tie Keizer en de rijtuigen verder rij
den in de richting van het dorp Tem
pelhof, wordt de galm en de muziek
steed's zwakker en, zwakker tot ze
heel Wegsterven,
Dan zien wij door onze kijkers aan
het eind, van het veld een roepje stip
pen" van de eene kolonne naar de an
dere kolonne oversteken, de Keizer en
de rijtuigen, die nu laiï"s de bereden
troepen rijden om deze te bezichtigen.
Uit de verte klinkt op nieuw, nog heel
zwak een galm van soldatenkreten en
de muziek welke echter spoedig aan
zwellen. Wij zien den Keizer nu ook
duidelijk aankomen. De bezichtiging
is afgeloopen. Inkorten galop rndt de
Keizer naar een groote eenzame boom
midden op het veld, het rijtuig dei-
Keizerin volgt. Terwijl de regimenten
na de bezichtiging omzwenken en zich
in compagniesfronten opstellen voor
pen voorbijmarsch, komt er eveneens
beweging in de honderden equipages.
Ju draf rijden do onafzienbare.' rijen
rijtuigen allen in dezelfde richting naar
de groote boom. waar zij door doel
treffende maatregelen der bereden po
litie in 5 dubbele rij worden opgesteld
in rechte lijn. Ons rijtuig is het eerste
rechts in de eerste rij. Links schuin
voor ons houdt het rijtuig der Koning
in stil.
Tweemaal trekken de troepen voor
hij de infanterie; de eerste maal in
compagniesfronten, de tweede maal in
regóments-colonnen; de bereden wa
pens de eerste maal stapvoets in pa-
rade-coionnen, de tweede maal in
draf.
Elk regiment, dat voorbij marcheert
wordt nauwkeurig door den Keizer in
oogenschouw ven oman. Naarmate het
regiment de plek nadert, waar dei Kei
zer te paard onbeweeglijk staat voor
heti Vorstelijk rijtuig gaat er weer een
soort electrische stroom door de man
schappen.
In een onberispelijk kaarsrechte lijn
trekken de compagnieën voorbij. Aller
oogen zijn naai- den Keizer gericht,
die onder het voorbijmarcheeren door
den troep en zijne officieren strak
wordt aangekeken. Dan "-aan de hoof
den weer langzamerhand rechtuit kij
ken, terwijl al door rythmisch de ar
men van de geheele rij als één streep
heen en weer bewegen en de witte bee-
nen den vermoeienden paradeschritt
maken, heen weer, heen weer, regel
matig één witte slinger van een uur
werk! Daar komt het Königin Augus-
ta-Garde-regiment voorhij. In de acht
ste compagnie marcheert luitenant
Gijsberti Hodenpijl in zijn Holland-
gche parade-uniform met fouragère, en
wuivenden pluim op ziin kepi.
Kranig en onberispeV-k naar den
eiscb maken de donkere beenen van
onzen Hollandsehen luitenant, die gis
teren en vandaan ten hove dineert en
de volgende week ook bij de feesten
in Schwerin is genoodigd, den Parade
schritt, scherp afstekende tegen het
witte vlak van zijn witgebroekte man
schappen.
Een prachtig effect maken de regi
menten kurassiers. dragonders en ula-
nen. de eersten in blinkende kurassen
en helmen met >oote adelaar, hooge
rijlaarzen en Witleeren uniform.
Allen houden de lans rechtstandig.
Rustig fladderen de veelkleurige vaan
tjes. Bij den tweeden voorbijmarsch
galoppeert de paukenist voorop. Beide
armen worden omhoog -eworpen, als
in wanhoop, en komen dan neer op de
reusachtige zilveren pauken aan beii-
de zijden van het zadel als de rader-
kast van een stoomboot. De teugels
zijn aan de voeten bevestigt.
Terwijl de troepen in eindelooze
volgorde voorbijtrekken wordt er in de
rijtuigen pic-ndc gehouden. Overal
worden wijnflesschen opengebroken
en proviand-mandjes geopend. Ook
onze dames hebben uitstekend voor
„fo-urage" gezorgd. We laten het ons
best smaken.
Aan het andere einde der stad, aan
den Brandenburger Poort zal de Ko
ningin door den eersten burgemeester
Kirschner aan het hoofd van de Stadt-
rate en de Stadtvexordnete worden
toegesproken.
Daar staan ook de leden van d,e ver-
eeni^-- „Nederland' en Oranje" met
hunne dames. Nu is het zaak voor ons
om ons ook een weg daar heen te ba-
pen. Zal het gaan? De rijtuicren mogen
het velcl eerst verlaten nadat de Kei
zer aan het hoofd van de Fahne-com-
pagnie is weggereden. Dat kan echter
pog wel een uur duren. ,,Ich fasse mir
©in Hersz," laat mij door een bereden
politieagent naar den Polizei-oberst;
Krause brengen en vraag hem of ons
rijtuig mag vertrekken vóór de para
de is afgeloopen om ons nog rechttijdig
naar de Brandenburger Poort te bren-
gen.
Het verzoek wordt toegestaan. De
adjudant, Pollzei-hauptmann Hoefft
schrijft op de achterzii van mijn kaar
tje een ..permit" en nu verlaten wij de
de rij der overige rijtuigen tot groote
verbazing der omstanders. Voorafge
gaan door een bereden politieagent
rijdt onze coach met de Nederlandsche
kleuren in snellen draf dwars over het
veld naar den uitgang van de Frieden-
strasse en nu gaat het door de afgezet
te straten naar de binnenstad. Ik ben
naast den koetsier gaan zitten en houdt
't kaartje in de hand. Een equipage die
vóór den afloop der parade1 door af
gezette straten rijdt komt anders bij
na niet voor. Vandaar de verbaasde
gezichten der agenten en luitenants
der politie, die op het zien. van de Ne
derlandsche kleuren en ..het kaartje"
ons overal laten passeeren.
We komen nog bijtijds aan den Pa^
riser Platz, waar de ontvangst zal
plaats hebben. Hierover en over de
galavoorstelling in de Opera in een
volgend schrijven.
K.
Letteren en Kunst.
Naar aanleiding van de verkiezing
van twee leden voor de Académie Fran
gaise (Marines de Vogué, Stéphen Lié-
gard, Fréderic Masson en Edwin
Rostand) heeft de „Figaro" het vol
gende over Edmond Rostand, den dich
ter van TAiglon, van Cyrano de Ber
gerac, van Les Romanesques.
Hij heeft geen historie.
Zijn korte biografie is die van een al
door gelukkig man.
Het was 21 Mei zeven jaar geleden
dat de Comédie Frangaise „Les Roma^-
nesques" gaf, zijn eerste dramatische
werk. inderdaad zijn eerste werk van
belang, want hij had nog niets gepu
bliceerd als zijn verzen „les Masardi-
ses."
Daarna kwamen „la Prinsesse Loin-
taine" en „la Sarnaritane," door Sarah
Bernhardt gespeeld in het Théatre de
la Renaissance; het triumphale Cyra
no de Bergerac en TAiglon.
Ik ken geen vijanden van Rostand
dan zijn benijders, zegt de schrijver
van deze biografie en aan wreveligen
en jaloerschen ontbreekt het hij de
dichters niet.
Op vier-en-dertig-jarigen leeftijd dui
zenden voorstellingen te hebben beleefd
van zijn beide drama's over de gan-
sche wereld, een wereld-fortuin en re
putatie te hebben verworven, ziedaar
meendan men wenschen kan, ondanks
een charmante natuur, een beminne
lijk karakter, nederigheid en gezellig
heid.
Bij den uitgever L. J. Veen te Am
sterdam is verschenen „De ware Chris
ten" door de beroemde schrijfster Ma
rie Corelli, bewerkt door mevr. J. P.
Wesselink—Van Rossum.
Wij ontvingen de eerste aflevering
Het is zeker een goede gedachte van
den. heer Vieen om dit belangrijke werk
voor Nederland: vertaald het licht te
doen zien.
Uit Edward Schure's merkwaardig
boek „Les grands Initiés is het hoofd
stuk vertaald, dat over „Jezus" han
delt en afzonderlijk (een werk van 165
pagina's) verschenen bij den heer C. L.
G. Veldt.
Omdat uit commercieel oogpunt de
vertaler niet durfde aanmoedigen tot
de vertaalde uitgave van het werk in
zijn geheej, heeft alleen dit hoofdstuk
dat „om de meerdere bekendheid met
de groote figuur ongetwijfeld belang
stelling zal wekken" het licht gezien.
De inhouds-opgave vermeldt de vol
gende hoofdstukken:
De wereld bij Jezus' "ehoorte; Maria.
Aanvankelijke ontwikkeling van Je
zus; Die Esseeërs. Johannes de Doo-
per.De verzoeking; Jezus' openbaar
leven; Volksonderwijs. Esoterisch
onderricht. Wonderen. Apostelen.
Vrouwen; Strijd met de Pharizeeërs.
Vlucht naar Cesarea. De gedaan
teverwisseling; Laatste tocht naar Je
rusalem. De gelofte. Het avond
maal. Proces. Dood en opstan
ding. De vervulling der belofte. De
tempel.
Sport en Wedstrijden.
Wielernieuws.
Wielerpaden in de groote steden.
Aan clit ontwerp wijdt „dei Kam
pioen" een hoofdartikel, waarvan
de conclusie ig:
Wij vragen thans aan onze ge
in eenten: geeft ons berijdbare we
gen; geeft ons in uwe hoofdstraten
eeni geplaveid!© strook van afsteken
de kleur, bijv. een strookje vlakke
keien., desnoods van: een halven me.
ter breedte voor het steeds toene
mend! rijwielverkeer. Hebt medelij
den! met hen, dlie daig aan dag op
twee wielen ronddobberen op een
bestrating, die is als eert plotseling
verslijfde branding van keisteenen.
En verleid ons niet al te zeer tot
overtreding uwer verordeningen
door liet aanbrengen van uitman
tend berijdbare cl'och helaas voor
ons verboden strookem „kleine
steentjes" naast een keisteenen rij-
v-lak, d!at zoowel voor het rijwiel
als voor den rijder van verderfelij
ke hoedanigheid is.
Wat wij thans vragen is zeker
niet ongerijmd, al is het in Holland
iets nieuws. Wielerpaden in de
groote steden bestaan: reeds maar
in het buitenland1. Het vorig jaar
maakten wij te Namen kennis met
een uitnemend hardsteenen wiel er-
pad., aangelegd' in een voor het rij-
wielverkeer minder geschikte kei-
bestrating. Welke groote gemeente
in ons land volgt dat goedla voor,
beeld' uit den vreemde nu eens na?
Welk raadslid onder onze leden
brengt de door ons opgeworpen
kwestie eens in een zitting der
vroedschap ter sprake? Welke di
recteur of ingenieur van Gemeente
werken werkt dit plan. dat d'oor
alle wielrijders zal worden toege
juicht, eens nader uit?
Gemengd Nieuws.
Een mijnramp in Wales.
Vier-en-negentig lijken zijn nu
uit de Senghenyddmijn in Wales
gevonden verder nog veertig lijr
ken van paarden. Men schrijft het
ongeluk nu niet meer toe aan een
mijngasontploffing, doch aan. een
ongeluk als gevolg van het sprint
gen van een dynamietmijn en daar
uit volgende instorting. Er is slechts
één overlevende, doch zijn geestes
toestand is van dien aard dat men
wanhoopt ooit- inlichtingen over het
ongeluk van hem te zullen vernet-
men.
Door de ramp zijn vijftig vrouwen
eni 170 kinderen zonder man en va-
der. Er wordt veel geld gezonden
om den nood te lenigen.
Lynchwet.
Een werkman te Heegermülde die
bij zijn. kostjuffr. een blauwtje had
geloopen, wreekte zich door zich op
gruwelijke wijze te vergrijpen aan
het tweejarige dochtertje van d'e
vrouw. De kerel werd in hechtenis
genomen maar vóór men hem op
de gevangenis had kunnen bren
gen', werd bij door de woedende
menigte gelyncht.
Sneeuw op de maan.
Uit Boston wordt aan de „Daily
Mail" bericht, dat een der hoogleeraars
van de sterrenwacht van Harward te
ruggekeerd is van een wetenschappe
lijke reis op Jamaica en photogra
ph ieën heeft meegebracht, waaruit
moet worden afgeleid, dat op de maan
sneeuw wordt gevonden.
Een raadselachtige diefstal.
Op geheimzinnige wijze is onlangs
te Parijs ten huize van een koopman
een som van 150.000 francs verdwenen
uit een kas. waar dit groote bedrag
voorloopig was weggesloten. Niemand
buiten de liuisgenooten hadi kennis
van de aanwezigheid der. melden en van
de plaats waar zij geborgen waren; er
was, voor zoover men weet. geen
vreemde in huis geweest en de hond
had niet g|eblaft. Daarom rees ver
moeden tegen het echtpaar, dat bij den
koopman in dienst is. De man en d!e
vrouw werden in voorloopige hechte
nis gesteld, maar bij gebreke van
eenig ernstig bewijs zijn zij thans we
der in vrijheid gesteld. H'oe het geld
verdwenen blijft intusschen een
raadsel.
Eene meesterzangereg.
Het is zegt de ,,N. R. CL" luimig
voor den misdadiger, die er prijs op
stelt te eeniger tijd als man van ont
wikkeling door de balie van zijn land
geprezen te worden, zaak, niet alleen,
de literatuur van het vak bij te hou-
dea, maar zich ook door geregeld
te lezen de organen van de wcrld-
pers, op de hoogte te stellen van de
aanwinste- welke zijn kunst maakt
door de vindingen van koene onder
zoekers in onbekend gebied van het
actief van hunne evenmenschen.
Men mag zich niet ontveinzen, dat
hiervoor groote eischen gesteld wor
den aan de arbeidskracht van deze
sympathieke en werkzame klasse. In
de uren dat zij zich aan hunne stu
deertafel kunnen zetten, hebben zij
in de eerste plaats het strafwetboek t.e
repeteeren, zich de verschillende poli-
tie-verordeningen in het hoofd te pren
ten en hunne physionomische kennis
te verrijken met nauwgezette studie
van hunne collecties recente foto's van
de trekken der dienaren van den H.
Hermandad. Het avontuur van den
dag werpt dan telken male stapels boe
ken met het opschrift „pas gestolen"
op de tafel in het schijnsel van het
dievenlantaarntje, dat ook dit hun
nachtelijk werk verlicht.
Wij kunnen als voorbeeld noemen:
de jongste (Fransche) vertaling van
het standaardwerk „Murder as a fine
Art,"van Thomas de Quincey, het trac-
taat over de „Art de se défendre dans
la Rue", met afbeeldingen van bijna
beroofde of vermoorde personen in goe
den doen) en het „Essai sur la Psy
chologie du Dépégage criminel," in de
laatste aflevering van de Mercure de
France, boeken en studies, welke be
stemd zijn met de Mémoires van Go-
ron en andere belangwekkende com
missarissen van politie en den detec
tive-cyclus, van Conan Doyle, aan den
modernen misdadiger een ruim veld
van kennis te openen en hem eens ia
staat zullen stellen nauwkeurige cita
ten in de eene schaal der geblinddoekte
vrouw Justitia te werpen.
De dagbladpers dan brengt hem op
zich zelf staande gevallen ter kennis
en, als het zijne krachten niet te bo
ven -aat, ter navolging. Het zijn daar
onder vooral de treffende voorbeelden
van met smaak en kennis van de we
reld en der menschen zwakheden uit
gevoerde oplichterijen, welke de aan
dacht van den ontwikkelden misdadi
ger moeten trekken.
Indertijd heeft eene millioenenjuf-
frouw époque gemaakt met de hypo
theken, die zij op fata-morganatische
bezittingen nam en de ruime verterin
gen en hooge rekeningen, waarmede
zij haar leeg bestaan wist op te vroo-
lijken. Nu is weder eene vrouw opge
staan die zich der millioenen vrouwe
noemde en, zij het ook in kleiner kring
en voor kleiner luiden, den glans van
goud, en diamanten en paarlen, die
er niet waren, heeft laten schitteren.
Achttien jaar lang heeft zij eene bur-
gerwijk van Weenen hare fabel doen
gelooven van den oom, in Amerika ge
storven, wiens mijlioenen-nalatenschap
na lang verloop van jaren in haar be
zit zou komen, als zij zich in die pe
riode van de ondeugd: schulden te ma
ken, vrij hield. Achttien jaren lang
kwamen de menschen uit het kwar
tier hunne spaarpenningen, als ge
schenken onder levenden, aan de toe
komstige millionaire opdringen, die
nooit van hen zou hebben willen lee-
nen, maar het speldengeld zonder kwi
tantie wilde aannemen, om den proef
tijd in voorbereidende welgesteldheid
door te maken.
Nu heeft de slimheid van een advo-
kaat de illusie gebroken en, het ver
zinsel van de millioenen in het ware
licht gesteld, voor den offervaardigen
koetsier en de keukenmeiden., die als
zoovele razende Furiën en Rolanden
naar de woning van hunne veelbegaaf-
de vriendin zijn gestormd, de „maitre-
chanteuse" en tweede millioenen juf
frouw, die al van haar luchtkasteel
naar den kerker neergedaald was.
Ook in uniform.
Tolt heden waren, de studenten
der technische hoogeschool te Riga
de eenigen in Rusland', die geen
uniform droegen. Nu moeten ook
zij er aan' gelooven. Hum is dezelfde
uniform voorgeschreven als de1 stu
denten aan de andere: Russische
polyteehmiica dragen.
Om eoöpèratief geschoren te
wördeh.
moet mem binnenkort naar Berlijn
gaan. In de buitenwijken is daar
een werkstaking gaande onder de
barbiersbedienden.. Deze hebben
daarop in verscheidene koffiehui
zen tijdelijk eigen' zaakjes opge
richt en zoodoende in korten tijd!
reeds 7000 klanten bediend en. 1100
mark binnengekregen. Door dit siuc-
ces aangemoedigd, willen zij nu
hun bedrijf op coöperatieven grond
slag voortzetten.
Oplichterijen op groote schaal
Op de Weichsel-spoorlijnen in
Polen zijn oplichterijen gepleegd,
die de kroon ongeveer met 34 mil-
lioera mark benadeeld' hebben.. Het
betreft valsche gewichtsdieelaratiies
door de vrachtaf zenders. De ont
vangenden lieten het verschil tus-
schetra de opgaven in de vrachtbrie
ven en het reëel gewiicht der goede
ren vaststellen en ontvingen van de
maatschappij d'e schade vergoed. De
ziel van het bedrog was een advo
caat in Warschau. Het onderzoek,"
dat een reusachtigen omvang heeft
aangenomen brengt dadelijks nieu
we onthullingen, aan het licht. De
zer dagen werden in een War
schau sch café, dat tevens d'e beurs
voor. de verval schte vrachtbrieven
is geweest, 40 personen: gearres
teerd-.
De internationale ballon
vaarten.
De resultaten van bovengenoem
de proefnemingen blijken van bij
zonder belang te zijn geweest. De
„Sonde" d'ie in Mend'on opsteeg,
bereikte een hoogte van 12.448 me
ter en een minimumtemperatuur
van 52.8 graden C. Een dergelijk,
dn Trappes op-gelaten luchtschip
steeg tot 13000 meier en bevond, dat
op 11.100 meter d'e temperatuur 62
graden C. bedroeg. Een te Weenen
opgestegen ballon landde op het
eiland Pago in Dialrraatië, nadat zij
een- hoogte van 9800 meter en een
minimum-temperatuur van1 47 gra
den bereikt bad; In Straatsburg
werd o. a. een ballon van zijde los
gelaten zij vloog over de Alpen en
kwam bij Turyn neer, nadat zij
een hoogte, van 10500 meter bereikt
en een temperatuur van 54 graden
aangetroffen had. Ook de waarne
mingen van tal van bemande bal
lons, welke dien dag tusschen Mos
kou -en Parijs opstegen, zijn van
hoog wetenschappelijke beteekends
geweest.
Het nieuwe postpapier van
keizer Wilhelm.
Keizer Wilh'e-lm vindt lederen dag
nieuwtjes uit. Na zijn terugkeer
van de begrafenis zijner, grootmoe
der, heeft h: nieuw postpapier be
steld en d'e cli.ché's daarvoor zijn bij
een graveur van naam, tentoonge
steld. He-t papier, dat hij zich i-n
verschillende- formaten heeft aangek-
schaft, is omringd door een breeden
rouwrand, wat niet belet, dat er een
groot wapenschild' op voorkomt, be
schilderd in- de kleuren van het
Pruisische wapen omgeven door
het collier van dien Zwarten Adelaar
en het blauwe lint van d'e Ord'e van
den Kousebandi met het devies
„Honny soit qui mal y pense". Bo
vendien rust het wapenschild op
een Maltakmiis en wordt het ge
dekt d'oor de keizerlijke kroon.
De New-Yorksche vrouwen.
Mevrouw Helena Odilon, na haar
gastvoorstellingen in, New-York te
Weenen •teruggekomen, geeft haar
indrukken aldus weer Het schoon
ste wat New-York bes/t zijn: beslist
de vrouwen geloof me, geen stad
ter wereld kan zoo mooie vrouwen
aanwijzen.. Niet alleen mooi, maar
ook heel chic Een ongelooflijke
weelde bestaat er in alles
hoofdzakelijk in toiletten-, maar
vooral in hoedenHet eenvoudigste
meisje- heeft een praJshtigem- hoed
op, louter kleine bloemwonde-ren-,
wat op straat een allerbekoorlijk-
sten indruk maakt. Alles is mode
zaak, daar aan den overkant; bij
alles wat, men koopt moet men eerst
weten of het „the latest" is. d. w. z.
het nieuwste snufje. Daardoor komt
het dat de dames, hoe smaakvol
ook, teveel naar hetzelfde model
zijn gekleed. Ik heb daar geen an
der wandeltoilet dan met Figaro-
jaquettes gezien. Zoo gaat het ook
met de frisuur gladde haren
schijnen nu „the- latest" te zijn. Op
het achterhoofd glad naar boven en
vastgehouden door een, groeten ele-
gantera kam. van de slapen breed
uitstaande en op heb hoofd1 tot een
knoop saamgevat. Mannen ziet men
behalve 's avonds in den schouw
burg, weinig op straat, alleen vrou
wen lm massa's En koopgraag I
In de reyzenwimkels kan men niet
loop-én, voortgesohoven: wordt
men en weer alleen vrouwen-
De groote Stores hebben zelfs om
den huismoeders- het koopen mak
kelijk te maken bewaarplaatsen
voor kinderen-. Daar geeft men de
kinderen af, de lieve mama krijgt
een merk en voor die, sluiting van
den winkel m'oet d!e baby weer wor
den afgehaald. Dei kinderen worden
daar naar behoefte gezorgd) en ge
voederd. Kan het beter?
Een aanslag: verijdeld.
De, Berlijnsche correspondent van
d'e „N. R. Ct." brengt naar aantel
ding van Keizer- Wilhelm's bevel'
om bij. de onthulling van het standi
beeld van Bismarck geen fotogra
fen toe te late-n, een grappige ge
schiede-nis in herinnering uit den
eersten, tijd van 's Keizers regeering.
Na Berlijn langen tijd gemeden te
hebben, had Czaar Alexander III
besloten, het Duitsohe hof weer een
bezoek te> brengen, en de jonge
Duitsohe Keizer had de feestelijke
ontvangst voorbereid. Hij, zelf haat-
de in gezelschap van Bismarck den
Gzaar van het station af en bracht
hem naar de Russische ambassade
onder de Linden. Voor den ingang
van de, ambassade hadden zich al
le Duitsche prins-en;, die te Berlijn
waren, geschaard, en; op bevel var>
d-en Keizer zou een. Berlij-nsch hof-
fotograaf het historische: oogenb-lik
vereeuwigen, waarin Czaar Alexan
der III met Wilhelm II, Bismarck
en de prinsen voor de ambassade
aankwam- en uitstapte. De Russi
sche geheim© politie was erg be
nauwd voo-r een moordaanslag Qp
den Gzaar en onder de menigte- kij
kers waren vele Russische- spe-ur-
agenteb. Het -groote oogenb-lik was
gekome-n, de hof-fotograaf stond
met zijn toeste-1 klaar en wilde d'.it
juist gebruiken, -toen de beide vor
sten uit het rijtuig stapten. Hij
deed e-en, paar1 stappen vooruit om
een betere fotografie -te kunnen ne
men. Op hetzeilfde oogenblik werd.
echter de oude heer door de krach
tige vuisten van ,e,en paar stille
agenten, gegrepen en weird hem zijn
fotograf,re-toestel' ontrukt. Zij had
den daarin waarschnijlijk een iiel-
sche- machine vermoed'. Het toone^l
veroorzaakte eerst groote opschud
ding, tot, de- tegenstribbele-rade hof-
fotograaf door beter ingelichte Rer-
lijn,sc-he collega's van de Russin
uit den ijzeren greep van zijn aan
randers was bevrijd. Maar van 'je
foto-grafische afbeelding van. de his
torische gebeurtenis is natuur'ijk
niets terecht gekomen.
Vorstinnen in een luchtballon
Aartshertog Leopold Salvator, dlie
zich voor -eenigen tijd een- e-igeh-
luchtballon heeft aangeschaft, waar
mee hij vaak opstijgingen- doet-
maakte, enkele diagen geleden eeij
ballontocht, waaraan zijn gem a} in,
aartshertogin Blanoa, zijn oudste
dochter, aartshertogin, Maria Dolo
res, en de prinses There-se van Bei
eren -deelnamen. De |i-allora steeg!
bij kalm weer tot een hoogte van
2000 M., vloog over den Do-na-u naaf
het N. en land-de zonder ongeval ob
een open veld bij Korn-enburg. De
dames -maakten voor het eerst erêift
ballontocht mee en bleven- allen
goed1. Ze- waren verrukt over hyp
genotrijk avontuur. Als technisch
leider was de kapite-in-com-miandapt
van de mi-lit. luchtschi pp e-raf d'e-el'i rijf
meegegaan.
Uitge'sproken:
Amsterdam, 24 Mei. W. van Schaik,
timmerman en aannemer, vroeger ge
woond ke-bbende te Bussum, than#
wonende te Amsterdam. Recbter-conl-
missaris mr. J. E. Jacobson.
's Herftogenbosch, 29 Mei. P. de
Kort, pianofabrikant te 's Hertogen
bosch. Rechter-commis'saris mr. Suy-
ling.
Opgeheven:
W. L. Beumer, ipuziekonderwijzet
te Utrecht; A. van de Laar, te 's Her
togenbosch, thans zonder beroep.
schoon zwak, niet goed te kunnen
verdragen, d'at ik het zoo- arm had.
De nieuwe hoop werd echter ge
heel te niet gedaan bij het hooren
yan d;e vre-eselijke gebeurtenis. Zoo
als bijna iedereen, in den omtrek,
gnelde- ik naar d'e plek o-m te zien
of het waar was, want het- was
haast niet te gelooven. Ik zag ze bei
den badend in hun- bloed, en voor
mij. all-een was d'e rede-ra van dit
verschrikkelijk schouwspel, zoo
klaar als de dag. Ik alleen begreep
d'e reden van die stijve, rechter
hand, die ofschoon dood', nog sprak
van bedreiging. Waarom- spraakt
ge toen niet? zult ge vragen. Denk
u eens den -toestandmocht ik de
reeds zoo d'ien getroffen familie nog
dieper treffen- door het oplichten
van dien sluier van dit raadsel Ik
was jong, en te veel geschokt om
mijn rechten, te laten gelden in ter
gen-woordigheiid van deze twee lij
ken-. Later, zeide ik tot mij zelf, is
het nog tijd genoeg mijn onthulling
te doen. Bovendien de bewijzen, die
hadden zij waarschijnlijk toch niet.
aangenomen. Krachtiger bewijzen
waren raoodig. De brieven Van Zie-
linska waren niet verloren, want
Öe graaf, toe monnik, had' mij ver
teld, d'at zij in Parijs gedeponeerd'
waren .nasporiragen en inlichtin
gen zouden meer licht brengen
maar ik stelde dit steeds uit en
daarbij hield' ik mijn mond', ook te
gen mijn moeder,, want ik wist dat
zoo zij- het wist, mijn geheimi niet
lan-gor bewaard zou blijven-. Het
eerae jaar verliep na het andere en
ik handelde niet. era toen
Malewicz brak zijn verhaal af,
en, voorovergebogen, op zijn r>rim,i-
tieve zitplaats, keek hij droevig
naar d'e-ra grond. Nu mijn oogera ge
wend waren- aan het halfduister,
kon ik iedere uitdrukking lezen op
zijn donker, mager gezicht, era zag
ik eerst goed- zijn- verschotera, jas.
Toen begon ik te gevoelen dat ik
haar beminde, zei d'e hij, op een an
deren- toon. Zijn voet raakte een le
dige flesch aa.n, toen- hij- sprak, era
deed haar rinkelerad1 vallera. Hij
keek angstig naar de deur, bevreemd
om betrapt te worden. Ondanks
mijn- gejaagdheid', ondanks onze-
plaats te midden van d'ie flesschen
en pakkisten en behangen,- als 't
waren d'oor spiranewebben-, kwam
mij plotseling, weer het schuilhokje-
spelen met Henri voor den geest
O. zoo vele jaren geleden. Ik speel
de sedert op andere wijze schuil
hokje met hem, maar voorloopig ge
noeg hierover.
Zij was nog een kind, ging
Malewicz voort, bij-na onverstaan
baar, maar ik wist, to-euï reed's
dat er voor miji geen andieire vrouw
ooit zou bestaan. Van het oogenblik
af, dat ik dit begreep, begreep ik
ook dlat ik voor altijd hierover zou
moetera zwijgen. Ik kon de familie
wel treffen, maar haar niet. Van
't oogenblik af dat ik dit besluit nam
durfde ik mijn moeder b-ij-na niet
o-ndler d'e oogera te kamera. Het was
niet, gemakkelijk alleen te werken
als twe-e man om haar eeraige wel
vaart, te bezorgen, die zij raoodig
had als brood het was niet ge
makkelijk hongerig naar bed' te
gaan of mijn kleeren zoolang.te,
dragen tot zij aan mijn- lichaam
versleten, maar dit alles d'eed' ik
voor mijn moeder era toch dacht ik
dikwijls bij- mij zelf .na, of het niet
verachtelijk was wat ik deedhaar
onthouden datgene wat haar toe
kwam, ter wille van een- andere
vrouw, van wie ik niet eens wist
of zij mij1 liefhad. Men sprak over
mijn moeder-vergodirag, maar i-k
wist in mijra binnenste dat ik een
slecht zoon- was. Misschien was het
een misdaad, en daarvoor straft de
Hemel mij thans zeker zoo zwaar.
Maar waren deze brieven niet on
gelukkigerwijze ontdekt, dan zou
het geiheim met mij het graf zijn
ingegaan. Van het oogen,bl-ik van
zijn aankomst was Bazyli mijn
vrees, zooals hij voor mevrouw Zie-
linska haar hoop was. De monnik
had verteld d'at hij dien avond aan
wezig was geweest era. daarom was
■ik bang dat hij er alles van wist.
Ge ziet mijn voorgevoel is uitgeko
men.
Era je correspondentie met Pa
rijs? vroeg ik.
Die bestond niet, hernam hij,
mij recht in de oogen ziende-. Ik
schreef, dat, is waar, maar alleen
die, waarvan ik zeker wist dat ze
tot geen resultaat leddlden.
En ge kondt deze coiraed'ie spe
len? vroeg ik, mijn verontwaardi
ging uitend1, ondanks mijn- mede
lijden met hem.
Hij lachte zwaarmoedig. Ik heb
u verteld dat ik een halve Armeniër
ben. Ik heb geen berouw om mijn
bedroghet eeni-gste wat ik be
treur is het oogenblik van zwakte
dat ik vanmorgen tegenover me
vrouw Zieliraska had. Op dit oogen
blik was ontkenning raoodig ge
weest. Voorloopig heb ik w.ee-r ge
noeg verdriet te dra-gen-te weten
dat ik bij; d-e familie in ongenade
val voor het verbergen van: een-
schande, iets- dat ik met opzet- voo-r
hen gedaan had, is vreese-lijk. Hij
keek mij zoo ernstig aan, en ira zijn
oogen lag zulk een dToeve hartstocht
dat ik den Armeniër zijn handel
wijze vergaf en mijn Britsch bloed,
zooevera nog kokend, werd weder
kalrai.
To-era ik hem begon te antwoor
den,, was Anulka ons in de gang
voorbijgeloopen, roepe-nd dat de
soep klaar was -en- dus w:as het wel
tijd', onzen- terugtocht aan te nemen
en- wij vertrokken dan, ook zonder
een bepaald afscheid. En nu ko-m-
ik aan. het meest ontroerende oogen
blik van den gehe-elen dag.
Deze-lfde oude, lederen bcieven-
tasch met d)e doffe koperen sluiting,
die nooit op-geschuurd w,erd) d-ie
verdriet had gebracht in het huis
der Zieli-nska's, bracht voor mij een
onverwachte vreugde. Ik was op
weg naar de eetkamer, toen mijn
oog viel- op iets dat op een tafel m
de gang lag. In d-en tegenwoordigen
toestand van zenuwachtigheid; had
niemand er aan gedacht haar in te
zien. Waarschijnlijk had ik het ook
ni-et gedaan, maar Agnes had mij
ip langen tii.d' niet geschreven er>
ik was daardoor nieuwsgierig.
Ik Ledigde de tasch op tafel,
zoekende naar het schrift van mijn
vriendin. Het was -er niet bijèft
toch was er een E-ngelsche, postzë-
gel, en daaronder zeker speelde
mijne ge-spannera. zenuwen mij paf
ten d'e hand van hem, wiens
handschrift ik eens beter had' ge
kend dlan mijn eigen.
Ik schrijf hier Jadwiga's geschie
denis neer en niet de mijne, daar
om- is het ook niet nood'ig d'at ik dén
juisten inhoud van Henri's brier
weergeef, laat 't voldoende- zijn dat
hij kort en. goed den onverwaehten
dood' van een tante aankondigde.
(Wordt vervolgd).
