NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken. Een Man van Adel. 19e Jaargang TJinsdag 20 Augustus 1901. No. 5564 HAARLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Voor Haarlem per 3 maanden1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.02% Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37^ de ometreken en franco per post0.45 ADVERTENTIËN Van 15 regels 50 Cta.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regeL Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampcreingel 70, vlak bq de Turfmarkt. Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 133. Intercommunale aansluiting. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad -verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen, Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité EtrangèfO O. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESs Succ.y Parijs 3ibi* Faubourg MontmOiltre. Haarlem's Dagblad Tan 20 Aug. ei at o.a. Wat Engeland doet om de stem ming erin te houden, De Koniiik- lyke boodschap, De Engelsche Yrijwiliigerscorpsen, De Boeren in de Kaapkolonie, Nog eens Kitche ner's proclamatie, Een Vorsten zoon-ontdekkingsreiziger Haag- sche Biief, Rennen Clingendaal, en Woestdnin, Grand Prix d'Am sterdam. Verschrikkelijk ongeluk op het Y. Politiek Overzicht. De» Engeilsctoe regeering stooft, zich op allerlei wijzen uit om het Briitschje Leger toch maar in die ©temming te houden haar geweilen- lüozem en oimeearvotiton oorlog tot dien oinidle toe te vechten. Roberts heeft een belooniog gekregen, zooals nooit te voren is uitbetaaldde riegee- ringsgezinidle steden en vereenigin- geni bieden eeresabeiLs, eereburger- schappien .eau wait al niet aan terug gekeerde generaals emi zelfs gewo ne manschappen aan (gelijk dezer dagen die Iiweïtniess in Schotland •is rebeurd), terwijl op allerlei kunstmatige wijzen d!e> geestdrift en de belangstelling van bet pu bliek warm wordt gehiofuidleu in d'e blaJdleinl, 'redevoeringen, en®. Een .eigenaardig teeken is nu we der die: ervaring, dat in.- dleaen voor Engeland in alle opzichten roem- loozens oorlog meer Viictorao-krui- zen (onze Militaire' Willemsorde) zijn uitgereikt dan in welken veld tocht ook sedert de stichting van die orde in 1856. Er zijn er nu reeds 48 uitgereikt. Bij. den grooten Indischen opstand en dn dien Kirimoorlog heeft het En- gelisehie leger niettemin heel ande re karweitjes gehadl en heel wat moer gepraaesfceerd dan. in dezen strijd van 10 tegen één «mi later van' 25 tegen één'. De koninklijke boodschap, waar bij het Engelsche parlement ver daagd is. verklaart dat de hartelijk heid in de betrekkingen tusschen Engeland1 en de andere 'mogendhe den (de rereerimigen niet de vol keren onverminderd voortduurt. De Koning verheugt zich dat ten gevolge van de algemeen© entente, waarmee China zich vereeoigd' heeft, China een uitgebreide ge noegdoening heeft gegeven met een waarborg voor de betaling van de schadeloosstelling .en de geëischte bestraffing van de voornaamste schuldigen. De voortgang van de Engelsche strijdmacht in de ver overing van de twee Republieken die in de Zuid-Afnikaansche kolo niën een. inval hadden ondernomen, is gestadig on onafgebroken, maar tengevolge van die moeielijke ter- reinisgesteldheid en d'e uitgestrekt heid van het land dat men door most trekken, zijn de krijgsverrich tingen gerekt (en zal het nog wel een ti'dje duren H'et bezoek van den hertog van Com wallis aan de koloniën ver schaft den koning het grootste noegen. De geestdriftige ontvangst van zijn zoon en diens vrouw le vert een nieuw bewijs van die va derlandsliefde. trouw en toewijding van. de volken in de Engelsche. over- zeesche bezittingen.. Z. M. bedankt het Lagerhuis voor de ruimschoots toegestane credlleten ten bate van land- en zeemacht in het loopende jaar. De Engelsche vrijwilligercorpeen die naar de voornaamste leigeraam voerders zijn genoemd, zijn niet gelukkig geweest in diezen oorlog Een: sterke afdeeling van. Roberts's Horse, werd in het begin van Ro berts' marisch door den Vrijstaat aan. de Wesiteirgrens, waar zij was achtergelaten om drinkputten te be waken, gevangen genomen.; ook herinnert men zich het droevige lot van de It;fwacht van dieu.zelf den opnerbevelhebber onder kolo nel Laing, die biji Bietblehem in de pan gehakt werdverder hebben Kitchener's Vechtende Verkenners in die Kaapkolonie' geducht slaag gehad van Mal'anen nu is weer een afdleelinig van French' Verken ners bij. Nieuw-Bethesda door die Boeren uitgekleed naar hun bevel hebber en beschermheer terugge zonden. Terwijl Kitchener die sterk te van de verslagen. heling op 50 stelt, bestond zij volgons den cor respondent van die ..Times" uit 68 man. In elk geval leert het fe.it, hoe weinig de opdrijvende beweging, die de Engelschen tegen de Boe ren beweren uit te voeren:, dezen ontredderd heeft. De „Tinnes" verneemt uit Kaap stad Er zwerven nog voortdurend afdeelinkj.es Boeren door het wes telijk gedeelte van de Kaapkolonie, maar gebrek aan water belem miert er hunne bewegingen. Ook de ver wachte Engelsche versterkingen zullen er ondier te lijden hebben. De zwervende Boeren werven vele aanhangers aan in die streek van Galvinia, Clanwilliam en Ceres. French gaat voort met d'e Boeren- afdeetingen in het midden op te drijven, maar men verwacht dlaar geen grooten sla" te zullen slaan. Aangaande de nederlaag van French' Verkenners te Nieuw-Be thesda deelt de correspondent me de dat de Engelschen dien strijd tegen d'e Boeren twee uren lang volhielden. Een Engelsch sergeant sneuvelde en een paar officieren en elf manschaopen werden ge wond:. Daarna gaf de rest zich aan de Boeren over, op drie na die onitr kwamen en de tijding van d'e ..ramp" naar het station Bethesda brachten. Buitenlandsch Nieuws. Algemeen© berichten. DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA. Gornnge zette Kritzinger na zijn gevecht met dezen, op 13 dezer, achterna en heeft hem over de Oranjerivier gedreven met onge veer honderd! volgelingen. Verschil lende kleine commando's zwerven rond in de streek van Graaff Rei- net tot de Oranjerivier, maar won den overat door de Britsebe colon nes in 't nauw gebracht, (zegt Reu ter.) Reuter seint voorts uit Bloemfon tein: De proclamatie van Lord Kitche ner is ruimschoots verspreid oncler die- Boerenaanvoerders. In een of twee gevallen hebben zij geweigerd haar aan te nemen, maar Boeren die zich overgegeven hebben, zeg gen dat zij ten slofte de verlangde uitwerking zal hebben. Uiit Pretoria wordt aan die „Daily Mail" gemeld, dla't de Boeren daar vol hoop zijn en vertrouwelijk me- dedleelein. dat d'e oorlog nog wel een jaar zal duren. CHINA. Aan de „Tixnes" wordt uit Peking geseind: In het definitieve nrotocol is, op verzoek van Giers de toeeeze^-de bestraffing van de schuldige provinci-' ale ambtenaren weggelaten. Er -:-"n nog drie keizerlijke edicten noodiir om het definitieve protocol kracht te ver- leenen en de bestraffing van zekere ambtenaren, de schorsing van de exa mens en het verbod! van invoer van wapenen en schietvoorraad gedurende twee jaren af te kondigen. Men gelooft dat de Chineezen het protocol wel zul len onderteekenen. Immers, eerst daar na zullen de verbondenen Peking ont ruimen. Een zestal Fransche musici, on dier leiding van Mile. Jane Dela- haye. gaan eon kunstreis dloor ge heel Europa maken ten voordeele der Boeren. Zij beginnen met ons lanidl en zulten hier eerst president Kruger hun huidie brengen, daar na gaan zij naar België, Duitsch- landi, Zwitserland), Oostenrijk, enz. Het dioor de Engelsche regeering benoemde damescomité ter inspec tie der concentratiekampen is vol gens een bericht in de „Daily Mail" Donderdag op reis gegaan naar Ma- feking. De Amerikaansche commandant Sweet die op de Filippijnsche eilanden Midanao en Iolo het bevel voert, be vestigt dat daar nog slavernij bestaat; de Amerikaansche officieren zijn mach teloos, zoolang de Amerikaansche re geering geen straffen stelt op het hou den van slaven. Rhodes houdt vol, dat hij 5000 Pond Sterling betaald heeft aan de liberale partij, cvm Egypte niet te ontruimen. Vrijdagavond is brand uitgebroken in het regeeringsgebouw te Koblenz. De stukken die in de bovenste verdie ping bewaard werden, zijn alle ver brand; de rest is met de kas gered. Om twaalf uren waren de vlammen nog niet gebluscht. De Koningin van Engeland is van Homburg naar Hamburg vertrokken om zich daar in te schepen aan boord van het jacht Osborne. Zij ^aat met prinses Victoria en prins Nicolaas van Griekenland haar familie te Kopenha gen bezoeken. Dezer dagen is een ontmoeting van Turksche soldaten en Bulgaarsche grensposten voorgekomen. De Turken schoten op de Bulgaren, er volgde een schermutseling, waarbij 4 Turken ge dood en Sgewond werden. Twee com pagnieën Turksche soldaten vervolg den het Bulgaarsche detachement en maakten zich meester van een dorp, op Bulgaarsch grondgebied gelegen. Er werden troepen gezonden om de iu- vallers te verdrijven. De Bulgaarsche regeering heeft te Konstantinopel met kracht tegen deze handelwijze der Turksche troepen, ge protesteerd. Nog eens Kitchener's proclamatie. Na de schreeuwende verontwaardi ging, die Kitchener's beulen-proclama. tie alom gewekt heeft, zijn in het En gelsche Lagerhuis natuurlijk de debat ten losgekomen en heeft Chamberlain, die met de gansche regeering heel wat bittere pillen te slikken kreeg, de toe stemming der Regeering tot dat beu lenwerk moeten verdedigen. En zijn verdediging, evenals de aan vallen, draaiden natuurlijk weer om de reeds zoo dikwijls te berde ge brachte vraag of en op welke gronden de Boeren al of niet als oorlogvoeren de mogendheid moeten worden be schouwd. Het was vooral Sir William Har- court, die krachtig opgekome-n is te gen de meening als zouden de Boeren na een vastgestelden datum niet meer als een oorlogvoerende mogendheid te beschouwen zijn. Hij betoogde o. a.: „dat debevolking van een streek die nog niet door den vijand is bezet, wel ke de wapens opneemt voor de verdedi ging van haar land, moet beschouwd worden als oorlogvoerende partij, en zoo zij gevangen gemaakt wordt, moet behandeld worden als krijgsgevange nen". Beslist „neen" antwoordde deze aan voerder der oppositie op de vraag of het grondgebied der republieken be zet is door troepen van Engeland of niet, zich ook al weer grondend op het oorlogsrecht. Dit oorlogsrecht toch bepaalt dat een deel van 't land alleen d&n als ge occupeerd kan worden beschouwd, wanneer het volkomen veria te n is door de troepen van den vijand, en die occupatie (bezetting) moet feite- 1 ii k. niet nominaal zijn. Ieder weet. hoever hot er nog af is. dat inderdaad Albion volkomen heer en meester is in de Boeren-republie- ken. Noch Vrijstaat, noch Transvaal zijn feitelijk door de Engelschen be zet. Ondanks dit alles, in stomme ver blindheid. alle recht met voeten tre dend, wil de Engelsche rooversbende de Boeren strijders als rebellen be schouwen, bovendien vergetend dat, zoo inderdaad die beschouwing op ging men dan nog krachtens recht eiken rebel afzonderlijk diende te verhoo- ren en vonnissen. Op geen enkelen rechtsgrond dus is Kitchener's beulen-procla te verdedi gen, gezwegen nog van humanitaire overwegingen. Een $forstenzoen-ont- dekkingss'siziger. Een der achterkleinzoons van Louis- Philippe, oudste zoon van den hertoe van Orléans is op 33-jarigen leeftijd gelijk wij reeds kort meedeelden onder bijzondere omstandigheden over leden. Hij reisde in een ver uithoekje van zijn vaderland, in de kolonie van Achter-Indië, is er ziek van -^worden, heeft een operatie aan de lever onder gaan, maar is aan de gevolgen bezwe ken. Af en toe kwamen, in de veertien dagen vóór zijn dood no- berichten van beterschap, maar plotseling ver ergerde de toestand en uit Saigon werd op 9 Augustus het bericht van zijn dood' ontvangen. Deze Orléansen waren zegt „Op den Uitkijk'' niet door de verban- ningswet. tegen de Fransche troon pretendenten uitgevaardigd, getroffen, en zij woonden te Parijs; tóch wilde de regeerin g der republiek to 1887 niet toestaan, dat prins Henri de mi litaire school te Saint-Cyr bezocht. De jonge prins ondernam toen met zijn vader een reis om de wereld, tij gers schietende en andere bewijzen re vende van zijn moedigen en avontuur lijken. geest. Twee jaar later gelukte 't zijn vader den Franschen ontdekkings reiziger Banvalot over te halen, prins Henri als reisgezel mee te nemen op een tocht dwars door Azië, van Sibe rië naar Tongkin; in weerwil van veel ongemakken en menig avontuur be reikte het gezelschap behouden de kust. Na een nieuwe reis door Tong kin, Laos en Siam maakte prins Hen ri een voor de wetenschap belangrij ken kleinen tocht in noord-oostelijk Afrika: hii reisde van Berbera naar Mill-Mill, en hoewel de natuur en de Abessynische rooverbenden hem veel bezwaren in den weg legden, wist 1>:' genoeg gegevens te verzamelen om na zijn terugkomst de eerste kaart van die streek saam te stellen. In 1894 doorkruiste hij Madagaskar, maar in Januari 1895 keerde h:' naar oostelijk Azië, dat hem het meest aan trok, terug. Hij reisde nu van Hanoi in Tongkin naar de Brahmapoetra, on derweg, in een streek die no- nooit door Europeanen bezocht was den loop van de talrijke, daar stroomende rivieren nasaande. cn de bronrivier ontdekkende van de Irawaddi. Bij zij ne terugkomst in Frankrijk, waar het Aardrijkskundig Genootschap zijn vo rige Aziatische reis reeds beloond liad met zijn groote gouden medaille, was de regeering der Fransche republiek groothartig genoeg on» den verdien stelijken jongen prins het Legioen van Eor te verleenen, en de prins was niet zoo kleingeestig om deze onderschei ding af te wijzen. Sedert zijn groote aziatische reis had prins Henri, in gezelschap van Leon- tief, opnieuw een reis gemaakt door Abessynië. Daarna had zijn opzien- wekkend' tweegevecht plaats met den graaf van Turijn. Prins Henri had in zijn brieven aan de „Figaro" over zijn verblijf in Abes- mli'iri1"" eerVOl!9 di"S"« verteld omtrent de „l van c,,kcl(. Italiaanscho officieren, die krijgsgevangen waren geweest aan het hof van Mennlik Deze officieren achtten zich belee- digd en het lot wees luitenant Pini aan om herstel van eer te eischen. Terwijl deze met zijn getuigen weg naar Parijs was, verscheen een nieuw ar tikel dat generaal Albertone aantast te. Deze eischte voor zich de taak om den prins voldoening te vragen, maar de onderhandelingen waren ternau wernood begonnen, toon te Pari's aan kwam de graaf van Turijn, die in alle stilte uit Italië was vertrokken om de eer der italiaansche officieren te wre ken. Het tweegevecht tusschen den graaf en prins Henri had plaats o») 15 Augustus 1897 te Vaucresson. Prins Henri ontving daarbij een diepo won de in de maagstreek, die hem noopte veertien dagen lang het bed te houden. De graaf van Turijn keerde op staan- den voet naar Italië terug, waar hij aan de grens warm werd ontvaneen door zijn oom, den koning, die hem geluk wenschte met zijn moed, maar tevens hem en zijn etuigen vestinc- straf oplegde, omdat ze zonder mach tiging het koninkrijk hadden verlaten. Een politieke rol heeft de prins niet gespeeld. Eenmaal heeft hij op niet zeer gelukkige wijze de aandacht der wereld op zich gevestigd door tijdens de beroeringen der Dreyfus-zaak ma joor Esterhazy in het openbaar de hand te drukken. Hij heeft deswege aan heftige aanvallen blootgestaan en heeft gevaar geloopen na zijn terug keer uit Abessynië door de nationalis tische partij te worden gebruikt ais agitatie-middel tegen de Republiek, maar de prins hield zich zeer op een afstand en wist een vertooning te ver mijden, die aan zijn persoon en zijn. naam meer schade dan voordeel zou hebben gebracht. Binnenland. HAAG8CHE BRIEVEN. „Nieuws, nieuws, een Koninkrijk voor wat nieuws!", zou uw briefschrij ver geneigd zijn uit te roepen. Want hij heeft geen nieuws dus kan hij geen nieuws geven. Dat is duidelijk, maar niet pleizierig, nóch voor zijn lezers, nóch voor hem zelven. Intusschen. hij heoft Feuilleton. Naar het Engelsch. 25) Uw moedeer was een Russisch.© dame, niet waar? vroeg Lewie. Hoe weet u dat vroeg Marker glimlachend!, terwijl hij nauwe lijks merkbaar de wenkbrauwen fronste. Door mijn aderen stroomt bloed van verschillende na tionaliteiten. Ik wou maar, dat ik met al die natiën even gemeenzaam bekend was. Ik weet bijvoorbeeld veel minder af van Rusland dam van Schotland. Toen Lewie opstond, om heen te gaan, slechts noode gehoorzamend aan het gezag der étiquette, die een bezoeker verbiedt, langer dan vijf minuten te blijven na d'e komst van een nieuwen, trad Marker op hem toe. Zoudt u mij 't genoegen willen aandoen, mijnheer Haystoun met uw vriend bij mij te komen di- neerenvroeg hij. Dan kunnen ftvij de kennismaking voortzetten. Lewie nam deze uitnoodiging gretig aan en vriendelijk glimla chend keerde Marker naar zijn vo rige plaats terug. Ik had al zooveel van u ge hooid:. zeide Marker, en ik ze gen het gelukkig toeval, dat mij u te Bardur deed ontmoeten. De drie heeren zaten onder d'e veranda van het hotel een fijne si gaar te rooken en een kop sterke Perzische koffie te drinken. Mar ker had' zich een: uitstekend! gast heer betoond1 en aan tafel zijn toe hoorders telkens in verbazing ge bracht door zijn veelzijdige kennis en helder inzicht. Woont daar niet de stam der Bada-Mawidi vroeg Lewie, in de door hem bedoeldie richting wij zend!. Marker knikte bevestigend' met heS hoofd. Een vrij' lastig en rumoerig volkje, niet waar? hernam Hay stoun. Vroeger wel. maar tegenwoor dig houden zij zich voorbeeldig koest. Ik dlacht. dat er in Pamir een oproerige geest heerschte. O ja. e.r zijn allerlei geruchten in omloop, betreffende een opstand, maar dlat is meer westelijk. De BadarMawidii zijn zóó arm, dat de geheele stam geen twee zwaarden kan bekostigen. U zult ze wel zien, ais u noordwaarts het gebergte in trekt. Is het moorden het beste jacht terrein? vroeg Lewie. Ik ben ook weer bezig met geografische onderzoekingen en zou het heel ge schikt vinden, als ik op die manier heb nuttige met het aangename kon vereenigen. Vlak noordelijk is de Russische grens? Ja. 't Is een woeste streek, maar d'e geografische belangrijk heid van het land wordt dóórgaans bespottelijk overdreven voorgesteld. Het gebied is nog nooit in kaart ge bracht, omdat er feitelijk haast niets is geen passen, geen rivier, geen hooge bergen niets andiers dan naakte rotsen. De weg naar Yarkhand voert oostwaarts en de Afghaansche routes loopen in wes telijke richting, maar als ge vlak noordelijk trekt, komt re ten slotte aan een soort van muur, waar ge alleen maar overheen kunt komen, als ge vleurels hebt. Er valt wel wat te jagen, maar ik voor mij, zou u toch eerder dé- oostelijke bergen aanraden. Alö bij. ingeving voelde Lewie, dat Marker ziiu zeer bepaalde re denen had. om hem af te brengen van een oorspronkelijk plan. Er was bliikbaar iels «tusschen Bardur en de Russische grens, dat Marker liever niet door hem gezien zou weten. Ik dank u zeer voor uw goe den raad, zeidie Haystoun. Het doet mij genoegen, dat ik in die gelegenheid ben., u met mijn ervaring eenigszins van dienst te zijn, hoewel u in menig opzicht het land beter kent dan ik.Uw boek ge tuigt van een groot© mate van scherpzi nni ebeid en 'n ui tvorschen- den geest. Ik was zoo blij. diat u niet kwaamt aanzetten met het oudë praatje van direigende geva ren, Gelooft u dan niet, dat er eeiïig gevaar "Bestaat Zeker wel. maar een geheel anderen kant dan men gewoonlijk denkt niet van de zijde der berg stammen:. Enveland is ziek, en als het ziek genoeg is. zal een minder ziek volk het overweldigen, en naar mijn vaste meeniing zal Rus land1 d'ie natie zijn. En waar zal die Slavische in vasie het eerst plaatsgrijpen? Ze zullen, dunkt miji, met ons toch wel hier beginnen, en pas later het Ka naal oversteken? Natuurlijk, maar aangezien er nog veel zieker natiën dan Enge land zijn. zal dlit rijk nog wel mot rust gelaten wordëm, tot eerst de zwakkere overwonnen zijn. Zoo héél gemakketo'k zal het ook niet gaan. De Russen zullen nog menige harde« noot te kraken krijgen. Men beweert wel eens. dat Rusland', als Engeland zoo'n beetje is ingedom meld, niets anders heeft te doen, dan zich een doortocht te koopen van de noordelijke stammen, om zoo in Pendjab te vallen. Ik zal u wel niet behoeven te zeggen, hoe onmogelijk zulk een land-invasie is. Ik houd het er voor. dat de in val. als de tijd' daar is. zal plaats hebben van uit de Perzische golf. Perzië wordt stellig eenmaal Rus sisch grondgebied dat is enkel nog maar een kwestie van tijd. Dus u acht het een onmogelijk heid!, dat d'ie noordelijke weg dienst zou kunnen doen U bent iemand!, die het weten kan. 't Is beslist onmogelijk. Ik ken Afghanistan en Chitral beter d!an. de meeste andere Europeanen. Maar wat dunkt u van Bar dur en de Kasjmirische grens? Eon liaif meewarig glimlachje speelde om Markers mond. Hoe wilt u liet aanleggen1, om een geheel leger over een rotsmuur heen te kriiren. die een grenzen- jager ternauwernood beklimmen kan? Ik geef u dladelijk toe. dat Bardur een prachtig uitgangspunt is. maar 't is en blijft de groote en lastige kwestie, hoe ze daar ooit zullen komen. U zoudlt evengoed kunnen denken aan een Chinee- schen inval van uit hot noorden. Die zou zelfs no? eerder mogelijk zijn want er loopt een weg naar Yarkland en er ziin goede passen naar hot noordoosten. Maar hier ziin wij weer afgesloten door de Oxus. Ga zelf maar eens het ter rein verkennen en u met eigen oogen overtuigen, hoe het land tus schen hier en Taghati is. En dan die Korabant-pas naar Chitral? Janoff en de Kozakken hebben daar wel degelijk gebruik van gemaakt. Wordt vervoegd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 1