Onze Betrekkinggids.
do stu&ken steen had gthloofd en
gepolijst, bleken ze zeer mooi te zijn
en verschillend van kleur. De mijn
ingenieur kapt. J. Treveton bracht liet
rapport uit. dat de -«vonden steen
door verschillende kleuren en schoon
heid zeer zeldzaam in zijn seort. is.
Men leest in Hollandia de volgende
interessante mededeeling:
Een vers van sec retarjs Reitz.
Het volgende vers waarvan ons een
afschrift uit Zuïd-Afrika bereikt, toont
beter dan iets den geest dien de Boeren
blijft bezielen. Er zit he el-en-al de uit
dagende toon onzer Geuzenliederen in.
Het is geschreven naar aanleiding
van een strijd tusschen Boeren en En-
gelschen in de buurt van Kaapmuiden.
Het verhaal gaat dat de Boeren eerst
wegens overmacht moesten terugtrek
ken, toen naar Helvetia trokken om
„van de Eng. kanonnen ie leentn",
en daarmee terugkeerden naar Kaap
muiden, waar zij de Engelschen ver
sloegen.
Een dier kanonnen was het scheeps-
kanon, dat de Engelschen „Lady Ro
berts" gedoopt hadden en dat sedert
vernield is.
DIE „LADY ROBERTS".
Hier staat die Lady Roberts.
Iloera voor Ben Viljoen,
Hoera voor generaal Moller,
Want hulle het dit gedoen.
Die trekboer en boschlander,
Die kom haai1 hier beschouw.
Dan zeg hulle: alle wereld,
Waai- kry jul' hier di vrouw?
Dan zeg ons di ouw Lady
Is 'n nieuwejaarsprent,
Wat Ben Viljoen gestuur het
Voor ons ouw President.
Dan wordt di trekboer wakker
En trek weer met zyn goed;
En di arme ouw boschlander,
Di kry weer (nieuwen) moed.
Lord Roberts is al huistoe',
Di veldheer het getrap;
Maar zij(n) ouw vrouw het hij
hier gelaat,
Zy houw van miliepap.
Van ons arme families
Brand hy di huise af,
Di mans kan hy ni win ni
Dus moet hij vrouwens straf.
Maar zij, ouw Lady Roberts,
Di lyditie uit kan stort,
Di stuur hy naar Helvetia
En zet haar in di fort.
Daar dacht hy is zy veilig,
Want di verditse Boer
Lag net maar achter klippers
Met zy.(n) verditse roer.
Hoera voor di Boksburgers,
Hoera voor di Polies, (politie)
Lord Kitchener knerst zyn tanden,
Hij is net banda vies.
Eer dat hul weer kon nat gooi
Het Boksburg al verjaar;
Eer hij zyn broek kon aankry,
Toen was di ding al klaar.
Hul vat zyn ammunitie
En zyn kanonnen af.
Vang honderde soldaten
En trap voor Tommy kaf. (d^ i.
slaat hem tot gruizels.)
Dit's maar garilla-oorlog,
Zeg meester Chamberlain,
Maar als di ding zoo voortgaan,
Dan maal ons Tommy fyn.
Lord Roberts van Kandaliar,
Lord Kitchener van Karthoem,
Lord Bulier van Colenso,
Die wordt zoo hoog geroem.
Och wat, die arme. Kaffer,
Met schild en assegaai,
Het hulle met Bom-Maxim.
Zoo prachtig afgemaai.
Maar nu dat hul met manne
En witmense moet veg,
Leg Kitchener op Pretoria
En die ander twee is weg.
Ja, Roberts van Kandaliar (spreek
uit: Kandéér)
Maai' nie Roberts van Kan Hier,
Én dat (zijn) Tommy hier bly
is niet enkel, voor pleizier.
Hy het die land o'erwonne
Én alles annexeer,
Maar ons dapper Generale
Verslaan hom keer op keer.
Hou vol dan Afrikaander,
Di Engelschman moet weg.
Hij mag ons nie o'erwinne
Want onze zaak is reg.
D e geheimen der mode-bRzav
Men moet, zegt „de Winkelier" de
dieveggen in de groote modemagazi'-
nen vooral niet gelijk stellen met de
gewone winkeldieveggen, welke overal
in de wereld te vinden zijn. Wij heb
ben hier veeleer te doen met speciali
teiten in het vak, waarvan wij enke
len aan onze lezers wijlen voorstellen.
Beginnen wij bijv. met die, welke
met haar voet steelt. Het kostbaarste,
dat de modemagazijnen hebben aan
te wijzen, zijn voorzeker wel de echte
kanten. De dievegge, welke met den
voet steel' is hel alleen om den dief
stal van kostbare stukken kant te doen.
Zij draagt lage schoentjes, die tame
lijk wijd zijn, maar toch nog elegant
zitten; want de dieveggen in de groo
te mode-bazars zijn bijzonder gesteld
op onberispelijk keurige toiletjes. Ze
draagt bovendien kousen welke van
achteren slechts tot even onder den
hiel reiken, en van voren afgeknipt
zijn, zoodat de teenen en zool van den
voet volkomen vrij zijn. De dieve^e
treedt voor de toonbank, vraagt naar
kant, bekijkt de verschillende stukken
nauwkeurig tegen het licht en laat on
gemerkt een of meer kostbare stukken
op den grond vallen. Dit kan gemak
kelijk gebeuren, zonder dat de ver
koopster dit ziet. Terwijl de dame zich,
nu verder laat inlichten betreffende de
kanten, terwijl zij over den prijs en
kwaliteit der stukken aan 't onderkan-1
delen is, trekt ze haar rechter- of lin
kervoet uit haar schoen, zoekt met
haar blooten voet. naar het kostbare
stuk kant, dat zij op den grond heeft
laten vallen, raapt het met haar tee
nen op en schuift voet en kant weer
netjes in haar schoen. Daar de lange
japonnen deze manoeuvre verborgen
houden zijn deze dieveggen inzon
derheid zeer gevreesd.
Een niet minder interessante diefstal
is die la Kangoeroe. Om dien behoor
lijk te kunnen uitvoeren, heeft de die-
vegge de hulp van een kind noodto.
Het kind is even elegant «-ekleed als de
dievefrc= zelve, en er op afgericht om
de diefstal te plegen. De dieve^e
vraagt naar zijden stoffen, cachemire
shawls en dergelijke artikelen, welke
niet in al te groote pakken voorradig
zijn. Zij wil telkens andere patro
nen en kleuren zien, laat hemelhooge
stapels op de toonbank aanrukken en
weet handig met haar elleboo" of hand
eenige stukken van de toonbank af te
stooten, zoodat zij op den grond val
len. Het kind moet beletten, dat deze
stukken vooral wanneer zij om een
houten plank gewikkeld zijn, geen ge-
drui'sch maken.
Daarna bukt het zich, raapt de stuk
ken op en steekt ze in den grooten zak
van den mantel, welke de dieve«"*e
draag* Deze zak is zoo ruim. dat daar
in voor eenige duizenden francs aan
kostbare artikelen bewaard kunnen
worden. De mantel is nam el'ik zoo in
gericht, dat van voren, in de richting
van het hoofd naar de voe' de voe
ring is open gesned en, zoo dat er tus
schen de voering en de stof een groote
zak wordt gevormd. Den naam la
Kangoeroe" heeft deze soort van dief
stal te danken aan de omstandigheid
dat de Kangoeroe haar jongen in een
buidelzak overal met zich meedraagt.
Voor 't, "ootste deel nlegen de die
veggen hun diefstallen evenwel zon
der hulp van anderen.
De praktijk van hun collega's in an
dere steden, die gewoonlijk met hun
tweeën stele®, waarbij de eene de aan
dacht van den verkooper on zich weet
te vestigen, en de andere zich van de
artikelen meester maakt, wordt door
hen versmaad, omdat zij zeer goed we
ten, dat z>" overal bespied worden door
de loerende oogen der geheime politie
agenten enz.
Met groote behendigheid weten deze
dieveggen ook kleinere voorwerpen te
stelen en in handtaschjes, moffen pa-
rapluies en parasols te verbergen.
Zóó snel worden deze diefstallen
ten uitvoer gebracht, dat ze slechts in
zeer enkel© gevallen ontdekt worden.
Wie een der groote mode-bazars bin
nen treedt, zal terstond de talrijke aan
pilaren, muren enz. aangebrachte spie
gels zien. Oppervlakkig zou men mee-
nen, dat deze tot versiering zijn opge
hangen of ter bevrediging van vrou
welijke ijdelheid. Dit is echter geens
zins het «■eval. De spiegels dienen al
leen, om de verkoopers en verkoop
sters in de gelegenheid te stellen, de
vóór de toonbank staande koopers ook
dan gade te kunnen slaan, wanneer
zij genoodzaakt zijn, zich om te keeren,
ten einde uit de vakken nieuwe stof
fen. of doozen met artikelen te krijgen.
Van dat oogenblik maken de speciali
teiten in het dievenvak hoofdzakelijk
gebru i k.
slechts even want na drie slagen
dook hij weer omhoog en nu ging
het voorwaarts, pijlsnel de schui
mende golfkoppen snijdend, nu
eens rijzend dan dalend, maar al
tijd vooruit met kalme, krachtige
Blagen.
O Godihii kwam te laat 1 Juist,
nog geen meter van zijn' redder ver
wijderd, begaven de krachten den
ongelukkige, on zonk hij weg. Het
was tevergeefs oh. Verder doordrin
gen niaar de draaikolk ware roeke
loosheid1;. Met moede slagen zwom
Maliewicz weer naar land, en zoo-
dra hij grond onder de voeten had!,
nam hii zijn hoedl en liep ini zijn
druipnatte kl'eeding voorbij Jadwi-
ga. Zooals zij hem1 kag weggaan,
terneergeslagen en droevig om zijn
onmacht, dacht zij onwillekeurig
aan een andere, schitterender fi
guur. daar eens ook aan1 een meer
wat ondieper en minder gevaar
lijk dan dïit en do zelfvoldoening
van dien „redder" bij het onbedui
dend gev^L tegenover dezen niobe-
len mensch, die zijn leven waagde
voor een zijner werklieden.
En voor zij het wist kwam het
r- Krysztof, keer terug, Krysztof,
Bet was wel' om, ridel, maar toch het
was groot en edel Krysztofthans
begin ik beter te begrijpen hoe
groote heldenmoed er noodig was
voor u ami den, levensstrijd te strij
den tot bet bitter einde. Maar nu is
het ook gekomen.. O, zie ik kniel
hier neerKrysztof wilt gij, mij tot
wouw nemen
Bleek als een doode, haast mar
merwit, was hij blijven staan. Zijn
gestalte richtte zich hooger op, als
scheen een verkwikkende, verwan
mende zon op een plant, die lang
in het duister stond. Maar bij die
laatste woorden begon daar te ko
men een luister in zijn oogen. Al
het bloed kwam terug* en steeg ro
zenrood en verjongendl over zijn. ge
laat dat 'er door vermooid werd.
Zijn armen verhieven zich, eerst
mechanisch., toen. openden zij zich
met een fortschen stoot, hij vloog op
haar toe, en drukte er haar harts
tochtelijk in. wieenend en lachend.
Zoo werd hij dus thans beloond
voor al wat hij ter wille van haai'
geleden en gestreden had:. Sa.m:en
deden, zij;, bij hun thuiskomst nog
edeler daad; want zij zworen voor
bet portret van Kaaiman, dat zij hem
al hetgeen hij hun indirect had be
rokkend vergaven.
Nog een geheim willen wij onzen
lezers en lezeressen toevertrouwen. De
vriendelijk portier, die aan d©n uit
gang der groote mode-bazars staat en
zoo uiterst beleefd - voorkomend de
dames de deur uitlaat, is een man, die
zeer slecht over de vrouwen in 't alge
meen denkt. Het is namelijk zijn taak,
om elke vertrekkende dame nauwkeu
rig gade te slaan, ten einde te ontdek
ken, of er aan haar kleeding ook iets
bijzonders te zien is, wat. het varmoe-
den zou kunnen opwekken, dat zij iets
bijzondere te zien is, wat het vermoe
den zou kunnen opwekken, dat zij iets
gestolen heeft. Met cheroe blikken
ziet men overal naar die koopster, wel
ke, vergezeld van een min of een dïenst-
mei- met een klein kind op den arm
verschijnt. Het kind wordt namelijk
gebruik' om onder zijn lange dek
kleed js de gestolen voorwerpen te ver
bergen. In zulke erevallen, vooral wan
neer de geheime agenten meen en te
bespeuren, dat de binnentredende per
soon een dievegge van beroep is, wordt
er een waarschuwings-signaal gegeven
aan al de bedienden der afdeeling.
waai* zij verschijnt. Een dar geheime
politie-agenten roept- nl. plotseling
een paar letters die klinken, alsof ze
het merk van een of ander pak of een
prijsopgaaf van een of ander artikel
zijn.
Om nu op de min en het kind teruer
te komen. De zoogenaamde moeder van
het kind laat zich een groote menigte
kostbare stoffen voorleden. Plotse
ling zet het kind, ten gevolge van het
heimelijk nrikken en km"«en door de
min, een keel op van belang en wordt
zóó lastig, dat het op de toonbank moet
worden neergelegd, opdat men kunne
onderzoeken, wat het kind toch scheelt
Bij deze gelegenheid schuift de min
eenige artikelen onder het delckleedje
of het draagkussen.
Het zou onmogelijk zijn. hier al de
verschillende variëteiten van diefstal
mede te deelen. welke in de groote mo
de-bazars voorkomen. Alleen willen
wij nogmaals opmerken, dat de dieven
eene groote mate van vernuft en be
hendigheid ten toon spreiden, dait
slechts een klein gedeelte van hen be
trapt worden, en dat het verlies dat
de magazijnen op deze wijze lijden,
jaarlijks honderdduizenden francs be
draagt.
De grootste post op d'eze verliesreke
ning wordt echter door de derde soort
van dieven veroorzaakt, en wel door
het personeel van het magazijn zelf.
Deze diefstallen zijn des te schadelij
ker voor de eigenaars der bazars, om
dat ze op groote schaal en dikwijls
maanden lang gepleegd worden, voor
dat men ze ontdekt.
Een best© klant.
In een der groote magazijnen van
Londe® kwam onlangs een dikke mijn
heer, die alles bekijken wilde. Hij had
zich opgewerkt naar de galerij, van
waar hij een prachtig uitzicht had over
de' geheele inrichting, en uitte zijn be
wondering in zeer opgewonden bewoor
dingen.
Een bediende van het magazijn, die
in zijn nabijheid was, beantwoordde
zeer beleefd al zijn vragen naar de hoe
veelheid en d'e waarde der verschillen
de goederen. Eindelijk vroeg de dikke
man: „En u kunt zeker wel heele hui
zen meubileeren, van den kelder tot
den zolder, niet waai'?"
.,0 ja, mijnheer," antwoordde de be
diende.
„Wij kunnen alles leveren, van ta
pijten tot de kleinste snuisterijtjes toe."
„En hebt u kanten gordijnen, en ha
hangsels ook?"
„Zeker, mijnheer; wij hebbe® van
alles."
„En natuurlijk weet u ook wel wat
stijl is, Renaissance, Pompadour,
Louis XV, enz.?"
„O, de patroon is uitstekend op de
hoogte. Misschien was het beter, dat u
zelf met hem sprak. Daar komt hij
juist aan," e® de patroon kwam nader
met een vriendelijk glimlachend ge
zicht.
„'k Had het niet gedacht'", zeide de
klant peinzend. „Ik had zoo'n idee,
dat men voor die dingen naar Parijs
moest gaan.
Maar ik zie dat hier alles met goeden
smaak en juistheid is ingericht, 't Is
bewonderenswaardig!"
„Mag ik u vragen,' zeide eindelijk
de patroon zeer beleefd, „waarmede
wij u van dienst kunnen zijn£'
„O ja, dat zou ik bijna vergeten. Ik
zou graag een pijp lak van u willen
hebben. U hebt hier een prachtige in
richting, mijnheer. Ik maak u mijn
compliment."
HOOFDSTUK XX.
Mevrouw Zieüinska eerst rui,et be-
gTijpendi die ploteeliuige verandering
bij Jaidwiga, verzoende zien echter
langzamerhand met het feit en ik
geloof dat zij het nooit heeft be
treurd.
Twee jaar later fleect ik "het dorp
doorthans voorafgegaan door ae®
meniigte rijtuigen. Het was diet
trouwdag van het jonge paar en wij'
ware®' op weg naar de kerk waar
de huwelijksplechtigheid) zou plaats
hebben. De kleine Grieksohe kerk,
geheel van hout, met drie donker
bruine minaretten,, tleekerade zich
scherp af tegen de heldier blauwe
lucht en scheen een soort eiland te
vormen, in het miidlden va®, de vlak
ke landen gelegen', omgeven dtoor
schoon geboomte. Daar was het dat
de moeder getrouwd1 was, vol hoop.
daar trouwde ook de dochter met
dezelfde gedachten voor de toe
komst. Dat het haar beter moge
gaanwas ieders bede.
Ik had! nooit een, van deze een
voudige, maar .mooie dorpskerken;
binnen kunnen treden zonder eenii-
ge ontroering. ©n het was bij deze
De lansrste eleotrigcbe
spoorweg.
Volgens het „Bulletin de transport
en commun" slaat in dit opzicht het
record de onlangs geopende lijn die
Albany met Hudson (Amerika) ver
bindt. De exploitatie geschiedt, met
het zoogenaamde derderailstelsel, dat
ook te Parijs op de stadsbanen toepas
sing hoeft gevonden.
De centrale ligt in de nabijheid van
een waterval. De daarin geïnstaleerde
turbines) zijn rechtstreeks gekoppeld
met dynamos een wisselstroom van
12,000 voortbrengend, die in eene serie
van onderstations wordt afgetransfor-
meercl tot 660 volts. De baan is over
hare geheele lengte afgerasterd met
ijzergaas. Bij overwegen is de derde
rail vervangen door een ondergronds-
kabel. De weg ter lengte van 74.6 K.M.
heeft f 6,562,000 gekost. De gemiddelde
snelheid bedraagt 55 60 K.M. op
sommige gedeelten van het traject
overschrijdt zij 80 KM. per uur. De
rijtuigen zijn zeer comfortabel inge
richt en de trein bereikt zeer spoedig
en geleidelijk zijne maximale snelheid.
Dank der enorme capaciteit van den
waterval is de centrale bovendien in
staat de noodige energie te leveren
voor electrische tractie en verlichting
van de steden Hudson, Albany, Rens
selaer, Niverville Chatham en andere
kleinere plaatsen, die op korten of meer
verwijderden afstand van de baan zijn
gelegen.
Ook de industrieplaatsen in het Kin-
derhook-Creek-dal genieten van de
groote voordeelen die de natuur hun
als het ware in den schoot werpt. Het
traject tusschen Hudson aan de rivier
van dien naam en Albany behoort tot
de vruchtbaarste streken in de Ver-
eenigde Staten.
De centrale omvat 11 dynamos.
(Electra.)
Wat is een beschaafde Rus?
In de „Nowoje Wremja" geeft
iemand daarop het volgende antwoord:
„Dat is een mensch, die Russische,
Fransche en Engelsche belletrie gele
zen heeft, 't laatste alleen in enkele
gevallen; die een afschuw heeft van
ernstige lectuur en den inhoud van
zijn schoolboeken vergeten heeft. Hij
kent alle groote restaurants, hotels en
cafe-chantants in Frankrijk, Duitsch-
land en Italië Hij heeft een zeer on
duidelijke voorstelling van zijn vader
land en gelooft, da.t het zijn plicht is,
het te besturen omdat hij „beschaafd"
is. Hij gaat dus in 't bestuur en neemt
levendig deel aan den strijd, dien zijn
district voert met a®dere (districten;
hij oefent de scherpste, kritiek op de
papieren en stukken ,die uit alle an
dere districten bij hem komen, alleen
omdat ze uit andere districten komen.
Hij houdt zich voor liberaal, omdat
hij de goedkoope, nette Duitsche ca
fés liever bezoekt dan de dure Russi
sche, die vol ongedierte zitten; omdat
hij de Warschausche meisjes aardiger
vindt dan die van Moskou; omdat hij
weet dat in Finland de lucifers, de te
lefoon en de sigaren goedkooper zijn
dan in Rusland, en omdat hij vindt,
dat de Kaukasus, waar de lui zich aan
wijn bedrinken, een veel beter land is
dan Rusland, waar men zich aan bran
dewijn te buiten gaat."
Bekwame leiding,
De vice-voorzitter van den Duit-
schen Rijksdag, de heer von Frege,
heeft niet veel slag om de vergaderin
gen te leiden en schijnt bij stemmin
gen nog al eens in de war te raken, 't
geen een kwaal is van meer voorzit
ters. De „Lustigen Blatter" geven nu
het volgende grapje daarover:
Vioe-voorzitter dr. v. Frege: „Ik heb
hier een voorstel, dat is dus aangeno
men."
(Stemmen): „Er is nog in 't geheel
niet gestemd!"
Frege: „Ja, dal is zoo. Dat had ik
vergeten. We zullen dus gaan stemmen.
Ik verzoek de meerderheid op te staan."
(Stemmen): „Dat gaat toch niet,"
Frege: „Maar waarom niet. Waar
om mag de meerderheid niet opstaan?"
iStemmen): „Dat is niet overeenkom
stig het reglement ven orde."
Frege: „Dan verzoek ik de minder
heid om te blijven zitten."
Stemmen): „Maar zoo stemt me®
toch niet,"
Frege: „Wanneer u dat meent, zal
ik een anderen weg volgen. Ik verzoek
dus nu de heeren, die zich voor het
voorstel verklaren, tegen te willen
stemmen."
(Stemmen): „Maar mijnheer Frege!"
Frege: „Ik schijn nog altijd niet
goed begrepen te worden. Let nu eens
geteigmlieddi zooals natuurlijk van
zelf spreekt dat ik des te dieper
voelde. De stukgeschoten! vlaggen,
d'e verkleurd© schilderijen, de half
opgebrande kaarsen, de- prachtige
maar slecht onderhouden altaair-
kieieden en de snoeren van1 glazen
kralen die mij steeds bekoorden,
hadden vandaag een bijzondere
aantrekkelijkheiid voor mii en al
dleze meestal verweerde zaken
schenen mij. heden nieuwer foei, als
wilden, zij Jadwigaen Matewiicz eer
bewijzen. Ik, dacht mij nog eens al
leen niet haar i.n de kerk, toen ik nog
alleen haai' vertrouwde was en zij.
mij hier ook dikwijls haar hart had
uitgestortthans was dit niieit meer
zoo, ik had plaats moeten maken
voor een ander, en ik voelde mij.
op diiit oogenblik werkelijk ongeluk
kig.
Ik geloof dat het geheele dorp in
de kerk was. Van af mijn plaats bij
het altaar kon ik heb geheele go
bouw overzien. Geen enkele plaats
was onbezet gebleven en menig go-
laat van arbeider of arbeidster in
den. omtrek toonde mij, dat er veel
dn hen omgingmisschien dachten
ziji ook aan dien armen makker,
waarvoor hun natroon zijn leven
op. ïk meen het zoo: Die heeren, die
mij goed begrepen hebben, moeeten
ten blijke dat zij het voorstel verwer
pen, dto zaal uitgaan en de overige®,
die in tegenstelling met het voorstel,
wenschen te blijven zitten, mogen op
staan."
(Stemmen): „Het wordt hoe langer
hoe onduidelijker."
Frege: „Dan rest mij niets dan het
voorstel te splitsen. Over de eerste
helft laat ik positief, over de tweede
negatief en over de derde helft hoofde
lijk stemmen. Ik verzoek dus nu, dat
de voorstellen, die in de. minderheid
willen blijven, de namen af gaan roe
pen en dat de meerderheden, die de
betreffende zinsnede wenschen te
schappen, dit in de volgorde van de
presentielijst willen nalaten nu heb
ben d.e heeren mij, hoop ik, begrepen?
(Ironisch geroep): Ja, ja!
Frege: „Hpt was dan ook duidelijk.'
Huwelijken tussolien over
ledenen.
Reeds bij Marco Polo wordt daarvan
gewag gemaakt. Als hij de Tartaren,
zegt hij, iemand eene dochter had. die
vóór hte huwelijk stierf, en een ander
had een zoon, die eveneens ongehuwd
was overleden, dan richtten de ou
ders dezer afgestorvenen te hunner
eer een groot bruiloftsfeest aan. Er
werd een huwelijkscontract opgemaakt
en dit werd verbrand, opdat de in den
echt verbondenen aan gene zijde des
grafs van hun gesloten huwelijk keu
nis erlangen mochten en elkaar als
man en vrouw ontvangen. Van de®
huwelijksfeestdag af aan beschouwden
de wederzijdselie ouders elkaar als
bloedverwante®, en datgene, wat aJs
bruidsschat was bepaald, werd d'oor
dengene, die hem betalen moest, op
een stuk papier uitgeteeke.id en ook
deze teekening werd verbrand. Aldus
werd zekerheid verkregen, dacht men,
dat de dingen in de andere wereld juist
zoo geschiedden, als hier o~ aarde
was bepaald.
Kolonel Yale geloofde, dat genoemd
gebruik van Chineeschen oorsnron«-
zijn moest. En ook.de Japanner Koe-
moegoesoe Minakata vindt in eene
Chineesche oorkonde er van esp ro
ken. In de ..Nature" van 7 Januari
1897 deelt hij uit deze oorkonde mede,
dat in Noord-Chin'a huwelijken tus
schen overledenen inderdaad geslo
ten werden, maar men ook daar het
gebruik aan de Tartaren had ontleend
maar eenigszins gewijzigd. De ..Kwei
mei" of tusschenpersoon, die „de hu
welijken der geesten van aigestorve-
ne;n" voorbereidde, werd door de ou
ders der ondertrouwden met de lei
ding' der plechtigheden beiast en de
bruiloft zelve werd bij de graven dei-
gehuwden gevierd. Alle andere gege
vens om de echtheid van den gesloten
echt als zeker en wettig te beschou
wen berustten op het geloof, dat de
dooden kennis dragen van hetgeen de
overlevenden liie rop aarde doen, zoo
dra de noodige bescheiden onzer aard-
sche verbintenissen door^ verbranding
worden vernietigd.
Kenteekenen van getrouwde
vrouwen.
In sommige streken van Duitsch-
land is onder den boerenstand het
kenteeken van eene getrouwde vrouw
een kapje of een soort van mutsje,
waarop zij zeer trotsch is.
In Klein Rusland dragen de' getrouw
de vrouwen altijd, zelfs in het warmste
weer, een dikken d'ock van eene don
kere kleur om het hoofd gewonden.
In Nieuw-Guinea laat een meisje het
haar over hare schouders hangen,
maar als zij getrouwd is, wordt het
kort afgeknipt. De Chineesche ge
trouwde vrouwen vlechten het haar
als een helm.
In Wadai kleuren de getrouwde
vrouwen hare. lippen door ze met
ijzervijlsel te tatoueeren; in sommige
gedeelten van Afrika doorboren zij de
uiterste randen van hare ooren en hare
lippen en ósteken er grashalmen in.
en onder zekeren Mongoolschen volks
stam, de Manthes, hebben zij aan het
eene oor een mandje voli katoen han
gen, waaraan een spil vastgehecht is.
Seltzerwater.
Seltzerwater ontleent zijn naam aan
het dorp de Lage Selter, in Nassau,
waar verscheidene bronnen..in één kam
vereenigd, 5000 kubieke voeten in het
uur van dit parelend mineraalwater
leveren. Meer dan 1,500,000 flesschen
ervan worden jaarlijks verzonden.
Het Britsch medical Journal van 27
April beschrijft een proef, te Londen
genomen, om de ruimten van een
waagde.
Toen. die' plechtigheid! was afge-
loopen. gingen die familiele-dlen eai
die> amdiere mienschen natuurlijk
heen. maar ik volgde niet onmiddel
lijk, ik haakte er naar een oogen
blik alleen te blijven. De. een na dien
ander vertrok en eindelijk bevond
ik mij alleenEen half uur later
eerst ging ook ik w,eg. De kerk
deur sfondl nog open en juist wild©
ik er uitgaan toen ik een man ont
dekte, die met de handen voor de
oogen, gebogen in een der banlkem
zat.. Op heb geluid' va®, mijn slap-,
door de holte van de kerk veroor
zaakt, keek hij op en ik zag een
gelaat, dat ik kende, doch dat veel
veranderd was. Het was Wladtrnir.
(Slot volgt.)
schip te vullen met zwaveldamp, ter»
einde de ratten aan boord te verdel
gen. Twee verbrandingsloestellen wa
ren op eon schuit naast het schip ge
plaatst, waarvan alle openingen toe
gestopt waren, en de zwaveldamp
werd in het schip gepompt gedurende
15 uren. Den volgenden dag werd het
schip geopend en boven in het schip
werden tallooze doode ratten gevonden,
die blijkbaar omhoog waren gevlucht
Van vlooien hadden de dieren in hun
laatste uren geen last gehad. Die wa
ren hun ook ontvlucht, en waarschijn
lijk jammerlijk omgekomen. De ont
wikkelde zwaveldamp was voldoende
om 8/100 van de ruimte van het schip
te vullen. Als deze methode niet af
stuit op het bezwaar, dat vele goede
ren door SO bedroven worden zal naar
een snellere wijze van ontwikkelen van
het gas moeten worden gezocht.
(Tijds. v. Gen.)
Om zilveren voorwerpen te
poetsen.
Op 1/2 liter slap, lauw zeepsop neemt
men 20 druppels salmiak-spiritus. De
te reinigen voorwerpen worden nu
flink in dit mengsel geborsteld met een
klein borsteltje, bv. een nagelschuier,
en daarna drooggewreven met een fij
nen zachten doek of met zaagsel.
Da Pieterman.
De pieterman heeft wel eenige over?
eenkomst met onzen baars, maar hij
is slanker van vorm, heeft een dikke
huid zonder schubben en een stom
pen kop, die van boven voorzien is
van drie zeer scherpe- en beweegbare
doornen: langs de kieuwen heeft hij
een scherpen gtskel in een soort schacht
verborgen, dien hij bij het minste ge
vaar als wapen tegen zijn vijand ge
bruikt.
Die schacht schijnt een sterk venijn
te bevatten, want nauwelijks heeft de
onvoorzichtige visscher hier of daar
een steek gekregen, of dat lichaams
deel zwelt op en bij wordt door hevige
pijn aangegrepen, die dikwijls de hulp
van een geneeskundige noodig maakt;
toch behoudt menig visscher van zoo'n
steek levenslang een stijve hand ol
vinger. De bruinvisschen en zeehon
den laten hem ongemoeid
Hij komt in het laatst van Mei, in
groote scholen, onze zeegaten binnen
en houdt dan een ware razzia onder
de jeugdige haringen, die zich veilig
heidshalve dicht langs onze kusten
ontwikkelen. Hij heeft de gemiddelde
grootte van een haring.
Vroeger werd' de pieterman langs de
kust met hengels gevangen; het aas
bestond uit een mootje geep. Zoodra
de visscher er een op den wal had ge
slingerd, sloeg hij hem dood met een
knuppeltje, waaraan een gewone vork
was bevestigd, om hem op te pikken.
In het Marsdiep en op tie ree van Tes-
sel werden er belangrijk vele door vlet
terlieden gevangen, die zich, van kor
te hengeltjes voorzien, lieten ronddrij
ven. Thans, nu zij meer in trek ko
men, worden zij met het bpringnet
gevangen en in een boot geworpen,
waarin zij verblijven tot zij dood zijn,
dan gaat de kop er af en worden zij
in de rookerijen gezouten en gerookt.
Te Volendam geeft dat aan vele han
den werk en brood.
't Is overigens een vast, smakelijk
vischje; gekookt, gebakken, of in hei
zuur gelegd, laat hij zich zeer goed
gebruiken; in elk geval is hij een wel
kom surrogaat voor de minder bevoor
rechten, die de tegenwoordig dure viseh
niet kunnen koopen.
Bergbestijging.
Op Hemelvaartsdag beeft de eer
ste bestijging van de Jungfrau ini
dit bergklimmersseizoen, plaats ge
had, door een Britsch echtpaar. Har
dy met vier gidsen. Gedurende den
tocht werd het weer voortdurend
slechter en ging eindelijk over in
een hevigen sneeuwstorm, en daar
ook de toestand van de sneeuwvel
den, waar men over moest zeer on
gunstig was keerde op het boven
ste Mönchjoch mevrouw Hardy met
één1 gids terug naar de vluchthut:.
De overigen echter zetten den tocht
meedig voort, en bereikten, met
groote inspanning, den top. Heen
en terug naar de hut, waar men
overnacht, eisebte dit laatste deel
van het waagstuk l&è uur aan één
stuk, en verder het klimmen naai
de hut en naar omlaag I4i.
Denzelfde-ni dag is, mede dit jaar
voor 't eerst, ook de Tödi bij' Gla-
rus onder zeer ongunstige omstan
digheden beklommenvan de Fri-
doüinhut tot den top in 9 uren.
Aan Geabonneerden op dit blad en
hunne huisgenooten worden aan onze
bureaux, Gebouw „Het Spaarne",
Kampersingel 70, op aanvrage de
adressen medegedeeld, waar deze be
trekkingen zijn te bevragen. Abonné's
buiten Haarlem, ontvangen inlichting
tegen toezending van postzegel.
BI. Een geschikt agent gevraagd
voor het artikel kaas, bekend met d'e
soliede afnemers voor een solied huis:
B 2. Bekwame costuumnaaisters
kunnen direct gieplaatst. worden in
tern en tegen hoog salaris.
B 3. Eene glasverzekc-ring-maat-
schappij vraagt soliede ijverige agen
ten op alle plaatsen.
B 4. In alle hoofdplaatsen worden
gevraagd soliede agenten tot den ver
koop van manneren schoorsteenman
tels.
B5. Gevraagd op eene in volle wen
king zijnde fabriek van Dynamo- en
Electromotoren en aanverwante arti
kelen een werkmeester, vakman in
staat geheel zelfstandig de leiding der
werkplaats on zich te nomen.
