NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Een Man van Adel.
19e Jaargang
TJinsdag 20 Augustus 1901.
No. 5564
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37^
de ometreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cta.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampcreingel 70, vlak bq de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 133.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad -verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité EtrangèfO O. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESs Succ.y Parijs 3ibi* Faubourg MontmOiltre.
Haarlem's Dagblad Tan 20 Aug.
ei at o.a.
Wat Engeland doet om de stem
ming erin te houden, De Koniiik-
lyke boodschap, De Engelsche
Yrijwiliigerscorpsen, De Boeren in
de Kaapkolonie, Nog eens Kitche
ner's proclamatie, Een Vorsten
zoon-ontdekkingsreiziger Haag-
sche Biief, Rennen Clingendaal,
en Woestdnin, Grand Prix d'Am
sterdam. Verschrikkelijk ongeluk
op het Y.
Politiek Overzicht.
De» Engeilsctoe regeering stooft,
zich op allerlei wijzen uit om het
Briitschje Leger toch maar in die
©temming te houden haar geweilen-
lüozem en oimeearvotiton oorlog tot dien
oinidle toe te vechten. Roberts heeft
een belooniog gekregen, zooals nooit
te voren is uitbetaaldde riegee-
ringsgezinidle steden en vereenigin-
geni bieden eeresabeiLs, eereburger-
schappien .eau wait al niet aan terug
gekeerde generaals emi zelfs gewo
ne manschappen aan (gelijk dezer
dagen die Iiweïtniess in Schotland
•is rebeurd), terwijl op allerlei
kunstmatige wijzen d!e> geestdrift
en de belangstelling van bet pu
bliek warm wordt gehiofuidleu in d'e
blaJdleinl, 'redevoeringen, en®.
Een .eigenaardig teeken is nu we
der die: ervaring, dat in.- dleaen voor
Engeland in alle opzichten roem-
loozens oorlog meer Viictorao-krui-
zen (onze Militaire' Willemsorde)
zijn uitgereikt dan in welken veld
tocht ook sedert de stichting van
die orde in 1856.
Er zijn er nu reeds 48 uitgereikt.
Bij. den grooten Indischen opstand
en dn dien Kirimoorlog heeft het En-
gelisehie leger niettemin heel ande
re karweitjes gehadl en heel wat
moer gepraaesfceerd dan. in dezen
strijd van 10 tegen één «mi later van'
25 tegen één'.
De koninklijke boodschap, waar
bij het Engelsche parlement ver
daagd is. verklaart dat de hartelijk
heid in de betrekkingen tusschen
Engeland1 en de andere 'mogendhe
den (de rereerimigen niet de vol
keren onverminderd voortduurt.
De Koning verheugt zich dat ten
gevolge van de algemeen© entente,
waarmee China zich vereeoigd'
heeft, China een uitgebreide ge
noegdoening heeft gegeven met een
waarborg voor de betaling van de
schadeloosstelling .en de geëischte
bestraffing van de voornaamste
schuldigen. De voortgang van de
Engelsche strijdmacht in de ver
overing van de twee Republieken
die in de Zuid-Afnikaansche kolo
niën een. inval hadden ondernomen,
is gestadig on onafgebroken, maar
tengevolge van die moeielijke ter-
reinisgesteldheid en d'e uitgestrekt
heid van het land dat men door
most trekken, zijn de krijgsverrich
tingen gerekt (en zal het nog wel
een ti'dje duren
H'et bezoek van den hertog van
Com wallis aan de koloniën ver
schaft den koning het grootste
noegen. De geestdriftige ontvangst
van zijn zoon en diens vrouw le
vert een nieuw bewijs van die va
derlandsliefde. trouw en toewijding
van. de volken in de Engelsche. over-
zeesche bezittingen.. Z. M. bedankt
het Lagerhuis voor de ruimschoots
toegestane credlleten ten bate van
land- en zeemacht in het loopende
jaar.
De Engelsche vrijwilligercorpeen
die naar de voornaamste leigeraam
voerders zijn genoemd, zijn niet
gelukkig geweest in diezen oorlog
Een: sterke afdeeling van. Roberts's
Horse, werd in het begin van Ro
berts' marisch door den Vrijstaat
aan. de Wesiteirgrens, waar zij was
achtergelaten om drinkputten te be
waken, gevangen genomen.; ook
herinnert men zich het droevige
lot van de It;fwacht van dieu.zelf
den opnerbevelhebber onder kolo
nel Laing, die biji Bietblehem in de
pan gehakt werdverder hebben
Kitchener's Vechtende Verkenners
in die Kaapkolonie' geducht slaag
gehad van Mal'anen nu is weer
een afdleelinig van French' Verken
ners bij. Nieuw-Bethesda door die
Boeren uitgekleed naar hun bevel
hebber en beschermheer terugge
zonden. Terwijl Kitchener die sterk
te van de verslagen. heling op 50
stelt, bestond zij volgons den cor
respondent van die ..Times" uit 68
man. In elk geval leert het fe.it, hoe
weinig de opdrijvende beweging,
die de Engelschen tegen de Boe
ren beweren uit te voeren:, dezen
ontredderd heeft.
De „Tinnes" verneemt uit Kaap
stad Er zwerven nog voortdurend
afdeelinkj.es Boeren door het wes
telijk gedeelte van de Kaapkolonie,
maar gebrek aan water belem miert
er hunne bewegingen. Ook de ver
wachte Engelsche versterkingen
zullen er ondier te lijden hebben.
De zwervende Boeren werven vele
aanhangers aan in die streek van
Galvinia, Clanwilliam en Ceres.
French gaat voort met d'e Boeren-
afdeetingen in het midden op te
drijven, maar men verwacht dlaar
geen grooten sla" te zullen slaan.
Aangaande de nederlaag van
French' Verkenners te Nieuw-Be
thesda deelt de correspondent me
de dat de Engelschen dien strijd
tegen d'e Boeren twee uren lang
volhielden. Een Engelsch sergeant
sneuvelde en een paar officieren
en elf manschaopen werden ge
wond:. Daarna gaf de rest zich aan
de Boeren over, op drie na die onitr
kwamen en de tijding van d'e
..ramp" naar het station Bethesda
brachten.
Buitenlandsch Nieuws.
Algemeen© berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Gornnge zette Kritzinger na zijn
gevecht met dezen, op 13 dezer,
achterna en heeft hem over de
Oranjerivier gedreven met onge
veer honderd! volgelingen. Verschil
lende kleine commando's zwerven
rond in de streek van Graaff Rei-
net tot de Oranjerivier, maar won
den overat door de Britsebe colon
nes in 't nauw gebracht, (zegt Reu
ter.)
Reuter seint voorts uit Bloemfon
tein:
De proclamatie van Lord Kitche
ner is ruimschoots verspreid oncler
die- Boerenaanvoerders. In een of
twee gevallen hebben zij geweigerd
haar aan te nemen, maar Boeren
die zich overgegeven hebben, zeg
gen dat zij ten slofte de verlangde
uitwerking zal hebben.
Uiit Pretoria wordt aan die „Daily
Mail" gemeld, dla't de Boeren daar
vol hoop zijn en vertrouwelijk me-
dedleelein. dat d'e oorlog nog wel een
jaar zal duren.
CHINA.
Aan de „Tixnes" wordt uit Peking
geseind: In het definitieve nrotocol is,
op verzoek van Giers de toeeeze^-de
bestraffing van de schuldige provinci-'
ale ambtenaren weggelaten. Er -:-"n
nog drie keizerlijke edicten noodiir om
het definitieve protocol kracht te ver-
leenen en de bestraffing van zekere
ambtenaren, de schorsing van de exa
mens en het verbod! van invoer van
wapenen en schietvoorraad gedurende
twee jaren af te kondigen. Men gelooft
dat de Chineezen het protocol wel zul
len onderteekenen. Immers, eerst daar
na zullen de verbondenen Peking ont
ruimen.
Een zestal Fransche musici, on
dier leiding van Mile. Jane Dela-
haye. gaan eon kunstreis dloor ge
heel Europa maken ten voordeele
der Boeren. Zij beginnen met ons
lanidl en zulten hier eerst president
Kruger hun huidie brengen, daar
na gaan zij naar België, Duitsch-
landi, Zwitserland), Oostenrijk, enz.
Het dioor de Engelsche regeering
benoemde damescomité ter inspec
tie der concentratiekampen is vol
gens een bericht in de „Daily Mail"
Donderdag op reis gegaan naar Ma-
feking.
De Amerikaansche commandant
Sweet die op de Filippijnsche eilanden
Midanao en Iolo het bevel voert, be
vestigt dat daar nog slavernij bestaat;
de Amerikaansche officieren zijn mach
teloos, zoolang de Amerikaansche re
geering geen straffen stelt op het hou
den van slaven.
Rhodes houdt vol, dat hij 5000 Pond
Sterling betaald heeft aan de liberale
partij, cvm Egypte niet te ontruimen.
Vrijdagavond is brand uitgebroken
in het regeeringsgebouw te Koblenz.
De stukken die in de bovenste verdie
ping bewaard werden, zijn alle ver
brand; de rest is met de kas gered. Om
twaalf uren waren de vlammen nog
niet gebluscht.
De Koningin van Engeland is van
Homburg naar Hamburg vertrokken
om zich daar in te schepen aan boord
van het jacht Osborne. Zij ^aat met
prinses Victoria en prins Nicolaas van
Griekenland haar familie te Kopenha
gen bezoeken.
Dezer dagen is een ontmoeting van
Turksche soldaten en Bulgaarsche
grensposten voorgekomen. De Turken
schoten op de Bulgaren, er volgde een
schermutseling, waarbij 4 Turken ge
dood en Sgewond werden. Twee com
pagnieën Turksche soldaten vervolg
den het Bulgaarsche detachement en
maakten zich meester van een dorp,
op Bulgaarsch grondgebied gelegen.
Er werden troepen gezonden om de iu-
vallers te verdrijven.
De Bulgaarsche regeering heeft te
Konstantinopel met kracht tegen deze
handelwijze der Turksche troepen, ge
protesteerd.
Nog eens Kitchener's
proclamatie.
Na de schreeuwende verontwaardi
ging, die Kitchener's beulen-proclama.
tie alom gewekt heeft, zijn in het En
gelsche Lagerhuis natuurlijk de debat
ten losgekomen en heeft Chamberlain,
die met de gansche regeering heel wat
bittere pillen te slikken kreeg, de toe
stemming der Regeering tot dat beu
lenwerk moeten verdedigen.
En zijn verdediging, evenals de aan
vallen, draaiden natuurlijk weer om
de reeds zoo dikwijls te berde ge
brachte vraag of en op welke gronden
de Boeren al of niet als oorlogvoeren
de mogendheid moeten worden be
schouwd.
Het was vooral Sir William Har-
court, die krachtig opgekome-n is te
gen de meening als zouden de Boeren
na een vastgestelden datum niet meer
als een oorlogvoerende mogendheid
te beschouwen zijn.
Hij betoogde o. a.:
„dat debevolking van een streek die
nog niet door den vijand is bezet, wel
ke de wapens opneemt voor de verdedi
ging van haar land, moet beschouwd
worden als oorlogvoerende partij, en
zoo zij gevangen gemaakt wordt, moet
behandeld worden als krijgsgevange
nen".
Beslist „neen" antwoordde deze aan
voerder der oppositie op de vraag of
het grondgebied der republieken be
zet is door troepen van Engeland of
niet, zich ook al weer grondend op het
oorlogsrecht.
Dit oorlogsrecht toch bepaalt dat
een deel van 't land alleen d&n als ge
occupeerd kan worden beschouwd,
wanneer het volkomen veria te n
is door de troepen van den vijand, en
die occupatie (bezetting) moet feite-
1 ii k. niet nominaal zijn.
Ieder weet. hoever hot er nog af is.
dat inderdaad Albion volkomen heer
en meester is in de Boeren-republie-
ken. Noch Vrijstaat, noch Transvaal
zijn feitelijk door de Engelschen be
zet.
Ondanks dit alles, in stomme ver
blindheid. alle recht met voeten tre
dend, wil de Engelsche rooversbende
de Boeren strijders als rebellen be
schouwen, bovendien vergetend dat,
zoo inderdaad die beschouwing op
ging men dan nog krachtens recht eiken
rebel afzonderlijk diende te verhoo-
ren en vonnissen.
Op geen enkelen rechtsgrond dus is
Kitchener's beulen-procla te verdedi
gen, gezwegen nog van humanitaire
overwegingen.
Een $forstenzoen-ont-
dekkingss'siziger.
Een der achterkleinzoons van Louis-
Philippe, oudste zoon van den hertoe
van Orléans is op 33-jarigen leeftijd
gelijk wij reeds kort meedeelden
onder bijzondere omstandigheden over
leden. Hij reisde in een ver uithoekje
van zijn vaderland, in de kolonie van
Achter-Indië, is er ziek van -^worden,
heeft een operatie aan de lever onder
gaan, maar is aan de gevolgen bezwe
ken. Af en toe kwamen, in de veertien
dagen vóór zijn dood no- berichten
van beterschap, maar plotseling ver
ergerde de toestand en uit Saigon werd
op 9 Augustus het bericht van zijn
dood' ontvangen.
Deze Orléansen waren zegt „Op
den Uitkijk'' niet door de verban-
ningswet. tegen de Fransche troon
pretendenten uitgevaardigd, getroffen,
en zij woonden te Parijs; tóch wilde
de regeerin g der republiek to 1887
niet toestaan, dat prins Henri de mi
litaire school te Saint-Cyr bezocht.
De jonge prins ondernam toen met
zijn vader een reis om de wereld, tij
gers schietende en andere bewijzen re
vende van zijn moedigen en avontuur
lijken. geest. Twee jaar later gelukte 't
zijn vader den Franschen ontdekkings
reiziger Banvalot over te halen, prins
Henri als reisgezel mee te nemen op
een tocht dwars door Azië, van Sibe
rië naar Tongkin; in weerwil van veel
ongemakken en menig avontuur be
reikte het gezelschap behouden de
kust. Na een nieuwe reis door Tong
kin, Laos en Siam maakte prins Hen
ri een voor de wetenschap belangrij
ken kleinen tocht in noord-oostelijk
Afrika: hii reisde van Berbera naar
Mill-Mill, en hoewel de natuur en de
Abessynische rooverbenden hem veel
bezwaren in den weg legden, wist 1>:'
genoeg gegevens te verzamelen om na
zijn terugkomst de eerste kaart van
die streek saam te stellen.
In 1894 doorkruiste hij Madagaskar,
maar in Januari 1895 keerde h:' naar
oostelijk Azië, dat hem het meest aan
trok, terug. Hij reisde nu van Hanoi in
Tongkin naar de Brahmapoetra, on
derweg, in een streek die no- nooit
door Europeanen bezocht was den
loop van de talrijke, daar stroomende
rivieren nasaande. cn de bronrivier
ontdekkende van de Irawaddi. Bij zij
ne terugkomst in Frankrijk, waar het
Aardrijkskundig Genootschap zijn vo
rige Aziatische reis reeds beloond liad
met zijn groote gouden medaille, was
de regeering der Fransche republiek
groothartig genoeg on» den verdien
stelijken jongen prins het Legioen van
Eor te verleenen, en de prins was niet
zoo kleingeestig om deze onderschei
ding af te wijzen.
Sedert zijn groote aziatische reis had
prins Henri, in gezelschap van Leon-
tief, opnieuw een reis gemaakt door
Abessynië. Daarna had zijn opzien-
wekkend' tweegevecht plaats met den
graaf van Turijn.
Prins Henri had in zijn brieven aan
de „Figaro" over zijn verblijf in Abes-
mli'iri1"" eerVOl!9 di"S"« verteld
omtrent de „l van c,,kcl(. Italiaanscho
officieren, die krijgsgevangen waren
geweest aan het hof van Mennlik
Deze officieren achtten zich belee-
digd en het lot wees luitenant Pini aan
om herstel van eer te eischen. Terwijl
deze met zijn getuigen weg naar
Parijs was, verscheen een nieuw ar
tikel dat generaal Albertone aantast
te. Deze eischte voor zich de taak om
den prins voldoening te vragen, maar
de onderhandelingen waren ternau
wernood begonnen, toon te Pari's aan
kwam de graaf van Turijn, die in alle
stilte uit Italië was vertrokken om de
eer der italiaansche officieren te wre
ken. Het tweegevecht tusschen den
graaf en prins Henri had plaats o»)
15 Augustus 1897 te Vaucresson. Prins
Henri ontving daarbij een diepo won
de in de maagstreek, die hem noopte
veertien dagen lang het bed te houden.
De graaf van Turijn keerde op staan-
den voet naar Italië terug, waar hij
aan de grens warm werd ontvaneen
door zijn oom, den koning, die hem
geluk wenschte met zijn moed, maar
tevens hem en zijn etuigen vestinc-
straf oplegde, omdat ze zonder mach
tiging het koninkrijk hadden verlaten.
Een politieke rol heeft de prins niet
gespeeld. Eenmaal heeft hij op niet
zeer gelukkige wijze de aandacht der
wereld op zich gevestigd door tijdens
de beroeringen der Dreyfus-zaak ma
joor Esterhazy in het openbaar de
hand te drukken. Hij heeft deswege
aan heftige aanvallen blootgestaan en
heeft gevaar geloopen na zijn terug
keer uit Abessynië door de nationalis
tische partij te worden gebruikt ais
agitatie-middel tegen de Republiek,
maar de prins hield zich zeer op een
afstand en wist een vertooning te ver
mijden, die aan zijn persoon en zijn.
naam meer schade dan voordeel zou
hebben gebracht.
Binnenland.
HAAG8CHE BRIEVEN.
„Nieuws, nieuws, een Koninkrijk
voor wat nieuws!", zou uw briefschrij
ver geneigd zijn uit te roepen.
Want hij heeft geen nieuws
dus kan hij geen nieuws
geven. Dat is duidelijk, maar niet
pleizierig, nóch voor zijn lezers, nóch
voor hem zelven. Intusschen. hij heoft
Feuilleton.
Naar het Engelsch.
25)
Uw moedeer was een Russisch.©
dame, niet waar? vroeg Lewie.
Hoe weet u dat vroeg Marker
glimlachend!, terwijl hij nauwe
lijks merkbaar de wenkbrauwen
fronste. Door mijn aderen
stroomt bloed van verschillende na
tionaliteiten. Ik wou maar, dat ik
met al die natiën even gemeenzaam
bekend was. Ik weet bijvoorbeeld
veel minder af van Rusland dam
van Schotland.
Toen Lewie opstond, om heen te
gaan, slechts noode gehoorzamend
aan het gezag der étiquette, die een
bezoeker verbiedt, langer dan vijf
minuten te blijven na d'e komst van
een nieuwen, trad Marker op hem
toe. Zoudt u mij 't genoegen
willen aandoen, mijnheer Haystoun
met uw vriend bij mij te komen di-
neerenvroeg hij. Dan kunnen
ftvij de kennismaking voortzetten.
Lewie nam deze uitnoodiging
gretig aan en vriendelijk glimla
chend keerde Marker naar zijn vo
rige plaats terug.
Ik had al zooveel van u ge
hooid:. zeide Marker, en ik ze
gen het gelukkig toeval, dat mij u
te Bardur deed ontmoeten.
De drie heeren zaten onder d'e
veranda van het hotel een fijne si
gaar te rooken en een kop sterke
Perzische koffie te drinken. Mar
ker had' zich een: uitstekend! gast
heer betoond1 en aan tafel zijn toe
hoorders telkens in verbazing ge
bracht door zijn veelzijdige kennis
en helder inzicht.
Woont daar niet de stam der
Bada-Mawidi vroeg Lewie, in de
door hem bedoeldie richting wij
zend!.
Marker knikte bevestigend' met
heS hoofd.
Een vrij' lastig en rumoerig
volkje, niet waar? hernam Hay
stoun.
Vroeger wel. maar tegenwoor
dig houden zij zich voorbeeldig
koest.
Ik dlacht. dat er in Pamir een
oproerige geest heerschte.
O ja. e.r zijn allerlei geruchten
in omloop, betreffende een opstand,
maar dlat is meer westelijk. De
BadarMawidii zijn zóó arm, dat de
geheele stam geen twee zwaarden
kan bekostigen. U zult ze wel zien,
ais u noordwaarts het gebergte in
trekt.
Is het moorden het beste jacht
terrein? vroeg Lewie. Ik ben
ook weer bezig met geografische
onderzoekingen en zou het heel ge
schikt vinden, als ik op die manier
heb nuttige met het aangename kon
vereenigen. Vlak noordelijk is de
Russische grens?
Ja. 't Is een woeste streek,
maar d'e geografische belangrijk
heid van het land wordt dóórgaans
bespottelijk overdreven voorgesteld.
Het gebied is nog nooit in kaart ge
bracht, omdat er feitelijk haast
niets is geen passen, geen rivier,
geen hooge bergen niets andiers
dan naakte rotsen. De weg naar
Yarkhand voert oostwaarts en de
Afghaansche routes loopen in wes
telijke richting, maar als ge vlak
noordelijk trekt, komt re ten slotte
aan een soort van muur, waar ge
alleen maar overheen kunt komen,
als ge vleurels hebt. Er valt wel
wat te jagen, maar ik voor mij, zou
u toch eerder dé- oostelijke bergen
aanraden.
Alö bij. ingeving voelde Lewie,
dat Marker ziiu zeer bepaalde re
denen had. om hem af te brengen
van een oorspronkelijk plan. Er
was bliikbaar iels «tusschen Bardur
en de Russische grens, dat Marker
liever niet door hem gezien zou
weten.
Ik dank u zeer voor uw goe
den raad, zeidie Haystoun.
Het doet mij genoegen, dat ik
in die gelegenheid ben., u met mijn
ervaring eenigszins van dienst te
zijn, hoewel u in menig opzicht het
land beter kent dan ik.Uw boek ge
tuigt van een groot© mate van
scherpzi nni ebeid en 'n ui tvorschen-
den geest. Ik was zoo blij. diat u
niet kwaamt aanzetten met het
oudë praatje van direigende geva
ren,
Gelooft u dan niet, dat er
eeiïig gevaar "Bestaat
Zeker wel. maar een geheel
anderen kant dan men gewoonlijk
denkt niet van de zijde der berg
stammen:. Enveland is ziek, en als
het ziek genoeg is. zal een minder
ziek volk het overweldigen, en
naar mijn vaste meeniing zal Rus
land1 d'ie natie zijn.
En waar zal die Slavische in
vasie het eerst plaatsgrijpen? Ze
zullen, dunkt miji, met ons toch wel
hier beginnen, en pas later het Ka
naal oversteken?
Natuurlijk, maar aangezien er
nog veel zieker natiën dan Enge
land zijn. zal dlit rijk nog wel mot
rust gelaten wordëm, tot eerst de
zwakkere overwonnen zijn. Zoo
héél gemakketo'k zal het ook niet
gaan. De Russen zullen nog menige
harde« noot te kraken krijgen. Men
beweert wel eens. dat Rusland', als
Engeland zoo'n beetje is ingedom
meld, niets anders heeft te doen,
dan zich een doortocht te koopen
van de noordelijke stammen, om
zoo in Pendjab te vallen. Ik zal u
wel niet behoeven te zeggen, hoe
onmogelijk zulk een land-invasie
is. Ik houd het er voor. dat de in
val. als de tijd' daar is. zal plaats
hebben van uit de Perzische golf.
Perzië wordt stellig eenmaal Rus
sisch grondgebied dat is enkel
nog maar een kwestie van tijd.
Dus u acht het een onmogelijk
heid!, dat d'ie noordelijke weg
dienst zou kunnen doen U bent
iemand!, die het weten kan.
't Is beslist onmogelijk. Ik ken
Afghanistan en Chitral beter d!an.
de meeste andere Europeanen.
Maar wat dunkt u van Bar
dur en de Kasjmirische grens?
Eon liaif meewarig glimlachje
speelde om Markers mond.
Hoe wilt u liet aanleggen1, om
een geheel leger over een rotsmuur
heen te kriiren. die een grenzen-
jager ternauwernood beklimmen
kan? Ik geef u dladelijk toe. dat
Bardur een prachtig uitgangspunt
is. maar 't is en blijft de groote en
lastige kwestie, hoe ze daar ooit
zullen komen. U zoudlt evengoed
kunnen denken aan een Chinee-
schen inval van uit hot noorden.
Die zou zelfs no? eerder mogelijk
zijn want er loopt een weg naar
Yarkland en er ziin goede passen
naar hot noordoosten. Maar hier
ziin wij weer afgesloten door de
Oxus. Ga zelf maar eens het ter
rein verkennen en u met eigen
oogen overtuigen, hoe het land tus
schen hier en Taghati is.
En dan die Korabant-pas naar
Chitral? Janoff en de Kozakken
hebben daar wel degelijk gebruik
van gemaakt.
Wordt vervoegd.