N ij v e r h e i d. Het gebruik van turfvezels. Turfvezel wordt steeds meer ge bruikt voor het bewerkon tot papier en andere artikelen. De vroegere proe ven met turf waren niet bevredigend, want- de verkregen vezels leverden geen goed spinmaterieel op, daar zij hard, broos, niet gemakkelijk te bleeken of te verven zijn. Later slaagde een in genieur, de heer Ischörner, te Wee- nen er in turfvezels te verkrijgen, die goed spinmateriaal bleken te zijn. Hij werkte met een droog proces, hij ver kreeg een soort wol, die, ofschoon niet geschikt voor het spinnen van fijn ga ren tocli zoo buigzaam en elastisch is, dat op groote schaal er fabricages van gemaakt kunnen worden. Het bezit een groote opslurpingskracht, is een slech te warmtegeleider, brandt niet gauw, is vrij stevig en zeer goedkoop. Ver volgens maakte Ischörner turfwatten die voor het verbinden van wonden, bij menschen en dieren gebruikt wordt, benevens om kussens en spreien te vullen. Toen weefde hij van turf- garen touw en kleeden. De overblijf selen werden gebruikt voor papier- en kartonbewerking. Karl Geige heeft uit turf een fijn spinmateriaal ge maakt dat opslurpingskracht bezit, ge bleekt en geverfd kan worden. Na het plantaardig bestanddeel uitgehaald te hebben, behandelt Geige het met zuren en loogzouten, waarna hij de ontstane vloeistof kookt; hierdoor wor den de cellen uit elkaar gerukt en ounoodige bestanddeelen uitgewas- schen, zoodat de turfwol uit bijna zui vere cellulose bestaat. Men zegt dat de Geige-wol zacht en elastisch is, en zeer1 op schapenwol gelijkt wat het spinnen betreft. Kleeaeren en diverse artikelen van garen worden in com binatie met katoen of schapenwol uit de turf gemaakt. Turflaken heet trans piratie in den zomer op te nemen en zeer warm in den winter te zijn; vil ten hoeden worden van turfwol ge maakt. Verder maakt Geige, Smyrna en andere kleeden uit turfwol, die ge bleekt en geverfd worden. Gemengd Nieuws. Geld Is er niet aan het Turksche departement van Financiën. Wat dan ook de door den nood zeer vindingrijk geworden Turksche amb tenaar al niet bedenkt om iets van zijn salaris betaald te krijgen, grenst soms aan het ongelooflijke. Het volgende, onlangs hij een proces bekend gewor den. geeft daarvan een staaltje. Eenige maanden geleden werd in een der regeeringsklassen in de pro vincie een tekort ontdekt van ruim 600. en twee ambtenaren, die daar voor aansprakelijk waren, werden geschorst en naar het gerecht verwe- zen, dat heil veroordeelde, het ontbre kende aan te zuiveren. Maar omdat ze volslagen zonder middelen waren, werd er hij bepaald, dat zij in hun b '- trekldng zouden worden hersteld en dan een vierde hunner inkomsten ter dekking van het tekort zou worden ingehouden. Dit zeer goedaardige vonnis beviel den betrokkenen volstrekt niet. Ze lie ten daarom door een goeden kennis bij dezelfde rechtbank een nieuwe vor dering indienen voor de teruegaaf van f 2-400; welke zij hem schuld'zouden zijn, en zij werden ook tot de betaling van die som veroordeeld; meer dan een kwart van iemands inkomsten ter schulddelging in te houden, de hun reeds opgelegde korting van 25 pCt. in vijf deelen verdeeld, waarvan er 4 aan den laatsten schuldeischer wer den toegewezen, terwijl één deel voor de benadeelde Staatskas bestemd bleef. De welwillende kennis droeg de al dus maandelijks door hem bij den Rijksbetaalmeester geïnkasseerde vier parten dadelijk, tegen eene kleine com missie, aan zijn vrienden af, en het doel was bereikt: de twee ambtenaren bleven in functie en betalen met vijf procent van hun maandelijksch sala ris de rentelooze. bij den Staat eigen machtig aangegane leening terug, maar krijgen tenminste 20 pCt. uitbe taald. Een gouden regen. Volgens de ..New-York Herald" heeft de Amerikaansche „staalkoning" Car negie onlangs aan een lid der Kamer van Koophandel te New-York ver- klaard. dat hij nog de kleinigheid van Zij sloeg in dankbaarheid! haar oogen naar hem op, maar die legem woo-rdighedd van anderen veirbood haar te antwoorden Als die dleur van die kamer openging, kleurde haar gelaat alsof zij' dien klank van een zwaard' in die gang hoorde. Ik zou honderd. pond- wul'liem gewen om te weten watt Muira- viieff in zijn brief aan' u heeft ge schreven. Dat zult gij nooit weten, tot dial gij het hem vraagt. Ve.rniieiüig- de mijn nieetf hem niet ja maar waarom Een nuan als hij schrijft geen steohh nieuws. Ik kan mij niet verbeelde-ra diat Mu- ravieff mij met een dwaze boodt schap zou hebben belast, alhoewel het er naar gelijkt. De onzekerheid is d'atdfe minister uw neef naar zijn belang heeft gevraagd, en diait uw neef, u vergunde naar Tifhs be gaan, waan- hij wist dat die brief niiet opgevolgd zou worden. Ik waag het niet be denken diat wij daardoor vrijier werden', want als dat zoo was wat recht had men dam om ons kozakken na te zen den. Het voornaamste waarop wij kunnen hopen, is dat u een zekere mate van vrijheid wordt toegestaan:. 56 millioen pond sterling, dus onge veer 670 millioen gulden beschikbaar heeft voor liefdadige doeleinden. Wel licht zijn in plaats van ponden sterling dollars bedoeld, maar dan nog is het een flinke gouden regen dien de groote industrieel zal doen neerdalen. De weldaden der negentiende eeuw. Een buitenl'andsch blad geeft een lijstje', trouwens nog ndet volledig genoeg, van die voornaamste verbe teringen,, die die afgeloopem eeuw ons geschonken heeft. De negentiende eeuw ontving van haar voorgangster het paard zij laat aan haar opvolgster:, de twintigste eeuw, de locomotief, het rijwiel en de automobiel na. Zij vond de ganzenpen en laat de schrijfmachine' na. Zij vond de zeds en laat ma ai ma chines na. Zij vond1 die handdrukpers en laat de rotatiepers na. Zij vond het getdlaadjei en laat de rekenmachine na. Zij vond de' olieverfschilderij en laat die photographic na(?). Zij vond het handweefgetouw en laat dei weef- en breimachines na. Zij vond' het buskruit en laat dy namiet en zooveel andere spring stoffen na. Zij vond het vuursteengerweer en laat d'e snelvuurachterladlers na. Zij vond die vetkaars en laat het eliectrisoh licht na. Zij vond! het zeilschip en laat die onderzeesche boot na. Zij vond dlei telegraaf en. laat de- telephoon en die dlraadlooze tele graphic na. Zij vond' de gewone liichitlsbralen en laat de X-stralen na. Onderzeesche booten. De' Franscbe onderzeesche vloot telt, nu de Triton t.e Cherbourg te water is gelaten, reeds zes booten. De nieuwste meet 34 meter en heeft 106 ton waterverplaa tsing, snelheid- 12 knoop en. De beman ning zal bestaan uit twee officie ren en negen man. De Triton kost 617.500 francs. Grieksche familie-drama's. Te Philaretoi heeft een rijk jong meisje zich door een armen man, dien zij liefhad, laten ontvoeren. Haar broeder Harebos achtte, ook nadat het huwelijk voltrokken was, den smaad niet voldoende uitgewischt. In het eerst kwam hij dikwijls bij zijn zwa ger aan huis, zoodat het jonge paar geen argwaan tegen hem koesterde. Eens op een avond ging hij met zijn zuster wandelen en terwijl de jonge vrouw naai- het ondergaan der zon keek, schoot haar broeder haai* door het rechteroog een kogel in het hoofd. Te Kalsmai doodde na een woorden strijd een jonge man van gegoeden huize zijn zwager en verwondde zijn eigen zuster, die zich, ter bescherming voor haar man had geplaatst. Een stoei euoproer. Een stoelenoproer heeft de vorige week op 't Madisonplein te New-York plaats gehad. Het stedelijk bestuur heeft namelijk het recht om in de stads parken stoelen te verhuren verpacht en de pachter vraagt 121/g cents Hol- landsch voor den stoel. Sommige lie den vonden dit te veel, er ontstond twist, de politie mengde er zich in en ten slotte waren een tweeduizend men schen bezig stokslagen en steenwor pen uit te deelen. Hoe 't eigenlijk af liep, blijkt niet. Hevige brand. Een hevige brand! heeft te JeLLenbron in Baden 24 huizen, waaronder de Pro- testantsche kerk en de school, vernield Vele gezinnen zijn zonder dak. Gestikt. Nabij Londen zijn viermannen in een sedert langen tijd ongebruikte wel ge vallen en gestikt. Napelscbe studenten. Het moet alles behalve prettig zijn te Napels leeraar aan het gymnasium of hoogleeraar aan de universiteit te zijn. Want of de regeering is ontevreden, of de studenten zijn het. Zoo heeft de eer- -Misschien het recht am hLeir te leven. Morgenochtend zal de gene raal naar Petersburg wittera fceile- grafeeiren orn instructies. Ik zal hem meedleelera d'at die miiraiiisl'er zeer gevleid zal zijn door zijne at- tenitiies'. Het is die eenige weg om hem te dwingen. Als mijn- ver moeden waarheid de. dan is het ergst wat ons kan overkomeneen huis in diazei pl'aats, waar het kli maat, volgens Murray, juist re- schikt is voor de verschillende' kwa llen die iik vewondfeffs-bel van mijne voorouders geërfd te hebben. De •reisgids vertelt mij dat d'e villa's hier zeer aanbevelenswaard zijn, era die samenleving voortreffelijk. Ik zal 'een huis bouwen 'en bericht Mr. Muravieff elke week over mij- nie gezondheid en die van mijne vrouw. En dlan is eir nog Bataum era de stoomboot. Zij schudde haar h'oofd, half -e- wonraem dbo.r zijne schildering. Wij bauwen het huis, Ivar- lietfzei zij,, waarvoor die kozak- leen morgen do steenein zullen aan voeren. Ik ken de geschiedenis te goedde geschiedenis van hon derd vrouwen in Rusland. Ik ben veroordeeld cim misdrijven, die ik ste onlangs niet minder dan 80 exa mens van het vorige jaar ongeldig ver klaard, omdat niet alle formaliteiten waren opgevolgd. Aan den anderen kant komen de studenten in opstand en dreigen zelfs met wapens, wanneer de examinatoren hun plicht willen beti*achten. Een blad van Bologna schildert dezen stichtelij- ken toestand in wat kleine samenspra ken tusschen leeraar en examinandus: 1) Een student wordt geëxamineerd. De professor vraagt, maar krijgt geen antwoord en verklaart dan: Ik kan u j niet meer dan vier punten geven." De student trekt zijn revolver: ..Ik wil er zes" (hij schiet zesmaal). De professor roept stervend: „U zult er tien cum laude hebben." 2) Professor: „Noemt u mij de hoofd eigenschappen van het vuur." Student (die zijn revolver trekt): ,,De hoofdeigenschap is deze: zak ik, dan geef ik vuur." 3) Professor:.Wijst u mij op de kaart den Grooten Beer." Student: „Hier!" (hij trapt hem met kracht op de eksteroogen). Professor (het uitschreeuwend): „Ge noeg, genoeg. Nu dansen alle sten-en voor mijn oogen." 4) Professor: „Is u bereid! examen af te leggen?" Student (morrend): „Ik stel mij tot UW beschikking." Professor: „Bravo!" Student: „Niet zoo haastig. Ik stel mij tot uw beschikking voor een duel op leven en dood, als u mij laat zak ken." 5) Student (die den professor een messteek geeft): „Er door of niet er door?" Professor: „Er door. Althans bij mij. Ik voel het tot in mijn rug." Deze samenspraken lijken brutaal, maai' de werkelijkheid bevestigt ze. Voor enkele dagen veroordeelde de ju ry te Catania een student tot 4 jaren tuchthuis, omdat hij een professor die hem had laten zakken, een kogel door het lijf had gejaagd. En toen d'e ver oordeelde na de uitspraak werd wegge leid, troostte hem een luid handgeklap van zijn studiegenooten. Zwitsergch. B. W. Binnenkort zal in Zwitserland een alg. burgerlijk wetboek voor het ge- heele land worden ingevoerd. Duitsch- land bezit sinds 1900 een nieuw, het meest moderne, dat in den tegenwoor- digen tijd) bestaat. Het Zwitsersche nu is op dezelfde grondslagen ongeveer ingericht. Prof. Huber uit Bern stelde het ontwerp samen, dat nu op behan deling in den Nationalera Raad wacht. Aan een voordracht, die nrof. Mec- kemstock van Neufchatel te Berlijn er over hield, zijn de vier volgende hoofd punten ontleend 1. Nieuw is de poging om het bezit of de verkri'"ing van burgerlüke rech ten op ruime® schaal afhankeb" te stellen van het levensgedrag, gelijk nu in de meeste wetgevingen enkel in verband met het strafrecht is geregeld. 2. Bijna volkomen worden man en vrouw voor de wet gelijk gesteld, ook de gehuwde man en de gehuwde vrouw De vrouw wordt niet de ondergeschik te van deai man, maar het hu web'ik schept een soort van rechtspersoon, de huwelijkse he gemeenschap, waarin beide echtgenooten gelijke rechten hebben.. De moeder staat relijk met den vader; de goederen beheeren zij samen. De gehuwde vrouw heeft in den regel niet d.e toestemming van dcc man noodig voor uitoefening van een beroen nf ambt. Over haar vermoren en haar spaarpenningen behoudt zij de beschikking, Orn geschillen, welke bij deze regeling kunnen voorkomen, uit te maken, wil het ontwerp een „hui selijke macht" invoeren, die niet den man of vader als zoodani- toekomt, maar als „hoofd, van het gezin." Zoo kan de macht van man of vader toch niet geheei worden ter zijde gesteld. He.t ontwerp wil geenszins de betee- kenis van het huisgezin verslappen; integendeel het tracht dit te verster ken door de stichtir- van een fami lievermogen en van familie-asylen toe te laten. Op dezelfde beginselen berust die bijna algeheele gelijkstelling ven wettige an onechte kinderen, ook wat de erfopvolging betreft. 3. Het ontwerp geeft den rechter groote macht om voor orde en vredi in de huisgezinnen te-ren verwaarloo- zing der kinderen te waken. 4. Het beperkt het eigendomsrecht op onroerend goed, zoowel iin verband met de rechten van naburen als met dien van den Staat, met toelatins» van onteigening zoowel in het openbaar belang als ten behoeve van particuliere personen. De wett.pl''ke erfopvolaing kan hebben begaan. Varmaedien wordt overtuiging, geschreven cloor offrioieele band. Voor mijn bestwil aendtera. zij mij terug niaar Lairs. Ik waag het niet tie/ denkeen aam het ergste. Het'ergste zou zijn, zei hij., als zij ons beidlera terugzonden:. Zij eindigden hun diner ira stilte, later, toen die bedienden heenge gaan waren, geleidde bij haar naar het venster van die kamer, era wiees haar op de- drukte ira die straten van Tifliis. Soldaten p&ssieerden eir, officieren i'n diet uniform van: ver schillende reigiroeintem, kozakken cavalerie het type van. leieni natie onder de wapens. Al de volkeren van het Oostera schenen .een deel te hebben bijgedragen tot een zoo ongelijksoortige samenvoeging. Per- si ërs ira wapperende skirts. Arme niërs, Korden Tartaren'. Du.it- scihers era Russen., verdrongen ziich. Maar er verzamelde zich geiem groep voor die deur vara het hotelgeien woord' over de- vreemde gebeurte nis weird! er dooi" die stad gefluis terd. De gieiheimairarai götoaid ble»f het eigendom, van- die weinigen in het hotel. De kozak op de trap opende voor niemand zijn lippen. wordt beperkt, en het recht om hij ui tersten wil te beschikken uitgebreid. Aldus tracht de ontwerper de nieu were rechtbegiraselen toepassing te brengen, zonder de oude al te zeer te wijzigen. De bakkerij in Cliina. In Noord- en Midden-China worden door een zeer primitief maalproces en wel uit rogge en gerst drie meelsoor ten verwerkt. De beste sooi't. heet -hou mien." de tweede ..ne mien" en de grofste ..mo D." Het brood uit deze laatste meelsoort waarvan 10 liter on geveer 15 cent kosten, ziet er uit als grove peperkoeken en wordt slechts door de armste faaniliën rebruikt. Het Chineesche brood' wordt aan een soort van gisting onderworpen en in stoom gebakken. Zelden geschiedt het bak ken in een oven. In de zuidelh'ke Pro vinciën van China is rijst de uitslui tende broodstof. Vierder worden ook m China zeer veel zoetigheden, suikerbanket, koe ken en gesucreerde1 verbruikt. De straten wemelen van venters, die jaar in jaar uit een zekere specialiteit van rebak verkoopen. Gele, glanzende koeken van gemalen rijst, zwarte zoetachtige bonbons van boonenmeel, gesucreerde henneppijpen, zoete rijst, verder meloenenschalen, oranjeschil len en uitgedruk+° en pruimen in suikermeel maken de gewildste con fituren uit De koopman "draagt aan riemen een langwerpig ronden kast op den schou der en schreeuwt den voorbijgangers toe: Yao chin man tao, d. w. z. mag ik u een pond brood afwegen? Dit brood is uit tarwemeel bereid en in heeten stoom bakken. Daardoor on derscheidt het zich van een ander ge bak onder den naam popo bekend, dat op een plaat geroosterd wordt. Tot laat in den avond hoort men den roep der popoventers op straat De koeken wor den op verschillende manieren gedra gen: in een. kastje on dien r in twee kastjes aan een juk of op een houten blad voor den buik met banden om den hals vastgemaakt. Men heeft ook no; veel andere soorten popo, bv. met vleesch ~°-»uld zoo als onze pastij tj es. doch deze zijn alleen in winkels te koopen. Voor reel fijner als brood en popo worden in het bijzonder te koop aan geboden; mahoea en tapotseoi. De twee eerste soorten zïin strikachtig gedraaid, de laatste dunne koeken met kaneel bestrooid1. Gedeeltelik wor den deze niet verkocht doch verdob beld; de Chinees, vooral de jeugd, is dol op het spel. De koopman heeft voor dit doel altijd eien beker met drie dobbelsteenen bij zich. Zeer ingenomen met verschillende soorten van koeken zijn in Peking de Mohammedanen. Om zich hunnen ge- loofsgenooten, die evenals da streng- geloovige Israëlieten alleen op bepaal de wijze toebereide snijzen eten en ook den anderen Chineezen kenbaar te maken, dragen zij dikwijls op bun kasten of karren, het mohammiedaan- sche symbool, bestaande uit een vaas met uitstekende takken, waarop de spitse mohammedaansehe muts pronkt Aan beide zijden staat de spreuk: „Rein. en Waar Islam". In een witge- verfden kast o den rug of op een kar verkoopen op straat de mohammeda nen. hunne gepeperde zoutkoeken. Al dus wordt ook wel verkocht een soort van met vleesch, groenten, olie en soja gevulde pastijtjes. Ieder gebak wordt met een anderen roep ten ver koop aangeboden. Op een zeer eigen- aardigen trillende of jodelende wijze, wat een Europeaan hem zeer moeie- lijk nabootsen kan, roept hij met krachtige tenorstem uit: Ta shouping, yo chakuei! (Groote geroosterde koe ken en in olie gebakken meelballen). Aldus gaat het in Peking's straten toe. Van eten en drinken in vroeger tijd. Onder dit opschrift geeft de heer J. Tersteeg uit Gouda, in het laatste num mer van Vragen van den Dag o. a. aardige bijzonderheden over een festijn, den Staten door Willem III aangeboden, ter gelegenheid zijner benoeming tot kapitein- en admiraal- generaal. De beschrijving is van Lambertus van den Bosch, uit het He deel van zijn in 1675 verschenen To neel des Oorlogs." Bij het lezen van de opsomming der gerechten, toen ten Hove opgedascht, staat men verstomd van de hoeveel heid die per hoofd verorberd werd. Het is eenvoudig ongelooflijk. „Den toestel tot dit Festin voor over 100 Persoonen" zegt. Van den Bosch Dame keerde zich. af van het ven ster era tuurde naar 'de klok op den sierlijken: schooirateeramaratel. Zij tikte als een. herinnering vara huiis; herti vuur brandde- lustig opdie lichten' waiiera hieldërde' karmer gaf het denkbeeld vara vertrouwe- lij'khieüdl, dat een main zoo zelden anidieirs vindt dam ira zijn -eigen lier- huis. Als Fékia zijn vrouw was, zei hij. zou hij het kunnen verge ten niet ira Engeland te zijn. Er kon geen gemot zijn, in diem diaig vara morgen, goedf of slecht, dab kon vergeten worden, bij bet uur toen zij hierna: diat zalige recht gaf. Vier- baeildlinig, gebouwd op zijn liefde verplaatste haar reed's naar Aftorn Court, waar zij' de gebiedster zij ner -eerzucht zou zijn. Hij zou haar daar brengen in die eerste dagen van heb jaar, als de bossc-hen schit terend' waren, die rivier rustig, en de rosse vlammen in- dein haard hum welkom tehuis zouden foeflik- kerera. Als zij', de gevaarlijke ge vangenen daar dan stonden, hart aan hart, ara het gevaar vergeten was, zou hij haar rustig „mijne vrouw" noemen.Zij was het waard, alles waard. De ijzeren haindl d'ie zich tusschen hen had gedrongen „den eersten van Maart veirdig zijnde, bragt de nieuwsgierigheijt soo veel volks ten Hove, dat men genood- saakt was, het selve te stuijten, en een Compagnie Guardens gelast wierd de zale, daar de Maaltijt soude werden gehouden, te bewaren. Haar Edele Groot-Mog, in haar gewone vergader plaats bij een gekomen zijnde, wiei'- den door zijn Hooglieijts Hofmeester met eenige Pagiens en Dienaars ver- selt, eerst afgehaalt, en daar na door den Prince in Persoon na de Zale ge- leijd. Den Tafel self was met allerhande Vorstelijk silver-werk, ten disch ge- hoorende, voorsien; de Servetten met figuren van Konijnen. Duijven, Pau wen, en ander gedierte gevouwen, be staande de aanrigtinge uijt de vol gende Spijsen: 300 oude, en zoo veel jonge Duijven, 100 Kapoenen, en 100 Bredasche, 50 groote, en 60 kleijne Kalkoenen, 300 jonge Hoenders. 500 Kuijkens, 500 Patrijsen, 168 Faijsan ten, 60 Hasen, 100 Konijnen, 800 Leeuwerken, 60 Endvogels, 16 Scha pen, 32 Speen-verkens, 30 wilde Swijn- tjes, 40 Suijg-lammeren, 16 Kalveren, 8 Herten, 4 groote wilde Vei-kens, 4 Ossen, 100 Schapen-tongen, 50 ge rookte Ossentongen, 40 West-faalsche Hammen, 500 ponden Fransche Confi turen, en een groote quantiteit Suij- kerwerk, 4 kassen met appelen van China, 4 kassen soete Citroenen, 600 Peeren bon Chrestien, 300 Appelen Renette, 600 Granaatappelen, 200 kleijne, 20 middelmatige, en 34 groote Pasteijn. De Wijnen waren Canary secq, Vin de Chably, d'Ay, verseheijde Spaansche en Italiaansche, Hypocras, F.rantingiacq, Cocquil, en velerhande Rinsche Wijnen. Dit alles wierd door 170 persoonen opgedischt, nevens een onselter getal andere Tafel-dienaars. Na de Maaltijd wierden (onder het ge- luijt van Trommels, Herpanken en an der Speeltuijg) tot 30 malen afge- schooten 32 van Sijn Hoogheijts eïjgen Stukken, ten dien eijnde op de Vijver berg geplant; 24 Speellieden deden op de Zaal een treffelijck maat-geluijt hooren. Thans wiera ook een heer lijk Vuurwerk aangestoken, zijnde daairtoe des morgens, in de Vijver, een stellagie opgeregt, waar op bij dag in verguld, en des avonds in vuur, ge- sien wierdan de volgendë vier ge kroonde Letteren: H. C. W. H., uijt- beeldende de woorden: Hollandia, Con cordia, Willem Hendrik. Vau dese stellagie dan wierden veelerhande Vuur-werken, pijlen, storrn-pieken, slag-swaarden, water-ballen, enz. aan- gesteken. Daar was ook een hijson- dere Pyramid© en een Kasteel met 5 toorens, allerlei] vuurwerk uijtwer- pende. Voor de Zaai, op het Binnen hof, stonden 41 staken, ende daarop over 300 brandende flambeauwen, en daar binnen 200 was-kaarsen. De maaltijd, met gelijke vergenoeging als heerlijkheijt, tot omtrent 4 uuren des morgens geduurd hebbende zijn de Gasten en Vorstelijke Waard, weder zijds wel voldaan, gescheijden." De wensch, dat het hun goed beko men moge zijn, is zeker niet mis plaatst. Een Congres vankaal- h-oofdigen.' De jongste aflevering van het geïl lustreerde weekblad van de Milanee- sche Corriere vertoont ons, in een schilderachtige groep vereenigd, de voorbereidende commissie van het eer ste nationale Italiaansche copgres van kaalhoofdigen. Het geniale denkbeeld van dit con gres is uitgegaan van de kaalhoofdi- gen-club „Santa Pelagia" te Pinerolo. Er zullen op dit congres belangrijke mededeelingen gedaan worden over de verschillende haarmiddelen, die re ferenten uit hun haar gebracht heb ben. Eenige gerenommeerde kappers zullen voordrachten houden over stra tegische verdeeling van restjes hoofd haar over een kalen schedel. Ingezon den haarmiddelen worden aan het onlangs door een buitenlandsch ge leerde uitgevonden experiment met de biljartballen onderworpen. Phrenologen worden geweerd en da mes-congressisten alleen zonder pos tiche toegelaten. Verschillende uitvinders van onfeil bare middelen tegen het uitvallen van het haar hebben zich als leden van het congres der kaalhoofdigen aan gemeld. Het insigne draagt aan de eene zijde de beeltenis van Caesar, aan de andere die van Bismarck. Er zal van de gezamenlijke congres sisten hij maneschijn een fotografie in vogelvlucht gemaakt worden. was een scherts geweest van het noodlot. Als h,ij haar kon overha len, aoradle hij het recht verwerven eer die klok nogmaals sloeg. Maar het moest heb recht zijn diat nie mand; kjora betwiiistiera. Te Kazbek, zei hiji, era hij drukte haar dicht tegen zich aan, hield! hare handen ira die zijne era d/ie haradlera dlie zich aan hiern vast klemden udt zwijgend medegevoel të Kazbek wachtte ik o>p den diag. Als gij het werascht Fékia, kan een meester ons hedenavond nog tob man en vrouw vereeuwigen. Hare oogen staarden ira die zij ne <en zij wieken niet af, toen zij antwoordde Te Kazbeik was ik vrij. Als gij miet Gods hulp morgen vrij zijl Dat hoopt gij, waarde. Ivor laat mijn belofte daarmee samen gaan. Kunt gij in een vrouwenhart niet lezen wat achter die gedachte liigrfj. Alsof het alleen genoeg was te zeggen Ik heb u l'iefik heb' u lief Hij mam haar noig vasteir oral zijn krachtiige omhelzing. Ik wemsctotie dat gij dat kunt zeggen tot een van1 ons die stem Duitschland is het land der techniek, vooral op electrisch gebied. Behalve de tallooze gewone electrisclie trams en lokaalspoorwegen heeft men er ook zwevende, die hoog boven den grond door die lucht vliegen. Maai* dezer dagen is er weer iet? nieuws bijgekomen, nl. een electrische tram zonder rails. In het Saksische Bielardal is nl. een dergelijke tram voor hét verkeer opengesteld. Hij loopt ge woon over de straat, en wordt voort bewogen door het bovengrondsche (Trolley) systeem. Eea gezondheids- en vroolijk- heids apostel. Op vele plaatsen in Duitschland aldus Op den Uitkijk heeft men Schrebervereenigingen opgericht, dif zich ten doel stellen, te werken in den geest van Dr. D. G. M. Schreber. Eene afbeelding stelt het huis van een dier vereenigingen voor, namelijk dat te Leipzig ,dat dit jaar zijn vijf en twin tig-jarig bestaan heeft gevierd. Toen het in 1876 werd opgericht, waven er reeds vijftien jaren verloopen sedert den dood van den man, naar wie i de ze vereenigingen zich noemen. De Leip. ziger geneesheer, Daniel Gottlieb Max Schreber, werd in 1808 geboren en fee/oü?a Zijn ^^Bd tot ziin dood in 1861 steeds geijverd voor een \ube- terd opvoedingssysteem. Reeksen van paedagogische geschrif ten zijn van zijn hand verschenen, waarin steeds wordt aangedrongen op een betere behartiging van de lickame- lijke belangen der kinderen, op gjini nastiek en spel als hoofdfactoren hij de opvoeding. In de steden ijverde hij voor groote, open speelpleinen, waai' de jeugd uit stegen en sloppen zich zou kunnen vermaken en, liefst onder vriendelijk toezicht, allerlei spelen zou kunnen beoefenen. De geest van Pesta- lozzi was in dezen dokter gevaren, en nu werkt die door in de vele inrichtin gen, die ook in ons land het goede doel nastreven, van te werken, aan het we- zenlijk heil dei* kinderen, door hun ge zondheid en hun vroolijkheid te bevor deren. De gezondheid der grooten ging hem intusschen niet minder ter harte. In 1839 verscheen zijn Buch der Gesunct- heit, dat zeer dikwijls is herdrukt en op het gebied' der kamergymnastiek is hij echt baanbrekend opgetreden. Een nieuwe stoomvaartlijn zal worden geopend tusschen Boston en Londen met Amerikaansch kapt taal. Er zullen groote, moderne passa giers- en ook vrachtbooten varen. De dienst wordt waarschijnlijk iD September a.s. geopend. POSTERIJEN. Lijst van onbestelbare brieven enz. verzonden van Haarlem, 1ste helft der maand Juli 1901. Binnenland. A. Brieven. C. de Vries, Wed. Leyer Kolbert mej. J. Meulenberg, J. Rouma, A. C. Met- z el aar, Rouma, Wed. Jos. Loots. H J. Beckering. J. van Santen, B. de Vries, Peters, G. M. Groeneveld, R. van Leeu wen, allen Amsterdam: E. ter Kuile, Enschede; Mej. C. J. Wemer, Den Haag; W. W. Weide, R. v. Doornink, N. A. Semé, F. Koning, R. Prins, allen Haarlem; Uitgever Heerenveenster Adv.-blad, Heerenveen; Klinkenberg, Hilversum; van Hooff, IJmuide"- T. Blanke, Jour©; Di*. Grootenvorst, Jan netje Bakker, mej. G. C. A. Junius, allen Leiden; Mej. A. Rennarts, Maas tricht; P. Vredenburg, Middelharnis; H. J. Zwaneveild, Rotterdam! wed. D. F. Bonn Troevendal? Mej. M. J. K. Vogelvanger, Utrecht, Tilly, Limburg? B. Briefkaarten. Visscher, Alkmaar; Mej. B. Meijer, Brollen, S. de Vries, Wed. Helrnig, J. Westrik, mej. D. Voorn, J. de Passa, T. Groesal, C. M. A. v. d:. Be>*- J. v. Aalst, allen Amsterdam; Ten Cate En schede; Limburg Stirum, Den Haag; W. Leuzen mej. J. v. Opstel. Den Haag; A. Smits, mej. M. Sabel, B. van Baar, H. Th. J. Trapman. Treewegh Hos, allen Haarlem.; N. Bakker. Wed. A. J. Korner, Wed. Keufelin allen Rotterdam; Mej. G. Jonkers—Groenink Santpoort, Zandvoort. Buitenland, ^-ip^en. Runik, Berlin; L. G. Vorstman, Brer men; Mej. A. v. d. Ber-~ Interlaken, H. Dahlberg, Kedoe; J. Sei*n° Londen; A. J. Smits, Krefeld; J. Kool, Lalusa; Bern. Wesselingh, Londen; Mej. Warn- sinck, Poppelsdorf; Frau de Visser, Oberamer Briefkaarten. Pierre et Guillaume Poppinck, Pa ris. mej. A. B. Jox. Southampton. raiet mi eer kan hooren. ledleraera dlag- als ik ontwaak zal d'k zeggenHij had rndj lief. .Hiel zal mijru goeden macht" ziijra. Hij had' m" liefO mijn, Godl hij' beminde die vrouw die d'e we reld morgen een.' misdadigster zal noemien. Zij schrikte voor hare eigene ge>- dachiien als voor een: slag. Schandie voor har ei naam., schande van dien dag af, maar boven alles, dte' her- iniraeiring dat zij hem' had godnonr gen stand te houden voor de we reld als die vriend' van d'e naamloo- ze en. gebanmenie het zwaarste lijden van haar loven'. Hij bemin de haar die vrouw waar de wei- rel di met verachting- op zal wijzen'. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 6