Licht en Schaduw. Rubriek voor Dames. FEUILLETON. Verrassend. Een loodgieter had eenige repa raties te doen in de keuken van een doofstommengesticht. en na dien man gezegd te hebben, wat de kar wei was. liet de directeuir hem aan zijn werk. Zonder een oogenblik tijd te verliezen, ging de werkman aan den gang. maar het speet hem natuurlijk, dat hij niet met hei vrouwelijk personeel en met geen van allen om hem heen een praa'jo kon maken- Toen 's avonds die karwei wasj afgeloopen. nam hij zijn kist met gereedschap op zijn schouder en i zou juist heengaan, toen eene fris- sche. blozende dienstmeid, mei een paar heldere oogen. lachend de aan merking maakte ..Wed. jij bent de stilste loodgie ter. dien we hier ooit gehad heb ben." ..Goede Hemel I" riep hij uit en liet van verbazing zijn gereedschap bijna vallen ..ik dacht, dat jelui hier allemaal doofstom waartEn toen de arme vent neerslachtig heenging, hoorde men hem treurig mompelen: .0. dat is toch al te hard een heelen dag verspild." Leergeld betaald. ,,Red mijl red mij!" riep een j vrouw, op het punt van te verdrinr I ken, terwijl zij haar hoofd bovenj water hield door zich aan eene voorbijdrijvende nlank vast te grij pen. ..Met uw verlof." antwoordde op haar hulpgeroep een man. die op den oever stond. ..maar ge moet wèl weten, dat ik een getrouwd man met zeven kinderen ben." ..Ja. ja: red mij gilde zij. Dus geen kuren vain in mijn ar men vallen en mii uw redder noe men. niet waar?' ..0, neen. neen ..En niet volstrekt met mij wil-: len trouwen om mijn heldhaftig gedrag „Neen. neen red mij maar „Daar gaat-ie dan zei hij, zijne jas neerwerpende. „Ziet ge", ver-1 klaarde hij. even voordat hij in het water sprong, ik ben éénmaal door een van die streken gevangen, en zoo komt het. dat. ik getrouwd ben daarom ben ik tegenwoordig een beetje voorzichtig." Klei ngeld terug, m i j nhee r zei de de oude vrouw ..er is geen kleingeld terug te geven. We heb ben ""een vergunning. Wat we ge ven. dat geven we cadeau; wat we krijgen, nemen we als cadeau aan; dus goeden dag, mijnheer." De kommies ging met een langen neus heen. maar had' alweer ge leerd. In dezen tijd. nu een overvloed van groen en bloemen onze tuinen siert, kunnen wij naar hartelust toegeven aan onze echt vrouwelijke begeerte tot. bloemenversieringen in de kamer. Zij wier tuin een srrooten bloemen- voorraad beeft, kunnen daarvan naar hartelust afnemen; zij kunnen met Jantje uit Van Alphen's versje zingen: „Aan een boom zoo vol geladen, mist men vijf, zes pruimpjes niet!" Aan wie maar een kleine bloemen- schat ten dienste staat, zijn dikwijls van oordeel, dat zij er meer aan heb ben als bouquetten in hunne kamers, omdat dan de schoonheid van iedere bloem afzonderlijk meer tot haar recht komt. In deze maand kan men vooral veel eer inleggen met bouquetten pa pavers. De roode papavers met zwarte hart jes vooral doen eenig mooi als versie ring op tafel. De elegante vorm van blaren en daarbij de lang behaarde ste len doen het hunne om het effect te verhoogen. Mooie grassen als achtergrond en dan losjes met eenige papavers saam- gebonden in een slanken vaas zijn zij een elegante versiering. Ook voldoen enkel een paar van deze bloemen met lange stelen in een nau we vaas uitstekend, maar dan moeten de bloemen bepaald groot en onberis pelijk gaaf zijn. Ook als tafelversiering kunnen de papavers een bijzonder goed effect maken; van de helder witte tot de wanu-roode bloemen zijn zij bijzon- der geschikt om in slingers op tafel gelegd te worden. Alle verdere ver- siering op tafel moet dan zooveel mo- gelijk in de kleur van de bloemen zijn. I bijv. lichtschermpjes om den kande- j laar van licht rood crêpe papier; strik- ken van dezelfde kleur aan het pièce de milieu. De kaartjes voor de me- nu's kunnen ook in dezelfde kleur zijn. met witte letters' bedrukt en in den vorm van papaverbladen. De bonbons kunnen voor die gele- Wollen dekens moeten niet vaker I mie. gaf aan de plechtigheid een I die de Rijkspostspaarbank niet kei dan eens per jaar gewasschen wor-1 bijzondere wijding den, want te menigvuldig wasschen nen als een inrichting „zoo solide Reeds eenig© maanden vroegerde Bank." maakt ze dun. Kies een helderen dag. j was Wagne-r voorgoed te Bayreuth 1 En wanneer er nog luitjes worde als het weder standvastig is, zoodat komen wonen, eerst in een hotel, 'gevonden, die het in- en kerngezone dezer prachtige rijksinrichting betwi de dekens op één dag kunnen worden later in zijn villa ..Wahnfried' gewasschen en door de zon volkomenwaar dj© eerste repetities voor den gedroogd, voordat, zij weer in gebruik R^g werden gehouden. genomen of opgepakt worden. Giet in een tobbe een halve kan amoniak en overgiet den deken met water, zoodat hij geheel onder ligt. Druk daarna de deken tegen de wand van de tobbe en pers haar overal, maar ze mag vol strekt niet tusschen de handen ge wreven worden. Spoel dan de deken nog eens in frisch warm water na, wrm- ze uit in een machine, schud ze en hang ze uit om te drogen. den. vloer van het tooneel uitsteekt Als de dekens uithangen ont te dro-den (««schouwer alle illusie gen zal er telkens in de hoeken een ontnemcn Hier imm6re diendi verzameling water komen, dat moet „rkest met bereiding van er af en toe uitgeknepen worden. Als 2angkun6tenaa„ hier was he, felen, dan hadden zij met ons eens h nieuwe gebouw moeten zien, dan ha den zij eens met ons, geleid door ce vriendelijken ambtenaar, den geheele dienst moeten bezichtigen. Thans is het gebouw bijna ka en klaar, na drie jaar bouwens, in bruik genomen In rustige rust staat het Jaar op 7ij eentje, niet met de zwaarte van ee blok, wat de aardige torentjes en de v< genheid ook gepakt zijn in rood vloei- I de dekens half droog zijn. moeten zij 0nOntbeerlijk deel van een «root papier. Daarvoor knipt men eerst afgenomen, uitgeklopt en met het an- hee] dal medehielp om d dere emd weer opgehangen worden. schouw6r <ie handeling duideü. Dekens. Ui. mei gebruikt worden. ker mak Daarom moc5, moeten in zacht papier gepakt wor den. met een stukje kamfer om de mot te weren. Keereoi we thans tot het Festspiel haus terug. Wagners voornaamste reden voor het bouwen van een geheel nieuwen schouwburg was d!e plaat sing van het orkest, waaruit bi.ina alle andere bijzonderheden vanzelf voortsproten. Het. gezicht van die strijkende en blazende menigte van den dirigent, die hoog boven *e hooge ramen voorkomen, maar pk een groote stevigheid, beeld van Rijkspostspaarbank zelve. Het komt ons voor. dat de rijksbt nv meester, de heer Knuttel, zonder d; hij zi' ii heeft gepijnigd met stijlleer.ie practisch heeft gebouwd, een nieeuin die door de ambtenaren van -len diens welke wij spraken, gedeeld wordt, dat den bouwer, den heer Albe»*?. di werkte onder toezicht van den r:jK opzichter Oomen, een wurd van i orkest onzichtbaar worden, hetgeen 11 gevonden werd door het dieper te stukjes carton van de grootte van een kwartje. Neem nu stukjes rood vloei papier, kreuk ze in elkaar en haal ze later uit, zoodat ze op den vorm van papaverbladen lijken. Aan ieder stukje carton worden nu eenige van die bla ren met lijm bevestigd, zoodat de vorm lijkt op den vorm van een kopje even als de bloem van- de papaver. Zij, die het voorrecht hebben te wo nen zoo, dat veel wilde bloemen in hunne nabijheid te krijgen zijn, waar- deeren meestal niet het voorrecht, dat zij daarmee zooveel versieringen kun- - o i*.ieur. nen aanbrengen. Helroode wilde klap. waarop Wagner zijn zestigste le-immers wilde zijn orkest voor paur roozen, witte madeliefjes en wilde vensjaar intrad, werd duur den a toeschouwers onzichtbaar ten v grassen wedijveren in schoonheid metmeester zelf de eerste steen van het e"- 1(T wat b,1J..een gewone menige gekweekte bloem. Festspielhaus gelegd. De uitvoering - door H. F R E IJ E R. I plaatsen dan de toeschouwers. Men jover (ie uitvoering toekomt, j meen© nu echter niet. dat met deze Het iniddeilstuk van ten gevel n j verandering elk tooneel op de wii-|zl]n °reedcn toegang van grijze ze van BajO-Hith zou zijn ingericht *teen' ovenals de «Jakken, oie .m Zooals we reed? zeiden, kwamen het midde" de rood-bruine vleugel) XI. Op den 22e<n Mei 1872 den das uit deze eerste afwijking weer an- j °n"a,,en' Zo° £eze£d- '<-ou r<ien we dere voor, waarvan de voornaam 'lcht denkcn oau Heurendi.iha-.v... ,u ste bij de inrichting der plaatset.dlgh nlW «erorm-l. voor hei publiek te zoeken is. Waj "öo*- -1- van Beethoven's negende sympnc- Alles cadeau. Een oude vrouw in Orkney werd verdacht van in 't geheim whisky te verkoopen. Zij woonde eenige mijlen van de stad' af en de kom miezen hadden dikwijls, maar te vergeefs. getracht haar op he eter- daad te betrappen. Een. jong kom mies werd1 op die plaats aangesteld en zei de. toen hem over haar ge sproken werd dat hij haar wel spoedig er in zou laten loopen. Vroeg in den ochtend ging hij van huis en tegen zeven uur was hij aan, de woning van. de vrouw. Toen hij binnenkwam, zag hij niemand, maar bespeurende, dat er eene schel op de tafej stond, schelde hij. De oude vrouw kwam te voorschijn en hij vroeg een glas melk. Eene poos later schelde hij weer. en vroeg of zij whisky had. ..Ja. mijnheer,' zeide zij. ..we hebben nog wat in de flesch". en zij zette die voor hem neer. Hij bedankte haar en legde een sovereign neer, dien zij aannam, waarna zij de kamer uitging. Toen hij zich bediend had. schelde hij om kleingeld terug te vragen. tooneelzaal onmogelijk is. Voor eerst moesten alle plaatsen, die zich op eenige hoogte aan de wan den bevinden, verdwijnen, wan! van' daaruit kon men natuurlijk ge makkelijk in de onderaardsche or kestruimte zien. Daardoor bleef nog alleen dat over, wat wij als stalles, partèrre en beneden loge? kennen. In die ruimte werden nu in gebogen lijnen amphitheaters- gewijze achter elkander, de nlaat- sen der toeschouwei's opgesneld, zoodat ieder een onbelemmerd ge zicht op het tooneel heeft. Uit den „mystischen afgrond", zooals Wag- Door de ruime vestibule, be wand me kleurig Noorsch marmer - waarin ee nissen zijn gedacht voor de Bus I ien van H. M. de Koningin en Z. HL Prins Hendrik der Ned"iJei i komt men in de gang. die zic.i ovei [geheele lengte van het gebouw strekt, en die 05 M. lang is. De lo< hier, zooals trouwens in alle gangen I zijn van z.g. terrasso en bijna ouve; slijtbaar. Uitzicht gevend op de bule zijn een paar kamers voor bod en concierge, in welke laatste een te lefoontoestel is aangebracht, afdeelingen door verschillende koppe ling met elkaar verbinden kan. Van de gang valt nog op 'e merken dat de zoldering is gebouwd m kort kruisbogen en volgens het syste :m Monier, dat. zoo men weet, brandge vaar buitensluit, en dat langs de wan «D UUU ^CUl(,ü UC W Uill ner zelf de ruimte voor het orkest (jeri zinnebeeldige en wapenvoorstel Een Zuidpoolvaarder. Dezer dagen is vertrokken een Duitsche expeditie onder leiding van professor Von Drigalski naar de Zuid pool tot het doen van onderzoekingen. De reis geschiedt aan boord van een voor deze gelegenheid gebouwd schip, dat den naam „Gansz" heeft gekregen naar den Duitschen geleerde, die zich in het bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt door de juiste bepaling van de magnetische Zuidpool. Het vaar tuig is te Kiel gebouwd «-* heeft van te voren zijn proefvaarten met schitte rend succes volbracht. Het is zeer sterk gebouwd en wijkt belangrijk af van gewone zeeschepen, wat vorm. afme tingen en inrichting betreft. Het is van hout, omdat alleen daardoor voldoen. Het nieuwe directiegebouw der Rijkspostspaarbank te Amsterdam. de stevigheid en veerkracht voor de jhët bijzonder versterkt door stalen vaart door het ijs kan worden verkre- banden. gen. De vorm is iets voller dan die j De lengte van de „Gansz" bedraagt van Nansen's Noordpoolvaarder 51,25 M.. haar breedte 11.10 M. en haar „Fram" en niet zoo afgepunt, omdat diepgang bij volledige uitrusting 4,8 een vorm als van laatstgenoemd schip M. Zij bezit een verplaatsing van 1450 niet geschikt is voor de zware stormen ton en is van kolen en voorraden voor- en de hooge zeeën der Zuidelijke IJs- zien voor den tijd van 3 jaar en bevat zee- gemakkelijke woon- en werklokalen Stutten binnenin en de verlegging voor de deelnemers aan de expeditie: van het tusschendek tot ongeveer in 5 geleerden, 5 officieren en 20 man der de waterlijn zullen den te verwachten equipage Het voorschip bevat een druk van het ij? sterken en voldoen- ruimte voor 50 poolhonden als bespan- of haar geld wel veilig zou zijn bij de den weerstand bieden. Een drievoud!- ning voor 3 sleden. Rijkspostspaarbank, ge beplanking van Amerikaansch pijn- Het schip heeft een machine van 500 Het verhaaltje werd juist door alle boomenhout beveiligt het schip tegen P. K. en is als schoonerbark getakeld, (redacties opgenomen om de naïveteit, In den rechtervleugel bevinden zich beschadiging door stooten van het ijs. terwijl alle lokalen electrisch verlicht omdat het zoo vermakelijk scheen, dat de uitgestrekte zalen, waar de admi- De boeg en de achtersteven zijn nog in zijn. j er nog menschen worden gevonden. I nistratieve boekerij plaats heeft, noemde, stijgen die klanken der muziek op, daarbij nog zoodanig gedempt, dat de stemmen' der zan gers gemakkelijk boven de grootste klankmassa's uitkomen. In 1874 was het gebouw gereed; in Juni 1875 hadden de eerste repe tities voor den Ring plaats eerst in Wagne-r's villa Wahnfried". later in het Festspielhaus. Het or kest bad! den beroemden violist Wilhelmj tot concertmeester. Toen [Wagnier1. aan Liszts arm bij d;.e eerste- groot© repetitie den schouwburg betrad, zong Betz, de vertolker van de Wotanpartij. den meester met diens eigen woorden uit- Rheingold. (als Wotan den burcht Walhall beschouwt) toe I „Voleindigd is 't eeuwige werk 1 Daarna begonnen de repetities. lingen zijn aangebracht van Rozen burg Aan de straatzijde van het gebouw vindt men een spreekkamer, tevens bi bliotheek, de „cantine", zooals de kof fiekamer heet die alleen, in 't geheel gebouw leelijk is nog een paar ka mers van onderafdeelingen van dei dienst en dan op de beide hoeken d kamers van den directeur en den onder directeur Het is voldoende, dat de inrichtinj van een der vertrekken in den breedi beschreven wordt om een indruk te ge ven van alles: De vloei' is zoo stevip mogelijk van teakhout, evenals de deu ren. De wanden zijn nog in olijfgroei grondhehang, dat het al merkwaardig do at. Nog opgemerkt moet worden, dat het geheele gebouw door middel van stoom centraal verwarmd is en dat wijders als in het post- en telegraafkantoor b.v. overal electrisch licht ontstoken kan worden. Aan de achterzijde van het gebouw en in de vleugels, vindt men verschil- lende afdeelingsbureaux, als secreta. Voor eenige weken circuleerde eenrie, kantoor van duplicaat-boekjes, al- typisch berichtje door de bladen van gemeene zaken, de formulierkamer, een vrouwtje, dat de naïeve vraag deed, waar zeer zorgvuldig in hokjes niet minder dan 300 formulieren voor aller lei doeleinden zijn onder dak gebracht, kleedzaal, closets en urinoirs enz. Schetsen van DEKA. Een botsing. Toen pa en moe voor veertien dagen uit logeeren waren, brak de bui einde lijk los. Zóó was het gegaan. Jans, die 20 volle jaren in de fami lie diende, scheen niet te begrijpen dat Pietje. Ger en Dik. nu mijnheer Piet, mijnheer Gerard en mijnheer Dirk waren geworden en de respec tievelijke heeren Piet. Gerard en Dirk vergaten wat Jans voor hen geweest was toen zij nog als hulpelooze dreu- nlessen rondwaggelden. en hoe na tuurlijk 't was dat ze niet zoo opeens dien ouderlijken toon kon opgeven. Tot dusver had moe het evenwicht bewaard. Die kon zoo zacht en over redend tegenover de beide partijen optreden, en elke kleine schermutse ling eindigde altijd weer in vrede, al thans zoo dacht ze. Maar 't was slechts wapenstilstand geweest .hetgeen bleek bij de telkens vlugger wederkeerende reprises, en ook bij de onherstelbare breuk die nu gekomen was. Den eersten dag ging alles goed de ernstige vermaning van moe bij het afscheid nemen had althans zooveel indruk gemaakt op de wraakzuchtige gemoederen, dat in de twee vijande lijke kampen gedurende de eerstvol gende vier-en-twintig uur de nacht er bij inbegrepen de meest volko men kalmte heerschte. Toen kwam er een licht voorbehoede-gevecht, geleverd tusschen Jans en mijnheer Dirk. die de jongste was. en op wien zij uit hoof de van dien ook het meeste vat meen de te hebben. Maar deze. ook niet van gisteren .en zeer gestreeld door het bondgenootschap met zijn© oudere broeders, verdedigde zijne rechten met hand en tand. daarbij zeer krachtig bijgestaan door de twee anderen, "t Eind was dat hij dien dag zijnde midden in de week een schoone boord nam. Jans had aldus de nederlaag gele den. Maar zij gaf den slag met woede terug. Den ochtend hierop konden de heeren Piet, Gerard en Dirk. ook zon der veel moeite, constateeren dat hun ne schoenen slechts even door den bor stel waren gestreeld. Schoensmeer was in zeer geringe, en laat ons zeggen, in onvoldoende mate aangewend zoodat de glans ten eenemale ontbrak. Een diepe, verontwaardigings-rimpel groefde het voorhoofd van mijnheer Piet, toen hij er aan de ontbijttafel met de anderen over sprak. Hij voelde zich niet slechts collectief beleedigd. maar vooral personeel. Wat! hij die hier de oudste en dus de voornaamste man in huis was. na pa, zou zich een dergelijken smaad moeten laten wel gevallen van een dienstmeid. Dat nooit, riep hij met van Speyk. En neen hij vloog niet in de lucht, maar hij vloog naar de schel, en lang en verwoed ging het geluid in de keu ken. waar het een sardonisch glim lachje op het breede gezicht van Jans te voorschijn riep. Ze werd wat dooveng, moet u we- i ten! Dat deed den emmer overloopen Zelfs de lankmoedigste jongeling zou zooiets niet langer hebben kunnen dulden meenden ze zamen; Jans j werd nv» geroepen, vlak bij haar ooi en mijnheer Piet las haar eens flink en ongezouten de les. Hij zei dat ze misbruik maakte van de goedheid van moe, en van haar positie als-twintig-1 jaar-gediend-hebbende dienstbode boum! Dat ze blijkbaar den afstand niet kende tusschen haar en de hee- ren. nog eens boum! en dat zij zich op een standpunt plaatste dat haar niet paste, rata-tsjing-boum-boum! Maar ik wil al deze wreedaardigheden niet verder vermelden. Zóóver had Jans niet gedacht dat het komen zou. 't Was maar een beetje plagen geweest, omdat die apen van jongens zich hoe langer hoe meer gin gen verbeelden, maar tot een hoogloo-1 pende ruzie had ze het niet willen la ten komen na 20 trouwe dienstja ren vooral niet nu die goeie mevrouw 1 weg was. Let wel. dit zei ze niet, ze 1 dacht het slechts. Uiterlijk kwam al leen maar haar trots in opstand tegen de gesproken woorden, die haar den 20-jarigen krans van het hoofd rukten. Ze moest daar ferm tegen in, en be- J vend van angst, zoo op het oog leek het wel woede, zei ze: „Dan is 't maar beter mijnheer, dat ikdat ik 't Wou er eerst niet uit, want het is hard zoo na t-w-i-n-t-i-g jaren „dat ik vertrek." Even had ze nog hoop. dat de jon- geheeren het nu zouden bijleggen, en zouden erkennen tegenover haar, vrouw-op-leeftijd dat ze ongelijk hadden gehad. Maar mijnheer Piet zei bot daarop: „Ja. dat denk ik ook, en hoe eer hoe- liever. Dan vindt moe als ze terug komt. ten minste een schoon huls!" Brrrrrj dat ging haar tot door d'r ziel. hoor. van onder tot boven. Zoo hard had zij niet gedacht dat Piet ooit kon worden. Als kleine jongen wou hij wel eens katten en honden slaan, of vliegen de pooten uittrekken, maar zóó. en tegen een oud mensch! Tranen kwamen in haar oogen, maar voor de heeren het zien konden, draaide zij zich om, en Rep spoorslags naar haar zolderkamertje. Daar huil de zij eens flink uit. en vertrok toen. Ze was nou in geen stemming om haar goed in te pakken, en bovendien had den de jaren haar huishoudentje nogal uitgebreid, "t Heele vertrekje was ge vuld met souvenirs, cadeautjes die zij had gekregen bij verschillende gele genheden. van mijnheer en van me vrouw en ook van de jongens toen die nog klein en lief waren. Dien nacht sliep ze bij een zuster, die er schande over riep, maar aan wie zeer krachtig het zwijgen werd opgelegd, onder verbod om er met iemand over te spreken. En de heeren? Die straalden van glorie, na hun luisterrijke overwinning. Zooveel ja ren hadden ze de tyrannie al moeten dulden, dat ze verruimd ademhaalden, nu zij zich van die knellende banden ontslagen hadden? Neen. toch niet! Ze zaten tamelijk sip le kijken. Alle drie. en Piet voel de zeer zwaar de verantwoordelijkheid van belhamel te zijn. 't Was geen vroolijke geschiedenis, om aan moe te vertellen, dat begreep hij. 't Denkbeeld achtervolgde hem den geheelen dag op kantoor, waar hij jongste bediende was; en ook de an deren. die in de vierde en de vijfde klasse van de Handelsschool zaten, voelden iets zwaar van binnen, alsof zij het een of ander niet verteren kon den. Dat werd 's middags letterlijk het geval met hun drieën. Te zamen deden zij zoo'n beetje den dienst, dien Jans twintig jaar had vervuld, en natuui-- lijk ging het hun niet zoo gemakkelijk af als haar. De postelein, die ze flink in het w*a- ter opzetten, wilde geen postelein wor den, maar vertoonde verschijnselen van groentesoep, terwijl de aardappe len gebakken uit de pan kwamen, hoe wel ze er in waren gedaan met het kennelijk opzet, ze te kooken. Daarom aten ze maar brood met suiker, en als toegift ham. 's Nacht rolde mijnheer Gerard uit bed met de dekens om zich heen, waarin hij zich gewikkeld had, want van opmaken was geen sprake ge weest. en mijnheer Dirk had zeer on rustige droomen. doordat zijn beenen bloot lagen, en zijn hoofd verslingerd was in de dekens, die zich als met opzet aan het hoofdeinde van het bed opstapelden. Mijnheer Piet maakte van den nood een deugd, en bracht een ellendigen nacht door op de ca napé, met een plaid over zich heen. De nieuwe dag bracht natuurlijk I nieuwe rampen. Mijnheer Piet duikel I de in hoogst eigen persoon van de traj af, met een emmer vuil water, en mijn i lieer Gerrit scheen zich tot taak te stellen alle mogelijke glazen te bre ken. 't Was een zeldzaamheid als je j geen geluid van tot scherven vallend glaswerk hoorde. In dien tusschen- tijd brandde mijnheer Dirk zijne vin gers met de melk. die op het \uur stond, en plgtseling omhoog rees. 't Werd hun te benauwd. Ongelijk erkennen, neen daar kreeg je hen niet toe. Maar je had zoo'n Jans toch wel noodig. Anders zouden er wellicht nog vandaag dingen gebeuren, waavva de gevolgen niet te overzien waren. 'Mijnh. Gerrit dacht er zeer hevig over en dwaalde een kwartier voor kan toortijd zoo ongemerkt den kant uit van Jans. Hij vermoedde wel dat ze bij haar zuster zou zijn. Jans och het toeval komt ons armen sterveilngen toch maar vaak aardig te hulp Jans wandelde juist ook. Ze wou toch eens zien hoe die drie het maakten. Wat er verhandeld werd meldt de geschied schrijver niet, en noch Jans noch mijn. heer Gerrit hebben ooit uit de school geklapt. Zij deden beiden alsof ze de overwinning hebben behaald. Maar een feit is dat Jans nog dien zelfden middag haar feestelijken in tocht deed. en dat de jongens, pardoü de heeren, haar dien avond tracteer- den op taartjes en warme punch. Waaruit gij begrijpen zult dat de twist was beslecht. Moe heeft er nooit wat van geweten, en vond bij haar thuiskomst de meest volkomen har monie.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 6