NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen. Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Eea Mail van Adel,
/9e Jaargang
Zaterdag 10 Augustus 1901.
No. 5550
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN:
Voor Haarlem per 3 maanden1.20 Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cte. Buiten het Arrondissement I
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elks regel meer 0.15.
per 3 maanden1.30 Oroote letters naar plaatsrnimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 flkv-s Reclames 30 Cent per regeL
Afzonderlijke nummers0.02^ fjdt<BureauxGebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak hij de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J£ Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer dor Administratie 123.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad -verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESa Succ.y Parijs 31W« Faubourg Montrwuitre.
Haarlem's Dagblad Tan 10 Aug.
bevat o.a.
Moord van Engeland op twee
jonge Afrikaanders, EeuVereenigd
Z.-Afrika, De schadevergoedings-
commissie, Onze Koningin en het
ambacht8onderwij8, Sprankels over
„Zang en Vriendschap" te Keulen,
Ned. Aannemersbond.
Advertentiën
VOOE HET
Zaterdagavondnummer.
Meermalen zijn wij tot ons lee(*w®"
zen genoodzaakt Advertentien ai te
wijzen voor het Zaterdagavondnum-
mer, die des Zaterdagsmorgens pas
worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing,
dan is inzending op Vrijdagavond noo-
?igV uitgezonderd natuurlijk kleine ad
vertenties of familieberichten, die
moeilijk vooraf kunnen worden inge
leïerd' DE ADMINISTRATIE.
Politiek Overzicht.
Met bloedige wreedheid zet En
geland' dien oorlog in Zuid-Afnika
voort.
Da Qde Maart. 1816 op Slachters-
nek, die eenmaal tot een voor die
Boeren nimmer uit te wisschen
dag van rouw en haat iini hun1 ge
schiedenis is gemaaikb, te nog' over
troffen. Want destijds was $r nog
een schijn van recht in de veroor
deel ing, zij het djan ook dat de gru-
Welijke gestrengheid der Engels'ohe
autoriteiten een kreet van afschuw
deed opgaan.
Maar thans zijn den lOen eni 12en
Juli jl., te Middelburg an te Gra-
dock twee jonge mannen F rede-
rik Abraham Marais, en
Johannes Petrus Coetzae
doodeenvoudig opgehangen, v e r-
moord door u e Engelsche
óv er h ei d, omdat één man
meende dat zij de schuldigen
w%a°en.
Het is goed dat de „N. R. Ct." op
d-eze feiten de aandacht vestigt.
Wij moeten dit niet vergeten, noch
nu noch in de toekomst, evenmin
als van ons zal gaan diafc beeld,
vooral van Coetzee, die manmoedig
den dood tegemoebtrad en volko
men bereidvaardig was tot sterven
vopr de zaak der vrijheid, waarin
hij' zoo innig geloofde
Wat leert het officieel verslag?
Dat het geheele getuigenis berust
heeft op de verklaring van één per
soon, van een zekeren John Barrow,
van het 21ste lansiers, die boven
dien nog slechts het volgende ver
tellen kon „Ik zag aan mijn lin
kerzijde een donga (een soort van
overgroeide kloof) waaruit ik
meende, dat gevuurd werd.
Zoodra het dag werd gin
gen de soldaat Matthews en ik naar
die donga toe, en vonden wij er
twee mannen die ik nu herken als
Johannes Petrus Coetzee en Frede-
rik Abraham Marais. Zij hadden
geweren en munitie bii zich. Hun
magazijnen waren gevuld en1 hun
geweren waren nog niet lang go-
leden afgevuurd. Matthews en ik
ontwapenden- hen en leverdein hen
over aan de wtyeht, die bij de rest
der gevangenen was."
Op dit getuigenis nu zijn Coet-
zee en Marais ter dood veroor
deeld. Maar bewezen, is niet, dat
het schot, hetwelk den. manschap
Gibbons d-oodelijk verwondde, öf
d'oor Coetzee öf door Marais is ge
vuurd. omdat zij slechts deel uit
maakten van een groot aantal re
bellen, die te-zelfder tijd! geschoten
hebben, zoodat het getuigenis van
Barrow evengoed had kunnen, wor
den aangevoerd! tegen elk der ove
rige gevangenen. Er zijn evenwel
een paar bijkomende omstandig
heden, die de veroordleeling nog
onverantwoordelijker maken, die
Kitchener's bevestiging van het
vonnis bovenal zoo roekeloos doen
schijnen. In een zaak als deze, waar
het op zulke zwakke gronden om
het leven van twee ongelukki gen
ging, was Goetzee niet eens rechts
geleerde bijstand' verstrekt, terwijl
het Hof enkel bestond uit drie,
deels jon'""-- onervaren officieren,
wier rechterlijke bekwaamheden
ongetwijfeld' niet zijn' opgewassen
getveegfc tegen de moeilijkheden
van zulk een precaire- acte- van be
schuldiging. Maar bij hun uitspraak
op dergelijke getuigenis hebben zij
e® misschien op gespeculeerd' dat
Kitchenier in zijn leindbeslissing
den gevangenen alsnog, gelijk in
andere gevallenzou doen genieten
van ..the benefit of the doubt", die
in de Engelsche rechtspleging zoo
geliefkoosde praotijk bij de toepas
sing van het strafrecht.
Dat is niet -eschïed1. Met een bar-
baarsch ceremonieel., waarbij de
toonaangevende Hollandsche Kape
naars gedrongen werden tegen
woordig te zijn. zijn beiden ter
dood gebracht. Maar terwijl blinde
hartstocht bij Slachtersuek de
uiterste gestrengheid der wet deed
toepassen op mannen, dlie, gelijk
wij aanstipten,, in elk geval allen
schuld bekend hadden -en bij hun
landgenooten als schuldig bekend
stonden, al was de straf te zwaar
naar de mate van hun misdrijf,
hebben blinde hartstocht en wraak
zucht te Cradock e.n te Middelburg
twee Afrikaners doen vallen, die
geen ""schuld bekend hebben, en
wier schuld ook niet kan vaststaan1
bij het publiek, dat, evenals in
1816, voor een deel gedwongen'
werd den doodstrijd' hunner vrien
den aan te zien. Daarom zullen
Middelburg en Cradock met nog
veel bloediger letteren in de ge
schiedenis van het Afrikanervolk
gegrift staan dan Slaclitersnek het
ooit heeft gedaan.
Buitenlandsch Nieuws.
Een oorrespondent krijgs
gevangen.
Van geloofwaardige zijde ontr
vangt het „Berl. Tageblatt" de mie-
dedeeling, dat de heer Wilhelm
Me-yerbach, die uit Zuid-Afrika aan
het blad correspondenties en tele
grammen leverde, door die Engei-
schen krijgsgevangen is gemaakt,
beschuldigd vain spionnage. Hij
moet te Middelburg voor den krijgs
raad komen.
Het blad constateert dat de heer
Meyerbach sedert het begin van
den oortog een van zijn correspon
denten aan Boeremzijda is geweest,
dat hij onlangs in Europa was
maar weer is teruggekeerd om zijn
journalistieke bezigheden voort te
zetten.
Nog een correspondenten-
quaestie.
De correspondent van de „Ti
mes" te Pretoria zet uiteen dat d'e
correspondenten tot Juni volle vrij
heid vaai' handelen en Kitchener'
steun hadden. Naderhand vond de
Engelsche niegeering echter goed die-
oorlogscensoren aansprakelijk te
houden voor de juistheid van de
telegrammen van de corresponden
ten, hetgeen de tegenwoordige mis
standen tegevolge had, daar de
censoren nu de juistheid van de
dagbl-'adteilegTiammen! moeten verd-
fioeereo. Zoodoende ondervinden
de telegrammen vertraging of wor
den ze geheel achtergehouden, daar
de zienswijzen van d.e Engelsche
legeraanvoerders zelden cvereenr
stemmen met die van de corres
pondenten. De correspondent ont
kent echter dat er dientengevolge
•oorlogsnieuws achtergehouden
wordt daar d'e correspondenten on
gecensureerde brieven naar Enge
land' kunnen zenden.
Dat werkt!
31 Juli was door de militaire
overheid in Natal als uiterste tor
mijn gesteld voor de ontruiming
door alle blanken en zwarten
voor zoover miet-militair van het
gebied ten noorden van de Klip
rivier, ten eindé d'e Boeren te be
letten daar de proviandeer en, te
fourageeren en re qui ree-rem. Over
treding van het militair bevel zou
gesitrengelijk gestraft worden.
Welk een indruk 't gebod' op de
Natalsche Boeren heeft gemaakt,
hoeveel het althans helpt, leert een
Standard-telegram uit Durban.. Ge
durende de laatste veertien dagen
komen onophoudelijk kleine troe
pen Boeren in het district Dundee
paarden, kleedenen, proviand, de
kens, enz. halen.
Een Vereenigd Z.-Afrika.
In de „Deutsche Zeitung" komt
een brief voor van een vrijwilliger
bij de Boeren strijdmachten, die
geweldig enthousiast is over den
gang van zaken in Zuid-Afrika,
met name in de Kaapkolonie. De
brief maakt den indruk wat al te
optimistisch gesteld te zijn, zoo b.
v. op het punt van het aantal nu
vechtende rebellen, maar er is toch
met e eni ge reserve wel zooveel
waarde aan berichten als deze te
hechten als aan de Engelsche oor
logst-ij dingen op wier onbeschaam
de leugenachtigheid wij- nipt ge
noeg kunnen wijzen.
Deze Duitscher schrijft o. a.
„Op het oogenblik ben ik bij de re
bellen" in de Kaapkolonie. De zaak
der Boeren staat beter dlan in de
beste dagen. De -eheeLe Kaapkolo
nie is in opstandop 't oogenblik
rekent men. dat er meer dan 20.000
rebellen ondier de wapenen staan.
En de opstand verkeert nog maar
in 't eerste stadium. De rebellen
maken kort proces met de Kaap-
sche Boerenneutrale Boeren zijn
er niet m'eer. Wie niet met ons is,
is tegen ons. En velen, die twee
jaar den strijd werkeloos hebben
aangezien, vechten nu met ons me
de. Wee, EngelandEr staan he
den meer mannen onder de wape
nen dan bii- het begin van den
krijg zij -:'n toegerust met Engel
sche geweren1, hebben munitie in
overvloed en' hum paarden zijn in
goeden toestand bijn'a iedere
Boer heeft twee paarden. Ook pro
viand is er renoeg, maar kleedibg
is schaarsch
„Er komt een Vereenigd Zuid-
Afrika, dat is heden ieders over
tuiging. En wie het karakter der
Boeren kent, zal weten, dat de
Kaapkolonie nooit zou zijn opge
staan, wanneer ook nog maar in
de verte d'e mogelijkheid' bestond,
dat Engeland overwinnen kon. De
rebellen' vechten goed Er hcer-
schen 'eensgezindheid en krijgs
tucht."
Al is niet alles waar, toch is zoo'n
brief wel teekenend'.
De schadevergoedings-
commissie.
In. de zitting van Donderdag- van
de Zuid-Afri kaansc-he schadever-
goedlngsoommissto deelde de ver
tegenwoordiger der Duitsche re
geer ing. d'r. Sieveking, mede dat
de eiscliers wel naar Engeland zou
den willen komen om getuigenis af
te leggen, maar dat d'e kosten van
de reis en het verblijf en de be
dreiging van hun tegenwoordige
werkgevers om' hen te ontslaan' hen
daarvan teruehouden.
De president verklaarde dat hij
bereid is alLe eischen te hooren en
edelmoedig te zijn wanneer ze ge
grond zijn. Hij beküaagde zic-h over
de talrijke verdagingen door dir.
Sieveking en mir. Roozegaarde Bis
schop gevraagd, en die toch niet
leidden tot hot verkrijgen van ge
tuigenverklaringen. Ten slotte wees
hij het verzoek van dr. Sieveking
om een verdaging voor zes maan
den van die hand.
Chamberlain beknord.
SirWilliam Harcourt heeft Cham
berlain Dinsdagavond heftig aan
gevallen over wat deze betitelt als
een „aanvulLingsbegrooting van
6.500.000 pd. sterl. ter gemoetko-
ming in de inkomsten van de
Transvaal- en Oranjerivier-kolo
niën." Deze „aanvullingsbegroo-
fcing" heeft verscheiden merkwaar
dige eigenschappen, onder meer
deze. dat er „een geraamd tekort
van anderhalf millioen" op voor
komt. Waarop dit bedrag te kort
is. blijkt niet. De post geraamde
Inkomsten bestaat nietde post ge
raamde uitgaven ontbreekt even
zeer, maar deze niet bestaande
sommen geven tot resultaat, dat er
een tekort is. geschat op 1.500.000
pd. st. Een andere merkwaardig
heid is, dat niet de kanselier van
de schatkist aan het Parlement het
bedrag aanvraagtneen, dat doet
Chamberlain zelf.
In d'at alles heeft Sir William'
Harcourt aanleiding gevonden om
laatstgenoemde eenige vragen te
stellen en opmerkingen te maken,
welke deni minister van koloniën
allesbehalve smaalden.
De terugkeer van Waldersee.
Donderdagmiddag kwam graaf
Waldersee te Hamburg aan in
feestelijk versierde haven. Hij werd
door duizenidle mienschen met dave
rend gejuich begroet. De vertegen
woordiger van den Keizer, gene
raal Wittich, de minister van oor
log Gossler, d'e chef van dan genie
raten staf Schlieffen en vele gene
raals waren bii de ontvangst aai>
wiezig. Generaal Wittich las twee
keizerlijke kabinetorders voor
Waarin graafWaldersee dank wordt
betuigd voor zijn uitstekende dien
sten en h'em de orde pour le mérite
met het eikenloof wordt verleend.
Graaf Waldersee begaf zich naar
het raadhuis, waar hij werd' be
groet door d'eau Senaat en de leden
van de „Biirgarschaft." In ant
woord op de toespraak van den
burgemeester betuigde hij zijn
dank, wijzende op de uitstekende
verrichtingen van officieren en
manschappen, die zich de achting
hebben verworven van alle naties,
ook van het Chineesche volk. En
dit is van bijzondere waarde, want
Azië heeft slechts achting voor de
groote-re kracht.
Na het ontbijt begaf araaf Wal
dersee zich naar zijn privaat kwar
tier.
Alsemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Du Plessis die deel uitmaakte
van de vredesdeputatie naar Enge
land verleden jaar, is veroordeeld
tot een maand gevangentsstrif we
gens het verbergen van wapenen.
Zijn veldkurnetschap Watorkloof
leverde meer rebellen dan een der
andere in het befaamde district
Cradock.
Lategan is den spoorweg noord
waarts nabij Conway overgestoken,
langs een dier door die Boeren meest
gebruikte wegen.
Over Kitchener's telegrafische
rapporten zegt de correspondent
van de „Times" te Pretoria, dat,
aangezien 6i Engelsche colonnes
in verschil lende districten operee-
ren, Kitchener niet bij machte is
harte operaties eiken, diag tie detail-
leeren, teminder daar de krijgsver
richtingen, m eest on bedui den die
voorpostgevechten) zijn. De Engel
sche afdeelingen kampeerem dik
wijls dagen lang zonder dat er iets
voorvalt Wat heb oorlogsnieuws
van do daden betreft, verklaart de
„linies -correspondent dit grooten1-
ueeis overdreven en onbetrouw
baar.
De Times" verneemt uit Graaff-
Keiniet: D0 operaties van French!
boginnen eindelijk de Boeren-af-
iri ^et nauw te. bren^ni.
velschillende hunnier lijden aan ge
brek aan wapenen en schietvoor-
ïaad. Fouché is de Oranjerivier*
weer overgetrokken, naar den Vrij-
De ambtelijke vertiezenlijst over
afgeloopen maand vermeldt' 8
veld, 38 officieren e.n 377 manschap,
pen als gekwetst, 5 officieren eni
J manschappen overt eden aani
wonden. 1 officier en 66 manschap
pen krijgsgevangen een' paar offi
cieren en 188 man zijn overiedenl
m d'e gasthuizen en 71 officieren
met 1063 manschappen als invalide
naar huis gezonden.
Miss Ifobhouse geeft gevallen op,
waarin vrouwen van Boeren' we.P
dien gevangen gezet omdat zij wei
gerden inlichtingen te geven over
het verblijf van haar echtgenooten.
Een telegram van lord kitchener
uit Pretoria meldt dat een post vanl
25 man behoorende tot Steinockers
ruiterij, aan de Sabie-rivier, doon
do Boeren verrast en gevangen ge
nomen is.
De nroclamati'a van lord Kitche
ner wordt te Durban zeer gunstig
beoordeeld, aldus Reuter. Men ge
voelt dat krachtige maatregelen
volstrekt noodiig zijn om een- eindl
aan den oorlog te maken.
Reuter teekent hierbij aan dat
deze proclamatie te Londen nog
niet bekend is.
De „Times" hoort uit Odessa dafc
Rusland 20.000 emigranten uit
zendt om zic-h to vestigen in de
Amoer-districten bij d'e Chineesche
grens. Het zijn meest Kozakken fa-
milies van den Koeban en den Don.
Volgens de „Times" heerscht cr
in Sjanghai groote verontwaardi
ging omdat die Engelsche regeering
te zwak is om er op te staan dat de
Tao-tai en de medeplichtigen aan
Feuilleton.
Naar het Engelsch.
17)
Lady Manorwater had eerst
gejammerd' over de nederlaag van
haar neef, maar gaf thans toch aan
den ander al d'e hem verschuldig
de eer en waardleering.
Onze urincipes hebben de
overwinning behaald,riep zij'.
Wiie zal nu nog langer deze plaats
een sterkte van de Tories durven
noemen? O. mijnheer Stocks, ge
hebt u kranig gehouden en ik ben
erg blij. Ik heb geen zier medelij
den mpt Lewiehij heeft zijn ver
diende loon.
Alice kon onmogelijk blijde
zijn en niet eens een zweem van
blijdschap veinzen. Zij was te op
recht, om een niet-gemeenden ge-
lukwensch te stamelen1. Zij beet
zich met geweld op de lippen en
haar oogen sprongen vol tranen.
Lewie had geen enkele van haar
zwartgallige verwachtingen be
schaamd, maar hij was en bleef
tcc-h Lewie en veel beter en aardi
ger dan ziin tegenstander. Een
onstuimig verlangen naar hem
greep haar aan en maakte haar
doof vopr elke redeneering vgin het
gezond' verstand.
Het diner was ditmaal een ware
beproeving voor haar. Lady Manor
water praatte druk over d'e gebeur
tenissen van dlwn dag en Lord Ma
norwater. die zich gruwelijk ver
veelde, deed zich zwijgend te goed
aan de voorgediende gerechten.
Barfha was naai' bed' gegaan met
zware hoofdipijn en haar jongste
zuster bleek geen waardige plaats
vervangster van ket geestige, le
vendige meisje te wezen. Alice zat
tusschen Stocks en Arthur in.
Eerstgenoemde was scherpzinnig
genoeg, om haar droefgeestige
stemming op to merken en die te
eerbiedigen., zij het ook met een
bloedend hart. Alles liep hem miee.
Alleen in dit opgac-ht was hij onge
lukkig. In al zijn droomen van een
heerlijk schoont» toekomst, zag hij
een bevallige wrechijning aan het
hoofd van zijn tafel zitten. E^i lief,
innemend vrouwtje, dat zijan huis
aantrekkelijk maakte voor ieder
een onbuigzaam strenge minis
ters tot zachtheid' stemde en dies
avonds, ails zij met hun beidjes al
leen zaten, gezellig zijn pijp stopte.
Arthur was tegen zijn gewoonte
stil en in zichzelf gekeerd. Na het
diner wist hii Alice met zich mee
te troonen naar den. tuin en daar
werd de reden van zijn ongewone
stilzwijgendheid haar geopenbaard.
Hij was verliefd op haar 1
Hoe oud ben je toch eigenlijk,
Alice vroeg hij.
Ik word met Kerstmis twintig,
antwoordde het meisje wel ecuigs-
zins verbaasd.
En ik ben zeventien ben-
minste bijna. Het gebeurt wel eens
meer, dat een man trouwt met een
medsje. dat ouder is dan h; en ik
zie niet in, waarom ik dat ook niet
zou kunnen döero. O, Alice, wil je
mijn vrouwtje worden Ik heb nog
nooit een meisje ontmoet, van wie
ik zóóveel hield als van jou. Ik
weet zeker, dat wij heel gelukkig
met elkander zouden zijn.
O, daar twijfel ik niet aarn,
gaf het meisje Lachend tien ant
woord. Wat ben je -toch -een dwa
ze jongen Hoe kom je aan. die on
zinnige ideeën? Ik ben veel te oud
voor je. Ik mag je heel graag lij
den, maar wil j e toch niet tot "man
hebl>en.
Het bloed steeg Arthur naar het
hoofd en zijn oogen schoten vlam-
men.
Dan heb je een ander lief
riep hij, en Alice, gedachtig aan de
woorden van Albert Stocks, maak
te bij zichzelf de opmerking, dat
alle mannen bij dergelijke gelegen
heden wij wel hetzelfde schenen te
zeggen.
Plotseling ging Arthur een licht
op.
Ben je geëngageerd met Lewie
Haystoun? vroeg hij en zijn gelaat
kleurde eenigszins op.
Lewie was in allen gevalle zijn
neef en een waardig mededinger
naar haar liefde.
Alice kreeg een kleur tot achter
de ooren.
Ik ben niet geëngageerd met
mijnheer Lewie Haystoun en ik ver
kies niet langer met je te praten,
voegde zij hem snibbig toe, terwijl
zij haar hoofd afwendde.
O, dan is Stocks het. Groote
hemel 1 Hoe is dat mogelijkjam
merde Arthur. Dat kun je toch
nietoernstig meenen, ALice! Die ke
rel is niet waard, dat hij in je
schad'uw staat.
Gehoor gevende aan de opwelling
van het oogenblik, begon Alice vol
vuur den man te verdedigen., tegen
wien zij den geheelen dag een on-
rechtvaardigen wrok had gekoes
terd.
Je hebt niet het recht, zóó over
hem te praten, sprak zij. Hij is
de gast van je oom' e-n tante en een
zeer ontwikkeld man, terwijl jij
alleen nog maar een dwaze jongen
bent.
Arthur werd doodsbleek, nu hij
zijn vermoeden als waarheid beves
tigd meende te zien. Maar, maar.
stamelde hij, die vent te zoo
dioor en door burgerlijk.
Dit laatste woord wekte int hoo-
ge mate haar ergernis! Burgerlijk!
Wat verbeelden die aristocraten
zich toch welEn de demooratie,
die in haar was, deed haar met
fier opgeheven hoofd en fonkatende
oogen statig wegstappen, een be
rouwvol jongmensch achterlatend,
terwijl haar arm, gefolterd hart
van droefheid dreigde to bezwijken
en zij groote moeite had, om haar
tranen te weerhouden
In trage eentonigheid kropen de
dagen voor Alice om. Het heerlijk
landschap had voor haar zijn
lachende schoonheid verloren en
alles scheen haar grauw en dof en
kleurloos toe. Het ergerde haar, dat
zij bij Arthur een verkeerden in
druk had teweeggebracht, maar
haar trots verbood haar, dien weg
te nemen. Zij kon alleen maar re-
konen op zijn gevoel van eer en
kieschheid. dat hem hot stilzwij
gen zou opleggen. Als Lewie eens
hoorde o, die gedachte was al te
vreesolijk Zij wist, hoe hij was.
Nooit zou hij door een enkelen blik
of een enkel woord, trachten naar
haar liefde, als hij meende, dat zij
aan een ander toebehoorde. Zij
moest hem spreken maar hij
kwam niet meer op Glenavelin. Hij
scheen zich geheel en al aan het
jachtvermaak te wijden en in li
chamelijke vermoeienis een genees
middel te zoeken voor een hart, dat
feitelijk weinig behoefte daaraan
had.
Eens op een middag verscheen
Lady Manorwater op het terras met
een brief in de hand.
Heb je lust. om morgen deel
te nemetn aan een pic-nic, Alice?