NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken. Een Man van Adel. I9e Jaargang Donderdag 15 Augustus 1901. No. 5560 HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN Voor Haarlem per 3 maanden1.20 nf'fiflr Van 15 regels 50 Cta.iedere regel meer 10 Ota. Buiten het Arrondissement Haarlem Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), is de prijs der Adrertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsrnimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Éfc-. rO'~l Reclames 30 Cent per reget Afzonderlijke nummers0.02)£ Bureaux: Gebouw Het Spoarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt. Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J£ Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 123. de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Adrertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti j en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangèrq O. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESj Succ., Parijs 3 Pi* Faubourg Montmartre. aarlem's Dagblad Tan 15 Aug. bevat o.a. Keizerin Friedrich's uitvaart, De Kampen in Transvaal, Van de beide Koninginnen, Het huldeblijk der H. B. Scholen, Schutterijen. De blijde inkomste van „Zang en Vriendschap.0 Politiek Overzicht. Kitchener doet al het mogelijke on te d!oen gelooven dat die oorlog werkelijk opschiet, en; zijn be ruchte proclamatie alteen maar dtient om dien laatst en tegensta/nd te verbreken. Maandag seindie hij uit Pretoria Het is mij een genoegen die groot ste lijst te kunnen zenden, die ik tot diusver nog in één week tijds heb bereikt. Sedert 5 Augustus melden die colonnes, dat er 39 Boe ren gesneuveld zijn, 20 gewond, 685 gevangen gemaakt en 85 zich hebben overgegeven. Buitgemaakt zijn 244.000 patronen, 754 wagen®, 5580 paarden. 33.000 runderen en een groote hoeveelheid andere die ren. Het grootste deed van dezen buit is in de Oranjerivier-kolonie behaald. Den lOen is een trein ontspoord! bij Naboomspruifc op den spoorweg naar Pietersburg. Twee man zijn licht geiwond, een Boerengevange- ne gedood' en drie vluchtelingen kwetst. Een gepantserde trein kwam de Boeren verdrijven, dood de er acht en wondde-'er twee. Ko lonie! Kekewieh heeft gisteren in de Magaliesbengen veertig gevan genen gemaakt, waaronder F. Wol- marans, oudrvoorzitter van: den Eersten Volksraad). De colonne's van generaal French in de Kaapkolonie dringen geleide lijk de verstrooide Boerenbenden noordWaaite. Niet zoo bemoedigend voor John Buil klinkt het telegram dat uit Brussel aan de ..Standard" werd gezonden, en d)at zegt In Boeren kringen -verluidt diat Kruger een rapport ontvangen heeft, vermeldende diat de comman do's in de Kaapkolonie thans 12.000 en elders 17.000 strijders tellen. Zdj moeten over een meer dan voldoen de hoeveelheid wapens en ammu nitie beschikken maar soms gebrek hebben aan voedsel. De ,,Frankf. Ztg." bevat een on derhoud met een hooggeplaatst Engelsch staatsman", die op dit oogenblik. ter gelegenheid1 van d'e begrafenis van dé keizerin wedu we Friedrich. te Homburg vertoeft. Onder de verschillende punten waarover het onderhoud liep. vim den wij de volgende mededeelin- gen over de Zuid-Afrikaansohe quaestie „Gaarne zou men in vele staat kundige kringen van Engeland grooter tegemoetkoming toonen te genover de Boeren, wanneer men niet vreesdie, dat door het tot stand brengen van een overeenkomst, in den. geest der in 1884 gesloten con ventie. toestanden in het leven werdien geroepen, die opnieuw als een voortdurende bedreiging van de Engelsche suprematie in Zuid»- Afrika zoud'en beschouwd kunnen worden. „Men vreest dat die Boeren ook thans nog in een groote tegemoet koming van Engelsche zijde niet een bewijs van grootmoedigheid van den sterke en van den overwin naar. maar een blijk van; zwakheid» zouden zien, en in verband daar mede in de toekomst hun houding tegenover Engeland zouden bepa len. De stemming der Boeren blijkt duidelijk uit de brieven en procla maties van Steyn en andere Boe renleiders." De redacteur van -de „Frankf. Ztg.". die door d'en Engelschen staatsman ontvangen werd, merkte op, d'at men aan proclamaties van oorlogvoerende partijen niet al te veel waarde mocht hechten, doch die steeds cum grano sal is moest opvatten en verder dat thans, nu het geheele land verwoest,, een groot de ei van het Boerenvolk in gevan genschap en gedeporteerd is. en. de rest rusteloos moet omdolen, toch wel iedereen de macht en hei overwicht van Engeland zou er kennen. Hierop antwoordde d'e staatsman, d'at dit we! is waar juist is maar toch meende hijdat men thans elke toegevendheid van En- geland voor zwakheid zou houden. „Daarom moet de volkomen on derwerping der Boeren tot het ein de worden doorgezet, te meer daar men door vroegere regeeringsver klaringen daartoe wel gebonden is. Het is zeer te betreuren, d!ab de Z .- Afrikaansche quaestiie nog langen tijd offers aan geld en bloed van Engeland zal vergen, en op de sym pathieën voor Engeland1 een slech ten- invloed zal oefenen. Maar het is noodzakelijk in Zuid-Afrika duurzaam -rust en vrede te doen ontstaan." Buitenlandsch Nieuws. De Kampen in Transvaal. De correspondent van de „Stan dard" te Pretoria heeft in het op zien, dat Miss Hobhouse's verslag over d'e concentratie-kampen heeft gebaard, aanleiding gevonden een woordje over de kampen in Trans vaal te zeggen, waar zooals m-en weet. Miss Hobhouse niet geweest is. Hetgeen de correspondent van de ..Standard)" mededeelt, is er niet bi zonder op ingericht om de Boe- renhaters in Engeland, die mee- nen. dat de vrouwen en kinderen in de kampen het eigenlijk veel te goed hebben:, in 't gelijk te stellen.. Natuurlijk tracht de man in zijn brief, die biïna twee kolommen druks beslaat, alle tekortkomingen der militaire overheid zooveel mo gelijk te vergoelijken en moet het argument van de buitengewone om standigheden weer ruimschoots dienst doen. maar ten slofte moet ook de briefschrijver van een Jin- go-blad als de Standard erken- ken. dat er heel wat te verbeteren valt volgens Miss Hobhouse's aan wijzingen en dat de sterfte- onder de kinderen in dleze kampen abnor maal hoog is. En men kan zegt hij niet anders dan openhartig bekennen, dat enkel de ope-enhDo ping van alle die Boerenvluchtelin gen in de tentenkampen oorzaak is, dat ziekten, die epidemisch hier e-n daar heerschten, nu epidëmisch hun verwoestingen in de concentra tiekampen aanrichten. Zelf denkt d)e Standard'-correspondëntdat de sterftecijfers, -die hij mededeelt, sensatie zullen wekken. In de Trans vaal sche kampen alleen was in Juni d'e stierf te ondier kinderen 334.8 per 1000in- de eerste weken van Juli was zij reeds gestegen tot 393.6 per 1000. Het sterftecijfer voor volwassenen en kinderen clooreo.i- genomen bedroeg 196.8 per 1000. De ontzettend© sterfte en dor 1- i n- dleren is hoofdzakelijk aam maze len toe te -schrijven. Maar borst ziekten zijn tengevolge van die kou de winden en andere oorzaken-, die het leven in tenten;, vooral gedu rende den winter, zoo gevaarlijk maken., ook aan de orde van dén dag. Verder tyfus en dysenterie. Verder is het gemis aan weerstand der ongelukkigen, die in de groot ste nooddruft in de kampen aan komen ook volgens die-zen corres pondent voor een- groot deel aan sprakelijk voor de hooge sterfte. (Wie zich maar -even in de gedach te wil roepen hoe de zachtzinnige Engelsch-e-n de arme Boerenvrou wen met hun kinderen: als b-ees-ten op open wagens laden, terwijl ze meestal nagenoeg niets mee mogen nemen, zal dat gemis aan weer stand niet verwo-nde-renivoor de lezers van de „Standard" is het misschien een onthulling I) Het blijkt uit een bijgevoegd staatje, d'at er medio Juli in 18 kampen in Transvaal 48.881 „ver pleegden" waren met de in Jonan- mesburg en Pretoria ..ondersteun den" 58.263. Van deze waren 10.012 mannen-, 21.147 vrouwen- en 27.104 kinderen. Van 28 Juni t.ot 12 Juli stierven er van de 48.881 menschen in de 18 kampen 450, nl. 25 man nen. 57 vrouwen- en 368 kinderen. Er werden 53 kinderen geboren, van welke 10 overleden. Keizerin F 'iedrich's mi-vaart Zondag stroomden de belangstel lenden naar de kerk te Kronberg. Ni-et alleen uit de stad en haar om geving doch ook van elders kwa men vele duizenden, die zoowel met de treinen uil de richting: van Frankfurt a/Main als van Hamburg werden aangevoerd'-. De vrouwen waren bijna zonder onderscheid in het zwart gekleed en de mannen droegen rouwbanden om arm en hoed. Gedurende de overbrenging naar de kerk. Zaterdagavond te half tien, luidden de klokken. De huizen wa ren met rouwdrapperiën behangen. De stoet werd voorafgegaan en om geven door fakkelsdragende solda ten. Zes en dertig onderofficieren van het 80e regiment infanterie fungeerden als dragers. Achter de baar liep eerst d'e Kei zer. Op hem volgden de prinsen en eindelijk het gevolg. De kerk was inwendig hel ver licht en geheel gevuld met den geur der talrijke kransen, die daar reedis waren raedërgelegd. Aan den ingang der kerk stond een compagnie van het 80e regi ment met de muziek en het vaan-' del. Vóór het altaar was de lijkkist geplaatst op een lage katafalk, ge heel bedolven onder bloemen en kransen., die uitsluitend geschonken wa'rera door hen die Har/e Majes teit het allernaast bestondenkin deren, kleinkinderen!, broeders en zusters. Huzaren der lijfwacht in zwarte atbilla's met zilveren snoeren, offi cieren van het fuseliiersregiianient Von Gersdorf en Pasewalker kura- sïiers hielden bij hef lijk da eer et- wacht. Overeenkomstig den uitd'rukke- lijken we-nsch van de overleden keizerin, dr-oeg de plechtigheid een zoo eenvoudig mogelijk karakter. Daarom was de h-ooge regeering des Rijks niet in haar geheel tegen woordig. -en was van het corps di plomatique slechts de Engelsche gezant met de leden zijner legatie aanwezig. Tegenwoordig waren ook de ge- neesheeren van H. M. en het ge meentebestuur van Kronberg. Te zamen waren er 300 aanwezigen. Tegen vier uur kwam de Vorste lijke Familie in de kerk. De Kei zer trad binnen met den Koning van Engeland, laatstgenoemde ge kleed i.n den uniform dei* Pruisi sche dragonders. De Keizerin volg de met Koningin Alexandra van Engeland en d-e dochters der ont slapene. met uitzondering van de kroonprinses van Griekenland, die op raad van haar geneesheer niet tegenwoordig was. Verder kwamen d'e schoonzoons der Keizerin, de Kroonprins van Griekenland, prins Ad'olf van Schaumburg-Lippe en prins Friedrich Karl van Hessen. Toen traden de kroonprins en prins Eitel Friedrich. met dien helm op het hoofd en- met getrok ken degen, op het hoofdeinde van de lijkbaar toe-. De Prinsen August, Willi elm, Oskar en Adalbert, laatst genoemde in den marine uniform met de steek op. plaatsten zich aan het andere einde om sedurencR den rouwdienst de eerewacht te vervullen. Aan het Wildpark-station kwam Dinsdagochtend een bizondere trein met het lijk van keizerin Friedrich uit Kronberg aan. Aan het station waren de Keizer met den Koning van Engeland, en de Keizerin met de Koningin van Engeland. Onder officieren droegen de kist naar den lijkwagen. De stoet ging door het park van Sanssouci naar het Mau soleum bij die Vredeskerk. Langs den weg waren de troepen ge schaard, voor zoover zij niet van den stoet zelf deel uitmaakten. De generaals droegen de kroon en de ordëteekenen van die overle dene. Achter dón lijkwagen liepen de waardigheidsbekteeders ten ho ve, de Keizer en d'e Koning van Engeland', deze laatste in een Du.it- sche unifonm, voorts die Kroonprins, het diplomateneorps. de rijkskan selier, de ministers, de generali teit. die voorzitter van dien rijksdag en andere heer en. De Keizerin, de Koningin van Engeland en de prinsessen waren naar het Mausoleum gereden, om d'aar den lijkstoet op të wachten. Toen de baar de kerk in gedragen werd. klonk er koraalmuziek. De vorstelijke personen volgden de baar in het Mausoleum, de hofpre diker Parsius sprak een gebed' uit, en na een koorgezang en oen gebed van d'e aanwezigen verlieten allen het Mausoleum om naar het Nieu we Paleis teirug t'e koeren. De begralem's van Crispi is bepaald op Donderdag. Het lijik zal door den kruiser „Baresë' naar Palermo worden overgebracht Daar wordt het bijgezet in de kerk van San Domenico. De Gemeente raad van Palermo heeft beslaben voor Crispi een standl>eeldl op te richten. De Koning heeft telegnanhisch zijn deelneming en die der Koning in betuigd in het overlijden van „den dapperen vaderlander, die steeds zal genoemd' worden als een der stichters van Italië's eenheid, waaraan hij een zoo groot deel van zijn leven heeft gewijd)." Het lijk van Crispi rust, gehuld1 in een Italiaansche vlag, in de groote zaal van villa Lina, d'ie is veranderd in een rouwkapel. Bij de tentoonstelling van het lijk zul len Garibaldi an en en veteranen de eerewacht vormen. Crispi heeft in zijn testament be- paald. dat senator Damiani en twee andere vrienden zijn nagelaten pa pieren moeten ordenen en de uit gifte van zijn herinneringen moe ten bezorgen. Een heftige melkoorlog zet Berlijn op stelten. De aanleiding is deze De veehouders uit den omtrek van de hoofdstad! vonden dat de sliders hun een te lasen nriis voor de melk betaalden en sloten zich, toen alle vertoogen niets hadclert uitgewerkt, aaneen tot een coöpera tieve vereeniiging voor het slijten van melk, rechtstreeks aan de klan ten. De groote slijters te Berlijn hebben toen dadelijk maatregelen genomen om de noodige melk van heinde en ver te ontbieden e-n wer kelijk zulke voordëeJige aanbiedin gen gekregen diat zij aan den boy cot van die agrariërs om Berlijn met goed gevolg het hoofd' kunnen bieden. Om het pte.it niet te verlie zen. heeft d'e coöperatieve vereeni- ging van veehouders, de zooge naamde M i 1 ch - C ent rale, nu dooi» middel van een circulaire een be roep gedaan op haar beroepsgenoo- ten dieper in Pruisen om geen melk aan de Benlijnsohe slijters te leveren. Daarin verklaren zij da# den landbouwer het recht toekomt, den prijs van zijn product te be palen. Het is niet te hopen voor de Ber il jnsche me lk ver bruikers diat d'e agrariërs den strijd winnen, an ders zou m'en spoedig echte honeera noodprijzen voor melk moeten be talen. Alsremeene beriohten. DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA. De „Petit Bleu" ontving het vol gende telegram van dir. Hey man®, particulier geneesheer van Kruiger. „Hilversum, 13 Aug. Wees zoo goed' het gerucht van een ziekte van president Kru.ger tegen te spreken. De president lijdt noch aan een heiden aandoening, noch aan: een hartkwaal, noch aan; een oogziekte en er is geen enkele specialiteit bij hem ontboden zijn gezondheids toestand is volkomen goed." De ambtelijke verliozenlijst maakt melding van gevechten op verschilliende plaatsen/ waarbij de Engelsch en 15 dooden hladldlen. De „Daily Mail" erkent dank baar, d'at de censuur op de tele grammen uit Zuid-Afrika tegen woordig minder streng is. Uit Kaapstad' vernoemt dë „Stan dard" diat een commando den lOen d'ezer Van Rhijnsdorp bezet heeft. Van Rhijn., lid van den Kaapschem wetgevenden raad, werd door hen gearresteerd1 en meegenomen-, treil zij terugtrokken. Binnenland. De Koninginnen. In „De Echo" komt een aardig ver haaltje omtrent II. M. de Koningin en Hare Moeder voor. Do beide Koninginnen waren dezer dagen 's morgens zonder eenig gevolg uitgereden naar de huurt van Eem- brugge. Bij een schilderachtig plekje aan de Eem waren zij uitgestapt, do bagagfc wat schildergerij van de Koningin en een eenvoudige lunch was uitgeladen en het rijtuig was te ruggezonden. Feuilleton. Naar het Engelsch. 21) Deze aanblik was zoo onver wacht. dat Haystoun geheel en al van zijn stuk geraakte. H:i kwam tot de betreurenswaardig gemakke lijke oplossing, d!at het niets anders was dan de reactie van haar over spannen zenuwen. Hij gevoelde zich nooit recht op zijn gemak Ln het bijzijn van dame®, maar vrou wentranen maakten hem radeloos Hij streelde zachtkens haar kastan jebruine haren zooals hij zijn lie velingspaard gestreeld) zou hebben. Ik kan niet dulden, diat drie woestelingen u zoo hebben doen schrikken, zei hij. Maar hier zijn wij al bij het hek van Glenavelin. En al dlien tiid schreide zijn ziel binnen in liem en voelde hij een wild verlangen, om haar ïtn zijn ar men te sluiten, en dë woorden, die op zijn lippen, zweefden-, waren de hartstochtelijke vertroostingen van een minnaar. Een invitatie voor een diner bij mijnheer mevrouw Montray- ner werd steeds als een onderschei ding aangemerkt. Mevrouw Mon- trayner wist haar gasten altijd met veel zorg te kiezen en wie aanzat aan haar disch. kreeg steedis „bon mots" in overvloed te hoorem en had bovendien nog een flauwe kans op het vernemen van een of ander staatsgeheim, want dë kring harer kennissen bevatte beroemd heden op allerlei gebied'. Wratislaw, wien de hooge eer te beurt was gevallen, tot dë uitver korenen te behooren, staarde lus teloos naar den kostbaren bloemen- scha-t. die op tafël prijkte, en- naar de gezichten om zich heen. Hii was moe era afgemat en had' blauwe kringen onder dë oogen. Het was in het Lagerhuis druk en onstui mig toegegaan en het had weinig gescheeld, of zelfs zijn geduld en lankmoedigheid waren uitgeput ge worden. In 't verschiet zag hij al lerlei moeilijkheden oprijzen en een oeratearaarslast van zorgen be zwaarde zijn hart. Hij deed ziin best. om beleefd en voorkomend fe zijn., en luisterde schijnbaar aandachtig naar zijn dame aan tafel, die hem dë jongste nieuwtjes uiti de Lon-diensche aristo cratische wereld vertelde. Maar zijn belangstelling was zoo merk baar gekunsteld, dat de dame in kwestie met veel tact het gesprek op een andër terrein overbrachten wel op dat van zijn eigen doen en laten. U ziet er slecht uit. zeidie zij Ik geloof, dat ge u overwerkt. Dat kan wel gaf hij ten- ant woord-. Maar feitelijk heb ik toch geen reden tot klagen. Ik heb in de laatste .vier dagen \yel acht uur slaap gehad, en ik vrees, dat Lord Beauregard dit voorrecht niet heeft genoten. Ik zal er binnenkort eens tusschen uit breken en een week lang aan één stuk "-aan sla- pen in een streek, waar het heel stil en rustig is. ergens in Schot land bijvoorbeeld. Ik ben pas uit Schotland te ruggekomen. maar ik kan niet zeg gen, dat ik het daar zoo stil en rus- slig heb gevonden. Bij dë familie, waar ik logeerde, heb ik een uwer vrienden ontmoet, een zekeren mijnheer Havsboun. Weet u ook bijgeval, hoe zijn voornaam was? vroeg Wratislaw. Lewie. Tommy lachte. Hij is iemand. die er eigenlijk maar één -naam op moest nahouden, en dat wel zijn voornaam. Ik heb hem nog nooit van mi in leven Haystoun hooren noemen. Was hij vroolijk en opgewekt? Niet bijzonder. Hij maakte op mij dien indruk van iemand, die zich verveelt. U kent hem van- zeer nabij, niet waar? Zou het niet goed voor hem zijn, als hij iets te doen had Hij schij-nt mij een hoogst be gaafde persoonlijkheid toe. Dat is hij ook. maar als ik u uiteen ging zetten, wat Lewie Hay stoun eigenlük mankeert, zou ik van avond' niet meer naar het Ilco gerhuis komen. De vitaliteit van een roemrijk geslacht sterft uit in hem. Hij is knap en flink, en toch zal hij nooit iets degelijks uitvoeren of er moest een mirakel gebeuren. Driehonderd 'aar °-eleden zou hij misschien een tweede Raleigh ge weest zijn. Vóór zeshonderd jaar zou hij misschien een nieuwen kruistocht hebben georganiseerd, maar nu doet hij na ets. Hii hoort niet thuis in dezen- tiid. Het leven is tegenwoordig veel te gemakke lijk. Lewie deugt daar niet voor, en zoo komt het. dat hii soms laf en flauw schijnt. Maar in werke lijkheid is hij een held een held, gewrongen in het enge keurslijf onzer moderne beschaving en als ik dan zie dat hij zich in 't oog der wereld d'e reputatie van een flauwerd verwerft, en zichzelf ook daarvoor begint te houden word ik bitter gestemd. Wmtislaw's buurvrouw aan ta fel zag den spreker met nieuwsgie rige belangstelling aan. Zij had' den stillen, in zichzelf sokeerden poli ticus nog nooit zóó lang en zoo ern stig hooren oraten. Het zal bij hem ook wel wezen: „cherchez la femme", merkte zij aan. Dat is het juist, stemde Wratis law met nadruk toe. Hij is ver liefd geworden on een meisje dat voor hem hoegenaamd niet deugt. Het is een allerliefste verschijning, slim genoeg, om Lewie's vele ver diensten te zien. te zwak. om te durven hopen zijn gebreken te ver beteren. en veel te bevooroordeeld, om hem te aanvaarden, zooals hij is. Hier hebt u prachtige gegevens voor een tragedie. Ziin- toehoorster was dliep getrof fen door de bezorgdheid, drie Wra tislaw tem aanzien van zijn vriend aan den d!ag legde. Zij wilde nog meer omtrent Haystoun te weten komen, maar Tommy, die zich wel wat opgelucht voelde nu hij zijn hart eens aan iomarad had uitge- stord, keek strak naar zijn chef, schuin tegenover hem. Beauregard was zoo ontstemd en lusteloos, dat hij niet eens meer pogingen aan- wendde. c»m beleefd en aardig te zijn. Door de bloemen heen gaf hij allerlei veelbeteekenende signa len aan zijn onder-secretaris. Een half uur nadat de dames van tafel waren opgestaan namen Be auregard en Wratislaw afscheid van de overige leden van het gezel schap. Je gaat naar het Hoogerhuis, niet waar? zeide de minister. Ik ga met je mede. Ik moet je nood zakelijk spreken. Hii rie~ een cal) aan en de beide heeren stegen in. Geen woord werd tusschen hen gewisseld. Elk hun ner was in zijn eigen overpeinzin gen verdiept. Toen zij het, doel.van hun rit had den bereikt, tradën zij een kamer naast d'e vergaderzaal binnen. Het vuur in den haard was uitgebrand en het gasLicht scheen op zware meubelen en deftige ongezelligheid. (Wordt vervolgt.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 1