lid der Tweede Kamer der Stalen-Gene-
raai te verbinden.
Naar roert vetnnieomt is bji
Opperbestuur hior "be lande in omr
derzoek een plan om eert proef te
nemen met de verlichting van kus
ten en havens in, Nedl.-Indie door
middel van aoetykeitgas.
Onze legatie in Lliina.
De heer Knobel, miniister-nesi-
denl to Peking, word'in het najaar
hier te lande met verlof verwacht,
nu de troebelen in China. welke
voortdurende aanwezighÉid op zijn
post noodzakelijk maakten als ge
ëindigd kunnen worden beschouw d.
Toch zal gedurende de afwezig
heid van den heer Knooel zijn
functie tijdelijk worden waargeno
men door een uit Nederland te zen
den zaakgelastigde waartoe be
stemd is de gezantschapssecretaris
ie kl dr. Loudon, chef van het
kabinet van den minister van Bui-
ienlandsche Zaken.
Verkiezingen Tweede Kamer
In het district Weststellingwerf zijn
officieel als candidaten voor de Twee
de Kamer opgegeven de hr. dr. H. Blink
te 's Gravenliage, F. W. N. Hugenholtz
te Haarlem, J. van der Molen te Baflo
en J. Veenhoven te Smilde.
Van Kol's herkiezing.
Men zendt aan „Het Volk" uit Indië
de volgende motie, door de afd. Mees-
ter-Cornelis van den „Indischen Bond
met algemeene stemmen aangenomen:
„De algemeene vergadering van de
afd. Meester-Cornelis van den „Indi-
schen Bond";
overwegende dat de heer H. H. van
Kol de eenige afgevaardigde van de
Tweede Kamer is geweest, die bij her
haling zijn stem heeft doen hooren
ter bepleiting van het waarachtig be
lang van Nederlandsch-Indië,
verzoekt het hoofdbestuur om offi
cieel zoowel dezen afgevaardigde als
den „Indische Bond geluk te wenschen
met zijne herkiezing tot lid van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal."
Do afgevaardigde mr.Drucker
Wij meldden reeds dat de heer
Drucker, gekozen Kamerlid voor Gro
ningen, verzuimd had volgens art. 135
en 136 der Kieswet den burgemeester
kennis te geven dat bij de benoeming
aanneemt en dus eene nieuwe verkie
zing noodig zal zijn.
Do N. Gr. Ct. schrijft dienaangaande:
„Door den heer Rost, waarnemend bur
gemeester, was d'e heer Drucker, die
zich thans in Tyrol bevindt, eerst per
brief later nog per telegram er nog at
tent op gemaakt, dat de bewuste ken
nisgeving nog niet was ontvangen.
Maar blijkbaar hebben deze berichten
den heer Drucker niet bereikt en thans
moet ons gebeuren, wat art. 138 der
kieswet bepaalt, welk artikel luid:
De burgemeester der gemeente, die
hoofdplaats is van het betrokken kies
district of waarin het geheele betrok
ken kiesdistrict is gelegen, geeft on
middellijk kennis aan den minister
van binnenlandsche zaken wanneer
een benoemde zijn benoeming heeft
aangenomen.
Gelijke kennisgeving geschiedt wan
neer een candidaat vóór de stemming
of zoo iemand, die in herstemming
komt te overlijden of wanneer een be
noemde zijne benoeming niet heeft
aangenomen, of de m artt. 13b en loi
bepaalde tijd verstreken is.
Binnen een veertien dagen geschiedt
eene nieuwe verkiezing op den dag,
door den minister van binnenlandsche
zaken te bepalen."
De burgemeester van Groningen
de heer Rost als plaatsvervangend bur
gemeester heeft overeenkomstig de
wet, den minister' van binnenlandsche
zaken bericht, dat d'e heer Druclcer
zich niet had verklaard vóór 't verloo-
pen van den termijn. De Minister zal
nu eene nieuwe verkiezing moeten uit-
schrijven.
Aan de kiezers is het nu, te beslissen,
of ook een nieuwe stemming met al cle
drukte en de beslommeringen die zi]
meebrengt, noodig zal zijn. Als vast
staande kan worden aangenomen, dat
de heer Drucker geacht mag worden,
dat hij wtfl afgevaardigde voor ons
district wil zijn en dat het met-mdie-
nen der bij de wet vereischte kennis
geving berust op eene omissie of een
verzuim, waaromtrent de heer Druckei
zeker wel het noodige licht zal ontste
ken. Maar ook mag worden aangeno
men dat, waar de stembus zoo ondub
belzinnig heeft gesproken alsbij de
herstemming, alle partijen zullen^wil-
len berusten in die uitspraak. Als dat
•nderdand het geval is, zal de verkie-
zing zich kunnen bepalen tot de offici
eels candidaatstdlling, en blijft den
kiezers en den kiesvereenigineen al de
onaangename drukte van een verkie
zingsstrijd bespaard.
Als wij een wensch in die richting
bij deze uitspreken, meenen wij te ban
delen in den geest van de kiezers en
dit wenschen wij uitdrukkelijk te
verklaren bewaren wij dezelfde
strikte onpartijdigheid, die wij steeds
bij de verkiezingen in acht genomen
hebben."
Een woord ten afscheid.
De heer R. Sehwarz, de thans af
getreden hoofdredacteur van „Het
Volksdagblad" heeft in het laatste num.
mer dat onder zijn redactie versche
nen is, een woord ten afscheid ge
schreven.
Daarin brengt hij dank aan allen,
die de redactie in de laatste dagen
hun sympathie betuigden en zegt dat
die sympaihie-betuigingen inderdaad
indrukwekkend en roerend waren.
En dan gaat hij voort:
Er wordt wel eens beweerd, dat er
geen hardvochtiger patroons zijn dan
de arbeiders en tot zekere hoogte
is dat waar. Allen, die zich hebben
gesteld in den dienst der arbeiders
beweging, weten uit hun ervaring
daarvan mee te spreken. Doch hoe
streng de arbeiders in het algemeen
genomen mogen zijn, wanneer men
eenmaal hun vertrouwen heeft gewon
nen, kan men op hen rekenen. Wan
neer wij dat nog niet wisten, hebben
wij dat in deze dagen ondervonden.
Mannen, die niet gewoon zijn de pen
te hanteeren, wilden niet achterblijven
om ons een bewijs te geven van instem,
ming en sympathie en indien wij al
die brieven eens openbaar maakten,
zou ook de meest verstokte cynicus zijn
geloof in de trouw en het rechtvaar
dlgheidsgevoel der arbeiders herwin
nen.
Naast een woord van dank aan al
die bekende en onbekende vriendin,
past op dezen dag een woord van er
kentelijkheid aan mijn medewet-kers
van vroeger en thans, aan wier ijver
en bekwaamheid het succes van ons
blad in de eerste plaats is te dunkin.
Een bijzonder woord van nulde komt
toe aan mijn collega's de heeren J.
G. Barenbroek, R. Triebeis, A.
co, W. Brand van Straaten en T. C.
Boers, die hun positie hebben opgeof
ferd als protest tegen de afkeuien:;-
waardige practijken. waaraan men
den hoofdredacteur medeplichtig wil
de maken.
Zij hebben een voorbeeld g-ge^en
van solidariteit, eenig in de geschiede
nis der Nederlandsche journalistiek,
hetwelk den mannen, die zich niet ent
zien straks hun plaatsen te bezetten,
liet schaamrood op de kaken moet ja
gen, wanneer zij zich rekenschap zul
len geven van hun „onderkruiperij."
Naar het „Hbld." verneemt, zou he
den een nieuw blad verschijnen onder
de redactie van den heer Sehwarz en
heeten „Het Volksblad". De bureaux
zullen gevestigd: zijn Warmoesstraat
60.
Hat portret van president
Kruger.
Wij lezen iet volgende in het Haag-
sche „Dagblad."
„Men zal zich herinneren, dat kort
na de komst van den President der Z.-
Afrikaansche Republiek in ons land,
het denkbeeld geopperd werd, om zijn
portret dioor den grootmeester onzer
vaderlandsche schilders op het doek te
doen afmalen, en in het- on dë Parij-
sche tentoonstelling aangekochte „Pa
viljoen van Zuid-Afrika" voor het na
geslacht te bewaren.
Wij weten echter ook, dat de heer
Kruger overeenkomst- zijn streng
calvinistische beginselen, moeilijk over
te halen was voor dat doel te poseeren,
al heette het dan ook (daartoe aange
zocht) dat de tijd ontbrak, of dat hij
niet kon verhinderen (zooals hij bij
de receptie in Volksvlijt te Amsterdam
zeide) dat hij telkens en telkens, ook
wanneer hij er 't minst op bedacht
as, toch weer op een prent kwam."
Het is ons aangenaam te kunnen
mededeelen dat de ..groote oude man"
toch bezweken is voor het aanhoudend
verlangen eener hoogst begaafde
vrouw, onze geniale Thérèse Schwartze
zijn beeld' op het doek te mogen bren
gen, en haar dit toestond op voorwaar
de „dat het in den kortst mogelijken
tijd en dan nog wel in den vroegen och
tendstond tusschen 7 en 9 uur kon
plaats hebben." Wat geschiedde gedu-
rendc de laatste dagen van het verblijf
van den President te Utrecht in het
„Hotel des Pays-Bas."
Maar hoe. in welke houding zou de
beeltenis worden weergegeven, was de
vraag, welke bij het eerste ochtend-be
zoek allesbehalve gemakkelijk te be
antwoorden was.
De President zelf had geen voorkeur,
en welwillend als altijd liet hij die
quaestie gaarne aan de artiste over.
Dan heb ik ook in dit opzicht een ver
zoek, zeide mejuffr. Schwartze, en_den
President een kostbaren Staten-Bijbel
ioonend, het boek uit de koperen knip
pen ontsloten en geopend voor.hem
op dc tafel leggend, zeide zij: jk nen
vernomen dat het lezen van een bijbel
hoofdstuk u steeds kalmte en rust ver-
schaft, en u altijd kracht en sterk e
geeft Welnu, in zulk een oogenblik
van kalmte en rust, van kracht
sterkte zou ik u gaarne schilderen. En
over dit even tactvol als van diep-
menschenkennis getuigend v"lan£!°'
tevreden cn voldaan stond de heer Kru
ger aan de bekwame artiste toe zijn
portret te schilderen, zittende roor een
tafel waarop de door de artiste voor
het doel medegebrachte Sta'en-Bübel
geopend voor hem
waaraan de duim oniDiee*.
daS°urmStvoor het poseeren
werden natuurlijk zooveel mogelijk
beperkt, toch drong de waardige
grijsaard niet op al te grooten spoed
aan! zoodra hij bemerkte met welk
een nauwgezetheid en devotie de tan-
gere vrouw hem als met haar heldere
oogen in haar ziel opnam, omvandaar
uit de bezieling en leven in het werk
barer handen ta brengen.
En dit ia haan volkomen gelukt.
„Het was ook zulk een «mgenaamen
dankbaar werken", getuigt mej.
Schwartze.
Nu het bijna levensgroote portret,
zoo juist naar het leven koteekend ge
reed is. zal ieder dien het
wordt liet te zien, moeten
dat mejuffr. Schwartze In dit mees
terwerk zich zelf heeft overtroffen, en
dot het alle andere in vroeger en later
tijd vervaardigde werken \eire m
kunstwaarde overtreft.
Rust en kalmte door Gods Moord
verkregen, kracht cn sterkte «tammit
geput, al deze den Staatspresident
zoo kenschetsende eigenschappen, zij
zijn in het portret als met een 'J*"™
griffel, veeleer als met het penseel af
gebeeld. Zoodat wanneer dc heer Eni
gen zijn conterfeitsel eenmaal zien zal.
wat naar wij meenen nog met het.ge
val was hij verklaren moet. dat deze
kunst goddelijk en van goddelijke ori-
giToen het portret zoo ver gevorderd
was dat het voor het afwerken naar
Amsterdam in de ateliers op de Prin-
sengracht bij den Amstol vervoerd zou
worden sloot de President het bijbel
boek, en als in een ™«erl!jke vera*
ning verzocht hij der artiste daarvan
een even goed gebruik te maken als
hij deed. Maar mej. Schwartze ver
zocht den President het boek als een
aandenken aan 'de onvergetelijke
uurtjes in zijn binnenkamer met hein
doorgebracht te willen behouden, wat
beslist geweigerd werd met de wooi-
den: „Zulk een kostbaar geschenk voor
zoo weinig opoffering met te "Willen
aanvaarden, ofschoon hu bekennen
moest nimmer een bijbel zoo naai-zijn
zin onder de oogen gehad te hebben.
Na lang aarzelen en eerst toen mej.
Schwartze de positieve verzekering
had geneven, dat nog twee niet min
der kostbare Statenbijbels in haar ate
liers berustten aanvaardde de Presi
dent het geschenk met de w00'aan;
Welnu dan, mevrouw, ik den bijbel
én gij de prent," doelende op het por-
tret.
ten_de buren, dat de armpjes van liet
arme kind bont en blauw waren en
dat het lichaam op verscheidene plek
ken ernstig gewond was.
Het kind werd in het Israëlietiscli
ziekenhuis ter verpleging opgenomen
en de politie met het gebeurde in ken
nis gesteld, wat ten gevolge had, dat
de man onder een grooten toeloop van
volk voorloopig in arrest werd geno
men.
Eindermishandelin g.
Te Amsterdam is weer een verschrik-
kelijkgeval van kindermishandeling
ontdekt.
De Telegraaf vertelt er o. a. het vol
gende van:
In de Nieuwe Kerkstraat 62 woonden
drie hoog een zekere Lemson, eem
man van omstreeks 40 jaar en een
jonge vrouw met een meis
je van omstreeks 21/2 jaar. De onver
laat ontzag zich niet het arme schaap
herhaaldelijk te mishandelen, zoo
erg, dat zelfs de buren er zich mede
bemoeiden.
De rnan sloeg het kind' erbarmelijk
i buren van den overkant moeten
zelfs gezien hebben, dat de hartelooze
kerel het kindje met het hoofd tegen
de vensterbank beukte.
Ook de laatste dagen, vertelde de
buren, werd het kind weer geslagen
en toen nu Maandagmiddag de vrouw
met het kind op straat kwam, bemerk-1
Straatgevecht.
Woensdagmiddag is. naar het „N. v.
d. D." meldt, op de Heerengracht te
Amsterdam een klein straatgevecht ge
leverd, waarbij de bekende tegenzin in
alle nieuwigheden zich weder sterk
deed gelden.
Men herinnert den tijd toen het
rijden op een rijwiel wel eens levens
gevaarlijk kon zijn; thans openbaart
zich een groote antipathie- tegen de
to mobiel.
Met een kalm eangetje van 5 tot 6
K.M. schoof een auto, waarin vier per
sonen zaten, over de Heerengracht.
Even voorbij de Hartenstraat gebeurde
toen het accident dat oorzaak was van
de heele historie. Een fietsrijder, die
langs den. waterkant reed stak plotse
ling de straat over naar den huizen
kant
De chauffeur, blijkbaar door deze
beweging verrast, kon niet zoo tijdig
stoppen, of de auto raakte het ach
terwiel van de fiets, waardoor de rij
der kwam te vallen en zich eeniger-
mate bezeerde, "terwijl ook zijn wiel
was beschadigd.
De auto was na de aanraking on
middellijk tot staan gebracht. De pas
sagiers spraken met den fietser en con
stateerden. dat het ongeval gelukkig
niet ernstig was. Toen zij hun weg
wilden vervolgen, ontstond er een groo
te beweging in het publiek, dat teeke
nen van verontwaardiging ?af. Op eens
drongen eentep e-lazenwasschers dooi
de omstandJers heen en, crewapend met
dikke stokken, sloegen zü naar de hee
ren in de automobiel.
Tegen een dergelijken aanval waren
de automobilisten niet bestand; zij
verdedigden zich zoo goed mogelijk,
hetgeen niet verhinderde, dat zij zwa
re stokslagen opliepen. Slechts met
groote moeite konden zij vrij komen,
maar een oogenblik zag het er hache
lijk uit, toen hen met behulp van hand
karren en wagens den weg- werd ver
sperd met de duidelijke bedoeling om
de machine met de passagiers in de
gracht te doen verzeilen.
Met den steun der politie bereikten
de heeren echter daarna hunne bestem
ming en hielden stil voor het perceel
Heerengracht 380, waar de ingenieurs
firma Frans Anderheggen Jr. kantoor
houdt. Een der heeren Anderheggen
had door de stokslagen zware kneu
zingen, zoodat hij zelfs in huis moest
worden gedragen. Zijn broeder, die
hem had willen beschermen, had even
eens kwetsuren opgedaan.
De heeren Anderheggen nemen
maatregelen om de hardhandige gla-
zenwasschers tot andere gedachten te
brengen.
deeld. dat Patrimonium dit vraagstuk
voor heden liet rusten."
Patrimonium.
Het Ned'. Werkliedenverbond Patri
monium zal op Maandag 26 en Dins
dag 27 Augustus te Amsterdam zijne
21ste jaarvergadering houden.
In deze vergadering zal een bespre
king gehouden worden over coöpera
tie, onder leiding van ds. Talma^ en
zullen voorstellen tot wijziging van de
statuten en van het huishoudelijk regle
ment worden behandeld.
Een voorstel van het bestuur heeft
ten doel te komen tot de oprichting van
een verbonds-ziekenfonds.
Voorts komen o.a. voorstellen van de
afdeelingen aan de orde betreffende:
een algemeene beweging tegen de
verplichte vaccinatie voor schoolgaan
de kinderen, het tot stand brengen van
een bondsboekhandel, pensioensrege
ling. herziening der Zondagswet, meer
Zondagsrust voor militairen, afschaf
fing van het rijden van openbare ver
voermiddelen langs straten en wegen
op Zondag, algeheele herziening dei-
wet op de Kamers van arbeid, maatre
gelen om het vloeken tegen te gaan,
coöperatie, oprichting van arbeids
beurzen, organiseering van provincia
le bonden en ringen.
De afdeeling Delft heeft het volgende
punt ingediend„De afdeeling Delft
vraagt, dat de jaarvergadering zich
uitspreke of zij ten vorigen jare met
het opstellen van haar program heeft
gedüwaald, door haar wensch te ken
nen te geven, hoe zij het kiesrecht-
vraagstuk wilde geregeld' zien, en mei
welk recht namens Patrimonium op
de Deputatenvergadering is medege-
R. K. vakorganisatie.
Voor de roomsch-katholieke vakorga
nisatie, waarvan in een vorig bericht
sprake was, zijn statuten ontworpen,
die, blijkens een mededeeling in dt
r. k. bladen, de goedkeuring van het
episcopaat in Nederland wegdragen.
Aan deze statuten is het volgende
ontleend:
Statuten van het Nederl. R. K...
Secretariaat.
Er bestaat een Ned. R. Ksecre
tariaat.
Tot. dit secretariaat kunnen toetre
den R. K. vereenigingen en correspon
dentschappen, wier leden hetvak
uitoefenen.
Dit secretariaat wordt gesteld onder
patronaat van... en houdt zijn zetel te...
Tot het secretariaat kunnen toetre
den alle door den bisschop goedgekeur
de vereenigingen en de leden van cor
respondentschappen, die voorzien zijn
van een getuigschrift van godsdienstig
en zedelijk gedrag, afgegeven door hun
pastoor.
Onder correspondentschappen wor
den verstaan een of meerdere pe-soren
die geen vereeniging kunnen voiuien
Tien personen moeten eene vereeni
ging vormen.
Het secretariaat stelt zich ten
doel de zedelijke en stoffelijke belan
gen van de vakgenooten te bevorderen
en door eenheid van handelen kracht
te ontwikkelen ook tegen de in het vak
bestaande misbruiken.
Hetsecretariaat mag zich alléén
met vakzaken bezighouden.
Het secretariaat tracht dit doel te
hereiken door:
a. den band tusschen de vereenigin
gen en groepen van R. K.... te ver
sterken;
b. het houden van algemeene con
gressen;
c. tijdelijke samenwerking met an
dere groote lichamen van hetzelfde vak
die het bovengestelde doel met dezelf
de of soortgelijke middelen trachten
te bereiken
d. door de verstandhouding tusschen
patroons en werklieden te bevorderen:
te trachten langs vredelievenden weg
grieven en geschillen uit den weg te
ruimen;
e. het oprichten van een voorzorgskas
om de aangeslotenbij te staan bij
werkloosheid en gedwongen wukïta
king;
f. het oprichten van een arbeidsbeizrs;
g. de regeling van he leerlingstelsel;
h. behartiging van de belangen van
de ouden van dagen, weduwen en wee
zen;
i. de oprichting van een vakblad.
Congresbesluiten hebben bindende
kracht.
Het bestuur wordt ter zijde gestaan
door een R. K. priester, die als advi
seur wordt aangewezen door den bis
schop van het diocees, waar het
secretariaat zijn zetel heeft.
Het bestuur is verplicht zijne heslui
ten vóór de uitvoering aan den advi
seur mede te deel en.
De adviseur heeft het recht, een be
sluit aan de nadere goedkeuring van
zijn bisschop te onderwerpen. Hangen
de dit beroep, treedt dit besluit niet in
werking.
Wijzigingen in het huishoudelijk
reglement behoerven twee derden van
de stemmen der stemgerechtigde afge
vaardigden op eene algemeene verga
dering en. de goedkeuring van Z.D.H.
den bisschop van het diocees, waar het
secretariaat gevestigd is.
Veranderingen in de statuten treden
niet eerder in werkinc. dan nadat
daarop de bisschoppelijke en konink
lijke goedkeuring is verkregen.
willend het oor zult lecnen, als wij uwe
aandacht vestigen op het, gebruik, dat
van het Wandelhoofd „Koningin Wil-
helmina" te Scheveningen wordt ge
maakt.
Wij hebben het oog op de aldaar ge
vestigde speelgelegenheid, wier be
staan met leedwezen wordt gadegesla
gen door allen, die de -odsdienstige en
zedelijke belangen van ons volk hoog
houden. Onze colleges, aan welke meer
bijzonder de behartiging dezer belan
gen is toevertrouwd, hebben gemeend
zich tot de bevoegde autoriteit te moe
ten wenden, gelijk zij doen bij dezen,
opdat voortaan geweerd worde, wat
niet anders dan tot geestelijke schade
kan strekken. Wij doen geen beroep op
de wet, aangezien wij weten, dat het
spel van het Wandelhoofd'wordt gere
kend niet tot de hazardspelen te be-
hooren. Doch wü wijzen op het ge
vaar, dat vooral onze jongelingen be-
drei~' op de verzoeking, waaraan al
len, die de badplaats bezoeken, wor
den blootgesteld door een spel, dat de
hartstochten prikkelt ongeschikt maakt
tot het betrachten van zedelijken le
vensernst. en meer dan eenig ander,
zoogenaamd vermaak dengene, die er
zich aan overgeeft, maakt tot een wil
loos slachtoffer. Het komt de eer van
onze badplaats te na, zoo zij gemaakt
wordt tot een voorbereidingsschool
voor instellingen, die terecht een hel
op aarde worden genoemd, waarin zoo
menig mensch naar ziel en lichaam
wordt verdorven door de huivering
wekkende macht van den speelduivel.
En wij houden er ons van overtuigd,
dat gij, mijne heeren. niet zullen wil
len, dat het Wandelhoofd geopend!
door den Prins-Gemaal, genoemd naar
onze geliefde Koningin een bron van
verleiding wordt ar^eloo/.en,
een oorzaak van ellende voor menig
gezin.
Daarom komen wij tot u met de drin
gende bede, dat het voortbestaan van
dit spel door u zoo spoedig mogelijk
worde geweerd.
Kunt gij daartoe besluiten, dan
moogt gij u verzekerd houden van de
dankbaarheid van vele ouders, die
thans hunne kinderen met vrees naar
het strand zien gaan, wetend, welke
verzoeking hen daar wacht. Dan han
delt eii in den geest van hem, die ge
zegd heeft: „Watbaat het een mensch,
zoo bij de geheele wereld gewinf en
lijdt schade zijner ziel?" Dan kunt.
rekenen op den zegen des Allerhoog-
sten."
Het bekende kasteel „Bouvignc" te
Ginneken, vroeger een bezitting van
het oude geslacht der ridders van
Bouvige, en daarna van de prinsen
van Oranje, is publiek geveild voor
24.000.
De pier te Sclieveningen.
Door de Kerkeraden der Herv. Ge
meente te *s-Gravenhage en Schevenin
gen is het volgend adres gericht aan
den Raad' der gemeente 's-Gravenhage:
„De bijzondere kerkeraden der Ned.
Herv. gemeenten van 's-Gravenhage en
Scheveningen nemen de vrijheid zich
tot uw achtbaar college te wenden met
een ernstig protest en een dringend ver
zoek.
Verblijden wij ons, als inwoners on
zer stad, over haren bloei en juichen
wij alle instellingen en maatregelen
toe, welke tot vermeerdering harer wel
vaart kunnen strekken, ons geweten
verbiedt ons het stilzwijgen te bewaren,
waar wij de stoffelijke welvaart zien
koopen tot den prijs van zedelijke
kracht
Het ware een beleediging, indien wij
hierbij niet op uwe instemming reken
den, en daarom hebben wij goede hoop.
dat gij edelachtbare heeren. ons wel-
Gehechtheid eener kat.
De gehechtheid van, een kat aan
haar "wannnig is spreekwoordte-lijk,
doch een sterk sprekend staaltjo
diier eigenaardigheid kwam, zegt
die „Midd. Ct." dezer dlagemi voor
te Biervliet op d'e hoeve van De
Rem. Verleden jaar had! J. d'e Rent,
in. de nabijheid! van: IJzendijke wo
nende, om van haar 'af te zijn:, eer
kat m'eegenomen naar den Pauli-
niapolder aan. dien Braakman.
Na een week, of zes was het (Hier
weer terug.
De vorige week, tijdens het- vlas-
vervoer naar België, liet. De Rem
dezelfde kat achter aan gene zijde
van Watervliet, doch na een afwe
zigheid van vijf dlagen kwam poes
weer in hare geboorteplaats opda
gen.
Branden.
Te Geersbroek onder Ginneken',
is het huis, met schuur, stal en, wa
genhuis van den heer J. Ooninex
geheel afgebrand. De inboedel en
30.000 K.G. hooi gingen medle ver
loren. Alles is Taag verzekerd'.
Te Hoemsbroek (L.) zijn de schu
ren en stallen van den burgemees
ter Boshouwers door brand! ver
nield. Twee stieren, 12 kalveren,
12 biggen en al het ingesohuurde
graan en hooi werd eene prooi der
vlammen. Alles was tegen brand
schade verzekerd'.
Te Rozendhail viel Dinsdag in een
onbewaakt, oogenblik het 4-ja-rig
zoontje van den landbouwer J.
Rommels in een pot met kokend
water, waardoor het zulke hevige
brandwonden bekwam', dat, niette
genstaande dadelijk dc hulp van
een arts werd' ingeroepen, het'
knaapje "s avonds bezweek
men hem echter aandachtiger be
keek en het hcoge voorhoof dl, dte
schrandere oogen en den vastbera
den trek om den mond zag, voelde
men. dat die verdenking van onbe
duidendheid onrechtvaardig was.
11 ij was niemand meer of minder
dan de toenmalige minister van
Butlenlandsche Zaken, vroeger be
kend! als Lord Malham, maar op
het tijdstip, waarvan thans sprake
is, na zijns vaders dood, als Lord
Beauregard. De ander, wiens naam
Wratislaw was, had zitting in, het
Lagerhuis en bezat reeds een zeke
re vermaardheid om zijn helder
Inzicht en grondige zaakkennis.
Weet jie 't nieuws ad? vroeg
Lord Beauregard! aan zijn jongeren
vriend.
Welk nieuws bedoelt u? luid
de Wratislaw's wedervraag. Dat
Uwe positie veranderd is, of dat
Marka weer van zich laat hooren
Ik becfoel het laatste. Maar hoe
weet jij dat? Heb je die telegram
men gelezen?
Neen, het stond in die krant.
Wat vertel je daarLaat eens
kijken
Dit zeggende, greep hij Wratis
law een krantenuitknipsel' af. cfat
j hij hem reeds op 't volgend! oogen
blik lachend teruggaf. Het bericht
luidde aldus..Telegrammen uit
Pendjab melden, dat een expeditie,
welker leden vooralsnog niet be
kend zijn, op 't punt staat, naar
Bardur te trekken: in noordelijk
Kasjmir, om, het woeste gebied aan
gene zijde der grenzen te ond/erzoe-
ken. Naar beweerd wondt, dlraagt
de expeditie een half-officieel ka
rakter.
Dat is onze vriend, sprak Wra-
tisïaw, terwijl hij het papier in zdjn
zak stak.
Lard Beauregard fronste de wenk-|
brauwen en staarde voor zich uit.
Ik begrijp het motief heel goedi,
maar ik vat niet. hoe d'ifc in die
avondeditie komt. Wie weet er nu
hier te lande iets af van het bestaan
van BardUr?
Heel wat menschen, sedert die
uitgave van Haysloun's boek, merk
te Wratislaw aan.
Ik heb bet c-en dag of wat ge
leden eens ingekeken. Is heft de
•moeite waard, om het te liezen
Bepaald nieuws wordt er niet
in verteld, maar Baystoun stelt de
dingen in een ander licht voor dan
wij gewoon zijn.
En spreekt hij veel over Bar
dur
Heel veel, en met groote ken
nis van zaken. Ik wou. dat u hem
persoonlijk leerde kennen, of hebt
u hem misschien al eens hier of
daar ontmoet?
Neen, antwoordde de minister
op langgerekten, twijfelaiihtigen
toon. Wacht eensik heb
mijn joogsten brcer wel eens hoo
ren praten over iemand van dien
naam. die te Oxford1 studeerde. Hij
stond zeer gunstig aangeschreven
bij de professoren niet waar?
Wratislaw knikte bevestigend'.
Maar op Marka terug te komen',
begon hij.
Zijn zending is natuurlijk of
ficieel, meende Lord Beauregard,
en hij zal wel over tal van. hulp
middelen te beschikken hebben.
Dat denk ik ook. stemde' Wra
tislaw toé. Maar wat zou eigen
lijk zijn plan wezen?
Hij kent de stammen in het
Noorden beter dan iemand anders,
maar zonder steun is hij betrekke
lijk onschadelijk. Het gekke vsu ds
historie is echter, dat wij volstrekt
niet weten, hoe nabij' of h'oo veraf
d'io hulp is
Dat komt eenvoudig, omdat
wij er geen geheimen dliensi op na
houden, hernam Wratislaw. Als
wij dien hadden, zouden" er genoeg
liefhebbers 'te vinden zijn, die mei
alle plezier hun leven wagen, om
ons op de hoogte te houden van he.'
doen en laten van onze vijanden.
In dc gegeven omstandigheden moe
ten wij bedaard afwachten', tot wij
langs een omweg iets te hooren
krijgen, terwijl Marka het groote
publiek keest houdt met berichten.,
omtrent hypothetische particuliere
expedities.
En intusscben ligt daar een
onmetelijke wildernis, waarvan wij
hoegenaamd niets weten, en waar
onze vrienden ons naar hartelust
een poets kunnen spelen. Er zit
voor 't oogenbl'ik niets anders op,
dan dat wij kalm den verdelen
loop der dingen afwachten. Maar
vertel mij eens wat meer van je
vriend Haystoun.
Wratislaw's gelaat klaarde op en
bij de gedachte aan Lewie werd' hij
mededeelzamer dan anders zijn ge
woonte was.
Hij is Schotsch grondbezitter,
schatrijk en buitengewoon knap.
zooals ik u al gezegd heb. Hij
woont in het dal van d'e Gled' rr>
zijn landgoed Ettesrick.
Ik heb Merkland vandaag ec-
sproken. Hij vertelde mij, dat hij
zich niet herkiesbaar zal stellen n
zijn: district.
MetrklandDat hteeft hij al zoo
dikwijls verzekerd!.
Maar ditmaal meent hij het ;n
vollen ernst. Hij heeft zijn hUis in
Londen al verkocht.
Dan is Lewie d'e aangewezen
persoon, om zijn openvaltendSen ze
tel in het Lagerhuis in te nemen.
Wij hebben vakmannen noo
dig. zeid'e d'e minister. Hij is p
zijn gebied een autoriteitHij zou
je schragen en steunen. Tommy,
en je wankele schreden in een be
paalde richting leiden'.
Als hij gekozen wordt... maar
dat is hij nog niet. Hij zal een har
den dobber hebben. Onze vriend
Albert Stocks is candidaat van eb
radicale partij en d'e Manorwatier's
en versc-he idemen van Lewie's
vrienden en. kennissen hebben hem
al hun steun toegezegd.
Hoe groot was Merk land's
meerderheid? Om en bij de twee-
en-twintiig, is 't niet?
Dat zal wel zoowat uitkomen.
Maai- hij was oud en zeer bemind',
terwijl Lewie nog maar een jong
edelman is met. geen andere ante
cedenten dan zijn Oxfordfeche re*
pufatie en zijn boek over Kasjmir,
en ik betwijfel het zeer, of de Gled-
muirsche wevers clit zullen- weten
te waard'eeren-.
En is Haystoun populair
Wie hem kennen-, veraf goden
"hem. Maar zijn naam boezemt geen
vertrouwen in aan menschen, wien
hij vreemd is. Hij behoort tot een
week. verslapt, willoos* geslacht.
Ja, ja. Ik heb zijn- vader ge
kend een knappe kop. maar voor
't overige een onmogelijk mensch,
verbazend excentriek. Iloor eens,
Tommy, je vriend moet in 't La
gerhuis komen. Wij mogen, geen-
enkele kans vergooien-. Volgens jou.
kent hij die streek cloor en door,
gin- hij voort, met een hoofdbewe
ging naar rechts, om het Oosten1
aan te duiden-, waar zijn -ed'achlen
zich altijd weer op concentreerden.
GVordt vervolgd).
