Licht en Schaduw.
Rubriek voor Dames.
FEUILLETON.
Verrassend.
Een loodgieter had eenige repa
raties te doen in de keuken van een
doofstommengesticht. en na dien
man gezegd te hebben, wat de kar
wei was. liet de directeuir hem aan
zijn werk. Zonder een oogenblik
tijd te verliezen, ging de werkman
aan den gang. maar het speet hem
natuurlijk, dat hij niet met hei
vrouwelijk personeel en met geen
van allen om hem heen een praa'jo
kon maken-
Toen 's avonds die karwei wasj
afgeloopen. nam hij zijn kist met
gereedschap op zijn schouder en i
zou juist heengaan, toen eene fris-
sche. blozende dienstmeid, mei een
paar heldere oogen. lachend de aan
merking maakte
..Wed. jij bent de stilste loodgie
ter. dien we hier ooit gehad heb
ben."
..Goede Hemel I" riep hij uit en
liet van verbazing zijn gereedschap
bijna vallen ..ik dacht, dat jelui
hier allemaal doofstom waartEn
toen de arme vent neerslachtig
heenging, hoorde men hem treurig
mompelen: .0. dat is toch al te
hard een heelen dag verspild."
Leergeld betaald.
,,Red mijl red mij!" riep een j
vrouw, op het punt van te verdrinr I
ken, terwijl zij haar hoofd bovenj
water hield door zich aan eene
voorbijdrijvende nlank vast te grij
pen.
..Met uw verlof." antwoordde op
haar hulpgeroep een man. die op
den oever stond. ..maar ge moet
wèl weten, dat ik een getrouwd
man met zeven kinderen ben."
..Ja. ja: red mij gilde zij.
Dus geen kuren vain in mijn ar
men vallen en mii uw redder noe
men. niet waar?'
..0, neen. neen
..En niet volstrekt met mij wil-:
len trouwen om mijn heldhaftig
gedrag
„Neen. neen red mij maar
„Daar gaat-ie dan zei hij, zijne
jas neerwerpende. „Ziet ge", ver-1
klaarde hij. even voordat hij in
het water sprong, ik ben éénmaal
door een van die streken gevangen,
en zoo komt het. dat. ik getrouwd
ben daarom ben ik tegenwoordig
een beetje voorzichtig."
Klei ngeld terug, m i j nhee r
zei de de oude vrouw ..er is geen
kleingeld terug te geven. We heb
ben ""een vergunning. Wat we ge
ven. dat geven we cadeau; wat we
krijgen, nemen we als cadeau aan;
dus goeden dag, mijnheer."
De kommies ging met een langen
neus heen. maar had' alweer ge
leerd.
In dezen tijd. nu een overvloed van
groen en bloemen onze tuinen siert,
kunnen wij naar hartelust toegeven
aan onze echt vrouwelijke begeerte
tot. bloemenversieringen in de kamer.
Zij wier tuin een srrooten bloemen-
voorraad beeft, kunnen daarvan naar
hartelust afnemen; zij kunnen met
Jantje uit Van Alphen's versje zingen:
„Aan een boom zoo vol geladen, mist
men vijf, zes pruimpjes niet!"
Aan wie maar een kleine bloemen-
schat ten dienste staat, zijn dikwijls
van oordeel, dat zij er meer aan heb
ben als bouquetten in hunne kamers,
omdat dan de schoonheid van iedere
bloem afzonderlijk meer tot haar recht
komt. In deze maand kan men vooral
veel eer inleggen met bouquetten pa
pavers.
De roode papavers met zwarte hart
jes vooral doen eenig mooi als versie
ring op tafel. De elegante vorm van
blaren en daarbij de lang behaarde ste
len doen het hunne om het effect te
verhoogen.
Mooie grassen als achtergrond en
dan losjes met eenige papavers saam-
gebonden in een slanken vaas zijn zij
een elegante versiering.
Ook voldoen enkel een paar van deze
bloemen met lange stelen in een nau
we vaas uitstekend, maar dan moeten
de bloemen bepaald groot en onberis
pelijk gaaf zijn.
Ook als tafelversiering kunnen de
papavers een bijzonder goed effect
maken; van de helder witte tot de
wanu-roode bloemen zijn zij bijzon-
der geschikt om in slingers op tafel
gelegd te worden. Alle verdere ver-
siering op tafel moet dan zooveel mo-
gelijk in de kleur van de bloemen zijn.
I bijv. lichtschermpjes om den kande-
j laar van licht rood crêpe papier; strik-
ken van dezelfde kleur aan het pièce
de milieu. De kaartjes voor de me-
nu's kunnen ook in dezelfde kleur zijn.
met witte letters' bedrukt en in den
vorm van papaverbladen.
De bonbons kunnen voor die gele-
Wollen dekens moeten niet vaker I mie. gaf aan de plechtigheid een I die de Rijkspostspaarbank niet kei
dan eens per jaar gewasschen wor-1 bijzondere wijding
den, want te menigvuldig wasschen
nen als een inrichting „zoo solide
Reeds eenig© maanden vroegerde Bank."
maakt ze dun. Kies een helderen dag. j was Wagne-r voorgoed te Bayreuth 1 En wanneer er nog luitjes worde
als het weder standvastig is, zoodat komen wonen, eerst in een hotel, 'gevonden, die het in- en kerngezone
dezer prachtige rijksinrichting betwi
de dekens op één dag kunnen worden later in zijn villa ..Wahnfried'
gewasschen en door de zon volkomenwaar dj© eerste repetities voor den
gedroogd, voordat, zij weer in gebruik R^g werden gehouden.
genomen of opgepakt worden. Giet in
een tobbe een halve kan amoniak en
overgiet den deken met water, zoodat
hij geheel onder ligt. Druk daarna
de deken tegen de wand van de tobbe
en pers haar overal, maar ze mag vol
strekt niet tusschen de handen ge
wreven worden. Spoel dan de deken
nog eens in frisch warm water na,
wrm- ze uit in een machine, schud ze
en hang ze uit om te drogen. den. vloer van het tooneel uitsteekt
Als de dekens uithangen ont te dro-den (««schouwer alle illusie
gen zal er telkens in de hoeken een ontnemcn Hier imm6re diendi
verzameling water komen, dat moet „rkest met bereiding van
er af en toe uitgeknepen worden. Als 2angkun6tenaa„ hier was he,
felen, dan hadden zij met ons eens h
nieuwe gebouw moeten zien, dan ha
den zij eens met ons, geleid door ce
vriendelijken ambtenaar, den geheele
dienst moeten bezichtigen.
Thans is het gebouw bijna ka
en klaar, na drie jaar bouwens, in
bruik genomen
In rustige rust staat het Jaar op 7ij
eentje, niet met de zwaarte van ee
blok, wat de aardige torentjes en de v<
genheid ook gepakt zijn in rood vloei- I de dekens half droog zijn. moeten zij 0nOntbeerlijk deel van een «root
papier. Daarvoor knipt men eerst afgenomen, uitgeklopt en met het an- hee] dal medehielp om d
dere emd weer opgehangen worden. schouw6r <ie handeling duideü.
Dekens. Ui. mei gebruikt worden. ker mak Daarom moc5,
moeten in zacht papier gepakt wor
den. met een stukje kamfer om de mot
te weren.
Keereoi we thans tot het Festspiel
haus terug.
Wagners voornaamste reden
voor het bouwen van een geheel
nieuwen schouwburg was d!e plaat
sing van het orkest, waaruit bi.ina
alle andere bijzonderheden vanzelf
voortsproten. Het. gezicht van die
strijkende en blazende menigte
van den dirigent, die hoog boven *e hooge ramen voorkomen, maar pk
een groote stevigheid, beeld van
Rijkspostspaarbank zelve.
Het komt ons voor. dat de rijksbt nv
meester, de heer Knuttel, zonder d;
hij zi' ii heeft gepijnigd met stijlleer.ie
practisch heeft gebouwd, een nieeuin
die door de ambtenaren van -len diens
welke wij spraken, gedeeld wordt,
dat den bouwer, den heer Albe»*?. di
werkte onder toezicht van den r:jK
opzichter Oomen, een wurd van i
orkest onzichtbaar worden, hetgeen
11 gevonden werd door het dieper te
stukjes carton van de grootte van een
kwartje. Neem nu stukjes rood vloei
papier, kreuk ze in elkaar en haal ze
later uit, zoodat ze op den vorm van
papaverbladen lijken. Aan ieder stukje
carton worden nu eenige van die bla
ren met lijm bevestigd, zoodat de vorm
lijkt op den vorm van een kopje even
als de bloem van- de papaver.
Zij, die het voorrecht hebben te wo
nen zoo, dat veel wilde bloemen in
hunne nabijheid te krijgen zijn, waar-
deeren meestal niet het voorrecht, dat
zij daarmee zooveel versieringen kun- - o i*.ieur.
nen aanbrengen. Helroode wilde klap. waarop Wagner zijn zestigste le-immers wilde zijn orkest voor paur
roozen, witte madeliefjes en wilde vensjaar intrad, werd duur den a toeschouwers onzichtbaar ten v
grassen wedijveren in schoonheid metmeester zelf de eerste steen van het e"- 1(T wat b,1J..een gewone
menige gekweekte bloem. Festspielhaus gelegd. De uitvoering
- door H. F R E IJ E R.
I plaatsen dan de toeschouwers. Men jover (ie uitvoering toekomt,
j meen© nu echter niet. dat met deze Het iniddeilstuk van ten gevel n
j verandering elk tooneel op de wii-|zl]n °reedcn toegang van grijze
ze van BajO-Hith zou zijn ingericht *teen' ovenals de «Jakken, oie .m
Zooals we reed? zeiden, kwamen het midde" de rood-bruine vleugel)
XI.
Op den 22e<n Mei 1872
den das
uit deze eerste afwijking weer an- j °n"a,,en' Zo° £eze£d- '<-ou r<ien we
dere voor, waarvan de voornaam 'lcht denkcn oau Heurendi.iha-.v... ,u
ste bij de inrichting der plaatset.dlgh nlW «erorm-l.
voor hei publiek te zoeken is. Waj "öo*- -1-
van Beethoven's negende sympnc-
Alles cadeau.
Een oude vrouw in Orkney werd
verdacht van in 't geheim whisky
te verkoopen. Zij woonde eenige
mijlen van de stad' af en de kom
miezen hadden dikwijls, maar te
vergeefs. getracht haar op he eter-
daad te betrappen. Een. jong kom
mies werd1 op die plaats aangesteld
en zei de. toen hem over haar ge
sproken werd dat hij haar wel
spoedig er in zou laten loopen.
Vroeg in den ochtend ging hij van
huis en tegen zeven uur was hij
aan, de woning van. de vrouw. Toen
hij binnenkwam, zag hij niemand,
maar bespeurende, dat er eene
schel op de tafej stond, schelde hij.
De oude vrouw kwam te voorschijn
en hij vroeg een glas melk. Eene
poos later schelde hij weer. en
vroeg of zij whisky had.
..Ja. mijnheer,' zeide zij. ..we
hebben nog wat in de flesch". en
zij zette die voor hem neer.
Hij bedankte haar en legde een
sovereign neer, dien zij aannam,
waarna zij de kamer uitging. Toen
hij zich bediend had. schelde hij
om kleingeld terug te vragen.
tooneelzaal onmogelijk is. Voor
eerst moesten alle plaatsen, die
zich op eenige hoogte aan de wan
den bevinden, verdwijnen, wan!
van' daaruit kon men natuurlijk ge
makkelijk in de onderaardsche or
kestruimte zien. Daardoor bleef
nog alleen dat over, wat wij als
stalles, partèrre en beneden loge?
kennen. In die ruimte werden nu
in gebogen lijnen amphitheaters-
gewijze achter elkander, de nlaat-
sen der toeschouwei's opgesneld,
zoodat ieder een onbelemmerd ge
zicht op het tooneel heeft. Uit den
„mystischen afgrond", zooals Wag-
Door de ruime vestibule, be wand me
kleurig Noorsch marmer - waarin ee
nissen zijn gedacht voor de Bus
I ien van H. M. de Koningin en Z.
HL Prins Hendrik der Ned"iJei
i komt men in de gang. die zic.i ovei
[geheele lengte van het gebouw
strekt, en die 05 M. lang is. De lo<
hier, zooals trouwens in alle gangen
I zijn van z.g. terrasso en bijna ouve;
slijtbaar. Uitzicht gevend op de
bule zijn een paar kamers voor bod
en concierge, in welke laatste een te
lefoontoestel is aangebracht,
afdeelingen door verschillende koppe
ling met elkaar verbinden kan.
Van de gang valt nog op 'e merken
dat de zoldering is gebouwd m kort
kruisbogen en volgens het syste :m
Monier, dat. zoo men weet, brandge
vaar buitensluit, en dat langs de wan
«D UUU ^CUl(,ü UC W Uill
ner zelf de ruimte voor het orkest (jeri zinnebeeldige en wapenvoorstel
Een Zuidpoolvaarder.
Dezer dagen is vertrokken een
Duitsche expeditie onder leiding van
professor Von Drigalski naar de Zuid
pool tot het doen van onderzoekingen.
De reis geschiedt aan boord van
een voor deze gelegenheid gebouwd
schip, dat den naam „Gansz" heeft
gekregen naar den Duitschen geleerde,
die zich in het bijzonder verdienstelijk
heeft gemaakt door de juiste bepaling
van de magnetische Zuidpool. Het vaar
tuig is te Kiel gebouwd «-* heeft van
te voren zijn proefvaarten met schitte
rend succes volbracht. Het is zeer sterk
gebouwd en wijkt belangrijk af van
gewone zeeschepen, wat vorm. afme
tingen en inrichting betreft. Het is van
hout, omdat alleen daardoor voldoen.
Het nieuwe directiegebouw
der Rijkspostspaarbank
te Amsterdam.
de stevigheid en veerkracht voor de jhët bijzonder versterkt door stalen
vaart door het ijs kan worden verkre- banden.
gen. De vorm is iets voller dan die j De lengte van de „Gansz" bedraagt
van Nansen's Noordpoolvaarder 51,25 M.. haar breedte 11.10 M. en haar
„Fram" en niet zoo afgepunt, omdat diepgang bij volledige uitrusting 4,8
een vorm als van laatstgenoemd schip M. Zij bezit een verplaatsing van 1450
niet geschikt is voor de zware stormen ton en is van kolen en voorraden voor-
en de hooge zeeën der Zuidelijke IJs- zien voor den tijd van 3 jaar en bevat
zee- gemakkelijke woon- en werklokalen
Stutten binnenin en de verlegging voor de deelnemers aan de expeditie:
van het tusschendek tot ongeveer in 5 geleerden, 5 officieren en 20 man der
de waterlijn zullen den te verwachten equipage Het voorschip bevat een
druk van het ij? sterken en voldoen- ruimte voor 50 poolhonden als bespan- of haar geld wel veilig zou zijn bij de
den weerstand bieden. Een drievoud!- ning voor 3 sleden. Rijkspostspaarbank,
ge beplanking van Amerikaansch pijn- Het schip heeft een machine van 500 Het verhaaltje werd juist door alle
boomenhout beveiligt het schip tegen P. K. en is als schoonerbark getakeld, (redacties opgenomen om de naïveteit, In den rechtervleugel bevinden zich
beschadiging door stooten van het ijs. terwijl alle lokalen electrisch verlicht omdat het zoo vermakelijk scheen, dat de uitgestrekte zalen, waar de admi-
De boeg en de achtersteven zijn nog in zijn. j er nog menschen worden gevonden. I nistratieve boekerij plaats heeft,
noemde, stijgen die klanken der
muziek op, daarbij nog zoodanig
gedempt, dat de stemmen' der zan
gers gemakkelijk boven de grootste
klankmassa's uitkomen.
In 1874 was het gebouw gereed;
in Juni 1875 hadden de eerste repe
tities voor den Ring plaats eerst
in Wagne-r's villa Wahnfried".
later in het Festspielhaus. Het or
kest bad! den beroemden violist
Wilhelmj tot concertmeester.
Toen [Wagnier1. aan Liszts arm bij
d;.e eerste- groot© repetitie den
schouwburg betrad, zong Betz, de
vertolker van de Wotanpartij. den
meester met diens eigen woorden
uit- Rheingold. (als Wotan den
burcht Walhall beschouwt) toe I
„Voleindigd is 't eeuwige werk 1
Daarna begonnen de repetities.
lingen zijn aangebracht van Rozen
burg
Aan de straatzijde van het gebouw
vindt men een spreekkamer, tevens bi
bliotheek, de „cantine", zooals de kof
fiekamer heet die alleen, in 't geheel
gebouw leelijk is nog een paar ka
mers van onderafdeelingen van dei
dienst en dan op de beide hoeken d
kamers van den directeur en den onder
directeur
Het is voldoende, dat de inrichtinj
van een der vertrekken in den breedi
beschreven wordt om een indruk te ge
ven van alles: De vloei' is zoo stevip
mogelijk van teakhout, evenals de deu
ren. De wanden zijn nog in olijfgroei
grondhehang, dat het al merkwaardig
do at.
Nog opgemerkt moet worden, dat het
geheele gebouw door middel van stoom
centraal verwarmd is en dat wijders
als in het post- en telegraafkantoor
b.v. overal electrisch licht ontstoken
kan worden.
Aan de achterzijde van het gebouw
en in de vleugels, vindt men verschil-
lende afdeelingsbureaux, als secreta.
Voor eenige weken circuleerde eenrie, kantoor van duplicaat-boekjes, al-
typisch berichtje door de bladen van gemeene zaken, de formulierkamer,
een vrouwtje, dat de naïeve vraag deed, waar zeer zorgvuldig in hokjes niet
minder dan 300 formulieren voor aller
lei doeleinden zijn onder dak gebracht,
kleedzaal, closets en urinoirs enz.
Schetsen van DEKA.
Een botsing.
Toen pa en moe voor veertien dagen
uit logeeren waren, brak de bui einde
lijk los.
Zóó was het gegaan.
Jans, die 20 volle jaren in de fami
lie diende, scheen niet te begrijpen
dat Pietje. Ger en Dik. nu mijnheer
Piet, mijnheer Gerard en mijnheer
Dirk waren geworden en de respec
tievelijke heeren Piet. Gerard en Dirk
vergaten wat Jans voor hen geweest
was toen zij nog als hulpelooze dreu-
nlessen rondwaggelden. en hoe na
tuurlijk 't was dat ze niet zoo opeens
dien ouderlijken toon kon opgeven.
Tot dusver had moe het evenwicht
bewaard. Die kon zoo zacht en over
redend tegenover de beide partijen
optreden, en elke kleine schermutse
ling eindigde altijd weer in vrede, al
thans zoo dacht ze. Maar 't was slechts
wapenstilstand geweest .hetgeen bleek
bij de telkens vlugger wederkeerende
reprises, en ook bij de onherstelbare
breuk die nu gekomen was.
Den eersten dag ging alles goed
de ernstige vermaning van moe bij het
afscheid nemen had althans zooveel
indruk gemaakt op de wraakzuchtige
gemoederen, dat in de twee vijande
lijke kampen gedurende de eerstvol
gende vier-en-twintig uur de nacht
er bij inbegrepen de meest volko
men kalmte heerschte. Toen kwam er
een licht voorbehoede-gevecht, geleverd
tusschen Jans en mijnheer Dirk. die
de jongste was. en op wien zij uit hoof
de van dien ook het meeste vat meen
de te hebben. Maar deze. ook niet van
gisteren .en zeer gestreeld door het
bondgenootschap met zijn© oudere
broeders, verdedigde zijne rechten met
hand en tand. daarbij zeer krachtig
bijgestaan door de twee anderen, "t
Eind was dat hij dien dag zijnde
midden in de week een schoone
boord nam.
Jans had aldus de nederlaag gele
den. Maar zij gaf den slag met woede
terug. Den ochtend hierop konden de
heeren Piet, Gerard en Dirk. ook zon
der veel moeite, constateeren dat hun
ne schoenen slechts even door den bor
stel waren gestreeld. Schoensmeer was
in zeer geringe, en laat ons zeggen, in
onvoldoende mate aangewend zoodat
de glans ten eenemale ontbrak.
Een diepe, verontwaardigings-rimpel
groefde het voorhoofd van mijnheer
Piet, toen hij er aan de ontbijttafel
met de anderen over sprak. Hij voelde
zich niet slechts collectief beleedigd.
maar vooral personeel. Wat! hij die
hier de oudste en dus de voornaamste
man in huis was. na pa, zou zich een
dergelijken smaad moeten laten wel
gevallen van een dienstmeid. Dat
nooit, riep hij met van Speyk. En
neen hij vloog niet in de lucht, maar
hij vloog naar de schel, en lang en
verwoed ging het geluid in de keu
ken. waar het een sardonisch glim
lachje op het breede gezicht van Jans
te voorschijn riep.
Ze werd wat dooveng, moet u we- i
ten!
Dat deed den emmer overloopen
Zelfs de lankmoedigste jongeling zou
zooiets niet langer hebben kunnen
dulden meenden ze zamen; Jans j
werd nv» geroepen, vlak bij haar ooi
en mijnheer Piet las haar eens flink
en ongezouten de les. Hij zei dat ze
misbruik maakte van de goedheid van
moe, en van haar positie als-twintig-1
jaar-gediend-hebbende dienstbode
boum! Dat ze blijkbaar den afstand
niet kende tusschen haar en de hee-
ren. nog eens boum! en dat zij zich op
een standpunt plaatste dat haar niet
paste, rata-tsjing-boum-boum! Maar
ik wil al deze wreedaardigheden niet
verder vermelden.
Zóóver had Jans niet gedacht dat
het komen zou. 't Was maar een beetje
plagen geweest, omdat die apen van
jongens zich hoe langer hoe meer gin
gen verbeelden, maar tot een hoogloo-1
pende ruzie had ze het niet willen la
ten komen na 20 trouwe dienstja
ren vooral niet nu die goeie mevrouw 1
weg was. Let wel. dit zei ze niet, ze 1
dacht het slechts. Uiterlijk kwam al
leen maar haar trots in opstand tegen
de gesproken woorden, die haar den
20-jarigen krans van het hoofd rukten.
Ze moest daar ferm tegen in, en be- J
vend van angst, zoo op het oog leek
het wel woede, zei ze: „Dan is 't maar
beter mijnheer, dat ikdat ik
't Wou er eerst niet uit, want het is
hard zoo na t-w-i-n-t-i-g jaren „dat
ik vertrek."
Even had ze nog hoop. dat de jon-
geheeren het nu zouden bijleggen, en
zouden erkennen tegenover haar,
vrouw-op-leeftijd dat ze ongelijk
hadden gehad.
Maar mijnheer Piet zei bot daarop:
„Ja. dat denk ik ook, en hoe eer hoe-
liever. Dan vindt moe als ze terug
komt. ten minste een schoon huls!"
Brrrrrj dat ging haar tot door d'r
ziel. hoor. van onder tot boven. Zoo
hard had zij niet gedacht dat Piet
ooit kon worden. Als kleine jongen
wou hij wel eens katten en honden
slaan, of vliegen de pooten uittrekken,
maar zóó. en tegen een oud mensch!
Tranen kwamen in haar oogen,
maar voor de heeren het zien konden,
draaide zij zich om, en Rep spoorslags
naar haar zolderkamertje. Daar huil
de zij eens flink uit. en vertrok toen.
Ze was nou in geen stemming om haar
goed in te pakken, en bovendien had
den de jaren haar huishoudentje nogal
uitgebreid, "t Heele vertrekje was ge
vuld met souvenirs, cadeautjes die zij
had gekregen bij verschillende gele
genheden. van mijnheer en van me
vrouw en ook van de jongens toen
die nog klein en lief waren. Dien
nacht sliep ze bij een zuster, die er
schande over riep, maar aan wie zeer
krachtig het zwijgen werd opgelegd,
onder verbod om er met iemand over
te spreken.
En de heeren?
Die straalden van glorie, na hun
luisterrijke overwinning. Zooveel ja
ren hadden ze de tyrannie al moeten
dulden, dat ze verruimd ademhaalden,
nu zij zich van die knellende banden
ontslagen hadden?
Neen. toch niet! Ze zaten tamelijk
sip le kijken. Alle drie. en Piet voel
de zeer zwaar de verantwoordelijkheid
van belhamel te zijn. 't Was geen
vroolijke geschiedenis, om aan moe te
vertellen, dat begreep hij.
't Denkbeeld achtervolgde hem den
geheelen dag op kantoor, waar hij
jongste bediende was; en ook de an
deren. die in de vierde en de vijfde
klasse van de Handelsschool zaten,
voelden iets zwaar van binnen, alsof
zij het een of ander niet verteren kon
den. Dat werd 's middags letterlijk het
geval met hun drieën. Te zamen deden
zij zoo'n beetje den dienst, dien Jans
twintig jaar had vervuld, en natuui--
lijk ging het hun niet zoo gemakkelijk
af als haar.
De postelein, die ze flink in het w*a-
ter opzetten, wilde geen postelein wor
den, maar vertoonde verschijnselen
van groentesoep, terwijl de aardappe
len gebakken uit de pan kwamen, hoe
wel ze er in waren gedaan met het
kennelijk opzet, ze te kooken. Daarom
aten ze maar brood met suiker, en als
toegift ham.
's Nacht rolde mijnheer Gerard uit
bed met de dekens om zich heen,
waarin hij zich gewikkeld had, want
van opmaken was geen sprake ge
weest. en mijnheer Dirk had zeer on
rustige droomen. doordat zijn beenen
bloot lagen, en zijn hoofd verslingerd
was in de dekens, die zich als met
opzet aan het hoofdeinde van het bed
opstapelden. Mijnheer Piet maakte
van den nood een deugd, en bracht
een ellendigen nacht door op de ca
napé, met een plaid over zich heen.
De nieuwe dag bracht natuurlijk
I nieuwe rampen. Mijnheer Piet duikel
I de in hoogst eigen persoon van de traj
af, met een emmer vuil water, en mijn
i lieer Gerrit scheen zich tot taak te
stellen alle mogelijke glazen te bre
ken. 't Was een zeldzaamheid als je
j geen geluid van tot scherven vallend
glaswerk hoorde. In dien tusschen-
tijd brandde mijnheer Dirk zijne vin
gers met de melk. die op het \uur
stond, en plgtseling omhoog rees.
't Werd hun te benauwd. Ongelijk
erkennen, neen daar kreeg je hen niet
toe. Maar je had zoo'n Jans toch wel
noodig. Anders zouden er wellicht nog
vandaag dingen gebeuren, waavva
de gevolgen niet te overzien waren.
'Mijnh. Gerrit dacht er zeer hevig over
en dwaalde een kwartier voor kan
toortijd zoo ongemerkt den kant uit
van Jans. Hij vermoedde wel dat ze
bij haar zuster zou zijn. Jans och
het toeval komt ons armen sterveilngen
toch maar vaak aardig te hulp Jans
wandelde juist ook. Ze wou toch eens
zien hoe die drie het maakten. Wat
er verhandeld werd meldt de geschied
schrijver niet, en noch Jans noch mijn.
heer Gerrit hebben ooit uit de school
geklapt. Zij deden beiden alsof ze de
overwinning hebben behaald.
Maar een feit is dat Jans nog dien
zelfden middag haar feestelijken in
tocht deed. en dat de jongens, pardoü
de heeren, haar dien avond tracteer-
den op taartjes en warme punch.
Waaruit gij begrijpen zult dat de
twist was beslecht. Moe heeft er nooit
wat van geweten, en vond bij haar
thuiskomst de meest volkomen har
monie.