Tweede Blad,
Prinses Fékla
behoorende bij
„Haarlem s Dagblad"
van
Maandag 24 Juni 1901.
^o. 5515
Haarlemsche Handels-
vereeniging.
Goedgek. bij Kon. Besluit van
IS Nov. No. 22, 1899.
Ds Halarleanficbie H aiidelsv er een telt
thans ruim 650 leden, dat is veel, doch
niet genoeg. Elke winkelier, elke nam-
djelaar, zijjii belang begrijpende, moet
zich aansluiten. De contributie- bedraagt
slechts f 2,50, terwijl de voordoelefn
groot zijn.
Rechtskundige adviseurs zijh de hee-
ren mrs. Th. de Haan Hugenholta en
H. Ph. de Kanter, Spaarne 94, wetlke
gratis advies in handelszaken, geven
aan de leden en voor hen gratis optre
den in faillissementen-
Voor incasso's, dloor bemiddeling der
advocaten gedaan, wordt 5 berekend.
Bankiers dier vereeniging zijn de beie
ren La-ane van Beimmel, Kruisstraat
51.
Alle brieven of aanvragen (ook opga
ven voor het lidmaatschap) moeten ge
richt worden aan het bureau der
eeniging, 22 Lange Begijnesferaat.
Het is ons gelukt eene overeenkomst
te sluiten, waardoor het mogelijk i«
H.H. leden nauwkeurige informaties te
verschaffen omtrent alle firma's in Ne
derland.
De kosten dezer informaties bedragen
60 cents per adres, plus 5 cents voor
porto, en moeten vooruit betaald wor
den aan het bureau. Information naar
binnen de stad wonende personen gra
tis.
Ruim 650 informatiën en rechtskun
dige adlviezen werden in het afgeloopen
jaar verstrekt.
In Januari, Februari en Maart ziin
61 vorderingen tot een bedrag van
f 2327.89 betaald, 19 vorderingen wor
den afbetaald, 21 vorderingen zijn uit
gesteld.
Volgens artikel 7 dient nero Geheflim
der Maandlijsten ongeschonden bewaard
te blijven.
H.H. Leiden worden er op attent ge
maakt, dat pretention, buiten de stad
in te vorderen, niet worden behandeld,
tenzij) portovergoeding (10 ets.) is bijl-
gevoegd.
Het Bureau der vereeniging is geves
tigd 22 Lange Begijnestraat en is ge
opend ie deren werkdag van 's morgens
9 tot 1 en 's middags van 2 tot 4 uur.
Dagelijks is een der bestuursleden
aanwezig en bereid tot het geven van
alle gewensohte inlichtingen en wel
Maandag en Vrijdag van 1112 uur
V.m„ de overige dagen van 34 nan.
Zij, die nu reeds als lid toetreden,
ontvangen gratis behandeling tot aan
1 Mei e. k.
Men wordt geraden niets af te geven
of te leveren aan J. J. Groenendaal en
W. Bok, beiden woonachtig Brouwers
straat 9, of aan P. Groenendaal, So-
phiastraat, hoek Korte Wolstraat, dan
nadat men heeft geïnformeerd aan ons
bureau.
Stadsnieuws.
Teruggaaf van Belasting.
Een van onze bekenden ontving don
28sten Maart van den Directeur der
Belastingen bericht van een verminde
ring van den aanslag in de personeele
belasting over 1900 met f 4.02'.
Derhalve zou deze belastingschul
dige dat bedrag terug ontvangen, maar
op het gedrukte stuk dat de Directeur
daarover zond staat te lezen, dat de
belangnebbencle binnen 30 dagen van
die beschikking in beroep kan komen
en tevens, dat de vermindering niet
wordt verevend, zoolang de termijn
van beroep loopt.
28 Maart was de beschikking geno
men, 28 April was dus de f 4.02' invor
derbaar.
Na dien datum, en wel in Mei, werd
aan 't kantoor van den ontvanger om
de terugbetaling verzocht.
De uitbetaline- kon nosr niet geschie
den, zei men aan 't kantoor.
In Juni werd weer om de terugbete
ling verzocht.
Aan bet verzoek kon nog niet wor
den voldaan, zei men aan 't kantoor
en voegde er bij: „we begrijpen het
soms zelf niet, dat het zoolang duurt."
Do belanghebbende zelf begrijpt bet
ook niet.
Wij voor ons begrijpen het ook niet.
Denkelijk begrijpt de lezer het ook
niet.
En het is ook een onbegrijpelijke
zaak, dat de administratie van de be
lastingen een sommetje van f 4.02' dat
een belastingschuldige te veel heeft De-
taald, niet behoorlijk op tijd terugbe
taalt, maar de menschen er voor laat
loopen alsof het een fooi of een aal
moes was.
Wij hebben aan den Directeur der
belastingen een exemplaar van dit blad
gezonden, waarin dit entrefiletje met
blauw is omhaalcL
Heemstede.
Ondertrouwd: G. Tukker en K. An-
dries.
Getrouwd: P. Stijnman en G. Peper-
koorn.
Bevallen: E. Tb. van Steijn—Srnee-
len d. E. M. RusmanStolvoort. z.
Overleden: H. J. de Raadt, 23 j.
Haarlemmerliede en Spaarn-
woude.
Bevallen: A. van Diepen—van Won
deren d., J. Schouten—Poelgeest, z.;
W, van StoffelenNo om, d.
Schoten.
Bevallen: II. M. Selhorst—Kales, d.
C. M. Spanjaard)Blom, z.
Overleden. M. v. d. Nieuwenhof, 69 j.
Velsen.
Ondertrouwd): J. van den Boogaard
en J. Twisk. C. C. Sost en J. H. Knep-
pel.
Getrouwd: C. Kossen en C. H. Ras
poort.
Bevallen: A M. KoekAlders z. A.
M. SmitLamer®, d. H. Zwanenburg-
Engelhart z. C. OosthuijsenBraam,
d. M. de BieGrapendaal d. J. Gra-
pendaalNieien d. G. BroekWijk er,
z. W. van DuivenvoordeVarkewis-
ser, z.
Overleden: A Wittebrood, 31 j., G.
Schaap 6 m., G. Kies, 16 d.
Koloniën.
De uitbarsting van den Kloet,
I-Iet „Bat. Nbld." van 23 Mei brengt
nadere berichten over de uitbarsting
van den Kloet; wij lezen daar:
„De Kloet is vannacht aan het wer
ken geweest en heeft geheel oost- en
midden-Java in beroering gezet door
dreunende slagen en een aschregen
welke, blijkens onze telegrammen, op
verschillende plaatsen het licht des
daags van morgen in die mate ver
duisterde. dat binnenshuis de lampen
aangestoken moesten worden. Te Ba
tavia dacht men dat deze, elders dat
gene berg aan het spoken was, maar
de opschudding werd ten slotte thuis
gebracht bij den Kloet.
„De meest bekende uitbarstingen
hadden plaats in 1811, 1826, 1835, 1843,
1864 en 1875, zoodat de Kloet zich nu
betrekkelijk lang vrij rustig gehouden
had. Gewoonlijk werd een aanzien
lijke hoeveelheid, zand, asch en stee-
nen uitgeworpen, met water ver
mengd, terwijl een en ander in slik-
stroomen den berg afzakte en soms
groote verwoestingen aanrichtte. De
zandstroomen worden lahar genoemd,
welken naam men ook geeft aan de
geulen in den mantel, waardoor bij
gewone omstandigheden, een riviertje
loopt.
„De talrijke ondernemingen op den
Kloet hebben in den laalsten tijd
reeds dikwijls last ondervonden van
deze lastige buurtschap. Wij vreezen
dat de aangerichte schade groot zal
zijn, daar blijkbaar een der meren is
doorgebroken."
Voor nadere berichten omtrent de
uiitbarjsting, waarin de Kloet aan
zijne traditie getrouw bleef, verwijst
bet „Bat Nbld." naar zijne telegram
men, welke wij bieronder laten vol
gen:
Djokja: Vanacht werd een lichte, ho
rizontale aardbeving waargenomen.
Er viel een weinig asch.
Verder werden komende uit bet Oos
ten, zware slagen geboord als kanon
schoten.
Men vermoedt bier dat een der vul
kanen in den Oosthoek aan het wer
ken is.
De Merapi rookt zwaar maar is ove
rigens kalm.
De aschregen houdt aan bij weinig
wind.
Het is donker zoodat men binnens
huis lamplicht noodig beeft.
Djokja: Heden morgen vroeg tus-
scben vier en. vijf uur werden hier
een zestiental zware knallen als ka
nonschoten gehoord.
Het is bier donker door aschregen.
Waar de asch vandaan komt, is nog
onbekend.
Kediri: De Kloet is zwaar aan het
werken.
Vannacht om twaalf uur begon hij
stenen en modder uit te gooien.
De werking was te kwart over drieën
het hevigst.
Solo: Vannacht werden hier dreu
nende slagen gehoord.
Een zware aschregen doet vermoe
den, dat in den Oosthoek een vulkaan
aan het werken is.
Semarang: Het is hier donker door
een aschregen uit het Oosten.
Magelang: Tusschen vier en vijf uur
heden morgen werden hier zware ont
ploffingen gehoord.
Thans hebben wij een aschregen.
Groote duisternis heerscht er en al
les is gesloten
Semarang: De zon is hier nog steeds
verduisterd. Wij hebben last van een
dichten aschregen.
Aanhoudend gerommel wordt verno
nen in oostelijke richting.
Soerabaja (van het Soer. Hbl.): He
den nacht om vier uur is de Kloet he
vig beginnen te werken.
De bevolking op de hellingen van
den berg vluchtte.
De bevolking van Blitar is heden
morgen voor het grootste gedeelte
naar Toeloong Agoong getrokken.
Uit Malang werd geseind: Heel Bli
tar is volgens hier ontvangen berich
ten onder asch en modder bedolven.
Op sommige plaatsen stond het wa
ter een meter hoog
Vóór het huis van den assistent-re
sident moest men tot de knieën door
de modder waden.
Van persoonlijke ongelukken wordt
niet gemeld.
Reizigers, die uit Toeloong Agoong
te Soerabaja zijn aangekomen, deel
den evenwel mede, dat zij in de
Brantaö verscheidene lijken zagen
drijven.
De telefonische gemeenschap tus
schen Kediri en de westelijke hellin
gen van den Kloet is verbroken.
Sportpraatje.
Onder 't opschrift „Zorg voor uw
hart" leest men in het ..Nieuwe Dag
blad voor Overijsel en Gelderland" een
waarschuwing van zekeren B. te K.
aan de sportliefhebbers, om zich in
acht te nemein tegen bovenmatige in
spanning. De schrijver gaat eerst de
samenstelling en de functiën van het
hart na en vergelijkt ons lichaam bij
een fabrieksgebouw, met een uitge
breid net van waterleiding (haarval-
ten) dat door een stoompomp (het hart)
gevuld wordt.
Die pomp heeft kracht genoeg, om
bij normaal waterverbruik alle buizen
gevuld te houden. Wordt nu plotseling
aan die leiding veel meer water geno
men, dan is de pomp met haar gewo
ne krachtsontwikkeling niet in staat,
genoeg water aan te voeren. De pomp
moet dus over haar kracht gevoerd
worden. Of stel het tegenovergestelde
geval: er wordt plotseling geen water
meer verbruikt. Nu de pomp dus de ge
wone hoeveelheid nog doorlevert en er
niets verbruikt wordt, zal het gevaar
van springen ieder oogenblik grooter
worden. Zoo is 't ook .net het liait.
Wanneer nu zijn de haarvaten aan
zoo'n plotselinge, sterke volume-veran
dering onderhevig?
Meestal is dit het gevxl door een
groote temperatuurwisseling, die op de
huid werkt, doch ook door zenuvprik-
keling. Als een mensch warm is dooi
een of anderen arbeid, en zich dan
plotseling door een koud bad afkoelt,
zullen de bloedvaten, die eerst een
groot volume hadden, zich tot op on
geveer een derdie deel inkrimpen. Dit
kan onder zekere omstandigheden, het
springen der pomp, het stilstaan van 't
hart den dood ten gevolge hebben.
Nu kan men wel zp-^en, dat zoo'n
ernstig gevolg tot de uitzonderingen be
hoort, en dat gewoonlijk het lichaam
er niet onder lijdt, doch deze redenee
ring gaat niet geheel op, want de na-
deelige uitwerking treedt vaak eerst na
jaren te voorschijn. Van hoeveel hart
en nierziekten, die zich eerst op ge
vorderden leeftijd openbaren, worden
de kiemen in de jeugd door overwer-
kïnig van 't hart gelegd!
Maar naast deze, op schrille tempe
ratuurwisseling berustende, nadeelen
is vaak de oorzaak van een treurigen
en vroegen dood! te zoeken in een over
dreven werkzaamheid van de hart
spier door bovenmatige lichamelijke
krachtsinspanning. De laatste jaren
wijzen ops op tallooze voorbeelden,
waarbij de sport zoo onmatig wordt
opgevoerd, dat ze tot zulke treurige
resultaten leidt. Hoeveel fietsrijders,
gymnasten, worstelaars, schaatsenrij
ders en beoefenaars van andere li
chaamsoefeningen benadeelen hun
lichaam in plaats van het een grooter
weerstandsvermogen te doen verkrij
gen. Het onzinnig rijden op wedstrij
den door jeugdige personen, zonder
zich voldoende geoefend, getraind, te
hebben, het met overspanning hunner
krachten deelnemen aan loop-, zwem
en andere wedstrijden, vaak alleen om
hun ijdelheid te streelen, zijn beslist
af te keuren. Niet door geweld, wel
door geleidelijke oefening onder oor
deelkundige leiding, kan men het hai-t
tot grooter krachtsontwikkeling bren
gen,
.Sport staalt spieren" ig alleen dan
waar, als de grens, gesteld voor ieder
individu, niet wordt overschreden.
Het bovenstaande vond ik zóó waar,
■dat i kniet nalaten kon mijne lezers er
wat van mee te deelen.
De automobiel-toer door Nederland
is een groot succes geweest. Voor 't eerst
na den grooten wedstrijd Parijs—Am
sterdam was ons land getuige van een
dergelijke zegetocht. En deze reis, die
zoo geheel zonder ernstige ongelukken
is afgeloopen zal er zeker veel toe bij
dragen om het bespottelijk vooroordeel
dat nog tegen de tuf-tufs bestaat, tot
het verledene te doen behooren. De
staaltjes van stuurmanskunst op dezen
tocht aan den dag s-elegd. hebben be
wezen, dat een automobiel gemakkelij
ker te leiden is dan een paard, en dat
vaak bij snelheden van 2530 KM. per
uur. Daarom is de „toer door Neder
land' 'zulk een groot propagandamid
del geweest en heeft de N. A C.
eer van haar werk.
De Cricket-competitie is nu genoeg
gevorderd, om eens een overzicht te
geven van het geheel. Zoover nu reeds
wat van de kansen te zeggen is, staan
Ajax en A. C. C. er 't best voor, dan
komt 's Gr. C. C., vervolgens Rood en
Wit en eindelijk Volharding an Victo
ria, de beide ongelukkigen, die nog
geen wedstrijd hebben gewonnen, en
wel met elkander om de laatste plaats
zullen strijden of liever vechten om er
aan te ontkomen. Voor Volharding is
er nog kans zich te verbeteren, zoodra
Hisgen weer hersteld is.
De ..Haagsche" doet erg raar. Na
twee schitterende overwinningen plot
seling door Rood en Wit" geklopt en
nog wel met innings, datzelfde R. en
W. dat voor A. C. C. met 1 run het on
derspit moest delven. De cricket-toe^
komst is nog duister. Zooveel is zeker
dat de strijd hevig zal zijn.
De stand is nu als volgt
Gesp. Gew. Verl. Punt.
Ajax 4 4 0 8
A. C. C. 3 3 0 6
's Gr. C. C. 3 2 14
R. en W. 4 2 2 4
Volharding 3 0 3 0
Victoria 5 0 5 0
Verwachtingen voor de wedstrijden
op Zondag a.s.:
's Gr. C. C.—A C. C., vermoedelijke
winner '&-Gr. C. C.
VolhardingR. eaW., vermoedelijke
winner R. en W.
Paar denwedstrijden op Woestduin.
Mijne winners zijn
Mirk a-prijs: Concurrent,
serve Bessie W.
Kozer-prij s: Tazmoor, reserve
Robert see Steele.
B e r t h u s-p r ij s, Billiton, reserve
Curagao.
F r i s s o n- p r ij s: Berline, reserve
Wellington.
Princes Ida-prij s: Monamena,
reserve Antelope.
AMATEUR.
De penning aan de pet en kuitebroek
jes aan.
De hand niet meer zooals op oude
doeken
Om rollen perkament, of op bestofte
boeken...
Thans is de hand geklemd om 't licht
beweeg'lHk stuur.
Komt, schilders, maalt opnieuw Hol
land's magistratuur!
Wat is een Fiets?
Hetzelfde blad had een prijsvraag
uitgeschrevene-en rijmpje van ten
hoogste 12 regels te maken ter beant
woording van de vraag: „Wat is een
fiets?" De bekroonde inzending, die
van Mej. W. H. D. te Lochem, luidt
als volgt:
Twee wielen met banden,
Een kamrad met tanden,
Een ketting, een trapas een frame en
een stuur,
Een zadel, een rem, diie verveelt op
den duur.
Wat schroeven en moeren, twee cranks
met pedaal,
De bearings met kogels van ijzer of
staal.
Soms spatbord en gearcase, maar ver
der ook niets:
Dat is nu. o menschen! dat is nu „een
fiets."
„Wat!" roept de politie, „zeg, ben je
niet wel?
't Voornaamste vergeet je 'n lan
taarn en 'n bell".
Tuf-Tuf.
ParijsBerlijn.
De automobile-club de France heeft
een groot en schitterend feest gegeven
aan den vooravond' van het vertrek der
deelnemers aan den automobiel-wed
strijd van Parijsnaar Berlijn. Onder
de aanwezigen bevond zicli ook ce
voorzitter der club, onze landgenoot,
Baron van Zuvlen van Nyevelt met
ziine echtgenoote.
Sport en Wedstrijden.
Wielernieuws.
Drie Burgemeesters.
„De Fiets" geeft het volgend aardig
versje op de drie burgemeesters, die
thans zitting hebben in het bestuur
van den A. N. W. B., (Zie ons nummer
van Vrijdag j.l.J
Tot drie is thans het aantal uitgebreid.
Der burgemeesters, die op 't Bonds-
kasteeltje wonen,
Waar zag m'ooit zooveel edelachtbaars
tronen?
Het is compleet: bereden edelachtbaar
heid.
Geen burgervaders meer zooals wel
eer met pruiken
En rimp'lend' onderkin en wel-geronde
buiken
En penning op de borst dat heeft
thans afgedaan.
Gemengd Nieuws.
De Riviera.
't Zal thans omstreeks veertien jaar
geleden zijn, dat de wereld met span
ning de berichten uit San Remo ver
beidde, die haar inlichtten omtrent
den gezondheidstoestand van Frede-
rik Wilhelm, de Duitsche kroonprins,
die daar ziek, werd behandeld door
Mackenzie, en die daar met zijne fa
milie de tegenwoordige villa Villeneuve
vroeger Zirio geheeten, had betrok
ken. Frederik Wilhelm, hoewel nog
lijdende, werd, na den dood zijns va
ders, naar zijn rijk geroepen om de
Duitsche keizerstroon te beklimmen
en na eene zeer korte regeering zijn
leven te eindigen.
San Remo ligt circa 40 K.M. ten
Noord-oosten van Nizza, aan de Ri
viera di Ponente. In de verste verte
is deze plaats niet zoo bekend als Niz
za of Mentone; in vroegere reisbe
schrijvingen werd de plaats niet of
ternauwernood gemeld, en wanneer
men iets omtrent de hier heerschende
handel verkondigde, dan was het, dat
daar een goed soort muscaatwijn werd
getrokken, of veel citroenen en sinaas
appelen werden uitgevoerd. Meer be
kend werd het stadje, toen de keizerin
van Rusland, echtgenoote van Czaar
Alexander II, de stichtster van de
„Corso dell' Imperatrice" hier eenige
winters doorbracht. Talrijk zijn thans
de paleizen en prachtige villa's, waar
vreemdelingen jaar op jaar ter inade
ming van die gezonde, balsemende
lucht, in doorbrengen en ten gevolge
van het toenemend verkeer zijn prach
tige, brpede straten met rijk voorziene
winkels, promenades en uitgestrekte
tuinen, rijk aan palmen en andere
Oostersche planten aangelegd. Dit
alles vindt men in de zoogenaamde
nieuwe stad-, de oude stad, eng en hoe
kig is tegen een steil en heuvel ge
bouwd, de nieuwe stad ligt meer aan
de zeekust.
Een dergelijke verhouding herhaalt
zich in verschillende plaatsen der Ri
viera, waar eveneens de oude steden
landwaarts tegen het gebergte, de
nieuwe steden meer aan de zeekust
zijn aangelegd.
Het oude stadsgedeelte van San
Remo, het eigenlijke San Remo dus,
ontleent zijn naam aan het oude kas
teel van die naam, dat op den heuvel
top gebouwd was als pendant van een
andere burcht, in de buurt, het kas
teel San Romolo.
Weliswaar bestaat geen heilige Re-
mus, wel een heilige Romulus, wijl
deze laatste een der eerste bisschoppen
van Genua geweest is en hier op een
zijner landgoederen stierf, doch, wijl
Romulus en Remus tweelingbroeders
waren, hebben de Italianen naast de
San Romulus als pendant een San
Remus (Remo) gevoegd. Een uit
stapje per ezel naar San Romolo. be
hoort tot een der aardigste en meest
uitlokkende toeren voor de badgasten
van San Remo. 't Verhaal van den
matroos uit San Remo heeft menig-
malen reed9 de ronde gedaan.
In September 1856 toch zou to Rome
op het St. Pietersplein do groote obe
lisk women opgericht, tijdens de re
geering van Paus Sixtus V, voor do
toenmalige technische bekwaamheid,
waarin de bouwmeesters te dier tijden
zich mochten verheugen, een zwaai*
stuk werk. Na lang aarzelen werd!
dit aan den ingenieur Domcnico Fon-
tana opgedragen; de zwaarte van de
obelisk bedroeg 353,758 K.G., voor de
opheffing waarvan 800 arbeiders, 140
paarden en 40 takels gebruikt wer
den. Eene groote menigte, zoowel uit
Rome als uit de verschillende landen
van Europa woonden dit wonderwerk
bij, op doodstraf was het evenwel ver
boden. op den dag der opheffing het
plein te betreden, spreken, hoesten
zelfs was niet geoorloofd, daar dit da
aandacht van den opzichter zou kun
nen afleiden.
Deze evenwel, die niet op uitzetting
der touwen had gerekend, zag met
schrik de obelisk eene verkeerde rich
ting nemen ,toen plotseling een ma
troos uit San Remo, Bresca, trots het
verbod uitriep: „Water op de touwen 1"
en nadat dit geschied was, voleindde
het werk. De matrozen van San Re
mo hadden sinds dien een privilegie,
waarbij hen werd opgedragen, jaar
lijks een schip met palmen naar Rome
te zenden om deze te doen dienen voor
versiering der kerken op Palmzondag.
En tot op den huidigen dag heeft nog
steeds verzending van palmen naar
Rome plaats, hoewel het grootste ge
deelte toch geleverd wordt in 't Bor-
dighera, een plaatsje op 11 KM. af
stand van San Remo. Tweemaal per
dag rijdt van San Remo uit eene om
nibus op Bordighera. Hier is de pal-
menstad bij uitnemendheid, van hier
uit worden palmtakken en palmgewas
sen niet alleen naar Rome, doch door
geheel Italië en verder gezonden. Üe
palm van Bordighera is de dadelpalm,
Phoenix dactylifera, volgens overlsve-
ring oorspronkelijk door Ampelius
van uit Egypte naar hier overge
bracht. Deze palmsoort wordt hier in
groote massa gekweekt, bijna alleen
om de bladeren. Wie ooit eene Palm
zondag-processie zag. heeft menig-
malen waarschijnlijk de opmerking
gemaakt: „Hoe vreemd toch, dat de
echte palmtakken wit van kleur zijnl"
De witet palmtakken, zoogen. Palmizi,
worden verkregen door de kroon van
den palmboom in 't midden van den
zomer samen te binden, evenals dit
geschiedt met andijvie of krulsalade;
dan toch openen zich de binnenste
bladoren niet en heeft geene chloro-
phyl-vorming plaats. De Pomi, d. w.
z. de bladknoppen, die zich nog niet
tot bladeren ontwikkeld hebben, ont
staan eveneens op deze wijze. De oogst
der palmbladeren heeft plaats in Fe
bruari. Een palmboom levert pen
jaar 68 palmtakken. Bij 't verzen
den worden de bladeren van boven
tot onder omwikkeld, vervolgens in
rietmatten gelegd en zoo verscheept
naar Genua of Livorno. Bovendien
worden hier, evenals in San Remo
veel bloemen als viooltjes, meiklokjes,
rozen, anemonen en margrieten ge
kweekt de meeste ruikers violen,
die we in den winter koopen, worden
van uit de Riviera geïmporteerd.
De badgasten hebben natuurlijk de
ze bloemen uit de eerste hand, zij
kunnen ze plukken, zij kunnen sinaas
appelen van den boom halen, zelfs
oranjeboomen met vruchten er aan
koopen, zij kunnen zelfs, evenals in
Alexandrië, dadels afhalen, hoewel
deze zelden volkomen rijp worden;
doch ook in Afrika neei.it men ze, om
ze te beter te kunnen bewaren, onrijp
van den boom.
De geoogste vruchten worden in de
zon te drogen gelegd, waar het sap,
dat de poriën der vruchten ontloopt,
de vruchten als 't ware glaceert.
En de badgasten, die de sombere
Noord-Europeesche wintermaanden
ontvluchten, en in liet Riviera-Para-
dijs onder blauwen hemel en helder,
verwarmend zonlicht komen door
brengen zij zijn daar om te genie
ten dag aan dag aan de welvoorziene
table d'höte en wandelen onder de
palmen. Men zou hen kun
nen benijden indien zij. die hier rond
wandelen, nog jong en krachtvol wa
ren integendeel, hier treft men ver-
ouderde. afgeleefde menschen aan,
Feuilleton.
Naar het Engelsch
VAN
MAX PJ3MBERTON.
1.4)
De Prinses heeft het mij ver
teld. bekende» hij. Wilt <-;i mij
toestaan te zeggen, dat ik zeer be
zorgd bèn. Omdat ik mij verbeeld
de dat ik u kan, helpen, kwam ik
hier.
Zij keek hem bekommerd aan.
Ik houd mij verzekerd1, dat
gij haar vriendelijk gezind zijt, zei
zij, maar wat kuinit gij alleen
doen Ik heb het lang reeds opge
geven. FékiLa heeft geen vrienden
meer. Zij zal die nooit meer heb
ben. Wij verschillen zooveel. Ik
kon gélukkig zijn in Moskou als
zij mij vrij liet. Otto is hier, en.
men kan in die kerk menschen zien.
In Petersburg geeft niemand om
een ander. De vrouwen komen bij
elkander aan huis, om hun klee
ding te laten zien. en, den neus op!
te halen over die van, een, ander.
Eend gen komen om Fékla geld af
te winnen. Zij weten d'at zij van
opwekking houdt, zij moet iets
doen. Pavel, de dichter zegt, dat
z,ij een bloem gelijkt die altijd in
den knop bdiift. Ik denk dat hij ge
lijk heeft. Het is versehrikkel^k
dat zij om al wat zij, doet veroor
deeld wordt, maar gij weet dat het
zoo is.
Hare toornige openhartigheid
was oprecht. Dane begreep er
ieder woord van, en gevoelde sym
pathie voor haar.
Dat mag alles waar zijn, zei
hij,, maar gij kunt niet ontken
nen dat uwe zuster uitstekende hoe
danigheden bezit?
O dat wil ik in 't geheel niet
ontkennen. Fékla kan zeer aardig
zijn,zij is het nooit tegen mij',
maar niemand is het ooit tegen een
zuster. Ik denk dat zij het wel zijn
zal tegen u maar gij zult baar
niet beter maken, nooit.
Dat oordeel bracht hem een wei
nig in verlegenheid1, en hij was
blii. toen Otfo Demidof f en Fékla
zelf, bijna terelij k de kamer bin
nenkwamen. De kapitein droeg de
kleine tenue van zijn regiment, en
hoewel hij een zwaren, mantel in
het voorhuis had: achtergelaten
waren zijn haar en, gelaat over
dekt met fijne sneeuw, en ijskris
tallen hingen er aan zijn groote
laarzen.
Olga sprong op, zoodra zij hem
zag. maar hij, keerde zich eerst
naar Fékla etru scheen de tegenwoor
digheid van de beide anderen t,e
vergeten.
Zde nu eens hoe ik gestraft
word voor mijn late komst, riep
hii luide. De sneeuw vloeit uit
mijn laarzen.
Wij zullen storm krijgen.
Zullen krijgen! ik bewonder
uw bescheidenheid. Kijk eens naar
buiten. Gij moet mij vannacht lo
gee-ren, Fékla.
Kom en ontdooi u, zei zij
kortaf. Gij kent lord Dane?
Zeker, ken i,k hem. Is zijn
faam niiet vermeld in de Gazette
van vandaag? Hij wierp u gister
met een slede omver.
Hij scheen in scherts te spreken,
maar Dane gevoelde dat de scherts
kwam van iemand wien, zijn tegen
woordigheid hier onaangenaam
was.
Ik heb geen Russische manie-,
ren, antwoordde Dane op beleefden
toon. Mijne taal was niet krach
tig genoeg om uw paarden ondier
bedwang te houden,. Gij moet mij
d'at. loeren, Vorst.
Fékla keek hem glimlachend' aan.
Maar wij, hebben ten minste
leeren vallen, zei.de zij.
En hebben er geen letsel van?
Letselik denk er met genoe
gen aan. Gij moet mij nog eens
naar de Sparrowhcuvels rijden.
Otto geeuwde en bespeurde
Olga.
Zijt gij vandaag nog naar de
kerk geweest, vroeg hij op onver
schilligen toon.
Zij zat dicht bij hem op de sofa,
en gaf grimmig ten antwoord
Wat gaat u d'at aan?
Zeker gaat mij dat aan. Is de
thee gereed
Hij geeuwde opnieuw en trachtte
te hooren wat Fékla tegen haar
vriend; zei. Dane bespeurde spoedig
dat zijn bezoek aan diit huis vruch
teloos wezen zou. Hij waagde het
niet een woord te spreken in te
genwoordigheid van dien, herson-
loozen jongen man-, die van Fékla
ten volle de plichten van, bloedver
wantschap verwac-htte.
Niettemin durfde hij een woord
tot Fékla te uiten, toen de anderen
met elkander spraken.
Ik ben dwaas genoeg geweest,
dat ik de paarden gistren niet eerst
had afgereden. Binnenkort zult gij
wel zoo vriendelijk zijn om te ko
men, ik zal beter1 oppassen.
Zij wendde haar gezicht af.
Binnenkort, zal lang duren,
zei zij.
Waarom?
Ik vrees dat het moet gij
kunt het niet begrijpen, en. uitleg
gen kan ik het niet.
Is uitleggen zoo moeilijk
Stil, zij luisteren,En toen
zei zij luideArmie man, hebt
gij werkelijk zooveel behoefte aan
thee
Ik versmacht, Fékla gaf Otito
ten antwoord.
Een knecht bracht een dampende
samovar binnen en Dane keerde
zich naar het venster, zag over het
bevroren park; de storm die over
d'e stad loeide toen hij naar hier
reed', raasde nu woedend over het
huis! Zoo d'icht viel de sneeuw, dat
de omliggende bosschen niet zicht
baar waren.
Een scheme oostenwind wee
klaagde door de boom-en en dreef
ijzigen mist tegen 't dichtbevroren
venster.
Hij zag in dat het een verschrik
kelijke nacht zou worden.
Moskou levert mij nog al wat
ondervinding op, klaagde hij, ter
wijl hij een kop thee van Fékla aan
nam, het boste van den winter
eni het ergste. Het zal mij verwon
deren, wat ik doen kan om terug
te koeren naar mijn hotel.
Oh 1 maar gij kunt niet terug
gaan, riep Otto Demi dof f. Ik
denk er in 't minst niet over. Ik
blijf hier een maand lang als het
weder niet verbetert.
Lord' Dane zal hier blijven, zei
Fékla bedaard, en tot hem gekeerd
verklaarde zij Niemand in Rus
land verlaat een huis als het zoo
stormt als nu. Gij zoudt d'ood'vrie-
zon.
Nu was het Olga's beurt.
Daar bedenk ik, zei zij, dat
de graaf er in is.
De graaf 1 riep Dane uit.
Ja, graaf Varso; hij komt hiei
logeeren.
Die arme kleine man-. Hij is
ook maar een halve Rus.
Zij begonnen de verdiensten, en
