fus-zaak verband houdende, de
vork in den steel zat deze indruk
wordt wel sterker, als men door-
Leest wat 't enfant terrible ai zoo
uitflapt: welk een haast ongeloof ©-
lijke knoeiboel de militai,re-poli tieke
kliek toch geweest is. die in die da
gen het lot van Frankrijk in han
den hield!.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN Z.-AFRIKA.
Kitchener seint uit Pretoria van
gisteren
Grenfell heeft Louis Triohardt;
bezet. Hij nam 50 gevangenen met
geweren.
De colonnes melden dat sedert
mijn laatste telegram 8 Boeren ge
dood en 20 gewond' zijn verder zijn
112 gevangenen genomen, 24 heb-
5ben zich overgegevenbuitge
maakt een machine kan om, 6400 pa.
tronen voor lichte vuurwapens, 150
wagens en 870 paarden.
De „Midland News" zegt, dat b$t
kabinet bi nnekoct zal worden ge
wijzigd1. Rhodes wordt dan eerste
minister, en dr. Jameson wordt se
cretaris vari de kolonie.
Uit Durban, wordt gemeld:
Mevrouw Botha, is vandaag met
de Dunvegan Castte' scheep gegaan.
Zij, heeft van Kitchener vergunning
gekregen om met president Kruger
een onderhoud te hebben en aan: te
dringen op vrede.
Onder de Duitsche studenten wordt
in de laatste jaren veel geklaagd' over
de toestrooming van buitenlanders
naar de Duitsche hoogescholen. Duit
sche studenten kunnen dikwijls in de
gehoorzalen en laboratoria geen plaats
krijgen, omdat de beste plaatsen door
vreemdelingen, vooral Russen, zijn in
genomen. Te Charlottenburg hebben de
studenten reeds gedaan gekregen dat
aan de polytechnische school aldaar
alleen buitenlanders wordop. aangeno
men als allo Duitsche studenten een
plaats hebben.
Ook aan de polytechnisch© school te
München is de wrijving tusschen Duit
sche en vreemde studenten sterk toege
nomen. Verleden winter waren er aan
de polytechnische school 2476 studen
ten en toehoorders waarvan 400 vreem
delingen (142 Russen). De München-
sche studenten hebben zich nu in een
bezwaarschrift aan de universiteits-
overheid beklaagd dat men dikwijls
vreemdelingen met onvoldoende oplei
ding als studenten aanneemt, terwijl
Duitschers van ongeveer dezelfde
kracht niet eens als toehoorders wor
den toegelaten; dat verder de uitlanders
de beste plaatsen innemen en, ten dee-
le wegens hun gebrekkige kennis van
geschiedenis eigenlijk begrepen. Hij
was nog niet mondig toen hij. zijn
vader verloor, d'ie hem slechte het
wrak naliet van een vorstelijk in
komen, en het onderhoud van zijn
moeder. Sedert diiem tijd had! hij
niets anders te doen gehad dlan het
nazien van zijn vaderlijke landerij
en, met het voortdurend© denkbeeld
aan vroegere luxe. Dat de verant
woordelijke positie waarin hij. ge
plaatst was, steeds een stempel van
zwaarmoedigheid op hem zou druk
ken, was niet te verwonderen, en
even gemakkelijk kon ik begrijpen
dat d'e afzondering waarin hij leef
de. het gemaakt had', dat Jadiwiga
mieits voor zijn liefde vooldle, w'ant
hem ontbrak wat, jeugd zoo aan
trekkelijk maakt, geld en vroolijk-
heiid. Een ongelukkige liefde inder
daad De gedachte d'aaraan stemde
mij droevig. Ik voelde dat de orisis
naderende was. ofschoon ik niet
besefte, hoe nabij hij was. Jad/wi-
ga was met tegenzin naar Roma
Wü.elka gekomen en alleen omdat
zij niet kon bedanken, zond'er op
zien te baren, maar ik geloof niet,
dat zij het einde van den dag had
voorzien.
Ik zal ongeveer een uur hebben
gewandeld1 op d© slecht onderiiou-
het Duitsch, de hulp van de docenten
op onbehoorlijke wijze en tot recht-
streeksch nadeel van de Duitsche stu
denten in beslag nemen. De Duitsche
studenten verlangen daarom lo. dat
de buitenlandsche toehoorders alleen
plaats krïteen als er geen Duitsche as
piranten meer zijn. en 2o. dat men, voor
toelating, aan de uitlanders zoodanige
eischen stelt dat de verschillen tus
schen hen en hun Duitsche collega's
geen ongunstigen invloed meer oefe-
nen op den gang van het onderwijs.
Stadsnieu w s
Haarlem, 14 Mei 1901.
De Volksstem.
Aan het eerste nummer van dezen
verkiezingsbode, dien wij gisteren aan
kondigden ontleenen wi j het volgende:
..Op 29 April jl. kwamen bijeen de be
stuursleden van vijf Haarl. Kiesvereni
gingen, nl de Roomsch.Katholieke. de
Anti-revolutionnaire, de Christelijk-
Historische, Burgerplicht en de nieuwe
Liberale Kiesvereenteing. Men heeft
getracht tot overeenstemming te ko
men voor de a.s. Tweede Kamer-, Prov.
Staten en gemeenteraadsverkiezing.
Gieheinihoudin1- van het verhandelde
werd aan de aanwezigen opgelegd. Al
dus vermeldt de katholieke ..Nieuwe
Haar leen sche Courant". Ziedaar een
monsterverbond, in het duister ge
smeed, e6n samenzwering van alle par
tijen van het bezit en het beheer, om
de partij der arbeiders te fnuiken. Maar
terwijl hun domperstaktiek het dag
licht niet kan verdragen, komen wii
openlijk onze beginselen belijden en
aanbevelen. Wij schuwen het licht niet.
De waarheid maak ons sterk."
Aldus vangt het hoofdartikel „Waar
het om gaat," aan.
Dan wordt betoogd, dat:
„Onze strijd ls een sti'ijd om do lioog
ste idealen, een strijd voor rechtvaar
digheid. voor waarheid, voor broeder
liefde, dingen die opbesfyuibaar zijn
in een maatschappij, waarin de bittere
strijd om het bestaan de menschen met
haat ea bitterheid vervult, de zonen
van denzelfden huize tegen elkaar op
zet, als tijgers, loerend op hun prooi.
Maar dat begrijpen de heeren niet, of
zij willen het niet begriinen. Vroeger
verdeeld door kerkelijke leuzen, be
ginnen zij al meer en meer hun oude
vijandschap op zijde te zetten, om op
te trekken tegen den gemecnschappe-
iijken vijand, den arbeider, die, einde
lijk wakker geworden uit den dood
slaap der loondienerjj, zijn deel komt
vragen aan den gemeenschappelijken
disch,"
En het artikel eindigt aldus:
De arbeiders moeten, door middel
van het stembiljet, de politieke macht,
het sterkste bolwerk der bezittende
klasse veroveren, allereerst om door
ingrijpende sociale wetten verbetering
to krijgen in hun toestand, maar oolc
om hoe langer zoo meer ,den grond en
de arbeidsmiddelen in handen van de
gemeenschap te brengen. En daar
toe is eerst en meest noodig het Alge
meen Kiesrecht, opdat eindelijk de ar
beiders zelf zullen kunnen beslissen
over hun lot.
den. paden en was dikwijls gevat-
ten over boomstronken, terwijl ik
mij een ruiker had! geplukt die
reeds een eerbiedwaardig© afme
ting begon aan te nemen, toen ik
achter mij vlugge en lichte stappen
hoorde en mij omkeerenide, Aruulka
zag, die mij ademloos trachtte in
te halen.
Miss MiddHetoni, O Miss Midd-
leton, wacht even op mij, riep zij
met haar zwak stemmetje en
het volgend oogenblik was zij bij
mij. buiten adem, maar met glim
sterende oogen.
O. ik moet u spreken, zeide
zij. Ik heb zoo defe heerlijks ont
dekt u kunt niet denken, wat -
niemand weet het nog.
Wel, wat is het dan? vroeg ik,
haar kalm bij de hand nemende,
om baar stil te laten staan, maar
zij dreef mii woest voorwaarts.
Ik kan het u niet vertellen
het is iets, dat ik u moet laten zienl
O kom spoedig med© of het zal
weg zijn.
Daar was geen kalmte in Amil'ka
te krijgen en ik ging in vredes
naam mede en werd geleid door
een lange laan in den. tegenJovergo-
stelden kant waarvan ik gekomen
was. Mijn nieuwsgierigheitl ""is
