NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Een Man van Adel.
19e Jaargang
Dinsdag 23 Juli 1901.
No. 5540
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN
Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20 ilDm^Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Gts. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), 18 d® pi^8 der A<lvertentiën 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1-30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. 1-05 &<V^j1 Reclames 30 Cent per regel.
Afzonderlijke nummers0.02# Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kamperaingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden7 V 0.37# Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 183.
n it de omstreken en franco per post V 0.45 ^e* Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem iB het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti J
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangèrg G. L. DATJBE Co. JOHN F. J0NE§^ Succ., Parijs 31*** Faubourg MontxüOXPre,
Haarlem's Dagblad Tan 23 Juli
bevat o.a.
De „Westminster Gazette" oyer
de correspondentie tusschenSteijn
en Reitz, Mevrouw Kruger over
leden, Lord Rosebery aan t woord,
Haagsclie brief, Het Volksdagblad-
conflict, Ned. Bond van Oud-On
derofficieren, Yegetariërsbond.
Politiek Overzicht.
Wanneer er geen. feiten zijn, lee
mten vanzelf die beschouwingen op
den voorgrond en zoo i.s het dus te
verklaren dat bij gebrek aan feiten-
lijk oorlogsnii'euws de Engelsohe
bladen zwaar napraten over die
brieven Steyn-Reitz.
De „West-m. Gaz." hieeffc z:ich bij
deze beschouwingen heel wat be
ter gehouden dan het oveirgroote
meerend'eel der collega's.
In Mei was die militaire positie
van de Boeren slecht, zegt heit blad;
het zou natuurlijk zijn te conclu-
-dleeren dat ziji thans, midden Juli
nog wel slechter zal zijn geworden.
En wanneer men te maken had
met een ander volk dan dei Boeren
zou men deze conclusie ook veilig
kuininien trekken, maar gelet op de
vele malen dat de Boeren die logica
dleir gebeurtenissen hebben getogen
straft, i.s heb beiter dei gevolgtrek
king toch maar niiot tie enthousiast
aan te nonnen: „Wij heibbeni hier
te doen mot moreele krachJtem', dlie
het moeilijk is af te maten."
Dan voligt een woord' van bewon
dering voor rwlesideinit Stleyni. E'en
ander Enigelsch blad hiaeftt die mis
dadige domheid1 gehad uit de ge-
vioimden correspondentie die gevolg
trekking te maken, dat Steyn al
tijd een woedende samenzweerder
tegen Engeland geweost is. Men
moet zoo iets willen lezen in zijn
brief om het er in te vinden. Wat
doelt Steyn Rij voert ieen oorlog,
en n!u hij dien voert), dloet hij het
met grooite. doorzettingskracht en
geeft hij niet too, zoolang hij meemit
dat er nog aam ge kans is 00 een
gunst'igen keer. Iedere sL'aatismani,
die een oorlog begint most bereid!
zijn: hem zoo te voeren, zegt de
„Westm. Gaz." terecht. Het is niet
waar dat Steyn; en; de Vrijstaters
altijd! oorlog hebben wikten voe-
reni mot Engeland. Maar' een aan
tal Boeren1, dlie tegen de politiek
van. Kruger waren, em die met d'e
U illandters gaarne' tot een vergelijk
hadlden willen komen zijn de
trouwste en voLhardendste- strijders
gebleken sied'ert de oorlog is uitge
broken, wat ook, weer niet onlo
gisch is.
Initussche-n is Engeland verplicht
deze strijders, die het bewonderen
moet te bevechten. En juist omdat
zij zulk een prachtig temperament
hebben, moet het te meer er voor
zorgen dat het zijn kruit droog
houdt-, zelfs terwijl hot hunne be-
gint on te raken en mort meer
troepen stureni, ook al begimniein de
hunnle te versmelten. De Boeren
vertrouwen op een mogelijken! gum-
stigecn keer in Europa en op de uit
breiding van de beweging in de
Kaapkolonie. Die laatste mogelijk
heid verwerpt de „Weetal. Gaz."
ook niet.
En ten slotte protesteert het blad
tegen die beschuldiging ingebracht
tiegen de liberale pers, dat zij de
Boeren aanmoedigt. Steyn heeft d'e
bewening over die „openbare mea
ning in Engelanid dlie longerust
wordt over Zuid-Afrika" ge-vonden
in een regeer,ipgisbladl, dat nog wei
onder censors toezicht staat.
Dan zou dus de Engellsche peirs
we-1 be-alenmal niet meer over dien
oorlog mogen: schrijven
Uit Pretori-a komt plotseling het
bericht, dat de1 echtgenoot)© van
President Kruger, tante Saninia,
zooals men haar overal nioem.de,
overleden is ten gevolge van long
ontsteking. De kraniige vrouw, die
voor den President vani Transvaal
zulk een krachtige troost was in
zijn vele beproevingen, had dien
leeftijd van 67 jaar bereikt.
Deai grijsaard, die reeds zooveel
slagen van het noodlot met gelaten
heid en vertrouwen op de- toekomst,
heeft gedragen, zal het verlies van
dte vrouw, melt wi-en hij zoovele
jarlen was verbonden, inderdaad,
zwaar val-len-. Diepe- deernis moet
men inderdaad gevoelen, m-et den
man-, wiens lijdensbeker nog niet
vol schijnt te zijn. Toen hij zijnie
echtgenoote door ouderdom ver
zwakt te Pretoria moest achterla
ten, te midden der vi tarnden van.
zijn land', -deed' hij dat no-oidle, maar
toch bleef d'e hoop op wederzien,
nog leven in het hart der beidie
oudjes, die steedis lief en leed met
elkaar gedeeld' hadden. Thans is
o'ok deze hoop vervlogen en blijft
oom Paul alleen over ve-r van' zajin
land ver van zijne trouwe Trans-
valors, dlie den strijd zullen blijven
voeren tot het bittere, einde.
Gezina Suzanna FrederilcaWilhel-
mima Duplessis schonk haar man 16
kinderen, 9 zoo-ns en 7 dochters
zij was grootmoeder over een vijf
tigtal kleinkinderen. Zij was, als
dochter van het godvruchtig Afni-
hui vrouw, een trouwe liulp. Haar
huisvrouw, ee ntrouwe hulp. Haar
opvatting van haai" levenstaak
sprak zij, toen Kruger haar lot
vrouw vroeg, uit in d'e eenvoudige
woorden„lk kan bakken, naaien,
schoonmaken en- schuren". Aan
d'ie opvatting is zij trouw geble
ven. Hoewel de eerste- vrouw in de
Zuid-Afrilcaansche Republiek, Li-et
mevrouw Kruger het weirk geens
zins aan d'e dienstboden over. Zij
bakte, kookte, naaide zelf. De ja
ponnen die zij d'roeg, had ze zelf
gemaaktzij had er nooit meer dan
drie te gelijk en twee hoeden. Als
de President -thuis kwam, kon men
haar eiken moreen voor een khin
fornuis zien staan om de koffie
voor haar man te zetten. Daarin
had ze haars gelijke niet en de pre
sident placht .te zeggen dat zij met
mind'e-r koffie betere resultaten ver
kreeg dan eenige andere huisvrouw
in de Republiek.
In tegenstelling van mevr. Jou-
btert 'bemoeide tan-te Sauna zich
nooit met de politiek. Zij wijdde
zich geheel aan haar man en haar
kinderen. Zij was sterk door zijn
kracht, door haar vertrouwen in,
hem en naast haar geloof gaf zijn
berusting haar moed om d;e offers
da© de oorlog ook van haar heeft
gevergd met gelatenheid te dragen.
Zij was bewonderenBwaard in dat
opzien tot haar man-, im dat steunen
op zijn kracht:
In vroeger jaren heeft tante Sam
na alle gevaren, me-t haar man ge
deeld. Zij heeft zijn zo-rgen, hoe
wel zij ze vaak niet kende, en ze
alleen op zijn gelaat las, met hem
gedragen-. Zij had) haai1 land even
lief als hij., zij kond© haar volk zoo
goed' als hij het kent. Zij wilde er
voor lijden-, zoo-als hij er altijd voor
geleden heeft.
Zij was een van ziel met den
president, zii- vul die h-em aan hij
d'e ijze-re van lichaam- en geest,
zij- de zwakke met haar rotsvast ge
loof i.n hem;, met haar zorgen veor
he-m.
En boven het graf vani deze
vrouw, zoo vol liefde voor haar va
derland!, waait thans d'e vlag van
het gehate Albion-.
Moge bet haren- echtgenoot nog
e-ens gegeven worden, te- zien, d'af
deize in 't bloed- zijner strijders ge
doopte lap worde afgerukt en de
vierkleur geplant op die laatste rust
plaats van zijne dierbare Sanai-a.
Buitenlandsch Nieuws.
Lord Rosebery aan 't woord
Lord' Rosebery heeft niettegen
staande de verklaringen in zijn
manifest dat hij met zou spreken
in de vergadering d'er .City Libe
ral Club", toch een-e redevoering
gehouden. Wel heeft hij, in dat
reeds bijna historische manifest
verklaard, niet miear .vrijwillig'
te zullen deelnemen aan d'e partij
politiek, maar door zijn optreden
neemt het er allen schijn van aan,
dat lord Rosebery volstrekt niet on-
genegen zou zijn eventueel te
„zwichten" voor op hem geoefen
de pressie, om „in het belang van
het Land" op te treden als hoofd en
leider eener fonkelnieuwe Rosebe-
ry-partij. In de bijeenkomst van de
„City Liberal Club" lieeft de wel
sprekende oud-"pre.mier dan het
woord gevoerd' en onder meer het
volgende gezegd
„Weet gij waarom de tijd! van
spreken mij einde-lijk gekomen
scheen Het was om hetgeen er
heeft plaats gevonden in de partij-
vergadering van den 14en Juni en
di» een of twee dn.ven daarop er-
volgde, Queenshall-vergadJering. Ik
heb toen begrepen, dat zoo da li
berale partij zich niet uitsprak te
gen de daar verdedigde opinies,
omtrent den oorlog, zij als partij
zou ophouden te be6iaam Althans
al-s een partij, die verband hield
met de innigste verlangens van het
land. Was het mogelijk, dat een
partij, d'ie het vertrouwen van heb
volk wild'e winnen., dlie tioch een
maal het bewind in handen zou wil
len krijgen, d'at zoo'n partij» ver
draagzaamheid predikte? Verdraag
zaamheid in wat? I11 de quaestie,
die aan de ziel -en het wezen van
het Rijk raakt-, d'e vraag of de on
dernomen oorlog -rechtvaardig of
onrechtvaardig is Welnu, d'e libe
rale partij stelt zelfs deze quaes tie
niet. Zij is in de Reform Club bij
eengekomen om niets anders te ver
richten, dan een votum van ver
trouwen uit te spreken in Sir Heai-
ry Campbell-B-annerman-. Dat is,
o-m een woord van lord Beacons-
field te gebruiken, methodische
veinzerij
Na achtereenvolgens te hebben-
uiteengezet, welke wegen een „ge
zuiverde" nation aal-liberale partij
volgens hemzelf zou behooren te
bewandelen., sprak Rosebery als
volgt ve-rder
„Ik wanhoop er niet aan-, de li
berale partij nog eenmaal bevrijd
te zien van haar anti-nationale e-L&-
menten, en als draagster van denk
beelden omtrent cie buit'eirlandsche
politiek en de rijksidee, waarmee
het h-eele volk zou kunnen instem
men. Dan zou zij. de binnenland-
sche hervormingen krachtig ter
hand' kunne-n nemen."
En weer verder heet het •-
„Om te besluiten, moet ik ven
klaren, niet te kunnen begrijpen,
hoe men d'e meening heeft kunnen
koesteren, mij uit eigen vrijen wil
w-eer in de politieke arena te zul
len zien terugkomen. En- om' op dit
cogenblik vrijwillig in de liberale
partij van heden te-rug te keeren,
wel daar denk i'k nog veel minder
aan. Neen beeren, ik herbaal dat
ik. althans voorloopig, eenzaam
mijn eigen weg moet gaan, mijn
eigen voor moet ploegen. Pleizierig
of niet. dat is mijn lot, maar reeds
voor ik aan het eind' van- mi in weg
gekomen ben, zou het kunnen zijn,
dat ik bemerkte, niet meer alleen
te- gaan. Dat zou iets anders zijn
zoo- het evenwel niet zoo ware, zou
ik mij volmaakt gelukkig blijven
voelen met mijn boeken in mijn
huiselijken kring. In het andere
geval zou ik nog eens zien."
De man heeft dus, ondanks alle
groote woorden, volstrekt geen zin
om het staatkundig tooneel te ver
laten Dat blijkt wel uit die geheele
redevoering.
Asquith's diner.
De bekende liberale imperialist
Asquith, heeft zijn diner toch ge
kregen. Ge.hikkie voo" hem. Na
tuurlijk heeft onze vriend een
speech afgestoken. O. a. zei die hij,
dat er geen twijfel mogelijk is of
-men is getuige van de wording van
Zuid-Afrika tot een tweede Canada.
Het was een zaak van staatsman
schap het Rijk te maken tot een
waarin het goed is te leven. De li
berale politiek moet het Rijk niet
alleen- erkennen als eeni feit, maar
zijni wording verwelkomen als
onderpand. Zij moet den- m-e-nsohen
d'e overtuiging geven, dat er een
nationale partij is, waaraan zij de
toekomst van het toekomstige rijk
veilig kunnen toevertrouwen.
De- meeningen over den speech
van Rosebery en den uitslag van
het diner van Asquith ziin tamelijk
eensluidend. Door lord Rasoben^
niet te noemen heeft Asquith zijn
rede haar effect laten verliezen en
haar invloed tot het verwekken van
oneenigheid in de- liberale partij
weggenomen.
Slechts 35 leden waren bij het
diner tegenwoordig, hetgeen ook
wii-st op groot.er eenheid.
Sommigen beweren1 dat Rosebe
ry streeft naar het premierschap
als leider van de ontevreden unio
nisten en d'e ultra-j ingoïstische- li
beralen'..
Eén strenp door de rekening.
Een telegram xxi t Lorenzo Marquez
aan de Daily Express" meldt dat in
de Kaapkolonie „een nieuwe opstand"
is uitgebroken en generaal French aan
lord Kitchener heeft verzocht de co-
Ionnes van da generaals Knox en Plu-
mer te zijner beschikking te stellen.
Is dit bericht juist, dan is het een
leelijke streep door lord Kitchener's
plan om de Engelsche troepen uit de
kolonie terug te trekken en dit deel
van het Britsche gebied over te laten
aan de Kaapsche vrijwilligers.
Lord Kitchener heeft luidens een
bericht uit andere bron een vluchtig
bezoek gebracht aan de Kaapkolonie
misschien wel in verband met den zg.
nieuwen opstand.
Alsr-vneene berichten.
DE KLOG IN Z.-AFRIKA.
Kolonel Krabbe is slaags geweest
met de Boeren bij Waterkloof bij Crad-
dock. Bijzonderheden omtrent dit ge
vecht ontbreken nog.
Door de Britsche overheid zijn eenige
van de voornaamste Hollandsche Af
rikaners uit het district Craddock ge
zet. Vooraf werden zij voor den En-
gelschen commandant gebracht, die
hun hun gedrag voor en tijdens den
oorlog verweet.
Het pestrapport van Sir W. F. Hely
Hutchison vermeldt voor de week ein
digende 13 Juli 3 gevallen (geen Euro
peanen) op het Kaapsche schiereiland,
5 (1 Europeaan) te Port-Eüzabeth,
waarvan een met doodelijken afloop.
De besmette kring heeft zich niet uit
gebreid.
De Ranee is op Bermuda aangeko
men met een nieuwe lading Boeren-
krijerssevaneenen.
Reuter's correspondent te Kroonstad
deelt over de verrassing van Reitz nog
mede, dat de Britsche kolonne 36 KM.
's nachts had afgelegd, voordat ze het
dorp bereikte. Men wist niet dat pre
sident Steyn zich daar bevond, hij was
er trouwens pas den vorigen dag ge-
komen.
Stadsnieuws
Haarlem, 22 Juli 1901.
Oud-Ondcrolficieren.
(Vervolg).
Na afloop van den optocht op Za
terdagmiddag had de plechtige ont
vangst door het eere-comité in de groo
te zaal der Sociëteit „Vereeniging'1.
plaats, hij monde van den heer Dr. J.
Nieuwenhuizen Kruseman, staande
deze bijeenkomst werd besloten aan
het Koninklijk echtpaar een telegram
te zenden,, luidende:
„De Bond van Oud-Onderofficieren,
vergaderd to Haarlem, brengt Uwe
Majesteit en Z. K. H. Hertog Hendrik,
zijne eerbiedige hulde."
Met applaus werd dit telegram be-,
groet.
Te ruim half 5 werd de vergadering
weder voortgezet. In behandeling komt
liet voorstel der afd. den Helder, lui
dende: „Tiet hoofdbestuur wordt uit-
genoodiigd, de afdeelingen er op te
wijzen, dat bij het overgeven van mili
taire donateurs aan andere afdeelin-
gen, die overgave vea'gezeld moet gaan
van het hun betreffende formulier van
overtreding."
Aan da afgevaardigden werd ver
zocht hunne afdeelingen daarop to
wijzen.
Besloten werd dat voortaan bij het
zenden van telegrammen van geluk-
wensching aan het Vorstelijk huis, clib
zal geschieden door den Bond namens
de 36 afdeelingen en den afdeelingen
verzocht dit zelf voortaan niet meer
te doen.
Goedgekeurd werd do begrooting
over 1902 in ontvangst eai uitgaaf slui
tende tot een bedrag van 3350.
Tot leden van het hoofdbestuur wer
den hei'kozen de hoeren J. L. A. Lssels
en II. C. Kroon. Over de plaats, waar
de volgende algemeen© vergaderiug zal
plaats hebben, werd: nog geene beslis
sing genomen. Nijmegen wenschte de
vergadering te ontvangen, wanneer
iedere afd'. voor ieder lid betaalde/0.15
in de kosten; den Helder verklaarde
het voor f 0.12 1/2 per lid te willen
doen. Het hoofdbestuur zal 't een en
ander overwegen.
Daarna werd de vergadering geslo»
ten. Te 5 1/2 uur vereenigde men zich
aan 'n gemeenschappelijken maaltijd;
des avonds werd een druk bezocht en
goed geslaagd concert in den tuin der
Sociëteit gegeven.
(Zie vervolg 3de pagina).
Voor het examen Hoofdacte slaagde
te Amsterdam onze stadgenoote Mej.
J. A. Putuian Cramer.
Alhier worden proeven genomen met
glazen seinarmen aan de seinpalen
op de sDonrwetren. Dpzp zullen voorna-
Feuilleton.
Naar het Engelsch.
EERSTE GEDEELTE.
Op een regenachtigen avond in
Juni reed een jonge mam in een
hoog© d'og-cafo doo-r Glenavelio. Hij
had zijn muts ver over zijn ooren
getrokken en den kraag van zijn
regenjas opgezet, om zich zooveel
mogelijk tegen het nearstroom-endia
water te beschutten. Ee<n vroolijk,
verbrui-nd gelaat kwam van onder
de muts te voorschijn kijken en-
zijni schrandere, grijze oogen sche
nen als *i ware d'oor den nevel te
willen heenhoren. Hij hield de teu
gels strak gespannen, want zijn
paard' was jong en vurig en de weg
allesbehalve gemakkelijk met zijn
vele hellingen en bochten, maar
dit was voor den jongen- man toch
volstrekt geen beletsel, om zich aan
zijn mijmeringen over te geven-.
Zijn overpeinzingen waren van
prettigen aard, te oordeelen naar
de wijze, waarop hij af -en toe naar
de heuvel en ri i in de ve-rte blikte,
als die nevel .even optrok. Zijn glad
geschoren gelaat was "nat van dien
regen en op den vloer der dog-carl-
hadden zich plassen gevormd).
Plotseling bracht hij zij-n paard
tot stilstaan bij het zien van -een
menscheiïijke gedaante, dlie voor
hem uit den weg liep.
Hola, dokt'e-r G race-yriep hij.
Waar komt u zoo opeens van
daan? Wi'lt'u met mij meerijden?
De aangesprokene haastte zich
van dit gulle aanbod gebruik te
maken en de open plaats naast den
jongen man in te nemen'. Het was
een klein, oud heertje, met e-en wij
de regenjas aan en een breed',ge-
randen. slappen hoed op 'i hoofd.
Bii slecht weer worden alle ver
schillen in rang en stand wegge
vaagd. De oude man, die pas in
de dog-cart was geklommen., kon
evengoed een voornaam diplomaat
als een landloopar zijn.
Het doet- me plezier, d'at ik u
weer eens zie. dokter, zei de de jon
ge man, terwijl hii d'e in een- want
gestoken rchterhand van zijn metr
gezel greep en dieze-n vlak ini 't ge
laat keek.
Zijn grijze oogen hadden een
vriendelijke en te-vens jolige uit
drukking.
De dokter ging nog een beetje
beter op zijn gemak zitten, zette
den kraag van zijn jas op en zag
den ander onderzoekend aan.
Het is al vier jaren geleden
't Ls in October vier jaar geweest
dat ik je 't laatst gezien heb, Le
wie. sprak hij. Ik had' gehoord,
d'a-t jij in d'e buurt waart, -en daar
om heb ilc bedankt om mee te rij
den met Hayslou neslachs en d'en
dominee. Haystouneslachs kwam
van- Gledsmuir en er moet- wel een
mirakel gebeuren-, als hij niet te
water geraakt. Brandewijn en een
we? door Glenavelin ziin -niet goed
samen te rijmen. Lewie. Ik heb
Haystouneslachs al heel wat kee
ren onder handen gehad. Ik ken
hem van haven* tot gort. Maar je
bleef zoo lang ui-l ik dacht, dat
je mooit zoudt komen., en was al
van plan. om mij d'oor den bakker
oi> sleeptouw te laten nemen, als
die met zijn kar kwam aansukke
len.
Ilc ben opgehouden geworden
buiten mijn schuld ik ben er
den geheeleu middag al op ui-t ge
weest. hernam de jónge man.
Ik weet zelf niet. met hoeveel pach
ters ik al niet gepraat heb. Ik heb
zooveel wijsheid uitgekraamd over
alle-rlei dingen., waar ik gee-n ver
stand' van heb, dat ik d'e kluts ge
heel en al kwijtraakte en netj'es
op mijn nlaats ben gezet. De lui
hier ziin bijzonder gul e-n gastvrij,
maar ik vond het toch jammer, om
mijn gezonden, vragen eetlust te
bevredigen met de onvermijdelij
ke ham met eieren. Heit maal, dat
mij thuis wacht, lacht mij meer
aan. Ik heb hon-ger als een paard.
Doe mij 't genoegen, dokter, en ga
met mij mee. Ik heb het zoo stil
en eenzaam en een lanve, regen
achtige avond is zoo'n saai vooruit
zicht, als men in zijn- eentje zit.
Ik vrees dat het moeilijk gaan
zal. Lewie, antwoordde de dokter
op 'n toon. die van oprechten spiit
getuigde. Eten was voor dokter
Graoev een ernstige kwestie en een
uitnoodiging als deze werd hern
niet alle dagen gedaan.
Mijn huishoudster zou het
misschien erg kwalijk nemen-, als
ik niet thuiskwam, en ze is lang
niet- gemakkelijk, als ze begintdat
weet je misschien, wel vanouds.
Ja zeker, stemde de jonge man
toe met komische ontzetting.
Toen ik bij u logeerde en m het
water ben gevallen, heb ik geducht
van haar om mijn ooren gehad1.
Heeft ze u onder de plak, dokter?
Neen, neen. dat niet, haastte
de oude heer zich te verzekeren,
maar ik vind het toch verkiese
lijk, om haar tot vriend -te hou
denlet toch vooral goed' op je
paard. Lewie, voegde hij er ver
manend bij.
Wees maar niet ongerust, dok
ter Ik ben voorzichtig .genoeg, zei-
de Lewie. De weg maakt hier
een leelijke bocht, maar ik pas
wei op. Daar trekt de nevel juist
weg van den top van Etterick Law
enis dat niet d» Dreichill?
Ja zeker, en een eindje ver
der is de kleine Mune-raw. Vind-je
't prettig, om weer hier te zijn,
Lewie
O ja. gaf de jonge man ernstig
ten antwoord. Hier ben ik ge
boren en grootgebracht hier
hcor ilc ook thuis. Een mensch ver
geet niet licht d'e plek. waar zijn
wieg heeft gestaan.
Een- rechtgeaard mensch ten
minste n'iet. Maar je schijnt nogal
veel succes te hebben gehad van
je- reizen. In dit afgelegen- hoekje
der aarde hebben wij in dien Laat-
ste-n tiid vaak genoeg je naam in
de krant gelezen. Je hebt al heel
wat van. de wereld gezien en er
varing opgedaan.
Ik heb veel meer lof geoogst
dan ik feitelijk verdiende. Wat ik
gedaan, heb, was niet zooveel bij
zonders. Alles liep mij mee. Later
zal ik hetzelfde nog eens doen on
der minder gunstige omstandighe
den. en als ik dan terugkom,
moogt u mij prijzen, zooveel als u
wilt.
Afgesproken. Lewie. En hoe
zijn nu de plannen voor de naaste
toekomst
Ik ga mij hier vestigen), gaf
de jonge man, ten antwoord met
een. zucht vani berusting. Ik ge
loof. dat ik nu sta, bij wat u het
kruispunt in mijn leven zoudt noe*
men. Ik ga mij bemoeien met de
politiek, zooals ik altiid voorne
mens ben geweest, en voor 't ove
rige zal ik een kalm leventje lei
den- op Elteric-k. Ik heb een bij
zonderen hang naar het Landleven.
De dokter keek hem van onder
den breed en rand' van zijn hoed'
uitvorschend aan.
Ik kan nooit recht wijs uit je
worden. Lewie, sprak hij hoofd
schuddend.
