Tweede Blad,
Een Man van Adel.
behoorende bij
„Haarlems Dagblad"
van
Maandag 19 Augustus 1901.
No. 5563
Haarlemsche Handels-
vereenig'ing.
Goedgek. bij Kon. Be-duit van
12 Nov. No. 22, 1899.
De Haarlemsche Handelsvereen. telt
thans ruim 650 leden, dat is veel, doch
niet genoeg. Elke winkelier, elke han
delaar, zijn belang begrijpende, moet
zich aansluiten. De contributie be
draagt slechts ƒ2.50,. terwijl de voor-
deelen groot zijn.
Rechtskundige adviseurs hee-
ren mrs. Th. de Haan Hugenholtz en
11. Ph. de Kanter, Spaarne 94, welke
gratis advies in handelszaken geven
aan de leden en voor hen gTatis optre
den in faillissementen.
Voor incasso's, door bemiddeling
der advocaten gedaan, wordt 5 be
rekend.
Bankiers der vereeniging zijn de
hccren Laane van Bemmel, Kruis
straat 51.
Alle brieven of aanvragen (ook opga
ven voor het lidmaatschap) moeten ge
richt worden aa nhet bureau der ver
eeniging, 22 aLnge Begijnestraat.
Het is ons gelukt eene overeenkomst
te sluiten, waardoor het mogelijk is
•H.H. leden nauwkeurige informaties
te verschaffen omtrent alle firma s in
Nederland. T
De kosten dezer informaties bedra
gen 60 cents per adres, plus 5 cents
voor porto, en moeten vooruit betaam
worden aan liet bureau. Informatien
naar binnen de stad wonende perso
nen gratis.
Ruim 650 informatiën en rechtskun
dige adviezen werden in het afgeloo-
Den jaar verstrekt.
In April. Mei en Juni zi]n 72 vorde-
ringen tot een bedrag van f -boi.ib
betaald. 25 vorderingen worden afbe
taald, 28 vorderingen zijn uitgesteld.
Voleens artikel 7 (jjent het Geheim
der Maandlijsten ongeschonden be
waard' te blijven.
H.H. Leden worden er op attent ge
maakt, dat pretentiën, buiten de stad
in te vorderen, niet worden behan
deld. tenzii mrto-vergoeding (19 ctsj
is bijgevoegd.
Het Bureau der vereeniging is geves
tigd 22 Lange Begijnestraat en is ge
opend iedcren werkdag van 's morgens
9 lot. 1 en 's middags van 2 tot 4 uur.
Dagelijks is een der bestuursleden
aanwezig en bereid' tot het geven van
alle gewenschte inlichtingen en wel
Maandag en Vrijdag van 11 12 uur
v.m., de overige dagen van 6 4 n.m.
Iets uit liet Bijenleven.
Zi.jt ge wel eens in een bijenkorf ge
weest?
Een lichte huivering "overvalt u al,
en onwillekeurig grijpt ge naar uw
hand of wang, en indien ge veel ver
beeldingskracht bezit voelt ge reeds
den steek van zulk een gevreesd dier
tje.
Voor dien angst bestaat echter in
derdaad' weinig reden. De bijen laten
den mensch, vooral wanneer hij niet
in hun vliegrichting is meestal met
rust, totdattotdat de domme
mensch de vijandelijkheden zelf be
gint door zenuwachtig te slaan en zoo
de nijvere bijtjes boos maakt.
Heel dicht in de buurt hier, bij
Santpoort, is een groot bijenpark, een
bijenpark van den heer F. Aug. Kel-
ting. In de Augustus-aflevering van
,.De Hollandsche Revue" is een ka
rakterschets aan dezen beroemden ijm-
ker gewijd en tevens heel veel merk
waardigs omtrent het bijenleven me
degedeeld.
De heer Netscher beschrijft het le
ven in een observatiekorf, waarin een
nieuwe kolonie huist, die met de ko
ningin de moederkorf pas verlaten
heeft, aldus:
Ddér zit de Koningin.
Door een grooten stoet werkbijen
voorafgegaan en gevolgd, doet ze een
wandeling langs de raten, die boven
aan met honing zijn gevuld of als
bijen-broodmagazijnen in gebruik
zijn genomen, maar die overigens leeg
staan te wachten, om straks als bijen
wieg dienst te doen.
Voortdurend wordt ze op de wan
deling door den korf geliefkoosd, ge
likt en geschuierd door de gedienstige
lijfwacht, met het lekkerste voedsel
volgestopt, soms letterlijk gedragen en
omhoog gelild. Eindelijk staat de ko
ningin stil voor een leege cel. Droo-
merig, als in gedaenten verzonken,
of wel eerbiedig en vol spannig. gaan
de werkbijen een paar voetstappen te
rug. De koningin dringt de cel bin
nen .onderzoekt met tong en sprieten,
of alles zindelijk en behoorlijk is afge
werkt, komt terug, doet eenige pas
sen en brengt nu achterultloopend het
achterlijf in dezelfde cel, en daar, zoo
diep mogelijk, legt zij haar eerste
eitje. Een klein wit, krom boontje
van 2 m.M.
Nauwelijks hebben eenige der stil
toekijkende bijen dit gezien of één
dringt de cel binnen, verschikt of ver
schuift zoo noodig iets aan het eitje,
dat meest overeind staat, en brengt
er een druppeltje water met bijen
brood achter als eerste voedsel voor
de toekomstige bijenbewoonster.
Intusschen heeft de koningin al een
tweede en derde cel van een eitje
voorzien, ook deze worden dadelijk
verzorgd door de achteraankomende
kindermeisjes, terwijl de voorste bijen
van de lijfwacht de koningin steeds
mef sprieten en tong liefkoozen en
weder voedsel trachten in te stoppen,
als om haar aan te moedigen voort
te gaan met het zoo goed begonnen
werk.
En het gaat geregeld voort; als een
dozijntje vol is, rust de bijenmoeder
even en dan maar weer verder, tot
alle leeg£ cellen een ei hebben gekre
gen, 1000 ja soms 2000 eitjes legt de ko-
ningin op één warmen zomerschen
dag, als ze pas met haar taak begint.
Na vier dagen komt uit het ei een
wezentje ,dat niets van een bij heeft:
een wit wormpje, een pootlooze, oog-
looze, ja, zelfs aarslooze larve of ma
de. En nu eerst komt de drukte voor
de korfbij aan. Een groot aantal heeft
verbazend hard te wei-ken, om aan de
maden den mond, de eenige opening
van de liulpelooze jonggeborene, te
stoppen; eerst blijven de witte mon
stertjes nog wat achterin, maar spoe
dig wringen ze zich naar voren en uit
elk van de duizenden waskokertjes
steekt een bekje, dat maar steeds door
gevuld moet worden.
Eten, eten en nóg eens eten van den
morgen tot den avond doet de made,
en wat er in komt, blijft er in.
In een dag of zeven ,acht, is het
diertje dan ook zóór gegroeid dat het
de cel bijna vult; het lust misschien
nog wel meer, maar de kindermeisjes
vinden, djat hetzoo al welletjes is;
zij maken een eind aan het gezeur,
door de wieg van de larve eenvoudig
te sluiten met een dekseltje van was
of voorwas. Dit dekseltje is meestal
naar buiten eenigszins bol, als 't larfje.
dat nog een grijze worm lijkt, voor
zijn dagen wat groot is uitgevallen.
En in haar gesloten kluis spint deze
hu een dun zijden behangsel tegen de
wanden van die cel, waarin ze zich
verpopt; een dag later ligt er in de cel
een onbeweeo--- a.is --"widhouwd
diertje, waaraan al zoowat te zien is
wat het worden zal. Wie wel eens een
mieren-cocon, „miiierenei" zeo-cen de
meeste menschen. heeft geopend en de
pop ex-in gezien, kan er zich ook een
voorstelling van maken, hoe een bijen
pop er uitziet. En wie 't niet gedaan
heeft, moet het den eersten keer den
beste, dat hij een mierennest in liet
bosch vindt, dan maar eens loen.
Een week ongeveer, onder gewone
omstandigheden, blijft de pop of lm-
ennimf roerloos liggen. Dan scheurt
op den rug de pophuid en uit het hul
sel kruipt een werkbij, nu nog week
en grijs en vochtig. Dadelijk bijt ze
met haar kaken het deksel door en
strompelt waggelend' langs de raat.
Meteen zijn ook de kindermeisjes bii
de hand, om steun en voedsel te ver-
leenen. En pas is de nieuwe burgeres
goed droog, of haar wordt te kennen
gegeven, wat ze trouwens ook wel zelf
gewaar zou worden, dat ze niei voor
liaar pleizier op de wereld is en niet
om harentwil gevoed en op de been is
geholpen. 7^ krijgt werk: wasbrokjes
vei-zamelen en opbergen, larven voeren
en cellen reinigen: dat. is het jon miaat-
jes-werk. Eerst als zij wat ouder en
wijzer is, mag ze mee naar buiten, om
stuifmeel en honing te verzamelen.
Vroeger meenden de ondierzoekers. dat
er twee of drie soorten werkbijen wa
ren, waarvan de eene het huiswerk
moest doen en het vlieggat oewaken.
terwijl de andere buiten den korf werk
vond. Maar 't is gebleken, dat dit niet
het geval is; de iongste b"en '-erken
eerst thuis; als ze een dag of veertien
oud zijn, vliegen ze uit en haar postje
wordt door andere jongelui, die intus
schen uitgekomen zijn, overgenomen.
Dat uitkomen van bijen gaat in i,un-
stige zomers geregeld voort. Pa; is een
bij uit de cel, of een werkster ruimt die
op: pophuidi, wasbrokjes van iet dek
seltje, alle onreinheid wordt zrrgv.l
(lig verwijderd, maar het zijden be-
hangseltje blijft. Elke volgende bewo
ner van de cel spint er een nieuw tegen
aan, zoodat de cel met elk geslacht iets
kleiner wordt, en daarmee ook de bij,
die er in wordt geboren. Bovendien
wordt die wand door den tüd en al die
weefsels van fraai wit, donkerbruin of
bijna zwart. Zulke oude, zwarte was
tafels geven door het bijgemengde
spinsel natuurlek ook was van minder
kwaliteit; daarom laten de bi i en hou
ders ze niet gaarne te lang in den korf.
en ook al. omdat - liever crootero cn
sterkere bijen hebben dan de kleine
uit zeer oude raten.
Maar in onzen korf is alles nieuw
en de meeste wastafels z"n werkelijk
nog zoo wit als was; toch wordt het al
een beetje vol, de zomer is ook zoo
vruchtbaar en zoo warm, 't is zoo'n
buitengewoon bloemenjaar, dat de
bijtjes met den honing geen raad we
ten; alle potjes zijn boordevol, ja. de
ijver van sommige werksters zóó
groot, dat om maar plaats te heb
ben voor den honing, de bijeneieren
en soms de larven uit de cellen gooien
en den honig in de leege wiegen der
slachtoffers uitstorten.
Getrouwd: C. Sman en C. Swart. S.
Heilig en C. Groen. J. Kok en G. Wit
haar. A. van Noordt en H. E. Ockeinen.
Bevallen: M. MooijBleeker d. M.
W. G. van BazelOorschot, d. M. Bra-
merKrap, d.
Overleden: J. Kossen, 1 m M. Rem
mers 2 m. J. M. Daans, 4 w. F. J. Mar
den politieagent heen, bleef draai
en, waard'oor dic-zo geheel ingeslo
ten was, zoodiat hij met die sabel,
na behoorlijke sommatie», ei' zich
doorgeslagen heeft." Drie burgers
verleenden flink assistentie bij dit
verrassende geval.
gadant, 26 j., A. Sinnige, 37 j.,
Limbach, 5 j. J. Mooij, 2 j.
J. G.
Haarlemmerliede en
Spaarnwonde.
Ondertrouwd: J. Boeregeest en A J.
v. d. Putte.
Bevallen: A. van Vark-van der Stelt z.
Spaarndam.
Bevallen: A. F. Vissei-Kipperman z.
B innenland.
Stadsnieuws
29ste jaarvergadering van de
Vereen, voor Godsdienst
onderwijzers bij de Ned.
Herv. Kerk.
Men schrijft ons
Onder lleidinig van den voorzitter
des hoofdbestuura. die hr. JBeu-
mor, vergaderde Donderdag jl, in
het 'Brongebouw in den Hout al
hier, bovengenoemde vereeniging,
die ben 10 uur op gebruikelijke wij
ze ge-opent werd. Uit liet verslag
van den secretaris en penningmees
ter bleek dat die vereeniging zich
in bloeiende toestand mag verheu
gen, en financiën gunstig te noe
men zijn.
De volgens het rooster aan de
beurt van aftredende liestuurders,
die H.H. J. Bieiumer, liid van het
hoofdbestuur, en, J. F. Be-wiers, be
stuurder vani het fonds biji overlij
den, werden m-et algem-eenie stem
men herkoaen.
Implaats! van wijten de heer J. H.
Raabe, voorzitter van het fonds,
weid' de heer N. de Bode, van Zwol
le gekozen. All'e namen hunnie be
noeming aan.
De volgende jaarvergadering zal
te Zwoill'e worden gehouden.
Het ledental der vereeniging voor
G. O. bedraagt bij de sluiting van
het boekjaar 146.
In de namiddag-vergadering werd
verslag uitgebracht van de verle
den jaar opgerichte zijtak der ver
eeniging genaamd „Simeon", wel
ke ten dbeil heeft, oiudlem -en zwak
ken G odisdii en stlomdleirw i j-zers1te on
dersteunen als zij1 niiiet mieer voor
hunnen arbeid geschikt zijn. In
aanvankelijke bloei verheugt zich
dezen zijtak der vereieniging.
Volgens de Agenda werden een
viertal punten besproken, nadat
zij door onderscheidlene sprekers
waren ingediend geworden. Zeer
levendig waren de. discussion- die
daarna gehouden werdleni, en die
getuigden van opgewekt held' en le
vendigheid, zoodat men veilig mag
ooinistateieren dal deze samenkomst
belangrijk wais- tie noemen, en de
fijid tekort -schoot om alle punten,
die o-p de Agenda voorkwamen te
behandelen. De onverbiddelijke
tijd' liet echter niet toe langer sa
men te blijven. Gelijk de vergader
ring geopend1 was werd ze ook we-
dier door den voorzitter gesloten,
na een woord' van dank aan alle
aanwezigen gebracht te hebben,.
Holl. Electrische spoorweg
De heer T. Sanders schrijft:
,,In verschillende bladen komt een
bericht voor als zoude door mij aan
de H. IJ. S. M. zijn overgedragen de
concessie voor den locaalspoorweg
AmsterdamHaarlem.
Dit bericht is geheel onjuist, zooals
uit het volgende moge blijken.
„Bovengenoemde concessie werd
aan mij in 1897 door de Regeering
verleend en werd in 1898 door mij
overgedragen aan de Hollandsche
Electrische Spoorweg-Maatschappij
die in Juni van dat jaar werd opge
richt, met het doel om o. m. ook bo-
vengenoemden spoorweg te bouwen en
te exploiteeren.
„Thans zijn de aandeelen van bo
vengenoemde Maatschappij door de
H. IJ. S. M. gekocht, welke transactie
echter is geschied buiten mijne mede
werking en zonder mijne voorkennis."
Het hospitaal-kerkschip ,,De Hoop"
is te Leith binnengevallen. Alles wel.
Op heeterdaad betrapt.
Eeu nogal grappig gerucht doet te
Amsterdam de ronde, dat zoo het al
niet waar mocht zijn, toch te aardig is
bedacht om er geen meldin- van te
maken.
Een der hooggeplaatste politie-be-
ambten bevindt zich buiten de stad met
verlof. Een paar nachten -eleden wordt
in zijn huis licht ontdekt Dat moeten
inbrekers zijn, is de, vooral in dezen
tijd, voor de hand liggende conclusie,
en onmiiddelliik wordt een grooie noli-
tiemacht op de been gebracht om de
booswichten op heeterdaad te betrap
pen. Het huis wordt omsingeld, de deur
wordt voorzichtig opengebroken en be
hoedzaam drtngen rechercheurs naar
binnen, om, ter plaatse waar het licht
brandt te ontdekkendat hun chef
er in hoogst efigen persoon aanwezig is.
Om particuliere redenen had hij zijn
verlof een dag onderbroken zonder
daarvan mededeeling te deen, had hij"
dien nacht in Amsterdam willen door
brengen om den volgenden dag weer
te vertrekken.
Natuurlijk, dlat zijn beambten een
pluimpje kregen over hun aclivite;"
die intusschen gebleken was overbodig
geweest te zijn.
Heemstede.
Getrouwd: H. J. van Vessum en II.
van Engelen. J. van Buuren en M. M.
M. Peschar.
Bevallen: N. HijlkemaNegerman,
d. C. Strickling—Metz, d. M. Deelis-
senWarmerdam, z. M. F. Romvners—
Weerelts, z. A. M. Trompvan Looij,
cl. J. Ruijsenaars—Langeveld, d. M. L.
HoekendijkJenezon, d.
Overleden: L. A. C. Victor, 58 j. J. N.
M. Vosse 14 maanden.
Velsen.
Ondertrouwd: A. de Boer en J. M.
Köliler. E. van Kampen en A. van
Sloolen. D. Boon en M. Zwuaij.
Verkiezingen.
De Cent. Lib. Kiesvereeniging te Eist
heeft besloten de candidatuur van den
heer W. baron van Voorst tot Voorst
te steunen.
De Centraal Antirevolutionaire Kies-
vereenio-msr heeft besloten de candida
tuur van den heer S. M. van Wijck
(kath.) te steunen.
De strijd om den Kamerzetel in het
djistrict Amersfoort belooft vrij he
vig te zullen worden. Wie der beide
heeren, jhr. mr. H. W. van Asch
Wijck te Arnhem of mr. W. H. de
Beaufort te Leusden, als overwinnaar
uit de stembus zal komen, valt nog
moeilijk te voorspellen, daar de Cln-
historisclien en de socialisten den li
beraal (Beaufort) steunen en deze zeer
gezien is bij de landelijke bevolking.
Uit een Amsterdamsen
politierapport.
Een waardige tegen-hanger van
het geval van dien agent, die een
jongen arresteerde omdat hij niet
ui-t elkaar wou gaan-, komt- voor in
het politierapport.
Daar toch is te lezen dat naar hel
bureau Ferdinand Bolstraat een
man gebracht werd, die een zin
gende menigte telkens iot aanslui
ten aanspoorde als zij door de po
li t ie uiteen gedreven was en „om
De uitverKOopen.
Het orgaan der Amsterdamschc „Win-
keliers-vereeniging" bespreekt i" een
beschouwing over ..de crisis in den
middenstand" de zg. uitverkoopen.
De gefingeerde likwidaties zijn een
der wondeplekken van den handel,
zegt het blad. Verschillende vakken
bobben er zich met reden over be
klaagd bij de to Gent gehouden enquê
te, vooral de confectiebandelaars en de
schoenmakers.
Eeu van hen beklaagde zich, „dat
gefingeerde likwidaties, die beginnen
met te annonceeren, dat zij veertien
dagen zullen duren, maanden daarna
nog voortduren; men brengt er dage
lijks nieuwe "deren ir en wanneer
de uitverkoop geëindigd is. vindt men
nog evenveel en dikwerf zelfs meer
koopwaren dan in de eerste dagen van
den uitverkoop."
De chef van een belangrijk «confec
tiemagazijn constateerde, dat de toe
stand over 't algemeen slecht is. om
dat sedert eenige jaren een bende
vreemde kooplieden zich heeft mees
ter gemaakt van onze markten, om er
hoeveelheden koopwaren over tc ver
spreiden, waarvan de herkomst in den
regel niet te vertrouwen is.
De voorgewende likwidaties van
nieuwe koopwaren zegt het orgaan
veroorzaken een kolossale schade
aan de gevestigde winkeliers. Alle da
gen ziet men, vooral in onze groote
steden, nieuwe magazijnen openen met
reusachtige reclame en grove listen,
om de goedgeloovigen te lokken, die
algelieele en dwongen likwidatie
aankondigen. Het spel duurt zoo lano-
tot het niets meer oplevert en de hoe
veelheid onnoozele halzen, die men als
koopers kon vangen, uitgeput is. Men
begint dan weer in een andere wijk of
in een andere stad.
Want bijna nooit keert de kooper in
diie magazijnen terug; de waren kosten
er wel een zeer lagen prijs, maar over
't algemeen zijn ze nog minder waard;
het zijn kleedinestukken die slecht
naaid' zijn, stoffen waaraan iets man
keert, namaak van kant of tapijten.
Men verbaast zich dikwijls over de
goedkoopheid dezer voorwerpen; maar
zij, die de kwaliteit kunnen beoordee-
len, verwonderen er zicli niet over.
Maar terwijl de koopers tot hun
schade ondervinding opdoen over deze
gelegenheidskoopjes, lijdt dé gevestig
de handel, die, om zijn klanten te be
houden, eerlijk moet blijven handelen,
onder deze concurrentie, dae onbe
twistbaar oneerlijk is.
Een eigenaar-inbreker.
Kort geleden had een inbraak plaats
in het café De Zon te Hoorn. De dacler
bleef onbekend. Donderdagnacht be
merkten de bewoners weer onraad. Di
rect toog men op onderzoek uit en
kwam men tot de ontdekking, dat
iemand de poort had opengebroken
die toegang geeft tot het Café. Spoedig
had men den man te pakken, en r.-u
bleek, dat het de eigenaar was van het
huis (hét huis werd verhuurd), llij ver
keerd'e in een toestand, dien men juist
niet geheel nuchter mag noemen. Twee
personen namen de vlucht. Wat men
van deze zaak moet denken, zal hoogrt
waarschijnlijk, door een onderzoek van
do politie aan het licht gebracht w- r-
den.
Te s-Gravenhage is uit Londlon
aangokamen dte buitengewone ge
zant en gevolmachtigd; minister
van Servië, de heer Michel G. Mi-
lifchevitch. Vrijdag maakte hij- zij
ne opwachting bij den minister
van buitenil'andsche zaken, terwijl
hij Zaterdagochtend bij II. M. dx>
Koningin U?t liet 'indienen zijner
geloofsbrieven- zal wocrdlen. toegela
ten.
De vorstelijke fam-LLiie van
Schanmburg Lirwe hteoft van. haar
jaarlijksc.h bezoek aan Scheveilin
gen ditmaal afgezien, wegens den
dood van Keizerin. Fniedrich.
Vele zeeofficieren o. a. die direc
teur en commandant in de mari-ne-
di reet ie te Amsteidam. schout bij
nacht Zegers Veeckens. maakten
Vrijdag hunne opwachting bij den'
minister van marine.
Voor de Boerenvrouwen.
Te Pretoria heeft op 6 Juli 1.1.
een liefdladigheidS-concent plaats
gehad, gegeven dloor het Pretori
sche dameskoor Sancta Caecilia,
georganiseerd' en geleid dioor me
vrouw II. BalVan- Lier, ten voor-
d'ecle der arme- vrouwen in het
kamp te Irena. Het koor bestond
grootlendeels uit Afrikaander-dames
en vorder uit eenige Hollandsche
en Engelsche. Het programma be
stond uit ensemble- en soloslnkken,
zoowel vocaal als instrumentaal,
en mocht zoowel ui-fc een artistiek
als uit een financieel oogpunt een
succes heetien. Alle plaatsen; waren
•genomen en tot do aanwezigen
behoorden- ook de militaire'-ouver-
nenr sir I. G. Maxwell. De zuivere
opbrengst ten voordeele der arme
vrouwen bedroeg omstreeks f 1200,
die tot den aankoop van kleeding-
stukken worden aangewend en doo.»
eene commissie van zes dames van
het koor worden uitgedeeld.
Uit de Arbeiderswereld.
Bijgeloof.
Men deelt aaxx d© „N. Tielsche Ct."
het volgende mee:
Door ©en man uit Lienden werd on
langs bij een ingezetene in Eek en Wiel
geïnformeerd of deze ook zwarte kip
pen liad, en zoo ja, of hij hem er dan
een verkoopen wilde. Toen hij daar
op ©en bevestigend antwoord verkreeg
en een geheel zwart© kip had uitge
zocht, werd hem eevraagd, waarom
hij juist een geheel zwarte kin ver
langde. Daarop vertelde hij dat zijn
vrouw sedert geruimen "d sukkelde
en dat hij meende dat zij betooverd
was. Om er nu achter te komen wie
haar betooverd bad, moest deze kip
levend in een pot met water gekookt
worden, dan zou het ongetwijfeld uit
komen wie de tooverheks was en dan
zou men haar dwingen zijn vrouw
weer te onttooveren.
BINNENLAND.
In het orgaan der ..Vakvereeniging
van Machinisten en Leerlingen-Machi
nisten der Spoorwegen" doet d© bonds
voorzitter B. Holtrop verslag van een.
onderhoud, dat hij had met de directie
der Holl. IJz. Spw.-Mij. over eenige
wenschen tot lotsverbetering.
Op richting van ©en vakschool wil
de directie niet; deze zou. meent zij,
niet aan de behoeften voldoen. Maar
de directie achtte 't toch ook wel nood
zakelijk dat er iets meer -edaan wor
de voor d© opleiding van den machi
nist. Haar voornemens zijn de volgen
de: aan alle groote locomotieven-de
pots zullen voortaan modelkamers in
gericht worden, en de directie zal het
geven van aanschouwelijk onderwijs
opdragen aan Instructeurs, gekozen
uit de machinist-opzichters of inge-
nieurs.
Voorts klaagde do voorzitter over do
lage bezoldiging der leerlingen: 80
cents daags. De directie vertegenwoor
digd' door den chef van dienst, besloot,
de jongelui zooveel mogelijk te stati-
oneeren op de plaats waar hun ouders
wonen.
BUITENLAND.
De Me<i-aflevering van het orgaan
van hot arbeidsbureau van Mas
sachusetts publiceert het resultaat
van een- onderzoek te Boston inge
steld), dat ten doel had een vergelij
king te maken- tussch'en de airbei-
toeslandeni den dienstboden en die
van andere arbeidstere. De- enquê
te beperkte zich tot een twintigtal
van -elke soort: winkeljufflroruwen,
textielarbeddS-etere. werkstere in
schoenenfabrieken, kell-nierinnen en
dienstmeisjes. Uit het resultaat
bleek dat d'e winkeljuffrouwen kor
tere arbeids- en rustdagen, betrek
kelijk lichter werk onder gezonde
re voorwaarden en gelegenheid tot
verhooging in rang hebben en har
re betrekking tot den patroon
nauwkeurig is vastgesteld; daar
entegen zijn hare loomen laa®-, do
gelegenheid! tot arbeiden in verge
lijking tot die aanbiedingen klein
en het gevaar groot bii verlies van
betrekking lang werkloos te blij
ven. De geestelijke ontwikkeling
en levenswijze stond bij de vinkc-b
juffrouwen op een betrekkelijk
hoog peil en in 't algemeen waren
zij ondanks hare geringe inkomsten
tevreden met hun stand.
De arbeidsters in de schoenfa-
feuilleton.
Baar het Engel&ch.
24)
Een gloeiende blos overtoog Ali
ce's wangen, toen het onmogelijke
van haar ositie haar duidelijk
werd. Lewie's ziel was als een vul
kaan.. maar toch deed hij zijm uiter
ste best. kalm te zijn. Hij sprak
over het weer,, over haar vader,
over zijn tante
Vaarwel, prevelde het meisje,
hem de hand reikend met afge
wend gelaat.
Hij hield' haar hand even in de
zijne.
Vaarwel, fluisterde hij met
heesch geluid.
Alles was uit hij moest h'een.
Toen hij zoowat drie passen ge
daan had, keek hij nog eens om.
Alice stond, nog onbeweeglijk op
dezelfde plek. maar haar gelaat
was van hem afgekeerd.
Eer zij 't wist. was hij weer bij
haar.
Alice, vroeg hij met een tril
lende stem, heb ik je verdriet
gedaan
Zij wendde haar bleek gezichtje
naar hem toe.
In haar betraande oogen las hij
al haar liefde.
Ini een extase van geluk sloot hij
haar in zijn armen.
O, Alice, lieveling, riep hij.
Ik heb je zoo lief zielslief
en je hebt mij nooit gelegenheid
gegeven, het je te zeggen.
Haar hoofdje lag tegen zijn borst
aan in algeheele overgave.
O, lieveling, mijn.aangebeden
lieveling, ging hij voort met stij
gende verrukking. Zoo wil ik
je noemen, ofschoon wij elkaar
nooit weer zullen ontmoeten. Js
bent de mijnfe. Alice. Maar het
noodlot is tegen ons.
Zij staarde hem aan als in een
droom. Haar oogen waren strak
op zijn gelaat gevestigd;.
Het lot is wreed, snikte zij.
Ik heb mijn hart aan een ander ge
schonken en ik wist., dat ik er niet
de vrije beschikking over had. O,
waarom, waarom heb je niet eer
der gesproken? Ik verlangde zoo
naar je. en je kwaamt niet.
Het besef vani eigen' dwaasheid
en verblindheid dreigde hem schier
te verpletteren.
Dat ik je zooveel heb deen lij
den. mijn arme lieveling En nu
is het te laat
Het troosteloos gevoel van eeuwig
verlies voor den tijd van eenige
oogenblikken vergeten, keerde te
rug met verdubbelde kracht. Alice
was voor goed voor hem vertonen,
ofschoon hun zielen levenslang aan
elkaar verbonden zouden blijven.
Ik ga heen. zeidie hij. om
boete te doen. Ik heb veel goed te
maken. Mijn taak zal bitterder zijn
dan de jouwe, liefste. Onze liefde
mag niet zijn van deze aarde.
Zij keek hem san. lang en. innig,
tot een blos haar bloeke wangen
kleurde en haar oogen' een uitdruk
king aannamen van weemoedige
teederheid.
En zal je mij nooit vergeten
vroeg zij droevig, reeds van tevo
ren zeker van zijn antwoord.
Vergeten? herhaalde hij.
Mijn eenig geluk zal bestaan in de
ze herinnering. Ik heb een moeilij
ke opdracht fe. vervullen, maar als
ik slaag, heb ik een mooie carrière
vóór mij. Ik dacht, dat ik mot hot
verleden gebroken had. want ik
zag niets dan zwarte donkerheid
achter mij. maar nu heb ik moed
en kracht voor alles.
Alice's gcheele ziel kwam in op
stand. Was het verleden dan onher
roepelijk de toekomst eener
vrouw kon, volgens oud recht, toch
wed verbroken worden? Als zij
thans tot hem Jswanr, zou hij haar
dan niet met blijdschap begroeten
Zouden zij niet één gemeenschap
pelijke toekomst kunnen hebben.?...
Deze gedachte duurde slechts vluch
tig. Zij zag maar al te duidelijk het
onverwe^enliikbare daarvan ini.Het
lot had hen beiden gescheiden
Lewie liep naast haar. Zij sloe
gen de richting naar Glenavelin in.
De wind gierd'e door de kale top
pen der boomen.
Wij krijgen ruw weer, sprak
hij.
Ja. zeidle zij, storm van bui
tien en storm van binnen
Dat zal afhangen van iou en
mij. liefste. God' geve, dlat wij vre
de mogen vinden. Ik heb mijn prin
ses ontdekt, zooals de man in het
sprookje, maar ik mag haar rijk
niet binnentreden.
En de ongelukkige prinses
moet maar zitten treuren in haar
hoogen steenen toren Het is een
droeve wereld voor prinsessen.
Voor den ridder evenzeer,
want hij kan niet terugkeeren. om
zijn dame te halen. Dat placht zoo
te zijn in vroeger dagen., maar het
leven is nu zoo eenvoudig niet
meer.
Zij stonden bij het hek van Gle
navelin. Het oogenblik van schei
den was aangebroken. Zij vlijde
zich dicht tegen hem aan hij
kuste haar op den mond lang en
innig. Een storm van tranen was
in haar hart, maar met droge
oogen zeide zij hem vaarwel.
Fazir Klian, het opperhoofd van
den stam der Bada-Mawidi, zat zijn
pijp te rooken onder een ouden,
hoogen ceder. Verschillende spij
zen en ook wijn werden rondge
diend, want de Maul ai Mohamme
danen hebben geen taboes op het
punt van eten en drinken. Fazir
Khan was niet groot van gestalte,
maar forsch van bouw en met een
echt Arisch gelaat. De andere hoof
den waren rondom hem geschaard.
Aan zijn rechterhand zat zijn gast,
een lange, magere man gehuld in
een meit bont gevoerden Kozakken-
mantel. Hij liet zich de hem aan
geboden gerechten weü smaken en
dronk gretig van den wijn.
Toen hij zijn gragen eetlust be
vredigd had. strekte hij zijn hand
uit naar de fa die reeds
voor hem was klaargezet. Hij stak
.aaii« c*n blies een paar rook
wolkjes omhoog.
Wel, Fazir Khan, zeidie hij
nu ben ik mijzelf weer en kunnen
wij rustig samen praten. Hebt ge
aan mijn verzoek voldaan?
Ik heb uw bevel opgevolgd
luidde het antwoord. Hier ben
ik met mijn hoofden. Al die twintig
dorpen van mijn stam zijn gewaar
schuwd en, die gekken te Bardur
nebben ons van wapens voorzien.
Alles is in orde.
Mooi zoosprak de ander.
Uwe diensten zullen ruim beloond
worden. Ge hebt er wèl aan gedaan
met u zoo strikt aan mijn orders
te houden.
Fazir Khan haalde wrevelig zijn
schouders op.
Het is lastig werken in het
donker, hernam hij. Ge jxraab
van een aanval en van de hulp,
die ge van ons verwacht, maar wij.
hebben dat al zoo dikwijls gehoord.
Toen mijn vader nog leefdie, kwam
er een van uw volk hier, die precies
hetzelfde zoid'e en, zieer is
niets gebeuid
Er is veel veranderd na uws
