NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Prinses Fékia
19e Jaargang
Vrijdag 19 Juli 1901.
No. 5537
HAABLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN
Voor Hwrlem per 3 maanden1.20 Ti** Van 1-5 "'e6'8 50 Cta-'- !edere reScl meer 10 CtB' Buiion het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gerestigd is (kom der gemeente), de PGJ8 der Adrertentiën Tan 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1-30 Groote letters naar plaaternimte. Bg Abonnement aanzienlek rabat.
Franco door het geheele Bpk, per 3 maanden1.65 Reclames 30 Cent per regeL
Afzonderlijke 0.0'2X Bureaux: Gebouw Het Spasme, Kampereingel 70, rlak b(j de Tnrfmarkt
GeïUustreerd Zondagsblad, roor Haarlem, per 3 maanden0.37K Telefoonnnmmer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 1»».
M de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Coorantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing ran AdTertenti j,
en Reclames betreffende Handel, Nqrerheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONE§j Succ., Parijs 31*** Faubourg Montmaxtre.
Haarlem's Dagblad Tan 19 Juli
bevat o.a.:
Bemoedigende berichten wt
Transvaal, Engelsche laagheden in
den doofpot gestopt, Waarom Ro
sebery zich van de Engelsche libe
ralen heeft afgescheiden, De toe
stand te Peking, Nabetrachting
yan den Gemeenteraad.
NABETRACHTING
vaii den
GEMEENTERAAD.
Uit Hilversum ontving de Voorzitter
;an den Gemeenteraad een allereigen-
aardigst telegram van den heer Th. G.
Schürmann. Deze, wegens gezond,
heidaredenen naar het buitenland ver
trekkende, nam daarin afscheid van
zijne éollega's Raadsleden, maar
maakte daarbij een uitzondering voor
,,de socialisten". Was het wonder, dat
er in de vergadering gelach opging?
Dergelijke uitsluiting toch mist allen
grond. Waar een heengaand Raads
lid afscheid neemt, daar doet hij dit
van het College in zijn geheel, niet
vragende tot welke politieke partij
zijn collega's behooren. Het wonder
lijke telegram kan dan ook alleen
worden verklaard door een ontstem
ming, waarlijk niet onverklaarbaar bij
iemand, die dagenlang in de couran
ten is aangevallen en ten slotte bij de
herstemming in d© minderheid ge
bleven is.
Overigens kan ik niet zeggen, dat
,cle socialisten" in den Raad een breed
standpunt hebben ingenomen, waar zij
de ontvangst van de Ned. Maats, ter
bevordering van Nijverheid bespraken.
Van den heer Modoo had ik iets be
ters verwacht, dan de schampere op
merking, dat hier groote fabrikanten
werden ontvangen. Waarom geschiedt
deze plechtige ontvangst ten Stadhui-
ze? Uit traditie. De Maats, van Nijver
heid is in Haarlem opgericht, ze is
dus om zoo te zeggen een Haarlem-
sche instelling. Is het nu niet wat
het hooge woord moet er dan maar
uit, wat kinderachtig, om aan zoo'n
gebruik te gaan tornen, alleen omdat
het hier een vereeniging van fabri
kanten geldt?
Niet minder verbaasde mij de oppo
sitie van den heer Hofland. Deze heeft
namelijk zelf de feestelijke ontvangst
meegemaakt. Indien hij er zooveel be
zwaar tegen had, zou hij m. i. correc
ter hebben gedaan door weg te blij
ven. Nu hij door zijn tegenwoordig
heid aan de receptie luister hielp bij
zetten, heeft hij, dunkt mij. het recht
om daartegen in, verzet te komen ver
beurd.
Och, mijne heieren van den Gemeen
teraad, laat ons toch niet vallen op
zulke kleinigheden. Er zijn wel beter
dingen te doen in 't belang van Haar
lem, dan daarover te vallen.
Zoo werd er ook bijvoorbeeld zwaar
beweerd over het muilkorven van
honden, die onder een wagen loopen.
Maar weet men dan niet. dat een der
gelijke hond in den regel veel nijdi-
ger is. dan een losloopende Wanneer
men verneemt van honden, die mensch
of kind hebben gebeten, dan is dat
veelal gebeiurd door een hpnd voor
of onder een kar gespannen. Blijk
baar weTkt deze aanspanning op het
humeur van de dieren. En nu kan
men, schermende met theoretische
zachtaardigheidsbegrippen, wel jam
meren over muilkorven, de mensch
heeft toch het recht praktisch te wezen
en te vragen: op welke wijze loop ik
liet minste gevaar?" Dat doel bereikt
hij door het voorschrijven van een
muilkorf, zoo goed mogelijk ingericht.
De heer Modoo zegt nu wel, dat de
honden daar allesbehalve heet op zijn.
Ik wil het wel gelooven, maar dat is
de vraag niet. Het komt er maar op
aan, of de mensch voor gevaar gevrij
waard blijft. Hij van zijn kant moet
ook voortdurend dingen ondergaan,
waar hij niet „heet" op is, zooals het
betalen van allerlei belastingen, het
voldoen aan allerlei omslachtige for
maliteiten. Van dat laatste zouden de
fabrikanten, tegen wie de heer Modoo
te velde trok, een boekje kunnen open
doen.
Ik ben lid van de Vereeniging tegen
het mishandelen van Dieren en draag
den dieren een even goed hart toe als
de heer Modoo, maar men moet niets
overdrijven. Wanneer de heer Modoo
spreekt van „enkele honden diie bijten''
vind ik het veel verstandiger alle hon
den onder de kar te muilbanden. Ze
mogen het niet plezierig vinden, zóó
onaangenaam als teerhartig© men-
schen het noemen, is zoo'n muilkorf
ook niet.
Ziedaar ongeveer het belangrijkste
wat er in den Raad behandeld werd.
Het was te zien, dat we in de vacantie
zijn. 't Wordt komkommertijd. Een
gewichtig punt, nl. het bouwen van
een pestbarak voor f 19.500, werd op
verzoek van dein heer Van den Berg
uitgesteld. Aan het einde van de ver
gadering ontspon zich een wantrou
wend debat over de voordracht voor
■Directrice van de Meisjesschool.
Wantrouwend, omdat men den heer
Nieuwenhuijzen Kruseman noodzaak
te een uitvoerige uitlegging te geven
van de redenen, waarom hij zijn voor
dracht zóó had ingericht en niet an
ders. Ik kan mij volkomen begrijpen,
dat de heer Kruseman den wensch
uitsprak, dat hij niet telkens dergelijke
uitvoerige verklaringen zou hebben te
geven.
Nog eene opmerking aan het adres
van den heer Hofland. Hij meende,
dat een van de sollicitanten niet op de
voordracht was geplaatst wegens hare
vooruitstrevende politieke gevoelens.
De wethouder ontkende ddt. Ik vraag:
zou het zoo onverklaarbaar zijn, wan
neer dit werkelijk gewogen had? Vele
ouders van leerlingen die dure scho
len bezoeken, zijn op vooruitstrevend-
politieke onderwijzers of onderwijze
ressen allerminst gesteld. Dit is hun
recht, evengoed als het 't recht van
den heer Hofland is om er wel op ge
steld te wezen.
Maar de Raad (en B. en W.) moe
ten zich wel tweemaal bedenken, vóór
ze. door een ondoordachte, keus van
onderwijzend personeel, vele ouders
afkeerig maken van de Haarlemsche
scholen en derhalve... van Haarlem.
Politiek Overzicht.
Uiit Transvaal komeni weer be
moedigende berichten voor die Boe
ren. Dezen zijn in den laatstera tijd
zeer roerig geweest in den onmid-
d'ellijken omtrek van Johannes
burg. Vrijdag vertoonden zij zich
weer te Rood'epoort, maar ziende
dat de voorposten op hun hoede
waren, verdwenen zij.
Generaal Allenby is ten noord
westen van Krugersdorp bezig.
Merkwaardig is het, dat dit be
richt zoo laat komt. Het is geda
teerd' 13 Juli en dus liefst 5 dagen
oud. Men zou hier dus de gevolg
trekking moeten maken, dat de
censor aan 't werk is geweest en
dat het telegram niet' heelshuidis in
Europa gekomen is. Of er voor d)e
Enigelsche® minder aangename ge
beurtenissen hebben plaats egre-
pen? Wie zal 't zeggen; wellicht
hooren we spoedig meer.
Dat de toestand trouwens niiet al
te rooskleurig voor Albion is, blijkt
wel uit het feit dat Dinsdag alle be
schikbare manschappen van de Du
blin Fuseliers eni het Leimster re
giment. te Dover, bevel hebben ge
kregen zich gereed te maken om
den 23601 naar Zuid-Afrtika te ver
trekken.
Ook schijnt men1 daar veel paar
den noodig te hebben, tenminste
volgens telegrammen uit New Or
leans zijn de Monarch en die Michi
gan met 2300 stuks van daar naar
Kaapstad scheep gegaan; omtrent
6000 zulLen bannen eenage darren
verzonden ziini, en binnen veertien
dagen 10.000.
Zou heft nieuwe veldtochtsplan
toch iets waar zijn niettegenstaan
de de verklaring van Brodrick in
het parlement
Dezelfde minister liet zich inius-
schien weder van een lieetlijkem kant
kennen.
In het Lagerhuis heeft die heer
Labouchère een vraag gedaan over
Engelsche laagheden: die zouden
bedreven ziin bij Vlakfontein. Hij
vroeg of de m ini ster van oorlog
wist d'at sergeant Fisher, van de
69e compagnie (Sussex) heeft me
degedeeld dat hij. aanrezien zijn
paard onder hem doodgeschoten
was. achter een hoop siteenen
vluchtte, toen er een Boer naar
hem toekwam die hem toeriep,
zijn handen op te stekendat hij
direct zijn geweer op de steenen
legde, waarop d)e Boer naderde en
hem om ziin pafcronengordel met
ammunitie vroeg .en dat hij toen den
Boer met een revolver doodschoot.
Labouchère vroeg of de minister die-
ze zaak ter kennis van Lord Kitche
ner zou brengen, om den sergeant
te laten straffen indien deze gehan
deld heeft zooals hij voorgeeft.
Brodrick Ik weet niets van deze
mede deeling af en ben niet voor
nemens. mij met die zaak in te la
ten tenziji ze door verdere getuige
nissen wordt bevestigd.
Labouchère De man schreef den
brief zelf. Wat voor getuigenis ver
langt de minister verder
Brodrick Als ik niet de eeni of
andere officieele bevestiging heb,
kan ik geen gevolg geven aan de
zaak.
Mc. Neill wilde weten of die man
niet, volgens zijn eigen getuigenis,
schuldig was aan schandelijken
moord? Maar de voorzitter riep
hem tot de ordle.
Deze geschiedenis moet dus maar
weer in den doofpot gestopt worden
omdat het feit niet officieel is be
vestigd, niettegenstaande! de ser
geant zelf bekend heeft die gruwel
daad bedreven te hebben.. Inden
daad' een mooi voorbeeld van de
gewetenloosheid der Britsche re
geering.
Lord Rosebery, de bekende En
gelsche staatsman', heeft zich van
die liberale partij afgescheiden. Op
eene uitnioodiging door de liberale
club der City om zijne meening
over den toestand te uiten, heeft
hij een brief geschreven, welks in
houd! vrijwel neerkomt op het ma
nifest waarin hij zich geheel van
de liberalen losmaakt, en het poli
tieke Leven vaarwel zegt, daar hij
de liberale partij als voorgoed uit
elkaar gescheurd beschouwt, om
dat de beginselen der onderdeelen
van die partij gebleken zijn, niet
alleen over den Boerenoorlog maar
ook over groote aangelegenheden
van het Rijk. van elkaar af te wij
ken zondlea' dat er kans is ze weer
tot elkaar te brengen. De vergade
ring in de Reformclub is niet in
staat dergelijke verdeeldheden op
te heffen. Rosebery ziet de toe
komst van Engeland's nolitiek don
ker in een zwakke regeering heeft
tegenover zich een nog zwakkere
oppositie. De openbare mieeniing
begint besef te krijgen van de cri
sis. waarvan d)e gevolgen voor de
toekomst zeer ernstig zullen zijn.
Doch Rosebery verklaart zich ndet
in staat een uitweg te vinden, zoo
lang een gedeelte der liberale par
tij onbekwaam is de overwinning
te behalen op een ander gedeelte
dier zelfde nartij".
Over het' algemeen is die oers
nogal verlegen met Rosebery's ma
nifest, dat de ..Times" geheimzin
nig noemt, omdat het niet ophel
dert waarom Rosebery zich voor
goed' terugtrekt. Het blad' vraagt
waaropi Rosebery zoo ontmoedigd
heengaat, in plaats partij te kiezen
voor de liberale groep van de im
perialistische partij, die volgens
hem gelijk heeft.
Inderdaad is er veel duisters in
de verklaring van Rosebery, te
meer daar hij nu een prachtige
kans had om zich ais leider op te
werpen, of zou de man srenoeg heb
ben van de politiek Voor een zoo
door-en-door staatsman als hij. is
dat niet wel aan tie niemen. Een
nadere verklaring van Lord Rose
bery zal dan ook zeker welkom
zijn.
Buitenlandsch Nieuws.
Eene redevoering van Cham
berlain.
Bij de derde lezing van de finan-
cieele wet in het Britsche parle
ment. sprak Chambertain over de
toekomst van Transvaal en Oranje
rivier. Hij zei de, dat als de Boeren
eenmaal erkend hadden diat hun
verzet geheel gebroken was, en zij
tot vredelievende bedrijven terug
gekeerd waren, er niet de gering
ste- vrees zou bestaan voor een stem
ming der bevolking, die het op de
been houden van een groote krijgs
macht zou eischien. Er was nog een
ontzaglijke hoeveelheid goud in
Transvaal, maar die werd niet be
werkt. Een groot deel van dat goud
zit in erts van laag gehalte, inaar
indien wij slechts het middel kun
nen vinden om d'e bewerking van
dat arts winstgevend te maken., zal
dei mijnbouw zj.ch op ongekende
wijze ontwikkelen, Hoe mein tien
slotte ook moge deuken over oint
eigeninig van de Nediertaindsch-
Zuid-Afrikaansche Spoorweg Maat
schappij, men heeft daarmede toch
een zaak van groote waarde in han
den, Dei regeering gelooft dat het
land zich in de toekomst buitenge
woon goed zal ontwikkelen.
Erg optimistisch is Joe toch.
Jammer maar dat de Boeren het
lang niet met hem eens zullen zijn
en dat voorloopig van een ..gebro
ken" verzet nog geen sprake is.
Een standvastig man.
Naar aanleiding van de vredes
onderhandelingen in den laatsten
tij di, had de Britsche overheid zich
ook gewend tot Andrew Murray,
uit Wellington, in die Kaapkolonie.
Andrew Murray is een der in
vloedrijkste mannen onder de Kaap-
scbe Boeren, voorat door zijn streng
godsdienstig leven. Hij staat be
kend als Engelsch Afrikaner en als
voorstander van Engelaind's in
vloed, doch toen hem gevraagd
wend. als vredesonderhandelaar op
te treden1, weigerde hij. indien hij
niet ken onderhandelen met onaf
hankelijkheid en amnestie tot
grondslag. Dat heeft den ouden
man. die echter standvastig bleef,
veel moeite en gevaar heroïek end
zelfs dreigden1 de Engelschen, ham
als verrader dood' te schieten.
Belgie en de Congostaat.
In de Belgische Kamer zeide de
minister van staat Beernaetrt, bij
de beraadslaging ever de Congo-
wetlk ben van den eersten dag
af overtuigd geweest d'at de bewe*
ging die do volkeren tot kolom see-
ren drijft, niet tegen tie houden is
maar zij legt ernstige plichten op.
Toen ik het voorstel tot inlijving
deed, diacht ik dat een ervaring
van tien- jaren voldbendla was, en
meende ik niet tegen den wil van
den Congostaat of van de Belgische
regeering te handeden. Daar mijn
voorstel ingetrokken is, zal ik vóór
het wetsontwerp der regeering
stemmen hot bevredigt mij wel
niet. maar er is geen beter.
Het eeuige artikel van het wets»»
ontwerp is aangonoonen met 71 te
gen 31 stemmen en 6 onthoudin
gen.
Voor ee ngoed overzicht geven wij
dit artikel hier -nog eens weer.
Hot luidt als volgt
„Daar België de bevoegdheid
wil behouden die hot heeft ontvan
gen van den Konmg-souverein, om
don onafhankelijkon Congostaat te
annexeeereu'. ziet het voor 't oogen-
blik af van een terugbetaling der
aam d'iem Staat tot uitvoering der
conventie van 3 Juli 1890 geleende
bedragen. Do financieel© verlich
ting van den Congostaat voortvloei
end! uit do voormeld© leeningen
zal eerst dan' weer van kracht wor
den, als België zou afzien van zijn
bevoegdheid tot annexatie van den
Congostaat."
De nieuwe legaties te Peking.
Volgens een correspondent der
„Kölnische Ztg." hebben de gezan
ten d'er mogendheden te Peking al
lerlei bezwaren te overwinnen ge
had, vooidat mem het met de Chi-
meezon eens geworden.1 was over
den bouw van de nieuwe legatiëm,
in een wijk waar ze, bij een herha
ling der onlusten van verleden jaar,
gemakkelijk verdedigd zouden
kunnen worden. De Chineezan ver
langden eerst, dlat de jamens en
tempels die thans dn die wijk staan,
en afgebroken moeten worden, op
kosten der vreemdelingen aiders
werden1 herbouwdvervolgens
eischten zij dat niet de Chinieosche
schatkist, maar de mogendheden,
de kosten zouden- dragen van ont
eigening der particuliere woningen.
Men begriirxt echter dat de mo
gendheden. die gekomen zijn om
te roovan. er geen geld bij wilden
leggen en zoo zullen d'e langstaarten
zelf moeten betalen.
De commissie die deze zaak
moest in orde brengen, bestond uit
de geizanten van Oosten rijk-H onga-
rije. Frankrijk en Italië.
De Chineezen mogen, gelijk men
weet. voortaan in een kring, om
de legaitiegebouwen heengetrok
ken., niet wonen.
Do toestand te Peking.
De „Times" heeft van zijn cor-
resi>ond'e«t te Peking een somber
gekleurd telegram ontvangen over
den toestand daar. Volgens hem
Feuilleton.
Naar het Engelsch
VAN
MAX PEMBERTON
36)
De vrije vrouw spreekt, ging
zij voort, de gevangene mag niet
spreken. Maar zij wil zich herin
neren zij moet zich herinneren
totdat het leven haar verlaat. Och!
mijn liefste I denkt in Engeland
soms aan de eene die u lief heeft
denk aan haar, maar vergeet haar
naam, om uwentwil zij God met
haar tot- aan het einde.
Zij zonk bevende in zijm armen
en verborg haar gelaat voor hem.
En in dat ooyenblik verdwenen die
laatste karaktertrekken van haar
kindsheid en zij word die vrouw.
Ten tien ure .in dien avond kwam
een ruiter van het paleis op het
hotel Londnes aan. mat een drin
gende boodschap van den gouver
neur dier stad1.
De generaal i9 teruggekomen,
zei hij, en verlangt zijn Excel
lentie den Engelschman dadelijk
te spreken.
HOOFDSTUK XXXI.
Leven of dood.
Een koets met drie paarden
wachtte aan de deur van het ho
tel, en zij die Fékla Dolgorouki bij
naam kenden, zochten, iets te doen
te hebben in de gangen die Dane
pass eer etn moest. Maar de nieuws
gierigen konden het vastberaden
gelaat van den Engelschman me'
zien. Een groote met bont gevoer
de jas en een bonten muts die tot
op zijn oogen was getrokken., ga
ven iets geheimzinnigs aan zijn fi
guur. Hi j liep snel met opgetrokken
schouders, ais iemand die een vast
besluit genomen heeft., dat gehand
haafd moest worden.
Hij gaat naar den ~enieraal, zei
men, en werd er bijgevoegd
Hij zal zijn portuur vinden.
Dane deed alsof hij dat niet
hoorde, alsof hij niet wist dat
nieuwsgierigen wachtten om hem
te zien. Het geweld van hartstocht
en leed maakte de minuten tot
uren op den rit van het hotel
tot aan het Daleis. Vaag begreep
hij d'at dit het laatste beroep, dit
het beslissende tribunaal was.
Toen die koets aan het paleis stil
hield, stonden de schildwachten
verbaasd over zooveel onstuimig
heid1 en haast. Hij moest bij den
gouverneur komen, maar niet zoo
op het oogenblik. Doch hii wilde
niets weten van formaliteiten en
uitstel.
Er waren verscheidene soldaten
in den omtrek van het gouverne
mentsgebouw en in de gangen die
hij door moest om in het kabinet
van generaal Zenovieff den com
mandant der stad, te komen. Een
secretaris ontving hem, en beloof
de hem een spoedige audiëntie. De
generaal was nog maar kort van
Poti teruggekomen, zei hij. en was
nog aan zijm diner, maar zijn ver
langen tot een onderhoud was niet
minder groot. Hij had het bericht
van den kapitein der politie reeds
ontvangen en verlangde zeer aan
een zoo belachelijke scheidsrechter
lijke beslissing een eindie te maken.
De man heeft zijn macht over
schreden. Lord Dame, wij zijn hier
om' u voor verdere onaangenaam
heden te vrijwaren.
Dane d'ankte hem en wachtte
met nieuw geduld. Hij begreep dat
vertoon van gevoeligheid' of beklag
hier niets zouden helpen, duizend
miiten buiten de beschaving en het
gehoor der natie. Was Fékla te
redden, dan moet hij het verstand
dat God hem gegeven had, onder
bedwang houden, moest zich her
haaldelijk te binnen brengen dat
een enkel dwaas woord een onher-
roepelijken misslag zou zijn. Voor
haar leven gaf hij zich moeite; een
ernstig man met liefde en medelij
den in zijn hart. en met al zijn
moed als man verlangde hij naar
de ontmoeting, 't Zou een strijd
zijn van wil tegen wil, en hij bad
God dat de zijne niet die zwakste
mocht zijn.
Er ging nog een kwartier voor
bij eer de generaal verscheen. Hij
was een zeer klein man, bijna ge
heel kaal buiten eenige vlokken
stijfrood haar boven de ooren en
den nek. Hij was gekleed in de
kleine 'uniform vair officier d'er
Garde, en hoewel dit niets toedeed
aan zijn wonderlijk gebrek aan
waardigheid was er niettemin een
trek om mond en kin van vastbe
radenheid sprekende, die een zeke
re flinkheid van karakter te ken
nen gaf, noch eremeen noch ver
achtelijk. Dane zei in zichzelve. dat
zulk een. man niet gemakkelijk te
overtuigen zou zijn. Hij nam een
vast besluit en duizenden zouden
het niet omstooien.
Ook de beleefde toon in de be
groeting kon niet misverstaan wor
den. Het was de begroeting van de
tegenpartij de beleefdheid van
een die zou zeggen „ja" als gij hem
verzocht ..neen" te zeveren.
Lord Dane, sprak hii over
luid. terwijl hij een kleine hand
uitstak, en die van den ander
slechts vluchtig aangreep. ik
ben zeer verheugd u te ontmoeten,
zelfs onder zulke belachelijke om
standigheden. Ik heb nog nooit zoo
iets wonderlijks gehoord zoo lang
ik in den Kaukasus ben. Een
schildwacht in de gang van een
hotel, dat is als een historie van
Griboyedov. Ik bid u. vertel mij
het voorgevallene, opdat ik weet
wiens rug moet lijdten. Een schild
wacht aan uw deur; ik ben ver
stomd.
Zeer onncodig ook generaal
wel het meest een vermakelijk uur
tje voor de nieuwsgierigen. Men
vertelde mij dat .gij morgein terug
zoudt komen en ik ging dinee-
ren. Morgen, zei ik dat zal mij
introduceeren bij iemand dien ik
wenschte te leeren kennen van het
oogenblik af dat Mr. Mnravieff mii
naar den Kaukasus zond. Een bur
ger zal altijd zijn idealen vinden
onder hen die geëerd worden om
dat zij geen burger zijn. En de
naam van generaal Zenovieff
Hij boog. nam den stoel die
hem aangeboden was. zette zich
aan de kleine tafel tegenover den
man die hem kon geven leven of
dood voor die vrouw die hij had
achtergelaten.
Een bediende bood koffie en si
garetten aan en vertrok zonder
c-enig gerucht to maken. De gene
raal ging ook zitten, en sprak ver
der.
Dus de minister zond u naar
eten Kaukasus, Lord Dane dat
wekt opeens mijn belangstelling.
Ik bid u, licht mii wat verder in.
Zonder twijfel hebt gij eenige aan
beveling van hem.
Mijn nas is van den gouver
neur van Moskou. Mr. Muravieff
besloot dat generaal Prezhner mij-
